Cześć Wam.
Moglibyście polecić literaturę, która od podstaw przerabia algorytmy, struktury danych?
Niedawno zacząłem swoją przygodę z programowaniem (studia informatyczne xd). Pierwszym językiem z jakim mam teraz styczność to C++ i mam zamiar zaopatrzyć się w książkę Larrego Ullmana i Andreasa Signera: "Programowanie w języku" C++., ale może znacie jakąś inną, bardziej wartościową pozycję niż ta którą wymieniłem.
Jeśli również macie jakieś rady dla pierwszorocznych studentów informatyki (na Uniwerku) to proszę, żebyście się nimi podzielili :)
Miłego Dnia Wszystkim!
Postaraj się zapoznać ogólnie z podstawami języków, żeby móc tworzyć jakieś proste aplikacje.
Następnie poznawaj jak najwięcej języków się da i idź w to co Ci się podoba najbardziej.
Ja zaczynałem od C, chciałem też się nauczyć C++ ale szybko odpuściłem. Potem miałem "fazę" na Javę przez dłuższy czas ale też mi przeszło jak poznałem co to frontend, a konkretnie AngularJS (który, z perspektywy czasu, jest jednak beznadziejny, ale dzięki niemu rozwinąłem się w tej dziedzinie i robię to co lubię ;)).
C/C++ jest generalnie dość wymagający ale uczy dobrze jak działa pamięć operacyjna itp. Do uczenia podstaw jest ok, ale potem - tak jak pisałem pokoduj w innych językach. Obecnie na topie są Python, JS i Java.
Przyznam szczerze, że dla takiego żółtodzioba jak ja początki na studiach informatycznych są dosyć nieciekawe. Oczywiście założeniem Uniwersytetu jest przerobienie całego materiału OD PODSTAW natomiast grupa narzuca dosyć wysoki poziom - mnóstwo tam osób, które przyszły z politechniki i reprezentują wyższy poziom wiedzy, bądź mnóstwo też pasjonatów programowania, którzy wcześniej robili to w związku ze swoimi zainteresowaniami. No cóż... Zobaczymy jak to będzie! :)
Ano początki są trudne, szczególnie gdy zajęcia laboratoryjne nie bardzo pokrywają się z tym co przedstawiane jest na wykładach.
Uważam że nie ma programu nauczania który pozwala przeskoczyć etap "nie mam pojęcia co się odpierdziela", na początku po prostu jest nawałnica informacji której nie da się obejść.
Pamiętam jak ja zaczynałem (java): polimorfizm, dziedziczenie, refleksja, kolekcje, boxing, typy generyczne, scope, modyfikatory klas, casting, serializacja, do tego oczywiście cechy charakterystyczne języka - immutable stringi, garbage collector itd - mózg mi się topił i miałem wrażenie że robię absolutnie zero progressu.
A jak już myślałem że coś umiem z "rdzenia" Javy to dowiedziałem się że komercyjnie używa się JEE / Springa + jakiś ORM, co daje 5x tyle rzeczy do przyswojenia :)
Ale po jakimś czasie wszystko zaczyna się układać w spójną całość i zaczyna się kojarzyć fakty ("aha, to dlatego to tak działa") - i wtedy jest już z górki. Mało co daje tyle satysfakcji co przeglądanie starych aplikacji i zdumienie jak mogło się czegoś nie rozumieć.
Trzeba po prostu wytrwać, pierwszy rok to będzie chaos - ale im dalej w las, tym lepiej.
