Technologie Sony patentuje system, który pomoże nam przechodzić gry- być może już na PS5

Aha.

A ty serio dalej to samo?
Pomijam już kompletne banały o grach tworzonych z "mniejszym sercem" oraz rzeczy tak subiektywne dla każdego odbiorcy jak "gorszy klimat". Ale pisanie o tych wszystkich znacznikach, kompasach i nachalnych podpowiedziach w sytuacji gdy w masie gier można po prostu je wyłączyć w opcjach? Kto ci zabrania?
Zamiast jęczeć bez przerwy jak to ci one przeszkadzają ułatwiając grę po prostu wyczyść sobie HUD i do boju hardkorze.
Gry From Software to nieliczny rodzynek, jest tak tragicznie że gracze masowo porzucili nowe gry i grają zawzięcie w produkcje z lat 90... No po prostu armagedon!
A tymczasem w prawdziwym świecie w ostatnich dwóch dekadach wyszły dziesiątki produkcji trudniejszych od Dark Souls. Wystarczy trochę poszperać po branżowych portalach i fani trudnych gier znajdą tysiące godzin zabawy we współczesnych produkcjach.

qnio1607
Wersje tego co opowiada na swój temat zmieniają się wraz z każdym kolejnym założonym multikontem, ale ja akurat wiem ile lat ma Przemek, co robi w życiu czy nawet do którego liceum w pewnej małej mieścinie chodził :)
Po prostu sprawdziłem sobie pewne rzeczy gdy kiedyś bardzo agresywnie zaatakował mnie na tym forum. Jak się później okazało - w odwecie za to, że kilka miesięcy wcześniej skompromitował się trochę i dostał po łapkach od redaktora/moderatora innego portalu. Początkowo nawet nie pamiętałem o co mu chodzi. Ale byłem na tyle zaskoczony furią i zajadłością ataku, że postanowiłem sobie zbadać dokładniej komu może przyjść go głowy kłamać w tak oczywisty sposób i ubliżać kompletnie obcej osobie. Co nie było specjalnie trudne, bo Przemek raczej kiepsko "umie w internety" za to spędza bardzo dużo czasu w nich się produkując.

Od tamtego czasu z reguły staram się ignorować jego wypowiedzi, ale czasem odpowiem na jakiś wyjątkowy banał :)

MaBo_s
Słabo wychodzi tobie myślenie, jeśli myślisz, że mam na imię Przemek i twoje bezskuteczne szukanie na Steam. Kiepsko. Rozumiem, że można mieć problem z logicznym myśleniem, ale zostawiając ślady od 1997 roku nie znaleźć kogoś zadając sobie trud szukania :)
Obrażasz w ten sposób sam siebie.

Konto obecne nie zakładałbym panie słabo domyślny, gdyby nie konkretny powód przy koncie Kaczmarek35 z kontrowersyjnym komentarzem po który zablokowano pisanie komentarzy, bo zbyt szczery był i urazić mógł uczucia. Tak trudno domyślić się ?

Rozumiem, że przykłady podane i argumenty ludzi, którzy są z komputerami od 30 lat i są teraz w wieku 35-45 lat wygodnie sobie negujesz. Piszesz sobie o niewielkim procencie, gdy ja biorę na warsztat całokształt rynku panie ignorant.

Nie idzie wyłączyć wszystkich ułatwiaczy w nowszych grach tylko nieliczne najbardziej nachalne. Są tak skonstruowane, że mocno odczuwalne jest, że produkuje się je w sposób, by każdy je przeszedł bez wysiłku.

Nieliczne produkcje przeczą temu, ale nie robią różnicy. I praktycznie nie istnieją w segmencie AAA. Są mało popularne więc przechodzą i tak bez echa. Mowa poza tym o większości produkcji kiedyś i później, a ty sobie byś chciał nikły procent nowszych trudniejszych gier porównywać do sporego procentu takich gier w starszych produkcjach. Nie widzisz różnicy w tym ? Negujesz wszystko co napisałem, bo nie kierujesz się matematyką i logiką, która jest tu za mną. Gdzie masz większy procent trudniejszych produkcji. To tak jakbyś sam próbował okłamywać siebie.

Co dekadę gry były upraszczane. Nie znam nikogo kto jest z grami od 25-30 lat i mówiłby inaczej.

Negując to zakłamujesz rzeczywistość.

Ale skoro chcesz możesz zostać bajkopisarzem i twierdzić, że to obecne gry są trudniejsze mimo, że pewnie 95% osób przechodzi je bez problemu, jeśli tylko zechce to zrobić co jest niemożliwe przy starszych produkcjach czego byłem wielokrotnie świadkiem realnie grając obok innych kolegów i kuzynów. Bez youtuba, poradników i opanowania mechanik jest to niewykonalne, bo starsze tytuły dość mocno rozdzielają ludzi na tych, którzy radzą sobie skutecznie, średnio czy słabo pod względem manualnym lub intelektualnym.

qnio1607
Każdy film jaki oceniłem obejrzałem. Mam w bazie IMDB i Filmweb ocenione większość obejrzanych poza nielicznymi z czasów VHS. W obu bazach mam ocenione już ponad 12 tys.
Gier przeszedłem blisko 5700. Przecież wiele z nich było krótkich.

qnio1607
Zabawne rzeczy wypisałeś dalej. Typu niemożliwe czy 50 lat czy nie chce czegoś tłumaczyć Tobie i
uciekam z forum :)

Trzeba przyznać, że ludzie potrafią być zabawni w swoich obliczeniach co jest niemożliwe do wykonania dla kogoś innego, bo postrzegają ze swojej perspektywy.

Zajmując się tylko tym co lubisz najbardziej wszystko przychodzi znacznie łatwiej niż gdy ktoś ma robić coś czego nie lubi :)

Nigdy nie pisałem o rzeczach, których nie lubię, bo to mnie nie interesuje nawet.

Mając 37 lat z hakiem i zajmowałem się tylko tym co kocham szczerze i tylko to wymieniałem. Nic poza tym. Poza tym zapominasz, że chodząc do pracy nawet na 8 godzin + dojazdy masz 1/3 wolnego czasu mojego. A niektórzy pracują dłużej. Więc coś co niektórym zajmuje nawet blisko tydzień mi zajmie dzień.

Co jest trudnego, by mając ponad 37 lat mieć za sobą:
-ukończone dwa kierunki na studiach z powodu pasji, bo od młodego kręciła mnie te tematyka.
-przeczytanych ponad 1 tys, książek
-obejrzane ponad 12 tys. filmów
-przesłuchane ponad 100 tys. utworów muzycznych
-ogranych blisko 5700 gier (wiadomo wiele krótkich)
-sporo podróżowania, ale nadal daleko mi, by przejechać cały świat i odwiedzić tyle co chciałbym, a latka uciekają. Nawet mój ojciec zwiedził więcej krajów ode mnie. Daleko mi do podróżnika
-romansowanie z ładnymi paniami, ale tu pewnie wyolbrzymiłeś sprawę, bo bardzo daleko mi do sławnych i nigdy nie miałbym ochoty nawet iść w ilość. Jakość przede wszystkim, by była kobieta dla mnie interesująca i było o czym pogadać
-uprawianie sportów jak koszykówka, lekkoatletyka, tenis ziemny. Przez ponad 20 lat mam swoich ziomków, których też to kręci. Codziennie rano też biegam.
-oglądanie NBA, lekkoatletyki, tenisa
-grzebanie przy samochodach i motocyklach
itd.
Ale niewiele więcej zajmują mi pozostałe drobne rzeczy. Dobre wyspanie, jedzenie, basenik, siłownia, spotkania z rodziną, ziomkami, tańczenie itd.

Są ludzie, których interesuje mocniej więcej rzeczy i mają dużo większy problem z powodu czasu owszem.

Ja robię tylko to co lubię, a nie zmuszam się do rzeczy, które mnie nie kręcą

siera97
Starsze tytuły dość skutecznie rozdzielają ludzi na tych, którym chce się po 50 razy przechodzić poziom, żeby wykonać idealny skok pod jego koniec, konieczny do zaliczenia gry i na tych którzy wolą robić cokolwiek innego. Większość starych gier ma prostackie mechaniki, trudność polega na tym że trzeba zapamiętywać poziomy, ułożenie przeciwników, pułapki itd.

Wszystko zależy jaki rodzaj gry. A tych jest bardzo wiele. Do takich o jakich piszesz zaliczyłbym platformówki typu Rick Dangerous 1989 czy Prince of Pesia 1989, gdzie poznanie poziomów zbliżało nas do znacznie większej skuteczności i automatyzmu.

Rick Dangerous 1 u siebie może zajął mi kilka godzin (4 poziomy, gdzie 2-4 wymagały poznania mapek)
U kumpla przeszedłem po jakimś czasie płynnie.
POP 1989 wiadomo, że przy pierwszym podejściu masz małą szansę ukończyć. Ale już przy 2-3 zdążysz. Rekord mój ok 35 minut, gdy gra ma licznik 60 minut na ukończenie. Nieuczciwie lekko poniżej 30 minut, gdy skakałem na wielu wrogów, szybko odwracałem się i uciekałem unikając walk więc zyskując na czasie. A jestem bardzo daleko za najlepszymi na świecie, którzy pewnie w poniżej 20 minut przejdą.

Inna kwestia jest w grach, gdzie nie trzeba się niczego uczyć, a są sprawdzianem naszej zręczności, spostrzegawczości lub opanowania mechanik czy czystej sprawności intelektualnej - gry logiczne i przygodowe, gdzie trzeba kombinować i sprawdzać wszelkie warianty i konfiguracje

Dla MaBo_s
Wypisujesz śmieszne rzeczy - jakieś odwety, mszczenie się, agresywność, gdy ludzie nie wywołują we mnie żadnych większych emocji i niczym mnie nie zaskakują. Skoro jestem po psychologii i mam pewność siebie oraz poczucie własnej wartości zbudowane na silnych podstawach czemu miałbym czymkolwiek wkurzać się tak na serio ? Wkurzyć może mnie tylko śmierć kogoś bliskiego lub nagła ciężka choroba. To jedyna możliwość, bo ciężko nie czuć się wtedy bezradnym. Znów twoje postrzeganie z własnej perspektywy wąskimi horyzontami jak inni postrzegają świat i ludzi. To jak ty postrzegasz nie ma nic wspólnego z tym jak ja postrzegam. Wkuj to sobie do głowy. Jestem mega pewny siebie i nikt realnie nie wejdzie mi na głowę, bronię słabszych na co nie stać większości ludzi. Nigdy pierwszy nie atakuje nikogo. Jestem spokojny, pomocny i przyjacielski. Otaczam się ludźmi z którymi się bardzo lubimy. Gdy jednak doszłoby do sytuacji realnej , że nadepniesz mi na odcisk to chyba logiczne, że musiałbyś liczyć się z reakcją adekwatną do złego czynu jakiego dopuściłbyś się. Tak więc czekam, kiedy dasz radę odkryć choćby moje prawdziwe imię lub konto na Steam skoro tak szukałeś bezowocnie. Śladów od 1997 roku zostawiłem tak dużo, że to pestka dla chcącego. Zwłaszcza, że uważasz się za w miarę inteligentnego gościa.
Mam na Filmwebie konto od 2000 roku i proszę nie kłamać, że kłóciłem się tam z kimkolwiek. Bo od 15 lat rozmawiam tam tylko ze znajomymi, którzy przeszli weryfikację:
-minimum 8 tys. obejrzanych filmów
-duża znajomość ambitnego kina
-obejrzanych większość wysoko cenionych filmów z ostatnich 100 lat lub chęć poznania
Musiałem odrzucać pewnie ok 95% dołączonych jako znajomi, ale warto było, bo przynajmniej jest z kim pogadać na poziomie o dobrym kinie, gdzie każdy coś wnosi i potrafi czymś zaskoczyć. Nawet mnie.

Pozwolę wtrącić się w rozmowę, ale rzeczywiście to, że można sobie wyłączyć HUD i znaczniki w grach to jest kompletna bzdura, bo tak jak ktoś wyżej wspomniał, gry są pisane z myślą o takich systemach. NPC nie mówią Ci gdzie masz się udać co znaleźć, co jak wygląda itd przez co bez HUDu zostajesz z niczym. Wyłączenie czegoś takiego ma sens może w jakichś liniowych grach typu COD i to też nie zawsze. Popatrzmy na takiego Gothica- interfejs to jedynie pasek z życiem, to gdzie mamy iść, co zrobić, co znaleźć itd tego wszystkiego dowiadujemy się od NPC bądź z innych źródeł typu jakieś dzienniki/notatki etc. W dzisiejszych grach tego nie ma, to jest problem. Przyznam, że z współczesnych tytułów, bez HUDu to chyba tylko ostatnie Hitmany są przyjemne, reszta to festiwal frustracji.

Przemek, wydaje ci się, że spędzając tyle czasu internecie jesteś anonimowy. Nie, nie jesteś, a twoje konto Steam nie ma tu nic do rzeczy :) I nie ważne jaką historię zbudujesz sobie na kolejnym alt-koncie, jakie studia "ukończysz" , ile kobiet tym razem "podbijesz", ilu wirtualnych znajomych musiałeś "odrzucić na filmwebie" czy jak "silny psychicznie" i "mega pewny siebie" tym razem będziesz. Zawsze kończy się tak samo. Prędzej czy później pęka ci żyłka, kogoś obrażasz i albo moderator musi upominać cię i czyścić twoje posty jak "NaEkranie", albo dostajesz bana i wracasz na kolejnym alt-koncie - jak kilkukrotnie tutaj. Tyle w tym temacie, nie chcę ci dokuczać więc odpowiem grzecznie na twój post o trudnych grach:

Rozumiem, że przykłady podane i argumenty ludzi, którzy są z komputerami od 30 lat i są teraz w wieku 35-45 lat wygodnie sobie negujesz. Piszesz sobie o niewielkim procencie, gdy ja biorę na warsztat całokształt rynku panie ignorant.
O jakich argumentach tutaj mówisz? "Większość moich znajomych", "moi ziomkowie", "ludzie w wieku 35-45 lat" to nie są żadne argumenty. Zacznij od zrozumienia tego, że "twoi znajomi" nie są żadną grupą reprezentatywną dla ogółu graczy. Tak samo jak moi. Tyle, że ja zdaję sobie sprawę jak bezsensowne jest używanie argumentu statystycznego zaczynającego się od słów "moi znajomi'"...
Żadnym argumentem nie są też "ludzie w wieku 35-45 lat" bo ty nie jesteś ich żadnym pełnomocnikiem ani ich głosem. Nie masz żadnych danych potwierdzających twoje "ludzie w wieku 35-45 lat" więc cały ten przykład te jedynie twoje "widzimisię".

Nieliczne produkcje przeczą temu, ale nie robią różnicy. I praktycznie nie istnieją w segmencie AAA. Są mało popularne więc przechodzą i tak bez echa. Mowa poza tym o większości produkcji kiedyś i później, a ty sobie byś chciał nikły procent nowszych trudniejszych gier porównywać do sporego procentu takich gier w starszych produkcjach. Nie widzisz różnicy w tym ? Negujesz wszystko co napisałem, bo nie kierujesz się matematyką i logiką, która jest tu za mną. Gdzie masz większy procent trudniejszych produkcji. To tak jakbyś sam próbował okłamywać siebie.
I to jest twoja matematyka i logika? :)
Gdyby wyjątkowo trudne pozycje były popularne i nie przechodziły bez echa, to istniałyby w segmencie AAA. Nie istnieją, bo produkcje AAA z założenia mają trafić do jak najszerszego grona odbiorców. Więc w większości przypadków nie mogą być super trudne bo same ograniczałyby sobie grupę docelową.
To jest absolutnie naturalne, związane z rozwojem i wzrostem branży. Nie ma w tym absolutnie nic złego. Czego ty się spodziewasz? Że pompując setki milionów w produkcje i marketing studio będzie samo strzelało sobie w stopę zniechęcając do swojego tytułu większość odbiorców?
Czy współczesne gry AAA opanowane są przez tytuły względnie łatwe, przystępne dla każdego gracza? Oczywiście że tak. Bo ukierunkowane są do zupełnie inaczej wyglądającego rynku i dużo szerszej grupy odbiorców niż w latach 90 (gdy na dobrą sprawę pojęcie gier AAA nawet jeszcze nie istniało). Mają zagwarantować zwrot gigantycznych budżetów i do tego wypracować konkretny zysk. By zaś to zrobić nie mogą być sprofilowane na 1 000 czy nawet 10 000 "hardkorów" wspominających z rozrzewnieniem na forum Tomb Raider 1 jak toporne, trudne i "elitarne" w ich mniemaniu były gry w latach 90.

Ale to, że gry AAA skierowane są w swej większości do casualowego odbiorcy nie sprawiło, że na rynku panuje próżnia. Poza wrzucanymi od czasu do czasu rodzynkami pokroju Dark Souls masz całą masę mniejszych, alternatywnych tytułów. Równie wymagających jak stare gry. Za to często z o wiele bardziej dopracowanymi i rozwiniętymi mechanikami. Z przeróżnych gatunków. Nie mówiąc już o bardzo popularnych w sieci grach "competitive" z których masa kieruje się przewodnią zasadą "easy to learn, hard to master". I których gracze wybuchnęliby śmiechem słysząc twoje ględzenie, że "dzisiaj trudnych gier już nie ma, prawdziwi gracze musieli porzucić rynek i wrócić do lat 90". Bo jedna rozgrywka z weteranem którejkolwiek z takich gier uświadamia każdemu tak ględzącemu ile czasu zajmuje i jak trudne jest opanowanie jej w stopniu "mistrzowskim".
Ale rozumiem, że tobie chodzi o gry single player, które mają dać ci wyzwanie w starciu z komputerem, a nie innymi graczami. Tyle, że wtedy masz właśnie dziesiątki gier spoza segmentu AAA, w których możesz się realizować.

Podsumowując - prawdą jak najbardziej jest, że dziś z wielu powodów większość rynku stanowią gry AAA, które nie są zbyt trudne i nie stawiają jakichś niebotycznych wyzwań. Tyle, że to jest oczywiste dla każdego z kilkoma pracującymi jako tako szarymi komórkami.
To co jest tutaj kluczem to kompletna bzdura, jakoby gracze szukający trudnych pozycji nie mieli w co dzisiaj grać i musieli wracać do produkcji lat 90. Bo produkcji skierowanych do nich powstaje mnóstwo i bez problemu mogą coś znaleźć w obrębie różnych gatunków.
Gadanie o tym, że trzeba wracać do lat 90 to jedynie kolejny wyraz jakiegoś elitaryzmu z którego pobrzmiewa jakiś żal, że "rynek nie jest już nasz".

-przeczytanych ponad 1 tys, książek
Zakładając, że rocznie przeczytałbyś 150 książek, zajęłoby ci to prawie 7 lat
-obejrzane ponad 12 tys. filmów
Zakładając, że każdy film ma +/- 2 godziny, to prawie 3 lata samego oglądania filmów
-przesłuchane ponad 100 tys. utworów muzycznych
Niektóre utwory mogą mieć minutę, inne 10, więc ciężko policzyć, no ale jeżeli zaliczamy do tego wszystkie utwory słuchane "przy okazji", wydaje się to całkiem prawdopodobne, dajmy rok z życiorysu
-ogranych blisko 5700 gier (wiadomo wiele krótkich)
Zakładając, że w rok ogrywałbyś 100 gier, wychodzi... 57 lat. No dobra, dajmy 200. Mało prawdopodobne, ale bądźmy optymistami. 28 lat.

Jeśli jednocześnie nie czytałeś, oglądałeś filmów i grałeś w gry, a masz 37 lat, to wynik jest nierealny. Zwłaszcza, gdy doliczyć do tego czas zainwestowany w codzienne życie i inne zainteresowania, o których piszesz.

Pytasz jak przedszkolak. Przeczytałeś artykuł? Jeśli tak, to chyba zauważyłeś, że chodzi nie tyle o wygodę użytkowników, ile o kasę.

Akurat tutaj hydro ma rację, twórcy będą robić gry, a nie zajmować się implementacją jakiegoś odgórnego systemu zwłaszcza, że już teraz mają mikro w grze np. ubi i po co mają się trudzić skoro i tak zarobią.

Nie chodzi, że się nie opłaca, nie opłaca się robić takiego czegoś w specjalnym systemie zależnym od np. sony, skoro sami mają swój sklepik, sami mogą dodać podpowiedzi, sony i tak prowizję dostanie, po co dokładać sobie trudów.

Mam za sobą od groma point and click. Pewnie wszystko co znane za mną w granicach 250-300 takich gier.

Mało która z wszystkich jakie przechodziłem ma taką wadę w grze, że jeśli nie weźmiesz jakiegoś przedmiotu i posuniesz się dalej w fabule bez tego przedmiotu to już utkniesz na amen. Przykładem jest polskie Jack Orlando 1998 i Grim Fandango 1998, że miały taki 1 moment. Słabo przetestowane czy jak. Na dodatek w DIR CUT Jack Orlando jest nadal ta pułapka mimo, że wyszła gra 2 lata po pierwszej wersji, a nie wiem czy przy remasterze Grim Fandango poprawili to niedopracowanie.
Ale niemal wszystkie point and click są skonstruowane tak, że nie posunie się dalej gra bez przedmiotów fabularnych w ekwipunku więc oni testują to. Chyba, że mamy możliwość wywalania samemu przedmiotów, ale to już wina gracza, a nie gry. Ja akurat jestem przezorny z wszelkimi zapisami, robię je często i bardzo dużo więc wiem, że gdyby nie zapisy to sam zaliczyłbym wtopę w Jack Orlando i Grim Fandango. A wtedy niestety wszystko od początku trzeba zaczynać. Trudno powiedzieć jakie gry point and click jeszcze mają taką pułapkę nie wynikającą z naszej winy tylko niedopracowania, że gdy zapomnimy coś zabrać to można zaliczyć blokadę, gdy ktoś robi mało zapisów. Te gry są krótkie i liniowe więc przetestowanie takich gier to przecież pestka. Znacznie dłużej trwa testowanie w dużych grach rpg, gdzie są większe światy, więcej zależności. Z nimi zawsze pewnie kłopoty były z dobrym przetestowaniem zwłaszcza w wersjach premierowych.

Co do nielogicznych rozwiązań to różnie bywa. Niektóre są rozwiązania na które błyskawicznie wpadamy, inne wymagają kilka prób nawet z łączeniem przedmiotów czy interakcji jednego na drugim, ale ma to generalnie sens, a są też takie, że są absurdalne rozwiązania. Było kilka point and click, gdzie było skrajne przegięcie z tym co musieliśmy zrobić. Chyba tylko po to, by każdemu poprawił humor, bo logiki za grosz.
Ja akurat do Sierra i Lucasarts nie mam zastrzeżeń, bo poza Grim Fandango nie miałem z ich tytułami problemów, że gdzieś przystopowały mnie czy kłopoty techniczne napotkałem. Są studia, które miały jeszcze bardziej dziwaczne pomysły.

Tylko jak tu by jeszcze wcisnąć mikropłatności?

Ograniczona ilość naciśnięć przycisku.