Gra Elden Ring | PC

Ponieważ to jeden z moich ulubionych bossów, to oprócz świetnego humoru odczytuję też jako inteligentną sugestię dla siebie, aby się teleportować stąd na ziemie, gdzie mnie jeszcze nie było ;-) Tylko zmieniłem stajnię w tej generacji i nie ma jak.

xandon Że Ciebie jeszcze GryOnline, nie zatrudniło do pisania recenzji i robienia poradników, to ja się dziwię... Masz do tego prawdziwy talent, a poza tym piszesz ciekawie, ładnie i składnie!
Pozdrawiam :)

Dzięki Panowie za miłe słowa :-)

Szczęśliwie u mnie wszystko może sobie spokojnie pozostać w sferze nieskrępowanej niczym czysto hobbystycznej wolności ;-)

Obejrzałem sobie + jeszcze drugi jego film o level design The Cave of the Forlorn. Bardzo mi się to podoba. Film bez spinki, podstawowe sprawy, prosty przykład, powolutku pokazane i wytłumaczone bez youtubowego efekciarstwa. Przyjemny ton, przyjemnie opowiedziane, fajnie się tego słucha i ogląda. To pewnie zasługa background'u autora, który jest przy okazji graczem, w tym soulsowym.

W filmie autor w zasadzie mówi o jednym - przyjemności wyzwań z bossami w Soulsach i ER jako łamigłówek do nauki i rozwiązania, pokazując jednocześnie swoją walkę z przykładowym bossem. Czyli to, co wszyscy niby wiemy. Ale pokazane tak, że Ci których zawsze odrzucały te wyzwania mogą się spokojnie do nich przekonać. Fajne odniesienia do osobistych doświadczeń wyzwań z początków gamingu :-) Najfajniejsze? Autor gra sobie z tym przykładowym bossem przez 25 min. pokonując go po wielu próbach, bez stresu, nerwów, spokojnie, systematycznie, ucząc się, pokazując kolejne etapy, zachwycając się samym bossem, lokacją, otoczeniem, małymi szczegółami wokół. Nie jest ani specjalnie efektowny, ani efektywny, ani OP i tak sobie dochodzi do zwycięstwa, mając przy tym zwyczajnie sporo frajdy. To mnie bardzo ujęło. Ludzie prześwietlają ER na 1000 sposobów oczekując nie wiadomo czego, a można w nią grać ciesząc się walką z każdym bossem, ciesząc się każdym widokiem, ciesząc się szczegółami, których nie widzimy prąc naprzód lub zaliczając coś na siłę. Takie odnajdywanie wielkiej przyjemności w zwykłych niezwykłych sprawach w tej grze.

A po tych słodkościach ogólnych coś fanbojowskiego ode mnie. Co jeszcze widać na tym filmie, o czym autor nie wspomina, a co jest częściowo unikalne dla Elden Ring. Wybrał sobie przy okazji takiego tematu w sumie niepozorną lokację, pokazując jest piękno i niepozornego bossa, pokazując jego piękno. Widzieliście na forum albo na youtubach kogoś kto by się szczególnie zachwycał lub chwalił pokonywaniem tego bossa? A jednak jest wyjątkowy. Ja przy pierwszym przejściu gry tego bossa i tej lokacji na oczy nie widziałem, a trafiłem do niej później, bo dowiedziałem się, że mogę tam zdobyć kamień max ulepszenia do broni. W tym pędzie do zdobycia kamienia samego bossa załatwiłem w takim pośpiechu, że nie zauważyłem jego unikalności, zakładając, że to zwykły magmowy żmij ;-) I ominął mnie ten moment prostego zachwytu. Takie rzeczy tylko w ER :-) Patrząc na samą walkę autora myślę sobie z jednej strony walczy jak naturszczyk, z drugiej ewidentnie wie co robi. Uczy się powoli bossa bez pośpiechu. HP niskie, śmierć na one shota, GUTS Greatsword + Królewski Wielki Miecz w powestance nieźle, ale małe rażenie, dziubie go tak po 5%. Mógłby coś z tym zrobić, a jego główna strategia to talizman zwiększający negację obrażeń przy max HP, aby uniknąć one shotów, i uzupełnianie HP przy każdym ciosie od bossa :-) Słodkie. Więc ginie często, lezie w tą magmę bez przerwy, aż dochodzi do takiej wprawy, że to on kontroluje bossa. Naturszczyk i zawodowiec jednocześnie :-) Można tak, można na 10 innych sposobów, w tym łatwiej. Ale przyjrzyjcie się też co tam się dzieje w tej walce. On + jego summmon + włącza się poboczna ośmiornica spotkana po drodze + boss. Autor na bossa, summon na ośmiornicę, ośmiornica na bossa, na koniec zostaje tylko autor i boss. Epicka walka! Takie rzeczy tylko w Elden Ring :-)

Bo niektórych dupa piecze. Ja patrzę tylko na oceny wystawiane na steamie, tam musisz zakupić grę by ją ocenić i widzisz w recenzji ile czasu ktoś spędził z grą. Na steamie gra ma 90% jak na dużą grę to świetny wynik.

Tak jasne ta gra nie może się nie podobać, jest wręcz niesamowita i ludzie którzy twierdzą że jest inaczej na pewno się nie znają.
Gdyby Elden Ring wyszedł z jakieś 10lat temu to może by zasługiwała na oceany 9 a tak to niestety.

Steam też nie jest jakimś wielkim wyznacznikiem, mi się po prostu tam nie chce oceniać i zakładam, że takich osób jest więcej.

Próbujecie chyba wyjaśnić racjonalnie coś, co jest na oko nieracjonalne. Dlatego osobiście nigdy się tą średnią GOLową nie przejmowałem. Gdyby było 8,5 to bym się zaczął zastanawiać dlaczego tak nisko, ale 6,4 jest na tyle od czapy, że wiadomo, że chodzi o coś innego niż jakakolwiek obiektywna czy nawet subiektywna ocena. Nawet jak komuś ER strasznie nie podeszło, co naturalnie może się zdarzyć, to jak się zastanowi, że w pewnej szerszej populacji graczy taka ocena dla takiej gry to coś od razu śmierdzi jakąś walką plemienną, niezdrowymi emocjami, kompleksami, albo gorzej.... :-)

Ja mam inne robocze wytłumaczenie. Zauważyłem, że w różnych artykułach o ER na GOLu, jak coś komentowałem od serca albo Kwisatz_Haderach kompetentnie i konkretnie, to zdarzało się po kilku plusach do komentarza, a zwłaszcza przy zbliżaniu się do widocznie "niebezpiecznej" dla niektórych granicy +5, nagle komentarz jest zbijany jednym szybkim nalotem do poziomów minusowych i pilnowany, aby na takim poziomie pozostał. Najpierw nie zwracałem na to uwagi, bo osobiście nie dbam o oceny, ale potem mnie to zastanowiło i raz kiedyś przy jednym gorącym artykule dokładnie przyjrzałem się tej dynamice. Co to za tajemnicza siła reagująca dokładnie w odpowiednich momentach? Plus => minus, plus => minus, plus plus => minus minus, plus plus plus => minus minus minus. Teoria spiskowa :-o

Na koniec stwierdziłem, że żyjemy przecież w kraju wiedźmińskim, gdzie być może jest plemię albo jakaś tajemna siła, które pilnuje, aby nic japońskiego, a zwłaszcza Miyazakowego, a zwłaszcza mogącego zagrozić pozycji ulubionej grze plemiennej nie wyskoczyło ponad szereg. Słusznie. To teoria robocza, czysto spiskowa, nie ujmująca nic innym wspaniałym grom, a zwłaszcza Wiedźminowi, który jest obiektywnie bardzo dobrą grą. Ale ponieważ z niewidocznymi siłami nie da się racjonalnie walczyć, to nie ma o czym dyskutować. Najważniejsze, że od kilku miesięcy mamy równy poziom 6,4 i ktoś tego jednakowego poziomu pilnuje ;-)

Xandon ma rację. Dla wielu osób gra jest mega dobra.

Elden Ring wygra plebiscyty na grę roku 2022, bo nie ma nawet konkurenta z prawdziwego zdarzenia. Jedna z najlepszych gier video, która jest sandboksem.

Steam - Obecnie już 90% poleceń mimo fatalnego startu na premierę z pułapu ok 70%. Przy dobrym starcie byłoby teraz powyżej 95%.
https://store.steampowered.com/app/1245620/ELDEN_RING/

IMDB - 9.5
https://www.imdb.com/title/tt10562854/?ref_=nv_sr_srsg_0

Filmweb - 8.8
https://www.filmweb.pl/videogame/Elden+Ring-2022-832607

Meta powiedzmy rozczarowująco, bo wersja Ps5 7.9, a Pc ledwie 6.9

Oczywiście wiekszość najlepszych gier w historii w erze klasycznej startowało z pułapu 9.0 do 9.8, a przy systemie poleceń jak na Steam byłoby zawsze ponad 95%, ale skala hejtowania była nieco mniejsza niż obecnie.

Skąd zdziwienie średnią GOL ? Na meta i GOL dużo osób wystawia w ostatnich kilku latach grom noty 0 lub 1 dla zasady. To samo zresztą widać, gdy młodzi oceniają jakiś wybitny klasyk, który ma historycznie wybitne zalety, a potrafią dać 6/10 z dupy nie potrafiąc nawet wychwycić atuty, a generycznym średniakom nowym wystawią 8/10 mimo, że poza grafiką nic nie mają do zaoferowania i wiele rzeczy kluczowych robią gorzej. Wiele klasyków wybitnych ośmiesza na wielu polach obecne odpowiedniki więc jeśli ktoś nie potrafi ich też docenić, a wyżej traktuje jakieś generyczne produkty, bo mają obecnie lepszą grafikę z powodu mocniejszych maszyn to dopiero kpina. Virtual to jednak virtual, a w realu dużo łatwiej dogadać się i dojść do zrozumienia. Większość osób w rozmowach realnych zdaje się jednak widzieć co źle poszło w branży gier od premiery ps3, gdy zaczęli spłycać podejście do produkcji dostosowując się pod mało wymagających odbiorców jakich najwięcej, którzy łykają papkę, a ambitne podejście zostało zmarginalizowane. Lepiej było, gdy studia rywalizowały na przełomowe rozwiązania, liczył się oryginalny pomysł, wybitna grywalność, a gry nie prowadziły za rączkę. I wszystko dlatego, bo robili swoje, a nie oglądali się na graczy. Mieli gdzieś jaki procent kończy cały gry.

Jesli oceny osob ktore gre kupily nie sa jakims wielkim wyznacznikiem to na serio,

Tak na poważnie, to wystawienie oceny przez osobę na steamie jest jedynym wyznacznikiem tego, że ta osoba tę grę ma kupioną. Dopiero zerknięcie w liczbę godzin może wyjaśnić, po jakim czasie wystawiła ocenę.

OCZYWIŚCIE, że teoretyzuję, ba! nie mam absolutnie żadnego wykształcenia w zakresie statystki. Ale jestem przekonany, liznąwszy odrobinę psychiki ludzkiej, że tak jak tutaj ocena jest zaniżona, tak na steamie też nie odpowiada faktycznej średnie odbioru wszystkich graczy. I czy chodzi o ER czy o jakąkolwiek inną grę zasada będzie ta sama.

Poza tym myślę, że ocena ulegnie zmianie po dłuższym czasie, gdy gra wejdzie w promocje i kupią ją nie tylko napaleńcy ale też takie osoby, które po prostu będą chcieć sprawdzić produkt dłużej niż 2 godziny.

Kwisatz_Haderach dzięki wielkie, no to dawaj ten filmik, jak najbardziej. Za areną bossa jest dzwon, a potem schodami niżej pomieszczenie, skąd droga do Demonicznych Ruin i znalazłem faktycznie ukrytą ścianę. Za nią są: Eingyi i Córa Chaosu. Przystąpiłem do przymierza Chaosu, dostałem za to Wielką Ognista Kulę Chaosu (przyda się bo gram siłowym piromatą), u tego Eingyi kupiłem jeszcze Spis Sług Cór Chaosu. O to chodziło?

Nie wiem czy zrobiłem Blightown, wpadłem tam, połaziłem po drabinkach i platformach, zszedłem na dół, znalazłem ognisko, wyczyściłem to bagno na dole, pobiegłem do bossa (przy okazji ładne intro), zabiłem Zweihanderem + 5 zasłaniając się tarczą przeciwogniową. Robię to przejście całkiem sam bez przewodnika, ale jak wspomniałeś to spojrzałem do FightinCowboy'a i widzę, że on tam ma ze 3 odcinki na to Blightown, to znaczy pewnie jeszcze nie dotarłem do głównej części. W każdym razie nie wiem nic o tych iluzorycznych ścianach w drzewie, ale sprawdzę i będę działał :-)

Kwisatz_Haderach Dzięki za wszystko. Wiedźmę z Izalith i jej córki walczące ogniowymi spellami ze smokami to sobie zapamiętałem z intro, ale nie skojarzyłem, że Quelaag to jej córka. No to fajna rodzinka. Ten item do rozmowy z siostrą to nawet kojarzę, bo go sobie z głupia frant wybrałem pierwszy raz na Switchu, nie mając pojęcia co innego wybrać, a potem się dziwiłem, że bezużyteczny.

W sumie do Blightown i Quelaag dostałem się od Firelink Shrine => New Londo Ruins. Po Twoim komentarzu stwierdziłem, że jednak trzeba robić to przejście systematycznie i obejrzałem wszystkie odcinki FightinCowboya do momentu mojego progresu, w sumie za dużo nie zgubiłem. Nadrobiłem też przejście do Blightown od strony Depths po pokonaniu tego krokodylo-smoka-waginy, ale muszę jeszcze to sam dokładnie przeczesać, bo nie wiem co FC tam robi tyle czasu, chyba, że częściowo to, co ja od drugiej strony.

Dzięki za film z wejściem do Great Hollow. W sumie to byłem w tych rejonach na początku, ale nie skojarzyłem, że o tym miejscu mówiłeś :-) Nigdy sam bym tej ukrytej ściany w drzewie nie odkrył ani tej pierwszej z Córką Chaosu, chyba że oglądając potem FC. Jak się tam zagłębię w tym drzewie to dam znać wrażenia.

Nic nie wiem co z tą tradycją, ale tak zrobię :-)

Dotarłem do dna The Great Hollow i dalej do Jeziora Popiołów.

Z pozytywów, to na pierwszym dnie pod gałęziami zobaczyłem ewidentnie galaktyczny wizerunek identyczny jak w Elden Beast :-) bardzo rzuca się w oczy bez pomocy i potem dalej dno drzewa ma taki kosmiczny charakter jak dla mnie. Jezioro Popiołów ładnie wygląda, ale nie wiem co tam jeszcze mnie czeka, oprócz tego, że jakaś hydra i żyjątka na plaży załatwiły mnie one shotami na LV40. Ogólnie też muszę przyznać, że projekt lokacji The Great Hollow robi wrażenie, bardzo mi się podoba to schodzenie w dół z takimi etapami i w taki przemyślany sposób.

Z negatywów, to właśnie tutaj złapałem pierwszego małego doła. Po pierwsze klątwa. Te małe żabki, chwila nieuwagi i bum 1/2 życia. Jestem na LV40, wigor 20 i to jest mega wkur... Nie chciało mi się ani ganiać z powrotem, ani leczyć, ani kupować tego drogiego przedmiotu do usuwania klątwy. Ta mechanika powoduje, że myślę teraz o inwestowaniu w podwójny wigor, tylko po to, aby zrobić sobie baseline 1/2 HP na przyzwoitym poziomie. Choć wiem, że na pewno jest jakiś pierścień odporności na klątwy lub stosowne consumables, ale tych nigdy w grach nie używam, bo wywołują u mnie więcej stresu niż pomocy. Reszta w tym drzewie jest OK, nawet jak mnie denerwowały trochę te większe grzyby zabijające na one shota, ostatecznie można je załatwić cierpliwie z ukrycia lub łatwo wyminąć. W tym wszystkim brak szybkiej podróży do ognisk na tym etapie gry stał się już naprawę irytujący, bo to puste ganianie zabiera mega sporo czasu i odbiera dużą część przyjemności. Dodatkowo z jakiegoś powodu zmarła mi strażniczka ognia i wygasło ognisko w Firelink Shrine. To naprawdę nie wnosi nic ciekawego do gry ani przyjemności wyzwania, takie bezsensowne upierdliwości. Ponieważ na razie nie ciągnie mnie specjalnie do tego Jeziora Popiołów, a bardziej do Sen's Fortress, to postanowiłem wrócić i idąc w górę drzewa byłem już prawie przy końcu, a tu nagle proste przejście z szerokiej gałęzi na inną szeroką gałąź ewidentnie do zrobienia, bo wizualnie nie widać nawet żadnego większego progu przejścia chyba, że 1 cm, ale nie da rady podejść, delikatne próby od każdej strony i bum w dół z samej góry. I to był ten moment, kiedy odłożyłem spokojnie pada... I tak Miyazaki tym razem jak dla mnie całkowicie spier... skądinąd bardzo klimatyczne lokacje.

Nie przejmuj się tym marudzeniem, szybko minie ;-)

Ufff, przez chwilę było groźnie, bo już myślałem, że się zakleszczyłem na dobre w tym Jeziorze Popiołów. Klątwa, 50% HP = 390, ogniska nie można rozpalić bo człowiek pod klątwą, 5 żyć tylko, szybka podróż jeszcze niedostępna, z hydrą trudno walczyć przy takich warunkach gdy przełamuje fizyczną tarczę 100%, skądinąd bardzo fajnym boss pokonany wcześniej w Darkroot Basin, inne drzewa w Jeziorze bez przejścia, droga z powrotem w górę The Great Hollow blokuje się w pewnym miejscu i kropka. Co robić? Co robić?

Humor poprawił mi FightinCowboy, bo musiałem aż do niego sięgnąć po pomoc. Po pierwsze, on to The Great Hollow robił na późnym etapie 30/36 całego walkthrough, z paskiem życia na 3/4 ekranu, 4 x dłuższym od mojego, i mega wypasionym buildem, a i tak psioczył i gorzej mu szło ode mnie na moim młodym etapie :-) To się podbudowałem. Po drugie, gubił się w tym drzewie strasznie pomimo swoich notatek, mi dużo lepiej szło i uważam że to naprawdę świetna lokacja do skakania po gałęziach i walki z one-shotującymi grzybkami. Po trzecie i najważniejsze, ponieważ coś mu się pomieszało i też musiał wracać do góry, to trafił dokładnie na to samo miejsce co ja, które go zablokowało na jakieś 5 minut. To jest gałąź i półka drzewa, jedyna droga do góry, między którymi wizualnie powinno dać się bez problemów przejść, a się nie daje. Ile się chłop w tym miejscu namęczył, naskakał, narolował, rozebrał się nawet, w końcu się udało z zupełnie nieintuicyjnym mykiem w bok i komentarzem, że tak nie powinno być. Zgadzam się, nie powinno. Też się namęczyłem. No ale dzięki temu udało się w końcu wyleźć na górę.

Teraz główny priorytet to odblokowanie szybkiej podróży między ogniskami, bez tego nie gram dalej. Lecę do Anor Londo i tych przereklamowanych bliźniaków, może w końcu jakieś porządne bossowe starcie ;-)

Sen's Fortress zrobione i to jest naprawdę super lokacja, najbardziej mi się podoba do tej pory, dała mi sporo frajdy. Jestem w trakcie Anor Londo. Do Great Hollow i Ash Lake jeszcze sobie wrócę, bo to naprawdę fajne miejsca pomijając ten jeden nieszczęsny próg w górę, reszta OK i cieszę się że tam byłem. To mnie tylko skłoniło, żeby szybko poustawiać priorytety - podbiłem witalność do 30, wszystkie bronie których używam do +10, zakupiłem zapas tych kamieni do odczyniania klątwy, i cisnę do momentu odblokowania teleportu nie oglądając się na boki, co przy okazji pozwoli mi się mam nadzieję pochwalić ikonicznym bossem. Gdybym w takim stanie jak jestem teraz zszedł do tego Great Hollow to bym przeleciał jak burza + tą hydrę w AL, a tak wrócę tam choćby aby się zemścić na grzybach ;-)

Tak, używam czasem tych kości wiodących do domu z zachowaniem dusz. Wiem, że jest też cud, który pozwala na taki powrót, bo go używałem na Switchu. No duchy z ruin Nowego Londo znam doskonale z pierwszego podejścia na Switchu, nieźle mnie zirytowały, dlatego ich teraz w ogóle nie dotykam :-) To znaczy pomysł z tymi duchami mi się podoba, ale im dalej w las to pomimo przedmiotów, mieczyka do walki z nimi i całej misternej taktyki, to jednak w pewnym momencie ataki zza ściany lub powietrza poza zasięgiem broni, to było przegięcie.

Ciekawie mi się też ogólnie walczy. Jak pierwszy raz podchodziłem na Switchu, to tak już z przyzwyczajenia bez tarczy - unik i atak. W tym podejściu od początku zauważyłem, że w DS tarcza to podstawa. Jak do tej pory większość mobów w zasadzie odbija się od bloku, zatem blok i atak załatwia sprawę nawet przy dużych wrogach. A z broni siłowych używam w zależności od sytuacji: pałkę, wielką pałkę lub olbrzymią pałkę, ewentualnie Zweihandera. Najlepsze, że każda daje optymalny atak w różnych sytuacjach. To znaczy całą tą część gry do tej pory byłbym spokojnie w stanie przejść małą pałką, ale dodatkowo optymalizuję sobie walki wielkością pałki :-) :-) Przyjemnie jest np. załatwiać tych wielkich rycerzy w Anor Londo one shotem - silnym atakiem olbrzymia pałką oburącz. Czyli jest ciekawie.

Perfekcja, bez turlania :-o

2) Elden Ring NG+7 No Rolling,Damage Godfrey, First Elden Lord (Hoarah Loux)

https://www.youtube.com/watch?v=AZcEeJcFVt0

Ciekawe. Może jest jakieś przejście z powrotem, ale musi być dość nieoczywiste. Przebiegłem się teraz do lokacji bossa końcowego skąd wizualnie najbliżej, ale nie bardzo jest możliwość. Może jest tam jeszcze jakiś myk od dołu z lokacji za dachem, ptaki, błyskawice, smok itd. czyli pod areną bossa końcowego. Może ktoś, kto przechodził na 100% z przewodnikiem będzie wiedział. Ostatecznie nie przypominam sobie nic bardzo ciekawego ze znajdziek na tym odcinku, bo zwykle go po prostu przebiegam.

Jest jeden sposób z glitchem, o którym wiem, ale którego nigdy nie stosowałem. Wpisz na yt "Farum Azula teleport". Wybierz coś z glitch w nazwie i datą po marcu, najlepiej w okolicach patcha 1.05. Ogólnie idziesz do punktu łaski The Four Belfries po lewej stronie jeziora Liurnia. Znajdujesz wieże z ołtarzami i teleportami, 3 różne obok siebie. Jeden z teleportów przenosi do Farum Azula, zobacz na yt dokładnie który. Ale nie do właściwej lokacji, tylko do takiej specjalnej wiszącej skały z widokiem na właściwe Farum Azula, do którego nie możesz stąd przejść. To jest fajny zabieg, który ma na początku gry dać nam widoczek i smaczek lokacji, która nas czeka później. Można tam też znaleźć jeden z talizmanów ochronnych. To tego punktu wszystko jest legalne. Następnie musisz z tego miejsca zrobić szybką podróż do konkretnego punktu łaski. Kiedyś to było do groty perfumiarza, a teraz chyba do zamku Stormveil przed Margit, ale nie pamiętam już, sprawdź w filmie. W trakcie tej szybkiej podróży trzeba zrobić quit&save z gry i ponowne uruchomienie przenosi podobno do właściwego początku Farum Azula, jak po Olbrzymie. Na pewno to było możliwe, ale nie wiem czy nie usunięto jakimś ostatnim patchem, nie biorę odpowiedzialności, nigdy też nie korzystałem, bo nie lubię takich myków z quit&save.

wojtek750 doskonale rozumiem to 100%, bo też tak zwykle mam i jak nie odhaczę wszystkiego, to jestem chory, ale Elden Ring mnie skutecznie tego oduczył, może dobrze. To wynika z natury akurat tego otwartego świata i wielokrotnego przechodzenia, kiedy odblokowywanie mniej koniecznych punktów łaski nie ma znaczenia, choć nadal to robię ;-)

Nie wiem czy Cię pocieszę, ale przeniosłem się specjalnie dla sprawdzenia do tego miejsca łaski. Jest tam do zebrania jakaś suszona wątroba i biały kieł, czyli przedmioty, których osobiście nigdy w grze nie używałem, więc potencjalnie mała strata. Zakładam, że wcześniej, przy miejscu gdzie Cię przeniosło po Kuźni Olbrzymów, przy schodzeniu, zgarnąłeś jakiś tam chyba kamień ulepszeń i runę, bo nie mogłeś ich nawet pominąć. Zatem chodzi tylko o odblokowanie tego jednego punktu łaski. Szczerze, jak już przebiegłeś, to nie warto. Ja, mimo że zawsze przebiegam ten odcinek bez walki, to mam tak, że jak widzę ten punkt łaski, to muszę tam wbiec i aktywować. A w tym przypadku jest tak, że zdążysz go tylko odblokować i już masz na karku 2-3 bestie, które za Tobą gonią, i zwykle giniesz, zanim zdążysz odpocząć i zresetować stan świata. Nie wiem czemu to robię, bo przy kolejnych przejściach lepiej po prostu pobiec pod smokiem od razu do drugiego i stamtąd działać. Szybciej i wygodniej.

Natomiast jeszcze zaintrygowało mnie to, że tam na początku, gdzie chciałeś wrócić, trochę przed, są dwie wysokie wieże i jakieś platformy. Myślałem, że może jest tam jakieś przejście z areny lub spod areny bossa końcowego tej lokacji, ukrytą windą lub ścianą, bo tam to się wizualnie zapętla. Przeczesałem sobie szybko te miejsca, ale nic nie znalazłem.

Super :-)

Co do upierdliwości, to może moje doświadczenia się na coś przydadzą:

Garnki i ogólnie consumables

Powiem szczerze, że w pierwszym przechodzeniu w ogóle nie używałem Tworzenia i tych przedmiotów zużywalnych. Nawet nie przez ER, ale przede wszystkim dlatego, że jak nie muszę, to ogólnie ich w grach nie używam. Jak coś mi się zużywa, to mnie bardziej stresuje niż pomaga. Dlatego muszę wtedy zgromadzić tak z 50 lub 100 sztuk, aby spokojnie grać ;-) Potem podpatrywałem różnych speedrunerów i stwierdziłem, że w niektórych przypadkach warto. Np. przy speedrunie, gdzie nie mamy okazji do wysokiego wylevelowania przez dużą część gry, wzmocnienie ataków fizycznych zebranym po drodze lub stworzonym w biegu jedzonkiem się mega przydaje, a w speedrunie uśpienie grubasa apostoła w wulkanicznym dworze też jest prawie konieczne na tym etapie gry. Jak zacząłem używać garnków snu i czegoś tam jeszcze, to też się zacząłem wkurzać, że tak trudno zebrać składniki, bo np. niektóre są "niezwykle rzadkie" i się nie respawnują. Jest zatem ograniczona liczba na przejście, trzeba znać i sobie zapamiętać lokacje (Lilie Triny, Lilie Miquelli itp.). Ale ten problem szybko minął. Lilie Triny do garnków snu mam przykładowo takie lokacje na swojej trasie gdzie zgarniam od ręki tyle sztuk, że starcza z grubą nawiązką. Np. tylko obok śpiącego niedźwiedzia w ruinach w lesie obok studni do rzeki Siofra - 5 sztuk, a to świat i ludzie. W jednym przejściu, jeżeli w ogóle używam to max kilka takich garnków, a mam obecnie materiał do stworzenia prawie 100 bez specjalnego farmienia, tak po prostu po drodze, jak już wiem gdzie są. Ale ogólnie masz rację , na początku trzeba się pomęczyć. Mi się wydaje, że to jest stworzone dla tych, co lubią takie dzierganie. Osobiście korzystam czasem, ale raczej rzadko z kilku przedmiotów poniżej, a przy trudnościach z materiałami odpuszczam:

*** Szlachetne Mięso - wzmacnia ataki fizyczne, 4 składniki, w tym niezwykle rzadki Żylasty Liść
*** Aromat Wrzącej Krwi - perfumy, wprowadzają w stan ferworu walki, 4 składniki, w tym niezwykle rzadki Żylasty Liść
*** Gotowane Kraby i Krewetki - kupowane, jedzonko do negacji obrażeń fizycznych
*** Czarująca Gałąź - do zauraczania wrogów np. przy Dowódcy Niall i do jednej zagadki, wymaga niezwykle rzadkiej Lilii Miquelii
*** Garnek Snu - 2 składniki, Grzyby dostępne wszędzie w świecie i niezwykle rzadka Lilia Triny
*** Strzały z Sennej Kości - 2 składniki, kości dostępne wszędzie i Lilia Triny

Ulepszenia

Nie wiem czy to Cię pocieszy, ale to jest najtrudniejsze i najbardziej kosztowne w pierwszym przejściu. Na NG+ sytuacja zmienia się diametralnie. Powiem tylko, że mam obecnie arsenał prawie wszystkich broni, a te które lubię to zwykle 2 sztuki i to z max ulepszeniami do 24/25 i 9/10 i nie zabiera to specjalnie czasu ani wysiłku. Ale to oczywiście przy założeniu, że ktoś chce robić NG+, na Nowej Grze lepiej się skupić na kilku broniach. Skąd taka łatwość w NG+:

1) po patchu 1.05 zachowujesz dzwonki do ulepszeń i nie musisz ich znowu zbierać
2) ulepszanie zwykłych broni do +25 jest faktycznie bardziej kosztowne i upierdliwe, nawet samo klikanie jak się ma te kamienie
3) ulepszanie broni specjalnych do +10 jest wygodniejsze i mniej kosztowne < 100K
4) jeżeli masz odblokowane najsłynniejsze miejsce farmienia w grze (Kręta Droga do...), to tam w NG+ jedno machnięcie Mieczem Świętego Reliktu daje 100K
5) w NG+ otrzymujesz dużo więcej run z mobów i bossów, a ulepszenia kosztują tyle samo, czyli życie staje się łatwiejsze :-)

Dlatego osobiście uważam, że kompletowanie i ulepszanie wielu broni na Nowej Grze, a nawet farmienie kamieni przed NG+ ma mały sens. Szkoda czasu. Dużo szybciej i wygodniej zrobić to w NG+ jak ktoś ma oczywiście zamiar przechodzić. Podsumowując, w moim pierwszym przejściu ulepszanie wielu broni do dodatkowego eksperymentowania to był grinding, a od NG+ stało się to łatwą przyjemnością :-)

jeżeli masz odblokowane najsłynniejsze miejsce farmienia w grze (Kręta Droga do...), to tam w NG+ jedno machnięcie Mieczem Świętego Reliktu daje 100K

No tak ale to jest jakieś ostatnie 15% gry więc może się przydać dla osób, które bawią się w atakowanie innych albo faktycznie granie w NG.

Ogólnie mam duży problem z grą sieciową. Mam 105 lvl praktycznie w ogóle nie jestem wzywany jako łowca. Mimo znaków na mapie o występowaniu gry sieciowej nie widzę żadnych znaków przyzwania, ani tych złotych ani czerwonych. Złote pojawiają się przy bossach ale też nie jakoś bardzo dużo.

Czarująca Gałąź - do zauraczania wrogów np. przy Dowódcy Niall i do jednej zagadki

He?

He znaczy co? :-)

Czarująca gałąź powoduje, że niektórzy zauroczeni dzięki niej wrogowie przechodzą na naszą stronę w walce. Stosowałem ją raz w tych dwóch przypadkach. 1) Dowódca Niall do dość trudny boss w zamku Sol w śnieżnej dolinie. Trzeba go pokonać, aby zdobyć jedną część sekretnego medalionu do windy, aby się dostać do drugiej części śnieżnej doliny. Niall przywołuje dwóch silnych rycerzy do walki. Jak walczysz solo, to masz za chwilę trójkę na karku. Możesz oczywiście jakoś błyskawicznie ich pokonać super silną bronią. Jednym ze sposobów jest zauroczenie tych rycerzy, wtedy zaczynają walczyć z Dowódcą jak Twoje summony, a Ty spokojnie robisz swoje. 2) W ukrytej części śnieżnej doliny jest zagadka z wieżą, w której jest jakiś ważny talizman, nie pamiętam jaki bo dawno to robiłem. Gra daje enigmatyczną podpowiedź, co należy zrobić. Mówi, że sposobem na otwarcie jest, aby wywołać walkę między pewnymi wrogami. Jednym ze sposobów jest zauroczenie. Jest też drugi sposób przez przebierankę. Czarująca gałąź może mieć zastosowanie w wielu innych przypadkach, ale nie próbowałem. Nie sądzę np. aby dało się dzięki niej skłócić ze sobą podwójnych bossów, np. apostołów w Godskin Duo, ale nie sprawdzałem....

No właśnie chodziło mi tę zagadkę bo nie wiedziałem o co chodzi. Ja ją normalnie zrobiłem summonami.

Faktycznie, tak też można, nie pomyślałem albo nie miałem wtedy tego summona. Czyli są 3 sposoby :-)

wojtek750

Zgadzam się z Tobą. Sam w sumie broniłem kilka razy Tworzenia na forum. Mimo, że nie korzystam z niego zbyt intensywnie. Uważam, że jest OK i przydatne w różnych sytuacjach i to, że ktoś akurat nie używa nie znaczy, że crafting jest niepotrzebny lub bardzo trudny. Każdy może znaleźć dla niego zastosowanie przy swoim stylu przechodzenia i buildzie. Twój przykład jest doskonały. Myślę, że ilu graczy tyle byśmy widzieli różnych zastosowań dla craftingu, bo jest dość rozbudowany i daje sporo możliwości. Myślę też, że jest idealny dla pewnej grupy graczy, którzy lubią dziergać (to nie negatywne) w Tworzeniu i robią z tego ważną strategię swojego przechodzenia gry. Nie wspominając o speedrunner'ach podejmujących różne wyzwania. Załączam film LilAggy. Przeszedł całą grę używając jedynie tworzonych przedmiotów ofensywnych (garnki, perfumy, nożyki), nie mógł używać tworzonych strzał, bo wykorzystanie łuku nie mieściło się w warunkach wyzwania. W 23h 46 min. Można :-) Ale to jest LilAggy.

Co do rzadkości i upierdliwości zbierania materiałów. Tu wydaje mi się, że może być trudne na początku, gdy ktoś w ogóle nie korzystał z Tworzenia, nie zwracał uwagi na zbieranie (są gracze, którzy zbierają wszystko bez względu czy tego potrzebują czy nie; są tacy, którzy jak nie muszą to nie zbierają w ogóle), a potem nagle postanowił skorzystać, zobaczył, że nie ma materiałów i zaczął dopiero szukać. Wtedy uzbieranie nawet powszechnych materiałów może być jakimś wysiłkiem. Ogólnie z mojego doświadczenia:

*** są materiały dostępne na każdym kroku, resetujące się po odpoczynku, więc żaden problem - grzyby, jarzębina

*** są materiały dostępne tylko w pewnych miejscach do zebrania lub farmienia z wrogów, resetujące się po odpoczynku - np. powszechniejsze cienkie kości i rzadsze grube kości ze zwierząt

*** są materiały niezwykle rzadkie dostępne tylko w wybranych miejscach i nie resetujące się po odpoczynku, ograniczona ilość na przejście - Lilie, tu jak się już pozna te miejsca, z youtuba lub po prostu ma się w tyle głowy, aby zbierać lilie przy eksploracji (rzucają się łatwo w oczy w terenie), to można sobie łatwo zrobić nadmiarowy zapas i nie ma problemu, ja mam już taki nawyk, że jak widzę białą lilię Triny to zawsze zbieram i mam prawie setkę w zapasie; ale jak się zaczyna od zera i chce stworzyć ileś tam garnków lub np. strzał usypiających, to oznacza małą wycieczkę po kupcach i po świecie

*** są materiały niezwykle rzadkie dostępne tylko w wybranych miejscach i nie resetujące się po odpoczynku, ograniczona ilość na przejście, i są naprawdę rzadkie - np. Żylasty Liść. Pamiętam jak chciałem sobie stworzyć zapas Szlachetnego Mięsa do bossów, to było wyzwanie. Miejsca występowania są rzadkie i Liście występują pojedynczo, a nie po kilka jak zwykle lilie. Można je dodatkowo farmić z pewnych większych mobów w śnieżnej dolinie, ale to powolny proces. Do tego dochodzi składnik dużych kości, nieograniczone, ale wymagają farmienia z dużych zwierząt. W sumie znalazłem sobie na to miejscówki i sposób, ale i tak było dość czasochłonne, na tyle że używam tego mięsa tylko kilka razy w razie konieczności przy Nowych Grach, ale nie na bieżąco

Ogólnie myślę teraz o kolejnym NG+ opartym właśnie o Tworzenie, nie tak jak LilAggy całkowicie, ale z normalną bronią, tylko przejście z maksymalnym wykorzystaniem craftingu. Tak mi to przyszło do głowy już wcześniej :-)

Can you beat Elden Ring using ONLY crafted items?

https://www.youtube.com/watch?v=SOS6n9Gah_U

Oczywiście, żę te craftowe rzeczy są przydatne, nie przeczę. Chodzi mi o to, że niektóre rzeczy wymagają irracjonalnie dużo składników, których przy normalnej grze aż tak dużo się nie ma. I o ile ma to sens przy potężniejszych przedmiotach jak te łapki szczęścia to w przypadku np. zatrutych noży sensu już brak. I tak możesz mieć ich te 30 sztuk na raz a zrobienie wymaga zabicia milionów zwierzaków, czy szukanie zatrutych grzybów. Jak ma to sens? Nie można było po prostu poukrywać przeciwników, którzy zostawią po sobie dzwonki z konkretnymi przedmiotami?

Generalnie nie jestem takim fascynatem samej historii, mitologii, lore w grach FS jak np. Kwisatz_Haderach. Lubię wszystkie elementy świata, zwłaszcza w otwartej formule, a mój fokus to skomplikowane systemy walki, mechanizmy gry i buildy. Ale akurat Elden Ring najbardziej mnie zachęcił do głębszego poznania. Pierwsze przejście robiłem z założenia sam ogólnie wszystko, bez żadnych przewodników, dokąd mogłem: świat, lore, questy, bossów. Chciałem jak najwięcej rozkminić i zrozumieć sam. Nie śledziłem nawet po fakcie FightinCowboya, z którego korzystałem przy wszystkich innych grach FS (na zasadzie robię lokację sam i potem patrzę jak to robi FC). On zresztą i tak koncentruje się zwykle na samym gameplay'u. Jak się zacinałem to szukałem konkretnego rozwiązania lub wyjaśnienia na yt. Po pierwszym przejściu chciałem sobie wszystko uporządkować i obejrzałem kilka filmów próbujących traktować lore całościowo, nie tych 6 minutowych, ale poważnych ~1h. W drugim przejściu zrobiłem sobie na tej podstawie w głowie, bez notatek, obraz całego świata, jego historii i postaci, i zapisałem nawet jakieś krótkie podsumowanie. Nie wszystko co odkryłem mi się podobało w sensie niektórych nawiązań do naszego realnego świata, powiedzmy filozoficznie, dlatego stworzyłem w niektórych miejscach własne interpretacje, w tym co do swojej własnej roli w tej fikcyjnej historii, aby się lepiej czuć. Nie mam też ambicji poznania wszystkiego do podszewki, lubię jak zostaje ciągle jakaś tajemnicza niewiadoma, a moim sposobem łatania dziur jest nadal szukanie wyjaśniających filmów na yt dotyczących konkretnych tematów. VaatiVidya jest dobry i super systematyczny, nie pogardziłbym jego mind mapą z całym lore, którą pokazał na pierwszym filmie, obiecując, że kiedyś udostępni. Czasem korzystam z eldenring.wiki.fextralife Lubię też komentarze i wyjaśnienia niektórych bardziej zaawansowanych graczy, ale nie udzielam się w discordach, gdzie się podobno wymienia informacjami i dyskutuje, nie wiem nawet z czym to się je.

Rozumiem, że chodzi o Mohg'a. Używasz dedykowanych do tej walki Purifying Crystal Tear w eliksirze i Mohg's Shakle?

Purifying Crystal Tear - używałem, rewelacja zwłaszcza przy przejściu do 2-giej fazy

Used to negate the curse effect during the fight against Mohg, Lord of Blood. Can be used at any point in the boss fight, before the second phase transition, to prevent all blood loss from the curse, although the boss still gets his health back.

Mohg's Shakle - nie używałem, ale widziałem na filmach rewelacja

Mohg's Shackle, when used during one of Mohg's boss fights, causes Mohg to violently slam against the floor, inflicting no damage, but stunning him for a brief moment. This effect will also interrupt anything Mohg was doing at the time. The effect of this item can only be activated twice during the boss fight and only during Mohg's first phase. Attempting to use the shackle otherwise will have the player go through the animation, but will have no effect whatsoever.

To nie do końca odpowiada na Twoje trudności z jego atakami, ale tam to już standardowo uniki, "protezy" uników, inne zabawki, nie jest aż taki straszny przy silnym buildzie, na koniec dnia summon też nie jest wstydem uważam :-)

Z duchem to go pokonalem za pierwszym razem. Bez nie potrafię.

Koktajl jest oczywiście potrzebny ale kajdan nie używam. Zresztą czas ich trwania to jakies 2 sek.

Problemem jest jego szybkość, nawet jak uniknę ciosów i wyprowadzę własny to potem dostaję w ryj. Musze wtedy odbiegac bo drugi jest smiertelny. Docieram max do 1/3 paska

Dla tych co by chcieli spróbować z garnkami, podaję jak nie wychodząc z Pogrobna (bez Caelid, Liurnii, i dalszych) zdobyć masę materiałów w jednym miejscu na pierwsze rodzaje garnków. To są pojedyncze, idealne miejscówki do farmienia, innych tak dobrych w Pogrobnie nie znalazłem, zapewniające szybko duże ilości materiałów do zapasów, inne miejsca tylko pojedyncze sztuki lub w ogóle. Jeżeli koś zaczyna nie będzie miał na początku wszystkich 20 Pękniętych Garnków i 10 Rytualnych Garnków więc tym bardziej. Rozprawiłem się z wszystkimi bossami i mini-bossami w Pogrobnie i na Zamku Stormveil używając powyższego builda, i z założenia zużyłem w każdej walce 10-15, rzadko 20 garnków + dodatkowe zabawki. Paradoksalnie największa uciążliwość to grzyby, bo są potrzebne prawie do wszystkiego, są niby wszędzie, ale z reguły tylko pojedynczo, więc trzeba je po prostu wszędzie zbierać po drodze, mam nadzieję, że zapasy się nie skończą. NewGravedigger & wojtek750 może się przyda, jeżeli będziecie jeszcze kiedyś rozważali bardziej intensywne używanie garnków, choć miejscówki w kolejnych krainach i do innych garnków mogą być jeszcze lepsze. Tak czy inaczej super się gra tym buildem, bo każda walka staje się mięsista :-)

10 x Niegasnący Motyl
10 x Garnek Ognia / Ognista Strzała / Ognisty Bełt
3 kroki na północ od Szopy Wojennego Mistrza, ogniste ślimaki na polanie przed wiaduktem

15 x Kwiat Fulgurytu
15 x Garnek Błyskawic / Strzała / Bełt Błyskawic
3 kroki na północ od pktu łaski Jezioro Agheela (Północ) niedaleko od Burzowej Bramy

10 x Zmatowiony Złoty Słonecznik
10 x Garnek z Wodą Święconą
Pomniejsze Złote Drzewo na Półwyspie

10 x Trujący Kwiat
10 x Garnek Trucizny / Zatruta Strzałka / Strzała / Bełt
Bagno trucizny obok Zamku Morne

Kwiaty Mirandy do Aromatu Iskry
4 duże kwiaty w wąwozie między Tunelem Morne a Leśnymi Ruinami Półludzi
1 duży kwiat obok Ruin z Sellen

Teraz rozumiem to psioczenie na GoW:Ragnarok.
Stary napisałeś chyba najdłuższy komentarz na tym forum.
Jesteś fanatykiem Eldena czy o co tu chodzi?

Elden Ring jest popularny, zbiera dobre oceny i jest przełomowy w kwestii konstrukcji gier open-world dlatego ludzie, którzy w niego nie grali zaniżają ocenę.

Choćby dlatego przełomowy, że przy eksploracji nie ma prawie żadnych ograniczeń. By ukończyć grę część lokacji możesz zwyczajnie ominąć, bo musisz z czterech głównych bossów ubić tylko dwóch by ruszyć wątek fabularny do przodu.

Gra co prawda ma miękkie bariery w postaci silniejszych wrogów, ale w przeciwieństwie do klasycznych rpegów tutaj nawet bez lewelowania możesz ich pokonać, a w przeciwieństwie do tego jak podobny koncept zrealizowano w Tesach, tuttaj świat nie skaluje się do Ciebie.

Nawigacja po otwartym świecie praktycznie nie wymaga mapy. Gra ma masę gigantycznych punktów orientacyjnych w postaci charakterystycznych lokacji plus wielkie Złote drzewo, które wyznacza środek świata. Gra nie ma znaczników w postaci pytajników rodem z Wiedźmina czy Assasynów, które prowadzą do ciekawych lokacji, ma natomiast coś na wzór systemu wiatru z Cuszimy, który tylko sugeruję drogę do najbliższego ważnego npeca/bossa.

Elden Ring nie prowadzi za rączkę jak Assasyny, daje swobodę i oczekuje, że z tej swobody będziesz korzystał, wszystko zależy od Ciebie.

Elden Beast to jest mój ulubiony boss, naprawdę, mimo że tak wielu go nie lubi w tej parze. Faktem jest, że dobrze jest w miarę szybko pokonać Radagona i zostawić sobie jak najwięcej butelek życia na Bestię. Radagon jest bardzo słaby na ogień, z mimikiem i dobranym buildem nie powinien być straszny, choć potrafi być wkurzający. Elden Beast poza klimatem lubię dlatego, że można się ładnie nauczyć jej wszystkich ataków. Jest na nią kilka sposobów ofensywnych, ale moim największym odkryciem było przede wszystkim użycie chroniącej inkantacji Boskie Fortyfikacje Władcy (Lord's Divine Incantation) - negacja świętych obrażeń, kluczowa dla tej walki, robi zasadniczą różnicę, chroni przed kilkoma potencjalnymi one shotami. Nie trzeba się wtedy przejmować tymi gwiazdkami, które ścigają człowieka przez 10 min i są nie do uniknięcia, czy przed ryzykiem nagłego złapania w tą złotą kulę w zwarciu. Z Boskimi Fortyfikacjami te ataki zadają pomijalne obrażenia i nawet ich nie unikałem, a bez inkantacji czasem kończą walkę, nawet jak Bestia używa ich rzadko.

A ja siadłem sobie wczoraj po tygodniu na godzinkę i wykończyłem za pierwszym razem garnkami Draconic Tree Sentinel, złotego Godfreya i Morgott, tak z biegu. Zatrzymałem się dopiero na Olbrzymie.

Pełna zgoda z tym boss rush, też miałem taką myśl już na samym początku. Na szczęście nawet bez dedykowanej opcji, taki boss rush można sobie samemu zorganizować w NG+, naprawdę przebiegając ścieżkę krytyczną w 2-3 h, z głównymi bossami fabularnymi.

Tak czy inaczej - powodzenia, bo rozumiem, że to końcówka Twojego 100% przejścia, modulo jeden zgubiony punkt łaski :-)

Ciekawe, lepsze nawet od moich garnków? ;-)

Na poważnie, kolejny super sposób. Zauważyłem, że autor oprócz kluczowej inkantacji używa też garnka Fetid Pot (deadly poison) i to działa na Elden Beast. Muszę sobie zapamiętać :-)

Szkoda, że potraktowali PC po macoszemu i nadal słabo działa. Cieszę się, że zdecydowałem się ograć na XSS, tu gra działa gładko i bez problemów od samej premiery. Jestem miło zaskoczony tym doświadczeniem. Egoistycznie powiedziałbym też, żeby nie zawracali sobie głowy RTX, niech skupią czas i zasoby na DLC i sprawach ważnych gameplayowo.

Jest w tym sporo prawdy. Zwłaszcza przy pierwszym przejściu gry takie faktycznie może być wrażenie, choć nie do końca. FS przyjęło spirit summony za jedną z integralnych części całego doświadczenia i tak zbalansowało walki, tworząc bardzo szerokie spektrum stylów gry i trudności, w zależności od tego, z czego korzystamy. Od Łatwego dla nowych / niedzielnych graczy do Mega Trudnego dla największych kozaków. Przy takim podejściu, po drodze nie uniknęli oczywiście rozjazdów z balansem. Trzy grosze ode mnie po wielu przejściach na NG i NG+, grze z różnymi summonami i czystym solo, z najróżniejszymi buildami:

*** Jeżeli teraz równolegle lub po ER, zagrasz sobie w DS, to być może stwierdzisz, że to zadziwiająco prosta i łatwa gra. DS3 było dla mnie bardzo trudną grą, ale jak niedawno zagrałem sobie pierwszy raz w DS2 i DS po kilku przejściach ER, to obie okazały się bez porównania łatwiejsze, a z summonami NPC wręcz trywialne, i nie przesadzam, i nie jest to tylko moje zdanie. To musiała być pewnie kiedyś bardzo trudna gra, ale wspomnienia o legendarnej trudności DS są dzisiaj wg mnie mitem w zestawieniu z Elden Ringiem. Nie powiedziałbym tego na pewno o DS3 i Sekiro, ale nie wiem jakby było gdybym zagrał w nie dla porównania dziś. Z punktu widzenia gracza Elden Ringowego poziomy trudności DS/DS2 to Łatwy bez summonów i Bardzo Łatwy z summonami NPC, które są tam powszechnie dostępne. Bossowie tych gier są na poziomie silniejszych mobów typu Troll lub mini-bossów jak Awatary Drzewa z ER. Jedynie bossowie DLC ratują poziom wyzwania, a w samej podstawce DS nawet O&S po rozgryzieniu jest po prostu łatwą walką.

*** Co do ER i summonów - dla mnie pierwsze przejście gry, które robiłem z summonami, nie było za łatwe. Było akurat. Mimo, że dodatkowo grałem magią - łatwe z dystansu, trudne w dynamicznym zwarciu. Walki z niektórymi bossami okazały się szybkie i łatwe, ale tylko z niektórymi, na pewno nie ze wszystkimi i nie gra jako całość. Poza sumomnami jest oczywiście build, doświadczenie, level, itd. Z różnymi buildami melee było różnie, to co było łatwe z jednym było trudne z innym, i na odwrót. Summony stały się dla mnie dodatkowym mechanizmem w grze, urozmaicającym doświadczenie. Różne summony okazały się różnie skuteczne przy różnych bossach i fajnie uzupełniały mój styl walki. Eksperymentowałem sobie dając summonom różną rolę: przejęcie całego ciężaru walki, odwrócenie uwagi bossa na początku, ściąganie aggro lub tylko dodatkowy DPS z dystansu. Były też przypadki specjalne jak np. nauczenie mimica aby samodzielnie pokonał Malenię było zabawą i wyzwaniem samym sobie ;-) A niezależnie można ją było pokonać normalnie i solo. Więcej opcji zabawy. Summony przygotowały mnie tak naprawdę do przejścia gry czystym solo w NG+. Z moim niespecjalnym doświadczeniem nie przeszedłbym tej gry solo za pierwszym razem. Z kolei na późniejszych NG+, z większym poziomem trudności, summony nie stanowią już takiej wielkiej pomocy, bo zwykle starczają tylko na chwilę. Dodatkowo jak się dobrze przypatrzysz, z niektórymi bossami, głównie grając w zwarciu, łatwiej jest walczyć bez summonów, bo mamy większą kontrolę nad ruchami przeciwnika i brak niespodzianek z AI bossa i summona. Idealnym przykładem są Pobratymce Czarnej Klingi na NG+ czy z dużych bossów np. Radagon.

Ale nie każdy oczywiście może chcieć się tak bawić z różnymi sposobami gry lub przechodzić grę kilka razy. Dlatego masz rację, że wstrzelenie się we właściwy poziom trudności przy jednym przejściu gry z tyloma mechanizmami może dawać różne efekty. Ja mam z summonów wiele frajdy i sam zawsze decyduję czy i jak chcę z nich korzystać. Czasem mam łatwo czasem dostaję bęcki, ale zwykle jest w miarę OK.

Gratulacje! Ciekawe wrażenia.

Fajnie, że Ci się bossowie spodobali, bo oni potrafią dzielić graczy :-)

Zagubienie w niektórych questach, o tak ;-)

Otwarty świat, czyli klasyczny dylemat, który podzielił soulsowych graczy chyba 50/50.

Ja z kolei bardzo sobie cenię ten otwarty świat, wrażenia, wolność jaką daje i świetną platformę do wielokrotnego przechodzenia gry na różne sposoby. Przy moim pierwszym przejściu Elden Ring byłem nim zachłyśnięty, biegałem to tu, to tam, pamiętam tą radość eksploracji, przerażenie po zaglądnięciu do Cealid, czy uśmiech gdy pierwszy raz wpadłem do Jeziora Liurnia i cwałowałem na koniu bez celu, podziwiając widoki, ubijając raki, ośmiornice lądowe i co tam jeszcze :-) Ale miałem też kilka momentów i miejsc gdy pomyślałem sobie jak tu pusto. No i miałem moment znużenia po wejściu do śnieżnej krainy, gdzie już zdecydowałem jak najszybciej prostą drogą do zakończenia, a dopiero po ubiciu końcowego bossa wróciłem do pominiętych lokacji. Zrobienie wszystkich miejsc, jaskiń, katakumb, kopalni za jednym razem by mnie strasznie znużyło i zamęczyło. A tak cały czas wracam sobie do różnych miejscówek z wielką ochotą. Dziś np. wpadłem sobie do zameku Sol na NG+9 i znowu było ekstra. Uważam, że otwarty świat wymaga innego podejścia niż korytarzowe czy półotwarte gry. Mam teraz to doświadczenie w Xenoblade Chronicles 3, gdzie otwarty świat jest przeogromny, co najmniej tak duży jak w ER. Dokładne przechodzenie, zaglądanie w każdy kąt i robienie wszystkiego jak po sznurku za jednym razem jest prawie niemożliwe. W Elden Ring ten otwarty świat doceniłem najpełniej w post gamie, po pokonaniu końcowego bossa, kiedy wciąż miałem masę rzeczy do odkrycia i zrobienia. A jeszcze bardziej przy kolejnych przejściach NG+, mam teraz tych przejść 9 na koncie + kilka z Nowej Gry. Otwarty świat sprawia, że mam bardzo krótką ścieżkę krytyczną przejścia całej gry w niewiele ponad 2h na NG+ lub 7-10h w Nowej Grze, i ogrom rzeczy wokół które mogę eksplorować lub nie, w zależności od tego na co mam ochotę, dlatego za każdym razem decyduję co robić, i za każdym razem jest to inne doświadczenie. Mam fazę na bossów - proszę bardzo, wsiadam na konia i od początku gry do Elden Beast w 3h mogę sobie zrobić boss rush. Mam fazę na jakiegoś builda jak teraz egzotycznie z craftingiem - proszę bardzo, zaglądam gdzie trzeba, eksploruję, odkrywam miejsca z materiałami, zbieram co potrzebuję i do przodu. Mam fazę na jakąś lokację zamkniętą (zamek, stolica, kanały) - to biegnę sobie tam od razu. Chcę przechodzić w stylu starych soulsów - proszę bardzo, biegnę od razu do zamku, potem do akademii, potem do stolicy i to wszystko jest szybciej i łatwiej niż przechodzenie z lokacji do lokacji w Dark Soulsach, pomimo ogromu świata. W starych produkcjach soulsowych i Sekiro to jest zawsze to samo dzierganie po sznurku od do. Dlatego po Elden Ring ciężko mi do nich wracać. Super gry, ale przy braku wolności otwartego świata ciężej się przekonać do powtarzania tych samych ścieżek. To jest oczywiście bardzo indywidualne, dlatego nie polemizuję i doskonale rozumiem. Ale jeżeli kiedyś jeszcze będziesz chciał zagrać ponownie w Elden Ring możesz na to spojrzeć w podobny sposób. Po pierwszym przejściu możesz już zrobić tam wszystko, łącznie z tylko takim samym przejściem zamkniętych lokacji legacy jak w starych soulsach, pomijając zupełnie otwarty świat, czyli więcej opcji :-)

WOW! Dawno nie widziałem takiego świetnego podsumowania. Brawo za grę i ciekawe oddanie wrażeń!

Kwisatz_Haderach jak miło, że się odzywasz :-) Zastanawiałem się co się z Tobą stało, zbanowali Cię czy co ;-)

Jasne, że grywam. ER doszedłem do NG+10 i utknąłem na swoim ostatnim wyzwaniu garnkowo-perfumowo-tworzeniowym przy Malikethu, to postanowiłem odpocząć. Wrócę pewnie za jakiś czas, aby to skończyć lub odpalić w wolnej chwili jakiś niedzielny run. Na pewno przy okazji DLC. Niedawno obejrzałem sobie na yt całą serię tych śmiesznych kreskówek z ER, które tu kiedyś okazyjnie załączałeś i uśmiałem się po pachy. Postanowiłem też nie zawalać tu więcej wątku, aby dać pole do popisu innym, ale czasem tradycyjnie bronię ER w innych artykułach jak ktoś jakieś głupoty pisze, i tradycyjnie wkurzam tym ludzi. Odgrzebałem też Dark Souls 3 i uruchomiłem NG+8, głównie aby sprawdzić czy będzie mi teraz łatwiej po ER, tzn. łatwiej niż jak zapamiętałem, bo to moje pierwsze Soulsy. No, lepiej mi idzie niż kiedyś, lokacje gładko, Abyss Watchers i Tancerka sprawnie, doszedłem sobie do Archiwum i to kiedyś w wolnej chwili skończę, ciekaw jestem jak mi teraz pójdzie Gael. Ale ogólnie to nie jest łatwa gra. Teraz nie uwierzysz, kilka dni temu wróciłem do DS2, aby skończyć wszystkie DLC. No i powiem Ci, że te DLC do DS2 to jest to, co tygrysy lubią najbardziej, cudo, mega przyjemne, chyba moja ulubiona część starych Soulsów. O ile wcześniej tak kozaczyłem, że podstawka DS2 to najłatwiejsi bossowie, to tutaj są już fajnym wyzwaniem, podobnie jak DS1 DLC vs podstawka. Ogólnie uwielbiam DS2, bez dwóch zdań moja ulubiona część z DS1-3.

A poza FS i XC3 w międzyczasie odkryłem Mortal Shell. Gra ewidentnie stworzona przez miłośników Soulsów, najpierw niepozorna, ale pięknie zrobiona. Zaskoczyła mnie niekrytym podobieństwem do Soulsów, przy sporej liczbie własnych oryginalnych mechanik i pomysłów. Zrobiłem NG+2 w normalnej grze. Do tego chyba ze 40 cykli w Virtuous Cycle (roguelike), raz skończyłem z normalną powłoką, raz bez powłoki, idę na największe Obsidianowe wyzwanie w tym VC. Zbieram się, aby zrobić małą reckę tu na GOL'u pod grą, taki mały "liścik miłosny", bo strasznie mi się to spodobało.

W międzyczasie zakochałem się w Kingdom Come Deliverance, rewelacyjne RPG, realistyczne, świetny świat i historia, tu to dopiero jest walka, soulsy to pestka ;) Odpaliłem aby sprawdzić Code Vein, ale odłożyłem. Ostatnio przyglądam się God of War Ragnarok. Ogólnie nie moja bajka, ale robi wrażenie jakości wykonania, wizualnie, pewnie ciekawa historia. Walka z jednej strony wydaje się mięsista, ale czasami mam wrażenie efekciarska gdy np. wrogowie od uderzeń siekiery fruwają i obracają się wisząc w powietrzu, a czasami sprawia wrażenie slashera. Widzę też to korytarzowe przechodzenie nawet z zaznaczonymi miejscami do wspinania, przejścia itd. Tego bym chyba nie zniósł. FightinCowboyowi się podoba, to nie może być złe, myślałem przez chwilę czy nie nabyć PS5 i sprawdzić samemu, ale się wstrzymam ;-)

A Ty co tam teraz ogrywasz, tyle Cię tu nie było? Pozdrowionka :-)

No, ten film od VaatiVidya, który załączyłeś, to jest dopiero arcydzieło. Obejrzałem go sobie dokładnie. Hipnotyzujące. BTW, zrobiłem też zakończenie FF. Głębia tej historii jest niezwykła. Widziałem trochę filmów z różnymi interpretacjami, i mi czasem głowa wysiadała ;-) Ale VaatiVidya i Zullie The Witch robią świetną robotę, a ER zasługuje, aby zostać grą kultową i legendą. Ciekawe ilu graczy to doceni.

Uspokoję Cię - nie mam potrzeby pisania czy zachwycania się więcej ER, wystarczy mi już samo granie :-) Gra na pewno nie potrzebuje moich pochwał, bo jest klasą samą w sobie i mam cichą nadzieję, że kolejne nagrody będą to potwierdzać, a my będziemy mogli się z tego cieszyć. Nie dyskutuję też z Twoją oceną, bo ona jest indywidualna i zawsze subiektywna, i powtórzę - nie mam absolutnie nic do niej, jest OK. Komentuję tylko Twoje zarzuty do gry, konkretnie, jeden po drugim, bo do tego jest forum, które ma też wartość edukacyjną, dla nas i dla innych. Chciałem przez to zwrócić Twoją uwagę, że to co uznajesz za wady dla innych wadami nie są, a często przemyślanymi przez twórców zaletami. Czyli tam gdzie ty widzisz problem, ja zwykle widzę sensowną nowość lub rozwinięcie formuły. Tam gdzie ty chciałbyś zmienić grę po swojemu czy po jakiemuś dawnemu, ja mówię stanowcze NIE. Piszę też często z myślą o takich ludziach jak kolega poniżej, który pyta czy warto próbować? Odpowiesz mu, czy ja mam to zrobić?

Co do tego jak było kiedyś - w stare Soulsy grałem akurat po Elden Ring, z wyjątkiem DS3, i wrażenie świeżości jest odwrotne. ER daje i świezość, i nowość, i większe wyzwanie, i wolność. To, że ty akurat masz jakąś sztuczną wizję męczenia się z czymś za każdym razem od początku i jeszcze żeby inni też się tak męczyli, a gra ci tego pomysłu nie umożliwia, to nie jest wada gry. Argument o punktach łaski czy odradzaniu przy bossie kompletnie od czapy. Większa przyjemność z bossów. O co ci chodzi z tymi golasami-pro i tankiem, to za bardzo nie wiem. Sam grałem golasem z samą pałką, uczyłem się od speedrunerów golasów-pro, grałem też max tankiem najcięższą zbroją kozobyka z największym poise i z dwoma najcięższymi młotami giant crusherami, i wieloma innymi buildami, i były to bardzo różne style walki, mega ciekawe wyzwania i decyzje do podjęcia. Jeżeli tego nie zrozumiałeś z wpisu - przy Elden Ring wcześniejsze Dark Souls 1 & 2 nie stanowią akurat dla mnie żadnego wyzwania pod kątem trudności bossów, moim dylematem było to, że padali za 1-2 razem i większości przez to nawet nie pamiętam. ER umożliwia porządną zabawę z bossami i skupianie się na tym co ważne, a nie na pustym dobieganiu. DS3 wciąż pozostaje trudny, ale dopiero od końcowego bossa i w DLC. W efekcie w ER pierwsze pokonanie Maliketha, Malenii, Ognistego Olbrzyma, czy końcowego bossa i całej gry u graczy takich jak ja, korzystających w pełni z formuły gry, a nie nakładającej na nią własnych ograniczeń starego, wywołuje wielkie Hurra. Skończenie DS 1 czy 2 było świetnym doświadczeniem, ale nie w stylu okrzyku zwycięstwa nad niemożliwym. Więc zupełnie nie wiem o czym mówisz.

Chciałem zażartować, ale widzę, że faktycznie płaczesz jak stara zgorzkniała baba, życzę aby FS wydało kiedyś dla Ciebie Dark Souls 4, w które przy okazji też chętnie zagram ;-)

Może Gargulce nas pogodzą, bo są zwykle lubiane, ja przynajmniej lubię je w każdej grze FS, zobacz różnice:

Dark Souls 1 - podwójny boss Bell Gargoyle na dachu i potem jako mob w dalszej części gry

Dark Souls 2 - boss Belfry Gargoyle, najpierw dwa a potem razem 6 sztuk w tej walce, dalej w grze jako pojedynczy mob

Dark Souls 3 - występują kilkukrotnie jako większe moby w Profaned Capital i Grand Archives

Elden Ring i różnorodność:

--- Zwykłe wersja broni A) miecz + halabarda

--- Zwykłe wersja broni B) podwójne ostrze + topór

--- Black Blade Kindred (Pobratymce Czarnej Klingi) trudniejsze i agresywniejsze od zwykłych wersja broni A)

--- Black Blade Kindred (Pobratymce Czarnej Klingi) trudniejsze i agresywniejsze od zwykłych wersja broni B)

--- Valiant Gargoyles Duo-Boss - podwójny boss w Siofra Aqueduct, najpierw 1 potem dołącza drugi, obie wersje broni + trucizna

W zależności od pokonanego bossa możemy otrzymać zwykłe (smithing) lub czarne (somber) wersje miecza, halabardy, podwójnego ostrza i topora gargulców, razem 8 rodzajów bardzo dobrych broni, korzystałem z nich i sobie ceniłem obie wersje. Osobiście bardzo lubię walki z gargulcami i ich różnorodność, bardziej np. niż z nocną kawalerią, która ci się podoba. Mają fajny moveset, różne bronie, różny poziom agresywności i trudności, można z nimi wejść w fajny taniec walki. Dobrze też uczą progresji walki i podnoszenia poprzeczki. Podwójny boss Valiant Gargoyles jest dla niektórych bardzo trudny. Z kolei np. taki Pobratymiec Czarnej Klingi na NG+7, jeżeli ktoś próbuje walczyć z summonem, daje do zrozumienia, że się nie da, tylko 1:1, ze względu na wyczucie jego agresywnego tańca, AI którym potrafi się umiejętnie przełączać między graczem i summonem z prędkością światła. Ogólnie jest dużo ciekawiej niż kiedyś :-)

PS Masz rację w Zeldzie Breath of the Wild, która ma unikalnych bossów do policzenia na palcach jednej ręki, ubijałem setkami Lynele i tych mechanicznych Strażników, którzy występowali powszechnie w różnych wersjach. Super przeciwnicy, nigdy mi się nie znudzili ;-)

Bez obaw, w Elden Ring jest 165 bossów, na pewno jakiegoś pokonasz i na pewno któryś wdepcze cię w ziemię, to masz gwarantowane :-)

Co do trudności, uważam, że ER jest najtrudniejszą grą FS, w jaką grałem, a jednocześnie paradoksalnie może ją przejść prawie każdy i dla każdego to będzie inne doświadczenie. Nie masz tu standardowych poziomów trudności jak w innych grach, ale masę nowych mechanizmów, sposobów, pomocników, umiejętności, buildów, broni, przypakowanych broni, czarów, dopalaczy, eliksirów, talizmanów, buffów, możliwości wylevelowania postaci. Jeżeli oprócz refleksu użyjesz inteligencji i skorzystasz z tych możliwości, to ją na pewno ukończysz. Możesz się kilka razy sfrustrować po drodze, to fakt. Niektórzy bossowie będą się wydawać nierealni, niesprawiedliwi, wkur..., poje..., będziesz się pytał po co ja się tak męczę, są przyjemniejsze rzeczy do robienia w życiu. Ale nauczenie się tych najtrudniejszych daje satysfakcję i flow o jaki trudno w innych grach, nawet FS. Formuła gry zapewnia, że nie znajdziesz się pod ścianą waląc głową w mur, bez innej drogi lub opcji. Zawsze znajdziesz sposób - pomyśl sam lub podejrzyj na yt, zmień lub podrasuj builda i powodzenia! Aha, i jeżeli gdzieś usłyszysz legendy o pani M, to najtrudniejszy boss w tej grze i zarazem najtrudniejszy boss FS, podobnie jak kilku innych bossów, jest opcjonalny.

Co do tego czy warto, to zadaj sobie kilka pytań do takich aspektów gry jak - otwarty świat? formuła From Software? specyficzny sposób narracji i przedstawiania historii? enigmatyczne questy i NPC? samodzielność czy prowadzenie za rączkę? wysiłek i inwestycja czasowa na około 150h? grafika i styl graficzny? Odsyłam do swojego wpisu powyżej. Jakbyś miał jakieś szczegółowe pytania czego oczekujesz lub na czym ci zależy to dawaj, postaram się odpowiedzieć. Może ktoś inny ci porówna do BB lub GoW, ale jak sam nie spróbujesz to nie będziesz nigdy wiedział, bo to bardzo indywidualne. Osobiście uważam, że próba robienia wszystkiego czy kompletowania ER na 100% w jednym przejściu jest receptą na zniechęcenie i wypalenie, bo gra jest przeogromna i kłóci się to z naturalną ideą wolności własnej przygody w tym świecie, dlatego porównywanie do platyn w innych grach nie ma sensu. Ale są tacy co tak lubią i wtedy zwykle do ER nie wracają.

Dla jaj?

Lore

Walka

Zdobycz - itemizacja

Wujek K

Masz rację co do Godricka. Zasugerowałem się jakimś niedawnym filmem ze story, który na świeżo oglądałem. Niektóre filmy na yt i wygooglowane obrazki drzew genealogicznych podają go nieprawidłowo bezpośrednio jako syna Mariki i Godfrey'a, nawet taki jakiś polski znalazłem teraz na szybko dla przykładu -> https://www.youtube.com/watch?v=BLk6hvDDm7A patrz 2:50 (wiem słaby przykład). VaatiVidya podając z kolei trójkę znanych dzieci Mariki i Godfreya - Godwyn the Golden, Morgott i Mohg, dodaje od razu, że może się wydawać, iż Godrick też był ich dzieckiem-półbogiem, ale w rzeczywistości nie był, prawdopodobnie był potomkiem Godwyna. Elden Ring wiki z kolei podaje:

Godrick the Grafted is a demigod in Elden Ring who resides at Stormveil Castle in Limgrave. According to Kenneth Haight, Godrick is the last living member of the Golden Lineage, the descendants of Elden Lord Godfrey and Queen Marika the Eternal, which include Godwyn the Golden and Godefroy the Grafted.

Godrick the Golden, more commonly known as Godrick the Grafted, was a scion of the Golden Lineage, tracing his descent from Queen Marika the Eternal and the first Elden Lord, Godfrey, presumably through their eldest son, the demigod Godwyn the Golden.

Podsumowując, Godrick the Grafted wcześniej zwany the Golden, jest potomkiem Mariki i Godfrey'a, podobnie jak Godefroy, ale nie ich synem. Jak dalekim potomkiem i jaka jest dokładna relacja z Godwynem i Godefroyem też nie ma 100% pewności. Najprawdopodoniej wygląda to tak: Marika & Godfrey -> Godwyn -> Godefroy -> Godrick.

Twoje wyjaśnienia i poprawki są mile widziane.

A tu dokładny lore Godricka i genealogia, z nawiązaniem do wszystkich wypowiedzi i opisów z gry :

https://www.youtube.com/watch?v=7J_lgRit3ps

Czy wasze lore źródło tłumaczy dlaczego syn i ojciec (albo dalecy krewni) wyglądają tak samo? Bo to, że jest to mega naciągane to chyba nie muszę tłumaczyć.

Jeszcze te dwóch braci omenów jestem w stanie przełknąć ale dwóch zszywańców, dwóch mohgów i 3 walki z margitem są po prostu kopiowaniem dobrych przeciwników, których ewidentnie studio nie chciało zmarnować na jeden raz.

Ciekawe, tzn. ciekawie wygląda i ciekawe dlaczego akurat 2 dni przed TGA. Czy to zamiast zapowiedzi DLC czy odwrotnie, szykują coś większego na główny event.

Same kolosea / areny / lokacje PvP były pewne od dawna. Może w końcu się skuszę na to PvP, zwłaszcza ze spirit ashes. Konfiguracja mimica, który wykonałby za mnie całą robotę ;-) brzmi jak niezła frajda.

blech, szkoda że ER okradło GoW z nagrody ale cóż począć wygrała większość o wątpliwym guście ;)

dobrze że przynajmniej :
The Game Award for Best Narrative - GoW Ragnarok
The Game Award - Najlepsza gra akcji/przygodowa - GoW Ragnarok
The Game Award for Innovation in Accessibility - GoW Ragnarok
The Game Award for Best Audio Design - GoW Ragnarok
The Game Award for Best Performance - GoW Ragnarok
The Game Award Najlepsza ścieżka dźwiękowa - GoW Ragnarok

Myślę, że GoW:R przegrał GOTY nie tylko z Elden Ring, ale też z Xenoblade Chronicles 3. Szczere brawa za świetne 3-cie miejsce w równej walce z Horizon FW i innowacje w zakresie Accessibility i Audio!

Oho, Alexa znowu odkleiło D:
Gratulacje dla Elden Ringa i dla GoW'a który nie zasługiwał i tak na tyle nagród, bo to kopiuj wklej z GoW'a poprzedniego. (^^)

Radze zaczerpnąć z innych konwencjonalnych zródeł

Po jakim czasie jest szansa na takiego elden ringa za 100 lub w cenie sekiro :) ?

Na konsolach może się trafić używka w takiej cenie, na PC natomiast...

O ile w przypadku Sekiro wydawcą jest ActiBlizz i gra jest regularnych promocjach, tak w przypadku Elden Ringa Bandai Namco, które wydało grę umyślało sobie jakiś czas temu, że koniec z przecenami na ich gry więc jedyna obniżka jaką możesz trafić to gdzieś w kluczykowniach.

Bandai Namco po TGA w mailu do graczy:

“Congratulation to ELDEN RING for winning Game of the Year, Best RPG and Best Art Direction at The Game Awards! It’s been an incredible year of gaming and we thank the Elden Ring community for their love and support of the game thus far. Stay tuned in the days and weeks to come, as there is more Elden Ring news that awaits! For those who have yet to experience Elden Ring, there’s no better time than now!”

2 dni - to min liczba "dni", aby nie był już jeden "dzień"

4 tygodnie - to max liczba "tygodni", aby nie wpaść już w "miesiące"

średnia z 2 dni i 4 tygodni to ~2 tygodnie ;-)

Nie astrologiem tylko niepoprawnym i nieodpowiedzialnym optymistą :-) Ja aż tak mocnej presji na DLC fabularne nie mam, w sensie, czekam ale niekoniecznie już zaraz muszę je mieć. Stay tuned in the days and weeks to come - w najlepszym wypadku odczytuję jako zapowiedź za kilka dni i samo DLC za kilka tygodni, w najgorszym to nie wiem - jak myślisz, co oznacza days to come wypowiedziane w połowie grudnia? Gdybyś planował coś zapowiedzieć np. za 2-3 miesiące to tak byś to sformułował czy raczej wkrótce, w najbliższych miesiącach, w przyszłym roku? Zobaczymy :-)

Masz absolutną rację. Zajrzę sobie za rok czy jest to DLC, jak będzie to może zagram, a jak nie to też nie będzie problemu, nie jest mi ono aż tak do życia potrzebne jak sugerujesz. Inna rzecz, że być może zbyt wiele czasu spędziłem w krajach anglosaskich, aby zrozumieć tutejszą lokalną, dość powszechną czarno pesymistyczną mentalność. Będę pamiętał na przyszłość o precyzji i dowodach, aby cię tak nie wzbudzać. Tymczasowo, jak możesz, wymaż z pamięci wszelkie (moje) przewidywania dotyczące przyszłości ER, tak chyba będzie lepiej i przyjemniej. Pozdrawiam :-)

Pamiętajcie o rewolucyjnym otwartym świecie... Za nic to goty nie wpada.

Brawo, według mnie nic sobie nie nagrabiłeś, czuć wielką pasję do gry :-) Podoba mi się. Zdaje się, że przebiłeś mnie w niemiłosiernej ilości tekstu, czyli Wujek K będzie zachwycony. Mam tylko nadzieję, że nie katowałeś się specjalnie grą, która ocieka tyloma wadami. Szkoda by było twoich nerwów ;-) Swoją drogą, to musi być wyjątkowo genialna gra, skoro przy takiej ilości wad praktycznie zdeklasowała w tym roku konkurencję w wyborach na najlepszą grę ;-) Jak cię interesuje co myślą "niektórzy" o twoich punktach to w skrócie:

1) Grafika. Jako zdanie osobiste i subiektywne, rozumiem. Co zaś do generalizacji "w 2022 nie powinno mieć miejsca" - nie sądzę. ER właśnie w tym 2022 roku zdobyło m.in. nagrody Golden Joystick Awards za Best Visual Design i The Game Awards za Best Art Design, pośrednio zależne od grafiki. Dla wielu graczy wyżyłowana grafika nie ma większego znaczenia. Dla wielu też ER wygląda po prostu przepięknie.

2) Optymalizacja - tu współczuję. U mnie na XBOX Series S działało bez zarzutów.

3) Cut sceny, czy raczej ich brak. Tu nie wiem o czym piszesz. Szczęśliwie ER nie naśladuje żadnych, nieistniejących zresztą standardów w branży. Dla wielu przeładowanie gier cutscenkami jest ogromną bolączką współczesnych mainstreamowych produkcji i nie ma nic gorszego, gdy gra odbiera ci co chwila kontrolę nad akcją decydując, abyś coś sobie obejrzał. Z kolei to, co czasami pokazuje ER robi akurat wrażenie - sprawa subiektywna. NPC podczas dialogów nadal stoją jak kołki - to fakt, tu jest gorzej niż np. w jrpgowych anime, ale za to dużo lepiej niż np. w Wiedźminie, gdzie dialoguje się często ze sztucznymi lalkami wykonującymi dziwne grymasy, tak, to moja niepopularna opinia. Jeżeli gra nie potrafi zrobić przekonywającej mimiki, to lepiej zrobić kołki, które przełączają gracza na wyobraźnię, niż iść w półrealizm, który kładzie immersję.

4) Martwy świat - wiele bytów się jednak chyba porusza, NPCe są nieruchawe to racja, taka uroda tej formuły. Osobiście bardziej rażą NPCe wałęsające się jak zombie bez żadnej rutyny jak w Cyberpunku, ale to sprawa osobista. W jednym masz rację ER z niczym się nie porównuje i nie naśladuje.

5) Wszechobecna pustota świata, brak rozbudowanych misji. ER jest grą opowiadająca historię środowiskowo. Nie brak paru nawet rozbudowanych questów, ale to ten "pusty" świat opowiada ci historię. Po zrobieniu jakichś 20 questów w Wiedźminie, którego teraz właśnie powtórnie przechodzę zatęskniłem za tą ascetyczną formułą. Jedna nie jest lepsza od drugiej, to po prostu dwie różne formuły. Jedna może ci się nie podobać, zrozumiałe.

6) Kompletna nieczytelność zadań - no, potrafi wkurzyć nieprzyzwyczajonego, a nawet przyzwyczajonego gracza, chociaż mnie akurat mniej niż w Soulsach. ER jest też doświadczeniem społecznościowym, zawsze można podejrzeć, no i mamy jeszcze teraz znaczniki NPC na mapie, taki luksus w stosunku do pierwszej wersji :-)

7) Powtarzalni bossowie i kopiuj wklej - kompletnie się z tym nie zgadzam, ale ponieważ tłumaczone to było dziesiątki razy to nie będę powtarzał. Proszę tylko o nie wprowadzanie ludzi w błąd. Nie wiem gdzie widać identyczny moveset u Elden Beast, Radagona, Hoarah Loux, Godfrey'a, Maliketha, Beast Clergyman, Godskin Duo, Fire Giant, Morgott, Radahna, Rennali, Rykarda, Godricka, Mohga, Placidusaxa, Malenii itd. - to już chyba więcej niż kilku z samych tylko wybranych wizerunkowych bossów? Osobiście nie rozumiem też dlaczego różne wersje bossów i minibossów mają być wadą gry, i nigdy nie chciałbym, aby FS to zmieniło :-)

8) Lochy, powtarzalne podziemia. Przechodzę Wiedźmina - daleko tu do różnorodności i atrakcyjności podziemi jak w ER: jaskinie, groty, tunele, kopalnie, katakumby - każde z jakimiś mniej lub bardziej fajnymi mykami lub zagadkami, z minibossem i nagrodą na końcu. Zrozumiałe, że ilość może znużyć, ale przecież są w większości opcjonalne.

9) Dla kogoś może to nie być wada, świat wydaje się nierealistyczny - tak, dla "niektórych" to wielka zaleta. Skoro przywołałeś Wiedźmina, to tam świat jest również piękny i dla odmiany realistyczny. To powoduje, że już praktycznie po opuszczeniu Białego Sadu, który przeszedłem jeszcze jakoś w trybie immersji, wszystkie lokacje w Velen wyglądają podobnie, świat pokryty jest identycznym lasem, polami i jeziorami, chatami i kasztelami, i w zasadzie bez mapy, poruszania się po znacznikach nie da rady rozróżnić gdzie jesteś. W Elden Ring jesteś sobie w stanie poradzić w dużej części nawet bez mapy, pomimo ogromu świata, pchany zwykłą ciekawością zapuszczania się w nieznane, odkrywania nowego i innego, a różnorodność obszarów i perspektywy widokowe zakładające wiele punktów charakterystycznych dają ten złoty środek dla gry. Próżno tego szukać w Wiedźminie, na którego nie narzekam, ale żal mi tam tylko skakać po znacznikach, bo organicznie poruszać się po tamtym świecie ciężko.

10) Walka, walka, i jeszcze raz walka - TAAAAK :-) Ale jeszcze lore, historia, świat, narracja środowiskowa, buildy, wyzwania itd.

11) Balans - dlatego właśnie masz te różne buildy, największa zaleta ER. Zapewniam cię, że nie ma buildów bezużytecznych, do znużenia powtarzałem tutaj jakimi walczyłem (kilkudziesięcioma) i jak ktoś mówił na forum, że coś bezużyteczne, to ja właśnie dla przekory tym przechodziłem i się okazywało najciekawsze, serio :-) Przyjmijmy, że przy pierwszym przejściu gry ten balans może wypaść różnie, dla różnych graczy, dla różnych buildów, dla różnych leveli. To zamiast stopni trudności, o które płaczą mainstreamowcy i jako ukłon dla tych, co się kiedyś odbijali od Soulsów. Doświadczony gracz raczej sobie rozrywki nie da zepsuć. A taki słaby gracz jak ja przy pierwszym przejściu, nawet z silnym buildem i levelem, najsilniejszą magią i summonem, sporo się męczyłem z końcowymi bossami i Malenią. Świetny balans gry świeci natomiast pełnym blaskiem od NG+ do NG+7. Polecam.

12) Fabuła. No tak. Jak tak miałem przy pierwszym przejściu Wiedźmina. Nic nie zrozumiałem ponad filmową banalność i nawet nie chciało mi się dochodzić dlaczego. Teraz obiecuję sobie to zmienić, do czego zachęcił mnie zresztą Elden Ring. W Elden Ring byłem natomiast tak zaintrygowany, że nie spocząłem dopóki nie odpowiedziałem sam na pytania, które sobie zadajesz. Sprawa indywidualna. Jednych zwyczajnie nudzą mainstreamowe historie, które dużo lepiej można opowiedzieć książką lub filmem, inni je właśnie wolą. Podobnie z dialogami. Co lepsze - enigmatyczne wypowiedzi NPC w ER czy długie przeklikiwanie dialogów w Wiedźminie dla magii wyboru, które w książce lub filmie są podawane sprawniej i bardziej naturalnie. Kto co lubi. Jedno nie jest gorsze od drugiego. Ja wolę tajemniczość ER.

13) Postacie - jestem z tobą :-)

14) Kopiowanie innych gier - specjaliści branżowi twierdzą, że jednym z większych sukcesów ER jest to, że zebrał i umiejętnie wykorzystał wszystkie dotychczasowe doświadczenia FromSoftware w jedno, podbił je na wyższy poziom i stworzył coś nowego i unikalnego. To duża sztuka. Ale rozumiem cię, chociaż przyznam się, że równolegle do tych setek godzin w ER przeszedłem DS, DS2 i nawet ostatnio ósmy raz DS3. Dla mnie ER jest zupełnie inną grą, DS2 zupełnie inną grą, DS i DS3 zbliżone do siebie, ale zupełnie inne od tamtych, Sekiro wiadomo. Może zapowiedziane Armored Core VI Fires of Rubicon ci pomoże w przyszłym roku :-)

15) Fatalne AI - dyskusyjne, zdarzają się przykłady zaskakująco świetnego AI

16) Beznadziejny tryb sieciowy - tu możesz mieć rację, gram całkowicie PvE i nie miałem okazji się przekonać

17) Masę lenistwa twórców - masz rację co do wielu przykładów, choć nie posądzam FS o lenistwo. Jedyne z czym się nie zgadzam to mimika, tak mimika. Osobiście jestem zdania, że dopóki twórcy nie są zdolni zrobić przekonywającej, w pełni naturalnej i realistycznej mimiki, to powinni pozostać przy anime lub braku mimiki w ogóle. Znowu w Wiedźminie, i nie tylko, strasznie mnie to wybija, bo wyobraźnia wyłączona jak w filmie, a efekt wizualny często bardzo sztuczny. W grach typu ER wchodzi wyobraźnia i nie ma problemu.

Ile z punktów, które wymieniłeś są wadami gry, a ile rzeczami, które ci się po prostu nie podobają - do uznania. Jak widzisz, całkiem spora część z nich może być dla innego gracza zaletą :-) Myślę, że na podstawie naszych obu wpisów, z dwóch punktów widzenia, gracze zastanawiający się nad ER, o których się martwisz, wybiorą sobie bardziej świadomie co im w grach pasuje. Pozdrowienia :-)

Po sekiro taki regres jaki zaliczył ER to jest wręcz niezrozumiałe tak samo jak fanatyzm zakochanych nie widząc że ich dziewczyna ma uszy jak nietoperz a zęby jak zajać. Z fanatyzmem ciężko wygrać. ER na pewno nie jest grą gorszą od DS3 o to w zasadzie mi wystarcza aby jej wystawić pochwalna laurkę ale to JA który generalnie szukam tylko zalet w każdej grze. Dziwne jest natomiast to że fani ktorzy zaliczył sekiro jak ja (calak) tych wad nie widzą i akceptują ten krok w tył. ER grą roku to dla mnie totalne nieporozumienie i wręcz niedożeczność ale kto co lubi.

kochany nic nie piecze / Demons Souls na PS3 ściągałem jeszcze z Azji kiedy to właściwie grali w to tylko fanatycy w Polsce może z 5 osób na krzyż. Dopiero wprowadzenie Dark Souls na salony a dodatkowo na PC otworzyło drogę dla FS jako produktu dla wszystkich. Po trzech częściach + BB wyszedł w końcu Sekiro. Nawet nie wiesz jak czekałem na ER / (chyba była to najbardziej wyczekiwana przeze mnie premiera 2022 roku). ER to kapitalna pozycja bo jest clonem dorobku FS ale po Sekiro spodziewałem się że coś jeszcze o klasę lepszego. Nazwanie ER niczym innym jak Dark Souls w Open World (ograniczonym oczywiście) to żadna przesada.

Piecze, piecze. Widać to było jak napisałeś w komentarzach pod wiadomością o miazdze GOW: Ragnarok przez Eldena :)