W tym wątku rozmawiamy o pisarzach fantasy i sf, choć zdarzają się również przedstawiciele literatury pięknej. Jeśli czytałeś jakąś ciekawą książkę - napisz o niej. Można też przeczytać coś ciekawego o komiksach. Integralną częścią są także dyskusje batalistyczno-militarne :)
Aha - proszę się nie bać tego Martina w tytule ;-PPP
Strony, które każdy fantasta znać powinien:
Serwisy informacyjne:
http://katedra.nast.pl - Katedra
http://www.gildia .pl - Gildia (trzeba sobie wpisać do przeglądarki)
http://www.polter.pl - Poltergeist
http://www.alejakomiksu.com/ - Aleja komiksu
http://www.serwis-komiksowy.pl/ - Wielkie Archiwum Komiksu
Magazyny literackie:
http://www.esensja.pl - Esensja
http://www.fahrenheit.eisp.pl - Fahrenheit
Inne:
http://www.biblionetka.pl - netowa baza danych o książkach
http://www.plan9.art.pl - amatorskie filmy, mamy tam "swojego" człowieka czyli Garretta
http://www.radiorivendell.com - radio internetowe
http://www.steampunk.republika.pl/ - dla miłośników Steampunka
http://www.baen.com/library/ - bezpłatne ebooki wydawnictwa Baen
http://www.sfsite.com - recenzje i opisy
http://www.sffworld.com - recenzje i opisy
http://hitalia.rotfl.eu.org/ - historia zapoczątkowana w Feniksie
Strony czasopism:
http://www.fantastyka.pl/ - Nowa Fantastyka
http://www.science-fiction.com.pl/ - Science Fiction, Fantasy i Horror
http://www.locusmag.com - Locus
Strony pisarzy:
http://www.georgerrmartin.com - strona autora z tytułu wątku.
http://www.malazanempire.com - strona o cyklu Stevena Eriksona
http://www.sapkowski.pl - chyba nie trzeba przedstawiać
Grafiki:
http://www.imagenetion.com
http://www.artfan.net
http://www.fantasya.net
http://www.fantasygallery.net
Poprzedni wątek:
https://www.gry-online.pl/S043.asp?ID=14720620&N=1
Przeczytałem "Starship Troopers" Roberta A. Heinleina. Jestem pod dużym wrażeniem. Chciałoby się napisać, że to sztampowa historyjka z cyklu "młody idzie do wojska" tylko, że to właśnie te wszystkie sztampowe historie kopiują pomysły Heinleina. Powieść powstała 60 lat temu w 1959 roku. To jest ten moment kiedy dopiero wysyłamy w kosmos pierwsze satelity a w książce mamy zrzuty w kapsułach z orbity czy pancerze wspomagane (rzeczy w military sf obowiązkowe).
IMHO powieść się nie zestarzała. Głównie dlatego, że autor unika rozpisywania się nad technicznymi szczegółami uzbrojenia czy działaniem tego i owego. Po prostu coś jest i działa. To jest matka i ojciec militarnej sf, którą po prostu trzeba poznać.
no dobra napisałem złośliwy komentarz ale go skasowałem.
"Starship Troopers" jest książką wybitną, mającą bardzo znaczący wpływ na cały gatunek, (i tu jest ileś plusów tej książki) ....
trzeba być jednak świadomym że autor, być może słusznie był oskarżany o gloryfikację nazizmu i inne straszne rzeczy.
Klasykę znać trzeba, ale też włączyć przy lekturze taki filtr antymilitarystyczny, bo pan Robert demokratą będąc, jednocześnie kochał mundury miłością wielką (by nie rzec - ślepą), gdzie nasi są zawsze dobrzy a wrogowie wprost przeciwnie i dlatego należy ich zabić, powiewając przy tym flagą.
Tym niemniej również polecam tę książkę. A potem lekturę "Billa, Galaktycznego Bohatera" Harrisona w ramach antidotum, bo to z kolei bardzo zacna satyra na tego typu prozę, zarykiwałem się przy niej seryjnie. Billów jest więcej ale potem to już troszkę odcinanie kuponów od pierwszej, znakomitej powieści.
PS. Do listy stron sugerowałbym włączyć te dwa linki (Dorsaja i mój) do tych stron z darmową klasyką sf po polsku
Świadomie pominąłem zawarte w "Kawalerii..." poglądy autora i przedstawiony model społeczeństwa. Można z nimi dyskutować, można traktować je jako punkt wyjścia do dyskusji, możne tez uznać że są nie do zaakceptowania. Warto jednak spojrzeć na szerszy kontekst w jakim książka powstała. Można choćby przeczytać wpis na wiki (angielskiej bo na polskiej są dwa zdania)
Billa czytałem gdy był drukowany w Fantastyce więc prawie nic nie pamiętam. :(
To wróć do niego, bo warto, a przy okazji znajdziesz tam sporo żartów nawiązujących do książki Henleina - ot, choćby epizod z jednym z "kawalerzystów kosmosu" na bagnach planety Tabes Dorsalis. Swoją drogą warto sprawdzić w necie co to jest "tabes dorsalis"
OMG prawie rok opoznienia... ze ja tez nie widzialem tego postu jak byl na to czas....
Przekartkowałem sobie angielskier wydanie najnowszej Honor Harrington, oczywiście przy swoim szczęściu otworzyłem w miejscu gdzie - spokojnie nie będzie spoilerowania - dzieje się dużo w ch***. Jak ktoś chce spoilera to na końcu wrzucę to, co ujrzałem.
Ciekawe kiedy wyjdzie po polsku, bo jednak czytać taką kobyłę w oryginale to dla mnie za duże wyzwanie. A zapowiada się mocarnie.
spoiler start
Wojna z Ligą Solarną i to zdaje się wojna totalna.Traktat erydiański poszedł w pizdu, podobnie jak spora część populacji jednej z planet Krolestwa, a tamże całkiem spora grupa ludzi, z ktorymi sie znamy od wielu tomow.
spoiler stop
BTW Dotarłem w czytaniu do "Honor wśród wrogów" a potem się okazało, że "W rękach wroga", "Honor ponad wszystko" i "Popioły zwycięstwa" nie ma w ebookach. Musiałbym przeskoczyć do "Wojny Honor". Dużo stracę?! ;) A może sięgnąć po "Schronienie"?
@Rainstand - jak nie ma, jak jest, bo niby co ja czytalem?
[email protected], jakby co.
A przeskakiwać nie warto, bo jednak traci na tym logika fabuly.
Nie ma w tej chwili legalnie w sprzedaży.
A co ze "Schronieniem"? Podpytuję bo w przypadku Honor niekiedy trochę mnie męczyła ta cała dworska dyplomacja.
@Raistand - w sumie to nie czytalem. Generalnie w Honor meczy wszystko (infantylne postacie i relacje miedzy nimi na poziomie 12-latkow, bitwy kosmiczne a'la ksiegowy "wystrzelono 35678 rakiet, z czego 2345 zostalo przechwyconych przez antyrakiety, 3455 zestrzelonych przez bron krotkiego zasiegu, 366 nie trafiło w cel") ale calosc jest w jakis dziwny sposob "czytliwa", czego nie rozumiem ale czytam i mi sie podoba :)
To, ze nie ma nie znaczy, ze nie mozna ich miec :). Adres znasz.
Mam wszystkie Honor Harrington zarówno w wersji papierowej jak i ebook. Nowego tomu już nie mogę się doczekać, ale spoilera nie mam zamiaru czytać.
Dziś w telewizji powiedzieli że w Polsce zaczynają palić książki.
Tak mi się od razu skojarzyło "451 Fahrenheita" Raya Bradbury.
Brałem pod uwagę, że dziś jest 1.04. ale to wyglądało dość serio.
A ja kuzwa mam lektury na najblizszy rok. W takim pewnym miejscu trafilem na czlowieka, ktory powyciagal wszystkie klasyczne opowiadania amerykanskich autorow jakie kiedykolwiek i gdziekolwiek opublikowano po polsku (wlacznie z jakimis pismami i gazetami z lat 60, typu Problemy czy Przeglad Techniczny)
i zrobil z tego z 30 tomow (na oko), podzielonych wedle nazwisk. No to pociagnalem wszystko (w epubie), skonwertowalem do docow teraz siedze, przegladam, wycinam z nich to, co juz mam z tych darmowych stron albo bardzo dobrze pamietam z np. Rakietowych szlakow, czy Krysztalowego Szecianu Wenus i majstruje z tego wlasne skladanki - czasem monotematyczne (jak Poul Anderson, ktoremu po selekcji i tak zostalo jakies 270 stron) a czasem antologie z paru autorow, ktorzy po odsiewie zostali z np. 30 stronami. Krotko mowiac mam roboty na z miesiac, ale kuzwa uwielbiam to. A jak juz skoncze, to wiem ze lektury mam (zakladajac ze 2 tomy miesiecznie) na dluuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuugo.
PS Ale okladki ten gosc robi gorsze niz ja :) Za to sie postaral o fotki autorow i notki biograficzne, co powiele w swoim The Best Of... jak juz to zrobie.
Adresu nie podam, bo wicie rozumicie, chyba ze na priv. A jak wam sie nie spieszy to poczekajcie az ja to przetrawie i przerobie.
Ja oczywiście jestem chętny. Jakby się dało te tomy w epubie to bardzo chętnie wrzucę na czytnik.
Mój mail to raistand(at)gmail.com
Oj, pamiętam. Człowiek tak był zarajany w młodości fantastyką - a w księgarniach było jej wtedy jak na lekarstwo - że kupował wyżej wymienione (i inne periodyki: Przegląd Techniczny, Panorama Północy - tam nie zawsze dawali, Przekrój) tylko dla opowiadań. A teraz? Panie, klęska urodzaju...
Jakby to nie był problem, to i ja się podłączę po prośbie, epuby jak najbardziej:
schenkel(at)poczta.onet.pl
Szenk
Oj tak, pamietam jak "Fantastyka" w bibliotece to byla poleczka, potem w latach 80-tych nieco przybylo ale i tak kupowalo sie klubowki i fanziny, a niektore ksiazki czytalem niemal w kolko (Lema).
Ja też się podłączę z prośbą, zwłaszcza że szukam od dłuższego czasu 2 opowiadań, które czytałem swego czasu chyba w "Problemach" (na żółtych stronach), a które to opowiadania zapadły mi w pamięć i chciałbym do nich wrócić (gdyby gdzieś były) :-)
arkalbar(at)gmail.com
@Zyga - OK ale dopiero wieczorem dam rade.
A z ciekawosci - co to byly za opowiadania (jakies streszczenie fabuly jesli nie pamietasz tytulu/autora?)
Jedno było o mutantach (nawiasem mówiąc temat bardzo mało używany w literaturze - ale myślę tu o klasycznych mutantach, takich jak u Markowskiego anie tych zombiastych). Braciach mutantach z których jeden był umownie dobry a drugi zły i oni mieli ze sobą walczyć (czując swoje myśli).
Drugie opowiadanie było 2 flotach wojennych które spotkały się gdzieś w kosmosie i miały stoczyć straszliwy bój. Jakimści to sposobem wodzowie tych flot zostali przeniesieni na jakąś planetę i mieli walczyć bezpośrednio ze sobą. Przy czym rozdzielało ich jakieś pole siłowe, które przepuszczało martwą materię (np. kamienie) a nie przepuszczało żywej.
Dotychczas pamiętam pointę tego drugiego rozwiązania :-)
Czytam tę "darmową klasykę" (Co prawda zacząłem "Peanatemę" ale do tego trzeba mieć odpowiedni nastrój). Jest różne. Najbardziej lubię te krótkie bo człowiek nie zdąży się zmęczyć. ;) Przy niektórych to sobie rwę włosy z głowy jak można takie rzeczy wypisywać. W opowiadaniach z lat pięćdziesiątych czy sześćdziesiątych widać też fascynacje energią atomową i przekonanie, że lada dzień będziemy mieć reaktory do napędzania rowerów. Ech...
Mimo to bardzo fajna sprawa.
Ta klasyka to
20% chlamu, 50% "takie se", 20% dobrych, 10% znakomitych.
Podrzucilem wam namiary, bo ja juz mam to w mobi, a czesc w proszku bo przerabiam :)
No, poskladalem do kupy wszystko, po wycieciu dubli, dobrze (mi) znanych opowiadan etc. mam 9 tomow po ok 280 stron smakowitosci.
10
Tak sie rozochcilem ze zrobilem jeszcze taki zbiorek Kornblutha - skladanka dwoch nieduzych ksiazeczek wydanych u nas na poczatku lat 90.
Swoja droga "Czarna walizeczka" to byl tekst, czytalem go w liceum jeszcze bedac, w Rakietowych szlakach.
Zyga - to drugie to "Pojedynek", bylo w Krokach w nieznane, bodaj w drugim tomie (mowie o tej edycji z czasow PRL) - autor Frederick Brown. Jest w tym zbiorku, co ci podrzucilem namiary, u mnie wylecialo bo doskonale je pamietam (czytalem ten tom zaraz po wprowadzeniu stanu wojennego - wrylo sie w pamiec jak cholera). I to nie byli wodzowie, tylko raczej zwiadowcy obu stron.
I to jest to. Pozwoliłem sobie ściągnąć od Ciebie Kroki w nieznane z 1971 r. i tam było to opowiadanie autorstwa F. Browna.
Wielkie dzięki :-)
Psiakostka, a mnie z Kroków w nieznane został akurat tylko 5 i 6 tom :-)
Co do tych braci to mam podejrzenia, ze to bedzie cos Simaka, tak pamietam, ale tu pewnosci nie mam. I nie ode mnie ja nic nie wystawiam, poza tym linkiem z darmowymi ksiazkami :)
Swego czasu kupiłem od Sedeńki 3 tomy opowiadań "Złoty wiek SF" z cyklu Galaktyka Gutenberga (tomy 8, 9 i 10), oraz tom Rakietowych szlaków. Ale nigdzie tego nie było. Dlatego liczę po cichu na te opowiadania, które teraz się pojawiły w linkach :-)
lifter --> Ty z Breslau to może Cię zainteresuje - https://www.facebook.com/167036803850/posts/10157189676688851?sfns=xmwa
Czemu nie, zajrzec moge, choc Lesnica do 1974 byla osobna miejscowscia pod Wroclawiem, ale ladna tam okolica.
Przeczytałem pierwszy tom nowej space opery Johna Scalziego "Upadające Imperium". Ogólnie zawód...i to dość spory. Powieść wygląda tak, jakby autor wyciągnął z serii "Honor Harrington" Webera fragmenty dotyczące monarchii i intryg politycznych, potem podobne intrygi rodów kupieckich z "Trylogii Vattów" Elizabeth Moon(pilnując się bardzo, by nie przemycić nie daj boże żadnej akcji (nie no, może jest jej w całej książce ze 2-3 strony) i wymieszał razem. Dość powiedzieć, że najlepsza postać powieści to pierd.... się ze wszystkimi, niezależnie od płci Kiva, używająca przy tym języka rodem z filmów Patryka Vegi. Wisienką na torcie są totalnie bzdurne nazwy statków kosmicznych typu "Mów do mnie jeszcze" albo "Tak drogi Panie, to moje dziecko" i już tylko wspomnę mimochodem o planecie Kres z miastem Opole i przepływającą przez niego rzeką Wartą...nie. nie jest to Ziemia. Da się to przeczytać bez bólu, ale nie polecam...CHCĘ KOLEJNE TOMY "WOJNY STAREGO CZŁOWIEKA" !!!!!
Jeszcze dodam, że autor ma dobre samopoczucie, bo w podziękowaniach napisał: "Niektórzy z Was już wiedzą, że ta książka stanowi pierwszy tom niesamowicie wręcz dobrego cyklu, w ramach wieloletniego kontraktu z wydawnictwem Tor, z którego podpisania jestem niezwykle zadowolony(Hej! Będę pisał powieści co najmniej do 2027 roku!)"...bez komentarza.
A widzisz, dla mnie Kiva jest przeurocza w swoim zachowaniu, a "kuriozalne" nazwy statków też mnie rozbawiły.
I tak, nie jest to najlepsza rzecz Scalziego, ale bawiłem się nieźle.
Do Kivy musiałem się przyzwyczaić bo ilość przekleństw na stronę przekroczyła IMHO średnią wartość dla tego typu prozy. No i przypuszczam, że dzięki tej postaci "The Collapsing Empire" dostało nominację do Hugo. (Choć wiadomo, że w starciu z Jemisin, Scalzi nie miał żadnych szans.) ;)
Czytało się szybko i z przyjemnością o czym wspominałem w poprzedniej części.
Akurat seria Jemisin jest niezła (choć końcówka nieco spartolona), więc tak bardzo bym się nie czepiał "klucza", o którym ostatnio jest głośno w kontekście Hugo. A przynajmniej w kontekście Scalziego, bo rzecz jasna były i bardziej interesujące powieści.
Och. Sam polecałem tu "Pękniętą Ziemię" ale patrząc na ostatnich laureatów(laureatki) Hugo... dobra... to nie miejsce na takie dyskusje.
Toteż napisałem, że Kiva to najlepsza postać, mimo zastosowania prostych, żeby nie powiedzieć prostackich chwytów autora w kreacji tej postaci....mimo wszystko wzbudza sympatię. Co do nazw statków, gdyby to była parodia SF, też by mnie bawiły, ale na poważnie to jest bez sensu.
Niepodległość. Seria Stara Flota. Tom 4 - Nick Webb
Kolejna część cyklu będąca otwarcie nowej trylogii (mam nadzieję, że to tylko trylogia)
Zestaw znanych, lubianych i często oklepanych pomysłów jednak bardzo zgrabnie wymieszany i dość apetycznie podany. Szybka akcja, nagłe jej zwroty, niespodziewane sytuacje. Czytelnik nie za bardzo ma czas zastanawiać się na ile to wszystko ma sens. Jednym słowem porządna literatura rozrywkowa.
Pierwszy tom pierwszej trylogii średnio mnie zachwycił, potem jednak było coraz lepiej i nową trylogię też czytało mi się nieźle...chociaż według mnie to po prostu kontynuacja starej.
Dopiero teraz do mnie dotarło, że piszesz o tomie 4, a ja już zapomniałem o 5. :P
Bo to się dobrze czyta i łatwo zapomina. :)
BTW za miesiąc ma być część szósta.
Przekaz do tych, co pobrali 17 tomów tej antologii staroci, które udostępniłem - jeśli czytacie po kolei, to olejcie kolejność i sięgnijcie po tom 13: Wspomnienie Marsa - Raymonda F. Jonesa. Z 5 dotąd przeczytanych długich opowiadań tylko jedno jest "takie se" a pozostałe - co najmniej bardzo dobre. Nawewt tekst z 1947 roku świetnie się broni (bo osadzony jest w teraźniejszości - tzn, teraźniejszości roku 1947, a napisany jest tak, że śmiało mozna jego akcję przenieśc do współczesności i też by pasowało. Przede mną jeszcze najdłuższy bo 140 stronicowy tekst - ale jeśli go nie skiepścił totalnie, to jako całość jest to najlepszy zbiorek z tych 13 jakie dotąd zaliczyłem i to najlepszy w sposób zdecydowany.
Jones i Piper - ci dwaj kolesie to naprawdę pierwsza liga klasycznych autorów sf i ich opowiadania szczerze polecam. (Niestety, Edmond Hamilton mnie rozczarował, bo w "autorskim" tomiku zaserwował głównie sztampowe space-opery z lat 50-tych, choć na szczęście nie tylko)
PS. Mam dziwne wrażenie, że tytułowe opowiadanie tomu czytał też Dick i spodobało mu się - oraz scenarzyści Blade Runnera.
Hamiltona jakbym miał wtedy jak zacząłem się jarać fantastyką(czyli 45 lat temu), to byłbym wniebowzięty, teraz wiadomo, że to nie to samo. Natomiast jestem pod niezłym wrażeniem Schmitza, jak dla mnie nie zestarzał się zbytnio, podobnie jak Piper, a opowiadania też intrygujące.
Tak, wtedy bylyby OK. Schmitz, Piper i Jones to moje "oldskulowe" odkrycia. Najbardziej Piper. Schmitza nie czytalem jeszcze wszystkich opowiadan ale tez wyrasta ponad przecietnosc.
Schmitz to takie wrażenia "na szybko"...dopiero trzy przeczytałem, ale na żadnym się nie zawiodłem.
...hmmm, przeglądałem wszystkie 17 tomów zbiorków które zrobiłem z opowiadań zaczerpniętych z tych dwóch stron i nie natrafiłem na żadne opowiadanie niejakiego Jonesa...a ściągałem wszystkie. Kończę właśnie tom 13.
No wlasnie tom 13 to autorski Jonesa, zdaje sie ze jedno czy dwa byly we wczesniejszych tomach. W kazdym razie warto, moze poza ta przydlugasna nowela i wysilonym ale krotkim "...jak oni widza nas", reszta sprawia satysfakcje przy lekturze. Tzn 13 w mojej "dyskografii", ty moze zrzuciles Jonesa na sam koniec, co ma sens, bo to bedzie dobry deser.
Ja czytam tom 14 (Leinstera) i daje rade - Piaszczysta zaglada (idiotyczny tytul, swoja droga) to bardzo sprawny kawalek opowiesci, troszke w lemowskich klimatach plus ciekawy pomysl, bo ziemska kolonia sklada sie z Indian i Afrykanczykow, wiec ziemski inspektor (bialas) zderza sie z odmiennymi obyczajami (bo tamci kultywuja dawne ziemskie obyczaje), a i problem do rozwiazania calkiem ciekawy.
Zerknąłem na stronę Witolda Bartkiewicza i widzę, ze wrzucił kilka kolejnych swoich tłumaczeń, miedzy innymi najnowsza wrzutka z połowy kwietnia to właśnie Jones...ale jest to jedyne jego opowiadanie jakie znalazłem wśród około 250 które ściągnąłem. Może na tej drugiej stronie, którą ty podałeś, pojawił się ten autor w międzyczasie? Muszę też tam zerknąć w wolnej chwili.
Właśnie przejrzałem calibre i się wyjaśniło. Okazało się, że zanim zacząłem tworzyć własne zbiorki opowiadań, zassałem autorski tomik Jonesa z siedmioma opowiadaniami, zrobiony przez kogoś innego.
Ja na biezaco tam monitoruje (obie strony, na tej drugiej na razie cisza totalna ale tam wrzutki sa dosc rzadkie z tego co widze), nowy Jones sciagniety ale jeszcze nie czytany, czeka na zlozenie tomu 18. A Jonesow tam kilka jest - polecam Niedouczonych oraz Wspomienie Marsa, a na deser Dzial Dzieciecy - tekst z 1949 a zaskakujaco dobry i nie razi technikaliami, bo osadzonu jest we wspolczesnosci (autora). No i "Kolonisci" - zaczyna sie intrygujaco i dalej jest nie gorzej, do tego jest tam takie cos jak VR, tylko lepsze :)
PS> Ale ta najdluzsza nowela taka sobie - ot, przyzwoita space-opera z lat 50, z wszystkimi jej wadami, wiec dzisiaj czytac sie da ale emocji nie wzbudza (choc poczatek piekny, cos w klimatach pierwszego Obcego - tylko potem sie rozmywa w typowe schematy fabularne). NOmen omen - zatytulowana jest "Obcy".
Powiem jeszcze, ze Leinster daje rade, poki co. Wprawdzie nie przepadam za tym jego kosmicznym lekarzem w konwencji Jamesa White'a "Szpitalu kosmicznego" ale to sie da czytac nawet z przyjemnoscia (bo sa bodaj ze 3 teksty o nim). Natomiast pare innych opowiadan ma bardzo smakowite, choc "Sand Doom" przetlumaczono jako "Piaszczysta zaglada" nieco mnie zniesmaczylo - tzn. tytul. Za to sam tekst dla odmiany bardzo mnie usatysfakcjonowal.
Old Dorsay - jest tez tam cos w rodzaju "Pojedynku" Browna - dwa statki potencjalnie wrogich cywilizacji wchodza w hmmmm... bardzo bliski kontakt trzeciego stopnia. A dalej to juz poczytasz, dobre jest. Nie pamietam teraz tytulu ale po poludniu podrzuce.
No kuzwa, znowu przekrecilem twoja ksywke 0_0. Nie wiem jak to robię...
Leinstera przeczytałem praktycznie na samym początku..."Piaszczystą zagładę" ze trzy lata temu. Zanim jeszcze trafiłem na tę stronę, pościągałem kilka autorskich tomików, kogoś innego, z niej właśnie zrobionych.
...co do nicka, wystarczy "kopiuj-wklej" i po zmartwieniu :P. Warto też spojrzeć na czerwono podkreślone wyrazy i poprawić, używając polskich znaków, bo jednak czytanie czasem może być uciążliwe(wiem że tak szybciej, ale szacunek dla innych tego niestety wymaga). Pamiętam, jak ktoś tutaj, kilka lat temu mnie opieprzył, że nie stosuję przerwy po przecinku...najpierw się wkurzyłem, a potem pomyślałem, przecież ma rację i od tego czasu zawsze tak piszę...nie tylko tutaj.
OldDorsaj - "Zanim jeszcze trafiłem na tę stronę, pościągałem kilka autorskich tomików, kogoś innego, z niej właśnie zrobionych"
Heh, miałem dokładnie tak samo :)
Zyga--->racja, poprawię się (w sumie byłem tego świadomy, a i tak robię czasem ten błąd). :P
Wy tu o klasycznych klasykach a za mną "Flota Oriona" B.V. Larsona oraz "Wyzwanie" Nicka Webba. Czytając otrzymujemy dokładnie to co w poprzednich częściach obydwu cykli. Nie ma się co specjalnie znęcać. Porównując to Webb jest u mnie o oczko wyżej.
Po tych dwóch pozycjach czytanie "Gier Nemezis" sprawia niewiarygodną wręcz przyjemność.
Larsona przeczytałem tom pierwszy i mam mieszane uczucia, pierwsza seria bardziej mi się podobała, ale zobaczymy, może się rozwinie...ale i tak czytało mi się lepiej niż nowego Scalziego. "Gry Nemesis" czytam, prawie połowa za mną i jak zwykle czyta się super. Webb już dawno zaliczony. Starocie czytam pomiędzy powieściami, po trzy nowelki.
Tak trochę z innej beczki, czyli o komiksie. Przeczytałem sobie pierwszy tom "Hellblazera" Azzarello. Dawno temu czytałem tę serię w oryginale i ucieszyłem się, że mogłem sobie przypomnieć. Nie zrobiło już takiego wrażenia jak wcześniej, ale nadal są to mocne historie. Mam też wrażenie, że jednak sporo traci na tłumaczeniu - mam w pamięci, że Constantine miał specyficzny sposób wymowy, trochę slangowy, a tutaj w zasadzie niewiele z tego jest (choć jedna z postaci mówi do niego, że dziwnie się wypowiada).
Parę dni temu przeczytałem/obejrzałem i też jestem pod bardzo dużym wrażeniem na PLUS. Coś faktycznie musi być w tłumaczeniu, bo za bardzo nie wyczułem czemu jeden z więźniów twierdzi, że Constantine dziwnie się wypowiada, a kwestia wraca parę razy. Czekam na kolejnego "Hellblazera" Azzarello!
"Gry Nemezis" - James S. A. Corey
Bardzo dobra część, bardzo dobrego cyklu. Pokazuje, że pisząc tasiemca wcale nie potrzeba z tomu na tom wymyślać coraz potężniejszych obcych wyskakujących z każdego pudełka. Pamiętam jak wieki temu oglądałem "Wojnę planet" ;) Co jakiś czas był tam odcinek gdy któryś z bohaterów mówiąc nieco górnolotnie mierzył się z przeszłością. "Gry Nemezis" tak się własnie zaczynają. Potem napięcie już tylko rośnie.
:)
Właśnie skończyłem słuchać. Na plus zadziało rozbicie ekipy i zmiana już utartego wzorca fabularnego. Aczkolwiek z tym wyskakiwaniem z pudełka: no nie wiem, rozpierducha niczego sobie, może i nie obcy, ale jednak znaczące podkręcenie emocji i zagłady.
Zostało mi jeszcze 100 stron, ale już wiem że ten tom na pewno nie jest gorszy od pozostałych. Fajna seria. Czytałem, że w kolejnym ma być spore spowolnienie akcji, ale i tak ma być ciekawie, natomiast ostatnie dwa znów będzie przyśpieszenie i fajerwerki.
Lepsze nie poprzednia czesc? Trzy poczatkowe byly fajne, ale czwarta nudna jak flaki z olejem i glowne watki nie posunely sie wlasciwie ani o krok. Najciekawszy byl ostatni rozdzial i rozmowa Avaserali z Bobbie.
Naprawde jest lepiej? Czy znowu 500 stron o sraczkach i rozterkach milosnych kolonistow? ;)
@up - Wszystko zależy od tego czym sa dla ciebie główne wątki i jak rozumiesz posuwanie się do przodu.
IMHO ta cześć jest lepsza od poprzedniej. "Gorączkę..." czytałem niedługo po "Proximie" i była dla mnie sto razy lepszą wersją tejże.
ATSD Ja się przy "Gorączce Ciboli" nie nudziłem
Garruk_Wildspeaker---->Totalnie się nie zgadzam...zbyt totalnie by opisywać szczegółowo, bo nie mam tyle wolnego czasu.
P.S. Odpuść sobie dalsze czytanie...jest "o sraczkach i rozterkach milosnych kolonistow" no niby nie kolonistów, ale o załogi Rosynanta jak najbardziej.
Watki zalogi Rosynanta sa spoko. Przeciez o tym jest ta seria. Problem jest w tym ze tym razem setiing i tlo byly do dupy. Watek planety, kolonii j jej mieszkancow byl po prostu nudny.
Przeczytac, przeczytam.. po prostu mam nadzieje, ze tym razem w jednej z najlepiej ocenianych wspolczesnych sag science-fiction, bedzie troche wiecej science-fiction a sam autor wroci do opisywania ciekawych historii samego statku i jej zalogi, proto-molekuly, Avaserali i sytuacji politycznej oraz intryg w ukladzie slonecznym a nie opisywaniu klotni 15 ludzi, slepoty i huraganu na planecie random. No i gdzie jest pew-pew w kosmosie ja sie pytam?
W ksiazce jest jeden ciekawy watek, technologii na tej planecie i jest potraktowany tak po macoszemu ze hej.
No i sumie rozdzialy pod koniec jak
spoiler start
statki schodzily powoli z orbity i grozila im katastrofa
spoiler stop
to w miare ciekawie sie zaczynalo robic. Ale reszta to slabizna.
Poprostu ksiazka jest zupelnie inna niz poprzednie, natomiast ja chce wiecej tego samego co w tomach 1-3. Wymeczylo mnie. Mam nadziej ze '5tka' bedzie lepsza.
podobnie jest w serii 'Dluga Ziemia' Pratchetta-Baxtera. Pierwsze dwa tomy spoko, potem zamiast coraz ciekawiej to zaczynaja opisywac przez 5 rozdzialow jak kolonisci buduja latryny i nawoza pola i niestety calosc siada. ;)
Ale jak wam sie podobalo to super. ja sobie kupie na weekend moze. Albo nowa ksiazke Liu Cixin, jeszcze nie wiem. ;)
Przeczytane, bardzo fajny tom...ciekawe ile teraz przyjdzie czekać na kolejny.
lifter ponoć masz dostęp do ciekawych książek. Daj no cynk. Bądź dobrym kumplem
Tutaj masz ze 300 opowiadań ze złotej ery sf, po polsku i za darmo (legalnie - w ramach Projektu Gutenberg)
http://sf.giang.pl/index.php
https://archive.org/search.php?query=subject:"WB_kolekcja"&sort=-publicdate
A jak jesteś leniwy to poczekaj z miesiąc, bo ściągnąłem wszystkie i kończę je czytać, a z tych co mi się najbardziej podobają... tworzę antologię. Tak sam z siebie, dla własnej satysfakcji ale chętnie się nią podzielę.
Jeden z projektow okładki...
PS. A jakby co to pisz: [email protected]
Dzięki, jesteś w porządku
No,no jest co czytać
Dzięki, luz. Poczytam trochę tego co podrzuciłeś. Co do reszty to poczekam na tą Twoją antologię.
@OldDorsaj
Jeszcze o klasyce - na tym drugim sajcie jest obszerna nowela Schmitza, która otarła się o nagrodę Hugo w 1962, "Lew na wolności". Taka "Straż przyboczna" Kurosawy przeniesiona w przyszłość, z gościnnym występem Bardzo Dziwnej Istoty. Warto!
Tak jak napisałem wcześniej, zanim dotarłem do strony Bartkiewicza, ściągnąłem kilka tomów opowiadań autorskich, zrobionych przez kogoś innego, między innymi dwa zbiorki Schmitza (10 nowel) i tam jest też ta nowela...jeszcze jej nie czytałem.
W temacie komiksów polecam pierwszy tom FEAR AGENTa Rick'a Remender'a z świetnymi rysunkami Tony Moore'a, Jerome'a Opena. Ekstremalna rozrywka w stylu pulp SF ze specyficznym głównym (anty)bohaterem. Jest tam wszystko, co lubią tygrysy, agenci kosmiczni, obcy, inwazje, zagłady, roboty, podróże w czasie, bitwy, nawet trochę seksu w międzyczasie ;) I specyficzny czarny humor. Już dawno żaden komiks tak mnie nie wciągnął, zassał i spowodował głodu na jeszcze ;) POLECAM
Po pierwsze primo: Ricka Remendera, bez apostrofów. I Nad resztą odmian autorów też mógłbyś popracować :)
Po drugie primo: mam na półce, więc pewnie sięgnę za jakiś czas.
Wiem, że bez apostrofów ale jak zacząłem odmieniać końcówki tych nazwisk to wychodził jakiś bełkot ;)
No to leci pierwszy tom antologii sf "Klasyczne opowiadania sf" - kto chętny, niech bierze, bo ebook jest darmowy, wszystko jest legalne i zgodne z prawem..
Można go udostępniać swym znajomym (nawet jest to wskazane) - byle pod warunkiem, że za darmo!
http://www.filefactory.com/file/2p9a5yvkoxmv/Klasyka%20sf%20tom%201.7z
Czyli te 10% najlepszych tekstów, spośród ok. 250 przeczytanych a pobranych ze strony z darmową klasyką sf.
A widzieliście, co Sir Barristan Selmy rzucił kilka dni temu? Jakoby George miał trzymać w ukryciu skończone książki.
Sounds like bullshit to me :D
Biorac pod uwage jak grubas lubi pieniadze - wcale bym sie nie zdziwil gdyby wzial walizke kasy od HBO za nie wypuszczanie ksiazek do konca serialu...
Hej, ja jeszcze raz wrzucam te antologie, poprawiona wersja, bo znalazlem pare baboli i popracowalem nad wygladem. Teraz sie bedzie duzo lepiej czytac.
https://www.filefactory.com/file/2omxqh20qdhj/Klasyka%20sf%20tom%201.7z
A Sapkowskiemu ponoć się nowa produkcja podoba. Sprytni są, dali mu fuchę przy produkcji, to teraz marudzić nie może :)
Drugi tom darmowej (w ramach Projektu Gutenberg) antologii klasycznych amerykańskich opowiadań sf
Brać,. czytać, dzielić się z innymi! Spakowany zestaw: mobi/epub/pdf/docx
https://www.filefactory.com/file/3ue5u6tlbfgv/Antologia_Tom%202.7z
Wczorajszy post z bloga Martina o końcu serialu (podkreślenie moje):
http://georgerrmartin.com/notablog/2019/05/20/an-ending/
[...]
And me? I’m still here, and I’m still busy. As a producer, I’ve got five shows in development at HBO (some having nothing whatsoever to do with the world of Westeros), two at Hulu, one on the History Channel. I’m involved with a number of feature projects, some based upon my own stories and books, some on material created by others. There are these short films I am hoping to make, adaptations of classic stories by one of the most brilliant, quirky, and original writers our genre has ever produced. I’ve consulted on a video game out of Japan. And then there’s Meow Wolf…
And I’m writing.[...]
:)
BTW, GRRM szacuje, że dwie ostatnie książki to jakieś 3000 stron manuskryptu.
Przeczytałem dwa tomy militarnej fantastyki w temacie "najazd dużo wyżej rozwiniętej cywilizacji na Ziemię" polskiego autora o pseudonimie Vladimir Wolff: "Pierwsze uderzenie" i "Władcy chaosu". Ojciec mi polecił (w tym roku skończy 84) jego "cykl "Stalowa Kurtyna", ale jakoś odkładałem. Natomiast po zmierzeniu się autora z SF, nie było na co czekać. To taka typowo polska, swojsko-przaśna opowieść, ale z fajnymi bohaterami i mnóstwem akcji...nie wiadomo kiedy kończy się książka...idealna do pociągu, czy po prostu jak chcemy się odstresować. Na plus niezła znajomość autora w różnych tematach, chociaż dokładne nazywanie wszelakiej broni, pojazdów wojskowych itp. niezupełnie było mi do czegoś potrzebne, ale podejrzewam, że wielu to lubi. W sumie bardzo polecam, ale tylko jako rozrywkę, chociaż autor zaczyna nieźle kombinować w drugim tomie i może coś większego z tego będzie :P
Poza tym kończę drugi tom nowego cyklu Larsona, fajne, ale i tak wolę pierwszą serię z oryginalnym bohaterem, czyli bodajże do tomu 8.
W temacie staroci, po raz pierwszy przeczytałem opowiadanie, które naprawdę mnie zaintrygowało i sam nie wiem co o nim myśleć, pt. "Powrót człowieka", autor Jack Vance.
Przeczytałem "Pierwsze uderzenie" i nie umiem się tam odnaleźć. Rzeczywiście "przaśna opowieść" to dobre określenie. Raziła mnie zbyt duża ilość, zbyt nachalnych nawiązań do świata realnego. Zapożyczeń z innych dzieł SF nie wspomnę.
Tak sie - nie bez powodu - nazywa pierwszy tom mej antologii :) - zadziwiajaco nowoczesne i trescia i forma. Smialo mogloby wejsc do antologii "The best of 2019" i nie smierdzialoby naftalina.
BTW: Poczytaj jeszcze "Warunkowych ludzi" Millera, tez ryja banie, bardzo dickowskie takie, a i Blade Runnerem zatraca.
Maciej Parowski nie żyje
Ech, kończy się pewna era. Szkoda, za jego czasów miesięcznik "Fantastyka" trzymał świetny poziom. No i współtwórcza Funky Kovala!
Znaczy akurat dla mnie gdy stal sie naczelnym, to NF stracila swoj urok, bo Parowski lubowal sie w Glebokich Opowiadaniach z Przeslaniem, wiec na lamy trafialo mnostwo pseudofilizoficznego belkotu, nudnego jak flaki z olejem (do dzis nie zapomne jakiegos opowiadania w ktorym bohater wedrowal przez labirynt, autor w bardzo dlugim poslowiu opowiadal ilez to ksiazek filizoficznych przeczytal, by nasycic ow labirynt symbolika i glebia etc. Widzialem krotsze bibliografie przy pracach magisterskich - przy czym samo opowiadanie choc nasycone owa symbolika bylo z gatunku "nasennych" - czyli do czytania gdy nie mozesz zasnac). Ale zgodze sie, ze za czasow gdy tworzyli pierwsza ekipe Fantastyki, z narzuconym przez wladze komuchem Hollankiem jako nazdorca, pismo bylo w najlepszej formie w swej historii.
lifter ====> Właśnie chodziło mi o początki, pierwszą ekipę i czasy Funky Kovala. Twórczości pisarskiej Parowskiego raczej nie trawiłem ;)
Smutne...byliśmy dawno temu z Maćkiem na Ty. Fajny człowiek, choć też czasem zdarzało nam się różnić zdaniem co do opowiadań zamieszczanych w Fantastyce.
No dobra, to trzecia czesc mojej antologii klasycznych amerykanskich opowiadan sf.
Za darmo i legalnie, bo to w ramach Projektu Gutenberg
Brac, czytac, dzielic sie ze znajomymi
Taki myk - popatrzcie na kadr z Powrotu do przyszlosci...
I okladke 2 tomu mej antologii
Przypadek?
Otoz tak, po prostu wykorzystalem grafe okladkowa jednego z pulpowych pism sf, dostepnych w ramach Projektu Gutenberg. Tu: Fantastic Story
Jeśli kogoś interesuje, jak książka się prezentuje, a do tego lubi Lovecrafta, to będąc dziś w empiku natrafiłem na nowe wydanie pierwszego, krótkiego opowiadania "Zew Cthulhu".
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4878369/zew-cthulhu
Książka (może bardziej album) jest ogromna i chociaż czytania nie ma tam zbyt wiele, to duże wrażenie robią niesamowite ilustracje, budujące klimat.
Mój kolega przyniósł tę książkę/album wczoraj do pracy, żeby się nią pochwalić. Rzeczywiście - robi wrażenie.
Ziemia w ogniu - Daniel Arenson - Earth Lost: Earthrise Book 2
O matko jedyna.
Przypomnę, że w pierwszej części mieliśmy streszczenie "Żołnierzy kosmosu". Do pisania tego dzieła autor zasiadł po obejrzeniu filmów z serii "Alien" ze szczególnym uwzględnieniem "Aliens" i "Prometeusza".
Jeżeli traficie na tę książkę w księgarni, weźmiecie ją do ręki, obejrzycie okładkę to spokojnie możecie ją odłożyć bo najlepsze już za wami.
...a ja "połknąłem" w 1.5 dnia (co jest od kilku lat moim rekordem)...owszem niektóre fragmenty wkurzające (te melodramatyczne wstawki szczególnie), ale akcja jakbym się przeniósł do "Aliena 2" . Wysokich lotów na pewno tam nie ma, ale czyta się ekspresowo.
Ostatni tom drugiej trylogii Webba, czy jak ktoś woli szósty tom "Starej Floty' pt. "Wolność" przeczytany. W ostatnim tomie autor zaserwował nam mnóstwo akcji, która galopuje praktycznie od pierwszej do ostatniej strony, w dodatku przeskakując pomiędzy kilkoma miejscami i bohaterami. Zgrabnie zakończona, niemniej przygotowująca czytelników na kilku ostatnich stronach do pewnie kolejnej trylogii i zmagań Ludzkości i ich wspólników...tym razem już nie Roju.
W sumie warto odnotować, że z numerem 193 zakończył się komiks The Walking Dead. Sam byłem wiernym fanem od samego początku aż do przeskoku w czasie w nie wiem, 120 numerze?, a do wyjścia serialu czytałem od deski do deski, razem z listami. Było na prawdę super, a niektóre ramki pamiętam do dziś. Potem to jakoś wygasło, może trochę ze względu na to, co z tym materiałem zrobiło przeniesienie go do innego medium.
Podoba mi się, że zostało w Kirkmanie trochę dawnego Kirkmana i koniec do końca pozostał tajemnicą, zakończenie było zaskoczeniem na poziomie zgonów niektórych postaci.
Komiksowy Rick Grimes
spoiler start
ginie w zeszycie 192
spoiler stop
.
Kolejna powieść polskiego autora i kolejna militarna SF: Sławomir Nieściur - "Shadow Raptors" tom 1. Całkiem przyjemnie się czytało, mimo wrażenia, że jest taka bardziej kameralna (w sumie to nie wiem nawet dlaczego). Na pewno sięgną po tom drugi, który ma się ukazać we wrześniu, a idąc za ciosem przeczytam kolejnego polskiego autora, który wydał już drugi tom w Wydawnictwie Drageus, czyli Domagalski i jego seria Hejmdall.
Kolejny polski autor na którym się nie zawiodłem. Dariusz Domagalski i jego seria "Hajmdal". Pierwszy tom, a mimo tego już bardzo dużo i ciekawie się dzieje. Mamy akcję na planecie, abordaże statków i bitwy w kosmosie. Pierwszy tom zaczął Domagalski pod przykazanie Hitchcocka, ciekawe czy pójdzie za ciosem i w następnych jeszcze przyspieszy.
A ja rozochocony klasyką sięgnąłem po wydane w Polsce dwa tomy opowiadań H. Beam Pipera, który jest dla mnie wielkim odkryciem w temacie "wielcy a nieznani mi autorzy klasycznej sf" - uważam go za o rząd wielkości lepszego pisarza niż przereklamowany i suchy Isaac Asimov, jest równie dobry jak Anderson, Brown, czy Heinlein.
Póki co czytam "Cmentarzysko marzeń" - osadzone w jego uniwersum Terro-Human. I jest tam m.in. kawał dobrej militarnej sf, czyli "Powstanie na Ullurze" - solidna akcja, parę zwrotów akcji, ciekawie zaprezentowany świat gdzie życie bazuje na krzemie, a lokalsi podnoszą ogólnoplanetarny bunt przeciwko dość nielicznej ekipie Ziemian, do tego w sporej części cywilnej (analogia do buntu sipajów w Indiach w XIX wieku), odciętej od jakiejkolwiek zewnętrznej pomocy.
A przede mną Afera w świątyni. (cykl: Policja Paraczasu) - bo Piper jako jeden z pierwszych wpadł na pomysł światów alternatywnych i możliwości podróży w czasie w poprzek jego strumienia.
Cały czas czytam w przerwach między książkami te starocie i niedawno przyszła kolej na zachwalaną przez ciebie dłuższą nowelę Hamiltona - "Miasto na końcu świata"...i mam mieszane uczucia, bo o ile jest fajnie napisana i czyta się ją z ciekawością, to zupełnie nie mogłem się zidentyfikować z jej bohaterami, a nawet byłem zirytowany ich myśleniem i czynami. Nie wiem, czy to kwestia tych blisko 70 lat, które upłynęły od jej napisania, czy też małomiasteczkowego myślenia Amerykanów, szczególnie tych sprzed 70 lat. Dodam tylko, że 50 lat temu byłem co prawda dzieckiem, ale wtedy też by mnie to irytowało., już nie mówiąc o czasach gdy byłem nastolatkiem i zaczytywałem się każdą dostępną fantastyką.
Z tym "Miastem" to najlepsze bylo na poczatku, gdy jeszcze nie bylo wiadomo co sie stalo. Mentalnosc ludzi mnie raczej bawila niz irytowala ale samo opowiadanie jak widzisz NIE zmiescilo sie ww mej antologii, bo po fajnym poczatku jednak zaczelo byc banalnie. Z perspektywy wielu innych starych opowiadan to jednak nie bylo az tak dobre, tzn. trafily sie tam duzo lepsze.
Generalnie z perspektywy wszystkich tekstow to Hamilton to jednak druga liga, jego teksty mocno sie zestarzaly. Tak samo Schmitz.
Ale za to Piper j Jones - palce lizac. Szczegolnie Piper. Dojrzewam by sciagnac jego angielskie opowiadania, tzn. nieprzetlumaczone, bo Poson, Omphel na niebie i Niewolnik to niewolnik bardzo mi przypadly do gustu. Bardzo solidny warsztatowo plus swietne pomysly. Zreszta Posona czytales...
Generalnie bardzo fajny zbior opowiadan, nie bylo tam zadnego slabego tekstu, a tylko dobre, fajne, lepsze, bardzo dobre oraz GENIALNY "Omphel na niebie" czyli w sumie fajna polemika z marksistowsa teza, ze "religia to opium dla mas". Bo z opium robi sie tez lekarstwa, a wszystko zalezy od tego jak to zostanie podane. Swietne opowiadanie, szczerze polecam, tak jak ten zbiorek.
U wydawcy, jak mniemam :)
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/257460/cmentarz-marzen#buy
Albo na allegro etc.
Solaris przemianował się jakiś czas temu na Stalker Books, mają swoją księgarnię i sprzedają na konwentach. Do szerokiej dystrybucji te tytuły nie idą.
Najlepsza dla mnie nowina. Na przełomie października i listopada w końcu w Polsce, wyczekiwana przeze mnie, kolejna powieść z podstawowego cyklu Honor Harrington...ale to jeszcze przeszło 3 miesiące czekania.
O, to to.
Bedzie sie dzialo.
A potem znowu pare lat czekania...
Dlatego ciagle nie zaczalem czytac wieloksiegu Martina i nie ogladalem serialu.
PS. Moze jestem nieco zjeb*ny ale te statki z Honorverse zawsze mi sie kojarzyly tak nieco... fallicznie/seksszopowo.
Dzięki za strony, będzie okazja do znalezienia nowych czytadeł! Przecież żyjemy nie tylko Martinem :D
Jest zwiastun netfliksowego "Wiedźmina": https://www.youtube.com/watch?v=vv3LAuXUmkA
Jakoś mnie nie powalił, a Henryk to mógłby równie dobrze do jakiegoś Van Halen się załapać z takim fryzem i mimiką :D
No dupy nie urywa - ale tez jakos nie budzi facepalma.
Tak na podstawie trailera to
Mnie to dziwi ze ludzie sapia ze superman zbyt napakowany, kur.... w polskim serialu czy tez filmie jak zebrowski mial scene lozkowa to wygladal jak sflaczaly janusz spod budki z piwem, ktory po dwoch machnieciach mieczem mialby zawal :P
Ale wiesz, wiedzmini bazowali na szybkosci i skillu a nie masie, troszke zbyt atletyczny jak dla mnie. Nie zeby to byl wielki problem.
Dla mnie IDEALNYM wiedzminem zawsze byl Rutger hauer sprzed powiedzmu 20-30 lat - aka "Cialo i krew" czy "Zakleta w sokola" czy "Slepa furia". Geba odpowiednia, bo budza respekt, skill, szybkosc.
https://www.youtube.com/watch?v=J-7H2TYMV0w
https://www.youtube.com/watch?v=qBmw63fcxzM
Ta tylko w ubraniu wcale tego nie widac, a wieksza masa wcale nie musi oznaczac ze bedzie poruszac sie jak kloc drewna :D
Czytam "Ostrze" pana J. Abercrombie - to moje pierwsze spotkanie z tym autorem, mialem troche przerwy od fantasy (pare lat ;P ) i ksiazka jest niby OK, przeczytalem 30% ale czytajac wczesniej recenzje i opinie spodziewalem sie czegos duuzo lepszego, w stylu PLiO - w sensie czegos dojrzalego, dla doroslego czytelnika, mocnego a poki co Ostrze wydaje mi sie nieco naciagane i young adults - niby mielismy jakies tortury ale cala intryga, "dwor" i krolewskie miasto - 15 osob na krzyz? Bohaterowie oprocz Logena tez jacys grzeczni itd. Naiwne to troche wszystko i jakies uproszczone.
Potem sie rozkreci??
To nie ten rozmach. Później widać, że wiele z tego, co początkowo widać, to tylko fasada.
z czasem sie rozkreca, pierwszy tom najsłabszy
Chociaz dla mnie to tez byl mimo wszystko zawód, swego czasu opinie na temat tej serii krazyly euforyczne
spodziewalem sie czegos na pozomie PLiO wlasnie czy Malazanskiej a wyszlo z tego takie solidne 7/10
Ogolnie w ostatnim 5 leciu mam wrazenie ze taka bieda w fantasy (albo cos mi umkneło), ze duuuzo wiecej kryminałów czytam (wlasnie skonczylem Pielgrzyma, polecam - co prawda to mix kryminału z thrillerem szpiegowskim ale dawno nic mnie tak nie wciagneło)
Cykl jako całość niezły. Takie 6,5-7/10. Co najbardziej zapadło mi w pamięci, to rewelacyjne przedstawienie fragmentu bitwy w "Bohaterach", gdzie autor przeskakuje co chwilę pomiędzy POV różnych, przypadkowych uczestników. Można było faktycznie poczuć ten wszechobecny chaos panujący na polu bitwy.
Nie do końca na temat - ale zmarł Rutger "łzy w deszczu" Hauer. :(
Dla większości to pewnie będzie "Łowca androidów" ale dla mnie, to przede wszystkim "Krew bohaterów" i trochę "Ślepa furia".
Ale grał do końca, więc pewnie coś jeszcze zobaczymy.
"I've seen things you people wouldn't believe.
Attack ships on fire off the shoulder of Orion.
I watched C-beams glitter in the dark near the Tannhauser gate.
All those moments will be lost in time, like tears in rain.
Time to die."
Ta scena stawia mi za każdym razem włosy na głowie, mimo że widziałem film kilkadziesiąt razy...zresztą tylko przy niej mam ten efekt. Ten film to dla mnie nie tylko najlepszy film SF ever, ale w ogóle najlepszy jaki w życiu widziałem. Wersja koniecznie stara kinowa z lecącym w tle komentarzem Deckarda. Ostatni raz obejrzałem bezpośrednio po przyjściu do domu z seansu części drugiej, myślę że znów jest okazja, choć bardzo smutna.
Dla mnie oprócz Łowcy Androidów, to przede wszystkim Ciało i Krew, Autostopowicz, Ucieczka z Sobiboru, Split Second, Miasteczko Salem, Krew Bohaterów, a z świeższych rzeczy, to rola w True Blood.
Wg internetów, zmarł 19, dziś był pogrzeb i oficjalna informacja.
Co do "Ostrza", już się miałem oburzać, że hurr durr jakie YA, ale w sumie początek może i taki jest. Dla mnie lekki styl i "niewielki" rozmach Abercrombiego jest zaletą i odskocznią od tych wszystkich Malazańskich i PLIO, przez co trylogię łyknąłem raz-dwa, i w sumie resztę powieści też. Jednak z perspektywy to większość wydarzeń w Pierwszym Prawie i samodzielnych książkach ma bardzo słodko-gorzki charakter.
Drugi tom opowiadań Pipera, "Afera w świątyni" to także cykl opowiadań dziejących się w obrębie uniwersum, ale innego niż w "Cmenatrzu marzeń", a zwanego "Paratime". Jako agenci policji temporalnej podrozujemy w poprzek strumieni czasu, w rozmaite alternatywne rzeczywistosci, od calkiem nam znanych (Europa z przelomu XVIII/XIX wieku, gdzie nie miala miejsce Rewolucja Francuska, a Napoleon to tylko jeden z wiernych Burbonom generalow) po zupelnie juz alternatywne, jak np. w swiat gdzie globalna cywilizacje zbudowaly kultury nilo-mezopotamskie etc. Co robimy? Pilnujemy ladu i porzadku, jak to policja, bo chetnych na rozmaite "skoki w bok" jest wielu, a ich skutki moga byc katastrofalne.
Brzmi obiecujaco? W praktyce jest gorzej, bo te teksty to tylko "czysta przygoda" bez tej warstwy socjologicznej, ktora tak pieknie dopelniala fabuly opowiadan z "Cmentarza". A do tego wiekszosc napisano we wczesnych latach 50, podczas gdy Piper w okolicach 1959/60 dokonal naglego skoku jakosciowego (cos jak nasz Zajdel - z autora sprawnych ale blahych opowiadan stal sie naglem pisarzem zaangazowanym, tworzacym znacznie bardziej zlozone fabuly, gdzie nie przygoda byla najwazniejsza). Efektem sa sprawne ale niepozostajace w glowie czytadelka, ktore lyknalem szybko ale rownie szybko zapomne.
Jesli siegniecie po Pipera - to tylko po jego pozniejsze opowiadania.
Witajcie moi ulubieni koledzy od ksiazek :)
Czytal ktos Spiacych Gigantow autora Sylvein Neuvel? Opis wydaje sie interesujacy, ksiazka tez nie jest dluga i planuje przeczytac jako odskocznia od Joe Abercrombiego - jednak fantasy mnie troche meczy juz (chociaz powoli sie rozkreca! jak mowiliscie) ;-)
Polecam "Stare, dobre czasy" czyli antologię opowiadań z lat 50-60 (trudno, rok 2019 ogłaszam moim Rokiem Klasyki) pod redakcją Gardnera Dozoisa. Od klasycznej fantastyki przygodowej po pierwsze podmuchy nadciągającej Nowej Fali, za to zero space-opery.
Muszę powiedzieć, że to najlepsza tego typu antologia, jaką czytałem od lat. Nie tylko dzięki doborowi opowiadań (nie było ani jednego, które by mnie rozczarowało!) ale i dzięki osobie redaktora, który nie tylko zamieścił szczegółowe biogramy autorów, to jeszcze machnął bardzo długi i bardzo fajny wstęp.
I taki smaczek - Lucas pożyczył sobie ewoków z cyklu "Kudłaczki" Pipera, a wookiech - z oopowiadania (zawartego w tym zbiorze) "Człowiek w torbie na listy" Dicksona. A propos Pipera, to jego opowiadanie "Bóg prochu" jest naprawdę niezłe, opowiada historię policjanta który trafił do alternatywnej rzeczywistości, w którym Ameryka skolonizowana jest nie przez Indian a białych, przy czym ich stopień rozwoju technologicznego to z grubsza XV wiek. Czysta przygoda, ale bardzo sprawnie napisana.
Powiem też, że kilka z opowiadań zawartych w tej książce sam wrzuciłem do swej antologii, czyli potrafię jeszcze odróżnić dobre stare sf od niedobrej :)
A.E. van Vogt RULL
James H. Schmitz DRUGA NOC LATA
L. Sprague de Camp GWIZDEK GALTONA
Jack Vance NOWY NAJWYŻSZY
C. M. Kornbluth TA CZĄSTKA CHWAŁY
Leigh Brackett OSTATNIE DNI SHANDAKORU
Murray Leinster MISJA BADAWCZA
Poul Anderson LUDZIE NIEBA
Gordon R. Dickson CZŁOWIEK W TORBIE NA LISTY
Cordwainer Smith MALE KETKI MAMY HETKI
Brian W. Aldiss RODZAJ SZTUKI
H. Beam Piper BÓG PROCHU
Ursula K. LeGuin NASZYJNIK SEMLEY
Fritz Leiber POJEDYNEK
Roger Zelazny BRAMY JEGO TWARZY, LAMPY JEGO UST
James Tiptree Jr. MATKA W NIEBIE DIAMENTÓW
Ten "Pojedynek" to jest inne opowiadanie? (niż to autorstwa Fredericka Browna)
...ale to staroć jest. Mam to w wersji papierowej, kupiłem na Allegro co najmniej 10 lat temu, może więcej...niestety żadnego opowiadania już nie pamiętam.
Zyga - tak, zupelnie inny. Ze tak powiem - tam zwycieza fizyka.
Owczesni autorzy nie mieli nadmiernej inwencji do tytulow. "Obcy", "Pojedynek", "Inwazja".
OldDorsaj - no z 1993 jest, wiec nawet jesli czytalem, to wiekszosc zapomnialem... choc jak sie okazje "Bog prochu" Pipera juz SKADS znalem, a szkoda bo marzy mi sie nowe (dla mnie) dobre opowiadanie tego autora. Nawet probowalem cos czytac po angielsku, ale trafilem na takie gdzie rozmowca wali takim redneckim slangiem najezonym apostrofami, bo lyka sylaby jak ksiezycowe, ze apasowalem po paru stronach domyslania sie "co on w sumie powiedzial' albo "co to znaczy 'sip`n'" etc.
Hm, czy ktoś wie czy jest coś takiego jak zbiór wszystkich opowiadań z Fantastyki i NF? Zrobiłbym sobie taki wybór tych najlepszych, do ktorych zawsze warto wracac. Problem w tym, ze mam dostep tylko tekstow z +/- 91 do 2010. A zalezy mi na tych wczesniejszych. Ktos, cos?
Fantastyka-1982-02.rar. Taki plik jest na chomiku, pewnie to wszystkie numery od pierwszego do roku 2002 włącznie. Zajmuje 31.9MB. Nie mam pojęcia jak z prawami autorskimi. Sam nie jestem zainteresowany, bo w tych latach prenumerowałem pismo i wszystko przeczytałem. Fajnie by było zdobyć późniejsze, ale udało mi się tylko zdobyć opowiadania z lat 2013-14, nawet nie wiem czy kompletne.
Thx, ale to skan pisma 02/82 :(.
A masz te płytki z archiwaliami, co były dodawane do prenumeraty? Tam chyba było wszystko (chyba, że to NF bez F, nie pamiętam) oprócz kilku najnowszych lat. Zwykle skany, niespecjalnie poddające się ocrowaniu, z tego co pamiętam, ale są.
Shadowmage - skany mnie nie urządzają, bo chciałbym sobie te najulubiensze opowiadania skomasowac do e-booka. :/ Niby moge z tych skanow robic ocr ale to jest strasznie pracochlonne, bo i skany niepowalajace, i sklad niezbyt dobry do ocrow i takie tam.
Hehe albo ktoś jest wielkim pisarzem albo pisarzem fantasy. To nie idzie ze sobą w parze i nigdy nie pójdzie co by się nie działo.
Nie do konca to rozumiem, chyba ze zwyczajnie sie wyzlosliwiasz.
Sam nie przepadam za fantasy (acz z wyjatkami) ale tak bym nie uogolnial.
Ostatnio zirytowała mnie polityka wydawnicza Zysku. Wydali obszerny cykl P. Hamiltona o Wspólnocie. Pierwsze 4 części cyklu tłumaczył kto inny niż 2 następne. W ciągu tych 4 początkowych części czytelnik zżył się już z pewnymi określeniami, terminologią, i nagle przychodzi nowy tłumacz i zaczyna wprowadzać nowe terminy. Po co?! Czemu mieszać?
Nie twierdzę, że tamte terminy były idealne, ale już do nich się przywykło (tak jak do określenia lokomotywa na to coś co jeździ po torach). Raptem nowy tłumacz wszystko zmienia. Zamiast tunel czasoprzestrzenny używa wormhola, zamiast Gwiezdny Podróżnik - Gwiazdokrążca itd. W czym to jest lepsze?!
Myślę, że Wydawnictwo, w trosce o czytelnika i spójność cyklu, powinno wymagać od tłumacza aby przed rozpoczęciem pracy zapoznał się wcześniej wydanymi pozycjami cyklu, a przynajmniej nawiązał kontakt z poprzednim tłumaczem i uzgodnił terminologię.
To nie polityka wydawnicza, a brak sensownego redaktora prowadzącego serię. I owszem, powinni wymagać tego od tłumacza, ale jednocześnie sami też powinni takich rzeczy pilnować. Niestety to coraz rzadziej jest reguła.
Shadow, a Ty masz jakąś ciekawą pracę? Może byś się zgłosił do nich na redaktora prowadzącego.
Przynajmniej byśmy mieli jakiś porządek w ulubionych gatunkach :-)
A najnowsza Honor od 15.10. Ta-dam!
W międzyczasie czytam zbiór opowiadań Gordona R. Dicksona. O ile kiedyś bardzo sparzyłem się na jego retro-tekscie, tak teraz muszę powiedziec, że generalnie jest dobrze.
Czytam trylogię Grossmana, na ten moment jestem na I tomie Czarodzieje. Jest sens to czytać? Dziwna książka, jestem w połowie a jakiegoś czołowego wątku nie widać.
Ma to związek z literaturą sf więc wrzucam,
Miejcie świadomość, że czytacie literaturę kojarzoną z białym mężczyzną, wywyższającym się i chwalącym ambicje imperialistów, kolonistów i przemysłowców.
Nagroda Johna W. Campbella zmienia swoją nazwę.
http://lubimyczytac.pl/aktualnosci/12630/nagroda-johna-w-campbella-zmienia-swoja-nazwe-powodem-jest-rasizm
Coz, ale jak zwal tak zwal. Oskara tez moga zmienic na Hollywood Award, co mi tam..
Skonczylem i troche zmeczylem trylogie "Pierwsze Prawo" J. Abercrombiego.
Co moge powiedziec... Ogolnie jest to calkiem prosta opowiesc, czyta sie przyjemnie ale ciagle mialem poczucie ze jest to adresowane do troche mlodszego odbiorcy. Najciekawsza postacia w ksiazce jest Bayaz i to chyba najwiekszy plus tych niechudych ksiazek. Inne sa dosyc szablonowe i smieszylo mnie ze np przy kazdym rozdziale od inkwizytora Glokty doslownie co chwile jest powtarzane jak on cierpi, co go boli i ze cos mu strzela w kosciach. Zakonczenie niestety raczej otwarte i nie jestem zadowolony jak sie skonczyly niektore watki.
Slyszalem ze pojedyncze ksiazki nawiazujace do tego uniwersum sa lepsze ale mysle ze zabiore sie za nie dopiero jak polece gdzies na wczasy zeby poczytac przy basanie jako lekka, prosta rozrywka :)
Ocena: naciagane 7/10
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/164152/czerwona-kraina jezeli interesuje cie co stalo sie z postacia pewnego berserka to musisz to przeczytac. Owca postac to on. Wiekszosc watkow wlasnie zostalo zamkniete w innych ksiazkach z tego tzw. Uniwersum Pierwszego Prawa .
Mi się właśnie to w świecie Pierwszego Prawa podoba - że jest lekką, prostą rozrywką do poczytania przy basenie. Kilka miesięcy temu pisałem o tym peany i nadal swoje zdanie podtrzymuję, rozrywka to prima sort. A już za dwa dni premiera pierwszej części drugiej trylogii, A Little Hatred. Mechanizacja!
The chimneys of industry rise over Adua and the world seethes with new opportunities. But old scores run deep as ever.
On the blood-soaked borders of Angland, Leo dan Brock struggles to win fame on the battlefield, and defeat the marauding armies of Stour Nightfall. He hopes for help from the crown. But King Jezal's son, the feckless Prince Orso, is a man who specializes in disappointments.
Savine dan Glokta - socialite, investor, and daughter of the most feared man in the Union - plans to claw her way to the top of the slag-heap of society by any means necessary. But the slums boil over with a rage that all the money in the world cannot control.
The age of the machine dawns, but the age of magic refuses to die. With the help of the mad hillwoman Isern-i-Phail, Rikke struggles to control the blessing, or the curse, of the Long Eye. Glimpsing the future is one thing, but with the guiding hand of the First of the Magi still pulling the strings, changing it will be quite another...
Ja bardzo lubię jego książki. Z pojedynczych powieści najsłabiej wypada pierwsza, "Zemsta...". Za to "Bohaterowie" chyba najlepsi w jego dorobku.
A początek nowej trylogii ("Szczypta nienawiści") ma się u nas ukazać pod koniec listopada.
Nowy King zaliczony. Całkiem niezły, acz bardzo, bardzo długo się rozkręca (za to ostatnia 1/4 ksiazki to juz rollercoaster wydarzen) i troszkę taki Firestarter II, choc bedacy osia wydarzen dzieciak to przeciwienstwo Podpalaczki, bo jego zdolnosci psi sa bardzo mizerne, wrecz szczatkowe, ale za to inteligencja wykracza poza skale pomiaru.
No i ci Zli, jak sie okazuje, maja swoje racje, by robic to, co robili. wiec zakonczenie pozostawia czleka z uczuciem "hm, no nie wiem czy to na pewno happy end".
King mnie od dłuższego czasu męczy, ale akurat Podpalaczkę sobie bardzo cenię, więc jeśli Instytut jest podobny to się chyba skuszę. Dzięki za tego posta :)
Czy wiadomo może coś na temat ponownego wydania Odkryć Riyrii Sullivana, które kiedyś wydał Prószyński?!
Czytam teraz Kroniki RiYrii i jakoś mi się nawet spodobało, szczególnie, że nie można się doczekać na nowego Lyncha.
Już ci odpowiadałem na Katedrze - były takie plany Maga, a co z nich wyjdzie, to się okaże. Na pewno nie w tym roku.
Inna sprawa, że porównywanie Sullivana do Lyncha jest... na wyrost.
Wiem i dzięki, przeczytałem odpowiedź na Katedrze. I wiem, że na wyrost porównanie ale z braku nowego Lyncha czy Abercrombiego, to i Sullivana się chwyciłem ;)
Ja posłuchałem na Storytelu dwóch tomów. Pierwszy słaby, drugi przyzwoity.
W metrze, w drodze do pracy nawet nieźle się czyta. Ja jestem dopiero na drugim i jeśli dalej jakość nie spadnie jakoś rażąco, to pewnie będę sięgał po kolejne tomy.
Czytam wlasnie ten dwutomowy zbior tekstow Parowskiego o "jego autorach" (tzn. z Fantastyki) i bardzo fajnie sie to czyta. A tekst o Piekarze - perelka. Parowski stara sie o kazdym powiedziec cos milego,. A jako czlek biegly w piorze mowi duzo milego o Piekarze, a jednoczesnie z tych milych rzeczy robi sie portret, ze tak powiem, niezlego chujka, literackiego lenia, ktory rozmienil sie na drobne, chama, zazdrosnika, plagiatora, etc. etc.
Zrobilem sobie powrot sentymentalny do opowiadan Kuttnera (kilka tomow).
Generalnie powiem tak - to, co kiedys (wczesne lata 90) mnie bardzo smieszylo (Stos klopotow, cykl o Gallagherze) dzis tez smieszy ale zdecydowanie mniej.
Sporo jego powazniejszych opowiadan dzis jest juz malo strawnych, z roznych powodow.
ALE - nadal sa tam takie perelki, jak "Twonk", czy "Tubylerczykom spelly fajle" i pare innych, a autor pokazuje niekiedy zaskakujaca bieglosc warsztatowa. Np. w "Szczesliwym zakonczeniu" na poczatku jest wlasnie zdecydowanie szczesliwe zakonczenie. Potem poznajemy srodek opowiesci, a na koncu jest poczatek opowiadania. I dopiero wtedy ogarniamy, ze zakonczenie ktore juz znalismy jest jednak nieco inne, niz to bez kontekstu wynikalo.
Wiec - generalnie warto, choc jakos tak lepiej te teksty pamietalem (tzn. lepszymi) niz sa obecnie.
Co jest jeszcze godne zauwazenia? Jak bardzo zmienil sie swiat, od momentu gdy Kuttner pisal swe teksty, czyli w latach 40. Tam bez przerwy wszyscy palili (w jednym z tekstow, gdzie narrator zostaje przerzucony o 20-40 lat w przyszlosc, zdumiewa go, ze W OGOLE nie widzial nikogo palacego na ulicach). Podobnie z piciem wodki/whisky. O ile jeszcze w przypadku Gallaghera jest to zrozumiale, to juz takie framgmenty, gdy np. wspolnik mowi do drugiego o poranku "cos markotnie wygladasz, skocz se na jednego", a szef troskliwie pyta podwladnego czy jego kiepski wyglad to efekt kaca juz nieco dziwia. A szczytem jest opowiadanie, w ktorym taksowkarz, wiazacy klienta, namawia go na pare drinkow, w knajpie, a po ich wspolnym wypiciu kupuje sobie jeszcze flaszke zytniowki ("bo strasznie zimno - faktem jest, ze taksiarz siedzial wtedy w odkrytej kabinie) i w czasie jazdy pociaga sobie z gwinta raz czy dwa. O stosunku do kobiet nie wspominam, bo wiadomo, ze baby sa glupie i maja sie sluchac. :)
Ponarzekam jeszcze na tlumacza w jednym z tekstgow, gdzie chyba zdawalo mu sie, ze tlumaczy tekst z XIX wieku, wiec wstawial takie smaczki jak "podochocili sobie" (popili sobie), dziewczyne (sluzaca) sie "godzi" (angazuje), a dzieciak wrzeszczy na matke "nie mitręż" (nie guzdrz sie" etc.
Dodam coś od siebie, ale przede wszystkim mam pytanie (na końcu) do Was.
Jeśli chodzi o autora, autorkę to ja wspomnę o Ursuli Le Guin. Mam na myśli jej cykle poświęcone Ziemiomorzu (fantasy) - historie o Czarodzieju Gedzie, szkole magii i smokach (wyjątkowo ciekawa kreacja tych ostatnich) oraz Ekumenie (sci-fi) - historie o światach na dalekich planetach, które próbują odbudować niegdysiejszy sojusz międzygalaktyczny. Obecnie można nabyć zebrane księgi w ogromnych woluminach, niemal po tysiąc stron.
Rzadko spotykam fanów Le Guin, a jak już ktoś czytał jej książki, to najczęściej jako dziecko. Ze mną trochę inaczej, bo opowieści autorki trafiły do mnie, już dorosłej osoby, i naprawdę doceniam w nich pewien rys mądrościowy, zwłaszcza w Ziemiomorzu (są tam nawiązania do filozofii Dalekiego Wschodu, powiedziałbym). Ekumena, czyli książki w gatunku sci-fi to nieprawdopodobny popis wyobraźni, zwłaszcza Lewa ręka ciemności. Autorka z wielką wprawą odtwarza małe cywilizacje kosmiczne, w czym z całą pewnością pomaga jej wiedza antropologiczna, którą przejęła po ojcu-badaczu kultur.
Styl prac może wydawać się momentami infantylny, jakby skierowany typowo do dzieci, ale myślę że to tylko konwencja baśniowa, bo sam zestaw problemów zdecydowanie przekracza rozumowanie dziecka. Ze swojej strony mogę powiedzieć, że jestem fanem książek Ursuli K. Le Guin i polecam jej twórczość ludziom naturalnie ciekawym i z otwartymi głowami (że tak powiem).
A teraz z innej beczki...
PYTANIE albo nawet pytania dwa: Co sądzicie o książkach, które tworzą się na kanwie gier? Pytam, ponieważ zainteresowałem się (tylko trochę) światem Warhammera, w którego nota bene jeszcze nie grałem. Jakby pytanie drugie... Ale zastanawiam się czy warto sięgnąć chociażby po kilka tytułów (mam na myśli pierwsze trzy z cyklu Horusa, bo znalazłem małe info., że całkiem dobre).
Z całą pewnością przy takiej kwestii pojawiać się będzie zastanowienie, czy historie sprawdzające się w grach, będą równie wystarczające dla literatury...
Coś ktoś?
Nie spotkalem jeszcze dobrej ksiazki na kanwie gry. W wypadku Mass Effect ksiazki (i to nie fabularyzacje scenariusza ale osobne opowiesci) tworzyl sam scenarzysta ME, ktory zreszta jest autorem sf. No to powinienem sie za przeproszeniem obsrac ze szczecia, bo ktoz lepiej to zrobi jak nie on.
I co? I kicha, niestety. Pierwsza ksiazka byla tak slaba, ze po reszty juz nie siegnalem. Zero magii gry, a z kolei jak sie okazuje mozna byc dobrym scenarzysta ale mizernym pisarzem, ktory OPISUJE a nie MALUJE slowami, wiec mialem wrazenie, ze czytam cos w rodzaju transmisji radiowej w ktorej ktos relacjonuje to, w co wlasnie gra.
Krotko mowiac - nie mam dobrej opini o ksiazkach bazujacych na grach (pomimajajc Playe One, ktore jednak nie jest dokladnie tym o czym mowisz, bo ksiazka osadzona w grze i inspirowanej realnie istniejacymi grami. Ale to byl JEDYNY wyjatek, a sama ksiazka to TYLKO (ale i AZ) sprawnie napisane czytadelko.
PS Co do LeGuin to z jednej strony "Czarnoksieznik z Archiplegau" to jedna z ksiazek, ktore na zawsze we mnie pozostaly, z drugiej jakos nie bardzo trawie styl jej tekstow (a i pozostale czesci opowiesci o Gedzie to juz nie to). Ale - szanuje te pania, choc nie kocham :)
Ursulę trzeba znać. Koniec. Kropka. :)
Co do drugiego pytania to nie pomogę.
@Raistand - no to znam przeca, Czarnoksieznika bardzo lubie (za klimat niz fabule, bardzo taki mglisto-mistyczno-kobiecy), mam pare zbiorow jej opowiadan i nie zaluje lektury. Ale to nie jest tak calkiem moja bajka.
Przeczytałem w ubiegłym roku trzy pierwsze tomy serii "Duchy Gaunta" Dana Abnetta z uniwersum Warhammer 40k. Zachęciłem się bardzo pochlebnymi ocenami tej serii i nie jestem zawiedziony. Nie żeby czytać jedną po drugiej, ale w razie posuchy w mojej militarnej SF/space operze, chętnie sięgnę po kolejne tomy. Reasumując to też taka militarna SF z domieszką fantasy/horroru z wartką akcją i ciekawymi bohaterami. Czyta się bardzo szybko, według mnie bardzo dobry warsztat pisarski autora.
@lifter, @Raistand, miło spotkać czytelników Le Guin. Pozdrawiam! @OldDorsay, dzięki. Dobrze wiedzieć, rzucę okiem na te książki, i może wkręcę się w świat bitewniaków...
...a LeGuin pewnie też wszystko przeczytałem co wyszło w Polsce...ale to już zamierzchłe czasy...20-30 lat temu, jak nie więcej :P
Kolejna osoba która pisze mój nick przez "y" na końcu...jakieś fatum? :P
O, losie! Nie zwróciłem uwagi... Wybacz, chociaż bardziej obwiniałbym wspomniane fatum. Coś musi być na rzeczy...
Prochy Babilonu - James S.A. Corey
IMHO seria Ekspansja to najlepsze co się obecnie wydarza na polu przygodowej SF. A przynajmniej tego co się u nas wydaje. Fani wartkiej akcji i wybuchów mogą czuć się nieco rozczarowani bo autorzy nieco zwolnili i zajęli się sytuacją w Układzie Słonecznym. Jest więcej polityki i układów niż strzelania z działa szynowego.
Jedna rzecz o której zwykle nie piszę. Czytam ebooka. To jest po prostu dramat. Literówki. Błędy stylistyczne. Błędy w układzie tekstu. Świetnie, że MAG wydaje całą serię ale jakość tej części (wydania elektronicznego) woła o pomstę do nieba.
Ale wdepnąć w cały cykl czy konkretnie w prochy?!
- Jeśli czytałeś poprzednie części to warto, żeby dowiedzieć się co dalej.
- Jeśli nie...
Mi przypadła do gustu wizja tego jak Ziemia podbija Kosmos. Pasuje to bardzo do mojego przekonania jak to może w przyszłości wyglądać. Baza na Księżycu. Mozolne terraformowanie Marsa. Górnicze bazy w pasie asteroid. Niewielka kolonia na księżycu Jowisza. Tak to może wyglądać. Do tego dochodzi opis przemian społecznych. Też dość sensowny. Oczywiście potem wpada w to element "fiction" czyli protomolekuła ale to już trzeba przeczytać samemu.
Dodatkowym plusem jest to, że autor(zy) nie pędzi w każdym kolejnym tomie dalej (a mógłby) i nie stwarza kolejnych coraz to potężniejszych przeciwników (a mógłby). Akcja w zasadzie cały czas (z wyjątkiem części "Gorączki Ciboli") toczy się w obrębie Układu Słonecznego. I tak naprawdę to my sami (czyli ludzie) stwarzamy sobie te wszystkie problemy.
No w caly cykl, jakbym czytal wczesniejsze to by znaczylo, ze mi sie podoba :) i bym sie nie pytal.
Świetna seria i tyle. Więcej nie ma sensu pisać. Czytać obowiązkowo :P
4.10 ukaże się "Gniew Imperium" drugi tom drugiej trylogii Magów Prochowych - Bogowie Prochu i Krwi. Jak ktoś jeszcze nie zna twórczości Briana McCllelana to zdecydowanie mogę polecić.
15.10 ukaze sie nowa Honor Harrington i to jest dopiero news, bo BEDZIE SIE DZIALOOOOO...
Dokładnie dwa miesiące później wyjeżdżam na wakacje i marzeniem byłoby zabrać ze sobą właśnie tę pozycję...ale czy dam radę na tyle odstawić Honor?....raczej nie ma szans. Podobno jeszcze w tym roku ma być kolejny tom "Expanse", jakby wyszedł przed moim wyjazdem to też nie będzie zła pozycja na podróż.
No ba :)
ja bym nie zdzierzyl.
A z mniejszych premier, to nowy Evan Currie, nowy cykl, nie do końca kumam czy kontynuacja Odyssey One, czy raczej spin-off, też na jesień.
Wróciłem też do starych opowiadań Roberta Sheckleya - ja pierrrdziu, ABSOLUTNY mistrz krótkiej żartobliwej formy. Jak ktoś nie zna, a chce się szczerze pośmiać, to po prostu niech poczyta jakiś jego zbiór opowiadań (uwaga - powieści omijać, jest w nich swym absolutnym przeciwieństwem i smęci nieprzeciętnie, czego pojąć nie mogę). Szukacie rozrywkowej, humorystycznej sf? Tylko Sheckley. W 5-10 stronach potrafi doprowadzić człowieka do szczerego śmiechu, a jego opowiadania doskonale znoszą próbę czasu, bo jeśli się nawet starzeją, to z wdziękiem i skrzą się od genialnych pomysłów i świetnego humoru.
Polecam!
Sheckley to jest mistrz. I w zasadzie im krótsze opowiadanie tym lepsze. :)
Nie da sie ukryc.
Nigdy nie potrafilem pojac czemu zatem tworzyl tak slabe powiesci, majac taka sprawnosc warsztatowa, mase pomyslow itd. No ale najwyrazniej urodzil sie sprinterem, nie maratonczykiem.
Sheckleya uwielbiałem, szczególnie że sporo jego opowiadań wyszło u nas, a co do powieści to mam wrażenie, że pisał je na zamówienie i często było to rozwinięcie wcześniej wydanego opowiadania, vide "Dziesiąta ofiara".
No, mam jego 50 tekstow w jednym tomie, lyknalem w weekend, a paru to nawet nie znalem. A i tak "Rece przy sobie", "Danta ostatni Nowotahitanczyk", "Duch V" i pare innych (wlacznie ze "Zla kuracja" czy "Specjalista" przeczytalem z wielka radoscia, choc w sumie to niektore znam prawie na pamiec).
Ktoś to czytal?
Planeta - Michael Mammay
Opis brzmi jakby ktos go tlumaczyl translatorem, no ale pierwsza opinia dosc zachecacjaca,
E, to nie biere, niech ktos to najpierw tu przeczyta :)
Poki co mam jeszcze w zapasie jakies 15-20 tomow klasyki, tak "mojej" jak i oficjalnej :P
OldDorsaj - No nie wiem... :) Kwestia gustu. Można by długo dyskutować a i tak byśmy się pewnie nie dogadali. Dla mnie to są stany w porywach średnie. BTW zajrzałem na wiki i widzę, że po "Points of Impact" jak na razie nic nie ma za to autor zaczął kolejną serię ' Palladium Wars'.
Przeczytałem nową powieść Zbierzchowskiego - "Distortion". W moim przekonaniu zupełnie odmienna niż "Holocaust F". Uczucia mieszane, w sumie pozytywnie, ale strasznie dołująca...i jako czytelnik od początku miałem wrażenie, że to się dobrze nie może skończyć...a czy tak było to już sami musicie się dowiedzieć.
Kupilem sobie "Mila dziewczyne" Leibera, wydana przez Stalker Books, w ramach kompletowania biblioteki klasyki. I powiem wam, ze tak zlego tlumaczenia i tak totalnego braku jakiejkolwiek redakcji tekstu nie pamietam od czasow tzw. "klubowek". Wiem, ze Sedenko dawno temu takie klubowki wydawal ale u diabla minelo ze 40 lat, wypadaloby troszke zadbac o poziom tekstu, a nie ze te "dam to do tlumaczenia dwom maturzystom za kratkę piwa jako honorarium i puszczam bez czytania". Tam sa momentami takie koszmarki, jakby to google translatorem jechano. Daleko tlumaczom nawet do tego, co robi Bartkiewicz, a on przeciez nie jest zawodowcem. Ale przynajmniej nie tylko zna angielski ale i "umie w polski".
A sam Leiber razej taki sobie, tyle dobrego ze tylko 2 opowiadania byly wczesniej tlumaczone na polski. Ale co z tego, skoro czesc z nich to juz niestrawne starocie, a tlumaczenie dodatkowo obniza poziom?
Mam nadzieje, ze to jakas jednorazowa wtopa, bo do tej pory ta klasyka rozmaita byla na jakims strawnym poziomie.
"Prochy Babilonu" Coreya przeczytane. Zauważyłem, że wracając do tej serii, czuję się jakbym wracał do domu. Dotychczas tak naprawdę czułem się tak jedynie przy serii "Honor Harrington" Webera (kolejny tom następny w kolejce do czytania). Na szczęście wcale nie było zwolnienia akcji, jak wcześniej przeczytałem, wręcz miałem wrażenie, że fajerwerków w kosmosie było tyle, co we wszystkich poprzednich tomach razem wziętych. Oczywiście gorąco polecam i czekam na część siódmą...bodajże 11.11.19. Szkoda że na "9" seria ma się skończyć...ale kto wie.
Przeczytalem prawie Archiwa Temidy pana Sylvaina Neuvel - jestem w polowie 3 tomu.
Tom nr 1 (Spiacy bogowie) byl bardzo fajny - fajny pomysl (Pacific Rim i Wojna Swiatow), bardzo dobrze sie czytalo, logiczne i realistyczne - zwlaszcza podobala mi sie postac pana anonimowego ktory jest ponad prezydentem USA i nad wszystkim panuje - zawsze wydawalo mi ze serio sa tacy ludzie :) - ocenilbym ta ksiazke na 8/10.
Niestety tom nr (Przebudzeni bogowie) 2 to juz dosyc spory spadek - wiecej rzeczy nierealnych, dziwnych i bez sensu. Jednak dalej OK i ocenilbym 7/10, mozna przeczytac.
Teraz jestem na trzeciej czesci i niestety widac dalszy spadek. Wizja obcych i ich planety rozczarowuje i nie przekonuje, niektore postacia nudza i wkurzaja - czuje ze bedzie max 6/10 :)
Fajnie wrócić do uniwersum Pottera, ale czy rzeczywiście należy to uznawać za ósmą część? No nie wiem. Brakuje tu tej "magii" poprzednich części, jest kilka bzdur logicznych, mega poważny Potter, Albus i Scorpius, którzy nie za bardzo się dla mnie różnią charakterami i czasem aż do porzygu doprowadzało to słodkie pierdzenie "jesteś moim największym przyjacielem", "nie, ty moim", "chodź, uściskam cię"....Bleh. Książkę na szczęście czyta się szybko, momentami jest ciekawa i ma kilka zabawnych dialogów. Osobiście wolałbym jednak, aby Rowling napisała tą część osobiście w formie powieści, bo tak dostaliśmy w miarę sprawnie napisany fanfik w formie sztuki teatralnej....
Pochwalę sie, bo po raz pierwszy od kilku lat kupilem papierowa ksiazke sf. Glownie dlatego, ze nie ma jej w formie e-booka, a do tego to taki bialy kruk, czyli... "Playboy science fiction" z 1998. Do tego w stanie idealnym.
Dobra, to chwilka wyjasnienia. TO nie sa jakies tam "opowiadanie erotyczne". W Playboyu sf byla publikowana niemal "od zawsze" a ze placili znacznie lepiej niz pulpowe magazyny sf, to i chetnych do wspolpracy nie brakowalo i redkatorzy mogli grymasic i wybierac. Wiec trafiali tam dobrzy autorzy i calkiem ambitne teksty. A jesli juz czasem "bylo erotycznie" to w sposob zabawny, jak chocby (niepublikowany w tym zbiorku) tekst Asimova "Playboy i sluzowaty bog", gdzie jednoplciowi kosmici nie mogac zrozumiec ludzkiej seksualnosci probowali sklonic porwana parke do - hm - pokazu.
Na Zachodzie wychodzily (nie wiem jak teraz) doroczne antologie z tymi tekstami. W Polsce w 1998 ukazala sie taka "the best of" z owych zbiorkow.
Bardzo starannie wydana (dobry papier, plocienna twarda okladka ze zlotymi tloczeniami i obwoluta) zawiera wybor najlepszych opowiadan w historii pisma, co przeklada sie tutaj konkretnie na lataa 53-87. A wsrod autor m.in. William Tenn, ktorego uwielbiam (do tego opowiadanie, ktorego nie znalem), Dick, Bradubry, Ballard, Silverberg, King, Vonnegutt, Haldemann, a nawet... Billy Crystal :) - tak, ten aktor/komik.
Krotko mowiac powazne nazwiska i spora gwarancja dobrej lektury. :)
A i na polce wygladac bedzie godnie.
I bierze mnie szalona chec by to sobie... z OCRowac :) i stworzyc e-booka do kolekcji. :)
https://merlin.pl/playboy-science-fiction-najlepsze-opowiadania-w-historii-pisma-rebis/1405525/
PS. Mam juz za soba 3/4 najnowszej Honor. Strrrrasznie przegadane to, choc gdy juz dochodzi do starc, to magia wraca.
...gdzieś mi tam leży ten "Playboy" na półce :P....oczywiście przeczytany te 20 lat temu.
@Zyga - dokladnie tak. Via Allegro. Do tego w stanie "igla, nowka nie smigana". Az bylem w szoku. Do tego jeszcze trafilem na "Przed czasem" Tenna, a to byl jedyny polski zbiorek klasyki wydany w latach 90, jakiego nie mialem jeszcze w kolekcji
BTW: jakby ktos mial dowolny tom "Zloty wiek SF" Solarisa, tudziez ich Rakietowe Szlaki o numeracji powyzej 4 (najchetniej w formie elektronicznej), bo tam sa pojedyczne opowidania, ktorych nie mam, a troche mnie boli dupa by kupowac cala ksiazke dla jednego tekstu, to wiecie...
"Złoty wiek" Solarisa u Sedeńki chyba jest jeszcze do kupienia. Ale chyba tylko w papierze. Ja kupiłem swego czasu u niego pierwsze 3 tomy.
"Rakietowe szlaki" (Iskier) mam tom 5 i 6 ale oczywiście również na papierze. I żeby zakończyć dyskusję - nie do sprzedania :-)
@Zyga
Ja wiem, ze sa do kupienia ale jakos nie konca chce mi sie dawac te 20 zl za np. 2-3 nowe (i licho wie czy dobre) opowiadania. Przynajmniej w tej chwili, bo ostatnio sporo kasy mi poszlo na rzeczy niezaplanowane a konieczne, typu "smiertelna [dla niego] awaria piekarnika".
Zmęczyłem tę "Ultimę" Baxtera.
Całkiem fajne pomysły na alternatywne wersje historii choć IMHO po chwili zastanowienia się raczej rozłażące się w szwach. no ale to fikcja więc nie ma się co specjalnie czepiać. Natomiast "pospinanie" całej fabuły włazami... bardziej eleganckie są dla mnie bajdurzenia Simmonsa w Iloinie/Olimpie niż końcówka "Ultimy".
A mi zostala koncoweczka Honor. Przez 700 stron pierdololo, siedza i gledza, gledza i siedza, stoja i gledza, itd. i co 150 stron jakas mala masakra floty po tej albo tamtej stronie dla ozywienia akcji, a na ostatnich 200 stronach jazda na calego, z tego co widze. Ale...
spoiler start
skoro mozna bylo po prostu sobie wleciec do Ukladu Sloneczego cala Grand Fleet i zrobic pokaz sily przy Ganimedesie, po ktorym solarnym pospadaly laczki i spodnie, to CZEMU tego nie zrobiono wczesniej, tylko Manitocre sie okopywalo i czekalo na rajdy solarnych na potencjalnych sojusznikow, az sie doczekalo na Beowulfie?
spoiler stop
No i OCRuje sobie tego Playboya. Roboty w *** i troszke, zeby 35 stron opowiadania sprowadzic do e-booka, to poswiecilem na to ze 4 godziny w sumie, a cala ksiazka to 450 stron.
A jak wam się podoba seria Barsoom Burroughsa? Pytam ponieważ przeczytałem bez wytchnienia 3 pierwsze części (po filmie John Carter chciałem wiedzieć co wydarzyło się dalej) i mam o nich bardzo dobre zdanie. Thuvia z Marsa (tj. cz.4) już mniej mi się spodobała acz musiałem poznać jej losy (poznałem ją w 2 tomie - Bogowie Marsa), następnie sięgnąłem po Szachistów z Marsa (tj. cz.5), ale ledwo pamiętam jej treść. Całkiem niedawno przeczytałem cz.6 tj. Władcę umysłów z Marsa i była to zdecydowanie najgorsza z 6 przeczytanych powieści cyklu "marsjańskiego". Jak jest z kolejnymi czterema tomami? Warte przeczytania czy też nie?
No i Honor zaliczona. Troszke "deus ex machina" sie tam dzieje, jeden zwrot akcji to juz nawet pare deusow naraz :), niektore rzeczy dzieja sie zbyt szybko, bo generalnie w poslowiu autor mowi wprost, ze Honor zasluzyla juz na emeryture i na gwalt domykal PRAWIE wszystkie glowne watki. Choc zastrzega sie, ze na pewno nie jest to ani ostatnia ksiazka w realiach Honorverse, a Harrington powinna sie pojawic na ich lamach, acz juz raczej epizodycznie a nie w roli glownej... choc kto wie, kto wie... sam Weber tego nie wie. Przy okazji w poslowiu zdradza pierwotne zalozenai fabularne cyklu, gdzie Honor miala bohatersko zginac w walce z Haven.
...Ale tak summa summarum to 6+, bo duzo za duzo jest tam gadania, a za malo Honor i akcji.
Jestem dopiero w 1/3, ale akurat w tej serii zupełnie nie razi mnie to "przegadanie". Dzięki temu to uniwersum staje się prawdziwsze i bardziej żywe. Przyznaję, że w innych książkach sprawy polityczne czy obyczajowe mnie nudzą i denerwują, a tu jakoś nie. Wczoraj przed snem przeczytałem przeszło 100 stron, co ostatnio prawie mi się nie zdarza.
No mnie juz nieco znuzylo. Szczegolnie ze tu proporcje pomiedzy gledzeniem i akcja sa dosc razace - przez 3/4 ksiazki sa w sumie trzy nieduze (jak na Webera) starcia. IMO jakby wyciac 200 stron gadania, to ksiazka by na tym zyskala.
Przy czym nie mowie ze to zla ksiazka, a tylko ze przegadana nawet ponad weberowska skale.
Jak napisałem, jestem w 1/3 i w trakcie drugiej bitwy, zajmują całkiem sporo miejsca i w sumie jestem zadowolony, że proporcje są jakie są. Pamiętam jego serię "Starfire", która też mi bardzo podeszła i jak zawsze czekałem na bitwy w kosmosie...ale w tomie 3 i 4 dostałem ich taką ilość, że poczułem znużenie. Kolejny tom z kolei był ich praktycznie pozbawiony i nudny, natomiast w szóstym idealnie znów wypośrodkowano całość i dołożono nawet sporo potyczek na powierzchni planety...szkoda że dalej to nie wychodzi u nas, bo bardzo polubiłem tę serię.
Starfire czytalem jak byla tworzona (tez) przez Webera, czyli bodaj pierwsze 3-4 tomy, potem to juz nie to. W duecie jego proza zyskiwala IMO.
A co do tej Honor to zobaczysz, potem naprawde duzo pitolenia jest i tylko pitolenia.
Jestem dopiero w połowie, ale moja ocena na razie powyżej 9, proporcje jak dla mnie dobre, były dwa starcia, z tego te drugie co najmniej 100 stron. Nie wiem jaka katastrofa może się zdarzyć w drugiej połowie, że musiałbym znacznie obniżyć ocenę...ale zobaczymy. Na razie wszystko zgodnie z oczekiwaniami.
W ramach kompletowania Dziennikow gwiazdowych Lema, szukam opowiadnia Ostatnia podroz Ijona Tichego, ktore ukazalo sie TYLKO na lamach polskiego Playboya 05/1999.
Ktos, cos? Macie to w swoich zbiorach, jakis skan etc?
Nie mylic tego z Podroza 26, z roku bodaj 1956, zawarta w zbiorku Sezam, bo to nie to samo zupelnie.
Dodam, ze robie sobie wlasna e-dycję Dziennikow :), gromadzac tam wszystkie mozliwe opowiadania z Ijonem Tichym, nie tylko z cyklu Dzienniki Gwiezdne. A tych jest zreszta calkiem sporo. I tylko tego jednego cholerstwa nie mam.
A która to jest ta ostatnia podróż?
Ja z wysokich numerów mam: 20 - 25 oraz 28.
Najnowsza Honor przeczytana. Układałem sobie w myślach całą recenzję, szczególnie polemikę z Lifterem, bo mam wrażenie że czytaliśmy inną książkę, ale to spowodowałoby masę spoilerów, więc odpuszczam, bo to bez sensu. Ocena fana.
OldDorsaj - nie ma co polemizowac, kazdy ma swoj gust. Dla mnie byla przegadana, z twistem fabularnym odnosnie pewnej osoby przy ktorym musialem MOCNO zawiesic niewiare a i tak czulem lekki niesmak, ze tak sobie z doroslymi ludzmi Weber pogrywa. Generalnie to niezla, moze nawet dobra, ksiazka ale nic wiecej - dla mnie. Jak tobie sie podobala to tylko pozazdroszcze, bo chcialbym zebym tez to czul po lekturze 900 stron, ale niestety. No i nadal Rownanie to jedna niewiadoma...
Zyga - chodzi o Playboya 05/1999. A opowiadanie nazywa sie wlasnie Ostatnia Podroz Ijona Tichego. A numeracja podrozy byla i tak wzieta z d... bo jako pierwsze powstaly 22-26 :)
PS. Moja biblioteczka klasyki (tworzona wlasnorecznie) osiagnela wlasnie 40 e-bookow z rozmaita klasyka. ale ze niektore teksty skanowalem sobie z Fantastyk albo innych pozolklych zrodel to oficjalnie ich tu udostepnic nie moge. :) ale pochwale sie, ze mam chyba NIEMAL wszystko co od czasow "Krysztalowego szescianu Wenus" w Polsce wydano, w pismach i ksiazkach.
Prawdę mówiąc brakowało mi tego "przegadania", bo mógł jeszcze trochę rozwinąć wątki, a tak mam wrażenie, że chciał szybciej to pozamykać ...można było dodać jeszcze z 200 stron przed zamknięciem pewnego etapu w Honorverse... a przecież można było dodać więcej z treecatami, czy zależnościami pomiędzy głównymi bohaterami, także sprawy polityczne w tej sytuacji...trochę po łebkach poszedł, ale pewnie to życzenie i wina wydawcy.
Dawno temu oglądałem serial "Akta Dresdena". Teraz sięgnąłem po pierwowzór literacki. Na początek oczywiście "Front burzowy" Jima Butchera. Aż jestem zadziwiony jak mi się to dobrze czyta. Raczej nie sięgam po fantasy ale taka wersja "urban" bardzo mi przypasowała. Już cztery tomy za mną i trzeba będzie przegryźć czymś innym. :)
To jedna z lepszych serii UF bazujących na nieco chandlerowskim bohaterze i kryminalnych fabułach z gatunku z deszczu pod rynnę. IMO pierwsze dwa tomy słabsze, potem dość długo równy poziom. Koło 10 robi się nieco słabiej, a może po prostu zmęczenie materiału i czytelnika. Teraz akurat wyszły dwa nowe tomy u nas po dwuletniej przerwie, sięgnąłem po "Zmiany" i faktycznie albo odstawienie zadziałało, albo faktycznie tytuł nieźle oddaje treść, bo zmiany fabularne wyszły na plus i znowu fajnie się czytało.
Nie wiem czy sie pochwalilem ale kupilem wlasnie piaty zbiorek opowiadan Tenna, ktorego jetem WIELKIM fanem od momentu, gdy w starenkiej antologii "W strone czwartej wymiaru", ktora dorwalem majac moze 16 lat, przeczytalem jego dwa opowiadania - przekomiczne (szczegolnie obecnie) "Wyzwolenie Ziemi" oraz wspaniale "Wsrod umarlych", przy ktorych zawsze jakos czuje ciarki na plecach, bo gosc na paru stronach podal po prostu stezony ekstrat space opery, ktory dzisiaj by wystarczyl na co najmniej trylogie, po 500 stron kazdy tom. No i ten setting... Cud i miod.
No i bylem TAKIM WIELKIM FANEM, ze nie zorientowalem sie przez dobrych 25 lat lat, ze Phantom Press wydal PIEC a nie CZTERY tomiki z jego opowiadaniami. I tak dorwalem "Poza Czasem", ktory wlasnie poczytuje. Zawiera teksty dluzsze niz zwykle, a ze Tenn to jednak sprinter to nie sa to opowiadania az tak dobre jak te w pozostalych tomach, ale i tak bardzo dobre.
Kończę powoli czytać te "starocie" i wreszcie, po przeczytaniu przeszło dwustu trafiłem na perełkę, jakbym dostał obuchem w łeb. Polecane przez ciebie wcześniej dłuższe opowiadanie Waltera M. Millera - "Warunkowi ludzie". Opowiadanie z 1952 roku i nie wiedząc o tym jestem pewny, że gdyby mi powiedział ktoś, że to tegoroczny zdobywca Hugo, to bym uwierzył...nie znalazłem żadnego anachronizmu, a temat i sposób jego przedstawienia lepszy nawet od Teda Chianga. Rewelacja!
Tak, Warunkowi ludzie kopia w zadek, to jedno z najlepszych opowiadan z wszystkich tam dostepnych (i dlatego jest w mej antalogii), gdybym dostal bez autora tobym powiedzial "e, na bank Dick".
Swoja droga paru ludzi co te antologie czytali tez wskazuja Warunkowych jako cos co "dalo im po glowie" czy "po przeczytaniu musialem sobie zrobic pol godziny przerwy, zeby ochlonac" itd.
Podsunąłem wczoraj opowiadanie żonie (w tym czasie spokojnie mogłem zobaczyć mecz Barcelony :) ) i też była w szoku...nie chciała uwierzyć, że opowiadanie ma blisko 70 lat.
Dobra literatura sie nie starzeje (ale robot wczytujacy dane z taśmy jednak sie tam przeknal).
Wykazałem się niezłym refleksem i zaledwie 2 miesiące po premierze ;-) wyczaiłem, że Rebis wydał kolejny tom Czarnej Kompanii Glena Cooka :D
https://www.rebis.com.pl/pl/book-port-cieni-glen-cook,SCHB09507.html
Probowalem kiedys to czytac (pierwszy tom) ale szczerze mowiac bardzo sie wynudzilem.
Też nie jestem wielkim fanem, choć większość przeczytałem.
A to w sumie nie jest kolejny tom - w sensie kolejności, bo to dzieje się gdzieś w środku serii.
Z kolei dla mnie były to jedne z nielicznych fantasy, które mi się bardzo podobały. Szczególnie za klimat i ciekawą akcję...przeczytałem chyba pierwsze cztery tomy.
Akcja dzieje się podobno między "Kronikami Czarnej Kompanii" a "Księgą Południa". Pewnie kupię dla kompletu, "Czarna Kompania" to jest kanon i top 10 fantasy ever.
Też przeczytałem kiedyś pierwszy tom (na fali ogólnych zachwytów na forum) i na tym poprzestałem.
Ręce precz od Czarnej Kompanii :)
Zakupiłem sobie ostatnio cały komplecik na e-booku - to ostatnie, zbiorcze wydanie - i zacząłem ponownie czytać całość. I wrażenia z lektury jak były dobre, tak dobre są nadal. I właściwie sam nie wiem, czemu akurat Czarna Kompania tak mi podpasowała, bo inne książki Cooka ledwo trawię.
Ręce precz od Czarnej Kompanii :)
Jak ja dawno tego hasła nie słyszałem :D
Chłopaki żyjecie i wciąż czytacie:) A od "Czarnej Kompanii" to ręce precz!!!
Z Cookiem to jest ciekawa sprawa
Dobra Czarna Kompania
Rewelacyjny dla mnie cykl o Detektywie Garretcie , którym inspirował sie mocno wcześnie wspominany twórca Akt Dresdena
a cala reszta jest tak kiepska, ze nie jest warta papieru na którym została wydana i trudno uwierzyć, że to ten sam autor
dodalbym tylko ze
Dobra Czarna Kompania - ale tylko 3 pierwsze tomy ;)
+1
A tak wyglada moja wlasna okladka do zbiorku opowiadan Tenna, ktory sobie zOCRowalem, bo ta oryginalna z 1993 to dzis nie wyglada fajnie.
Czytam najnowszego Curriego, Archangel One, czyli taki spin-off serii Odyssey One. Calkiem przyzwoite, tzn. standardowy poziom, w sumie to wyglada po prostu jak kolejny tom Odyssey, z nieco przesunietymi akcentami, bo nawet ci sami bohaterowie sa.
"Wzlot Persepolis" James S.A. Corey oczywiście daje radę. Nie będę powtarzał tego co pisałem przy okazji "Prochów Babilonu".
W ogóle cały cykl podzielił się jakby na trzy trylogie. :)
Czeka już na czytniku na wakacyjny wyjazd za 10 dni :P
10 grudnia nowy "Star Carrier" Douglasa, a w lutym nowa seria Larsona "Undying Mercenaries" licząca na razie 12 tomów. Oczywiście Drageus. W styczniu może też nowy Domagalski i jego świetny "Hajmdal".
Czy czytacie krótsze formy, mam tu na myśli opowiadania. Otóż zainteresowałem się czasopismem Nowa Fantastyka i ciekaw jestem czy kojarzycie, a może nawet lubicie. Ja teraz siedzę w numerze z listopada (Watchmeni na okładce) i jestem po lekturze już dwóch opowiadań "Kochałam Zbyszka Cybulskiego" i "Dziewczyna z papieru i ognia". Mam pozytywne wrażenia, ale nie będę się rozgadywał jeszcze.
Lubicie takie czasopisma z krótszymi formami albo po prostu zbiory opowiadań, czy preferujecie powieści?
Ja bardzo lubie opowiadania, a szczegolnie antologie opowiadan, bo to jak pudelko czekoladek - nie wiadomo co sie trafi, kazdy tekst to osobna szansa na cos dobrego. No i opowiadanie to jak sprint - autor musi sie spiac maksymalnie, dac z sibie wszystko w krotkim czasie. A jak sie trafi ma mistrza/ow krotkiej formy to juz calkiem ekstaza.
PS. Pytac tu, czy "znamy NF" to jakby zapytac ksiedza czy zna te opowiesc o Adamie i Ewie. Bylem czytelnikiem F od pierwszego numeru w 1982 :) - co prawda moja przygoda z nia dobiegla konca gdzies na przelomie wiekow (niestety s.p. Parowski staral sie wtedy zrobic z NF pismo z LITERATURA Z WYSOKIEJ POLKI, co zaowocowalo taka masa pseudofilozoficznego i ambitnego pierdololo, ze w koncu machnalem reka i sobie odpuscilem) ale tak czy siak cenie, a i czasem sie trafia w niej na rozmaite perelki.
No, a tak to oprócz NF? Ja znalazłem jeszcze "Feniks. Antologia" - wydaje się godny uwagi, ale poza tym to średnio. Co prawda spotyka się serwisy i takie hobbystyczne projekty, ale nie wiem co o nich myśleć.
Ciezko polecic jak sie nie zna cudzego gustu. Pilipiuk to nie moja bajka... Ale generalnie sa rozmaite antologie typu "the best of..." i tam warto zajrzec. Np. Kroki w nieznane, Rakietowe szlaki, skoro lubisz Vonneguta to pewnie polubisz tez np. Dicka...
A jak bedziesz chcial to pisz na [email protected] to ci podrzuce trzy tomy darmowej antologii z klasyka amerykanskiej sf z lat 50-60, powinno ci przypasowac, a i poznasz pare nazwisk klasykow tej literatury i bedziesz wiedzial czego szukac :)
Przyznam, że planowałem dobrze poznać twórczość Philipa Dicka, ale obejrzałem o nim film dokumentalny i trochę zafrapowałem się jego chorobą. Byłem nawet przerażony i dlatego odsunąłem od siebie pomysł lektury jego twórczości. Zapewne przełamię się za jakiś czas.
A coz takiego dziwnego w jego chorobie? Psychoza, zapewne wzmocniona narkotykami, to takie straszne? Zabrzmi to brutalnie ale to dobrze wplynelo na jego tworczosc, bo nadalo jej taki paranoiczno-schizofreniczny styl, gdzie rzeczywistosc jest zludzeniem. I w np. Ubiku dalo to fantastyczny - nonem omen - efekt.
Ale, i owszem, Dick wymaga pewnego skupienia, to nie jest lekka fantastyka.
Sprobuj moze jakis zbior opowiadan Sheckleya (wazne - opowiadan, bo w powiesciach gosc zupelnie sie nie sprawdzil) - krotkie teksty, czesto humorystyczne i to w dobrym stylu, zaskakujace pointy.
Ja mógłbym co najwyżej powtórzyć to co napisał
Pilipiuk - czytam i lubię. I nie wstydzę się do tego przyzna! Jego opowiadania dzielą się z grubsza na jakubowe i niejakubowe. ;) Jeśli komuś Wędrowycz przypasuje to może śmiało sięgać po dowolne z nim tomy. Niejakubowe są bardziej "na poważnie". I są bardzo nierówne. Główną wada jest to, że autor eksploatuje do znudzenia te same klimaty. Nostalgia i poglądy własne aż wylewają się z kartek. Mi to nie przeszkadza ale może niekiedy nużyć. Są jeszcze trzy tomiki o warszawskich wampirach. Mi się podobały.
Teraz o poważnych opowiadaniach.
Clarke, Sheckley, Bułyczow to literatura obowiązkowa. Dicka NIE WOLNO pomijać.
Ze współczesnych polecam „Historia twojego życia” Teda Chianga.
Dziwnego może nic, ale jednak ten film przedstawiał to w dramatyczny sposób i to było przejmujące. A Sheckleya dodam sobie do listy, a co myślisz o H.P. Lovecrafcie? O nim też myślałem, zwłaszcza że mówi się o nim w kontekście horrorów. Zastanawiałem się, czy jego twórczość nie jest jednak zbyt archaiczna (?). Raz miałem przyjemność przeczytać jego opowiadanie i przypadło mi do gustu. To zapewne zależy też o przekładu, a ja nie orientuję się póki co, jak jego teksty prezentują się w polskich tłumaczeniach.
Na pewno warto zajrzeć do cyklu antologii "Don Wollheim proponuje", tam jest absolutny kanon opowiadań sf.
Polemizowalbym troszke, sa tam teksty walace w czerep (Nacisnij ENter, Dziedzictwo krwi) ale sporo tez tekstow "takich se", ktore po latach nie budza emocji. Jesli juz to tom z 1985 chyba najlepszy.. Wolleim wybieral po prostu jego zdaniem najlepsze opowiadania roku, a bywaly lata lepsze i gorsze...
Nie wiem czy nie lepiej zajrzec do tomow 2 i 3 "Drogi do sf Gunna", tam jest sporo NAPRAWDE swietnych opowiadan,
Absolutny kanon to "stare" Kroki w nieznane" i "Rakietowe szlaki" i od tego trzeba zacząć, a dopiero potem szukać dalej.
No jak rzuciłem okiem, to na LubimyCzytać tom z 1985 ma średnią 7.0 (najlepszą), podobnie jak tom z 1988 i 1986. Nie-najgorzej powiedziałbym, ale użytkownicy LC to też nie Wyrocznia Delficka.
gupie wątkowanie...
Ciekawe, że mówiąc o opowiadaniach nikt nigdy nie wymienia opowieści o pilocie Pirxie?
Takie słabe?
Ale to trzeba lubic... de facto te opowiesci nie byly jakies porywajace, sam Lem sie krzywil, ze w sumie ich nie planowal a same tak jakos mu sie napisaly, wiec Pirx jest rysowany dosc gruba kreska itd. itp. Osobiscie lubie, ale nie na tyle by polecac komus, co do ktorego nie wiem czy gustuje w takiej sf.
Ja do twórczości Lema mam mieszanie uczucia. Owszem, lubię. Czy jestem miłośnikiem? Jeszcze nie. Przeczytałem Solaris, Dzienniki Gwiazdowe i Cyberiadę. Solaris w gruncie rzeczy najciekawsze i najpełniejsze. Myślę, że u Lema są rozwlekłe opisy, które dla mnie były trudne w pewnych momentach. Poza tym fabuły korzystały niekiedy z prostych pomysłów, co nie jest znowu zarzutem, a raczej obserwacją. Teraz jak zrobił się temat, plus pojawiła się wiadomość o grze na podstawie książki Lema, to może znowu sięgnę po jego twórczość.
Od siebie mogę polecić "Niezwyciężony", "Powrót z Gwiazd" i "Fiasko". To są książki po których naprawdę polubiłem Lema.
"rozwlekle opisy" u Lema to mogles znalezc w Solaris (nawiasem mowiac to jest jedyna stricte fabularna ksiazka lema, ktora mi sie nie podoba - zapewne dlatego, ze zaczalem ja czytac majac 12 lat, gowno zrozumialem i potem jakos juz w podswiadomosci tkwilo, ze to nudziarstwo, czego nie udalo mi sie przezywyciezyc gdy czytalem ten tekst juz jako dojrzaly czlowiek), bo tez z zalozenia nie jest to ksiazka nastawiona na dynamiczna akcje, a opisy zywego oceanu Solaris pelnia tu dosc znaczaca role.
Ale Eden, czy Niezwyciezony to w sumie calkiem niezle kawalki akcji (acz na pewno nie tak dynamicznej jak dzisiaj serwuja nam w filmach), i po sfilmowaniu to mogloby byc niezle kino sf.
Ja "Solaris" czytałem najmniej 3x. Pierwszy raz podszedłem jako nastolatek w średniej szkole. I też mnie odrzuciło.
Następne, dużo późniejsze podejścia zostawiały coraz lepsze wrażenie.
Ale na powieść nie należy patrzeć jak Tarkowski czy Soderbergh.
To kolejna (a właściwie chyba pierwsza u Lema) próba pokazania, że w Kosmosie możemy się zetknąć z taką formą życia, która będzie dla nas kompletnie niezrozumiała i nie uda się z nią nawiązać kontaktu.
To jest po prostu fiasko kontaktu, a cała reszta o tylko otoczka.
Wiesz, z Solaris to mam tak, ze szanuje ale nie kocham. To jedyna "klasyczna" ksiazka sf Lema, ktora we mnie wywoluje takie uczucie. No, moze jeszcze Fiasko.
No i zaliczylem Archangel One. Typowy Currie na typowym poziomie, czyli taka pulpa ale dobra w smaku. Tym bardziej, ze ta ksiazka zawiera pewne watki... nieco humorystyczne.
A generalnie to po tym jak po wydarzeniach w ostatnim Odyssey One Imperium na chwilke odpuscilo ale jasnym jest, ze znowu ruszy i zetrze naszych na pyl sama przewaga liczebna, Currie wykombinowal jak wybrnac ze slepego zaulka, w ktory sam sie zapedzil. Ot, wedel zasady "jesli na sawannie zyja lwy, to sa pewnie tez szakale i hieny, wiec poszukajmy stada hien",
Ja czytam Sezon Burz i albo coś ze mną się stało albo Sapkowski stał się uposledzony bo ciężko się to czyta....czy ktoś też tak miał? Już mu na głowę padło podczas pisania tej książki? Czy to później mu się popierniczylo we łbie?
Poprzednie wiedźminy super mi się czytało i fabularnie bajka, a tutaj masakra. Jakby ktoś inny to pisał.
Pierwsze 60-80 stron to meka, Sapkowski po prostu stracil wiedzminska fraze, zgubil rytm, zapomnial jak sie pisze wiedzminskie opowiadania. Na szczescie to jak jazda na rowerze, po latach niejezdzenia wystarczy troszke praktyki, by nawyki wrocily. Potem sie wiec dosc dobrze rozkrecil. Ale dobry redaktor powinien mu powiedziec "Andrzej, wez napisz te pierwsze rozdzialy od nowa, gdy juz wszedles w rytm". Tez mialem wrazenie, ze czytam jakiegos fanfika na poczatku.
Dla mnie to nie jest zla ksiazka, wybitna tez nie ale na pewno lepsze niz 2 ostatnie tomy Narrenturmu, ze o Zlotej Zmii nie wspomne. Takie 6+, miejscami 7.
A ja zaczalem czytac "Playboy science-fiction". Zrobilem sobie z tego ebooka (wywalajac te opowiadania, ktore doskonale znalem z innych antologii czy zbiorow opowiadan,), tzn. zeskanowalem, zOCRowalem i poskladalem. I to jest naprawde dobra antologia, poki co. No ale z takim zestawem nazwisk ciezko o inny wynik. Mam wrazenie jakbym czytal kolejny a nieznany mi tom "KRokow w nieznane", jeszcze tych z czasow PRL, czyli dobra stara nieudziwniona fantastyka. Nie "bardzo stara" (bo jest jedno opowiadanie z lat 50 tylko) ale bardzo dobra.
Potem sie wiec dosc dobrze rozkrecil
I nagle książka się kończy. Głupia była niesamowicie. Dopiero końcówka dobra, alele to jej nie ratuje.
Super ksiazki
Dla 15-19 latka na rozpoczęcie przygody z literatura fantastyczna
Po Tolkienie i Wiedzminie to była trzecia rzecz jaką przeczytałem, naście lat temu
To jest bardzo słaba książka. Wszystkie książki powstałe na podstawie gier rpg (które czytałem) a było ich sporo, są słabe. Może Salvatore jest odrobinę mniej słaby ale czyta się to jak zapis sesji rpg. Sztampowe postacie, fabuła prosta jak budowa cepa.
Ksiazki zajebiste :) Ja od siebie szczerze polecam :)
co mi mozecie polecic ? bo mam wybrac prezent, a nie wiem co ... uwielbiam tolkiena, harrego pottera, wiedzmina, r.a salvatore i legende drizzta, do tego bardzo fajni mi poszedlo seria Tunele, do tego cykl demoniczny brett\a . Jakis nowy cykl mozecie polecic ? Chetnie bym powiedzial ze chce 1 lub 2 nowe ksiazki, ale sam nie mam pomyslu co mogloby mi siasc. Pies lodu i ognia mam i tez mi sie podobalo . Cos pod moj gust mozecie dobrac ?
Edit. Jeszcze mi się podobało metro 2033 i futu.re.
Trylogia Mrocznego Elfa i Trylogia Doliny Lodowego Wichru nadają się do czytania na sam początek. Ja z Forgotten Realms zostawiłem sobie tylko Trylogię Kamienia Poszukiwacza (+Maskarady, jeszcze nie przeczytane, ale to kontynuacja) bo a) mam do tego największy sentyment b) to było pierwsze u mnie z tego świata c) uważam że jest najlepsze ze świata Forgotten Realms.
Wszystkie książki powstałe na podstawie gier rpg (które czytałem) a było ich sporo, są słabe.
Nieprawda. Wampir z mgieł jest znakomity. Rycerz czarnej Róży słaby, ale ma klimat. Poza tym mam cholerny sentyment i wracałem dwa razy do Diablo: dziedzictwo Krwi bo było dobre. Jednak Czarna Droga była słaba i sprzedałem...
No i ludzie chwalą książki ze świata Warhammera, czyli Przygody Gotreka i Felixa ale nie miałem okazji.
Rycerz czarnej róży słaby, a Wampir z mgieł dobry? Chyba odwrotnie :-)
Jeśli kogoś to zainteresuje, to wklejam tutaj mały komentarzyk do czasopisma: Nowa Fantastyka, 11/2019
Watchmenowy numer okazał się zróżnicowany, opowiadania wpadały w odmienne nurty. Dla mnie był to plus tego wydania. Najlepsze opowiadanie "Broń doskonała", w sumie to na równi z "Kochałam Zbyszka Cybulskiego" - wyjątkowo klimatyczne! Ocena 7.0, tak dokładnie między dobre, a bardzo dobre.
Piotr Z. Górski, Kochałam Zbyszka Cybulskiego - fantastyka naukowa, która rzuca światło na możliwości kinematografii przyszłości. Można siedzieć i dumać nad "psyche capture".
Krzysztof Rewiuk, Krzysztof Matkowski, Dziewczyna z papieru i ognia - fantastyka historyczna przywołująca stare gusła. Opowiadanie z pomysłem i najlepszą, wydaje mi się, warstwą językową. Naprawdę dobre opisy wpadające w poezję.
Marta Sobiecka, Żagle na horyzoncie - fantastyka naukowa zmieniająca się w horror. Dlatego może lepiej byłoby powiedzieć: po prostu weird fiction. Z początku nie zaczyna się lekko, bo historia przebiega przez los sparaliżowanego mężczyzny. I gdyby to opowiadanie zmuszało tylko do egzystencjalnych rozważań!
Matthew Hughes, Przyjaciele Masquelayne'a Niezrównanego - fantastyka opowiadająca o czarnoksiężniku, zbudowana klimatycznie oraz z pomysłem, choć brak głębszego przekazu (w sensie dość prosta fabuła). Uchwycenie przedstawionego świata wymaga trochę wysiłku, ale to zapewne małe piwo z tym, co musiał przeżywać tłumacz.
Elizabeth Bear, Broń doskonała - fantastyka naukowa w klimacie space opera. Krótkie opowiadanie o Maszyniście i Maszynie, ale treściwe. Wydaje się proste, a może nawet banalne, może też trochę rzewne, ale według mnie jest bardzo dobrze wykonane. Miało pewien urok, który trudno oddać. Może zwyczajnie wpada w mój gust czytelniczy.
Tak sie zastanawiam, ze wiecej lat nie mialem Fantastyki w reku niz ja mialem (a mialem od 01/1982 nr tak do +/- roku 2000).
Muszę powiedzieć, że temat gazet samych w sobie jest dla mnie interesujący. Czytając o rozwoju kariery Stephena Kinga albo Kurta Vonneguta dowiedziałem się, że początki zaliczyli w czasopismach i to niekoniecznie wybitnych. Jak czytałeś NF w latach 80' to możesz powiedzieć, jak wyglądał wtedy rynek gazet. Mam wrażenie, że w Polsce nie wyrobiła się taka kultura przywiązania do rozrywkowych periodyków, czy zwyczajnie komiksów. Te ostatnie mają chyba mały rozkwit, ale pierwsze odchodzą do lamusa, zanim zdążyły się dobrze rozwinąć.
Ja znowu w ostatnich latach sięgałem po pojedyncze numery NF i nie umiałem wtedy docenić krótkiej formy. Teraz to już nie wiem sam dlaczego. Może czasopismo miało gorszy okres. Może aktualnie doceniam papier, bo rynek gazet się zmienia i wydaje się, jakby sporo tytułów zamykało redakcje. Myślę o hobbystycznych periodykach, takich jak NF. Podejrzewam, że krajowe dzienniki/tygodniki/miesięczniki traktujące o polityce mają się dobrze. Z małego przeszukania Netu wynika, że Feniks. Antologia i Nowa Fantastyka działają, a później istnieją trochę drukowane/trochę cyfrowane redakcje po godzinach (co w sumie też jest fajne).
To-nie-sa-GAZETY, na litosc. Gazeta to jest cos, co wychodzi czesciej niz raz w tygodniu (inne roznice pomine). Czasopismo, magazyn, miesiecznik - tak. Gazeta nie. Skoro dyskutujemy o literaturze to badzmy poprawni :)
Co do Fantastyki to w latach 80 nie miala zadnej konkurencji, bo w PRL obowiazywala zasada "po co dwa pisma o tym samym, jedno wystarczy". W latach 90 pojawil sie Feniks, pare "meteorow" w rodzaju Asimov Science Fiction Magazine itd. a sama Fantastyka (a raczej Nowa Fantastyka) zaczela ewoluowac w strone pisma "literackiego", tzn. owczesny naczelny, czyli Parowski, chcial koniecznie udowodnic, ze sf to nie zadna "pulpa" a LITERATURA, wiec zaczal publikowac teksty tak ambitne, ze az rzygac sie chcialo - autorzy filozofowali, "pod plaszczykiem fantastyki poruszali wazne problemy" i takie tam pierdololo. I gdy sie zorientowalem ze w kolejnych -5-6 numerach jedyne co czytam to publicystyka i recenzje, a calosc zajmuje mi 25 minut (bo tyle trwal dojazd do pracy) to machnalem reka i moja przygoda z NF sie zakonczyla. Wiem, ze ona w miedzyczasie wrocila na stare tory, no ale latwiej stluc jajko niz je skleic, i po prostu pozyblem sie nawyku jej kupowania, na czym pewnie stracilem, bo z tego widze po latach (i nadrabiam) pojawialo sie tam calkiem sporo niezlych tekstow.
A do Feniksa sie nigdy nie moglem przekonac, pewnie takze dlatego ze rzadzil nim Ziemkiewicz, na ktorego mam alergie :). Choc i tam trafialy sie fajne zachodnie teksty.
A ten Asimov SF jakos przegapilem i zaluje, posciagalem dostepne w sieci skany (niestetety nie wszystkie( i widze ze to byl fajny magazyn, ale coz, padl po 2 latach. A szkoda.
Ja z obowiązku dodam, że miejscem debiutów pisarzy sf był "Młody technik" gdzie zawsze było miejsce na jedno opowiadanie. :) Jeszcze zanim zaczęła ukazywać się "Fantastyka".
A co do komiksu....Tu nawet nie ma co porównywać się do "zachodu". "Relax" ukazujący się rzadziej niż częściej a do tego ostatnia strona "Świata młodych" oraz zeszyty "Kapitana Żbika". Bogu trzeba dziękować za Janusza Christę czy Tadeusza Baranowskiego.
Mój błąd, wybacz. Faktycznie pomyliłem gazetę codzienną z poważnym periodykiem. Cóż, człowiek uczy się całe życie.
Tak też wyobrażałem sobie różnorodność czasopism poświęconych fantastyce w PRL. Słabiutko, ale nie ma co marudzić o tym. Aktualnie takie magazyny są wypierane przez Internet, chociaż dzięki niemu powstają z drugiej strony inicjatywy takie, jak Fantazmaty - antologie w formie e-booków dostępne za darmoszkę, promujące debiutantów i początkujących autorów. Doceniam starsze formy i nowsze, chociaż odnoszę wrażenie, że czasopismo na papierze daje pewną gwarancję jakości. Co prawda nie zawsze, jak wspomniałeś sam w poście, ale akurat teraz (w czasach darmowych treści w Necie) trudno byłoby sprzedać magazyn bez odpowiedniej jakości. Tak myślę.
Powiedziałeś też o publicystyce w ramach fantastyki. Ciekawe, ciekawe. Podzielam Twoje zdanie. Nie lubię kiedy autorzy mylą formy tekstu. Nie rozumiem podejścia "fantastyka to tylko opakowanie". Mam wrażenie, że takie osoby nie rozumieją po prostu fantastyki. Czy to problem ego, że autor musi przedstawić filozoficzny program? Nie wiem, ale głupia sprawa kiedy zamiast dobrej opowieści, otrzymujesz model postępowania oraz myślenia do wprowadzenia we własne życie od zaraz.
Raistand, o "Młodym Techniku" nigdy nie słyszałem, ale sprawdzę sobie, bo to ciekawe! Z tymi komiksami to racja, o ile tekst jeszcze jako tako, o tyle komiksy już marnie. Zapewne dlatego nie cieszą się one dzisiaj, aż taką popularnością. "Kapitana Żbika" też będę googlował, bo to fajne przypomnienie! Z wczesnych lat pamiętam jedynie Kaczory Donaldy.
Tak teraz zastanawiam się nad różnicami między opowiadaniami (w sumie to prozą ogólnie) z zachodu, a z bloku wschodniego i czy one są nadal obecne pomimo obalenia Muru. Macie jakieś zdanie na taki temat?
"Młody technik" owszem, czasem też pojawiały się w "Przeglądzie technicznym", o ile nie pomyliłem nazwy, ale najlepsze i to dość sporo opowiadań pojawiało się na tzw. "żółtych kartkach" w Problemach...tam były świetne rzeczy, sam pewnie mam gdzieś jeszcze zszyte własnoręcznie, rocznikami. Znajdowałem też SF w "Przekroju", "Ty i ja" i "Perspektywach"...z tym, że te ostatnie kupowało się wtedy dla czegoś innego :P.
Old Dorsaj - mam STRASZNY bol dupy, bo ktos wystawil na allegro praktycznie wszystkie "zolte strony" z PT z tymi tekstami, a ja to kuzwa przegapilem. Do tego poszlo to za tak gowniane pieniadze, ze zal. Spoznilem sie o cholerny dzien.
W MT szly raczej "opowiadanka", takie "shorty" rzadko kiedy dluzsze niz 5-7 stron, ale to tam pojawialy sie premierowo niektore teksty Lema czy Zajdla.
Powstaly dwie antologie z tych tekstow, jedna to bylo "Poslanie z 5 planety" (teksty z lat 50/60) a drugie to zdaje sie "Wolanie na Mlecznej Drodze" i to juz lata 70. W tej drugiej, calkiem niezlej, debiutowal jako pisarz Maciej Parowski.
Ja pamiętam, że albo w MT albo na "żółtych stronach" po raz pierwszy przeczytałem "Terminusa" Lema.
Z "żółtych stron" najbardziej pamiętam opowiadanie Zelaznego o pojedynku krwiożerczych i inteligentnych samochodów (wiem że to głupio brzmi, ale było rewelacyjne), bo czytałem go na głos w liceum na przerwach i miałem spore grono słuchaczy :P
Jakby zrobić zbiór wszystkich tych opowiadań tam zamieszczonych, to jedynie "Kroki w nieznane" mogłyby się z tym równać.
Zyga - w MT na bank.
A te samochody Zelaznego to byly w Rakietowych szlakach, a potem nawet gdzies doczytalem konytuacje, w ktorej zbiesil sie ten dobry (w pierwszej czesci) samochod. Tudziez "Auto-da-fe", gdzie "auto" w tytule znaczy dokladnie to, co znaczy - auto.
Old Dorsaj - jak post factum, gryzac sie w dupe, czytalem spis tych opowiadan to tak z 70% potem sie gdzies pojawialo, a 10% to byly jakies randomowe nazwiska, o ktorych nigdy potem nie slyszalem itd. No ale i tak zostalo pare opowiadan, ktore chcialbym znac.
PS. Moja prywatna kolekcja klasyki (co nie oznacza TYLKO starej fantastyki ale i klasycznych tekstow typu "Piaseczniki" czy "Air Raid" Varleya) jest na etapie tworzenia tomu nr 50. Tylko coraz trudniej zdobyc kolejne teksty do zbiorku :). Tym bardziej ze gosc od klasyki milczy od sierpnia. Sam nawet zaczalem cos tlumaczyc z puli darmowych ale to nie to samo.
Tak myślałem że to "Auto-da-fe", ale nie byłem pewny, czy to czasem nie był "Diabelski samochód", więc wolałem nie podawać tytułu. "Rakietowe szlaki zdobyłem bardzo późno, bo był to wówczas biały kruk i wcześniej trafiłem na to opowiadanie w Problemach.
Old Dorsaj - IMO to wlasnie "Diabelski samochod", bo Auto-da-fe to raczej korrida ludzko-aucia.
Cos z fantasy w stylu ksiegi malazanskiej znajdzie sie obecnie?
Po tylu latach dopiero wzialem sie za czytanie kola czasu Jordana. Ogolnie seria jest ok, ale raczej dla mlodszego czytelnika, w moim wieku bohaterowie sa abyt infantylni, jesli tak to mozna nazwac.
Malazańska to arcydzieło, niczego na podobnym poziomie sie nie znajdzie (chyba, ze o czyms nie weim?)
ale moge zarekomendować "Opowieści z meekhańskiego pogranicza", cykl jawnie inspirowany miejscami malazańską
A przynjamniej jego pierwsze 3 tomy (2 poczatkowe to opowiadania) bo w 4 tomie z czegos pomiędzy epic a dark fantasy cykl niepostrzezenie przeszedl w rozwazania filozoficzne o cieknącym kra... przemijaniu
no drugiej ksiego nie oczekuje ale cos w tych okolicach.
Skusilem sie kiedys na czarna kampanie i o ile poczatek byl dosc ciekawey to tak mniej wiecej w 2/3 cyklu wymieklem i nie dalem rady kontynuowac.
Malazańska może się podobać czytelnikom, którzy uwielbiają się zagłębiać w szczegóły tworzonego świata. Natomiast fabularnie, to prościutkie hero fantasy.
NicK--->w sumie mnie zachęciłeś. Od kilku lat miałem myśl, żeby chociaż jedną czy dwie powieści fantasy znów przeczytać w ciągu roku, a nie tylko SF i sensację/przygodę/thriller czasami. Postawiłem na "Grę o tron" i rewelacja...co z tego jak wszystko, włącznie z dialogami pamiętam z serialu i na razie drugiego tomu nie ruszę. Natomiast cały czas myślałem o "Malazjańskiej", bo z tego co czytałem, jest tam to co mi zawsze odpowiadało...teraz też to potwierdziłeś.
Czytam "Star Carrier: Światłość" Iana Douglasa
Pierwsze tomy cyklu bardzo mi się podobały. Chwaliłem nawet tutaj autora za ciekawych obcych. Niestety seria rozwija się według scenariusza "Wymyślmy coraz potężniejszych przeciwników i nie przejmujmy się resztą." ja już dawno pogubiłem się w tych czasoprzestrzennych zawirowaniach i po prostu kartkuję, w nadziei na jakieś ciekawsze momenty.
Dotychczas była zawsze rewelacja...mam nadzieję, że aż tak to wszystko nie siadło w tym tomie :(
Ja po prostu nie lubię kierunku w którym poszedł autor. No i mam alergię na zabawy z czasem. Mimo to i tak oceniam ten cykl wyżej niż dowolny Larsona czy też Curriego.
Dokończyłem i jest o wiele lepiej niż mi się wydawała na początku.
To chyba najlepszy "drageusowy" cykl.
Fajne jest zwłaszcza to, że autor wpina ostatnie odkrycia czy też koncepcje kosmologiczne. Jedyne co mi przeszkadza to te tunele AGTR czy jak tam je nazwano. :)
U mnie czeka w kolejce ale nie wiem czy przed nowym rokiem zaczne, wpadlo sporo ciekawych ksiazek popularnonaukowych...
Przeczytałem i znów fajnie. Tunele mi się podobały i nadal podobają...to chyba najbardziej cykl "science" ze wszystkich militarnych SF jakie czytałem.
Obejrzałem 2 pierwsze odcinki Wiedzmina
Wynudzilem się tak samo jak 20 lat temu w kinie na rodzimej ekranizacji
Książki przeczytalem/wysluchalem z 5 razy, 3 gry przeszedłem a tu się zastanawiam czy nie szkoda mi czasu na dalsze ogladanie
Fabuła jest splycona, strywializowana i chaotyczna
Dialogi to strzepek tego co było w ksiazkach
Poczucia humoru nie stwierdzono
Kostiumy idealne jakby wprost z taśmy produkcyjnej
Cavill wygląda fajnie ale słuchać to się go nie da
Tła to chyba doklejane w paincie
Na plus na pewno potwory, obsada i choreografia walk
Pierwszy odcinek to 5/10 drugi mocne 3
Jak można było tak spier... dialogi z tego opowiadania z Torque to nie zrozumiem
Kaszana i badziew jakby to kiedyś w Secret Service ocenili
Sapkowskiego przeczytałem lata temu, kilka pierwszych opowiadań zamieszczonych w Fantastyce, pewnie dlatego oglądając serial, nie będę miał żadnych oczekiwań...które zresztą po oglądnięciu trailera nie są zbyt wysokie...i podejrzewam, że też się wynudzę.
Pierwsze 3 epki bola przy ogladaniu, pozniej juz troche lepiej, ale to dalej taki mocny sredniak, ale co sie spodziewac po firmie ktora dropa zrobila na expanse :) Dobrze ze amazon ich przejal bo ostatni sezon znow swietny :)
Eeech, Expanse...
Trzeba będzie w końcu chyba wykupić te Prime Video, tym bardziej, że ostatnio dodali wszystkie sezony Supernatural (choć na razie tylko ok. 2/3 odcinków ma polską wersję), na które dawno sobie ostrzyłem zęby, żeby gdzieś obejrzeć.
Ktoś z Was korzysta z Prime Video? Jak tam z metodami płatności? Tylko kartą?
Od 3 odcinka jest zdecydowanie lepiej, a im dalej, tym wszystko nabiera większego sensu, tempa i rumieńców.
Oczywiście pomijam tutaj zgodność z pierwowzorem - na to kompletnie nie zwracałem uwagi. Jeśli należysz do grona ALE (ALE w książkach to było..., ALE pierwotne dialogi to jednak..., ALE nie tak to sobie wyobrażałem, itd, itp) to Ci się nie spodoba.
Jeśli od tego się odetniesz, to będzie Pan zadowolony ;)
Faktycznie im dalej w las tym lepiej
2 zdecydowanie najgorszy, reszta momentami średnia, momentami dobra
Najbardziej mnie ostatecznie irytowal charakteryzacja, większość strojów cały czas nówka sztuki, fryzury jakby maszynka ciete, zeby bielutkie- malo mnie tak denerwuje niż nie dbałość o takie detale bo to w sumie proste
Ale ogólnie to bym nawet na 7 ocenił czy jest srednio-niezle
Amazona mam, na kartę kredytową, na pół roku jest promka, że wychodzi 13 PLN na miesiąc, szkoda nie wziąć dla Expanse, Boscha czy Jacka Ryana
Objerzalem sobie Mandalorian - Bogiem a prawda to poza 1i 7 odcinkiem reszty mogloby nie byc, bo to generyczny serial akcji w klimacie Xeny czy Herculesa, tyle ze w uniwersum SW, gdzie scenarzysci wcisneli wszystko to, czego w takich serialach nie lubie - naciagana akcje, przeciwnikow ktorzy nigdy nie trafiaja i bohaterow majacych wlaczone god-mode, plus jakies blade podroby np. Siedmiu samurajow. Ale pierwszy i ostatni odcinek pokazuja, ze to MOZE byc dobry serial w przyszlosci. Za te dwa odcinki 8/10, reszta 5/10, razem jakies 6/10, ujdzie.
Poza tym 2 odcinki Wiedzmina i jestem na tak, choc nie bezkrytycznie, niektore rzeczy mnie draznia, podobnie jak niektore postacie (Ciri). Ale Cavill daje rade (choc za bardzo jedzie angielkskim Geraltem z gry), Renfri to bylaby idealna Triss jakby dac jej kasztanowe wlosy, sceny walk przegiete ale akceptowalne, CGI mi nie przeszkadza nadmiernie. Poki to takie 7, 7+/10.
A jutro ide na Star Warsy ale ze nie oczekuje niczego, to pewnie sie za bardzo nie rozczaruje.
Poczytalem tez te playboyowa antologie i niestety tresc nie dorasta do oprawy ksiazki. Tzn. nie byla to zla antologia, raczej tylko dobra, bez chocby jednego opowiadnaia, ktore daloby mi z liscia w twarz. Szkoda, liczylem na wiecej, choc nie uwazam, zebym stracil czas na jej lekture.
Pochwale sie, ze w koncu udalo mi sie zeskanowac wszystkie - wszystkie - opowiadania z Fantastyk 1982-2011, ktore chcialem miec. A przy okazji ponownie odkrylem "Przewodasa" czyli Konrada Lewandowskiego, ktorego cenie od lat 90 za Noteke i Pacykarza. Tzn. trafilem przy okazji przegladania kolejnych numerow na pare jego tekstow i o dziwo kazdy przypadl mi do gustu (choc jednak Noteka 2015 i Pacykarz sa klasa sami w sobie). Nie sledzilem jego kariery wiec nie wiedzialem, ze ma na koncie 3 powiesci o takim "szlacheckim wiedzminie" (fragnent pierwszego tomu poszedl do Fantastyki jako opowiadanie) - no i juz czekaja w kolejcie.
Tak, ze rok 2019 koncze wzbogacony o jakies - skromnie liczac - 60 (!) samodzielnie skompowanycg tomow zbiorow opowiadan, z czego przeczytalem w tym roku jakies 30. Czyli w 2020 nadal bedzie co czytac :)
Jako ciekawostke - jeden z owych tomow nosi tytul "Skrzydla orla bialego" i zawiera tylko opowiadania polskich pisarzy poswiecone Polsce, plus jedno amerykanskiego autora (tytulowe), ktorego akcja rozgrywa sie w... czasie potopu szwedzkiego, a konkretnie oblezenia Czestochowy (gosc musial czytac trylogie Sienkiewicza, bez dwoch zdan, jest tam pare akcji ktore nawiazuja do fabuly trylogii). I w klaszotrze pojawia sie nagle kilku Anglosasow z XX wieku, ktorzy ze tak powiem wplywaja znaczaco na los Rzeczpospolitej... i calego swiata w efekcie. Cos dla turbopatriotow, bo Rzplita staje sie w efekcie mocarstawem nie od morza do morza, ale od oceany do oceanu :)
W tym stylu jak "Skrzydła Orła Białego" czytałem 1632 Erica Flinta, tam również mamy podobną fabułę, czyli Anglosasi podróżujący w czasie, tylko tym razem lejący złych papistów :)
Mandalorian - też nie jestem zachwycony. Z tym, że mi pierwszy odcinek w ogóle nie podszedł.
Star Wars - dla mnie super. Dużo akcji, dużo 'mięsa' - resztę i tak miałem w du... Cała seria w sumie jest niezbyt ambitnym kinem, nastawionym głównie na rozrywkę i efekty. Dzieciaki świetnie się bawiły, a to najważniejsze ;)
...a ja jestem "Mandalorianinem" zachwycony, na razie obejrzałem 5 odcinków...tak jakby mnie przeniosło w czasie i wrażenie oglądania dalej "starych" "Gwiezdnych wojen". Mam nadzieję, że na "Expanse" też się nie zawiodę, a "Wiedźmina" pewnie kiedyś obejrzę, ale parcia nie mam.
Drageus zapowiedział na 2020 rok trzy nowe serie:
- B.V Larson - "Undying Mercenaries" - 12 tomów,
- Ryk Brown - "Frontiers Saga (Part1)" - 15 tomów (jak się sprzeda będzie też Part 2,
- Craig Alanson - "Expeditionary Force" - 9 tomów.
Oprócz tego kontynuacje serii Domagalskiego i Nieściura.
Ugh... Sadząc po tym, że autorzy nawet stron na wiki nie mają to pewnie będzie poziom "Larsonowy". I to jest nie tyle zarzut co stwierdzenie faktu.
BTW nie wiesz może czy wydawnictwo Niezwykłe porzuciło już sf? W ich zapowiedziach jakoś nie mogę się doszukać Scalziego. :(
Nie wiem. Natomiast powyższych autorów na wiki nie szukałem, ale po wpisaniu w Google było sporo odnośników i w sumie dowiedziałem się tego co chciałem, a najbardziej interesowały mnie oceny czytelników. Ze swojej strony mogę polecić Domagalskiego, fajnie napisane i czyta się super, jak dla mnie oprócz Cholewy i Podlewskiego najlepsza na razie seria space opera/military SF polskich autorów, chociaż Nieściura też nie czyta się źle.
O najnowszym Star Wars nie powiem nic, bo musialbym mowic bardzo brzydko. ZAL. Alo raczej - dobrze, ze juz wiecej ich nei bedzie. Co mowie jako fan od 1979.
Serial Wiedzmin daje rade, takie uczciwe 6+/10, z idealnym Jaskrem. "Toss coin to your witcher" juz znacie przeciez... Kazdy zna. Ale widac braki w budzecie (szczegolnie w odcinku finalnym, bitwa pod Sodden wyglada mocno niekanonicznie w efekcie), a poziom "masakracji" niektorych postaci i watkow jest przerazajacy. Ale - obejrzalem i nie zaluje. Na kolana nie padam, ale bylo wystarczajaco dobre bym czekal na sezon 2.
Ależ oczywście, że będą jeszcze nowsze Star Warsy.
Franczyza będzie wyciskana do bólu. Do ostatniego centa.
Beda nowe Star Warsy ale juz bez kanonicznych bohaterow, jak mniemam.
Tak czy siak swoja przygode z SW uwazam za zamknieta.
Też jestem fanem od prapremiery w Polsce i osobiście cieszę się na każdą odsłonę i liczę, że jeszcze ich sporo obejrzę. Na każdym filmie bawiłem się doskonale, czasem mniej (Mroczne widmo czy Ostatni Jedi), czasem bardziej (praktycznie wszystkie pozostałe, włącznie z Historiami). Fajnie, że teraz nie muszę czekać po kilka czy kilkanaście lat na kolejne części. Na zawsze pozostanę fanem Gwiezdnych wojen i myślę, że za 20 lat, gdy będę dochodził do 80-tki (o ile dożyję), będę również cieszył się jak dziecko i czekał na kolejny film z tego uniwersum . Najnowszego filmu jeszcze nie widziałem.
Zobczymy co powiesz po obejrzeniu, bo naprawde ciezko przetrawic nie tylko brednie fabularne ale ogolne zlewanie praw rzadzacych uniwersum (ze np. skok w hiperprzetrzen wymagal dlugich obliczen, nie mozna bylo tego robic w poblizu studni grawitacyjnej, i nie dalo sie sledzic obiektu, ktory wszedl w hiperprzestrzen)_ itd. Tak jakby mowili - wali nas to wszystko, mamy SW to robimy z tym co chcemy i pocalujcie nas w dupe. I tak przyjdziecie.
No wiec ja juz niekoniecznie. Jak recenzje czegos nowego beda dobre, to pojde. Ale nie czuje juz moralnego przymusu "no jak, na SW nie isc, po 40 latach bycia fanem?". Disney dal mi dyspense ostatnim filmem - poziom absurdu fabularnego i olewania zasad sprawil, ze rzeklem "basta".
Nie wydaje mi się, żeby w poprzednich "Gwiezdnych wojnach" ktokolwiek przejmował się tymi zasadami, które wymieniłeś w nawiasie...chyba byliśmy fanami innej sagi o podobnej nazwie....bo ta moja zawsze miała w d.... prawa wszechświata.
OldDorsaj -> z tego co slyszalem ostatnia czesc nawet ma w dupie zasady ze swoich poprzednich czesci :) Ja uwielbiam stara trylogie, pozniejsza hmm juz tylko lubie i to nie cala. Przez ta nowa do kina przestalem chodzic na SW, z kinowek od myszki to R1 bylo calkiem niezle, a reszta to crap.
Kilgur--->i tym się różnimy, bo ja nawet o najsłabszej części nie napisałbym że to crap. Pamiętam, jak po latach oczekiwania pojechaliśmy sporą paką starych fanów SW, wszyscy około 50-tki na "Przebudzenie mocy"... wszyscy po seansie byli zadowoleni, nikt nie mówił o słabym filmie...nie mówiąc już o crapie...no ale z drugiej strony też rozumiem ciągle narzekających fanów, którzy mieli własną wizję jak to miało wyglądać...na szczęście ja się do nich nie zaliczam i dlatego bawię się świetnie na każdym filmie.
OldDorsaj -> Ja od hmm ep 1 zaprzestalem miec jakiekolwiek "wizje. nadzieje etc." odnosnie filmow z uniwersum SW, wiec ciezko powiedziec ze bylem nastawiony na cos i sie zawiodlem. Nowa trylogia jest poprostu slaba, gdyby nie setting SW to powstalaby jedna czesc, bo pewnie nie zarobiloby na koszty + marketing :)
Dla tych co ogladali ostatnia czesc bo zawiera duzo spoilerow swietne podsumowanie :D
https://www.youtube.com/watch?v=dNyTF_iiAR8
Coz, ja jako stary fan z Przebudzenia wyszedlem toczac piane z ust, bo to byl gwalt ze szczegolnym okrucienstwem na wszystkim, co dotad opowiedziano.
Nie przepadalem - delikatnie ujmujac - za druga trylogia, ale byla jednak spojna z uniwersum i trzymala sie praw, ktore tam obowiazywaly. No i pozostoalo w niej cos w pamieci - pojedynek z Maulem (plus muzyka), malarskie sceny pojedynku z Dooku w drugiej czesci (te czerwono-niebieskie aureole), czy scena narodzin Vadera z trzeciej (pomine jego "noooo"). W jakis sposob poglebiono nasza wiedze o uniwersum, o dziejkach Vadera, o narodzinach Imperium itd.
A co pamietam z ostatniej trylogii, pomijajac nieustanny niesmak? Chyba tylko te scene na solnej planecie, jaka by nie byla, ale urok wizualny i klimat miala. A poza tym to tylko seryjne facepalmy gdy Disney ostentacyjne mowil "jebac to, co bylo dotad, teraz my ustalamy reguly i cicho byc!"
No cóż na to odpowiedzieć, szkoda mi w sumie fanów i nie tylko, którzy nie mogą się cieszyć z kolejnych części jak ja i sporo moich przyjaciół. Trudno, musicie odpuścić i zapomnieć o SW, a ja będę z utęsknieniem czekał na ciąg dalszy. Na szczęście wielu podziela moje zdanie i zagłosowało pieniędzmi wydanymi w kinie, więc jestem spokojny o kontynuacje. Disneya zaś poważam za to, że nie pozwolił mi czekać pół życia, żeby obejrzeć kilka części, jak poprzedni producenci.
Kilgur---to już było do wszystkiego przyklejane od kilku lat...a prawdziwa, początkowa historia jest o tym, jak chciał oczyścić talerze i miski z restauracji w oceanie i mu przypływ wszystko zabrał...i tyle, tak naprawdę historie pod to dopisane były dużo śmieszniejsze.
OldDorsaj -> no mi mema nie musisz tlumaczyc :)
Ktoś może coś polecić podobnego do cyklu Przygranicze Pawła Kornewa?
Nie czytałem, ale wydaje mi się, że pozostałe książki z serii Fabryczna Zona będą podobne, a wyszło ich razem z Kornewem przeszło 30.
Czytam najnowszego StarCarriera i nawet niezle wchodzi, choc jesli znow uda sie Ziemianom z tego wyjsc calo to nie wiem kim bedzie kolejny przeciwnik, skoro juz ten jest de facto czyms rodzaju boga, niemal wszechmocnego?
Sam nie wiem jakim cudem, ale znów udało mi się pobić mój czytelniczy rekord z ubiegłego roku. Na koncie 46 powieści i 130 opowiadań. Biorąc pod uwagę, że czytam tylko przed snem, w łazience podczas najważniejszej czynności (kiedyś jeszcze była wanna, niestety 3 lata temu wymieniona na prysznic) i intensywnie podczas około 3 tygodni wakacji, to całkiem niezły wynik...no może jeszcze okazjonalnie w różnego rodzaju poczekalniach.
U mnie 87 ksiazek w 2019, z czego sf tak polowa jak mniemam. Dzieki e-czytnikowi moge czytac w kazdym miejscu i kazdym wolnym czasie i oto efekty. Na przystanku wszyscy wgapieni w telefony, a ja czytam. W tramwaju takoz, czy na stojaco, czy na siedzaco.
PS. Dozylem takich czasow i wieku, ze juz niekiedy dzieciaki ustepuja mi miejsca. Coz, siadam :)
PS Pod prysznicem to sie moge umyc, ale nic tak nie relaksuje jak goraca kapiel, szczegolnie zima. Kiedys czytalem wannie ale po traumatycznym doswiadczeniu z pozyczyonym (i wowczas bezcennym) Das Boot, ktory dokonal awaryjnego zanurzenia w trakcie lektury, postanowilem juz tego nie robic.
lifter ---> Kurde, pierwsze dwa akapity Twojej wypowiedzi w 100 procentach zgadzają się z tym, co ja mógłbym napisać o sobie. Z tym, że ja przeczytałem 83, a nie 87 książek - reszta się zgadza, łącznie z czytnikiem ebooków i ustępowaniem mi miejsca w tramwaju :)
Różnica jest tylko w tym, że ja nigdy nie czytam w wannie :)
Szenk - ja juz od wielu lat tez. Ale daaawno temu potrafilem spedzic w wannie kilka godzin, dolewajac sobie gorącej wody co czas jakis, pograzony w lekturze.
Dopóki miałem wannę to zawsze podczas kąpieli czytałem długo, zarówno papierowe jak i na czytniku...tyle, że z tym drugim z większą uwagą.
Jakoś nigdy nie ciągnęło mnie do czytania w wannie. Natomiast - pogrążony w gorącej wodzie - oddaję się marzeniom i nieraz zdarzało mi się przysnąć, do czasu aż woda nie wystygła albo któryś z sąsiadów czymś nie stuknął :)
U mnie szału nie ma. Patrząc po półce w Legimi to jakieś 40 książek za mną.
Przeczytalem najnowszego Star Carriera, na zdrowy rozum to powinna byc ostatnia czesc cyklu, no ale wiadomo jak to bywa... W kazdym razie niezle sie czytalo. Nic nowego, nic oryginalnego ale autor trzyma rowny poziom.
Zaliczyłem Gwiezdne wojny. I ja, fan pierwszej trylogii, dziękowałem w duchu, że to już się wreszcie kończy.
Jak dla mnie, każda kolejna trylogia była scenariuszowo coraz słabsza.
Pod koniec filmu, gdy Palantowi 3 raz zmieniła się koncepcja co zrobić z główną bohaterką, myślałem słowami Kmicica "Kończ waść, wstydu oszczędź".
Ja, jako fan całości, mam nadzieję, że absolutnie nic się nie skończy i czekam z niecierpliwością na kolejne zapowiedzi :P
Wiem co miał na myśli Kmicic, ale ten zwrot już wszedł do potocznego języka, i nie każdy kto go przywołuje myśli zaraz o zabijaniu :-)
Wiele zwrotów z Trylogii nabrało (potocznie) innego znaczenia, choćby "Ociec prać".
@ lifter Kiedy ja - znając właściwe znaczenie - nie widzę nic złego w stosowaniu tego zwrotu z lekką nadinterpretacją.
Jest to piękny zwrot, a chcąc przestrzegać go ściśle, nigdy byśmy nie mogli go użyć i nigdy by nie wszedł do języka potocznego, a tym samym byłby praktycznie nieznany.
Dla ortodoksów można by robić wyjątki i dodawać: parafrazując itd. :-)
A co do Oleńki: nie słyszałem tego, ale bardzo mi się podoba :-)
Lifter--->żebyś ty wiedział, w jakich ja różnych sytuacjach od lat wykorzystuję ten zwrot, to byś mnie pewnie udusił :P
Czwarty tom "Archiwum Burzowego Światła" zaplanowany na listopad tego roku. Chyba z trzy lata dwa pierwsze tomy obciążały niemiłosiernie moją półkę, w końcu się jednak przełamałem i naprawdę Sanderson wymiótł. Niby to takie "teen fantasy" z mocnymi wątkami wojennymi, ale gość fenomenalnie buduje postacie i wątki. Z wywieszonym jęzorem dopadłem trzeci tom podzielony na pół, i.. lipa. Nie uciągnął tego co wypracował wcześniej. Ledwo dotarłem do końca. Ciekaw zatem jestem jaki będzie ten twór z listopada, w którą stronę pójdzie, bo wątki i postacie w które tak wcześniej zachwycały, teraz rozmnożyły się i drażnią.
Ja właśnie chetnie zaczałbym jakis cykl fantasy i sie zastanawiam nad Sandersonem, to chyba jedyny popularny i uznany autor , ktorego jeszcze nic nie czytałem aczkolwiek teen fantasy to zostawilem za soba lata temu wraz z ksiazkami ze swiata FR
z drugiej strony mam do skonczenia Django Wrexlera, pierwszy tom nawet mi sie podobał tylko klimaty napoleonskie nie do konca mi pasuja, no ale chyba czas do tego wrocic szczegolnie ze 2 kolejne czesci juz stoja jakis czas na półce
"Teen fantasy" to raczej od tego, że bohaterowie mają po te 18, 17 lat i to faktycznie może zniechęcać, ale ich historie, "origin story" i to jak ewoluują, jaką drogę przechodzą, jest imponujące i myślę, że warto dać temu szansę. Sporo jest błyskotliwych dialogów czy puent, chemii między postaciami. Dużo osób chwali też Archiwa za pomysłowy świat, systemy magii, geopolitykę tego uniwersum. Ten trzeci tom trochę ostudził to wszystko, ale nie ma co skreślać serii. Ja polecam.
Koncze wlasnie tom 1 "Glebia-Skokowiec". Nie jest zle bo doczytalem do konca (zostalo mi ok. 20 stron) ale szalu tez nie ma i nie wiem czy olac czy brac sie za tom nr 2. Czytal ktos moze i powie czy dalej jest lepiej/gorzej, czy akcja sie rozkreca? Moj glowny zarzut to takie-sobie postacie i o ile swiat jest ciekawy, to "nieporadnosc" glownej sily (Zjednoczenia) i ta calkowita nieznajomosc historii jest troche naciagana...
Tez po pierwszym tomnie nie bylem zachwycony wiec kolejnych na razie nie czytam. Niby wszystko fajne ale CZEGOS mi w tym braklo.
Dalej jest tak samo.
Tak samo w tym sensie, że postaci nie ubywa a wręcz przeciwnie. Akcja rozkręca się zdecydowanie tak, że chwilami ciężko się połapać. :)
I<HO cały cykl to trochę zmarnowany potencjał bo jest tam sporo ciekawych pomysłów tylko, że autor uparł się, żeby przedstawić je wszystkie naraz. No i czytelnik jest przytłoczony a zanim się połapie o co chodzi to autor dorzuca jeszcze kolejną porcję wątków.
Ja czytałem dalej, ale szału nie ma. Już nawet zapomniałem o co dokładnie chodziło w fabule - poza oczywiście osią głównych wydarzeń. Sama koncepcja jest ok, daje duże pole do manewru, ale co z tego, skoro poszczególne wydarzenia są nijakie i sztampowe. Bohaterowie należą też niestety do tej samej kategorii - sztampowi i nijacy.
Zdecydowanie dla wielbicieli kreowanych światów, obdarzonych dużą dozą wyobraźni. Czytelnicy lubiący ciekawe konstrukcje fabularne, barwnych bohaterów, błyskotliwe dialogi czy zaskakujące zwroty akcji - raczej się zawiodą.
Czytałem całość i jak dla mnie jedna z najlepszych polskich SF jakie czytałem. Pierwszy tom mi się podobał, właśnie ze względu na bohaterów, drugi i trzeci tom jeszcze lepsze i o wiele więcej akcji, natomiast w czwartym autor strasznie zakręcił i rozumiem że nie każdemu może się to podobać...jako całość rewelacja. Totalnie nie zgadzam się z NicK w żadnym praktycznie aspekcie, a wręcz widzę je zupełnie odwrotnie.
Ja jestem akurat w trakcie czytania drugiego tomu (Powrót), a też miałem po pierwszym tomie podobne wrażenia do paściaka. Jednak drugi tom daje radę i pewnie sięgnę po kolejne. Prawdą jest jednak, że autor mógł jednak trochę odchudzić te tomiszcza ;)
co ja pisałem o głupim wątkowaniu?
Minie rok od premiery ostatniego sezonu Gry o Tron .
Gdzie Wichry Zimy, ja się pytam?
Gośc ma 72 lata i spora nadwage, wiec raczej kandydatem do dobicia do 90 nie jest
Pieniedzy po serialu pewnie tyle ile w poprzednich 60 latach swojego zycia nawet sobie nie potrafił wyobrazic ( a jak wiemy wyobraznie ma bujna)
Od wydania ostatniej ksiazki mineło lat 9 od wczesniejszej 14
Serio liczycz ze on sage dokonczy?
Dokończyli Diunę, dokończyli Koło Czasu, to i Grę o Tron dokończą :D
W razie czego skończy Sanderson - już ma wprawę :) albo jeszcze lepiej Abercrombie.
Będzie kontynuacja "Zaginionej floty:Przestrzeń zewnętrzna" Jacka Campbella. Tom czwarty w tym miesiącu, kolejny na początku marca. Fabryka słów wznowi też poprzednie tomy. Osobiście lubię autora i cykl, więc jak dla mnie bardzo fajny news.
I fajnie, tez to lubilem czytac. O trzecim tomie wiedzialem, ze bedzie, o czwartym nie.
A tymczasem zaliczam stare opowiadania Murraya Leinstera i muszę powiedzieć, że gość oferuje mi sporą gamę wrażeń - od poczucia totalnej żenady po "kurde, stare ale naprawde fajne". No coz, niektore jego teksty pochodza chyba z lat 20 (np. `Tanks` czyli Tanki opisuje wojne USA z Japonia, ktora zaczela sie w 1932 (i trwala do 1945, swoja droga)) - wiec na zdrowy rozum musiala byc napisana z 10 lat wczesniej. Zabawne jest w niej to, ze autor "ekstrapoluje" trendy pierwszowojenne, wiec tytulowe "tanki" to jakies monstra przypominajace raczej lodzie podwodne na gasienicach (rozmiarami) albo ladowe pancerniki, walczace na slepo albo wrecz taranujace sie nawzajem (bo obie strony nieustannie zadymiaja pole walki w oslonie przed lotnictwem), w uzyciu powszechnym jest bron chemiczna etc. etc.
Ale juz tekst o Rosjanach fingujacych inwazje z Marsa, zeby dokonac podboju USA jest tak denny, ze az dech zapiera, bo zawiera WSZYSTKO, co bylo zle w pulpowej sf. Tekst tez zapewne sprzed II wojny, sadzac z rozmaitych realiow. I ten zlowrogi Rosjanin, co porywa kobiete dzielnemu amerykanskiemu pilotowi, rechoczac zlowrogo i wyjawiajac mu przy tym wszystki swe plany, a do tego mowiacy o "swoich" per "rezym" ("...i tak dzieki temu nasz rezym was zwyciezy") itd. itp. Uspokajam, ze poniosl zasluzona kare z rak dzielnego pilota, inwazje odparto, a kobieta cala i zdrowa rzucila sie we wlasciwe ramiona i takie tam.
Nie pomyliłem. Tom trzeci pt. "Strażnik" wyszedł w 2018, teraz wyjdą 4 i 5.
Ze staroci trafiłem na drugie intrygujące opowiadanie po "Warunkowych ludziach, pt. "Łupieżcy" Roga Philipsa i to bodajże z 1949 roku...na razie to dwa najciekawsze opowiadanie z 200 przeczytanych.
OldDorsaj - mozliwe, myla mi sie juz te tomy. "Lupiezcy", powiadasz... We mnie entuzjazmu to nie wzbudzilo, jakos generalnie ten autor nie nadaje na mojej fali.
A doszedles juz do Henseya, to sie chyba nazywa "Zostalo ich troje"?
Zreszta wszystkie opowiadania, ktore na mnie zrobily wrazenie z tej puli wrzucilem do tej antologii, co ja rozdawalem jakis czas temu. :)
To opowiadanie było dopiero drugie, które mnie zaintrygowało. Nie było sztampowe, a tego Henseya nie znalazłem, pewnie masz go z jeszcze innej strony niż od Bartkiewicza i tej co podałeś sam.
OldDorsaj - albo u Bartkiewicza albo na giangu (tej drugiej stronie) ale na 90% Bartkiewicz. Krotkie ale jakos mocno zapada w pamiec.
U Bartkiewicza na 100% nie, na tej drugiej pewnie też nie, bo ściągałem wszystkie opowiadania, ale nie sprawdzę bo posiałem gdzieś link :(.
OldDorsaj: Myślałem, że po polsku już dawno to wyszło. Fabryka zaspała.
No ciężko im to idzie, ale lepiej już tak, niż jak ze Scalzim. To w sumie jest 10 i 11 tom całości, czyli "Zaginionej floty",w sumie ostatnie z drugiego pod cyklu. Potem są cztery tomy trzeciego pt. "Lost Stars", zakończony przez autora w 2016 i w planach jest czwarty, który ma być trylogią pt. "First Stars".
Nowa odsłona "Star Wars" przekroczyła 1 mld wpływów z biletów na świecie...jestem spokojny o kontynuacje.
Fani, którzy (tak jak ja) oglądali to od samego początku, uznawali za konieczność obejrzeć koniec.
Ale jeżeli fabuła nowych części będzie polegała na tym, że kolejny rząd wymyśli kolejną Gwiazdę Śmierci, którą kolejni rebelianci pod wodzą wnuków Hana Solo będą usiłowali zniszczyć, to nikt już na to nie pójdzie :-)
No patrzac na to ile zarobily poprzednie czesci to ledwo im sie zwrocil :) kosztowal 275 mln i pewnie drugie tyle na promocje, jak nie wiecej :)
KIlgur - jesli przychody to skromne 0.5 mld $ (a przeciez to nie koniec zniw) to mowisz, ze machna reka i oleja temat, bo dla takich groszy nie warto sie wysilac?
Myślę, że ja to już do śmierci będę oglądał SW. Nie znudziło mi się przez 40 lat, to pewnie i te pozostałe max 20-25 lat też nie. Szkoda tylko, że nie mogę ostatnio oglądać filmów w kinie, tak samo jak koncertów w hali. Od kilku lat w trakcie oglądania narasta mi taki ból głowy, że nie da się czasem wytrzymać. Normalnie nigdy mnie nie boli głowa, w domu mogę odpalić dźwięk na maxa z subem, na powietrzu koncerty też spoko, a w zamkniętej sali nie, chociaż czasem nie tak źle...najgorzej było na koncertach Judas Priest w Spodku i w kinie na Mad Maxie 3. Niestety muszę czekać aż nowe SW wyjdą na BR.
Zatem to moze kwestia nie naglosnienia a dotlenienia.
Robiles sobie badania na wydolnosc pluc i zdolnosci wyrzutowej serca etc.
U mnie problem jest tak, ze literki mi sie robia za male np. w prasie. Nie zeby nieczytalne ale za male, zle mi sie to czyta. Dlatego czytam praktycznie tylko e-ksiazki ostatnimi czasy. A Polityke czytam na raty, bo po paru stronach tych malutkich literek czuje sie zmeczony wytezaniem oczu.
No to mnie zaskoczyłeś. Wydolność płuc miałem zawsze słabą, pewnie po kilkumiesięcznym zapaleniu płuc w siódmej klasie podstawówki. Po skończeniu policealnej i kilkuletniej pracy na kopalni były tzw. badania okresowe...pielęgniarka kazała mi dmuchać kilka razy i powiedziała, że powinna mnie skreślić po wynikach z pracy "na dole". Może coś w tym jest? Nigdy nie przyszło mi do głowy, że to się może wiązać z bólem głowy...sorry za offtop, bo to nie miejsce na takie dyskusje. Na tym trzeba skończyć ten wątek w tym miejscu i przepraszam resztę za zajmowanie miejsca.
A mój ojciec 84 lata namiętnie czytał Politykę i też kilka miesięcy temu zrezygnował, bo stwierdził, że strasznie się męczy.
lifter -> nie chodzi ile zarobilo chodzi o to ze planow nie spelnila, filmowi giganci czesto daja odpoczac na dluzszy czas markom ktore zrobily faila, zeby ludzie zapomnieli :D Korposzczury nie mysla jak zwykli smiertelnicy, ale kolejnej czesci predko bym sie nie spodziewal :)
Kilgur--->mam nadzieję, że twoje wieszczenie jest tyle warte, co przepowiednia naszego głównego jasnowidza Jackowskiego o wojnie we wrześniu 2019 i max za dwa lata zobaczę kolejną odsłonę z uniwersum SW.
OldDorsaj -> ja bardziej czekam na spin-offy jak R1, ktore swietnie sie ogladalo :)
Kilgur--->miałem na myśli wszystko, także spin-offy, które bardzo mi się podobały, szczególnie R1.
Ja się dobrze bawiłem na nowej sadze
spoiler start
R.I.P. Ben Solo
spoiler stop
Chętnie przygarnąłbym te z roczników 2010-2013 i od 2016 w górę, szczególnie zagranicznych autorów. 2014 i 2015 mam chyba większość, a wcześniej prenumerowałem.
Nie tutaj miało być :(
No, mam juz wszystkie opowiadania (interesujace mnie) z Fantastyki do roku 2016 wlacznie, w formie plikow i przerabiam sovbie na e-booki. Swoja droga kto np. pamieta przesmieszne postapo "Habilitacja" Filipczaka?
Chętnie przygarnąłbym te z roczników 2010-2013 i od 2016 w górę, szczególnie zagranicznych autorów. 2014 i 2015 mam chyba większość, a wcześniej prenumerowałem.
Edit: Niestety lata lecą zbyt szybko. Sprawdziłem prenumeratę i skończyłem czytać NF około roku 2000, a nie 2010, więc od tego rocznika jestem chętny.
OldDorsaj - moge podrzucic ale skanowalem tylko to, co MNIE interesowalo, czyli glownie zachodni autorzy (Kosmatka, Kress, Egan, Stross, Wolfe i pojedyncze innych autorow). Poki co nie mam rocznikow 2017 i dalszych, z naciskiem na POKI CO. W razie czego mam sporo (acz na pewno nie wszystkie) z lat 2010-2011, a pozniej to juz wybiorczo bardzo, bo OCRowie niezbyt dobrych skanow to straszna mordega, tzn. zrobienie z "surowki" czegos czytelnego, bo sporo przeklaman jest (nagminne 1 zamiast ł, itd.), mam samodzielnie zrobione makra eliminujace standardowe usterki ale i tak sporo recznej roboty jest., nad jednym opowidaniem pare godzin siedze. Ale warto :)
Jak podasz maila to ci podrzuce sporo z lat 2000-2011, z marszu (tzn. z domu, bo w pracy tego z oczywistych powodow nie trzymam). A reszte bede musiak powyciagac z rozmaitych "hadmade" tomow (bo mieszam czasem klasyke z takimi tekstami). Tak na oko to z 10 tomow po 300-400 stron bym z tego uskladal (czesc w stanie surowym ale za tydzien-dwa ogarne calosc).
Swoja droga trafilem - po latach - na krotkie opowiadanie Teda Kosmatki "Smiercionauci" w NF. Jedno z tych, ktorych sie nie da nigdy zapomniec po jednokrotnym przeczytaniu, tak wzera sie w mozg. Nieco - bardzo nieco - w klimatach "Kwiatow dla Algernona" ale to dosc odlegla analogia. Bo opowiada o skutkach dlugotrwalej podrozy w stanie hibernacji, ktora ma pewne skutki uboczne, tzn. kazda kolejna hibernacja kosztuje czlowieka utrate czastki jego osobowosci. Taki w sumie short, po ktorym musialem sobie dac z godzine czasu na ochloniecie, bo mozg mi stanal deba. Jesli kiedykolwiek zrobie zestawienie "10 opowiadan sf, ktore mna najbardziej wstrzasnely" na pewno bedzie w tej dziesiatce i to wysoko.
Miałeś do mnie maila, jeszcze raz podać? Napisałem że zagraniczni głównie mnie interesują, czyli tak jak ciebie :)
No podaj, bo musialbym gleboko w skrzynce pogrzeba, a leniwy jestem nad wszelkie wyobrazenie :)
Atered Carbon po 6 odcinku zamienia się w soft porno parodię kina noir.
Altered Carbon to jeden z najlepszych seriali SF (w sumie nie serial, tylko ekranizacja powieści), ale jakbyś przeczytał wcześniej powieść, to byś miał pojęcie co by było, gdyby reżyser pokazał to samo...a nie próbował totalnie załagodzić sceny porno z powieści.
Za Starbasebook.pl:
"14 stycznia Evan Currie wydał drugi tom Archangel One ,a już 17 stycznia wydał 8 tom Hayden War (On Silver Wings Book).
Najgorsze że zawiedziony sprzedażą ogłosił że będzie jeszcze tylko tom 9 i kończy serię, może wykorzysta jeszcze uniwersum lub Sorille w innej serii ale to już koniec historii."
Trochę przykre, jeśli to prawda, że autor dalsze pisanie opiera jedynie na wynikach sprzedaży...mam nadzieję że nie.
Ale hayden War juz wyraznie tracilo impet... IMO powinno sie skonczyc ze 2 tomy wczesniej. Z calym szacunkiem ale Curie to nie jest jakis geniusz, zeby plakal ze ktorys cykl konczy (i zacznie nastepny). Mam tylko nadzieje, ze ten z Atlandyda w tytule skonczy sie duzo szybciej, bo kiepski jest.
Mi się " Hayden War" dobrze czytało.
BTW skończyłem tego "Archangel One" i jak się zamknie oczy to jest OK. :)
Mnie też dobrze się czytało, ale odwrotnie do Liftera początek mnie nie zachwycił, dopiero potem miałem większą przyjemność z lektury. No i też nie sądzę żeby Currie płakał, że coś kończy (nie wiedziałem, że tylko geniusze płaczą na zakończenie swojego cyklu), pewnie też kasa na pierwszym miejscu.
przykre, jeśli to prawda, że autor dalsze pisanie opiera jedynie na wynikach sprzedaży
Ja wiem, ze to dziwne i powinni pisać dla przyjemności pisania a nie dla pieniędzy. Problem tylko z tym kto im to będzie wydawal? ;)
Badzmy poważni, rynek książek jest taki jak każdy inny i nie jest to system dobroczynny. Nie bez powodu w chociażby Polsce tyle serii pozostalo nie dokończonych przez wydawcow a wiele tomow zostało podzielonych by zwiekszyc zarobki.
Wiec doczekamy finalu ksiazkowej Gry o Tron?
A wiecie, ze ja SWIADOMIE nie czytalem tych ksiazek (ani nie ogladalem filmu), choc oczywiscie z grubsza kumam o co tam chodzi (i przeczytalem kilka opowiadan osadzonych w tym swiecie). Bo uznalem, ze jak nie m zakonczenia i nie wiadomo czy bedzie, to szkoda moich nerowow. Ksiazki mam, czekaja, film mam, czeka. Jak wyjdzie zakonczenie - zaczne.
Tak samo jak final wiedzminskiej sagi Sapkowski zdradzil juz przed jej napisaniem, w "Cos sie konczy, cos zaczyna"?
W sumie nie rozumiem, przecież serial miał zakończenie? Myślisz że będzie z czasem inne? Wątpię.
Mowie o zakonczeniu ksiazki, a serialu nei chce ogladac by sobie nie spoilerowac lektury.
Sapanie gruby ma ksiazki skonczone od dawna i schowane pod wyrkiem :D Teraz hype podbija :D
OldDorsaj - dopiero teraz zobaczylem maila. Podesle dzisiaj wieczorem.
Swoja droga dobrze sie sklada, bo wlasnie zasadniczo skonczylem obrobke opowiadan z lat 2011-2016. Przyznam, ze paru dobrych autorow przy okazji wyhaczylem, o ktorych jakos nie za bardzo wczesniej slyszalem (wstyd ale co poczac, nie jestem za bardzo na biezoco): Kosmatka, Stross, Egan. A przy okazji ponownie odkrylem jakos tak zapomnianych przeze mnie np. Nancy Kress, czy Boba Lemana, ktory pisze fantastycznie dobre horrorki sf (Olida, Czas robaka, Okno, Pielgrzymka Clifforda etc). No i okazalo sie, ze Alastair Reynolds, od ktorego Przestrzeni Objawionej sie w swoim czasie dosc bolesnie odbilem (z jednej strony - swietnie pomyslane, ale z drugiej bardzo ciezko mi sie czytalo, jakies takie nazbyt barokowe w formie) w krotszych formach (czyli tak do 50 stron) bardzo dobrze mi wchodzi.
Moja kolekcja "wlasnych" e-bookow ma juz 61 tomow 0_0... (A w w sumie 72, bo mam tez subkolekcje z New Wave) Poki co czytam sobie tom 32, wiec na rok, skromnie liczac, mam co czytac, a przeciez beda i nowosci i jeszcze pare tomow pewnie dorobie :)
PS. A kto pamieta "Ksiezycowa cme"? Z niejasnych powodow uwielbiam to opowiadanie, choc gdyby poddac ja logicznej analizie to zupelnie kupy sie nie trzyma, ale czyta sie mi to swietnie (wrocilem po latach, i nadal mi sie podoba).
Ebook za zalogowanie się:
https://ebookpoint.pl/ksiazki/fenix-antologia-zajdel-2019-zespol,s_00g8.htm#
Skończyłem "Planetside t.1: Planeta" - Michael Mammay
Nie wiem czemu byłem cały czas przekonany, że to nowy cykl Marko Kloosa. :)
Czyta się nieźle. Widać, że autor oglądał "Czas apokalipsy" i mu to w głowie wyewoluowało. Wyszedł z tego średniak.
Następna w kolejce do przeczytania, w tej chwili ostatni tom "Star Force" Larsona.
Na razie jakieś 40% i potwierdzam, czyta się nieźle, ale z oceną poczekam jak skończę.
Ja czytam 9 tom Campbella. Dosc niemrawy poczatek ale sie rozkreca.
...a to kolejna w kolejce, tzn. tom 10, bo 9 przeczytałem w 2018. :P
To moze mi sie juz myla... ten najnowszy, co wyszedl wlasnie w Polsce.
Możecie polecić jakieś fajne cykle space-opera? Zupełnie wypadłem z obiegu, z ostatnich które czytałem i mi się podobały to seria 'Gwiezdna Flota', poza tym nieśmiertelne 'Pole Bitewne Ziemia' i genialny dwuksiąg Timothy'ego Zahna o Blackcollarach 'Wyzwolenie'. Nawet fajnie by było poczytać coś starszego, bo jednak klimaty miały zupełnie inny niż dzisiejsze s-f :)
A moze Starfire - Webera (od Honor Harrington) i jeszcze drugiego autora. Calkiem zgrabne bodaj 3 albo 4 tomy, potem Weber sobie poszedl a na jego miejsce wszedl ktos inny i to juz nie to... ale warto.
Dzięki, z opisu wygląda zachęcająco. A z nowszych pojawiło się coś ciekawego?
Najbardziej typową space opera jaka mi przychodzi do głowy to cykl "Głębia" Podlewskiego. Mimo wszystkich swoich wad zasługuje by dać mu szansę.
Dobrze mi się czytało wznowione ostatnio "Wspomnij Phlebasa" Iaina Banksa.
W zestawieniach tytułów space opera figuruje też zwykle "Wojna starego człowieka". (choć dla mnie to bardziej military sf) Ja Scalziego uwielbiam tylko, że facet nie ma szczęścia do polskich wydawców. :(
"Hyperiona" Simmonsa zapewne znasz?
Raistand--->może nie należy od razu rzucać kogoś na tak głębokie wody? Podlewski rewelacyjny, ale jak widać po postach tutaj nie każdemu podszedł, Banks to jeszcze cięższy przypadek, nawet nie wiem czy określiłbym "Wspomnij Phlebasa" mianem space opery...nie mówiąc już o pozostałych tomach cyklu, to bardziej cyberpunk. Myślę, że powinien zacząć od Webera, Curie, Cholewy, Domagalskiego (Heimdall), Larsona, Webba, Douglasa, Campbella, Fostera, Honsingera, Hudnera, Kloosa, Łukjanienki, McMaster-Bujold, Moon, Resnicka, Szmidta, Shelleya, Ringo, Zahna, a dopiero potem spróbować Podlewskiego, Hamiltona czy Simmonsa.
Cykl Hyperiona zaliczony dawno temu, świetne książki. Trochę nawrzucaliście propozycji, będzie co sprawdzać :) Cholewa i jego Gambit też imho super, to jedna z tych książek co czyta się bez przerwy.
Yog-Sothoth - bardzo polecam P. Hamilton i cykl Dysfunkcja Rzeczywistosci. Space opera 10/10.
A tutaj moja recenzja drugiego tomu Glebi pana Podlewskiego:
O ile pierwszy tom pt. Skokowiec byl bardzo sredni ALE z jakimis nadziejami na poprawe w dalszych czesciach, to tom nr 2 jest niestety tylko jeszcze slabszy.
Fabula jest naiwna, naciagana i za bardzo rozciagnieta.
Bohaterowie sa strasznie plascy i stereotypowi, przewidywalni, irytujacy i nad wyraz udziwnieni.
Akcja jest nieprzekonujaca i czesto niejasna.
Konstrukcja swiata o ile jest (byla) ciekawym zamyslem to jej realizacja juz niestety nie - jest niby skomplikowana a jednak bardzo powtarzalna, nielogiczna i niekonsekwentna (jak ktos juz napisal wczesniej w opini - czemu jedne statki potrzebuja astrolokatora, mechanika i komputerowca itd, a inne [Krzywa Czekoladka] nie maja w ogole dodatkowej zalogi i lataja sobie w najlepsze tak samo jak te pierwsze?). Takich bzdur i niekonsekwencji jest duzo wiecej.
Do tego styl autora jest irytujacy i drazniacy a humor oklepany.
Nie polecam i sam dalej nie bede czytal. Duzo lepsza pozycja z gatunku polskiego SF jest cykl Algorytm Wojny Michala Cholewy.
Ocenilem na 3/10 i ogromne rozczarowanie, az mi podpada to pod grafomanie :(
Dla mnie Cholewa to takie 4/10 przy bardzo duzyn naciaganiu. Nudne jak flaki z olejem, przy punkcie ciecia musialem sie zmuszac, przy Forta w zasadzie zasnalem.
Moja ocena Podlewskiego:
Tom 1 - 8.5/10
Tom 2 - 9/10
Tom 3 - 9/10
Tom 4 -8.5/10
Ocena Cholewy:
Tom 1 - 8/10
Tom 2 - 9/10
Tom 3 -10/10 (Forta to arcydzieło pod każdym względem i tyle w temacie)
Tom 4 - 9.5/10
Tom 5 - 9.5/10
Podsumowując to najlepsze polskie SF jakie czytałem od wielu lat, a nawet dziesięcioleci. Z zagranicznych najbardziej podobał mi się Hamilton i jego cykl "Świt nocy" ("Dysfunkcja rzeczywistości" to tylko dwa pierwsze tomy)...no i zawsze będę fanem "Honor Harrington" Webera.
Mnie ani Podlewski ani Cholewa pierwszymi tomami nie zachwycili - obaj tak na 5-6/10, wiec na razie sobie odpuscilem. Do Podlewskiego raczej nie wroce, Cholewie dam szanse, ale na razie mam tyle tomow z opowiadaniami, ze na rok mi starczy, skromnie liczac...
Opowiadań nie czytałem od kilkunastu lat (a szkoda) i dopiero niecałe dwa lata temu się z nimi przeprosiłem. Niemniej to tylko przerywnik do powieści i nigdy ich nie zastąpią.
Old Dorsaj - ja bardziej lubie opowiadania niz powiesci, bo to "jak pudelko czekoladek", a autor musi sie spinac zeby w dosc krotkiej formie zawrzec jakas opowiesc, wiec nie gledzi (zwykle). Oczywiscie ma to i swoje wady, bo jak sie trafi cos pieknego to czlowiek chcialby wiecej i wiecej, a tu - koniec. No ale za to moze nastepne bedzie rownie dobre...?
PS. Air Raid Varleya (aka Porwanie, Rajd powietrzny etc) - jedno z opowiadan, ktore od razu zapada w pamiec (sam autor tez zreszta, bo praktycznie kazdy jego tekst jest swietny bo i "Nacisnij Enter" i "Uporczywosc widzenia" etc.) - po rozwinieciu w powiesc, to juz nie to, tzn. powiesc jest dobra i wciagajaca, ale tego stezenia emocji, ktore zawarte bylo w opowiadniu w powiesci juz nie ma.
Pamiętacie czasy, gdy ludzie serio czekali na nowe książki Martina?
Wczoraj z wielkim zdumieniem sobie przypomniałem, że saga nie jest zakończona.
Brawo panie Martin.
Od tego się ten wątek zaczął. Czy też raczej od ukazania się u nas bodajże 3 tomu. Ale tak, teraz już prawie nikt nie czeka. Raz tempo pisania, dwa serial.
Najnowszy tom zaginionej floty taki sobie. Mocno kameralny, duzo polityki, malo akcji, a jesli juz to na lokalna skale (nieduza bitwa to wszystko, co bylo przez 3/4 ksiazki). Dopiero na sam koniec autor nagle wrzuca wysoki bieg i akcja startuje z piskiem opon, bo do akcj wlacza sie... no nie powiem co, zeby nie spoilerowac, ale jest zaskoczenie, i nagle zaczyna sie bardzo duzo dziac. Tak, ze na ostatni (jak sie zdaje) tom cyklu czekam i po niego chetnie siegne, Mam nadzieje, ze ten tom to "cisza przed burza".
Trzy opowiadania Leinstera i potem też się zabieram za nowego Campbella...a już 3 marca tom kolejny.
Przeczytałem "Planetę" Mammaya i ogólnie zgadzam się z oceną Raistanda. Czyta się dobrze, choć arcydzieło to nie jest, niemniej mam zamiar czytać dalej jeśli wyjdą kolejne tomy. Moja ocena to 7.
Fajnie, ale wcześniej czas na Campbella, kolejny Reacher Childa, może nowa seria Larsona, Nieściur i daj boże Domagalski (Heimdall....dobrze mi się to czyta), kolejny Campbell...a marzenie nowy (ósmy) Corey...czy już to dokończył?
A tez zaczalem wlasnie nowego Reachera. Kurcze, co tom to samo, a jak mi sie swietnie czyta. na razie mam tak 40% ksiazki za soba i bardzo dobry tom IMO - poki co.
Ósmy Corey u nas w kwietniu. Dziewiątego jeszcze nie ma.
Są za to opowiadania i mikropowieść "Auveron". Po cichu liczę, że MAG to u nas wyda bo mój angielski jest dośc słaby.
Lifter---> u mnie kolejny znaczy tom 10, bo takie mam zaległości...podobnie jak z Rollinsem, gdzie dopiero Sigma 4 będzie...ale tu przynajmniej przeczytałem wszystkie spoza serii.
Raistand---> no kwiecień jest OK i liczę, że skończą cykl w tym roku, a MAG zdąży to wydać, także liczę po cichu na koniec, na tomik z nowelkami. Poza tym myślę, że to czytelniczy sukces i panowie zabiorą się za kolejny temat :)
Tak offtopicowo - najnowszy Reacher to jeden z najlepszych Reacherow w historii a na pewno najbardziej brutalny (lacznie z odcinaniem glowy), a przy bodaj 30 trupie stracilem rachube, to wyglada jak scenariusz Die Hard, odrzucony z uwagi na nadmierna przemoc.
Ale czytalo mi sie swietnie
W sumie tak sobie pomyślałem, że ten najnowszy tom Reachera przeczytam jak mi się uda dożyć do emerytury, czyli prawie za 7 lat....bo czytam tak dwie jego książki rocznie.
Ja, gdy odkrylem Reachera, z 5 lat temu, to wszystkie tomy zaliczylem w pol roku, musialem i juz. :)
Jak się mają książki/opowiadania The Expanse do serialu?
Warto się za nie brać? Ostatnio zacząłem oglądać serial i bardzo mocno mnie wciągnął i tak się zastanawiam czy brać się za czytanie? Pewnie czytałbym w oryginale.
Ja serialu nie oglądam. nie chciałem sobie narzucać czyjejś wizji. W końcu obejrzałem trailery, po czytałem opinie i wychodzi na to, że jest to dość wierna adaptacja.
A czy warto się brać za książki? IMHO to najlepsze co się ostatnimi laty wydarzyło w popularnej fantastyce.
Tak jak napisał Raistand, adaptacja jest dość wierna, ale jak w większości wypadków nie oddaje wszystkich niuansów i zdarzeń w powieściach. Miałem ten sam dylemat, bo najpierw widziałem 3 sezony serialu, a dopiero potem sięgnąłem po książki...i nie żałuję absolutnie. Teraz nie ma problemu, bo przeczytałem siedem tomów, a oglądam właśnie najnowszy 4 sezon...i teraz to jest czysta przyjemność. Dlaczego nie oglądasz Raistand ?...przecież rzadko się zdarzają dobre adaptacje, a teraz już sobie nic nie zepsujesz. Osobiście uwielbiam oglądać adaptacje książek które wcześniej przeczytałem...odwrotnie dużo gorzej. Innymi słowy CZYTAJ Kyahn, bo naprawdę warto.
@ OldDorsaj Mam to samo z oglądaniem adaptacji. Niestety zdecydowana większość z nich mnie rozczarowuje, ponieważ reżyserzy uwielbiają robić własne wizje i "poprawiać" to co było dobre.
Niektóre adaptacje (np. "Tajemniczej wyspy") wołają o pomstę do nieba.
Oceniam, że udane adaptacje które widziałem, byłbym w stanie policzyć na palcach (wśród nich m.in.: "Władca pierścieni" i "Potop").
Koncze czytac Wodny Noz - Paolo Bacigalupi - fajne fajne, nie jakas rewelacja ale przyjemne i dosyc mocne prawie-ze-post apo. Takie 7/10
I teraz pytanie: nastepna ksiazke chyba wezme Zrodzony - Jeff Vandermeer - nigdy sie nie spotkalem z tym autem, polecacie???
Pierwsze slysze, ale nie jest obryty we wspolczesnych autorach, czytam fantastyke ale zyje w przeszlosci - Heinlein, Aldiss, Sheckley, Tenn itd. :)
Niemal zupełnie. Ostatnio Konrad T. Lewandowski, ale generalnie jakoś ci współcześni jakoś we mnie emocji nie budzą. Kiedyś mi EGM polecał Bańkowskiego bodaj, ale przyznam, że nic jego nie czytałem. W sumie to Lem i Sapkowski, troszkę Ziemiański. I wszystko. Podlewski i Cholewa - spróbowałem i szału nie ma.
Mnie chodziło o to, że - jak wspomniałeś - żyjesz przeszłością. A więc powinni być tu i starsi polscy autorzy. Lema wymieniłeś, ale nic więcej?!
Ci wymienieni są współcześni (Sapkowski zresztą w ogóle mi nie pasuje do pozostałych nazwisk).
Czechowicz, Babula, Zajdel, Snerg-Wiśniewski .
Sapkowski za wiedzmina, nie pasuje do reszty ale to mi nie przeszkadza.
Do co najmniej lat 90-tych, przeczytałem chyba wszystko co wyszło spod pióra polskich autorów, nawet takie "cuda" jak "Kreks" Krzepkowskiego, ale przyznam, że Babuli i Czechowicza nie kojarzę.
Czechowski, nie Czechowicz... mea culpa. To taki polski Sheckley lat 60-tych. Niestety szybko zamilkl, wybierajac kariere naukowa (byl fizykiem)
http://encyklopediafantastyki.pl/index.php/Andrzej_Czechowski.
Na pewno go znasz, tylko nie pamiętasz, że to jego teksty/
Babula wydal w latach 80 jeden tomik opowiadan "Atomistyka" a to z kolei taki polski Bułyczow (mowie o klimacie opowiadań) - humorystycznie, ciepło, bardzo sympatycznie się to czytało. A potem tez zamilkl, a szkoda.
http://encyklopediafantastyki.pl/index.php/A_to_mistyka!
Kreksa pamiętam, próbowałem to zmęczyć w latach 80 ale spasowałem.
W każdym razie ja go lubię, ale wiele osób odrzuca, bo fabuła u niego to rzecz drugorzędna. A co do samego "Zrodzonego", to jeszcze nie czytałem.
lifter--->ja nie poległem :P...ale doznania były ekstremalne, chociaż jeszcze gorzej męczyłem się przy "Locus Solus"...autora nie pamiętam, chyba Francuz.
Zyga--->oczywiście co najmniej dwukrotnie przeczytałem ich trylogię, ale pojedyncze ich powieści i zbiory opowiadań też raczej wszystkie przeczytałem...i pewnie je mam, może nawet podpisane. Do czasów gdy zaczęły wychodzić klubówki, a zaraz potem nastąpił wysyp SF i nie tylko w księgarniach, to łykałem wszystko co wychodziło, a niektóre rzeczy po kilka razy...a i tak nie było czasem co czytać.
@ OldDorsaj, to masz u mnie duuuży plus :-)
W tamtych czasach (a ja czytałem tę trylogię jeszcze przed lądowaniem na Księżycu) to były niesamowite powieści.
Do dziś jest to dla mnie Nr 1 w SF ze względu ogromne wybiegnięcie naprzód pod względem technologicznym. Powieść pisana ponad 60 lat temu a mamy tam już napęd inny niż na standardowe (np. u Lema) paliwo gazowe, mamy zalążki internetu (Pamięć Wieczysta), mamy wreszcie życie oparte na czymś innym niż związki węgla.
To była (i jest dla mnie) rewelacja :-)
Do dziś pamiętam z jakimi emocjami i wypiekami czytałem w "Proximie" te rozdziały kiedy badali ruiny obcych, bardzo mnie to wtedy fascynowało. Lądowanie na Księżycu pamiętam relację na żywo, oglądaną na małym cz.-b. TV z rodzicami. Bakcyla czytania SF załapałem kilka lat później, kiedy znalazłem "Astronautów" Lema i zapytałem ojca co to jest, powiedział że fajne, no i się zaczęło, szczególnie po przeczytaniu ostatniej, trzeciej części.
Ciekawe. Ja też zacząłem swoją przygodę z SF od "Astronautów".
Do dziś mam do niej sentyment. Jak do pierwszej miłości :-)
Jednak gdy przeczytałem ją ponownie kilka lat temu to widzę, że kompletnie nie wytrzymała próby czasu :-(
A ekranizację "Astronautów" tj. "Milczącą gwiazdę" oglądałeś?
Nie pamiętam dokładnie od czego zaczęła się moja przygoda z sf, ale z pewnością jedną z pierwszych książek, które wywarły na mnie wrażenie i które dobrze pamiętam, była 'Cieplarnia' Aldiss'a.
Ja widzę, że Panowie z wysokiego progu zaczynali. :)
Pierwsze SF jakie pamiętam, że czytałem i jak czytałem to była "Królowa kosmosu" Peteckiego. Mam też wrażenie, że ogromną rolę odegrał "Kosmos 1999", którego to oglądałem WSZYSTKIE odcinki nawet "Space Brain", który był emitowany późną porą z uwagi na (ponoć) jakieś okropieństwa.
Hm, a ja nie pamietam od czego zaczalem przygode z sf. Pamietam, ze majac lat z 11 czytalem taka paradokumentalna ksiazke "Ludzie z planety Ziemia" Marka Koreywo, gdzie bylo o ladowaniu na Ksiezycu w formie takiego para-reportazu z pokladu Apollo 11, a nastepne dwa epizody byly poswiecone lotom na Marsa i Wenus (to juz byla fikcja, pamietam ze na Marsa polecieli w 1980 roku i kosmonatow dopadly tamtejsze bakterie, ale antybiotyki daly im rade). I strasznie mi sie to spodobalo, wiec pewnie poprosilem bibliotekarke zeby mi znalazla cos "o przygodach w kosmosie"?
Na pewno jednymi z pierwszych ksiazek sf w mej karierze byli "Astronauci" Lema, spodobalo mi sie, wiec siegnalem po Dzienniki Gwiazdowe, jeszcze bardziej mi sie spodobalo, wiec siegnalem po jakis zbior opowiadan (pamietam, że mialem 12 lat jak czytalem Niezwyciezonego i za wiele nie pojalem), potem okrutnie odbilem sie od "Solaris", ale w miedzyczasie byl Fialkowski, Borun, Trepka, wczesny Zajdel (opowiadania) no i polknalem bakcyla :)
Pamietam jakie wrazenie zrobily na mnie dwie space-opery - radziecka ("Dalekie szlaki" Sniegowa - bo choc az kipi tam od socjalizmu(*), to mial rozmach sukinkotek - krazowniki anihilujace cale planety i spalacje proznie (!) by smigac 500x szybciej od swiatla przemowily do 13-latka), a majac z 15 dorwalem "Misje miedzyplanetarna" Van Vogta. O Jezusicku, jak to czytalem! :) W miedzyczasie jezcze raz przeczytalem Niezwyciezonego i teraz juz zrozumialem - ale choc czytalem ze dwa razy Solaris, to jakos nigdy sie do niej nie przekonalem, trauma byla zbyt mocna. Do dzis jest to jedyna z wczesnych powiesci Lema, do ktorej nie wracam.
(*) cale zycie bylem pewien, ze pisal to jakis piewca socjalizmu. Tymczasem niedawno sie dowiedzialem, ze Sniegow mial spore problemy w ZSRR, siedzial w lagrze, mial zakaz pisania "w powaznych pismach" ale na fantastyke szlabanu nie dali, wiec zaczal ja pisac bo nic innego nie mogl. I do dzisiaj nie wiem, czy juz na wszelki wypadek wciskal do niej rozmaite "prawilne" rzeczy, zeby pokazac, ze juz jest porzadnym homo sovieticus, czy tez wlasnie w ten sposob sobie w ukryty sposb kpil z ustroju, opisujac cudowny socjalizm wieku XXVII, gdzie ludzie mieli po 2.5 wzrostu i mogli wszystko (**) ale też kazdy mial w mozgu nieustannie go nadzorujacy komputerek, ktrory mogl nawet wplywac na MYSLI danego osobnika tak, ze jemu sie wydawalo, ze to JEGO mysl... Toz Orwell i Huxley wysiadaja przy tym, co opisywal Sniegow, jakby sie w to wgryzc...
(**) w oryginale "Ljudi kak bogi".
Jak zwal, tak zwal - "Dalekie szlaki" Sniegowa polecam, bo pomijajac ideologie to kawal niezlej militarnej fantastyki w klimatach amerykanskiej space-opery z lat 60.
Kurcze. Czuję się namówiony. Sniegowa z nazwiska kojarzę ale nie pamiętam czy próbowałem coś czytać. Widzę, że Sedeńko ma w ebookach więc chyba się skusze.
BTW szkoda, że nie ma szans na Strugackich w formie elektronicznej. Moje papierowe edycje rozpożyczyłem dawno temu.
Jest jeszcze trzeci tom, "W jadrze galaktyki" ale byl napisany sporo pozniej i generalnie brak mu juz rozmachu i swiezosci 2 poprzednich, wszyscy dawni bohaterowi sa tam juz starzy i zgorzkniali). Tak, ze dwa pierwsze tomy szczerze polecam, trzeci to juz wedle woli.
Ale uwazaj, niekiedy stezenie ideologii jest tam dosc duze. Do dzis pamietam fraze o tym, jak to Ziemianie wybrawszy sie daleko w kosmos musieli "bic zbrojna piescia ludziej potegi w tych, co zbudowali swoj malutki dobrobyt na niesczesciu ogolu" - czyli po prostu "rozkulaczali" obce cywilizacje. A te, ktore na razie to ominelo "z nadzieja wpatrywaly sie w niebo, wiedzac ze jest tam potega, ktora ich wyzwoli" (z jarzma kapitalizmu), Takich kwiatkow tam calkiem sporo, a i "niedzwiadek" przy pierwszym kontakcie ludzi z pewna humanoidalna cywilizacja moze rozbawic. Co nie zmienia faktu, ze calosc napisana jest z rozmachem i potrafi wciagnac. A ze wisza transparenty "wszyscy do walki o najwieksza planetnosc naszego sektora" a stolica ludzkosci znajduje sie w Moskwie (a i anihilatory przestrzeni wykorzystywane jako naped i bron to dzielo niejakiego Taniewa), to juz drobiazg przeciez :). Bo tutaj ludzie potrafia przeksztalcac mase w proznie a proznie w mase.
Ależ ja na ideologie jestem odporny. I tę radziecką i tę obecną. :)
A Sedeńko (esef/Solaris) ma to w trzech częściach: "Galaktyczny zwiad", "Pętla wstecznego czasu" i "W Perseuszu",
Zalozenia sa takie - Ziemianie to lokalne supermocarstwo, wszystkie cywilizacje w poblizu, z ktorymi nawiazano kontakt sa na nizszym poziomie technologicznym. Ale w ich legendach wspomina sie o humanoidalnej supercywilizacji, ktorej przedstawiciele kiedys sie w tych rejonach pojawili - a potem, zaatakowani przez nieznanego wroga, co najmniej rownie poteznego jak oni, nagle znikneli...Ziemianie wysylaja wiec "galaktyczny zwiad" by sprawdzil ile w tym prawdy i jak obecnie wyglada sytuacja. A jak mawial Szekspir "biada temu, kto trafi pomiedzy ostrza poteznych szermierzy". No chyba, ze sa to Rosja... Ziemianie, ktorzy nie zamierzaja byc tu statystami.
Swoja droga Sniegow wynalazl nowy rodzaj utopii. Bo mielismy do tej pory
a) Utopie - autor opisuje jak jest fajnie w przyszlosci
B) Dystopie - autor opisuje jak jest zle w przyszlosci, a ci finezyjniejsi opisuja dystopie za pomoca utopii - tzn. bohater uwaza, ze zyje w cudownym swiecie ale autor i my wiemy, ze nie (Ot, "Nowy, wspanialy swiat").
Natomiast Sniegow opisuje utopie, w ktorej i autor i bohater uwazaja, ze otacza ich raj, ale czytelnik juz niekoniecznie. Bo choc mozesz sobie - jak chcesz - wyhodowac ziejacego ogniem smoka, na ktorym sobie latasz, to jednoczesnie Opiekunka (czyli twoj komputer) KOMENTUJA to, co myslisz, narzucaja ci swoje mysli jako twoje, a nawet w kazdej chwili moga np. przejac stery statku, ktory prowadzisz, bo uznaja ze za bardzo ryzykujesz. To sprobuj teraz miec krytyczny stosunek do takeigo ustroju (gdzie dziwnym trafem majac odpowiednie znajomosci, dostajesz intratne stanowisko "bo tak" itd).
A jako smaczek - jedna z takich pobliskich cywilizacji sa... anioly. Tzn. istoty wygladaja dokladnie jak biblijne anioly. A ze sa brudne, prymitwne i klotliwe, to coz, juz my wiemy ze anioly to nic dobrego. :)
Petla - to trzecia czesc
Czyli: Galaktyczny zwiad, w Perseuszu - koniecznie - a Petle jak uznasz, ze chcesz
Moja przygoda z fantastyką zaczęła się od "Człowieka z labiryntu" Silverberga i "Pikniku na skraju drogi" Strugackich. Trudno nie pokochać fantastyki po takim początku :)
Natomiast ogromnym sentymentem - w niektórych przypadkach sam nie wiem, czemu - darzę twórczość Białczyńskiego, Sawaszkiewicza (zwłaszcza "Kronikę Akaszy"), "Złote Brighton" Natansona i 'Mgłę" Mercika, żeby wymienić tylko pozycje/autorów nie wymienionych przez moich przedmówców/przedpiśców(?).
A pamietacie "Przez ocean czasu"? i wehikul czasu wyprodukowany na Żeraniu? :)
Musze jeszcze wspomniec o "Krokach w nieznane", ktore na pewno ukierunkowaly moje gusta - do dzis pamietam, ze ostatni tom (tzn. nie chronologicznie ale ostatni nieprzeczytany) wypozyczylem tuz przed stanem wojennym, razem zreszta z "Fletem z mandragory" Lysiaka i czytalem sobie trzynastego grudnia 1981.
PS Czlowieka z labiryntu nie czytalem chyba od 30 lat co najmniej a nadal doskonale pamietam te opisy pulapek... i "kobietony" :)
Zyga---Oglądałem, pamiętam nawet scenę, kiedy próbowali się wydostać z jakiegoś kipiącego "żywego" bagna, czy coś takiego.
Lifter---> "Dalekie szlaki" to była wtedy prawdziwa uczta, podobnie jak "Człowiek w labiryncie", "Misja międzyplanetarna" , "Strefy zerowe" Peteckiego, czy "Non stop". Kilka lat temu powtórzyłem sobie je wszystkie i mimo że nie było już tych emocji co kiedyś, to nadal czytało się je dobrze...to samo dotyczy, przeczytanego ponownie rok temu "Niezwyciężonego". Oczywiście "Kroki w nieznane", "Kryształowy sześcian Wenus" czy "Rakietowe szlaki" to też była klasyka, przeczytana wówczas 2-3 razy.
Nowy Larson B.V. - "Świat stali"
Nowa seria "Legion nieśmiertelnych".
13 tomów. (!)
Zaczynamy szablonem "młody idzie do wojska". Scenariusz trzyma się na słowo honoru ale chyba nikt tu nie oczekuje kolejnego Hyperiona. Czyta się szybko. Dzieje się dużo. W sumie chyba o to chodzi.
Pewnie to będzie kolejna powieść po Childzie, choć zastanawiam się też nad drugą częścią SF Mroza, czyli "Echo z otchłani".
Zapomniałem opisać wrażenia po przeczytaniu.
Generalnie jest tak samo jak w "Star Force". Przyzwoity początek z w miarę ciekawym pomysłem a im dalej tym gorzej. Jeśli ktoś odbił się od gwiezdnej floty (czy jak to się nazywało) to spokojnie może sobie darować. Już chyba wolę "Rebel Fleet".
Nie wiem sam jak to sie stalo, ale jak poprzednio czytalem "Modyfikowany wegiel" nie przeczytalem 3 tomu :D Tak wiec ostatnio to naprawilem i po drugim troche slabszym tomie trzeci naprawde mi sie podobal.
btw. jesli chodzi o serial, to pierwszy sezon dawal rade, ale drugi to juz kapec taki ze masakra z ksiazka nie ma nic wspolnego.
W tym roku Maja Lidia Kossakowska ma skonczyc 3 tom cyklu Takeshi, juz sie doczekac nie moge :D
Z cyklem powieściowym jest dokładnie jak piszesz, natomiast jeśli chodzi o serial obejrzałem dopiero pierwszy odcinek drugiego sezonu i jest całkiem OK. Pierwszy sezon był rewelacyjny, ale zaczął się totalnie rozjeżdżać pod koniec i było wiadomo, że jeśli nakręcą kolejne sezony, to będzie coś zupełnie innego...nie wiem jak mogłeś się spodziewać że będzie zgodny.
No pierwszy sezon nie rozjechal sie na tyle ze nie mogli by skozystac z tomu 3, bo w teori na nim bazuje drugi sezon. Ale coz netflix, hajsu na SFX skapia, a podejscie adaptacyjne do tomu 2 kosztowalby majtek, a 3 tez nie malo, wiec postanowiono olac calkowicie ksiazki :) Dla mnie jak maja to tak kontynuowac to s3 moze nie powstac nigdy, s2 wg mnie to kapec, nudy, nudy, nudy i bardzo sredni, a nawet slaby scenariusz, nowa powloka tez nie zbyt pasuje, wiecej nie powiem nie bede spoilerowal :D
Obejrzę całość to skomentuję, ale osobiście nawet nie pomyślałem po końcówce sezonu 1, że mogą co pociągnąć dalej z książek.
Czytam najnowszego Campbella, po przegadanej poprzedniej czesci tu - a jestem tak w 1/3 - caly czas akcja.
Moim zdaniem poprzednia też miała dużo akcji i wcale nie była przegadana :)
Mało ci akcji?...to bierz się za nową serię Larsona...tam jest tego tyle (po przeczytaniu 2/3 pierwszego tomu), ile w kilku książkach Campbella...ale tylko na powierzchni planety na razie, nawet jednego strzału w kosmosie.
Juz bez przesady - Starfire (jeszcze z Weberem) bylo tak przeladowane akcja, ze po 4 tomie odlozylem dwa ostatnie na czas nieokreslony, szczegolnie ze bez Webera to juz nie bylo to.
A w ramach polskiej klasyki - ktoś pamięta Witolda Zegalskiego? To troszkę taki "polski Kuttner" - w zbiorku "Wyspa Petersena" jest nawet kilka opowiadań, gdzie pojawia się robot o charakterze podobnym do tego, ktory towarzyszyl Gallagherowi. Sam zbiorek zresztą całkiem zacny.
Pamiętam doskonale, bo mi "ukradł" pomysł na opowiadanie. W czasach licealnych napisałem dwa czy trzy opowiadania (oczywiście mierne) i miałem pomysł na kolejne, zresztą najlepszy z dotychczasowych...i właśnie wtedy wpadł mi w ręce tomik Zegalskiego, gdzie było opowiadanie napisane dokładnie według mojego pomysłu :P
Nie chce mi się szukać książki na moich przepastnych półkach :P....ale było o tym, że leci statek pokoleniowy do najbliższego układu gwiezdnego, a w tym czasie postęp technologiczny sprawia, że jak dolatują, to Ziemianie już dawno tam są.
A, pamietam. Zreszta wszystkie pamietam :)
Dawne czasy, gdy pomysl sie liczyl, a nie wykonanie :)
Ja mam jakiegoś pecha do "Malazańskiej Księgi Poległych".
To moje drugie podejście do tego cyklu: za pierwszym razem, trzynaście lat temu, podczas lektury (gdzieś tak ok. 5, 6 tomu) zmarła bliska mi osoba; teraz (czytam obecnie piąty tom) wybuchła epidemia koronawirusa.
Może nie powinienem tego czytać?
Kurcze, ja też się za to zabieram ciągle...wybrałem sagę Martina, ale mimo że świetnie napisana, niczym się nie różniła od serialu...więc muszę wpierw chociaż częściowo go zapomnieć...no i z tego co czytałem "Malazjańska" by mi przypadła do gustu....chodzi mi o czytanie czegokolwiek fantasy, bo tak z 20 lat temu ten gatunek całkowicie odpuściłem....ale może już za stary na niego jestem?
Mam podobnie. Kilka lat temu zacząłem czytać i rzuciłem po 30 stronach i ostatnio zrobiłem dokładnie to samo. Cóż za przypadek.
Dlatego nie ogladalem serialu.
Sagi tez poki co nie czytalem, ale zbior opowiadan osadzonych w tym swiecie mi sie nawet podobal, wiec na pewno siegne. Tylko niech najpierw napisze zakonczenie :)
Malazańską czyta się bardzo przyjemnie. Autor ma niesamowitą wyobraźnię, świat jest bogaty, ale... wydaje mi się, że Erikson nie wie, co to umiar. Wszystkiego w tych książkach jest jakby za dużo. Łatwo się pogubić, nawet, jeśli czyta się bardzo uważnie.
PS. Ale, jak już wspomniałem w poście 147, mam obawy, czy kontynuować lekturę. Zawsze do tej pory w trakcie jej czytania coś złego spotykało mnie i innych. Nie, żebym był przesądny... A może dziwaczeję na starość :)
Tak naprawdę nie mam zupełnie ciśnienia na fantasy, ale dwa lata temu sobie pomyślałem, że może czasem warto do tego wrócić. Uznałem po przeczytaniu opinii, że w grę wchodzi tylko Martin i Gemmel. Wybrałem pierwszego i skończyło się jak napisałem powyżej. Prawda jest taka, że wychodzi tyle SF i szczególnie mojej ulubionej odmiany militarnej, której wcześniej praktycznie nie było, że fantasy odchodzi na dalszy plan..naprawdę dalszy.
Nie można być za stary. jest literatura dobra i zła. Ja od dzieciństwa czytałem baśnie, potem przeskoczyłem na fantasy.
Coś tam czytałem SF, ale do gatunku przekonać się nie mogę za bardzo. Filmy obejrzę, ale książki....No nie. Więc zdecydowanie preferuję fantasy nad sf.
"Za moich czasów"... tzn. kiedy zaczynałem przygodę z fantastyką, jakieś 50 lat temu, na naszym rynku wydawniczym była tylko science fiction, a fantasy nieśmiało debiutowała sporo póżniej, jeśli się nie mylę, jakimiś opowiadaniami w "Fantastyce".
Dopiero gdzieś tak na przełomie lat 80. i 90. zaczęły pojawiać się zagraniczne horrory i fantasy - duża w tym zasługa wydawnictwa Amber i wielu pomniejszych (z reguły krótko działających) wydawnictw, które nie przykłady się zbytnio do redakcji i korekty, np. Phantom Books.
Chociaż, o ile pamiętam, Conan był u nas dostępny sporo wcześniej.
W nawiązaniu do wcześniejszej dyskusji...jestem po seansie ostatnich SW...i jestem zachwycony, zupełnie nie rozumiem zarzutów...i proszę nie odpowiadajcie, bo to niczego nie zmieni i dalej będę zachwycony...czekam na następne filmy z tego uniwersum z tęsknotą i mam nadzieję, że dożyję ich premiery. Po seansie wczorajszym zastanawiam się żeby kupić 65 OLED i zobaczyć raz jeszcze.
Fanatyk w czystej postaci ;D
A z innej beczulki - moj prywatny i samodzielnie tworzony e-ksiegozbior klasyki wzbogacil sie o tom 68(*) - o imponujacej objetosci ponad 600 stron, a wszystkie teksty tam to opowiadania radzieckie, z czego czesc wprawdzie znam (glownie Bulyczowa) ale czytalem tak dawno temu, ze chetnie powroce.
(*) To skomplikowane, bo jednoczesnie tom 67 (z opowiadanami z lat 70-90) czeka na pare opowiadan, bo na razie ma zbyy mala objetosc, a tom 69 z klasyka (amerykanska) jest we wczesnej fazie - z 90 stron. Do tego trzeba doliczyc 11 tomow osobnego cyklu, 4 tomy New Wave, kilka bez numeracji i pare zeskanowanych - strona po stronie - ISTNIEJACYCH ksiazek ("Poza czasem" Tenna, "Niewidzialne oko" Kuttnera, i jeszcze jakis zbior opowiadan Andersona o policji temporalnej)....
Gwoli wyjasnienia - w 2019 przeczytalem jakies 40 tomow z tego zbioru. Ergo, lektury mam co najmniej na nastepny rok.
Bo faktycznie po 4 śnie jest od razu 6 ale ja myślałem że i tak wszystkich nie będą opisywać.
https://georgerrmartin.com/notablog/2020/03/17/strange-days/
"For those of you who may be concerned for me personally… yes, I am aware that I am very much in the most vulnerable population, given my age and physical condition. But I feel fine at the moment, and we are taking all sensible precautions. I am off by myself in a remote isolated location, attended by one of my staff, and I’m not going in to town or seeing anyone. Truth be told, I am spending more time in Westeros than in the real world, writing every day. Things are pretty grim in the Seven Kingdoms… but maybe not as grim as they may become here."
Drageus zapowiedział nową serię, autor Ryk Brown pt. "The Frontiers Saga". Będzie co czytać, ponieważ dotychczas wyszło 28 tomów w dwóch pod seriach, plus kilka nowel. Początek 28 maja.
"Wyniszczony zarazą świat, który powstaje z kolan"
Się wstrzelili...
BP,NMSP
Ja już nie wiem, czy w moim przypadku jest sens kupowania nowych książek. Do tej pory kupowałem dużo więcej, niż zdążyłem przeczytać, więc narobiło mi się duuuuużo zaległości.
Latka lecą, niedługo emerytura - nie wiem więc, czy zdążę "skonsumować" to, co mam nieprzeczytane na półkach i w czytniku :)
Na pewno będę kupował kolejne tomy cykli, które już mam, ale co do reszty...
Mnie zostało jeszcze 6 lat przeszło do emerytury, ale na razie jestem praktycznie na bieżąco z czytaniem...no może jedynie z tego co chciałbym przeczytać z SF wiszą mi cykle "Pustka" Hamiltona i "Schronienie" Webera...trochę przerażają mnie objętości, bo wtedy pewnie nie byłbym na bieżąco z resztą....ale z Drageusa nie mam żadnych zaległości, oprócz serii Saulskiego, Naama, Browna i Dębskiego. Pozostałe cykle militarnej SF i nie tylko z innych wydawnictw też raczej na bieżąco. Od dwóch lat, co najmniej, czytam też sporo opowiadań, pewnie gdyby nie to, zaległości nie byłoby żadnych...ale nie żałuję. Natomiast kupowanie książek więcej niż da się radę przeczytać, zakończyłem ze 20 lat temu...i z tego ta 1/3 kupionych, pewnie nigdy nie zostanie już przez mnie przeczytana.
Czasu i chęci:)
Ja mam jakiś dziwny mechanizm psychologiczny. Na ogół jest tak, że wszyscy mówią, że w ciężkich chwilach dobrze się odprężyć przy jakiejś rozrywce, np. przy czytaniu (oczywiście jak ktoś lubi czytać i traktuje to jako rozrywkę).
Ja natomiast więcej czytam (oglądam filmów, gram, słucham muzyki), kiedy jestem odprężony, a jak jestem zdenerwowany czy zestresowany, czytam dużo mniej; nie mogę się wtedy skupić na lekturze.
Mam podobnie. Ale był kiedyś dłuższy okres, że na stres pomagał mi Sienkiewicz.
Brałem jakiś dowolny tom "Potopu", otwierałem na przypadkowej stronie, poczytałem pół godzinki lub godzinkę, pośmiałem się z krotochwili imć pana Zagłoby, i mi przechodziło.
Teraz mam stresy innego rodzaju i to chyba nie pomoże.
Jako że jestem relatywnie młody (86 rocznik), więc pozwalam sobie na kupowanie znacznie więcej niż jestem w stanie przeczytać....ALE: nie kupuję w ciemno, mam listę książek do kupienia spoza której nie wychodzę. Nie jest to lista mega obszerna, bo niewiele tam fantastyki czy beletrystyki w ogóle, głównie pozycje popularnonaukowe, religijne, filozofia...Więc mam nadzieję że zdążę wszystko do śmierci starczej przeczytać. A jak nie to przekażę hipotetycznym dzieciom.
Już raczej pogodziłem się z tym, że wszystkiego nie przeczytam/nie obejrzę/nie zagram...
Moj barek i biblioteczka to przyklad wrodzonego optymizmu - ze dam rade. Ale nie ma bata... Dlatego od 5-6 lat NIE powracam juz do ulubionych lektur - Trylogii, Cyberiady, Mistrza i Malgorzaty etc. bo juz szkoda mi czasu w perspektywie tego, co chcialbym przeczytac.
O barku nawet nie wspomne, bo nadal stoi w nim butelka whisky kupiona z mysla o celebracji roku... 2000. Fakt, ze duza i w sporej czesci pusta, no ale sam fakt. Swoja droga jak ustawilem sobie wszystkie butelki z barku i miejsc, gdzie upycham te, co sie w barku nie mieszcza, to kameralne wesele bym tym napoil do upadlego, jak mniemam. A w ksiazkach zaleglosci mam na 2 lata wstecz, a tu ciagle przybywaja nowe, a jeszcze ta klasyka sf, no... Za komuny nie uwierzylbym, ze to mozliwe ;)
Lifter--->aleś dał czadu, tak sobie myślę, że pijąc 1-2 szklaneczki whisky wieczorem, plus jak nie było korony tak 0.7 z kumplami średnio raz w miesiącu, idzie mi tych butelek 0.7 kilka na miesiąc...weź się nie męcz i wyślij mi swoje zapasy...zapłacę za przesyłkę :P
Raistand---dokładnie
OldDorsaj - ujmijmy to tak: mam ok. 65 roznych whisky (w wiekszosci maltow), z czego ulubionych po kilka butelek i tych popularniejszych tez po kilka butelek. A pijam nie tylko whisky (koniaczki, brandy rozmaite, z czego najbardziej zreszta podchodzi mi grecka metaxa [*]). No i do tego pijam niewiele, faktem jest, rzeklbym - smakuje i sacze raczej. Wiec i schodzi mi niesporo. Ta butelka z 2000 to akurat specyficzna sytuacja, zwykle schodza mi szybciej... ale i tak kupowalem wiecej niz spozywam, a zwznajomi wiedza, ze jesli idzie o prezent, to butelka whisky zawsze jest prezentem utrafionym, to przybywa mi ich szybciej niz konsumuje. Bedzie na stype po mnie, jakby co - zapraszam :P
A jak probowalem nieco zmniejszyc zapasy, to zona zaczela sie krzywic, ze takie codzienne popijanie to ble, fe, i w ogole absolutnie nie, nawet jesli spozywalem to w dawkach homeopatycznych wrecz.
[*] i tu mam perelke - rocznik 1978, sprzedawana od 2018, w ilosci 7000 butelek, kazda z numerowanym certyfikatem. Kosztowala pareset zlotych i wydzielam ja sobie skapo, tylko przy wazniejszych okazjach. Swoja droga gdyby to byl koniak to kosztowalby z 25.000 zl od butelki... widzialem taki, przez gruba szybe ale widzialem.
lifter--->no to zapamiętaj sobie na przyszłość, żeby przypadkiem nigdy mnie do siebie nie zaprosić...bo potem by było "wielkie mi uczyniłeś pustki w domu moim" :P. Najstarszą, też za szybą, to widziałem około 60-letnią whisky za kilkadziesiąt tysięcy euro z tego co pamiętam....i zazdroszczę znajomych :P Brandy też pijam, ale taką częściowo własnej produkcji głównie :P
Uwielbiam ten temat
w wieku 36lat moge sie poczuc jak młodzieniaszek :D
Własnie ostatnio zrobiłem sobie przegląd regałów na ksiązki i przy obecnym (slabym niestety) tempie czytania wyszlo mi, ze nieprzeczytanych lektur na półce mam lekko licząc na 3 lata
A systematycznie uzupełniam biblioteczke o klasyki, ktore czytałem a których nie mam/miałem w swojej kolekcji dotychczas i chciałbym jeszcze do nich wrócic
Ratuje mnie to , ze czytam głownie fantasy a nie s-f a w fantasy mało co teraz wychodzi interesującego mnie i wartego zakupu
bridgeburner---> fantasy to bym się pozbył od razu z biblioteczki...nawet za kilka zł od książki, jeśli hurtem...po tym nie miałbym żadnego skrupułu, ale tego też będzie sporo.
OldDorsaj
Mógłbym być zainteresowany ale pewnie bardziej pojedynczymi sztukami niż ilością hurtowa
Raz że samej fantastyki mam ponad 200 szt, więc większość tego co miec chciałem a dwa zupełnie nie interesuje mnie np polska fantastyka (tzn to co mnie interesuje czyli Sapkowskiego, Wegnera, Zajdla mam) czy jakieś serię w stylu FR, Dragonlance itp itd (miałem tego kilogramy kupione naście lat temu ale uznałem że pewien poziom na regale musi zostać zachowany i wywiozlem to do biblioteki publicznej)
Jeżeli miałbyś spis tego co masz i chciałbyś sprzedac to chętnie się zapoznam, jeżeli nie to nie wiem czy masz chęci katalogować żeby sprzedać kilka szt
bridgeburner--->nie, nie mam ochoty ani czasu katalogować, a kilka sztuk więcej, czy mniej nie zrobi mi różnicy...fantastyki mam pod 2000, a wszystkich książek papierowych dwa razy tyle. 99% to pozycje wydane przed rokiem 2000. Nie mam tam rzeczy typu Dragonlance itp, może oprócz Conana.
PS. Pewnie Zajdla z podpisem nie masz? :P
Nie da sie ukryc nie mam, jak Zajdel odchodził z tego świata to ja robiłem w pieluchy...
Conana akurat jakis jeden zbiór planuje kupic, zeby symbolicznie miec w kolekcji
Ja zaczalem cytac fantastyke jakos w 98-99, Diune, Hobbita potem Władce
Pierwsza swoją ksiazke kupiłem bodajze w 2000 - "Miecz Przeznaczenia" wiec siła rzeczy 90% mojego zbioru to ksiazki napisane po 1990
Nie masz czasem cyklu o detektwyie Garrecie Glena Cooka? :P
Chetnie bym kupil nawet wydana w Polsce calosc mimo iz mam pojedyncze tomy
Cooka mam zdaje się tylko cykl "Czarna kompania" i to pewnie też nie całość, a tylko 4-5 pierwszych tomów. W latach 1990-2010 kupowałem już tylko sporadycznie te pozycje na których najbardziej mi zależało. Wcześniej wszystko co tylko wpadło mi w ręce z fantastyki, zaś później przerzuciłem się całkowicie na e-booki.
Drugi i ostatni tom SF Mroza bardzo dobry...jeśli czytaliście "Chór zapomnianych głosów" to polecam.
O, nie wiedziałem że on napisał jakieś sf....
Iselor--->ale ty przecież nie czytasz SF...tak przy okazji ma w szufladzie kilka zamkniętych powieści SF i dwie niedokończone.
też tak mam
nie można pisac hurtowo dobrych ksiązek co 3 miesiace, po prostu nie mozna
On to całkiem logicznie wyjaśnił w posłowiu do tej powieści. Otóż ta właśnie leżała kompletna w szufladzie od 2014 roku.
Cytat: "Dobra, dobra. Mieliśmy już do czynienia z filozofią temporalną na kartach powieści – i myślę, że tyle wystarczy. To jednak prawda, że każdy pisarz na początku swojej drogi musi nauczyć się wyjątkowej cierpliwości. Szczególnie kiedy ma całkiem niemało powieści poupychanych w szufladach.
Moje aż się uginają. Oprócz Echa z otchłani jest tam przynajmniej sześć skończonych historii z gatunku fantastyki i dwie napoczęte, ale nigdy niedomknięte. (Nie pytaj, ile mam kryminałów, thrillerów i innych). Co jakiś czas te widma szepczą, przypominają mi o sobie, domagają się zredagowania (czy raczej przepisania) i chcą, żebym do nich wrócił. To dość kuszące, bo pisanie każdej z tych książek wspominam jako niesamowitą zabawę – owszem, była to ciężka praca, ale najprzyjemniejsza, jaką można wykonywać w tej galaktyce.
Problem polega na tym, że nie mam konchy ani dostępu do Terminala. Mawia się, że twórczy żywot jest krótki – nawet jeśli trwa kilkadziesiąt lat. I to święta prawda. Bez względu na to, na jakim jest się etapie pisarskiej kariery, autorowi nieustannie towarzyszy poczucie, że nie zdąży przelać na papier wszystkiego, co mu się w głowie zrodziło. A zatem to zawsze wybór na zasadzie ryzyka – nie wiadomo, czy daną książkę się skończy, czy nie. Czy wyśle się ją w świat, na półki księgarń, czy schowa się ją do szuflady i nigdy nikomu nie powie o jej istnieniu."
Zresztą co tu dużo mówić. Obie powieści są nie tylko dobre, ale nawet bardzo dobre i tyle...po co filozofować.
Z mojego punktu widzenia to niech sobie te powieści spokojnie leżą w szufladzie.
http://baza.fantasta.pl/biblioteczka.php?id=842
Raistand--->Takie proste pytanie. Czy napisałeś tę opinię po przeczytaniu tej dylogii, czy też tak sobie?
Iselor--->ale zdajesz sobie sprawę, że to zaledwie "kropla"?
Zdaję sobie sprawę ale nigdy nie zamierzałem znać się na sf czy posiadać mega zbioru w tym gatunku. Obecnie ogólnie mało czytam fantastyki, przerzuciłem się na inne rzeczy.
OldDorsaj- > Dobrnąłem do połowy "Chóru" i dałem sobie spokój. Nie trawiłem zupełnie głównych bohaterów i ich rozmów. O innych rzeczach już nie wspomnę. Chociaż nie... muszę wspomnieć bo wyjdzie na to, że się tylko czepiam.
- Akcja ratunkowa organizowana w trybie "liczy się każda sekunda" podczas gdy wiadomo, że miną lata zanim ratownicy dotrą do celu
- Ciekawostki w rodzaju tego, że planeta nie obracała się więc była zwrócona do gwiazdy cały czas tą samą stroną. Taka sytuacja nie znaczy wcale, że planeta nie obraca się wokół własnej osi. Znaczy natomiast to, że czas obrotu jest równy czasowi obiegu gwiazdy.
- Główni bohaterowie i ich rozmowy.
- To, że miałem wrażenie iż czytam jakieś wariacje na temat Event Horizon to już jest do pominięcia bo mi się wszystko z czymśtam kojarzy. Za dużo rzeczy w głowie. :)
Raistand--->jakbyś przeczytał całość, to wiedziałbyś, że czas w tych powieściach nie ma najmniejszego znaczenia. Bohaterowie zaś i ich rozmowy, cóż kwestia gustu, mnie się akurat podobało, żonie też, a ona czyta bardzo mało SF, w sumie "Chór..." i "Prom kosmiczny 03" Beara w ostatnich kilku latach. Pozostałe szczegóły to dla mnie "drobiazgi", na które nie zwracam nawet uwagi, a skojarzenie z czymś co mi się podobało uważam za zaletę. No ale rozumiem i szanuję inny punkt widzenia, myślałem raczej, że wszyscy którzy napisali niepochlebne słowa na temat autora pod moim postem, nie przeczytali żadnej jego pozycji. Sam też przeczytałem tylko te dwie jego powieści i nie mam żadnego pojęcia jakie są jego kryminały czy thrillery. Natomiast sądząc po popularności i ocenach, to nie może być źle.
Czy ktoś wie, czy "Project Heil Mary" Andy'ego Weira jest/będzie w Polsce wydany?
Ktos to moze czytal po angielsku, warto?
Nasze imię Legion, nasze imię Bob
Dennis E. Taylor
Bob Johanson właśnie sprzedał swoją firmę informatyczną i już nie może się doczekać życia pełnego atrakcji - książek do przeczytania, filmów do obejrzenia i miejsc do odwiedzenia. Więc to trochę niesprawiedliwe, gdy po chwili śmiertelnie potrąca go samochód.
Budzi się sto lat później i stwierdza, że odmrożeńcy nie mają już żadnych praw, jest więc własnością państwa. Został przekopiowany do komputera i ma zostać inteligencją sterującą międzygwiezdną sondą kosmiczną, szukającą planet do zamieszkania. Stawka jest wysoka - co najmniej trzy inne państwa próbują pierwsze wystrzelić takie sondy, a nie grają czysto.
Najbezpieczniej mu będzie w kosmosie, jak najdalej od Ziemi. Ale tak mu się tylko wydaje. Bowiem wszechświat też jest pełen wrednych istot, które wcale nie lubią, gdy wkracza się na ich teren.
To pierwszy tom cyklu, wiec nie wiem, czy sie angazowac :)
O tym też nic nie słyszałem, ale przeczytałem kilka opinii (w sumie wysoka ocena) i może być różnie...ale podobno nie za długie i czyta się szybko, czyli za dużo nie stracisz jak masz i może polecisz, albo nie, innym.
Ponoć nie jest złe. Mam to na kupce tylko, że jeszcze kupka trochę urosła...
A z cyklami to jest ten problem, że człowiek się wciągnie a potem wydawnictwo stwierdzi, że kryminały się lepiej sprzedają. :(
Poczekam zatem az ktos przeczyta, bo opinia na LubimyCzytac niezla ale nie powalajaca.
Ted Chiang - "Wydech"
Bardzo dobry zbiór opowiadań. Zresztą tak samo jak "Historia Twojego życia". Skłaniające do różnych przemyśleń. Stawiające trudne pytania na które nie da się jednoznacznie odpowiedzieć.
Oooo...poprzedni zbiór był świetny...nic nie wiedziałem o wyjściu kolejnego...super info.
Mam w kolejce... bardzo dlugiej kolejce (moje klasyki dociagaja do tomu 69, a ja w ciagu roku przeczytalem ich 37..). Chyba ze zmienie kolejnosc.
A ja polecam Limes inferior - Janusz Zajdel. Ciekawie wykreowany świat do którego powoli zmierzamy.
Ej no, ale wiesz, to klasyka.
To jakbys nam polecal Pana Tadeusza albo Trylogie.
Widzisz moj nick? :) Dla ludzi zyjacych w latach 80 powiesci Zajdla: Limes, Wyjscie z cienia, Cylinder van Troffa i Cala prawda o planecie Ksi, to byla jazda ABSOLUTNIE obowiazkowa.
Panie ja siedzę w wątku "Nasze Książki" tutaj chyba coś napisałem pierwszy raz.
Nie wiem co jest w klasyce, dla mnie Diuna, 451° Fahrenheita, Hyperion, Kroniki marsjańskie itd.
Dzięki pandemii mam więcej czasu na czytanie i miałem szczęście że trafiłem na taką fajną książkę. Czyli za inne książki autora też się zabrać?
Sądząc po średniej wieku to tu Limesa wszyscy na wyrywki znają.
:)
BTW Dorzucę jeszcze trylogię "Apostezjon" Edmunda Wnuka-Lipińskiego.
No jakos ten Lipinski zdawal mi sie zawsze taki... pisany warsztatem, nie sercem. Pamaietam "Wir pamieci" ale glownie to, ze go czytalem, z samej fabuly niemal nic nie zostalo w glowie, jakies strzepy, a dobra ksiazka we mnie zapada na zawsze,
...Tutaj to pamietaja nawet Wojne swiatow Wellsa :)
Ogłoszono nominacje do nagród Hugo.
To dobra okazja by jeszcze raz polecić "Wydech" Teda Chianga gdyż w zbiorku tym możemy przeczytać nominowane "Omfalos" oraz "Lęk to zawrót głowy od wolności".
To będzie pewnie następny zbiór opowiadań jaki przeczytam. Teraz jestem w trakcie lektury "Wielkiej księgi SF" w redakcji Mike'a Ashleya, wydanej u nas w dwóch tomach, zawierających 22 opowiadania, w większości wcześniej u nas nie publikowane. Po lekturze sześciu jestem bardzo zadowolony. Miałem w kolejce jako następne opowiadania Zbierzchowskiego i Szmidta, ale pewnie będzie to Chiang. Czytam po trzy opowiadania pomiędzy powieściami, więc trochę zejdzie :P
No skoro tak zachwalasz...przerzuce z konca na poczatek kolejki :)
POki co czytam opowiadania Aldissa i Spinrada ale wyjatkowo jakos mi nie wchodza, nie wiem czy to kwestia czasu i nastroju, czy tez ta "new wave" mi juz nie siedzi... czy jak.
"Wydech" super, może poprzedni zbiór Chianga nieco lepszy, ale to klasa światowa.
"Wielka księga SF" też była spoko, z tego co pamiętam, choć jak to w antologiach, poziom nierówny. Z tych "Wielkich ksiąg", co je Fabryka swego czasu wydawała, najlepsza.
Skoro czas zarazy, to i czas na grubsze książki. Po kilku latach trzymania na czytniku wreszcie rzuciłem się na Sandersona i przeczytałem drogę królów. Tak jak ktoś napisał tu lub w wątku o książkach, 3/4 takie trochę maloakcyjne, co spowodowało, ze czytałem tę część jakiś tydzień z bardzo licznymi przerwami na inne pożeracze czasu, ale wczoraj dotarłem do bitwy o wieżę i... skończyłem książkę o 2.30 nad ranem. Ah gdyby całość była taka jak ostatnie rozdziały...ale ogólnie oceniam bardzo pozytywnie, choć pamietam ze pierwszy tom gry o tron był jednak lepszy. Mam nadzieje że słowa światłości są jeszcze lepsze...
Na czerwiec Drageus zapowiada rozpoczęcie kolejnej serii militarnej SF, "Expeditionary Force" Craiga Alansona. Seria liczy na razie 9 tomów.
Recenzje brzmią dość zachęcająco. Tylko jaka mam gwarancje, ze wydadza wszystkie 9 tomow, kuzwa. Czlowiek sie wkreci, a potem... No ale myslmy pozytywnie.
Drageus raczej wydaje to co jest. Oni z tego żyją. IMHO można spokojnie czytać.
Drageus raczej wydaje konsekwentnie wszystko, jedynie z tego co wiem, zrezygnowali z jednej serii na samym początku, no i nie zamówili kolejnych tomów u Saulskiego. Trochę martwi mnie, że ich strona jest zablokowana.
Jedna z nielicznych zalet pandemii, Pan Witold Bartkiewicz wykorzystuje czas wolny, tłumacząc w ekspresowym tempie kolejne opowiadania ze Złotego Wieku SF, dzięki czemu moja biblioteczka powiększyła się o kolejny tom opowiadań z tego okresu....a nazwiska zacne: Bester, Simak, Vance, Hamilton, Leiber...
To prawda, codziennie odwiedzam strone sprawdzajac co tam nowego :). I w sumie moje zbiory klasyki (tzn. zrobione zbiory opowiadan) zblizaja sie do... 90 (!!!) tomow, z czego spora czesc to jego robota.
"Nasze imię Legion, nasze imię Bob" - Dennis E. Taylor
Nie wiem czemu spodziewałem się błyskotliwie napisanej, pełnej humoru a jednocześnie poruszającej poważne problemy książki. Może dlatego, że tytuł skojarzył mi się z pewnym bohaterskim Billem. Pomysł na start jest dość ciekawy i względnie świeży. Im dalej tym bardziej przewidywalnie. Świat jest rysowany grubą kreską wręcz szkicowany. Czy warto sięgnąć? IMHO tak. Czyta się podobnie (tyle, że lepiej) jak serię "Star Force" Larsona.
W oczy kole nieco niechlujna redakcja. Są i literówki i błędy stylistyczne.
Ja odpuscilem sobie. Ale za to czytam nowego Kinga (przedpremierowo).
Odpuściłem sobie to po przeczytaniu streszczenia i recenzji...ale jeśli naprawdę czyta się lepiej niż Larsona, którego czyta mi się w większości bardzo dobrze, to trzeba będzie spróbować. Przeczytałem właśnie drugi tom Mammaya "Planetside: Przestrzeń", podobnie jak w tomie pierwszym czyta się dobrze, 2/3 luźnego kryminału i 1/3 misja wojskowa. Nie jest to jakaś rewelacja, ale na pewno sięgnę po następne tomy jak wyjdą.
Ja tylko przypomnę, że mi osobiście "Star Force" Larsona czytało się bardzo ciężko. Więc w tym wypadku "lepiej" nie jest zbyt silną rekomendacją.
:)
Ocena i recenzje mocno wzrosły, trzeba będzie się chyba temu przyjrzeć.
Witam, już kiedyś pytałem, ale może się coś zmieniło
Nie chciałby ktoś kupić Neuromancera w dobrym stanie?
Kilka lat temu to wydanie śmigało po 70-80zł na allegro. Niedawno zapytawszy w antykwariacie dostałem odpowiedź, iż na Pyrkonie ktoś za stówkę może weźmie. Niestety Pyrkon(jak i Gry-Offline) odwołano, więc może ktoś tutaj? Cena oczywiście do negocjacji w zależności od levela na forum :)
pozdrawiam :)
To musiałby być jakiś konkretny zbieracz, bo przecież cała trylogia w twardej chodzi za niecałe pięć dych.
Ja bym się cieszył, jakby ktoś moją biblioteczkę (pod 3000), wziął płacąc po kilka zł za tom :P...a jest tam prawie cała powojenna fantastyka do lat około 1990-2000 i trochę nowszych, sporo autografów.
No to wystaw gdzies na aukcje.
Ja kiedys wynioslem na makulature wiekszosc "klubowek" kupionych w latach 80, czego teraz zaluje, bo zaczynaja miec wartosc kolekcjonerska.
No ale coz.
Gdzie te czasy, gdy za trylogie Tolkiena dalem pol (kiepskiej) miesiecznej pensji, a potem mi wszyscy zazdroscili, ze tak tanio kupilem, bo trafic Tolkiena w antykwarciacie to bylo jak trafic piatke w totka. Mam ja do dzisiaj, oczywiscie.
lifter--->nie mam ciśnienia, to raczej żona je ma...a klubówki chyba wszystkie mam, łącznie z fanzinami poszczególnych klubów SF.
Ja pamiętam jaki miałem orgazm jak (po paroletnich polowaniach na różnych pchlich targach i antykwariatach) udało mi się dopaść "Złego" Tyrmanda.
A teraz w każdej księgarni bez problemu można go kupić.
Tak, to samo mowilem sp. EGM bodaj w 1987, ze w kapitalizmie nie ma tej radosci "eeeej, kupilem trylogie Tolkiena!!!" - i wszyscy zazdroszcza, A tam "A, ok - to wydanie w twardej czy miekkiej oprawie, z tej czy tamtej firmy"?
A ja pamietam do dzis jak sie miotalem po wszystkich wroclawskich ksiegarniach w pogodni za "Czarnoksieznikiem z archipelagu". I nawet pamietam taki montypajtonowski dialog z pania z takiej kanciapy na Dwrocu Glownym gdzie sprzedawano ksiazki plyty.
- Przepraszam czy jest ksiązja Ursuli LeGuin...
- Nie, nie ma tej plyty [ wyjasniebue: wtedy Urszula "Dmuchawce, latawce wiatr" wydala swa pierwsza plyte]
- Ale mi chodzi o ksiazke, Ursuli...
- Nie, nie ma tej plyty,,,
- [Ja dobitnie] CHODZI MI O K S I A Z K E, ksiazke Ursuli Le Guin
- ‹Pani, jeszcze dobitniej] N I E, NIE MA TEJ PLYTY.
Poddalem sie. Ksiazke kupilem na aukcji organizowanej przez Wroclawski KLub Fantastyki za jakies 300% ceny skleowie,
Nowy King jest calkiem przyzwoity, 4 opowiadania z czego pierwsze i na szczescie najkrotsze niczym nie zachwyca, ot taka kingowska wprawka, sprawnie napisana ale nie budzaca wiekszych emocji. Z 3 pozostalych wlasciwie zadne nie jest typowym horrorem, ale sa warte uwagi. Dla fanow "trylogii mercedesa" jest opowiadanie tytulowe, gdzie pojawia sie Holly Gibney i pare innych znanych z trojskiegu postaci, choc jak dla mnie wyglada to na recykling watkow i pomyslow, ktore nie zmiescily sie w "Outsiderze". Ale czyta sie dobrze. "Szczur" wyglada przez wiekszosc stron jak studium pisarza pograzajacego sie w szalenstwie (gdzies pomiedzy Jackiem Torrance z Lsnienia i bohaterem Mrocznej polowy) by potem nagle skrecic w nieco inna strone, choc do konca nie wiemy czy jednak aby na pewno (jasniej nie napisze, by nie spoilerowac). Ale moim zdaniem za dlugo sie rozkreca, jakby autor chcial zrobic z tego powiesc, a potem nagle stwierdzil "a nie, jednak opowiadanie" ale zostawil juz te przydluga ekspozycje.
Mi najbardziej spodobalo sie Zycie Chucka - tak naprawde 3 oddzielne opowiesci, spiete przez tytulowego Chucka, a do tego puszczone w odwrotnej kolejnosci. Dzieki temu najpierw widzici COS, ale nie wiemy DLACZEGO to sie stalo, a z kazda kolejna opowiescia, z ktorej kazda jest w innej tonacji, tworzy sie nam dopiero pelen obraz. Szczegolnie mocy jest ten III, czyli pierwszy akt, szczegolnie gdy sie go czyta dzis.
Summa summarum takie 7/10, choc za Zycie Chucka dalbym 8/8+
W sumie mogę się zgodzić. "Telefon..." jest ok, choć to tylko nieco uwspółcześniona wersja klasycznego motywu. Tytułowe opowiadanie zbytnio powtarza "Outsidera", choć fajnie, że Holly wreszcie na pierwszym planie, King konsekwentnie rozwija tę postać. Mnie się ta powolność w "Szczurze" podobała. W sumie najgorzej wypada finał :D
Telefon, gdyby nieco zmienic realia smialo moglby wyjsc spod reki Edgara Allana Poe. Taki dosc staroswiecki horror.
Ta powolnosc w Szczurze jest OK, choc patrzac obiektywnie jest to wada kompozycyjna, bo potem final zdaje sie byc robiony w pospiechu. Zakonczenie ejst OK,
spoiler start
bo do konca nie wiemy czy szczur byl prawdziwy, czy tez to tylko wytwor jego umyslu.
spoiler stop
A co powiesz o "Zyciu Chucka" dla mnie to jest perelka - nie zeby bardzo straszyla (choc ten poczatek jest swietny) ale dla klimatu i kompozycji wlasnie.
Czytam 3 tom The Expanse (trzeci tom niedawno zaczalem i dopiero okolo 20% za mna) i w sumie troche jestem rozczarowany. Spodziewalem sie czegos naprawde dobrego, SF i space opery bo podobno dobrze zarysowane uniwersum a wydaje mi sie ze wyszlo calkiem lekka przygodowka? Bohaterowie sobie lataja z jednego miejsca na drugie i przypadkiem ciagle sie znajduja w centrum intrygi :) Najbardziej do lektury przyciaga tajemniczosc protomolekuly ale nie ma jej az tak jakos duzo w calej akcji.
Powiedzcie, dalej jest to samo w tej desen czy akcja jakos powaznieje/rozkreca sie?
IMHO jeśli jesteś w trzeciej części i uważasz, że się "nie rozkręciło" to zostaw cykl i poszukaj czegoś innego. Nic na siłę.
Pisze to z pozycji zajadłego fanatyka tej serii nie raz twierdzącego, że to najlepsza rzecz jaka przytrafiła się szeroko rozumianej fantastyki przygodowej. )
i nie nazwałbym tego space operą. ;)
Tak, to nie jest space opera w moim rozumieniu. Generalnie fajna seria, słucham sobie każdego tomu niedługo po premierze, ale jakbym nie poznał, to nic bym nie stracił :) To tak w kontekście posta paściaka.
Dla mnie, podobnie jak dla Raistanda ta seria to też rewelacja i jedna z najlepszych czytadeł dziesięciolecia, jeśli nie w ogóle, ale też sądzę, że jak nie jesteś zadowolony po trzecim tomie, to raczej Twoja opinia się nie zmieni.
Lifter - coś nie mogę odpowiedzieć w kontynuacji wątku. Generalnie to najlepsze opowiadanie, głównie przez konstrukcję. Bo jednak wątek fantastyczny to sam początek, a później obyczajówka oczywiście z nutą "grozy", ale jednak działająca na czytelnika właśnie z perspektywy wstępu.
Grozy w "", bo w całym tomie nie ma nic, co by można tak nazwać. Co najwyżej thriller fantastyczny. Ale to raczej zarzut do przypinania łatek niż samego Kinga.
Sławomir Nieściur rozkręca się ze swoim cyklem "Shadow Raptors" z każdym kolejnym tomem. Może nie jest to jakieś arcydzieło, ale solidna militarno-przygodowa space opera, którą czyta się rewelacyjnie i za to ta ocena.
OldDorsaj ====> Jak jakościowo Nieściur ma się do space opery Szmidta? Dobrze się to czyta? Nie oczekuję tu Nobla literackiego tylko dobrego czytadła ;)
Polecam wszystkim Schronienie cykl powieści z pogranicza fantasy i science fiction autorstwa pisarza Davida Webera.
Nikt nic nie pisze, więc ja się odezwę, wyłącznie po to aby jutro wątek nie wpadł w czeluście "przedawnionych" :-)
Odstawiłem na razie SF na rzecz angielskiej wiktoriańskiej literatury ale po skończeniu sagi o Forsiastych mam szczery zamiar powrócić do tematu.
Oprócz Nieściura przeczytałem ostatnio drugi tom Scalziego. Pierwsze 1/3 dość nudne, potem trochę się rozkręca. Ogólnie jakby wziąć z dowolnych kilku tomów Honor Harrington fragmenty dotyczące, spisków, polityki itp., wywalić cała resztę z bitwami w kosmosie na czele, dodać odrobinę seksu, to otrzymamy obraz tego tomu.
Druga pozycja to "Nadir" Edwarda Struna. Powieść składająca się z dwóch odmiennych części. Nawet ciekawa i dobrze się czyta, ocenę zaniża u mnie to, że przewidziałem prawie wszystkie twisty autora.
Ocena obu na 7.
Poza tym jeszcze drugi tom "Skyward" Sandersona. Mimo, że to niby "młodzieżówka", to chyba najlepsza z tej trójki-osobiście daję 8.
Zachęciłeś mnie tym Nieściurem. Następnym razem, jak będę robił zakupy w Publio, na pewno będę o nim pamiętał :)
Moich boi z Malazańską ciąg dalszy - niestety, znowu zakończone porażką, tym razem na drugiej części 9 tomu. W końcu złapałem się na tym, że w wielu przypadkach nie bardzo pamiętam kto jest kim, gdzie, kiedy, z kim po co i dlaczego, więc dałem sobie spokój, tym razem chyba ostatecznie :)
Natomiast spodobał mi się pierwszy tom cyklu "Złoczyńcy" V.E. Schwab pt. "Vicious: Nikczemni" (drugi tom, czyli "Vengeful. Mściwi" już trochę mniej, ale dał się przeczytać). Takie trochę inne spojrzenie na ludzi z supermocami, w formie thrillera.
Końcówka malazańskiej do bieg sprinterski. Erikson zreflektował się, że ma materiału na kolejnych kilka tomów, a tu trzeba się sprężać, bo kontrakt taki, a nie inny. Stąd sporo obcinania wątków (część przejął Esslemont), gnanie na przód i wrzucanie nowych rzeczy bez sensownego umocowania.
Szenk--->równie dobra, o ile nie lepsza jest seria "Hajmdal" Domagalskiego.
Czy ktoś z was ma w zbiorach jedną z tych klubówek?
*Dziś w nocy zbuntują się gwiazdy (antologia)
* Jestem obywatelem planety Mars - Fredric Brown?
Szukam też
*Pogranicze Sol - Nivena
*Miesiąc miodowy w piekle - Brown
Pewnie je gdzieś tam wszystkie mam, jedynie tego Nivena za bardzo nie kojarzę, ale jak był wydany przed 1990 to na pewno też mam. Niestety nie za bardzo mam czas tego szukać, a po remoncie kilka lat temu książki już nie są jak kiedyś poukładane seriami czy wydawnictwami, tylko poupychane jak popadnie w kilku warstwach i piętrach.
Jakiś czas temu naszła mnie ochota na powrót do fantastyki. Pozamawiałem sobie pierwsze tomy trzech serii o których słyszałem sporo dobrego. Tak więc na mojej półce stanęły dwa pierwsze zbiorcze tomy "Czarnej kompanii" Cooka, pierwszy tom "Opowieści z meekhańskiego pogranicza" Wegnera (od tej książki zacząłem i w tej chwili jestem na etapie w którym "Wszyscy jesteśmy Meekhańczykami" urwało mi wiadomą część ciała) a gdzieś w czeluściach Inpostowych magazynów oczekuje na dostarczenie "Z mgły zrodzony" Sandersona.
Ciekawy jestem waszych opinii na temat tych serii oraz propozycji na co jeszcze warto rzucić okiem.
Niestety przytoczyłeś tu tylko pozycje z gatunku fantasy, której nie czytałem już w tym stuleciu (wyjątek to bardzo dobry pierwszy tom "Gry o tron"). Dawno, dawno temu, w innej galaktyce, przeczytałem pierwsze kilka tomów "Czarnej kompanii" i pamiętam, że wyróżniała się bardzo na plus pośród innych pozycji w swoim gatunku.
No właśnie ja rzuciłem fantasy (a w zasadzie fantastykę w ogóle) jakieś 1,5 roku temu. Przeczytałem kilka słabszych tytułów i trochę się zraziłem przerzucając się na skandynawskie kryminały (z trylogią Millenium na czele) i twórczość Grishama którą zacząłem sukcesywnie nadrabiać.
Ostatnio jednak zatęskniłem za starymi klimatami, chciałbym też trochę wzbogacić biblioteczkę. Z Wegnerem już jestem w zasadzie pewny że trafiłem dobrze.
W wolnej chwili muszę w sumie przewertować ten wątek, może doszukamy się jeszcze czegoś ciekawego ;).
Z fantastyki przeczytałem ostatnio Archiwum Burzego Światła, też Sandersona i było w porządku, coś podobnego do gry o tron
O tej serii też myślałem, na moją półkę książki trafią na pewno, jednak na swoją kolej poczekają chyba do jakiegoś urlopu... Strasznie wielkie cegły :).
Mam pytanko - rzecz dotyczy starej SF młodzieżowej. Może polska, może radziecka, nie pomnę.
Pamiętam, że wśród młodzieży będącej bohaterami główną rolę damską miała dziewczyna Sonia
Ktoś? Coś? Pamięta? Kojarzy?
Może to jakiś Petecki czy Broszkiewicz?
Na pewno nie Broszkiewicz, na 99% Petecki i jedna z jego ksiazek "harcerskiego sf". Moze "Sola z nieba polnocnego", tak mi sie jakos kojarzy.
Pamiętam żal jaki czułem, kiedy uwielbiany przeze mnie Petecki, autor Stref zerowych, Tylko cisza, czy Messier 13, przerzucił się z hard SF na te młodzieżowe historyjki...pewnie chodziło o kasę.
Ja raczej zdziwienie - ale coz, znalazl nisze, widac zarabial lepiej niz na sf dla doroslych (swoja droga jakoss nigdy nie bylem fanem jego "doroslej" fantastyki - czytalem ale "czegos" mi w niej bylo brak. Ta mlodziezowa z kolei zdawala mi sie zbyt infantylna, a w sumie bylem jej targetem wtedy. Przeczytalem ze 2-3 i po wiecej nie siegalem, nawet w czasach gdy premiera KAZDEJ ksiazki sf byla malym swietem).
PS. No dobra, "Tylko cisza" byla niezla. Te ksiazke pamietam. Co do innych, typu Messier-13 to pamietam, ze czytalem ale w pamieci zostaly tylko jakies strzepy fabuly, pojedyncze sceny.
Wiedział tylko, że ma na imię Sonia i, żeby było śmieszniej, nigdy wcześniej nie wyściubiła nosa poza Ziemię. Powiedziano mu także, że dziewczyna przebywa w bazie budowniczych nowego miasta w obszarze planetoid. Teraz właśnie miało dojść do ich spotkania.
Strasznie wybredny jesteś lifter :-)
Ja do dziś mam kilka jego książek. W tamtych czasach nie było zbyt dużego wyboru do czytania (lata 70-te) a Petecki pisał taką twardą, męską SF. Jego główny bohater to było zawsze takie skrzyżowanie Brudnego Harrego z Old Shatterhandem. I to się podobało.
To były niemal westerny w Kosmosie :-)
Ale zgadzam się że "Tylko cisza" było najlepsze.
Skoro już tak zawędrowaliśmy. Był kiedyś radziecki film Spotkanie na Kasjopei. Strasznie trudno coś znaleźć, więc z muzyką Niemców z Kraftwerk :) Podkochiwałem się w jednej z bohaterek. Dzisiaj bym tego raczej nie robił :D
https://www.youtube.com/watch?v=9rdhOc5136Y
edit: wnuczka mi klawiaturę sokiem zalała, no i nie darłem japy, pewnie kupię nową po siedemnastu latach.
Ooo, pamietam ten film! Tez mi sie podobala jedna laska z niego. (W sumie to byly dwa filmy, ten byl sequelem, pierwszy to "W drodze na Kasjopeję").
A caly film jest na YT, tylko trzeba szukac po oryginalnym tytule (Moskwa - Kasjopeja)
https://pl.wikipedia.org/wiki/W_drodze_na_Kasjopeję
i przelacz na wersje rosyjska, bo tu cyrylicy nie obsluguja,
PS. Ta z warkoczami to nawet niczego sobie, mialem prawo byc pod jej urokiem :P
Zyga--->ja zawsze stawiałem na pierwszym miejscu "Strefy zerowe", przeczytane kilka razy i nawet przypomniałem je sobie ze dwa lata temu. "Tylko cisza" swego czasu też przeczytana 2-3 razy i możliwe, że z perspektywy czasu, gdybym przeczytał ją teraz, to też uznałbym ją za najlepszą.
Zyga--->tak, masz rację, ale u mnie jeszcze bardziej w pamięci pozostał klimat.
Tworzac dalej swa e-biblioteke opowiadan sf (w tej chwili dociagam do ok. 100 e-bookow kazdy o objetosci rzedu 400-500 stron "klasycznej" ksiazki!) szukam "klubowek" po internetach, co nie jest proste. Skanow malo, a oryginaly chodza czasem po bandyckich wrecz cenach ( 32-stroniczkowy "Miesiac miodowy w piekle" Tenna za 85 zl, no kuzwa). Zaczynam mocno zalowac ze z 15 lat powywalalem sporo z nich na makulature (glownie tych, ktore w RP zostaly wydane oficjalnie, w znacznie lepszej jakosci edytorskiej). Ale niedawno dorwalem "Statek cieni" Leibera. Tak sie zastanawiam tylko, czy ktokolwiek bedzie w stanie to dzis przeczytac, bo jakosc tlumaczenia jest tak PRZERAZAJACO slaba, jakby "tlumacz" robil to za pomoca slownika (Google Translator wtedy byl takim samym sf jak naped hiperprzestrzenny). O poziomie edytorskim nawet nie wspomne, bo nie ma o czym.
A mysmy to kupowali (za gruba kase) i czytali. Oczywiscie, trafialy sie tez dobre przeklady (np. Krolicki robil to zawodowo).
Ktoś coś wie co dzieje się z Wydawnictwem Mag? Zapowiadany kolejny tom Expanse na kwiecień, przełożono na 17 czerwca i cisza. Na stronie wydawnictwa strona z zapowiedziami pusta, nie ma żadnego info nigdzie i w ogóle wygląda na to, że ostatnia pozycja została wydana w lutym....tak jakby całkowicie zawieszono działalność.
Magowy Facebook działa normalnie
książke można tez kupic już w empiku, faktem jest ze przez empik.com dlugi czas dostawy ale jest sporo salonów z dostepnoscia
Plotki o zawieszonej działalności nalezy uznac za nieco przesadzone ;)
Nie mam Facebooka, Twittera itp. Wchodzę na stronę Maga, a tam pustki. Strona z zapowiedziami pusta, ostatnia książka oznaczona jako nowość z lutego, żadnej informacji, nic...po prostu wstyd w takim razie.
Ta ich strona to raz działa i ja aktualizuja a raz nie
dalem sobie spokój z wchodzeniem na nia ładnych pare lat remu
a zeby wejsc na ich fb wcale nie trzeba miec tam swojego konta
Od wczoraj "Gniew Tiamat" jest już w ebooku. Wiem bo czytam.
Jakieś zapowiedzi tez sa ale nie będę z katedry przepisywał. ;)
A MAG jak to oni. Zawsze jakieś obsuwy mają.
Strona Maga to trochę żywy trup. Prędzej śledź ich sklep - tam może zapowiedzi nie zawsze są, ale przynajmniej wiadomo kiedy coś się ukazuje i można kupować.
Spoko. Znalazłem ebooka na Świat książki za 22.80, taniej chyba nie będzie. W sklepie Maga była tylko wersja papierowa.
Carlos Ruiz Zafon nie żyje - informuje "El Pais" i "AFP". Słynny hiszpański pisarz zmarł w wieku 55 lat. Od kilku lat zmagał się z nowotworem.
Najlepsza była "Marina" i ta trylogia dla młodzieży....."Cień wiatru" wymęczyłem...."Grę anioła" rzuciłem w cholerę po kilkunastu stronach. Jednak za "Marinę" i Trylogię Mgły szanuję Autora. Szkoda że tak młodo umarł....
Przebiezka po polskiej starej, sf z lat 60-70.
Sporo Zajdla, troszke Fialkowskiego, odrobinka Weinfelda, no i wczesniej Zegalski i Czechowski oraz na deser Lema "Odruch warunkowy" + Opowieści o pilocie Pirxie. Daja rade, Zajdel dosc nierowny ale niektore teksty (Chrzest bojowy, Adaptacja) bardzo aktualne i dzis. Ogolnie - mila, lekka lektura.
A dla odmiany - 3 tomy opowiadań Barkera, wybranych z Ksiąg Krwi i tego, co publikowano w różnych czasopismach i sajtach.
Beksiński doskonale się komponuje okładkowo, czyż nie?
Dosc przypadkowo trafil w me rece I tom "Zgielku wojny" i po przekartkowaniu postanowilem te trylogie przeczytac, tak na oko skrzyzowanie Honor Harrington z domiesza tej sierzant z "Na srebrnych skrzydlach". Dawno nie czytalem nic nowego z militarnej sf, wiec sprobuje tego.
To jest jedna z lepszych serii militarnej SF. Swego czasu mocno ją tu zachwalałem.
No to wpisana na gore listy, bo inaczej by dwa lata czekala, bo skromnie liczac taka jest kolejka w sf (staram sie czytac na zmiane - raz sf, raz cos "realnego" (czyli nie beletrystyke). Kolejka taka, ze wszelkie kryminaly, thrillery etc. odkladam na czas gdy bede na emeryturze :) A kiedys lubilem poczytac Grishama itd. teraz tylko robie wyjatek dla kolejnej czesci przygod Jacka Reachera, bo tez zwykle czytam to w dwa-trzy dni.
Z SF u mnie nie jest tak źle, gorzej właśnie z sensacją/thrillerem, które też bardzo lubię (teraz akurat też Reacher :)). Na razie nie zmieniam jednak wypracowanego schematu czytania bo mi pasuje, czyli trzy SF, potem sensacja/thriller, a pomiędzy każdą powieścią trzy opowiadania z fantastyki.
Ukończyłem kilka dni temu i mam wrażenie że będzie to jedna z moich ulubionych serii. Wegner swoją sagę rozpoczął od dwóch tomów opowiadań, każdy tom podzielony na dwie części poświęcone konkretniej części imperium oraz konkretnym postaciom. Jeśli wierzyć recenzentom od tomu trzeciego przechodzimy w tryb powieści a losy bohaterów zaczynają się przeplatać.
Pierwszy tom jest genialny choć moim zdaniem nie jest równy, część poświęcona północy, której bohaterem jest porucznik "Górskiej Straży" jest absolutnie perfekcyjna. Każde opowiadanie jest poruszające i angażujące, a kiedy pomyślę o zakończeniu "Szkarłatu na płaszczu" ciągle mam ciarki na plecach.
Południe też było świetne i miało swoje momenty jednak na tle pierwszych opowiadań wypada lekko blado.
Jeśli ktoś czuje głód Sapkowskiego, Martina czy Cooka musi po to sięgnąć.
Moim zdaniem czwarty tom "Pamięć wszystkich słów" odstaje od reszty i to wyraźnie. Trudno jest mi w tej chwili przytoczyć wszystkie za i przeciw, bo czytałem 5 lat temu. Ogólne wrażenie jednak miałem takie, że poszło to nie w tę stronę, w którą oczekiwałem.
Akurat zarzut "poszło w inną stronę, niż oczekiwałem" to trochę mało merytoryczny. Faktycznie od 4 tomu znacznie większe znaczenie ma historia i ontologia świata przedstawionego, choć wcześniejsze elementy też są. I nie jest tak, że to nie było wcześniej zaplanowane, bo po prostu wyjaśnia się (szczególnie w "Każdym martwym marzeniu") wiele drobnych rzeczy, które pojawiały się od pierwszych opowiadań, ale nie wysuwały się na pierwszy plan. Myślę, że ocena tej zmiany zależy od indywidualnych preferencji.
A co do porównań - Sapkowskiego tu nie widzę, prędzej Eriksona.
Do czwartego tomu jeszcze mi daleko ale czuję się ostrzeżony :).
Póki co zanim zabiorę się do tomu drugiego mam w kolejce "Czarną kompanię" Cooka którą czytam obecnie, a która nieco mnie zawiodła. Może to kwestia przekładu, a może faktu że ten zbiór opowiadań to początek kariery pisarza ale teksty są nieco chaotyczne. Sama fabuła wciąga, ale sposób podania mógłby być lepszy.
Równolegle czytam "Szklany tron" na który znajomi namawiali mnie od miesięcy i... tu również mam wątpliwości.
Książka czyta się świetnie, jest napisana lekko i naprawdę przyjemnie. Jednak tutaj mam problem z naiwnością tej historii i bohaterami ala "american teen movie" tylko wrzuconymi w realia lekko mrocznej fantasy.
Kiedy skończę te pozycje to w kolejce czeka jeszcze "stand alone" Marcina Mortki pod tytułem "Żółte Ślepia" i dopiero później wracam do Wegnera, więc do 4 tomu jeszcze trochę czasu upłynie :).
A co do porównań - Sapkowskiego tu nie widzę, prędzej Eriksona.
Mnie z kolei pewne podobieństwa przyszły do głowy, głównie w konstrukcji części postaci drugoplanowych i takim ogólnym klimacie poszczególnych opowieści. Erikson nie był dla mnie pierwszym wyborem bo nie jestem specjalnie zaznajomiony z jego twórczością, więc wierzę Ci na słowo :).
ksiażka inspirowana malazańska, beda epicka fantasy niestroniąca przez 3 tomy od akcji, z ciekawymi bohaterami, fenomenalnie opisana bitwa (wszyscy jestesmy meekhanczykami bodajze) w 4 cześci przeistacza sie w filizoficzne rozważania o spadającym liściu
Najbardziej zawodząca kontynuacja od ostatniego sezonu Lost? HoMM 4? Gothica 3? Neverwinter nights (jeżeli potraktowac jako kontynuacje Baldura)?
Ksiażkowo to ciezko do czegoś porownać, może kolejne tomy Diuny ? I to raczej te pozniejsze, dopisywne przez syna Franka Herberta
Zapadła mi w pamięc bo specjalnie po nia na Pyrkon poszedlem w 2015 zdaje sie, zeby móc jak najszybciej przeczytac
Nie przebrnałem przez całosc do teraz a kolejnej części juz w ogóle nie kupiłem ...
Shadow ---> Bo to nie miał być merytoryczny zarzut. To właściwie nie jest zarzut. 4 tom ma inny charakter niż wcześniejsze. Jest zdecydowane zwolnienie tempa akcji, nabranie oddechu, ustawienie środka ciężkości gdzie indziej. Ponieważ oczekiwałem czegoś innego, trudno żebym się do tego nie odniósł :) Zabrakło mi w 4 tomie charakteru i pazura, którymi przepełnione były poprzednie części. Czytałem go bez emocji, momentami ziewając.
Rzadko doszukuję się w książkach porównań do twórczości innych autorów, ale Erikson kojarzy mi się niezbyt dobrze i gdyby tu było podobnie, z pewnością nie podobałaby mi się cała seria tak bardzo, jak to miało miejsce.
Ok, odczytałem "odstaje" jako ocenę jakościową, a nie ocenę formy itp.
Shadow, czy posiadasz angielską wersję "Pustki" Hamiltona lub czy masz jakieś dojście do niej?
Jeśli tak, to czy mógłbyś w jakiejś wolnej chwili rzucić okiem, jak autor nazwał w wersji angielskiej gościa, którego tłumacz nazwał Stąpającym po Wodzie?
Z góry dziękuję :-)
Jeśli chodzi o Edearda to Waterwalker.
(link zawiera spoilery)
https://peterfhamilton.fandom.com/wiki/Edeard
Olsnilo mnie (rychlo w czas) i doszdlem do wniosku, ze zamiast czekac az np. ktos wrzuci do sieci jakies kolejne klasyczne opowiadanie sf, to... sam sie tym zajme. Tzn. wzialem sie za tlumaczenia klasyki - poki co glownie shortow, bo dluzsze formy nieco mnie przerazaja - moja angielszczyzna nie jest za dobra. Zapewne wiec jakosc przekladu nie bedzie powalajaca... ale w koncu robie to dla siebie :). Poki co w 3 dni mam 3 teksty (Slesara, Kornblutha i Browna - ten ostatni okazal sie kryminalem a nie sf, no ale coz zrobic, wypadek przy pracy, w encyklopedii fantastyki ten tytul byl w rubryce sf) bo tez w sumie to jakies 21 stron worda.
Wrzutek nie zrobie, bo nie wiem czy to sa teksty public domain czy nie... ale poki co mnie to bawi.,
Zamiast czekać na wrzut, nie prościej po prostu je czytać? Po co bawić się w tłumaczenie dla siebie? Trochę bez sensu.
@ OldDorsaj, jesteś egoistą. lifter bierze pod uwagę sytuację, że ktoś (może Ty), w pewnym momencie może zwrócić się z prośbą o podrzucenie jakiegoś opowiadania :-)
lifter--->przerobione na epub i wraz z pięcioma najnowszymi tłumaczeniami Bartkiewicza, tworzy 21 tom mojej kolekcji "Złoty Wiek SF". Wgrane na czytnik, jak tylko skończę "Dzień Kolumba" Alansona, zabieram się sukcesywnie do czytania :)
No i jak widac - przestalem czekac, zaczalem czytac. Moja angielszczyzna nigdy nie byla zbyt dobra wiec jakos sie lekalem, ze lektura tekstow naszpikowanych technicznymi nazwami i to sprzed 60-70 lat moze byc dosc trudna. Ale jednak nie, choc czasem musze sprawdzic jakis dawno przebrzmialy idiom w internecie.
BTW: All good BEMS - przezabawny szorcik Fredrika Browna, polecam. Miałem sporo radochy w tłumaczeniu, bo pojawiający sie tam kosmici uczyli sie angielskiego od najrozniejszych ludzi, wiec oddanie rozmaitch slangow bylo sporym i satysfakcjonujacym mnie wyzwaniem.
Swoja droga kto z was zgrabnie przetlumaczy tytul na polski, zalapujac jego sens?
W mojej wersji to
spoiler start
"Wszystkie dobre OOPy", bo BEM to oczywiscie Bug Eyed Monster, czyli w moim tlumaczeniu OwadzioOkie Potwory, ktore tam wystepuja w liczbie mnogiej
spoiler stop
Przecież to mnie zarzucił :P...a chodziło tylko o to, że jak masz się męczyć z tłumaczeniem, które jak napisałeś, nie możesz udostępnić z powodu niejasnej sytuacji prawnej utworów, to w tym czasie gdy to tłumaczysz, przeczytałbyś 5-10 innych rzeczy i tyle. Wiem, bo sam tłumaczyłem swego czasu dla ŚKF kilka opowiadań...tyle, że z rosyjskiego :P...i wiem ile to czasu zajmuje, nie samo tłumaczenie, ale poprawianie tego.
Pamiętaj, że od 25 lat żyję z pisania własnych i redagowania cudzych tekstów - 10-15 stronicowe opowiadanie w godzinę oszlifuję, może w dwie gora. A że czytam po angielsku dość wolno, to zapisanie tego, co czytam nie jest problemem, szczególnie jak się pracuje na 2 monitorach - na jednym oryginał, na drugim tłumaczenie... Poza tym chcę mieć te teksty w kolekcji, bo skoro zbieram klasykę w e-bookach, to chcę mieć i te.
PS. Nie udostępnie publicznie, to oczywiste, ale wysłać na priv tłumacznie do konsultacji przecież mogę. Tak, że jakby ktoś chciał je ocenić i poprawić jakieś babole, to wiecie, dajcie znać. [pokerface]
W sumie nie miałem najmniejszego pojęcia czym i jak długo się zajmujesz, a teksty chętnie sprawdzę...mail masz :P
Pisz na [email protected], tak bedzie prosciej, niz gdybym sie mial przekopywac przez dziesiatki majli, jesli mozna :)
Ehh, nie tak dawno wysyłałeś mi teksty z NF. Zresztą co tu kombinować, przecież to nie jest mój główny mail: [email protected], jak łatwo się domyślić...i jeszcze jedno, czy przypadkiem nie jesteś tym Smugglerem z CD-Action, którego komentarze od początku powstania pisma najbardziej ceniłem? :P
Old Dorsaj - jam nie... lifter, jam smuggler!
Adresu po prostu nie bylem pewien, a meili tyle dostaje, ze ciezko sie dokopac potem do jedno sprzed paru miesiecy...
Dzięki.
Zyga--->a skąd miałem wiedzieć? Dopiero dodałem sobie wypowiedź o 25-letniej pracy redaktorskiej do adresu mailowego :P. Zresztą gdybym nie był czytelnikiem CD-Action od pierwszego numeru, przez kilkanaście kolejnych lat, to też bym nie wiedział :)
lifter--->nic nie doszło, może źle wklepałeś nick? Na wszelki wypadek odpisałem ci na poprzedni mail.
O tyle dziwne, ze wyslalem na STARY adres, tzn. wziety z maila, ktory odnalazlem.
Sprobuje z innego konta poslac.
lifter--->przerobione na epub i wraz z pięcioma najnowszymi tłumaczeniami Bartkiewicza, tworzy 21 tom mojej kolekcji "Złoty Wiek SF". Wgrane na czytnik, jak tylko skończę "Dzień Kolumba" Alansona, zabieram się sukcesywnie do czytania :)
Witam, wiecie może kiedy ukaże się w PL Upadek smoków Milesa Camerona? Mimo, że nie równa to fajnie byłoby doczytać serię do końca.
Antony Boucher. Znacie to nazwisko autora z czasow "klasycznego" sf? Bo ja pierwsze slysze. Ale ze znalazlem jego opowiadanie na liscie "100 najlepszych shot stories" w historii sf, to - jako ze jest jednym z tych nielicznych, ktorych dotad nie znalem - postanowilem je wziac na tapet.
Tekst sie nazywa "Quest for Saint Aquin" i na razie - a jestem tak w mniejszej polowie - jestem nim zachwycony - cos jak "kantyka dla Leibowitza". Swiat postapo acz dosc dobrze rozwiniety technologicznie, kosciol znow siedzi w katakubmach, a bohater rusza na poszukiwanie tytulowego swietego, by umocnic w wierze wspolwyznawcow, w towarzystwie "robosla" z ktorym przy okazji prowadzi dyskusje teologiczne, jako ze robot jest - jak to robot - ateista, a miejscami przyjme wrecz role szatana kuszacego Jezusa na pustyni.
W streszczeniu nie brzmi to moze specjalnie zachecajaco.ale jest to jedno z opowiadan, gdzie czytajac masz po prostu intelektualna satysfakcje. Polecam, a jakby ktos nie chcial po angielsku, to pewnie za dzien/dwa bede mial tlumaczenie... do sprawdzenia.
Przyznam, że nigdy nie słyszałem...a swego czasu przeczytałem wszystkie dostępne opracowania o amerykańskiej SF...Lem o nim nie wspominał w "Fantastyce i Futurologii", a przeczytałem ją dwa razy...chyba że skleroza :)
No wlasnie, ja mialem podobnie. Pierwsze slysze,
Zmarl w 1956, dosc mlodo, za wiele nie napisal. Ale ten tekst jest zajebisty. Wlasnie skonczylem czytac (i tlumaczyc). Powiem tak - jednno z lepszych opowiadan jakie przeczytalem przez ostatnie dwa lata. Mysle ze byloby w moim Top 10 a na pewno w Top 20. Bardzo "kantykowate" ale jednak o czym innym niz tamto opowiadanie. Warto!
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Science_Fiction_Hall_of_Fame,_Volume_One,_1929–1964
Z zadowoleniem musze powiedziec ze z tej listy nie znam jeszcze tylko trzech opowiadan - ktore mam juz sciagniete i zapewne w ciagu tygodnia/dwoch sobie przeczytam (i przetlumacze).
Mozna powiedziec, ze w koncu odrobilem PRL-owskie zaleglosci, gdy dawkowano nam te amerykanska sf nader oszczednie.
Szkoda że w wątku nie ma wyszukiwarki. Być może było coś nt. pana R. Mroza.
Ale skoro nie ma, to czy ktoś może coś powiedzieć o jego pisarstwie? Potrafi to robić?
Chodzi o Remigiusza Mroza?
Napisał i wydał baaardzo dużo książek, przeważnie kryminałów/thrillerów i trochę fantastyki. O ile kryminały (zwłaszcza cykl o Chyłce) nawet mi się fajnie czytało, o tyle dylogia SF "Chór zapomnianych głosów"/"Echo z otchłani" zupełnie mi nie podszedł. Popełnił też chyba jakiś horror (jeden, czy dwa), ale tego jeszcze czytałem.
Ogólnie - sprawny rzemieślnik pióra, czyta się bez bólu, ale nie nastawiałbym się na wielkie przeżycie.
Ilość rzadko przechodzi w jakość.
Pisze to fan Pilipiuka wydającego dwie, nowe książki rocznie.
Przy "Chórze..." rozbolały mnie zęby ale są tacy, którym się podobało.
Gosc, ktory szybciej pisze ksiazki niz wiekszosc ludzi je czyta, nie moze tworzyc dobrych rzeczy, no nie da sie.
No tak. Czyli wiem, że ... nie kupować :-)
@ Szenk, jak zapewne się domyślasz, nie chodziło mi o kryminały (myślę że kojarzysz "ortodoksa" A-cisa) :-)
Z drugiej strony nie ma co generalizować, że więcej, nie znaczy lepiej.
Czytanie książek Mroza nie jest jakąś męką. Znam pisarzy, którzy - pisząc mniej książek - sprawiają mi mniej radości z lektury, niż twórczość Mroza. Chłop ma lekkie pióro.
Tylko, tak jak pisałem, bardziej mi się podobają tasiemcowe cykle Mroza, niż pojedyncze książki (w tym wspomniana tu już dylogia SF).
Ja mam do Mroza nad wyraz pozytywne podejście, choć muszę przyznać że pisze bardzo nierówno. Przeglądając te tony jego książek można trafić na gnioty ale można też trafić na całkiem zgrabnie napisane tytuły.
Nie da się jednak ukryć że to raczej autor dla fanów thrillerów niż fanów s-f.
W odróżnieniu od reszty, mnie jego dylogia SF bardzo się podobała. Fajny pomysł, ciekawe rozwiązania, brak sztampy i dobrze mi się je czytało...cóż chcieć więcej. Innych jego książek nie znam, więc się nie wypowiem.
Zyga--->Dodam jeszcze, że swego czasu obie książki tu dość wysoko oceniałem i polecałem...i naprawdę warto, jak masz ochotę na coś nietuzinkowego, a ciekawie napisanego, to osobiście polecam. Absolutnie nie żałuję lektury, a wręcz odwrotnie. Bardzo chętnie przeczytałbym coś jeszcze z jego SF...jeśli napisze.
No to mam tzw. dylemat :-))
Jeśli chodzi o Ciebie, to wiem że lubisz wojenną SF za którą ja raczej nie szaleję, ale z drugiej strony obu nam "podpasował" Hamilton.
Zyga--->to absolutnie nie jest wojenna SF. Rzeczywiście ostatnie lata często taką czytam i lubię, ale pewnie dlatego, że dawniej praktycznie była w Polsce niedostępna. Tym bardziej, jak natrafię na coś innego w SF, a jest to dobre, to traktuję to jako świetną odskocznię...i między innymi tak traktuję Hamiltona (kilka dni temu wreszcie zabrałem się za "Pustkę"), cykl Coreya, czy też tę dylogię Mroza, zresztą mógłbym wymienić więcej. Dylogia Mroza to solidna i ciekawa SF, ale o wiele wyżej stawiam Hamiltona (szczególnie jego cykl "Świt ludzkości", który jest najlepszą rzeczą, jaką czytałem od 20 lat) i Coreya, więc pewnie i tak sam będziesz musiał ocenić.
@ OldDorsaj, a za Pustkę bierzesz się po przeczytaniu Kroniki Upadłych, czy sobie ją darowałeś?
Przecież sprawdzałem specjalnie na wiki i nawet tu wklejałem chronologię i Pustka była najpierw...chyba że znów coś popier...., teraz i tak już za późno.Jednak nie:
The Void Trilogy
Pustka: Sny (The Dreaming Void) – 2007
Pustka: Czas (The Temporal Void) – 2008
Pustka: Ewolucja (The Evolutionary Void) – 2010
The Chronicle of the Fallers
Otchłań bez snów (The Abyss Beyond Dreams) – 2014
Noc bez gwiazd (The Night Without Stars) - 2016
Nie ma możliwości edycji więc muszę kolejny post:
Wcześniej w serii była jeszcze jedna pojedyncza powieść, ale nie wydana u nas...jeszcze przed Pandorą.
Do zobaczenia za dwa tygodnie, chyba że uda mi się zalogować na wakacjach.
Kronikę upadłych on napisał później, ale akcję umieścił (czasowo) wcześniej tzn. przed Pustką.
Czytam zawsze tak jak autor pisał, widocznie taki miał zamysł i nie mnie to kwestionować. "Kroniki..." oczywiście też przeczytam, po skończeniu "Pustki"...jestem w połowie drugiego tomu, ale w międzyczasie przeczytałem jeszcze drugi tom Ryka Browna, powieść Ludluma i 10 opowiadań.
W sumie, to Kroniki można sobie darować. Nijak nie wpływają na główną akcję. I nie wiadomo po co Hamilton to napisał.
Prawdopodobnie chciał wykorzystać już stworzone światy i zarobić trochę grosza :-)
Trudno powiedzieć czy słabe. Bardziej fantasy niż SF.
Mnie nie podpasowało. Trochę się z tym męczyłem. Ale ja nie przepadam za fantasy.
Generalnie chodzi o to, że jak ktoś nie przeczyta, nic nie straci z ciągłości akcji pozostałych tomów cyklu.
No to kicha, bo jak dla mnie te wstawki fantasy w tej serii też niepotrzebne...te sny Iniga, mimo że czyta się bez znudzenia, to jak mokre sny 17-latka. Mógł to wydać dla młodzieży osobno. Podejrzewam, że to się potem wszystko splecie, ale i tak pewnie nie do końca potrzebne. Czytam i czekam kiedy znów wrócę do rozdziałów SF...pewnie gdybym był z 20-30 lat młodszy to bym nie narzekał.
A jakie masz wydanie Pustki? To w twardej oprawie? Czy w miękkiej?
To w miękkiej ma babola w I tomie.
Mam co prawda pierwszy tom w miękkiej oprawie, to mój ostatni zakup "papierowy", ale czytam epuby z drugiego wydania...od tego zakupu, a to już trochę czasu minęło, czytam wyłącznie na czytniku i nie sądzę, żebym kiedyś znów skusił się na wersje papierowe.
Przeczytalem zbiorek Leibera "Mila dziewczyna" ze Stalkera.
Chryste panie, to byl koszmar.
Po pierwsze wiekszosc opowiadan z tego tomu jest zwyczajnie slaba od samego poczatku, albo sie fatalnie zestarzalo
Po drugie absolutnie koszmarny przeklad, pelen takich potworkow jezykowych i zdan pozbawionych sensu i logiki, ze glowa boli. Doszlo do tego, ze musialem sciagnac jedno z opowiadan by w oryginale przeczytac akapit, ktorego za diabla w przekladzie na polski pojac nie moglem.
Po trzecie - zerowa redakcja. Pomine dziwaczna interpunkcje (sam sie z nia zmagam) ale np. czasem w tekscie pojawia sie oryginalna nazwa (angielska) czegos/kogos, bo tlumacz ja przeoczyl (wspomagal sie Google Translatorem?) a redaktor - ktorego nie bylo - tego nie wychwycil.
300 stronicowa ksiazeczke czytalem chyba 2 tygodnie a i tak dobrnalem do konca tylko sila woli. Najgorzej wydane 10 zl (za e-booka) od chyba pieciu lat. Czytalem to zreszta zle slowo - zmagalem, sie, brnalem i grzezlem w tym... czyms.
Kurde nie pamietam klubowki, ktora bylaby na gorszym poziomie niz to.
Absolutnie odradzam, nawet jesli ze 2-3 teksty daja rade.
Coś czuję, że po takiej "rekomendacji" trzeba się będzie trzymać z daleka od tego wydawnictwa.
A szkoda, bo wydają sporo klasyki. Sam w zeszłym roku kupiłem u nich na e-bookach sporo książek Bułyczowa, ale jeszcze ich nie czytałem, więc nie wiem, czy i one reprezentują podobny poziom edytorski.
Bywa roznie, dwie inne ksiazki z klasyka byly strawne akurat choc pewnie duzo zalezy od tego kto konkretnie tlumaczy, przyzwoity tlumacz sam w miare jakos ogarnia swoj tekst, a nie tylko zapisuje kolejne przetlumaczone zdania, nie myslac czy sie z soba kleja.
Coz, te ksiazke ewidentnei zrobiono "po kosztach" - najtanszy tlumacz, a dostarczony tekst po prostu wyslano do skladu. Dodawszy dosc mizerny surowiec wyjsciowy (bo jak mowilem tylko 2-3 teksty sie bronia), efekt jest jaki jest.
Microcosmos God - tekst Sturgeona z 1941.
To juz wiem skad sobie autor "Piasecznikow" pozyczyl pomysl na swoje opowiadanie.
Oczywiscie, Sturgeon jest nieco naiwniejszy w swej prozie, a i niektore realia sie mocno zestarzaly, ale tekst sie broni do dzisiaj.
Aurora CV-01 - Ryk Brown (Cykl: The Frontiers Saga (tom 1)
Sięgając po pierwszy tom (z piętnastu) bestselleru Amazona nie miałem wygórowanych oczekiwań. Jednak nawet dość nisko zawieszona poprzeczka okazała się płonnymi nadziejami. Całość wygląda jak zapiski scenarzysty jakiejś "teen drama". Kalki i zapożyczenia są na porządku dziennym. Bohaterowie "tuż po akademii" rzuceni w wir wydarzeń radzą sobie oczywiście rewelacyjnie i momentalnie znajdują się na właściwych miejscach. DO tego oczywiście sceny łóżkowe. Obcy z którymi można dogadać się po angielsku to już zupełnie nieistotny szczegół.
Reasumując. Siedzicie w pociągu i totalnie nie macie co robić? Możecie zaryzykować.
Ja już po drugim tomie...weszło bez bólu :P. Alanson dużo lepszy, chociaż przez pierwsze kilkadziesiąt stron myślałem, że to będzie najsłabsza seria Drageusa.
O tak. Alanson pięć razy lepszy. Pisany bez zadęcia. Człowiek dość szybko orientuje się, że to czysto rozrywkowe sf.
Zaliczylem I tom zgielku wojny, w sumie taka Honor Harrington w nieco nowoeczesniejszym sztafazu, calkiem sympatyczne.
Drugi tom "Bobiverse" Taylora przeczytany...fajnie i lekko się to czyta, czekam na kolejne i zabieram się za trzeci tom "Pustki" i na tym kończę Hamiltona po stwierdzeniu Zygi, że "Kroniki upadłych" to bardziej fantasy...może kiedyś.
Marko Kloose albo zarzucił, albo zrobił sobie dłuższą przerwę w rozwijaniu swojej świetnej serii "Frontlines", dlatego pewnie FS postanowiło wydać jego kolejną serię "The Palladium Wars". Seria liczy dopiero dwa tomy, trzeci zapowiadany na czerwiec przyszłego roku. W Polsce tom pierwszy ukaże się już pod koniec września.
Ma ktoś może "Moczary Bitników" Varleya w formie eletronicznej? Dla jednego opowiadania nie będę (chyba) kupował całej książki "Rakietowe szlaki" cz. 4? (na allegro po 5 dych, ocipieli?)
Ostatnio mam jazdę na Varleya (jego powiesci sa srednie, ale co opowiadanie to arcydzielko - Porawanie, Press Enter, Uporczywosc widzenia, Czek in blanko na bank pamieci, Zegnaj Robinsonie. Nawet zaczalem sobie sam po anbielsku czytac te niewydane z Polsce. (A jak czytam to i zapisuje :)).
Ja, jeżeli mam cokolwiek elektronicznego, to od Ciebie.
A Varleya mam jedynie "Porwanie w powietrzu". Oczywiście na papierze :-)
Nie zapominaj o mnie :P Jak nazbierasz z 15-20 nowych tłumaczeń to prześlij na maila, najlepiej spakowane do jednego pliku :P Z góry dzięki :)
Tłumaczen to mam furset juz, ze 150 stron, albo i wiecej. Poszlo. jedno opowiadanie NIE jest moje (Bixby'ego) ale ze to klasyka tego autora, to dorzucilem. Polecam "W poszukiwaniu swietego Akwina" Bouchera - zamierzam sie temu utorowi blizej przyjrzec, bo jesli wiecej tekstow ma podobnych, to warto. No i tekst Sturgeona, o ktorym kiedys pisalem.
Dzięki. Muszę jeszcze przebrnąć ostatni tom "Pustki" Hamiltona, przeczytana połowa, super rzecz gdyby nie te "sny Iniga"...a czym dalej tym gorzej...i nudniej
Zacząłem czytać "Głębię" Podlewskiego. Tak się składa, że stosunkowo niedawno skończyłem cykl Wspólnoty. I po eleganckim Hamiltonie, Podlewski wydał mi się taki raczej przaśno-siermiężny.
Te pocerowane fotele, używanie plastikowych widelców, smród na statkach, dane przechowywane masowo na płytkach (akcja dzieje się w dalekiej przyszłości a przecież już obecnie dysponujemy pamięciami typu flash i pen-drajwami).
Z komputerami ludzie kontaktują się wyłącznie przy pomocy klawiatury, wklepując polecenia.
Toż to czasy DOS-u!!
Mam jeszcze wiele innych zarzutów ale muszę przyznać, że jak na razie fabuła mnie wciągnęła i mam zamiar czytać dalej :-)
Tak jak pisałem już kilkukrotnie, Podlewski jest świetny w tej serii, ale w ostatnim tomie niestety przekombinował.
Ja uważam, że przekombinował od samego początku. :)
Nie zmienia to faktu, że rodzimych space oper jak na lekarstwo wiec trzeba dać szansę.
Raistand--->ale przecież te multum pomysłów, podobne właśnie jak u Hamiltona, dopiero "eksplodowały w trzecim tomie, w pierwszych dwóch w sumie prosta historia, ciekawa i super się czytało, ale bez fajerwerków i jakichś specjalnych kombinacji...trochę fajnych pomysłów było, ale dopiero w trzecim tomie rozwinął skrzydła :P
Właśnie kończę 4 część serii i mogę śmiało polecić. Są tu autorskie wersje"Żniwiarzy" z Mass Effect, "Innych" z Gry o Tron, przez krótką chwile są nawet Space Marines z WH40k. Jak więc taki miks ikon współczesnego, mainstreamowego S-F mógł by się komuś nie podobać?;)
Dla mnie jest po prostu wszystkiego za dużo. Mnóstwo pokazanych pomysłów ale mało z nich jest satysfakcjonująco rozwiniętych.
Panowie, John Vartley wymiata, prawie kazde jego opowiadanie, ktore sobie czytam wymiata. Moze nie kazde jest na miare "Air Raid" czy "Press Enter" ale praktycznie kazde jest godne uwagi. A na razie nie wzialem sie za jakies "kobyly" a tlumacze "szorty" raczej na 10-15 stron, a on jak widze zyskuje wraz z objetoscia (co ciekwe, to ta jego slynna ksiazkowa trylogia powiesci nie zrobila na mnie wiekszego wrazenia, ale opowiadania kopia mi dupsko).
Trylogia Varleya to jedna z najlepszych rzeczy jakie czytałem...ale było to co najmniej 30 lat temu. Opowiadania zawsze świetne.
Mam pytanie. Nie tak dawno oceniałem tu bardzo dobrze zbiór opowiadań "Wielka księga SF", tom 1-2. Dorwałem kolejną część "Wielka księga ekstremalnego SF tom 1" i jestem zachwycony...przyznam, że po tych 300 "ramotkach" z lat 40-50 ubiegłego wieku to jak oddech świeżości, mimo że te opowiadania mają też 20-40 lat. Problem w tym, że nie mogę znaleźć ebooka z tomem drugim, podobno jest bardziej dziwny i słabszy, ale chciałbym jednak przeczytać. Znalazłem tylko na allegro oba tomy w papierze, co mnie już nie interesuje. Może ktoś ma, albo wie gdzie można to kupić w wersji elektronicznej?
Zajmrzyj na maila, tam ci powiem, gdzie to mozesz kupic.
No ja tez Varleya i nie tylko czytam by nieco powrocic do rzeczywistosci z lat 40-60. Np. Davil Delwine i Tk'tk'tk - Nebula z 1982. a ja dopieo teraz to przeczytalem (bo tez na polski niktn ie tlumaczyl...) - i z swietne, bo z jednej strony pomysl jak z lat 60 - komiwojazer na planecie zamieszkalej przez owadopodobne istoty, ktory chce tam zrobic inters, z drugiej wykonanie jednal duzo wspolczesniejsze, wiec i efekt fajny.
Zreszta najlepiej sam poczytaj, to zobaczysz.
A czekaj, to EKSTREMALNEGO sf 2 nie wiem, niestety mialem namiary tylko na wielka ksiege sf 2, No ale inne informacje w moim mailu moze cie troszke pociesza.
No to opowiadania mam zapewnione pewnie do końca roku. Z ośmiu ostatnich tłumaczeń Bartkiewicza i 50 twoich, zrobiłem trzy kolejne tomiki "Złotego Wieku SF" numery 21-23 :P Jeszcze raz dzięki.
Ja mam 97 tomow aktualnie (acz pare jescze czeka na dorzucenie paru tekstwow, bo straram sie robic tomy na 400 stron minimum, bo teoretycznie daje mi to 5 dni na lekture :).
Teraz mam ciag na Gardnera Dozoisa - dla mnie glownie tworca serii swietnych antologii, ale okazuje sie, ze pisarz z niego tez dobry. Varleya troszke odpuscilem, bo wiekszosc jego opowiadan dzieje sie w tym samym uniwersum i na dluzsza mete zrobilo sie to montonne nieco z uwagi na podobne realia. Swoj droga gosc niezle wali w rozmaite tabu - dzis robi to chyba wieksze wrazenie niz w lata 70, bo wieksza jest polityczna poprawnosc, a tu np. kazirodztwo jest zupelnie czyms normalnym - miedzy rodzenstwem i rodzicami nawet, nie wspominanac juz o tym, ze zmiana plci traktowana jest jak zmiana fryzury, a malzenstwa w dzisiejszej formie to zboczenie :)
Żona w końcu wywalczyła pozbycie się całej mojej kolekcji książek SF i sensacyjnych, około 2000. Miałem wam napisać wcześniej i zapomniałem, bo w środę rano mają przyjechać, wycenić i kupić całość, a pomyślałem, że może ktoś coś sobie znajdzie dla siebie jak jest z okolic Gliwic. Teraz już chyba za późno, bo zostało tylko jutro :(. Chyba że ktoś coś szuka i zostawię. Fantastyki jest około 1300 pozycji, m. in. chyba wszystkie klubówki....gdzieś tam podpisy chyba wszystkich polskich autorów, oprócz Chruszczewskiego i Lema i kilku zagranicznych.
Zyga--->ale żona ma masę innych zalet, co po blisko 35 latach małżeństwa świadczy samo o sobie, poza tym nadal jest kochana, więc nie ma co porównywać ze starymi książkami, których już nawet nie wezmę do ręki :P.
Zresztą sprawa padła, bo panowie po godzinnym przeglądaniu książek, stwierdzili, że fantastyka i SF to niezbyt ich działka i zaproponowali 500zł za wszystko. Wykopałem ich. Będę wystawiał na allegro te ciekawsze, lub seriami/paczkami, a resztę oddam za darmo.
Swoją drogą jest problem co potem będzie z tymi wszystkimi książkami.
Dzieci się fantastyką nie interesują. Biblioteki nie chcą przyjmować.
Żal, że niektóre pozycje, za którymi uganiałem się nieraz latami aby je zdobyć, pójdą zwyczajnie na makulaturę :-(
Ja sie kiedys wyzbylem 95% klubowek, ktore za ciezka kase kupowalem, teraz zaluje. Choc z drugiej strony jak porownalen "klubkowkowy" przeklad "Statku Cieni" z wersja Krolickiego (a potem jeszcze z wersja z Google Translatora) to wyszlo na to, ze ten gosc od klubowki w ogole nie znal angielskiego i tlumaczyl slowo po slowie po prostu :).
Dzis na polce zostaly mi papierowe edycje tylko tego, co budzi rozmaite cieple uczucia
- Dzienniki gwiazdowe Lema kupione chyba w 1976, w sumie to chyba pierwsza ksiazka sf, ktora sam nabylem. Tamze Cyberiada z ilustracjami Mroza i dedykacja "za dobre wyniki w nauce" z 1978. Wladca Pierscieni zakupiony za ZALEDWIE 2/3 pensji w bodaj 1985 (bo normalnie chodzil za 2-3, a ja kupilem cudem w antykwariacie). Wsztstkie tomy Krokow w Nieznane z czasow PRL odkupione od Andrzeja Ziemianskiego etc. Ot, 3 polki w szafie, takie muzeum stentymentow. Reszte rozdalem i wywalilem, bo mam teraz e-wersje, jak mnie najdzie by do czegos wrocic.
A za max. 20 lat spadkobiercy i to wystawia na smietniczek. :) I kij im w oko.
Za łatwo teraz można każdą pozycję dostać i - między innymi - dlatego się ich tak nie ceni. Z jednej strony, dobrze że można łatwo książkę kupić, ale z drugiej - cóż obecni czytelnicy mogą wiedzieć o polowaniach na jakąś pozycję. O tych emocjach kiedy się już ją zdobyło na własność albo chociaż dostało do przeczytania :-) *
* Pamiętam jak w akademiku udało mi się zdobyć "Złego" Tyrmanda na jedną noc i rano musiałem oddać.
Przeczytałem :-)
Sprzedałem swoje klubówki za 5 tys. bez targowania, pewnie sprzedając je powoli, osiągnąłbym 2-3 razy wyższą cenę.
Skonczylem cykl Zgielk wojny" - fajne i szanuje, ze autor po 3 tomach powiedzial STOP, choc mogl jak Weber przez 20 lat pisac kolejne. No i zaskoczylo mnie, ze
spoiler start
zabili te 3 miliardy ludzi, zeby wykonczyc cesarza
spoiler stop
oczekiwalem ze szlachetni ludzie nie pobrudza sobie rak i autor wymysli jak z tego wybrnac,
W kazdym razie - bylo warto.
Dowiedziałem się właśnie, że nie istnieje już od 2 lat wydawnictwo Solaris. Dostałem mianowicie katalog nowego wydawnictwa Stalker Books, które ma zastąpić tamto, kontynuując jego linię wydawniczą.
Ofertę sygnował Wojtek Sedeńko a strona księgarni to: esef.com.pl
Niewykluczone, że coś u nich zakupię tylko muszę się zorientować co oznacza zwrot "reprint wydania pierwszego" w przypadku trylogii Borunia i Trepki :-)
Zorientować się muszę też co do "Dzieci Hildora"
Solaris i Stalker to w zasadzie to samo.
Co do reprintu pierwszego wydania to chodzi prawdopodobnie o to, że reprint wydania książkowego z 1957 roku, który jest pierwotną wersją powieści drukowanej w prasie, w Ilustrowanym Kurierze Polskim. Następne były trochę okrojone.
Co do jakości ich wydań (a może raczej tłumaczeń) to pozwolę sobie zrobić kopiuj/wklej tego co napisał wcześniej
Kupilem sobie "Mila dziewczyne" Leibera, wydana przez Stalker Books, w ramach kompletowania biblioteki klasyki. I powiem wam, ze tak zlego tlumaczenia i tak totalnego braku jakiejkolwiek redakcji tekstu nie pamietam od czasow tzw. "klubowek". Wiem, ze Sedenko dawno temu takie klubowki wydawal ale u diabla minelo ze 40 lat, wypadaloby troszke zadbac o poziom tekstu, a nie ze te "dam to do tlumaczenia dwom maturzystom za kratkę piwa jako honorarium i puszczam bez czytania". Tam sa momentami takie koszmarki, jakby to google translatorem jechano. Daleko tlumaczom nawet do tego, co robi Bartkiewicz, a on przeciez nie jest zawodowcem. Ale przynajmniej nie tylko zna angielski ale i "umie w polski".
No "Mila dziewczyna" to byl absolutny koszmar jesli idzie o poziom tlumaczenia i (braku) redakcji tekstu. Ale pare innych ksiazek Stalkera, ktore kupilem to jednak wyzszy poziom prezentuje (co nie znaczy ze wysoki, ale przynajmniej da sie to czytac bez bolu tylka).
PS. Pojawil sie nowy zbior opowiadan Joe Hilla. Moze nie do konca to sf, ale skoro o Kingu piszemy, to i o synu warto wspomniec.
@ Raistand.
Będę wolał się upewnić, bo kiedyś Sedeńko pisał, że spadkobiercy Borunia i Trepki nie zgadzają się na wydanie trylogii w pierwotnej wersji, a jedynie w tej poprawionej przez autorów.
I taką (poprawioną) wersję wydał swego czasu w Solarisie.
No przecież jest na stronie.
https://esef.com.pl/pl/p/Trylogia-miedzygwiezdna-1.-Zagubiona-przyszlosc-mobi/6101
"Niniejsze wydanie "Zagubionej przyszłości" oparte jest na edycji wydawnictwa Iskry z 1957 roku. W tym drugim książkowym wydaniu Autorzy wrócili do pierwotnych koncepcji książki, a w szczególności układem wątku fabularnego, do wersji opublikowanej w latach 1953-1954 w odcinkach w "Ilustrowanym Kurierze Polskim". Pierwsze bowiem wydanie książkowe z 1954 roku znacznie odbiegało od pierwszej wersji wskutek narzuconych zmian redakcyjnych."
Dzięki. Nie byłem jeszcze na tej stronie. Pisałem w oparciu o katalog który mi przysłali a z niego wynikało, że ta trylogia jeszcze nie jest wydana.
Zaraz popatrzę.
PS. To co podałeś to ebook. Przy wersji papierowej (która mnie interesuje) nie ma tej adnotacji.
Ale dotrę do tego :-)
Chciałbym was ostrzec przed debiutem Marka Szymańskiego - "Nick Primeon", który zapowiada się na serię. W lipcu gdy wyszła książka zerknąłem na "lubimyczytać" i zachęciłem się oceną kilku osób na przeszło 9 (w tej chwili 6.95). Tak grafomańskiej, wtórnej i będącej zlepkiem z wielu innych historii, choćby z "Gwiezdnych wojen" nie czytałem już od dziesięcioleci. Co ciekawe wiele osób ocenia ją na wyżej wymienionym serwisie na 9-10. Zgoda, jest cały czas akcja, jest krótka i szybko się czyta, ale najbardziej skojarzyła mi się z przeczytaną kilka lat temu powieścią E.E. Doc Smitha - "Trójplanetarni", straszną dziś ramotką napisaną bodajże przed 2 Wojną Światową. Spokojnie mógłbym uwierzyć, że również została napisana w tych czasach, bo nie ma w niej nic co zaskoczyłoby ówczesnego czytelnika.
Moja ksiazka tez ma zadziwiajace wysokie oceny, choc to slabizna byla. Ludzie maja dziwne gusta. na szczescie sam to dostrzeglem i skonczylem z pisanina sf :P. Bozia talent dala, ale za maly.
I tak nie do dostania bo z wczesnych lat 90. :)
Nie szukaj, nie warto.
W piwnicy mam karton z egz. autorskimi - wyrzucic jakos nie moglem (bo to jednak "moje dziecko") ale rozdac tez wstyd.
lifter - a masz to w wersii elektronicznej? Byłbym zainteresowany
Ni mo i nie byndzie. Nie jestem masochista. Grzechy mlodosci niech spoczywaja w grobie.
Przeczytałem pierwszy tom nowej serii Marko Kloosa. Podchodziłem jak do jeża, bo byłem wkurzony że porzucił serię "Frontlines", która bardzo mi się podobała. Cóż, muszę przeprosić autora, bo powieść jest bardzo fajna, stworzył ciekawy i rozbudowany świat, bardzo odmienny od poprzedniej serii, a w dodatku w grudniu ma wydać nowy nowy tom "Frontlines". Tak że jest OK. Powieść polecam.
P.S. Czwarty tom "Shadow Raptors" Nieściura trzyma poziom.
"Pustkę" skończyłem pod koniec sierpnia, jak napisałem powyżej, super rzecz, gdyby nie te "sny Iniga". "Kroniki Upadłych" odpuściłem po Twoim stwierdzeniu, że to bardziej fantasy, może kiedyś wrócę.
"Pustkę" Hamilton pisał w latach (ok.) 2006 - 10 a początek akcji umieścił w roku 3580. Tymczasem "Kronikę Upadłych" pisał w latach (ok.) 2014-16 a jej akcję umieścił w latach 3326-28 czyli ok. ćwierć wieku wcześniej.
W żadnej z powieści nie ma nawiązania do drugiej (poza niektórymi wspólnymi bohaterami i Universum).
Jest to zrozumiałe. W "Kronice Upadłych" nie może być bowiem nawiązań do wypadków które się dopiero wydarzą, a w "Pustce" nie może być nawiązań do wypadków co do których autor nie miał pojęcia, że o nich za kilka lat napisze.
Powstała w ten sposób martwa odnoga powieści. Tylko dla fanów Hamiltona :-)
Najwyraźniej chciał on jeszcze wydusić parę groszy z pomysłu Pustki.
Mnie by się marzyły nowe powieści osadzone w uniwersum "Świtu ludzkości"...to była rewelacyjna seria, od której nie można się było oderwać.
Nowy Joe Hill calkiem niezly, choc dosc nierowny. Ale jest pare tekstow, ktore zapadaja w pamiec. Warto.
Skusiłem się na pozycję z "Artefaktów" pióra Richarda Mathesona. Pamiętam, że swego czasu lubiłem jego nielicznie publikowane opowiadania, z "Czarną walizeczką", z kultowego "Kryształowego sześcianu Wenus" poczynając. W skład książki wchodzą trzy powieści i dziewięć opowiadań. Wszystkie powieści były swego czasu sfilmowane i każdy film do teraz pamiętam, a "Legenda o diabelskim domu" z 1978 roku (data emisji w TV), była dla mnie, ówczesnego nastolatka, ideałem horroru przez lata. Teksty w ogóle się nie zestarzały i czyta się je doskonale. Bardzo polecam.
No, zacheciles.
Wiecie, ze filmu "Jestem legenda" to w sumie nie widzialem? Fabule znam, rzecz jasna.
No i oryginal, choc nieco staroswiecki, bardzo mi przypadl do gustu, choc gdy autor wdawal sie w wyjasnienia jak to jest, ze niezywi sa zywi i do tego maja wampirze kly, to jednak czuc te 60 czy 70 lat od czasu premiery. Ale reszta bardzo fajna. Kameralniejsze to niz filmowa wersja ale chyba dlatego bardziej przejmujace.
Na razie czytam druga z kolei nowele, tez sie fajnie zapowiada.
PS. Ale "Czarna walizeczka" to Kornbluth jednak. I Rakietowe szlaki a nie Krysztalowy szescian Wenus. Skleroza? :P
Nowy Currie (cykl Archanioły) przyzwoity ale szału nie ma.
A w sprzedazy "Bezlitosny" Campbella od dzisiaj.
...co dwa tygodnie wychodzi kolejny tom, tylko w sumie nie wiem po co...ale jak mają zbyt...
Moze chca szybko zakonczyc cykl, bo ten nastepny jest ostatni.
Ale faktycznie raz za razem, moze dlatego ze tamten opoznili?
Wiesz, że to jest powtórne wydanie tego co już było, czyli Zaginiona Flota + Przestrzeń Zewnętrzna...ale może potem rzeczywiście zdecydują się na wydanie nowych, nie publikowanych u nas serii z tego uniwersum? Czeka The Lost Stars 4 tomy i The Genesis Fleet 3 tomy.
Przeczytałem ostatni tom nowej trylogii Scalziego, czyli "Ostatnią Imperoks". W sumie mógłbym to samo idealnie napisać co przy tomie 2, więc tylko ocena.
Jak Wy mozecie tego Currie czytac, przeciez to grafomania i poziom gimnazjum :P
Przeczytalem za to tom nr 1 i 2 z Bobbyverse i chyba najlepsze SF jakie czytalem od jakichs 2 lat, mega, mocne 9/10 wg mnie
De gustibus.
Czytam, nie dla wartosci literackich, a sprawnie opisanych bitew, no i wciagnalem sie w fabule.
Z kolei od Bobyverse sie odbilem.
Ale nie robie problemow z tego, ze "wy to czytacie".
Tak czy siak, sf to tylko guma do zucia dla mozgu przeciez.
sf to tylko guma do zucia dla mozgu przeciez.
Protestuję! Dobra SF zmusza do myślenia, uczy. Człowiek przypomina sobie fizykę i astronomię ze szkoły. Zaczyna się zastanawiać czy dane zjawisko byłoby możliwe i w jakich okolicznościach. Mnie SF (a zaczynałem od Lema i Borunia/Trepki) b. dużo dała. Śmiem twierdzić, że nie byłbym tym kim jestem gdyby nie (m.in.) SF.
To fantasy jest gumą do żucia. Tam jest wszystko możliwe (czary), w związku z tym nie musisz się zastanawiać dlaczego jest, jak jest. Łykasz jak gęś i zapominasz.
Natomiast ja bardzo lubię Evana Currie i wszystkie jego książki oceniam na 8-9. Nie przeszkadza mi to w tym, że też podobały mi się obie powieści z serii "Bobiverse", które oceniam na 8.5. Nie zmienia to też faktu, że zarówno Currie jak i Taylor, to SF praktycznie czysto rozrywkowa.
Nie czytałem ani Curry'ego czy tego Bobbyverse więc nie chcę oceniać, ale czy takie powieści, które nazywacie "rozrywkową SF", to na pewno jest ciągle jeszcze fantastyka naukowa?
Ja np. po przeczytaniu "Głębi" zmieniłem jej (prywatny) status z fantastyki naukowej na zwykłą fantastykę, ponieważ ilość baśniowych rozwiązań wykraczała poza moją zdolność tolerancji. Ocena subiektywna :-)
Zyga--->"Głębia" to też świetne SF...a to że Boruń i Trepka pisali dużo prostszą SF (teraz, dla nas), to kwestia czasów w których ją pisali. Świetne wtedy, niemniej dziś ramotki. Mimo sentymentu i może nadal w większości da się czytać, ja byłem zachwycony wtedy, ale dziś raczej wolałbym nie psuć sobie wspomnień. Współcześni autorzy muszą wymyślać historie, które dziś mają dopiero zalążki pomysłów w rzeczywistości, zresztą zupełnie jak ich poprzednicy. Te pomysły z "Głębi" gdzieś już krążą w świecie naukowym i pewnie niektórych doczekamy wcześniej niżbyśmy chcieli. Niemniej dla człowieka czytającego Borunia/Trepkę i wyrwanego z tego czasu, dzisiejsza SF byłaby fantasy.
Co do Currie czy Taylora, oni opierają swoje pomysły na nauce, o której Boruń i Trepka nawet by nie pomyśleli, bo niby skąd, jeśli najtęższe umysły naukowe wtedy nie miały nie tylko o tym pojęcia, ale nawet nie podejrzewały możliwości ich istnienia.
@ OldDorsaj
"Głębia" to też świetne SF..
Fantastyka - tak. Ale SF?! Wybacz ale ja tego nigdy tak nie nazwę.
Nie chce mi się po nocy za bardzo rozpisywać ale zombie plątające się po kosmosie, to dla mnie nigdy nie będzie fantastyka naukowa. Poza tym co drugi bohater obdarzony jakimiś niewytłumaczalnymi mocami, czy mdlejący, histeryzujący i zakochany robot (który mógłby być fajny w Cyberiadzie Lema, ale przecież sam Lem nie traktował Cyberiady poważnie), co to ma wspólnego z nauką?
Dla mnie przymiotnik "naukowa" od dawna jest czysto umowny. Dzisiaj taką czysto naukową fantastykę określa się jako "hard sf" i chyba nie jest ona jakoś szalenie popularna.
Nie lubię szufladkowania i hołduję ogólnemu podziałowi na fantastykę (statki kosmiczne) i fantasy (elfy i smoki). ;)
Curriego czytam. W ogóle całego Drageusa czytam. Nie przesadzałbym jednak z tą "naukowością" w jego książkach. Na jednej stronie napisze coś o strefie Dysona a na następnej pisze o statku kosmicznym, który przez kilka godzin leci z przyspieszeniem kilkunastu g. Zresztą to jest największa wada tych powieści. Różne pomysły pojawiają się i znikają bez większej refleksji.
Raistand--->i tu się zgodzę. Termin hard SF już od dawna funkcjonuje w SF i gdyby Zyga użył tego terminu tobym się pewnie zgodził, natomiast powieść typu "Głębia to po prostu SF, bo wspomniane "zombie" to nie takie powstałe z grobu jak z horroru, a pewnie na etapie jakiejś ewolucji, to samo zakochany robot...czy SI nie może dojść nigdy do takiego poziomu, że uzyska samoświadomość? SF nie określiłbym nigdy bajek rodem z fantasy czy horroru, reszta jest jak najbardziej możliwa. Tak samo statki lecące z ciągłym, olbrzymim przyśpieszeniem, przy panowaniu nad grawitacją mogę sobie to wyobrazić.
Dla mnie Fantastyka - to najogólniejsze pojęcie. Zawiera w sobie 3 główne grupy:
1. Fantastyka naukowa (statki kosmiczne itd)
2. Fantasy (smoki, czarodzieje)
3. Horror (zombie itp)
To czego nie można przypisać do żadnej z tych 3 grup, dalej pozostaje w grupie ogólnej fantastyki. Oczywiście są jeszcze dalsze podgrupy ale to już dla klasyfikatorów zapaleńców :-)
Mnie taki podział w zupełności wystarcza.
Przy czym Fantastykę naukową można jeszcze podzielić na twardą (ściśle opartą na nauce, mającą obecnie niewielu twórców) i miękką (dopuszczającą podróże z szybkościami nadświetlnymi oraz podróże w czasie).
Zyga--->jeszcze mała dygresja w temacie uczenia się z SF. Z tych rozrywkowych militarnych SF rodem z Drageusa też ciągle się uczę. To z nich dowiedziałem się o teorii hipotetycznego napędu Alcubierre"a, świetnej według mnie skali Kardaszewa, czyli kryterium oceny rozwoju danej cywilizacji w zależności od wykorzystywanej energii i wiele innych...i to właśnie z książek Evana Currie i Iana Douglasa między innymi. Fantastyka naukowa to nie tylko statki kosmiczne, czasem nawet się o nich w ogóle nie wspomina...taki prosty podział jak napisałeś, to sam miałem jak zaczynałem przygodę z fantastyką, czyli w latach 80-tych...od tego czasu wiele się zmieniło na tym polu.
OldDorsaj -- Nie napisałem, że fantastyka naukowa to tylko statki kosmiczne (tak jak nie uważam, że fantasy to wyłącznie smoki i czarodzieje). Myślałem, że uproszczenia w przykładach są oczywiste.
Co do podziałów. Wspomniałem, że istnieją dalsze, ale że ten podstawowy - na moje potrzeby w zupełności mi wystarcza (a dodam, że jak zaczynałem czytać, to pojęcia fantasy w Polsce jeszcze nie było).
To że z tych rozrywkowych militarnych SF ciągle się uczysz, to mnie tylko cieszy i potwierdza moją tezę, że SF (w odróżnieniu od fantasy i horroru) uczy.
Z nowości przeczytałem ostatnio The Trouble With Peace, które popełnił Joe Abercrombie - jego książek chyba nie da się nie lubić. Jest bardzo dobrze.
Z nadrabiania staroci przeczytałem The Three Body Problem, które popełnił Cixin Liu. Jest bardzo dobrze, choć momentami naiwnie, nawet jak na sci-fi. To podobno trylogia, więc na pewno sprawdzę następną część i pewnie resztę książek.
Z powrotów - znowu jestem w Westeros. A Game of Thrones zyskuje przy każdym czytaniu. Widząc ile rzeczy tu gra, nie dziwię się, że tyle czasu zajmuje Martinowi stworzenie kolejnej powieści.
Poczytałbym sobie coś Dana Simmonsa, ale Ilium mnie strasznie wymęczyło. Przeczytałem jeszcze raz Song of Kali i to jest bardzo dobra historia. A jak jego ostatnie duże powieści?
Bardzo podobała mi się "Trupia otucha" Simmonsa, przeczytana kilka lat temu...ale to nie SF ani fantasy, raczej horror/thriller/sensacja...niemniej pochłonąłem te kilkaset stron momentalnie.
"Terror" warto, miejscami bardzo lovecraftowski klimat (ale bez typowych dla HP powtórzeń i "rzeczy tak strasznych, ze nie do opisania" co trzecią stronę), aczkolwiek można się nieco odbić od marynistycznej nomenklatury.
Osobiście czekam z zapartym tchem na Omega Canyon
https://www.goodreads.com/book/show/34322881-omega-canyon
Apokaliptyczna wizja plus thriller szpiegowski skrojone wprost pode mnie.
Właśnie jadę po tom 1 do biblioteki (Epoka Obłędu). Tom 2 o którym wspomniałeś, jest pewnie w tej chwili dostępny tylko po angielsku?
Yoghurt--->"Terror" wystarczył mi pierwszy sezon serialu, żona czytała, ja raczej odpuszczę. Natomiast zapowiedź nowej książki bardzo ciekawa.
OldDorsaj, Yoghurt - książkowy Terror jest świetny, w serialu niestety było zbyt widno, ciepło i czysto. Simmons doskonale budował napięcie i klimat zakutej w lodzie beznadziei kartkami z pamiętników, spisami topniejących zapasów.
Trupia otucha ląduje w koszyku, a Omega Canyon w liście życzeń (ale nie wstrzymuję oddechu, skoro premiera dopiero w 2023).
NicK - Co mogę czytam po angielsku. Abercrombie wydaje się być dosyć sprawnym rzemieślnikiem - chyba nawet napisał tę trylogię przed publikacją pierwszej części, a czas pomiędzy kolejnymi książkami poświęca na ostateczną redakcję i promocję. Jest więc spora szansa, że tłumacze dostają swoje egzemplarze odpowiednio wcześniej. Shadowmage pewnie będzie wiedział więcej.
Epoka Obłędu jest też trochę inna niż pozostałe powieści. Mniej tu jakby przygody i tajemnicy, a więcej mielenia wielkiego koła rewolucji, również przemysłowej. Ale Joe ma bardzo lekkie pióro i to 8 albo 9 książka w tym świecie, więc czyta się szybko i przyjemnie doszukując się różnych powiązań i mrugnięć okiem.
Imperium Achai - VIRION
Przeczytałem cały cykl, począwszy od Achai, poprzez Pomnik Cesarzowej Achai a na Imperium Achai kończąc. Całość mogę podsumować tak: Pierwsze dwie części cyklu są średnie lub dobre, choć widzę tam wiele niespójności, masę niedorobionych wątków o marginalnym znaczeniu i wiele chaosu. Dialogi postaci często są przydługie i dęte. Mógłbym tak mnożyć wszystkie 'ale', które pojawiały się w głowie podczas lektury. Ale nie o pierwsze dwie części chodzi.
Nie wiem co stało się z autorem, ale począwszy od pierwszych stron VIRIONA, czyta się to zupełnie inaczej niż wcześniejsze książki. Wszystko nabiera ładu i składu, wątki wprowadzanych postaci są logicznie i ciekawie przeplatają się ze sobą. To jedna, a nawet dwie klasy wyżej niż pozostałe powieści z uniwersum Achai. Jeśli ktoś czytał wcześniejsze i się zawiódł, albo mu się podobało, ale nie miał czasu jeszcze sięgnąć po VIRIONA - Szczerze polecam. Malkontenci powinni przestać marudzić, a fani znaleźć jeszcze lepszą lekturę niż dotychczas.
Achai nie trawilem ale spobal mi sie ten cykl "Pomnik cesarzowej Achai" - glownie za pomoca zderzenia trzech alternatywnych uniwersow. Achajowej, naszej (chyba) i alternatywnej, w ktorej nie bylo II wojny swiatowej, a Polska nadal istnieje jako II RP. Ale to na poczatek mial by jeden tom, potem trylogia, a skonczylo sie chyba na 6 tomach i autor tak namotal watkowi zwrotow akcji, ze pod koniec zglupialem, juz nie wiedzialem kto jest kto i czemu to robi, co robi itd.
Wiec Viriona odpuszczam.
Ale właśnie VIRION to zupełnie coś innego. Tak jakby w pisarzu zaszła nagła i dramatyczna zmiana. To zupełnie inna liga niż pozostałe części cyklu.
Bigos to bigos - znudzil mi sie ten swiat po prostu.
A za duzo naprawde dobrych ksiazek w kolejce (kolejka tak na oko co najmniej roczna, a w praktyce dluzsza bo sporo rzeczy wchodzi bez kolejki...).
Absolutnie nie mam zamiaru nikogo na siłę przekonywać :) Virion to kawał świetnej literatury, zupełnie inny od poprzednich książek autora. O ile wcześniejsze części przekartkowywałem, opuszczałem przeciągające się opisy, czy przydługie dywagacje bohaterów, tak tutaj połykałem wszystko z zapartych tchem.
Wspominam o tym świadomie, bo wiem, że część czytelników mogła być zniechęcona poprzednimi częściami (jak ja), a naprawdę szkoda sobie w tym przypadku odpuścić.
A wiedzieliscie, ze 23.11 zmarl Konrad Fialkowski?
Mam kilka zbiorów jego opowiadań, może nawet jakiś podpisany. Pamiętam że lubiłem jego prozę.
Przy okazji likwidacji mojego księgozbioru, pochwalę się autografami...to na pewno jeszcze nie wszystkie :)
IMponujace... i teraz sie pozbywasz. TE z autografami bym zostawik jednak, z czystego sentymentu.
lifter--->prawdopodobnie tak zrobię, czekam jeszcze kilka dni, bo z rozpędu zaproponowałem po 100zł za wszystkie komuś i prosił mnie o kilka dni do namysłu, poprzednią ofertę 2x więcej wyśmiał. Minął tydzień i zaczynam żałować propozycji, ale nie lubię kręcić więc poczekam jeszcze tydzień, a potem chyba już nie będę szukał nabywcy....tylko że co potem? Pewnie po mojej śmierci, a nie zna się dnia i godziny, wszystko trafi na śmietnik lub makulaturę. Żona mówi żebym zostawił, bo miejsca dużo nie zajmuje, a to było kryterium pozbycia się książek. Uzmysłowiłem sobie po czasie, że część autorów nie żyje już przeszło 30-lat. Czytam właśnie w przerwie między powieściami przetłumaczone przez Ciebie opowiadania Fredricka Pohla...przecież on to napisał w latach 50-60-tych, a ja mam jego dedykację imienną.
Swoja droga przy okazji klasyki docenilem tez autora nieco nowszej generacji, ktorego wczesniej traktowalem glownie jako tworce antologii - Gardnera Dozoisa. A tu sie okazuje, ze ma naprawde dobre teksty - The Peacemaker wbil mnie w ziemie klimatem. Niby prosty szorcik postapo, ale kurde - to jest jedno z opowiadan, ktore za pierwszym czytaniem juz na zawsze zostaje w glowie. W Polsce za wiele jego sie nie ukazalo ale np. "Gdzie nie swieci slonce" w 4 tomie Drogi do sf pokazuje, ze potrafi on tworzyc bardzo sugestywne, przygnebiajace klimaty za pomoca paru stron prozy zaledwie. Napisal tez np. tekst o wampirze w niemieckim obozie koncentracyjnym - realia zycia wiezniow wprawdzie nieco amerykanskie, ale pomysl na fabule bardzo przedni.
Posciaglem teraz troszke jego opowiadan i chyba poswiece mu nieco czasu.
lifter--->jeszcze mi zostało ze 100 stron Twoich tłumaczeń, ale najpóźniej za miesiąc będę znów pokornie prosił :P
Lifter--->poczekam jeszcze z miesiąc, bo oprócz Twoich mam jeszcze zbiór opowiadań Vladimira Wolffa z serii "Pierwsze starcie", które chcę przeczytać...będzie więcej do nowych tomików :)
A ja ciagle tego Mathesona mecze. Dzwne, bo "Jestem legenda" weszlo gladko jak 50g zmrozonej wodki pod golonke, choc juz nieco archaiczne... a duzo nowoczesniej napisany "Diabelski Dom" jakos mnie wyhamowal, dopiero pod koniec wszedlem w jakis rytm, bo wczesniej jakbym szedl przez sniezna zaspe po pas. Niby fajne, a meczy.
Zobaczymy jak bedzie z krotszymi formami w tomiku.
Lifter--->mnie wszystko się podobało Mathesona, ale ja lubię różne gatunki i pewnie tu tkwi problem. "Diabelski dom" to horror klasyka, która jest powielana po dzień dzisiejszy w filmach i serialach...nic się nie zestarzało....pewnie nie przepadasz za horrorem i cię to męczyło. Mnie nic z tego zbioru nie wydawało się archaiczne, wręcz przeciwnie...no może "`Shrinking Men", bo takich historii teraz się już nie pisze, ale sposób jej opowiedzenia nadal świetny.
No wlasnie ja lubie horrory ale takie kingowskie - straszne ale nie do konca. A ten byl taki dosc... paskudny. To jak z ksiazkami Ketchuma. Po "Dziewczynie z sasiedztwa" po prostu balem sie kolejnych jego ksiazek. Sa takie... zbyt prawdziwe, zlo nie jest tam wydumane i zlowieszzcze, a przyziemne, brudne i obrzydliwe. Z "Diabelkim domem" do konca tak nie jest, bo te duchy, poltegeisty itd sa dosc kingowskie, ale narracja ketchumowska. Wiec nadgryzalem to tak malymi porcjami, po prostu dosc szybko dochodzilem do wniosku, ze mam na dzisiaj tego dosc. Nie dlatego ze sie balem - bo czego? - ale czulem jakis przesyt.
W kazdym razie zaliczone i ciagne dalej. kolejne opowiadania.
Z innej beczki
Tomasz Pindel - Historie fandomowe.
Czyli o fandomie, kulisach powstania i tworzenia czasopisma Fantastyka itd.
Bardzo sympatyczne. Tylko oklada do dupy :)
Nie wiem kto to Tomasz Pindel, więc pewnie zaistniał po okresie gdy sam w nim uczestniczyłem...od początku jego powstania do wczesnych lat 90-tych. Tym samym niezbyt jestem zainteresowany tematem :). Z drugiej strony znałem "twórców" Fantastyki, często byłem na ty, z Rodkiem jechałem jego samochodem przez Warszawę razem ze Szmidtem , bywałem w redakcji...hmm, nie mam pojęcia kto to jest.
Wiki twierdzo, że Pan Tomasz urodził się w roku 1976 więc raczej nie był naocznym świadkiem opisywanych historii.
:)
No niewazne czy byl swiadkiem, ladny reserach zrobil, a wypowiadaja sie glownie swiadkowie tych dni - Oramus, ludzie z SKF, Jeczmyk itd.
Sporo nowego sie dowiedzialem, chocby o Hollanku, do ktorego kiedys mialem stosunek bardzo negatywny, a okazuje sie ze autorem moze byl kiepskim ale niezlym czlowiekiem i przyzwoitym naczelnym Fantastyki. A ze uwazal ze ma talent rowny Lemowi, no to coz...
Hollanek był bardzo w porządku. Ciekawe czy Pan Pindel zna historię ze Staszowa, skąd mam jeden z autografów Zajdla, kiedy to uratował (dosłownie) dupę Jackowi Rodkowi i kilku innym osobom, kiedy ten zrobił tam pokaz "Przesłuchania" Bugajskiego, dla kilku zaufanych znajomych. Ktoś był "życzliwy" i w trakcie seansu weszła policja, skonfiskowała sprzęt i zaaresztowała wszystkich. Hollanek w ciągu kilku godzin sprawę odkręcił i wszyscy wrócili na konwent.
Dodam tylko, że wtedy mieliśmy w moim pokoju nocną imprę z udziałem Marcina Wolskiego, Julii Nideckiej (stąd ten jej wpis z prośbą o wyrozumiałość na zdjęciu powyżej), Piotra Cholewy, Piotra Raka i bardzo młodego Jacka Piekary, który nie uczestniczył w rozmowach, tylko tańczył z jakąś bliżej mi nieznaną panienką...zresztą dostał opr za wyniesienie mi łóżka na balkon. Zresztą mam zdjęcie na potwierdzenie :P
Tak, jest o tym opowiesc w ksiazce plus pare smakowitych detali na deser.
Autor moze przy tym i nie byl, ale dotarl do wielu, naprawde wielu ludzi z fandomu i wycisnal z nich naprawde sporo fajnych historii.
Sedeńko rozpoczyna przedsprzedaż "Dzieci Hildora", II-go tomu "Mutantów". Starsi czytelnicy pewnie znają ten tytuł, bo to był jakby Moby Dick, Latający Holender i Święty Graal literatury SF.
Pamiętam ile ja się naszukałem tego po antykwariatach i pchlich targach, bo niektórzy sprzedawcy bożyli się, że powieść istnieje :-))
Kurde, a ja go nie kojarze. Dziwne.
Sprobuje zrobic research w takim razie.
EDIT: A, to polska ksiazka, Markowskiego. Pamietam "Umrzec, by nie zginac" ale entuzjazmu we mnie nie wzbudzila.
"Umrzeć by nie zginąć" to był III-ci tom. Pierwszy, to był "Mutanci". Od tego by należało zacząć. Może wtedy by Ci bardziej podeszło.
Brakowało tomu II. I za nim tak żeśmy się uganiali :-)
Teraz, po latach Markowski (wspólnie z Markiem Żelkowskim) go napisali, a Sedeńko wydaje.
Czytałem, ale też mi chyba wtedy niezbyt podeszło, bo nic nie pamiętam. Mam na pewno, ale raczej na pewno się nie uganiałem za tym.
Ja mam chyba skrzywienie na tego rodzaju literaturę :-)
Kiedyś to nawet wspominałem o jednym opowiadaniu które przeczytałem dawno temu, a które zrobiło na mnie na tyle duże wrażenie że utkwiło mi w głowie (i którego poszukuję aby zweryfikować wrażenie). To było również o mutantach. Dwóch braciach, którzy prowadzą pojedynek mentalny w jakimś mieście.
Co nie zmienia faktu, że rzeczywiście wielu czytelników poszukiwało tego mitycznego tomu "Mutantów". Można popytać starszych sprzedawców antykwariatów. Na pewno potwierdzą, bo kiedy ja kiedyś tego szukałem, to mi odpowiadali, w stylu: "Panie, wielu o to pyta!"
Na początek zaznaczam, że tekst zawiera fabularne spojlery, więc jeśli ktoś nie czytał/nie oglądał „Gry o tron” sugeruję mojego tekstu nie czytać.
„Pieśń Lodu i Ognia” przeczytałem zanim jeszcze powstał serial. Mimo tego, że z każdym tomem było gorzej i gorzej to jednak wciąż uważam ów cykl za najlepsze co w fantasy powstało – pomijając to że dwa ostatnie tomy wciąż są „w produkcji”. A trzeba wiedzieć że niemal cały kanon fantasy mam od lat obcykany…Mniejsza z tym. Dopiero w ostatnich dniach jednak obejrzałem serial „Gra o Tron”. Ot, raz że przez lata nie oglądałem i nie lubiłem oglądać jakichkolwiek seriali, a dwa że głupio myślałem że skoro znam książki to po co mi serial...Tak, to było głupie, ale już się zreflektowałem.
Pierwsza rzecz, która najbardziej mnie pozytywnie zaskoczyła to obsada: nie wiem czy jacyś bogowie istnieją czy nie, ale jeśli tak to chyba czuwali nad tym kto ma zagrać w tym serialu. Obsada jest znakomita. Bohaterowie wyglądają tak, jak powinni wyglądać; sam sobie lepiej nie potrafiłbym ich wyobrazić. Co prawda mam wielką zagwozdkę dlaczego w serialu siostra Theona to Yara a nie Asha, no ale trudno; to i tak nie jest kwestia wyglądu, a tylko jednego imienia, więc przymykam na to oko. Kolejna rzecz to świetnie przedstawione miasta, warownie, Mur i inne miejsca. Wszystko to tworzy świetny klimat. No i Smoki! Są rewelacyjnie zrobione, chyba nigdzie tak fajnych Smoków nie było!
Zmiany fabularne są nieznaczne względem książki, choć nie ukrywam, że najwięcej pamiętam z pierwszych tomów, a najmniej z ostatnich, zwłaszcza z „Tańca ze Smokami”. Ot, im lepszy tom tym więcej pamiętam :) Fajnie że w serialu pominęli mało istotne wątki i postacie, nie ma idiotyzmu w postaci nieumarłej Catelyn Stark, z drugiej strony...Shireen Baratheon. Pierwszy raz od czasu śmierci Neda Starka podczas oglądania serialu zrobiło mi się baaaardzo przykro. Scena prowadzenia tej miłej dziewczynki na śmierć na stosie łamała mi serce….Aż tu nagle wyczytałem w necie (bo nie pamiętałem tak dobrze książki), że w książce….dziewuszka żyje. Jej śmierć była wg mnie niepotrzebna w serialu. Mogli ją zostawić na Murze. Nic by to nie zmieniło…
Cieszy mnie, że nie ma dziwnych istotnych zmian fabularnych pokroju zamiana Strażników na Elfy jak w filmowym „Władcy Pierścieni”, co nie zmienia faktu, że w wyniku lenistwa Martina twórcy serialu musieli sami dokończyć fabułę cyklu. Czy zrobili to dobrze? I tak i nie. Widać, że w ostatnich sezonach brakło ręki pisarza, co nie znaczy że uważam ostatnie sezony za złe. Kompletnie nie rozumiem sensu śmierci Varysa. Zirytowała mnie postawa i śmierć Jaime Lannistera. Kto wie co z nimi zrobi Martin? Mam nadzieję że przeżyją. Podobnie jak Jorah Mormont (choć może dla niego śmierć jest najlepszym rozwiązaniem) czy młoda Lady Mormont – świetnie dobrana aktorka, podoba mi się jej charakterek, odwaga...Theon Greyjoy to śliski temat, może jego śmierć jest pewnym odkupieniem za winy. No ale tu też nie wiadomo co zrobi Martin. Niektórzy narzekają też na dwie kwestie. Po pierwsze, na walkę z umarłymi, że ciemno itd. Mi tam się nawet to podobało. Co z tego że ciemno, ja widziałem co chciałem widzieć no i trudno żeby Nocny Król atakował o 12 w południe ;) Druga kwestia: śmierć Daenrys. Nie ukrywam, że w książce bardzo mnie nudziły wątki z nią. W serialu zresztą też. Oglądałem te fragmenty tylko ze względu na urodę aktorki. Bo samej postaci nigdy nie lubiłem i zawsze uważałem że jest po prostu głupia i niewiele mniej szalona niż jej ojciec. Nawet się więc ucieszyłem, że wyzionęła ducha.
Ach, zapomniałbym. W książce bardzo nużył mnie wątek szkolenia Aryi (mojej ulubionej obok Tyriona postaci) w świątyni Boga o Wielu Twarzach. Usypiałem. W serialu jednak śledziłem to z zainteresowaniem i podobało mi się jak dzięki temu ta postać się rozwinęła. Fajnie, gdy z czegoś nudnego udaje się zrobić coś ciekawego. Szkoda tylko że Tyrion, po ucieczce z Królewskiej Przystani stał się postacią może nie tyle drugoplanową, co...pozbawioną tej wyrazistości, tego pazura, ciętego języka. Trudno.
Jestem niesamowicie zadowolony że serial obejrzałem. Jest bowiem dziełem przynajmniej wybitnym. Byłoby co prawda dobrze, gdyby ci, którzy obejrzeli serial mieli też za sobą książki, no ale przestałem wierzyć w umiejętność czytania u sporej części ludzi, nie tylko w Polsce, ale ogólnie...No ale to takie moje offtopowe rozmyślania.
Serial wg mnie spełnił dodatkową rolę: jeszcze bardziej rozpromował fantasy, przywrócił ten gatunek należne mu miejsce, podobnie jak zrobiły dzieła związane z naszym Wiedźminem. I tak jak Wiedźmin Geralt, bohaterowie „Gry o Tron”/”PLiO” mają szansę za jakiś czas wejść na stałe do panteonu współczesnych herosów, współczesnej mitologii, tak jak stało się to z bohaterami „Gwiezdnych Wojen”, „Władcy Pierścieni” czy Marvela.
A skoro wciąż jeszcze mam arkusz otworzony...Zastanawia mnie pewna kwestia: czy skoro Nocny Król został pokonany, to czy Inni zostali pokonani już na zawsze? Jaki jest teraz sens istnienia Muru teraz? Ktoś mi to rozjaśni czy to jednak kwestia spekulacji i tylko Martin to wie ?
Ja jestem świeżo po przeczytaniu pierwszego tomu pieśni i znowu jestem pod ogromnym wrażeniem. Zapomniałem ile się tu działo i jak fajnie to wszystko się przeplata. Zdecydowanie tu setki stron i godziny czytania mają przewagę nad tym, co można upchnąć w kilka odcinków.
Żałuj jednak, że nie oglądałeś tego na bieżąco - ominęły cię bardzo ciekawe dyskusje i boje toczone po każdym odcinku, m.in. tu i na innych forach. Możliwe, że to był ostatni serial, którym żyli wszyscy fani seriali i który z tygodnia na tydzień wywoływał tyle emocji. Teraz wychodzi od razu cały sezon serialu, ty oglądasz go przez weekend, a po tygodniu nikt o nim nie mówi i nie pamięta. Moim zdaniem wiele rzeczy zyskuje na takim równoczesnym doświadczaniu w grupie, ale to już odrębny temat.
Obsada serialu byłą bardzo dobrze dobrana, przede wszystkim przez "postarzenie" postaci. W książce Ned i Cat mają chyba po 35 lat, Jon i Rob po 15, a Daenerys dowiaduje się o ciąży w 14 urodziny. A imię siostry Theona zmieniono, bo było zbyt podobne do Oshy. Ci z Iron Islands moim zdaniem wyszli najsłabiej w serialu - zwłaszcza Euron.
Ja jestem w drużynie, która uważa, że gdy skończył się materiał Martina, poziom serialu zaczął mocno spadać, kulminując fatalną końcówką. Liczę, że George skończy swoją sagę i zrobi to po swojemu i lepiej niż HBO. Ma to, czego wielu autorów może mu pozazdrościć - pole testowe dla pomysłów, od których może się spokojnie odciąć.
Zdecydowanie tu setki stron i godziny czytania mają przewagę nad tym, co można upchnąć w kilka odcinków.
"Sieć spisków" jak i "Taniec ze Smokami" często niemiłosiernie mnie nużyły. Tak bardzo usypiałem, że dopiero w filmie zorientowałem się kim są Boltonowie i jak to było z tym porwaniem Theona i jego zamianą w Fetora - tak bardzo nieuważnie czytałem...No i jak mówiłem: kocham Aryę, ale jej książkowy wątek w Braavos, to jakaś masakra, w serialu dało się to jednak oglądać.
Ja jestem w drużynie, która uważa, że gdy skończył się materiał Martina, poziom serialu zaczął mocno spadać, kulminując fatalną końcówką.
Ja uważam że po materiale Martina poziom spadł, ale katastrofą tego nie nazywam. Jak mi Martin w książce uśmierci Varysa, Jaime'a i Shireen to się bardzo mocno....zirytuję.
No i serial oceniam jako całość, a nie tylko przez pryzmat nieco słabszych kilku ostatnich odcinków.
Swoją drogą zastanawiam się czy sobie Netflixa założyć i nie obejrzeć serialowego Wieśka, ale po tym co mi mówią znajomi, to chyba nie jest dobry pomysł....
Serial był rewelacyjny, od początku do końca, nic mnie nie denerwowało, pewnie dlatego że nie czytałem oryginału, bo przestałem czytać fantasy jakieś 20 lat temu, albo więcej. Czekaliśmy z żoną niecierpliwie kiedy wyjdzie kolejny odcinek. Z powodu serialu zrobiłem wyjątek i przeczytałem pierwszy tom, powieść świetnie napisana i super by się czytało, gdyby nie to, że praktycznie w serialu był powielony każdy dialog, więc żadnego zaskoczenia. To samo praktycznie tyczy się "Wiedźmina". Czytałem swego czasu kilka pierwszych opowiadań w "Fantastyce" i tyle. Serial mi się podobał, ale może dlatego, że nie czytałem oryginału....i pewnie w tym tkwi zawsze problem, nie porównuję, cieszę się z oglądania dobrze nakręconego i obsadzonego filmu/serialu. Chociaż pierwszy sezon "Modyfikowanego węgla" całkiem mi się podobał, a uważam że powieść to jedna z najlepszych SF jakie czytałem. To samo "Władca pierścieni", przeczytany dosłownie miesiąc przed pierwszym filmem.
Słaby był sezon 5, 7, 8. Wiele rzeczy popsuły. Szósty nie był taki zły, a miał pod górkę po takich babolach jakie pojawiły się w 5 sezonie.
Oczywiście sezony 5-8 nie mają startu do sezonów 1-4 w kwestii jakości scenariusza, dialogów, spójności postaci, intryg, sceny politycznej, bo to leży od 5 sezonu, gdy Martin odszedł i przestał pomagać showrunnerom.
Serial nie popsuł się w momencie, gdy skończył się materiał źródłowy, bo słabo też zekranizowali 4 i 5 tom w mocno pociętej formie upychając wszystko w 5 sezonie.
1) Doran Martell i cały wątek Dorne leży w 5 sezonie. Wycięli gryfów, plan Dorana i jego córkę Arianne, który wysłana jest do Aegona. To co zaoferowali w serialu to nieporozumienie i marnowanie czasu antenowego. Cały wątek to katastrofa.
2) Oddanie w 5 sezonie przez Littlefingera Sansy Boltonom i zastąpienie książkowej służącej Jayne Poole główną postacią Sansą to kolejny bardzo słaby punkt 5 sezonu. Zrobili z Bealisha niedorozwoja, który daje asa z talii za free nie mając nic do zyskania, bo nie mieli pomysłu na postacie. Dno. Nikt mu nie ufa w serialu, gdy w książkach jest lubiany i znacznie bardziej przebiegły. Sansa zyskała powód, by go nienawidzić.
3) Stannis palący swoją córkę, by jeszcze bardziej obrzydzić widzom serialowego Stannisa, bo twórcy serialu nie przepadali za tą postacią, którą lubią czytelnicy. W książkach jego córka została z czarownicą na Czarnym zamku na murze, gdy Stannis pojechał wojować z Boltonami. W sadze spalona zostanie Shiren, ale bez rozkazu Stannisa.
4) Euron Greyjoy serialowy to karykatura książkowego. Zaspali coś z tą 3 pijawką, bo Balon powinien umrzeć w 4 sezonie, a nie dopiero 6
5) Brak książkowej przemiany Jaimiego, który nienawidzi Cersei za zdrady po ostatniej rozmowie z Tyrionem
6) W drugą stronę Tyrion w serialu nigdy nie dowiedział się od Jaimiego o swej żonie Tyshy co było głównym przecież powodem, że poszedł zabić ojca
7) Zabranie intelektu Tyrionowi i Varysowi. Więcej szkodzili Daenerys niż pomogli. Bardzo słabo to wyszło w serialu.
8) Zbyt łatwe i szybkie ubicie NK.
9) Bezużyteczność Jona
Nie zgadzam się, że Uczta dla wron jest gorsza od tomów 1-3 PLIO. To nadal ten sam poziom. A porównując Ucztę dla wron pod względem postaci, intryg, polityki, ekonomii do 5 sezonu to bardzo źle wypada serial mimo, że wcześniej nie było to tak odczuwalne, gdy w serialu w King's Landing byli Bealish, Tyrion, Varys, Tywin, Joffrey. Gdy ich zabrakło w serialu scena polityczna stałą się słaba i nieciekawa, gdy w książkach nadal tam jest ciekawie to przedstawione. Nie mówiąc jak w serialu w sezonach 5-8 upraszczano wszelkie intrygi tworząc je proste jak budowa cepa czy nielogiczne. Dopiero Taniec ze smokami jest rozwleczony, a najmocniej mnie męczą rozdziały Quentina Martella, ale znów 5 tom ma jeden wielki atut, że posiada najwięcej treści między wierszami i symboliki. Książki nadal są spójną, bardziej rozbudowaną opowieścią bez dziur logicznych, spójniejszymi i ciekawszymi postaciami, bardziej złożonymi intrygami. Mają wiele polityki, ekonomii, astronomii, mitologii. Serial został spłycony niesamowicie. Pierwsze sezony były pod dojrzalszego widza, a gdy serial stał się jeszcze bardziej popularny targetem stało się zrobienie filmu niemal dla fanów Disneya, gdzie wszystko jest proste, a postacie czarno-białe. Nie czepiam się zakończenia wątków dla postaci w 8 sezonie, bo liczy się droga od punktu A do B przez całość opowieści, a nie sam jej finał. W serialu ta droga wielu postaci została spłycona, niespójna, straciła na atrakcyjności. Szkoda, bo pierwsze sezony GOT bardzo podobały się mi ze względu na całość - scenariusz, wyraziste postacie, dialogi, aktorstwo, zdjęcia, muzykę, emocje, scenę polityczną, intrygi, pojedynki szermiercze, efekty itd. Oczywiście z każdym sezonem różnice między książkami, a serialem pogłębiały się. Pierwszy sezon był najwierniejszy i właściwie przewaga książek to narratorzy, że znaliśmy ich myśli. W sezonach 2-4 na podstawie 2 i 3 tomu różnice były co raz większe, ale serial trzymał nadal poziom i nie było wiele rzeczy do których można było doczepić się. Choćby dlatego, że nie wszystko da się przełożyć na obraz. Nie podoba się mi jednak kierunek jaki został obrany w serialu w 5 sezonie. Przyspieszenie tempa i gnanie szybko ku finałowi bez żadnej logiki i spójności oraz maksymalne uproszczenie fabuły pod mało wymagającą widownię. Doran w porównaniu do książkowego to jakiś inwalida umysłowy. Euron karykatura samego siebie i bardziej przypomina tępego Victariona. A znów Littlefingerowi, Varysowi, Tyrionowi zabrano dawny intelekt. Mnie przy serialu w sezonach 5-7 już trzymał głównie wątek Nocnego króla więc tym bardziej poczułem rozczarowanie, że tak szybko pozbyli się go. Mam nadzieję, że Wichry zimy pozamiatają. Zwłaszcza interesuje mnie północ z Stannisem i Boltonami, Euron i jego czarnoksiężnicy, Gryfy i złota kompania. Trochę mniej co z Cersei i zza morzem.
Joe Abercrombie mailuje sobie z Andrzejem Sapkowskim:
https://www.scifinow.co.uk/books/conversations-with-andrzej-sapkowski-and-joe-abercrombie-part-one/?cmpredirect
Oczywiście jest to akcja promocyjna związana z nową powieści Abercrombiego i wydaniem angielskiego przekładu Trylogii Husyckiej Sapkowskiego. Jutro druga część, z pytaniami Andrzeja.
Edit: Tomorrow comes today:
https://www.scifinow.co.uk/books/conversations-with-andrzej-sapkowski-and-joe-abercrombie-part-two/
Sporo czytania w grudniu dla miłośników militarnej SF:
1. Drugi tom Expeditionary Force Alansona,
2. Czwarty tom Frontiers Saga Browna,
3. Drugi i trzeci tom Legionu Nieśmiertelnych Larsona,
4. Szósty tom Algorytmu wojny Cholewy,
5. Dziesiąty tom Schronienia Webera.
Obrodziło prezentami pod choinkę :P
Literatura nie najwyższych lotów, w zasadzie jak każda dzisiaj na podstawie której powstaje adaptacja filmowa. Takie sobie to czytadło, raczej przeznaczone do młodzieży. Fakt jeden czyta się to bardzo szybko (przeczytałem chyba w 4 dni), jest akcja, są rozterki moralne, mogło być dużo gorzej, ale w zasadzie po przeczytaniu nie mam ochoty na więcej książek z tego uniwersum.
Poczytalem pierwszy tom, bo zapowiadalo sie obiecujaco, ale to typowa teenadult sf. Inwazja, inwazją... ale ON PRZECIEZ MNIE UJRZAL JAK BYLAM NAGO, O MUJ BORZE CO ON SOBIE TERAZ O MNIE POMYSLI.. ten kosmita/klon wredny ten... ale jaki on jest przystojny....
Sa idea inwazji pomyslana bardzo fajnie, ale potem... nie, po pierwszym tomie dalem sobie spokoj. Taki "Zmierzch" w wersji sf, zaglada ludzkosci tlem do nastolenich problemow. Nope.
Panowie przeczytałem Szninkla (oczywiście I "Orbitowskie" wydanie) i ... WOW, jakie to jest dobre. Nie mam pytań!
Pamiętam jak krążyłem wokół kiosku przez kilkanaście minut, nie mogąc się zdecydować ...w końcu kupiłem i przeczytałem niecałą połowę ...komiksy to jednak nie moja bajka, a tak lubiłem "Tytusa" jako dziecko.
W swoim czasie rodzice kupowali go swoim maloletnim mocno dzieciom "a bo to jakis komiks, bajeczka taka".
A dzieco czytalo i sie jaralo scenami dla doroslych.
Michał Cholewa - "Dzika karta"
Jest dobrze. Cykl zrobił się już dość hermetyczny. Jeśli ktoś ma zamiar poznać bliżej 'Algorytm wojny' to powinien sięgnąć po "Gambit" lub "Echa".
W poprzedniej części było dużo bitew w kosmosie więc tu dla równowagi autor skupił się na misji planetarnej. Widać też, że cykl zmierza do jakiegoś finału. Spoilerować nie będę. Polecam.
Potwierdzam, jest bardzo dobrze...zostało mi jeszcze 150 stron :P Mam nadzieję, że do finału serii jeszcze bardzo daleko, bo to najlepsza polska seria SF.
Skończyłem, jak zawsze rewelacja, tylko nie wiem po czym sądzisz, że cykl zmierza do zakończenia? Nawet gdyby UE pokonało Imperium...a do tego daleko, to nie oni są głównym wrogiem w tej historii.
To, że cykl zmierza do zakończenia powiedział sam Michał w rozmowie z Wojciechem Chmielarzem.
https://www.facebook.com/128157200574022/videos/2652678238389486/ (około 45 minuty)
Dla nieklikatych napiszę, że cykl obliczony jest na siedem tomów nie licząc opowiadań.
Dwie pierwsze części Funky'ego Kovala - Bez oddechu i Sam przeciw wszystkim przeczytane. Oczywiście są to pierwsze wydania z RSW. Na podorędziu mam jeszcze pozostałe dwa tytuły czyli Wbrew sobie i Wrogie przejęcie zupełności rozumiem jak pokolenie dzisiejszych 40-50 latków mogło się na tej serii wychować, świetny scenariusz (ale czasami można się nieźle pogubić w fabule), mega pomysły, fajna kreska, kapitalna rozrywka i świetny komiks. Coś pięknego.
Pokolenie dzisiejszych 40-50 latków nie miało za dużo komiksów na których mogło się wychowywać.
;)
Oj tam, Relax był.
"Zaszczyt otwarcia magazynu przypadł nie byle komu, bo… Grzegorzowi Rosińskiemu (wtedy już znanemu z jedenastu zeszytów „Kapitana Żbika” i pięciu opowieści o „Pilocie śmigłowca”). Przedstawiona przez niego sześcioplanszowa historyjka „Dziewięciu z nieba” to rysunkowa adaptacja kilku niepowiązanych ze sobą epizodów z powieści wojennej Stanisława Majewskiego pod tym samym tytułem (oryginalnie wydanej w 1960 roku). Utrzymana w typowym dla twórcy „Thorgala” realistycznym stylu, mocno skażona jest jednak propagandowym wydźwiękiem. Bohaterowie to tytułowa „dziewiątka” – siedmiu Polaków i dwóch krasnoarmiejców, którzy jesienią 1944 roku przerzuceni zostali w Bory Tucholskie, na tyły wojsk niemieckich, aby organizować dywersję zbrojną przeciwko nazistom. Nie trzeba chyba dodawać, że udaje im się to nadzwyczajnie?… "
cytat z esencja.
Pewnie podobne zapytania już tu się pojawiały, ale wolę być na bieżąco. Możecie polecić jakiś ciekawy tytuł/serię? Dawno nic nie czytałem z gatunku fantasy i wypadłem z obiegu co jest warte uwagi. Na swojej półce nie mam za wiele, głównie mainstreamowe serie (Tolkien, Wiedźmin, Meekhan, Cykl demoniczny, Gra o Tron, Pan Lodowego Ogrodu).
Ja raczej fantasy nie czytam ale...
urban fantasy - "Akta Harry’ego Dresdena" Jima Butchera.
science fantasy - cykl "Pęknięta Ziemia" N.K. Jemisin
dark fantasy - cykl "Teatr węży" Agnieszki Hałas
Rainstand ---> Zacząłem czytać 'Dwie karty' Agnieszki Hałas - ale nie zdołałem zabrnąć daleko. Poddałem się koło 100-nej strony.
Właściwie nic mi się tam nie podobało - ani styl pisania, ani fabuła, ani kreacja świata. Miałem wrażenie, że czytam pierwsze próby literackie kogoś kto założył, że najważniejsze to zacząć pisać, a potem jakoś to będzie i samo się ułoży. Większość zdarzeń wydała mi się przypadkowa, bez specjalnego sensu. Do tego ugrzeczniony język, postaci bez charakteru o dziwnej konstrukcji psychologicznej.
Malazańska ksiege poległych jezeli jeszcze nie czytales
Nic lepszego jezeli chodzi o kwestie wielotomowego fantasy nie wyszło i pewnie juz nie wyjdzie
Do tego protoplasta tego typu literatury czyli Czarna Kompania
Albo Pierwsze prawo Joe Abercrombie ale to jest moim zdaniem półka nizej niz CZarna Kompania i przynajmniej 2 od Malazanskiej
Może Archiwum Burzowego Światła? Dość "świeży" jak na standardy fantasy świat i lore, intrygujący system magii, zdolność Sandersona w budowaniu wątków i postaci (główni bohaterowie to małolaci w sumie (nie chcę użyć słowa "nastolatkowie") ale genialnie ewoluują, mają równie genialne origin story i jest między nimi, i również innymi postaciami, wyczuwalna chemia) i nieskrępowana wyobraźnia. Mimo to świat jest dość brutalny i krwawy nieraz i niedwa. Stylistycznie to dość prosta rzecz, ale sporo razy byłem pod wrażeniem przeróżnych przemyśleń i obserwacji zawartych w tych tomach. W marcu wychodzi kolejny tom i czytania jest już dobre kilka tysięcy stron, a to niby jeszcze nie połowa całej sagi.
bridgeburner ---> Akurat 'Pierwsze Prawo' Abercrombiego cenię sobie znacznie wyżej niż Czarną Kompanię i Malazańską, a Malazańską z tej trójki najmniej - czyli zupełnie odwrotnie niż Ty :)
Nick -no cóz takie twoje swiete prawo ;)
Rozmach ,skala wydarzen, magia, roznorodnosc zdarzen oraz ilośc watków, bohaterów(oraz fakt jak czesto i nieooczekiwanie gina ), poczucie humoru, dialogi (Tehol z Bugiem !)itd dla mnie Malazańska to jest wzór wg ktorego ustawiam skale oceny dla pozostałych ksiazek (nie trudno sie tego domyslic patrzac na nick jaki sobie wybrałem ;))
Abercrombie w Pierwszym Prawie to wyrobnik, fakt, bardzo sprawny ale tylko wyrobnik
bridgeburner ---> I to jest piękne, że nie każdemu podoba się to samo.
Wg mnie w Malazańskiej za dużo było blasku, epickości i rozmachu, a za mało sensu i składu w skali mikro. Patrząc z daleka można było napawać się skalą i doniosłością wydarzeń. Ale gdy schodziło się niżej i patrzyło np. na opis poszczególnych potyczek, ciąg przyczynowo - skutkowy następujących po sobie akcji, nagle okazywało się, że to wszystko kuleje.
Ten wielki i lśniący kolos (Malazańska), składał się z posklejanych ze sobą przypadkowych i nielogicznych drobin: boskich interwencji, serii niewytłumaczalnych przypadków - bo tak akurat pasowało autorowi do ogólnie przyjętej koncepcji i założeń. To trochę tak, jakby misterne i okazałe witraże posklejać naprędce śliną, żeby całość się jakoś trzymała. Z daleka wygląda to fajnie i zapiera dech w piersiach, ale jak podejdziesz i dotkniesz, to co i rusz coś zaczyna odpadać.
Dlatego też oceniam Malazańską jako udaną kreację świata, napisaną z wielkim rozmachem i pompą, ale niestety bardzo niechlujnie pod względem wiarygodności i prawdopodobieństwa wydarzeń w skali mikro. Pewnie większość z nas w młodości zachwycała się bajką o czerwonym kapturku, w której wilk połknął bohaterki w całości, a dzielny myśliwy na końcu rozciął brzuch bestii i uratował je z opresji. Dopiero później zadajemy sobie pytania, jak można połknąć kogoś w całości, czy bez szwanku wyciągnąć z trzewi drapieżnika.
Jakbym miał opisać Malazańską jednym zdaniem: Kolos na glinianych nogach.
Lifter---> jak tam tłumaczenia?...nie znudziło się jeszcze? :P
Ani troche. Tempo moze juz nie takie, jak na poczatku, ale jeden-dwa teksty tygodniowo leca. Troszke w ramach odtrutki na starocie robie tez nowszych autorow i np. bardzo polubilem Dozoisa, ktorego kiedys widzialem tak w drugiej lidze, a jak sie okazuje - cudenka potrafi stworzyc i awansowal do grona jednego z mych ulubionych pisarzy. "Rozjemca", czy (juz mniej ale tez) "Recydywista" - miazdza.
Chcesz sie przekonac? :)
...to popatrz na maila
No to siedem kolejnych tomików mojej prywatnej serii "Złoty Wiek SF" gotowe, w tym sześć "twoich"...tym samym kolekcja już liczy 30 tomów :P.
Ja mam teoretycznie 106 tomow "Mistrzow sf", choc gdyby uwzglednic dwie "subserie" (New Wave i lata 70-xxx) to byloby ze 120, z czeego z moich wlasnych tlumaczen jest tak ze 4-5 tomow, jak mniemam. przy czym mam tam tez nieco "powtorek" (np. selekcja tekstow Zajdla, czy ulubionych radzieckich autorow albo wybor polskich opowidan z lat 50-80, czy zbiorczy tom tekstow Kornblutha z zeszytowych edycji Iskier etc).
Na razie czytam... tom 37. Kurde, zebym to wszystko mial te 30-40 lat temu, gdy mialem wiecej czasu i w ogole... ech. Ale nie narzekam, czytam :).
Jak bedziesz potrzebowal wiecej, dac znac,
Będę chętny na pewno, ale poczekam aż zbierze się znów większa paczka :p
...z tego co napisałeś to w tych tomach, nie licząc tłumaczeń własnych i Bartkiewicza, są opowiadania które wcześniej wyszły w Polsce...jeśli tak, to na bank kiedyś je czytałem (nie licząc opowiadań z NF po 2000+ roku).
...to trzecia próba dodania postu...i w końcu się udało :(
(...)
What was good about 2020? Besides the election?
Well… for me… there was work.
I wrote hundreds and hundreds of pages of THE WINDS OF WINTER in 2020. The best year I’ve had on WOW since I began it. Why? I don’t know. Maybe the isolation. Or maybe I just got on a roll. Sometimes I do get on a roll.
I need to keep rolling, though. I still have hundreds of more pages to write to bring the novel to a satisfactory conclusion.
That’s what 2021 is for, I hope.
(...)
A za jakieś pół roku 10 rocznica wydania A Dance With Dragons :)
https://georgerrmartin.com/notablog/2021/02/02/reflections-on-a-bad-year/
Tu wszyscy oblatani w lengłydżu i sami sobie starocie tłumaczą tym niemniej warto chyba wspomnieć, że u Sedeńki do końca miesiąca ichnie ebooki po 7 złotych.
https://esef.com.pl/pl/c/Ebooki/33
Chyba się na coś skuszę. Obserwowałem szczególnie "Rakietowe szlaki", teraz za 7 zł to już bardzo ciekawe. Są też inne ciekawe pozycje.
Lifter, może się zrzucimy? :P
Generalnie wszystko co chcialem, poza dwoma zbiorami Watsona, juz mam... Ale te dwa w razie czego chetnie wezme na spolke.
Tzn. np. nie mam wszystkich Rakietowych szlakow, ale praktycznie kazde interesujace mnie opowiadanie z nich juz mam (a placic za dubelki zeby miesc w kolekcji ksiazki, nie chce).
A propos Rakietowych szlaków - gdyby ktoś miał na zbyciu tom 2 i 3 to mogę kupić za 50 zł od sztuki - jak komuś nie zależy na papierowych wydaniach to za 100 zł kupi sobie teraz w zamian sporo tytułów u Sedeńki :)
Niestety, mam tylko juz w e-bookach.
PS Mowisz o 2-3 tomie Sedenki, jak rozumiem, skoro mowisz o 3-cim...
Za to 7 tomow Krokow w Nieznane (tych z Iskier nadal na polce - odkupilem je zreszta ze 20 lat temu od Andrzeja Ziemianskiego, tak na marginesie).
UI Sedenki wydalem sporo kasy juz wczesniej, choc jak sobie przypomne jak zmasakrowal "Mila dziewczyne" Leibera to jeszcze mi sie noz w kieszeni otwiera.
Niestety poszedl po lini najmnijeszegio oporu i w sporu tomach wrzuca to, co Bartkiewicz i mu podobni daja za darmo... No ale i tak sporo dobrego wydal, jesli idzie o starocie.
Chodzi mi o poniższe:
https://esef.com.pl/pl/p/Rakietowe-szlaki-tom-2-mobi/600
https://esef.com.pl/pl/p/Rakietowe-szlaki-tom-3-mobi/602
trafiłem niedawno w jednym antykwariacie 5 pozostałych części po 10 zł za tom więc żal było nie skorzystać i teraz poluję na brakujące 2 i 3
overseer---> nie mam niestety tych Rakietowych szlaków, ale jak pisałem wcześniej w tym wątku, wyprzedaję całą swoją kolekcję fantastyki, ponad 1000 tomów i to nie są takie ceny jak chciałeś zapłacić za Rakietowe...nawet 10x taniej...jeśli jesteś czymś zainteresowany, daj kontakt. Sprzedałem już trochę na allegro, ale 90% nadal dostępne.
Z rzeczy których szukam to na przykład jeszcze cykl Reynoldsa, Russell Wróbel - gdybyś miał jakiś spis swoich zbiorów albo zdjęcia półek tak żeby było widać tytuły to pewnie coś bym wybrał bo w takim bogatym księgozbiorze to zawsze coś wpadnie w oko nawet jeśli nie szuka się czegoś konkretnego :) Mój mail [email protected] - jak będziesz miał wolną chwilę i jeśli to nie problem to podeślij jakieś info; lubię przeglądać biblioteczki innych osób więc nawet jeśli miałbym nic nie kupić to i tak chętnie obejrzę :)
overseer--->postaram się, ale musisz się uzbroić w cierpliwość. Niestety mam masę pracy i z tego powodu też tak opornie idzie mi wystawianie tego na allegro, mimo sporego zainteresowania. Sprzedałem na razie głównie rzeczy nowsze, zostało praktycznie wszystko do 1990+, a miałem chyba całość fantastyki, która wyszła po 1945 roku. Oczywiście nowsze rzeczy też zostały, ale te głównie wystawiałem. Serie będę wystawiał w komplecie, na razie nie przewiduję sprzedaży pojedynczych pozycji. Oprócz fantastyki jest też kilkaset pozycji z sensacji/thrillera typu Clancy, Cussler, Ludlum.
OldDorsaj---> nie ma pośpiechu, mogę poczekać; stronkę na allegro też już znalazłem więc będę zaglądał czy nie pojawiły się tam jakieś nowe ciekawe oferty :)
Tak sobie podsumowalem jakies pol roku mej amatorskiej pracy tlumacza i wyszlo mi, ze mam na koncie... ponad 130 opowiadan. Sto -k***- trzydziesci! Sam jestem w szoku. Oczywiscie to zwykle short-story a nawet very short, bo zaczynalem skormnie od krociutkich form i chyba najdluzsze z tych jakie przerobilem to ma gora 20 stron, No ale - zaliczylem wiekszosc Browna i Tenna z tego, co nie wyszlo po polsku, sporo Varleya i Millera jr, odkrylem ze Brin i Dozois sa duzo lepsi niz wczesniej myslalem, odkrylem pare perelek posrod klasykow (Raaymon F. Jones, Bixby, Boucher). Wsrod tego jest z 10 tekstow, ktore juz weszly do mego kanonu opowiadan, ktore zostaja w glowie na zawsze od pierwszego czytania.
Moze tempo pracy troszke mi ostatnio spadlo, ale nadal cisne i nie ustaje.
Jak uzbiera ci się znów jakaś konkretna paczka od ostatniego wrzutu, to znów poproszę :P...a chyba już się uzbierała, bo mam Twoich kilkadziesiąt najwyżej.
Co do przecen Solaris, na razie jestem najbardziej nastawiony na "Rakietowe szlaki" tomy 4-7, antologię anglojęzyczną "Ten świat musi zginąć" i zaciekawiła mnie książka Macieja Musialika "Zanieśmy im naszą wojnę"...to raptem 42 zł, więc w sumie żaden majątek za 6 dość obszernych pozycji.
"Ten swiat" i wiekszosc "Rakietowych" mam... jakby co,
A te moje tlumaczenia ci podrzuce jakbys chcial.
Poszlo.
Plus pewnie bonus.
A jesli myslales tez o Solarisie, to powiedz.
Moje ulubione sagi fantasy:
1) Malazańska księga poległych - Erikson
2) Archiwum Burzowego światła - Sanderson
3) Pieśń lodu i ognia - Martin
4) Kroniki Czarnej kompanii - Cook
5) Władca Pierścieni - Tolkien
6) Świat Dysku - Pratchett
7) Wiedźmin - Sapkowski
Oczywiście wszystko deklasuje Malazańska księga poległych.
Liczę, że wreszcie Martin wyda te "Wichry zimy". Z tego co mówi w 2020 roku z powodu pandemii, która zmusiła go do siedzenia w domu napisał o wiele więcej niż w ostatnich latach. Więc nadzieja jest, że książka będzie na koniec 2021 lub w 2022 roku. I w dużej mierze to pandemia pomogła Martinowi szybciej skończyć 6 tom sagi jego życia. Aż strach pomyśleć, gdyby nie był zmuszony do izolowania się w którym roku skończyłyby. Natomiast 7 tom czyli Sen o wiośnie raczej wydaje się już nierealny.
Nowy King.
Tylko 400 stron, niecale. Jak na KInga - malutko.
Prosta, jednowatkowa opowiesc bez masy dodatkowych watkow i ciekawych postaci drugoplanowych.
Niezbyt przerazajaca.
Poczatek calkiem jak "Szostego zmyslu" - dzieciak widzi zmarlych - ale potem to idzie swoja droga.
Mam wrazenie, ze King mial pomysl na jakas nowele na 60-80 stron, a potem mu sie to rozroslo do tych 400, wiec machnal reka "a co tam, niech bedzie ze to powiesc". W efekcie mamy ksiazke, ktora czyta sie bardzo fajnie i szybko - ale to nie jest jakis porywajacy King. To jego zlo jest takie jakies... wydumane, nieco staroswieckie troszke jak hrabia Dracula w aksamitnej pelerynie podbitej czerwonym atlasem. Nie przeraza, a to chyba dla mistrza horroru kiepski komplement.
No i zakonczenie, jak u Kinga, takie se.
To nie jest zla ksiazka, ale "niezla" nie znaczy dobra.
...a ja się cieszyłem na nią po recenzjach, że King znów pokazał klasę i wcale nie musi być rozwlekły, może napisać pełnokrwisty horror z wartką akcją i bez wodolejstwa, z krótkimi i szybkimi rozdziałami...co nie wynika z twojej opinii...co prawda mnie osobiście "wodolejstwo" u Kinga nigdy nie przeszkadzało.
Wartka akcja i szybkie rozdzialy sa.
Tylko horroru w tym jakos nie za wiele.
Dobrze sie czyta ale nie jest to ksiazka, do ktorej chcialbym wrocic i nie bede o niej pamietal za pare lat.
No i ja tez cenilem u Kinga ze jak juz pisze to wiele sie tam dzieje w tle - a tym razem tlo jest tylko tlem. I to dosc niewyraznym.
Natomiast ja chciałbym napisać parę słów o książce wydanej u nas już kilka lat temu. Niedawno zauważyłem, że wydano nową powieść Richarda Morgana, czyli "Rzadkie powietrze". Okazało się, że jest to kontynuacja "Trzynastki", którą zresztą też wznowiono i obie książki mają teraz podobne okładki. Ponieważ byłem zachwycony "Modyfikowanym węglem", to siłą rzeczy interesowałem się innymi książkami tego autora. Zabierałem się do "Trzynastki" dwukrotnie, za każdym razem zniechęcając się opiniami o niej. Postanowiłem jednak, z racji tego że wyszła druga część z tego samego uniwersum, dać jej szansę i przeczytać. No i jestem zachwycony, rewelacyjnie i bogato opisany świat w którym rozgrywa się akcja, świetnie przedstawione postacie, fajne pomysły, akcja, trochę niezłych przemyśleń i odrobina ostrego seksu. Teraz czytam w opiniach całkiem inne zdania o niej z zaznaczeniem, że część druga jest jeszcze lepsza...niedługo się za nią zabiorę i już się cieszę na powrót do tego świata.
Morgan jest znany z Takeshi Kovacsa, a ja uwazam ze jego pozostale ksiazki sa lepsze niz trylogia TK.
Trzynastka mi sie bardzo podobala, fajnie ze wyszla kontynuacja.
"Sila Rynku" tez jest bardzo fajna, choc nieco bardziej sztampowa (duzo mniej tu S-F niz zwykle).
Kolega Morgan ma dar do tworzenia ciekawych anty-bohaterow. Ten z Sily Rynku (i jego historia) tez pierwsza klasa
Przeczytałem kontynuację "Trzynastki" Morgana, czyli "Rzadkie powietrze" i jestem zachwycony. Podobne tło jak w poprzedniej, tyle że tym razem akcja dzieje się na Marsie, a bohaterem jest nie "trzynastka" a "hibernoid". Więcej się dzieje, jest jeszcze bardziej krwawo i ostro, a całość jak poprzednio w dobrze opisanym świecie i jego mechanizmach. Tak sobie myślę, że Morgan z "Modyfikowanym węglem", "Trzynastką" i "Rzadkim powietrzem", to obok cyklu Hamiltona "Świt ludzkości" i cyklu Cholewy "Algorytmy wojny" (ze szczególnym wskazaniem "Forty"), to najlepsze SF jakie czytałem w tym stuleciu.
Teraz już nie mam wyboru, muszę przeczytać też "Siły rynku".
Miej na uwadze ze w "Sily Rynku" jest duzo mniej SF i Cyberpunka. To jest duzo bardziej przyziemna historia i wizja. Na pierwszy plan wychodzi komentarz spoleczno-obyczajowy a nie wszczepy i inne turbolasery. ;P
Nic nie szkodzi, że nie ma...ma być fajna i ciekawa historia, którą czyta się szybko i z przyjemnością :)
Pytanko: czy jest szansa odsłuchać na Legimi "Rzadkie powietrze" z głosem lektora ?? Nie jestem szowinistą ale głosu tej lektorki nie trawię - jest tragiczny i pewnie będę musiał czytać a nie słuchać przy bieganiu.
Ryk Brown w szóstej części swojego cyklu zaskoczył i dał czadu. Połknąłem w niecałe trzy dni....mimo covida :(...oj dzieje się tym razem sporo, w pełni zasłużone "9".
Witam panowie, mam szybkie laickie pytanko.
Mamie nie podoba się Gra o Tron, bo gdy ojciec oglądał, to trafiała tylko na sceny erotyczne lub odcinane głowy. Kupiłem jej na prezent pierwszy tom Sagi. Spodoba jej się? Nie lubi fantasy, czyta dużo kryminałów. Znacie takie przypadki?
Mojej teściowej bardzo się spodobało, chociaż też fantasy wcześniej nie czytała i nie lubiła. Uprzedziłem ją, że jest dużo postaci i wątków, które trzeba na początku poznać i ogarnąć - więc być może było jej łatwiej zaakceptować pewne rzeczy.
Natomiast na pytanie, czy Twojej mamie się spodoba, nie jestem w stanie odpowiedzieć.
Wydaje mi się, że sam sobie odpowiedziałeś: "Nie lubi fantasy, czyta dużo kryminałów"...a w dodatku nie podobał się serial i nie chciała go oglądać.
Po jakiejś wypowiedzi tutaj na forum zakupiłem "Achaję" Andrzeja Ziemiańskiego. Do wybitnych dzieł literatury fantasy bym tego nie zaliczył, trochę momentami też chaotycznie napisane, ale wciągnęło mnie jak diabli, tak że od razu po rozpoczęciu pierwszego tomu zamówiłem dwa kolejne i gdy będę na 3 tomie zamawiam kolejne. Wartka akcja, postacie które po prostu lubisz, napisane całkiem swojsko, prosto i żartobliwie oraz z puszczaniem oka do czytelnika nawiązując do między innymi czasów współczesnych. Jeśli ktoś szuka lekkiego fantasy gdzie cały czas coś się dzieje to zdecydowanie bym mu polecił ten cykl.
Achaja to przerazliwie glupia ksiazka i pod tak wieloma aspektami, ze boli glowa na sama mysl plus zylion bledow logicznych na poziomie podstawowym wrecz.
https://niezatapialna-armada.blogspot.com/2012/08/185-eb-jak-bania-czyli-ksiezniczka-w.html
ALE... "Pomnik cesarzowej Achai" daje rade, choc gdyby skonczylo sie na 3 tomach zamiast 5, to by tylko mu wyszlo na dobre.
Achaja to takie "50 Twarzy Greya" w gatunku fantasy. Z tą różnicą, że zamiast celować w znudzone panie domu po przekwitaniu, to rozpala wyobraźnie 14-latków w okresie dojrzewania.
To fantasy pisane przez wtedy 30+ czlowieka o mentalnosci 14-latka, wiec doskonale trafilo do14-latkow.
Do dzis boli mnie czolo od facepalma ktory zrobilem, gdy Achaja trafila do takiego "obozu pracy przymusowej" o tak ponurej renomie, ze zawodowy zolnierz wolal popelnic samobojstwo, gdy sie dowiedzial, ze tam trafii.
I co? I w skrocie
- Jakies 12 godzin dziennie 7 dni w tygodniu WYNISZCZAJACEJ pracy (dzwiganie kamieni itd)
- jest gwalcona przez wspoltowarzyszy czesto i regularnie
- dieta jest tak nedzna, ze jak zlapala jedna mala jaszczurke i podzielila sie z tymi dwoma, co ja gwalcili, to byla wielka atrakcja
- ale tak poza tym jeden z tych gwalcicieli to byl fechmistrz najwyszej klasy - ot, przypadek, takic fechmistorzow na pewno cale peczki siedzialy w obozacg - wiec trenuje Achaje po godzinach, bo sie zaprzyjaznili, co czeste przeciez pomiedzy gwalcicielami i zgwalcona.
- trening jest tez ciezki w ...uj
- i tak po takiej pracy, zajeciach w czasie wolnym i treningu, Achaja wychodzi w koncu z tego obozu w swietnej formie, przypakowana, niezwyciezona w walce na miecze i w swietnym nastroju (regularne gwalty to ponoc swietny antydepresant).
Serio, serio. Tak bylo.
A to tylko JEDEN kwiatek.
Sie zastanawiam czemu w Auschwitz nie bylo zadnego kulturysty, nie chcialo im sie cwiczyc po pracy, czy byli leniwi z przezarcia.
Mój kontakt z "Achają" zaczął się od opowiadania w "Science Fiction". Całkiem było zgrabne. Jak już się powieść ukazała to kupiłem sobie do autobusu. Jak się jedzie sześć godzin to się wszystko przeczyta więc weszło nawet nieźle przy czym dość bezrefleksyjnie. Niestety fragmentu z SF tam nie było. kilka lat temu sięgnąłem po dalsze tomy bo byłem ciekaw co dalej.
Już na pierwszej stronie młoda wojowniczka pręży się w postawie zasadniczej przed jakimiś chłopami w karczmie. Pręży się bez majtek gdyż albowiem bez bielizny lepiej się jeździ konno. No ok. Nie wiem. Być może. Taka konwencja.
Tym co w moim przypadku przepełniło kielich była "zdolność honorowa królestwa". Kto czytał ten wie. Spoilerować mimo wszystko nie będę.
Mnóstwo jest też kalek i zapożyczeń. Całkiem świadomych ale tak topornie zaprezentowanych, że zęby bolą.
Ponoć Virion jest lepszy ale jakoś się boję sprawdzić.
Obejrzalem sobie nowego Konga. Wizualnie bardzo ladne, ale fabula... wiem, ze w tych filmach fabula nie ma wiekszego znaczenia... ale i tak, gdyby jej bledy logiczne i idiotyzmy przeszktalcic w kaiju, Godzilla bylby przy nich karzelkiem.
Takie 6+/10, z czego za efekty 8+/9, za reszte 3-4
Dokładnie mam te same odczucia i oceny...mimo wszystko spodziewałem się, że będzie lepiej. Za to na "Nobody" bawiłem się wczoraj świetnie :P
Efekty 8+/9 to też na wyrost, bo tak dobre nie są w "Godzilla vs Kong" 2021. Tona sztucznego CGI.
Dobre efekty to takie, gdzie nie ma za wiele sztuczności, a powalają technicznie np:
Poszukiwacze zaginionej arki 1981, Indiana Jones i świątynia zagłady 1984, Indiana Jones i ostatnia krucjata 1989, Powrót do przyszłości 1985, Powrót do przyszłości 2 1989, Obcy 2 1986, Predator 1987, Otchłań 1989, Terminator 2 1991, Jurajski park 1993, Waleczne Serce 1995, Szeregowiec Ryan 1998, Matrix 1999, Gladiator 2000, Trylogia Władca Pierścieni 2001-2003 (Drużyna Pierścienia najmniej sztuczna), Mroczny rycerz 2008, Mroczny rycerz powstaje 2012, Mad Max: Na drodze gniewu 2015 czy "Bitwa bękartów" z 6 sezonu serialu "Gra o tron".
Tam, gdzie mamy nadmiar CGI wrażenie zrobiły na mnie poziomem technicznym właściwie dwa filmy - "Avatar" 2009 w kinie IMAX oraz "Avengers-Infinity war" 2018. Choć nie gustuję w takim cukierkowym kinie rozrywkowym to byłem pełen uznania.
1. Nie bywam w watku o filmach.
2. Iseldora mam w ignorze, choc nie za to co mowil o filmach akurat.
PS> A z innej beczki - nie wiem jak ale wlasnie zdolalem sobie napisac efelkt 8 godzin tlumaczenia opowiadania Larry'ego Nivena, nieodwracalnie.
Kuffa.
DO tego nie jest az tak dobre, by mi sie chcialo to odtwarzac. :/
Przeczytałem ostatnią (nieprzeczytaną) powieść SF Richarda Morgana dostępną w Polsce, czyli "Siły rynku". Znów się nie zawiodłem. Pokuszę się o całościową, subiektywną ocenę jego powieści:
1. Modyfikowany węgiel - 10,
2. Rzadkie powietrze - 9.5,
3. Trzynastka - 9,
4. Siły rynku - 8.5,
5. Zbudzone furie - 8,
6. Upadłe anioły - 7.5.
Jest sprawa.
Od kilku lat czytam głównie literaturę popularnonaukową z humanistyki i w sumie to chyba z powieści non-fiction jestem bardziej na bieżąco niż z fantastyki. Dla ułatwienia poniżej to co mam w domu z fantastyki:
http://baza.fantasta.pl/biblioteczka.php?id=842
Teraz ważne pytanie: co warto przeczytać ? Tak, ja wiem, jest nowe wydanie "Rękopisu..." Sapka, ale on tam wrzucił bełkot typu "Welin" Duncana a ja tzw. new weird niecierpię (jak większości rzeczy z serii Uczta Wyobraźni). Interesuje mnie:
- klasyczne fantasy a la Jack Vance, Tolkien, Le Guin
- militarystyczne jak Cook czy Erikson
- science fantasy w stylu Zelaznego czy Wolfe'a
Post apo sam sobie ogarnąłem, na sci fi nie mam ochoty. Czy jest coś co muszę/powinienem znać? Jak widzicie, jestem w plecy jakieś 10 lat minimum. Chcę uzupełnić zaległości.
Przede wszystkim szacunek, że ktokolwiek ma w domu "Trudno być bogiem". :)
Dla mnie po wieloletniej przerwie drogowskazem była lista nominacji i nagród do Hugo. (Swoją drogą jest to materiał do bardzo szerokiej dyskusji, niekoniecznie związanej z fantastyką). No ale do rzeczy.
Co trzeba znać?
Ogólnie z fantastyki uważam, że każdy powinien przeczytać "Hyperiona" Simmonsa. Kolejne części wedle uznania ale ta jest obowiązkowa. Do tego jeszcze Stephenson ("Epoka diamentu", "7EW") czy też Watts ("Ślepowidzenie").
Na klasycznym fantasy się nie znam. Jedyne co czytam to "Akta Dresdena" Jima Butchera.
Militarystyka.
Rodzimy cykl "Algorytm wojny" Michała Cholewy. IMHO zdecydowanie pierwsze miejsce w tej kategorii.
Bardzo lubię też "Wojnę starego człowieka" Johna Scalziego. Z tym, że ta seria nie ma u nas szczęścia do wydawców.
W wydawaniu military sf przoduje u nas wydawnictwo "Drageus. Trzeba zajrzeć, zapoznać się a nuż coś przypasuje. Od razu ostrzegam, że nie są to dzieła wybitne. :)
Science fantasy.
Cykl "Pęknięta ziemia" - N. K. Jemisin - trzykrotne Hugo mimo wszystko coś znaczy.
Honorable mention
Cykl Expanse - James S.A. Corey. - Najlepsze, współczesne przygodowe sf. Trochę military, trochę space opera.
Dzięki, zerknę. Aczkolwiek pomijam wszelkie sf, zwłaszcza hard.
Pamiętam też że lata temu miałem i czytałem Diunę. Ok, to niby sf, ale specyficzne no i mam sentyment. Pytanie: czy poza tym pierwszym tomem coś warto z cyklu czytać ?
I co myślicie o cyklu Helikonii Braiana W. Aldissa ? Opis ciekawy ale nie wiem czy tykać.
Diune czytałem z 25 lat temu, wydanie Phantom Press, myślę że warto, jeśli dobrze pamiętam pierwsza jest najlepsza, ale reszta nie obiega aż tak mocno poziomem. Jedno ale jak po polsku czytasz wystrzegaj się jak ognia tłumaczenia Łozińskiego, znany morderca klimatu. Po śmierci coś wydano jeszcze zamykające wątki, ale nie czytałem i nie wiem, coś tam kiedyś słyszałem że poziom kiepski, ale mogę się mylić.
Raistand----> w sumie nie doczytałeś na co ma ochotę, a on sam niepotrzebnie zamotał, bo wystarczyło zapytać co ciekawego z fantasy wyszło w ostatnich 10 latach i wtedy Ty byś nie próbował odpowiedzieć...militarystyczna, tu chodziło mu też o fantasy. Biorąc pod uwagę posty z co najmniej kilku lat, jak nie kilkunastu, to nigdy nie lubił SF, praktycznie w żadnej postaci. Fantastyka zawsze była równoznaczna z fantasy, w której czuje się jak ekspert, co sam nie raz pisał i teraz zwraca się do kogoś obeznanego w fantasy z ostatnich 10 lat...tak to rozumiem. Polecanie rewelacyjnych książek Coreya czy Cholewy nie ma tu najmniejszego sensu...obawiam się, że od Simmonsa też by się odbił.
...przy okazji, też mam "Trudno być bogiem" i wszystkie inne powieści Strugackich wydane przed 2000 rokiem, oczywiście papierowe...dopóki nie znajdę kupca :)
Akurat Simon podoba się opis. I to nie jest tak że nie znam kompletnie sf i że ZAWSZE się odbijam i unikam. W swoim czasie czytałem antologie Don Wollhelm proponuje, dużo sf wydanego przez Alfe w Bibliotece fantastyki (Clarke, van Voght, Boruń, Anderson, coś tam było Ziemkiewicza i paru mało znanych w Polsce pisarzy).
Coż... Czasem człowiek chce pomóc a wyjdzie jak zawsze.
I proszę nie umieszczać Clarke'a, Andersona i Ziemkiewicza w jednym zdaniu.
;)
Postaram się odpowiedzieć późnym wieczorem, bo dwa razy prawie gotowy długi post zniknął przed wysłaniem, a nie mam już teraz siły robić tego trzeci raz.
I proszę nie umieszczać Clarke'a, Andersona i Ziemkiewicza w jednym zdaniu.
Sorry, Ziemkiewicza czytałem tylko zbiór "Władca szczurów" a i umieściłem go ot tak żeby napisać co czytałem xD
Tak w skrócie, bo nie chce mi się od nowa tyle pisać. Simmons może, ale raczej nie Hyperion/Endymion, a bardziej dla ciebie Ilion/Olimp, ale jeśli chcesz przeczytać coś naprawdę dobrego z SF, ale z dużą dawką klimatów z fantasy to chyba najlepszy będzie cykl Petera Hamiltona o Uniwersum Wspólnoty, czyli pod cykle "Gwiazda Pandory/Judasz Wyzwolony", "Pustka" i "Kroniki Upadłych". Osobiście wolę inny jego cykl, ale to raczej hard SF (też nie do końca), jednak Tobie powinien podejść tamten.
Wątek mi uciekł więc trzeba coś napisać.
Ostatnio po raz kolejny przeczytałem "Gateway - brama do gwiazd" Fredericka Pohla.
tym razem poszedłem za ciosem i czytam "Za błękitnym horyzontem zdarzeń" i dalej "Spotkanie z Heechami".
Ten cykl połyka, przeżuwa i wypluwa dziewięćdziesiąt procent współczesnej "fantastyki". Z różnych względów pierwszy tom jest nie do przebicia ale również kolejne trzymają wysoki poziom.
Prawy dolny róg :P
Oldozylem na bok klasyke by poczytac Andy Weira Projekt Hail Mary. Spoilerowac nie bede, bo cala ksiazka bazuje na tym, ze odkrywa sie kolejne elementy ukladanki; narrator na poczatku nie wie NIC o sobie, miejscu gdzie sie znajduje, itd. jako ze ma amnezje. Choc sama okladka juz to i owo podpowiada.
Powiem wiec tak - to taki "Marsjanin" do kwadratu, z ta roznica ze gra idzie o przetrwanie nie jednego czlowieka, a - bardzo skromnie oceniajac - polowy ludzkosci.
Po prostu dobra hard sf, bez hiperprzestrzeni i gwiezdnych imperiow; niby kameralna ale z rozmachem, a autor serwuje pare zwrotow akcji, w momencie gdy wydaje sie nam, ze juz wszystko wiemy i przewidujemy zakonczenie.
Warto, choc uprzedzam ze akcja rozwija sie powoli i pierwsze dwa rozdzialy moga zdawac sie nieco nuzace (szczegolnie ze szybciej niz narrator odkrywamy gdzie sie znajduje, no ale jak sie czyta ksiazke sf i widzi okladke, to nietrudno byc takim madrym) - potem wszystko nabiera tempa i rumiencow.
Dawno mnie tu nie było...
Nowy Weir faktycznie bardzo sympatyczny, najlepsza jego powieść.
