Forum: CyberAdwent 2019 - Dzień 10

W dniu 10-tym jest pytanie z dnia 9-tego.

chyba coś się zepsuło bo jest pytanie z wczoraj :(

Wyświetlone powinny być napisy jak w Star Wars coś typu "This year gonna end in 60 seconds. Look in The sky and see how it shine. Now its A Time to say goodbye to past and say hello to future. GG WP AND GL EVERYONE!!!"

Będę udawał, że straciłem pamięć i powiem, że nie wiem, co to jest Cesarstwo i Gromowładni.

Na samym początku próbuje jednej rzeczy. Podchodzę do typa i krzycze "FUS RO DAH". Kiedy zauważam, że nie zadziałało, a facet w szalu dziwnie się na mnie gapi, zaczynam uciekać. Nie mam złudzeń, że mu uciekne, ale może dam rade. Niestety facet mnie dopadł. Wygląda teraz na zdenerwowanego. Wyjmuje z za pleców wielką pałkę i pyta jeszcze raz: "Cesarstwo czy Gromowładni?". Dobra, musze coś wybrać. Po jakimś czasie mówię wreszcie: "G...Gromowładni". Kurde, źle wybrałem. Facet złowieszczo się uśmiecha, zaciska mocniej kij, uderza... I widzę tylko ciemność. Po jakimś czasie zaczynam się przebudzać. Ewidentnie jade na jakimś wozie. Ręce mam związane ''Prosze tylko nie to'' myślę. Facet który siedzi na przeciwko mówi "Hey, You finallly awake". O Boże...

Moi Daedryczni Panowie śmieją się z waszych nędznych krain.

Pod szalikiem skrywają sie najpiękniejsze niewiasty w Skyrim więc bez wahania chwytam ją w talii lewą ręką, zsuwam ogromny szalik w twarzy prawą i przysuwam swoje usta do jej ust. W tym momencie następują 3 scenariusze w zależności od rzutu kostką:
1. na 1 i 6 piękna niewiasta jest na prawdę piękna a choć onieśmielona z rumieńcem na licu odwzajemnia mój śmiały gest.
2. na 2 i 5 piekna niewiasta niestety jest już pod wpływem Lorda i ze zwinnością kocicy obraca mnie jednym ruchem tyłem do siebie a ja myśląc że czeka mnie miły wieczór nagle czuję upływającą z mojej szyi ciepłą krew
3. na 3 okazuje się że niewiasta jest tak na prawdę pulchnym starszym panem z brodą w czerwieni który za napaść tego typu przekłada mnie przez kolano i okładając rózgą krzyczy "świąt nie będzie chłopcze!"

Rzućcie kostką i zobaczymy..

Cóż, w realnym życiu odpowiedziałbym na podstawie barwy szalika..... ale to Skyrim i tu wszystko jest możliwe. Na początek spróbowałbym po prostu założyć jegomościowi wiklinowy kosz na głowę i oddalić się po cichu, a jeśli to by nie poskutkowało, to szybka i celna strzała w kolano napewno załatwiłaby sprawę ;)

Strategie niezalecane.
- Za kim jesteś: Cesarstwem czy Gromowładnymi?
- Eee... za Cesarstwem.
Cios. Nokaut.

- Za kim jesteś: Cesarstwem czy Gromowładnymi?
- Eee... za Gromowładnymi.
Cios. Nokaut.

- Za kim jesteś: Cesarstwem czy Gromowładnymi?
- Eee... za nikim.
Cios. Nokaut.

- Za kim jesteś: Cesarstwem czy Gromowładnymi?
- Eee... lubię i tych i tych.
Cios. Nokaut.

Strategia zalecana.
- Za kim jesteś: Cesarstwem czy Gromowładnymi?
- O, jak miło cię spotkać. Miałbyś chwilkę, żeby porozmawiać o Akatoshu?

Patrzę przybyszowi głęboko w oczy, bez słowa.
- Ogłuchłaś? Za kim jesteś?
Dalej się nie odzywam, moja twarz nie okazuje żadnych emocji.
- Słuchaj no, nie wiem skąd się urwałaś, ale my tutaj mamy wojnę... Eh, pewnie podróżujesz z daleka, od razu to po tobie widać. Chodź, ogrzejesz się i odpoczniesz u mnie.
Lekkie skinienie głową i cień uśmiechu. Mężczyzna uznał to za zgodę - odwrócił się i ruszył w stronę domu.
-Wiesz, kiedyś byłem poszukiwaczem przygód, tak jak ty, ale...
Błysk ostrza. Plamy na śniegu. Już po wszystkim. To nie był przypadkowy zjazd na autostradzie. Kontrakt został wypełniony, Słodka Matko.

Z nieudawanym zakłopotaniem zapytałbym go o drogę licząc że gdy zobaczy czym przyjechałem uzna że jestem już dość pokrzywdzony. Gdyby to nie pomogło, dalej z jeszcze większym zakłopotaniem zacząłbym mieszać jak podczas sądy ulicznej że nie wiem że, że się nie znam, że się spieszę, że zarobiony jestem i zacząłbym narzekać na rząd, albo pracę, to zawsze stanowi niezłą podstawę do dialogu.

Za cesarstwem. Nawet jak mam dostać w twarz to przynajmniej w słusznej sprawie.

Odpowiadam że Jeszcze nie podjąłem do końca decyzji ponieważ zbliżają się święta następnie nowy rok i dopiero później postanowienia, zmieniam temat, pytam o naprowadzanie mnie na właściwą drogę, po czym pytam szanownego Pana czy gdzieś go podrzucić, w ramach rekompensaty za udzieloną pomoc. Na koniec życzę wesołych świąt i szczęśliwego Nowego roku. Tak oto wychodzę z trudnej sytuacji w podejmowaniu decyzji, która mogła by się źle skończyć.

Kiedyś byłem takim poszukiwaczem przygód jak ty, ale wtedy zostałem trafiony strzałą w kolano.
Teraz już nie walczę i nie będę decydował o tym kto wygra. Podróżuje do siwobrodych zapytać czy mogę im się na coś przydać.

Najważniejsze, to nie robić sobie wrogów na start.
Zapytałbym, czy nie uczęszczają może do dzielnicy chmur? Ach, co też ja mówię, oczywiście, że nie.
Do tego czasu rozmówca straciłby już zainteresowanie dalszym dialogiem.

Zaczynam od udawania amnezji. We wszystkich growych światach ta przypadłość występuje na tyle często, że gość pewnie da się nabrać. W razie niepowodzenia wołam "za naszymi" i szybko dodaję odpowiednią wiązankę przekleństw (oczywiście na tyle neutralnie dobranych, żeby nie wskazać której z grup dotyczą) na "nie naszych", żeby nie pozwolić mojemu rozmówcy zorientować się, że w gruncie rzeczy moja odpowiedź nie mówi niczego.

A w głębi duszy i tak jestem za khajitami.

Odpowiadam Panu w grubym szaliku na twarzy: "Jestem z Mrocznego Bractwa. Właśnie wracam z "mokrej" roboty i jestem w drodze na kolejne. Pokieruj mnie Pan na autostradę, bo kolejne zlecenie będę mieć na Ciebie!!!"

Nie byłbym sobą, gdybym nie wymyślił jakiegoś podstępu.Niestety nie orientuje się jakie barwy szalików mają poszczególne kluby. Spojrzałbym z przerażeniem w oczach w przestrzeń za nieznajomym i krzyknął "Gromowładni".Jeśli nieznajomy wystraszy się to powiem, że należę do Cesarstwa. Jeśli nie to właśnie będzie moja odpowiedź czyli jestem kibolem Gromowładnych.

Jak prawdziwy Polak, na początku mu pokaże kto jest górą i go poniżę, a później udowodnię mu swoje "racje". Po tym pewnie przeprosi za to, że zadał to pytanie i odprawi mnie dając mi pieniądze na drogę, życząc szerokiej drogi.

Zakładam mu wiadro na głowę i robię to z każdym, kto zadaje trudne pytania.

Gromowładni! Jedynym prawdziwym cesarstwem jest Laponia z elfickimi legionami!

Odpowiadam jegomościowi, że jeszcze się waham, a mój wybór zależy od tego kto ma lepsze mapy okolicy.
„Przy okazji - jestem głodny, proszę dużego hot doga z sosem czosnkowym”

To ja w odpowiedzi stwierdzam, że za jedynymi słusznymi władcami, którzy powinni zasiadać na tronie i władać tą krainą, ponieważ mają do tego wszelkie predyspozycje, co prowadzi nas rzecz jasna do wniosku, że tak idealne jednostki nie potrzebują poparcia mojej marnej osoby, bowiem bogowie sprawią, że wygrają oni z uwagi na swoje przeznaczenie, zatem więc jedyne co mogę zrobić to nie stawać po którejkolwiek stronie stronie sporu i przyglądać się, albowiem wygra i tak słuszny i namaszczony przez bogów przywódca, który poprowadzi swych ludzi ku lepszemu jutru, jakim będzie Skyrim pod jego panowaniem, a jestem pewien, że będzie ono lepiej, ponieważ naznaczyli go bogowie, bo gdyby go nie naznaczyli, to z całą pewnością byłby on tym przegranym i wygrałaby druga strona, która w tym przypadku byłaby tą właściwą, zatem całe to rozważanie sprowadza się nie do pytania za kim jestem, a kto jest naznaczony przez bogów, jednakże jak wiemy, wola boska jest nieznana i niezbadana, więc ryzykujemy tu podjęcie złego wyboru, zatem najlepsze to stać z boku i przyglądać się, jak boski wybraniec zasiada na tronie oraz obejmuje władzę, gdyż nie ryzykujemy wtedy nic, zatem nieważne która strona, jesteśmy po stronie zwycięskiej, a zatem same korzyści bez strat, do których niechybnie mogłoby dojść, gdybyśmy zajmowali stanowisko w określonym sporze, stąd płynie wniosek, że najlepiej nie wybierać, a cieszyć się życiem, bo to umiłowanie życia i wykuwanie własnego losu jest tym, co cieszy nas wszystkich najbardziej, gdyż mamy wtedy kontrolę nad tym, co dzieje się wokół nas.

Prawdopodobnie pytający już zasnął podczas wysłuchiwania tego jednego zdania, więc można iść spokojnie dalej :D

Patrzę na niego przez chwilę lekko zdziwiony myśląc, że pewnie człek ten nie jest pełni rozumu. Człek ów zauważył moją nietęgą minę i powtarza pytanie jednocześnie uśmiechając się zagadkowo. Przez myśl, przeleciało mi kilka epitetów jakimi chciałem go obrzucić, ale wiadomo z wariatami nigdy nic nie wiadomo, trzeba być ostrożnym. Zbliżyłem się więc do tego osobnika z miłym uśmiechem na twarzy i będąc parę centymetrów od niego mówię: "Jestem za...", i gdy ten nieznajomy wstrzymuje oddech chcąc usłyszeć mą odpowiedź walę go z bani w zęby, aż słychać chrzęst łamanego nosa, odwracam się na pięcie wskakuje do auta i odjeżdżam tak jak przyjechałem nim tamten zdąży się otrząsnąć. Bo jak wiadomo z wariatami nigdy nic nie wiadomo.....

Odpowiadam, że nie mam zdania, koleś w szaliku spuszcza mi łomot, okrada mnie i odchodzi. Ja zwijam się z bólu i żałuję że chociaż nie spróbowałem strzelić miałem 50% szans że koleś w szaliku będzie usatysfakcjonowany odpowiedzią i mnie zostawi.

Gdyby na tym szaliku miał barwy swojej narodowości to byłoby łatwiej, ale jeśli niestety nie ma to strzelam z łuku w kolano i to ja się go teraz pytam za kim jest.

Biorę pierwsza lepsza miskę z ziemi i wpychając ja w drzwi skipuje ten nudny prolog.

Moją pierwszą reakcją będzie przetarcie oczu ze zdumienia i wykrzyczenie na cały głos: Jam jest wróżem, który przybył z przyszłości by przekazać niepokojące wieści. Nadchodzi Alduin, Pożeracz Światów i tylko Smocze Dziecię jest w stanie go pokonać. Nie lękajcie się jednak. Smocze Dziecię wkrótce nadejdzie, a wraz z nim rozkwitną wszystkie gildie stworzone w całym Skyrim. Wzrost ekonomiczny będzie zauważalny w każdym mieście, jednakże talerze, sztućce i (O ZGROZO!) słodkie bułki zaczną masowo znikać z Waszych magazynów, domów i skrzyń. Taka jest cena przyszłości!

Przestrzegam was jednak, przed śmiercią, głośnymi krzykami mimo upomnień straży i strzałami w kolana. Aby uchronić Skyrim przed klęską i upadkiem Cesarstwa, musicie uwolnić niewinnego. Lokir jego imię, a pochodzi on z Rorikstead. Zaniechajcie napinana cięciw, wypuszczania strzał i okrzyków. Odeślijcie tego człowieka do Hammerfell, osiodłajcie mu konia i pozwólcie odejść w pokoju. Wtedy i tylko wtedy jest szansa na ocalenie waszych dusz, inaczej przyjdzie Smocze Dziecię i pochwyci dusze winnych wysyłając je do Kopca Dusz. A stamtąd nie ma już ucieczki, jest tylko ból i zębów zgrzyt.

Końcu świata może zapobiec również ofiara. Znajdziecie ją w Białej Grani. Nazeem brzmi jego imię, i to tylko jego krew będzie w stanie przebłagać Bogów o potrzebne wam błogosławieństwa. Musicie jednak dokonać ofiary w miejscu zwanym Dzielnica Polna, najbardziej ubogiej ze wszystkich dzielnic. Nazeem całe życie żył w Dzielnicy Chmur co kłóci się z Jego imieniem, które ma zupełnie inne znacznie. Nazeem oznacza Na z(i)eem(i), czyli żyjący i stąpający twardo po ziemi. Nie godzi się by człowiek ten często przebywał w Dzielnicy Chmur gdyż to obraża waszych Bogów.

Pamiętajcie jednakże, że nie waśnie wasze i wojny są teraz istotne. Nie wybór Cesarstwa czy Gromowładnych jest ważny, a wybór życia. Musicie połączyć wasze siły i zjednoczyć się pod wspólnym sztandarem przeciwko Alduinowi, gdyż bez waszego opamiętania, ten świat spotka koniec.

Po tym wszystkim rzucę zaklęcie wyciszenia kroków i niewidzialności. Potem pozostaje mi już tylko zrzucić z siebie ubrania i trollować mieszkańców Skyrim zostawianiem w miejscach publicznych i domach wszelkiej maści rupieci, książek i garnków zwiastujących nadejście Smoczego Dziecięcia :D

Nie chcę się wdawać w lokalne wojny nordyckich ludów więc nie opowiadam się po żadnej ze stron. Odpowiem, że za Cesarstwem to za rogiem napadną mnie Gromowładni, i w drugą stronę tak samo. Uważam, że Nordom może zaimponować tylko prawdziwa siła. Jeżeli nie chcą mnie przepuścić, to pozostaje mi użyć jednego magicznego słowa: „DRACARYS”! Niech to będzie przestrogą, że z władcą smoków się nie zadziera.

- Bardzo ciekawe pytanie, ale czy najpierw moglibyśmy omówić dokładniej szczegóły twojej wypowiedzi? Czy nie powinieneś użyć pełnych nazw danych zgrupowań, gdyż nie znasz mnie? Pomijając to, nawet nie przywitałeś się ze mną, co można uznać za dosyć wysoki brak kultury, ale przechodząc w końcu do rzeczy to nie wiem nawet kim jesteś, więc po cóż miałabym odpowiadać na dosyć losowe pytanie przypadkowej osoby? Jeśli zdejmiesz swój szal, moglibyśmy zacząć tę rozmowę od początku, więc twoje grubiaństwo zostałoby wybaczone, natomiast teraz bardzo się spieszę, wobec tego jestem zmuszona opuścić to wspaniałe, jak i bardzo rozmowne towarzystwo. Mam nadzieję, nieznajomy, że następnym razem postąpisz według moich zasad.

Wystąpił błąd. Error. Brak przetworzenia informacji. Game over.

Ładuję od razu w cymbał, a nieprzytomnemu tatuuję na czole "Tylko Wisła".

Na podstawie jego ubioru, pomyśle, i wtedy podejmę decyzję. Najpewniej byliby to Gromowładni, ponieważ na moim świecie, po ich stronie stanąłem

Odpowiem następująco: "Myślę ,że wybiorę "mam gdzieś obie z tych frakcji" ,co ty na to?" W razie problemów z tej osoby strony "STRUN BAH QO!!" .Nagła burza z piorunami wycelowana w niego na pewno go uspokoi na stałe :).

Oczywiście odpowiadam, że jestem za Cesarstwem bo zawsze w Skyrim grałem Suchym Orkiem (Suchy to moje przezwisko) i jakoś nie widziało mi się walczyć za ludzi, którzy krzyczeli że Skyrim jest dla nordow. A później to zobaczymy jeśli gościowi się to nie spodoba to przywita się z moim dwuręcznym mieczem i zakosztuje smoczego krzyku xD

Wrzucam wsteczny i czym prędzej wracam na autostradę!

- Hmmm, dobre pytanie... za kim jestem?
/rozglądam się/
- Jak tak patrzę to za nikim teraz nie jestem chyba, że liczyć Ciebie bo aktualnie tylko przed tobą stoję.
/za chwilę dodaję z uśmiechem na twarzy/
- A teraz już na serio to powiedz mi za kim ty jesteś? Bo nie zbyt się orientuje w tych sprawach Cesarstwa czy Gromowładnych, a zawsze chętnie się czegoś ciekawego dowiem.

Odpowiadam:
- Jeżeli chodzi o futbol, to można powiedzieć, że jestem jaroszem.
Sekundę potem jegomośc zostaje spacyfikowany przez bojówkę RKS CHUWDU, a ja spokojnie zajmuję się tym, co jest moim konikiem - TURYSTYKĄ!

Tak to pytanie przypomina mi pewną scenę ze znanego i lubianego filmu (Monty Python święty Graal), która odbywała się na „Moście Śmierci". Wiedząc, że na to pytanie nie ma poprawnej odpowiedzi, użyłbym taktyki króla Artura.
-Czy chodzi Ci o Trzecie Cesarstwo z drugiego stulecia, czy też trzeciego stulecia, a Gromowładni tuż po incydencie Markarckim czy tuż po wybuchu wojny domowej?
W takim momencie mój rozmówca by się zawahał i wpadł w otchłań Mostu Śmierci, a gdyby nie było mostu pod ręką, to bym po prostu pokiwał ze zrozumieniem i zapytał, aby lepiej mi powiedział, gdzie mogę zawrócić.

Z życiowego doświadczenia wiem, że każda odpowiedź na tego typu pytanie będzie niesatysfakcjonująca, błędna.
Kiedy koleś w szaliku cię zaczepia i pyta za kim jesteś tak naprawdę nie chce usłyszeć kogo wspierasz, komu kibicujesz. Chce sprowokować. Dlatego jedyna słuszna reakcja, to zignorowanie pytania, pewność siebie i odpowiedź która zwali go z nóg i pozwoli ci odejść w spokoju.

Więc kiedy mężczyzna w szaliku pyta czy jestem za Gromowładnymi czy Cesarskimi odpowiadam pytaniem.

- "Czy w życiu zrobiłeś coś, z czego byłeś naprawdę dumny, przyjacielu? Coś, co zrobiłeś Ty, nie inni ludzie, nie Gromowładni czy Cesarscy?"

I niezależnie jak bardzo wściekły będzie, ziarno zostanie zasiane. Pojawią się w jego głowie wątpliwości.

Będzie zmuszony do odpowiedzi, bo gdyby tego nie zrobił, okazałby słabość. Pokazałby samemu sobie, że nie jest niczego wart.

To idealna okazja żeby zadać mu kolejna serie pytań, zasugerować, że idąc ze mna, nie za jakimiś tworami, przez które cierpią niewinni, wreszcie będzie mógł powiedzieć samemu sobie, że jego życie ma znaczenie.

Bo ślepe podążanie za ideą której zrealizowanie wiąże się z rzezią tych, którzy chcą po prostu żyć, nigdy nie będzie słuszną ścieżką.

Mężczyzna w szaliku, którego głównym celem było sprowokowanie mnie do bójki, jest człowiekiem prostym. Przekazanie mu, że obie strony nie walczą dla niego, a dla władzy i wpływów sprawi, że już więcej nie zada podobnego pytania.

Co więcej, w tym momencie stanie się pierwszą osobą, którą zwerbuje do walki o kraj porzuconych, tych, którzy na wojnie między Gromowładnymi a Cesarskimi cierpią najbardziej.

Bo nie oszukujmy się, każdy konflikt jest zły, a kiedy krzywdzi się ludzi niewinnych, nie wolno stać z boku i wie to nawet ktoś, kto jest gotów pobić cię tylko dlatego, że kibicujesz złej drużynie.

Gdybym ujrzał krainę Skyrim i gościa w grubym szaliku to by oznaczało, że Łomża 0% weszła za mocno. Nie odpowiedziałbym na pytanie tego Pana tylko grzecznie poszedłbym spać, co zresztą i tak zaraz uczynię :)

Moim zdaniem to nie ma tak, że Cesarstwo albo Gromowładni. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że orków. Ekhm… orków, którzy podali mi pomocną łapę, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe potyczki wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy posiada się pewne uzbrojenie, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się odpowiedniego lootu, który by tak rzec, który pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem. I dziękuję orkom. Dziękuję im, życie to miecz, życie to łuk, życie to magia. Wielu ludzi pyta mnie o to samo, ale jak ty to robisz? Skąd czerpiesz te zasoby? A ja odpowiadam, że to proste, to umiłowanie wolności, to właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład atakuje przeciwników, a jutro… kto wie, dlaczego by nie, zostanę wystrzelony w powietrze i będę ot, choćby krzyczeć… fus… ro…..dah.

Pozdrawiam :)

To nie jest tak, że jestem za cesarstwem, czy za gromowładnymi. Gdybym miał powiedzieć kogo w swoim życiu cenie najbardziej, powiedziałbym że ludzi. Ekhm... Ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy walczyłem ze smokami, kiedy miałem mało HP . I co ciekawe, to właśnie przypadkowe dropy wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wydropi się pewne wartościowe przedmioty, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się kupca, który by tak rzec, który pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ ja go znalazłem. I dziękuję Arka'owi. Dziękuję mu, Arkay to śpiew, Arkay to taniec, Arkay to miłość. Wielu ludzi pyta mnie o to samo, ale jak ty to dropisz?, skąd czerpiesz tę przedmioty? A ja odpowiadam, że to proste, to umiłowanie grindu, to właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład wykuwam deadryczne uzbrojenie, a jutro... kto wie, dlaczego by nie, oddam się pracy społecznej i będę ot, choćby zabijać... znaczy... smoki.

Wyciągam łuk i strzelam mu w kolano zabierając słodką bułkę...

Czy to niebo czy też piekło bym pomyślał zakładając, że mój felerny zjazd na autostradzie skończył się niestety ale śmiertelnym wypadkiem, a wtedy widząc piękny świat Skyrima bym pomyślał, że w jakimże to raju się znalazłem co prawda jest zimno ale tego zimna nie czuję bo piękno tego świata łagodzi wszelkie fizyczne objawy, z drugiej strony ten dziwny człekokształtny koleś w grubym szaliku może to diabeł przybierający formę człowieka i w dodatku zadający dziwne pytanie, coś mi tu nie gra no ale cóż trzeba improwizować i coś odpowiedzieć, a ja wtedy odpowiadam, że zawsze wychowywano mnie aby stać po stronie prawdy, piękna i wolności, a to przeciwieństwa Cesarstwa więc sumienie nakazuje mi odpowiedzieć, że staje po stronie Gromowładnych wtedy się budzę i okazuje się, że to tylko piękny sen który cały czas mi w pewnym sensie towarzyszy ponieważ moje auto utknęło w zimnej i lodowatej jak świat Skyrima śnieżnej zaspie.