Wiadomość Warsaw – nowa gra o Powstaniu Warszawskim w stylu Darkest Dungeon

arturdzie jest jakiś uprzedzony do naszej historii. Tematyka ciekawa, ale dotychczas nie miała szczęścia do dobrych gier. Oby tym razem było inaczej.

Nie uprzedzony tylko nie myśli logicznie - w jakimkolwiek upamiętnianiu (nie gloryfikacji) chodzi o pamięci i szacunku do poległych i strat dla kraju. Tak samo jak w celebracji ataku na Westerplatte nie chodzi o to, że "ale fajnie, że nas zakatowali".

arturdzie ma Pan absolutną rację

O matko boska ... takiego ciągu logicznego się nie spodziewałem. Co ma piernik do Hitlera? Jak doszedłeś do tego, że skoro należy pamiętać o poległych za własny kraj to trzeba upamiętniać Hitera ? Jak nie widzisz różnicy miedzy upamiętnianiem a " Ale należy o tym pamiętać i uczyć"? Może przeczytaj parę razy zanim coś napiszesz.

Może po prostu Warszawa?

Tak myślałem że gdzieś już widziałem ten styl graficzny.

O ironio najmniej styl Mignoli przypominają adaptacje jego dzieł :/

oj tam...

@arturdzie

A co mieli Twoim zdaniem zrobić dowódcy? Zatrzymać powstanie? Okej. I co dalej?

A jakbyś wiedział, że w odwecie za śmierć kolesia, którego chcesz "rozwalić" zginie 10 cywili to też byłbyś taki chętny do strzelania?

Mój Boże, ten naród jest nadal tak bezmyślny... A później wielkie zdziwienie, że Polska pozostaje III-ligowym krajem, który każdemu daje się wycyckać, a na dłuższą metę nie ma żadnego znaczenia w skali świata. No i faktycznie, wtedy pozostaje już tylko robić sobie dobrze mniej czy bardziej odległą historią i opowieściami mentalnych gimbo-patriotów o tym, kogo to by oni "rozwalali". Żałosne.

W artykule dla Gamespotu twórcy wspomnieli, że happy endu to tu raczej nie będzie.

Dojście do momentu fabularnego

A nie możemy dla odmiany świętować i czcić jakich zwycięstw, niekoniecznie moralnych?

Możemy i powinniśmy. W zasadzie cały czas to robimy, tylko wybiórczo, co jest efektem relatywizmu. Ciężko przy takich podziałach spoglądać równomiernie na historię.

Z drugiej strony wojna polsko-bolszewicka też może być łatwo nośna. Zwłaszcza, że jednym z dowódców radzieckich był Stalin, czyli postać dobrze znana. Idea komunizmu też w grach obecna jest i ZSRR w świadomości publicznej istnieje.

Jak dotąd na zachód wojnę z 1920 przeniesiono tylko raz (o ile mi wiadomo), nie licząc publikacji historycznych (takich jak choćby książka Daviesa pod tym samym tytułem: Red Star, White Eagle).
https://boardgamegeek.com/boardgame/11111/red-starwhite-eagle-russo-polish-war-1920

Temat jest nośny, a i owszem, bo i sama wojna była ciekawym przeciąganiem linny raz w jedną, raz w drugą stronę. Niemniej nadal na światowej arenie to jest tylko lokalny konflikt jednego rodzącego się z długiego niebytu państewka i bandy komunistów mimo, że bolszewicy autentycznie mogli namieszać w Europie po przejściu przez Wisłę i wiele krajów świata wysłało swoich ochotników, doradców czy nawet lotników do walki z komunizmem. Naszą wojnę z 1920 można porównać do wojny domowej w Hiszpanii, jeśli chodzi o świadomość masowego odbiorcy - może gdzieś tam, kiedyśtam ktośtam słyszał, ale o co dokładnie chodziło i dlaczego się strony ze soba tłukły, to już niekoniecznie (przy czym Hiszpanie mają o tyle lepiej, że byli niegdyś międzynarodowym mocarstwem, a o samej wojnie pisał po angielsku Hemingway, tak więc i rozpoznawalność jest relatywnie większa). Kolejnym utrudnieniem będzie też fakt, że całe starcie pod Warszawą trzebaby odrzeć z mitologii i matki boskiej zasłaniajacej polskich żołnierzy przed kulami, a to byłoby kolejne dłubanie w narodowej martyrologii. Albo wręcz przeciwnie, pojechac po bandzie i zrobic z wydarzeń 1920 roku metaforyczne starcie, gdzie Jezus nakurwia mieczem demonicznych sowietów z czerwonymi rogami - nie takie rzeczy w literaturze czy kinie widziano, w grze zresztą też nie.

Naprawdę chętnie zobaczyłbym więcej polskich konfliktów w grach. Problem w tym, ze choć my uważamy się za Chrystusa narodów, cały świat ma nas kompletnie w dupie, bo ma własne problemy, własne wojny i własnych bohaterów. Większość osób optujących za przedstawieniem wielkich zwycięstw w historii Polski nie zdaje sobie sprawy, ze w dzisiejszych czasach nie wystarczy zrobić turowej strategii, która jest naturalnym nośnikiem dla takich wydarzeń, bo to totalna nisza dla pięciu onanistów śliniących się do paru żetonów na mapce. Chcąc edukowac o swojej historii, musimy potraktować tematykę popkulturowo, a do tego potrzeba zarówno dystansu (którego nam, jako narodowi ogólnie bardzo brakuje) jak i odpowiednich umiejętności w opowiadaniu historii. Dlatego polskie wątki i kulturę przemyca się znacznie skuteczniej w dziełach niekoniecznie traktujących o polskich dziejach ("Dziady" w wiedźminie chociażby) niż w tworach ściśle trzymających się faktów historycznych, bo te nikogo, ale to nikogo nie zainteresują.

To po cholere produkować coś nowego? Kingdom Come wyrosło na całkiem ciekawym koncepcie, zaś studio dostawało co raz to kolejne dawki finansowe od ludzi. Jeżeli to będzie dobra gra to obroni się sama, zważywszy, że ludzie lubią doświadczyć czegoś nowego. No ale okej - klapki na oczy i kopiuj wklej. Jazda.

Ale jakie kopiuj wklej? To ile było tych gier o powstaniu?

Ja naliczyłem dwie.

Przecież sama druga wojna światowa jako taka to nie jest proste kopiuj wklej, front wschodni różni się całkowicie od zachodniego, walki na Pacyfiku wyglądały całkowicie inaczej niż w Afryce, a te z kolei różniły się od starć we Włoszech i tak dalej. Działania wojenne toczyły się na lądzie, w powietrzu, na wodzie i pod nią. To, że developerzy nie potrafią z reguły wyjść poza standardową FPSową mechanikę to nie jest wina znanej tematyki, tylko samych twórców. Watek drugiej wojny daje wielkie pole do popisu tak dla scenarzystów, jak i projektantów mechanizmów rzadzacych rozgrywką, w tych realiach da się zrobić praktycznie każdy gatunek, nie tylko oklepaną strzelankę czy strategię. A, jak wspomniałem, stylistyka beznadziei i powszechnego doła zaczerpnięta z Darkest Dungeon pasuje do Powstania jak mało co.

Nonsens. Jeśli gra będzie w przystępny sposób opowiadać historię, a gameplay będzie choć na podobnym poziomie co Darkest Dungeon, to będzie sukces. To że ludzie żyjący poza granicami Polskie nie interesują się naszą historią, nie znaczy, że nie wciągnie ich ciekawa opowieść.

Ależ ja własnie o tym mówię. A Powstanie łączy tematykę szerzej nieznaną poza granicami Polski z powszechną w światowej świadomości drugą wojną, co umiejscawia akcję gry w doskonale rozumianym kontekście, jednoczesnie oferując zupełnie nowe spojrzenie.

Zresztą, wspomniane Kingdom Come też wcale nie było totalnie oderwane od standardów. Czechy jako takie to nie jest popularne miejsce akcji w jakimkolwiek medium, ale już czas - późne średniowiecze - został przerobiony tysiąckrotnie przez inne media, więc samo umiejscowienie wydarzeń w Bohemii w niczym nie przeszkadzało, by mieć wczuwkę w chłopa przemieniającego się w rycerza, ten temat wałkowano w filmie i literaturze miliard razy. Wszyscy mniej więcej wiedzą, jak wyglądał z grubsza tamten okres w Europie, a że akurat wcielamy się w Heńka z Czech nie ma większego znaczenia, punktem odniesienia nie jest okres najazdu Zygmunta Luksemburskiego (o tym nawet w rozbuchanym programie historii z polskich ogólniaków znajdzie się z jedno zdanie w podręczniku), ale uniwersalnie postrzegane w cywilizacji zachodniej czasy schyłku średniowiecza, nadchodzacych reformacji religijnych i rycerzy w lśniących zbrojach.

To Runshin.

W takich momentach zastanawiam się czy jest taki człowiek w Izraelu, który przekonuje o zaprzestaniu upamiętnianiu Holokaustu argumentując "Co Ci ludzie maja z tym Holokaustem? To taka tragedia a robią z tego największą atrakcje historyczną..."

Dobrze, że istnieją w Polsce ludzie pokroju drenza i Miodowego.

Nawet jak wyjdzie eksluzywnie na Epic Game Store ?!?!?!

haha, wtedy to nie wiem chyba będę musiał, ale grać nie będę ;)

Ok, a ile było gier amerykańskich o wojnie w Wietnamie? (chyba jedyna wojna jaką przegrali) szczególnie w stosunku do ilości gier o WW II. Rosjanie też jakoś nie robią gier o wojnie np. w Afganistanie.
Chodzi też o to, że Polacy mieli dużo lepsze momenty w WW II niż Powstanie Warszawskie.

Ale nadal nie rozumiem o co w postach powyżej trwa wojenka. Taką grę sobie twórcy wymyślili i już. :v

Ok, a ile było gier amerykańskich o wojnie w Wietnamie? (chyba jedyna wojna jaką przegrali) szczególnie w stosunku do ilości gier o WW II. Rosjanie też jakoś nie robią gier o wojnie np. w Afganistanie.

A ile było gier o tych wszystkich wojnach, które zarówno Amerykanie jak i Rosjanie wygrali (a trochę ich było)? Gdzie jest amerykańska wojna z Meksykiem? Gdzie ich święta wojna o niepodległość? Gdzie rosyjski podbój Syberii przez Jermaka? Gdzie zwycięstwa z czasów Katarzyny? Nie licząc jednej turowej strategii raz na dziesięć lat, wszystkie te wydarzenia są niemal kompletnie pomijane. Z jednej prostej przyczyny - to są kiepskie materiały na grę. Jeszcze w filmach się sprawdzają (Rosjanie tłuką filmów wojennych o swoich triumfach więcej niż Amerykanie), ale większość konfliktów toczących się przed XX wiekiem nie sprawdzi się w wielkim tytule AAA ze względu na specyfikę ówczesnego prowadzenia wojen - seria Total War próbowała adaptować takie realia i zarówno Empire, jak i Napoleon z perspektywy czasu nie cieszą się taką estymą jak pozostałe części.

Wietnam i Afganistan także średnio się sprawdzają jako materiał na wielki tytuł AAA ze względu na jeszcze inną specyfikę wojny niesymetrycznej, a nie dlatego, że akurat te wojny Amerykanie i Sowieci przegrali - amerykańska trauma wietnamska została już po tysiąckroć zdekonstruowana w książkach i w kinie, Rosjanie też mają swoją literaturę rozliczeniową i nie stronią od tematu (nawet wchodzą na do tej pory najtrudniejszy do ogarnięcia grunt czeczeński).

Po prostu medium, jakim są gry, trzeba umieć umiejętnie wykorzystać do danego tematu. Są świetne gry o Wietnamie, ale niekoniecznie są to wielkie FPSy (choć i tak jest ich od groma: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Vietnam_War_games) - taki Vietnam '65 na przykład to bardziej management sim z elementami klasycznej strategii, w którym liczy się raczej kontakt z ludnością cywilną, a nie sama walka z partyzantami, co bardziej pasuje do realiów samego konfliktu.

Chodzi też o to, że Polacy mieli dużo lepsze momenty w WW II niż Powstanie Warszawskie.

Tu nie chodzi o lepsze czy gorsze momenty, ale o opowieść. Tym stoją indycze gry z niskimi budżetami, tym się bronią. Powstanie niesie w sobie ładunek emocjonalny zrozumiały nie tylko dla polskiego odbiorcy - odpowiednie przedstawienie tej tragedii jako dramatu zwyczajnych ludzi postawionych w sytuacji, w jakiej nikt nie chciałby się znaleźć, bez wchodzenia w polityczne dyskursy w rodzaju "mądry Polak po szkodzie" to o wiele lepszy materiał na grę niż wcielanie się znowu w jakiegoś żołdaka (dowolnej narodowości) wycinającego setki bezbarwnych Niemców.

Dobrze napisane.

Bo w internecie każdy myśli, że jest mądry albo przynajmniej wydaje mu się, że myśli.

Zawsze przyjemnie się powymądrzać.

Gerr: nie myl bohaterskiej postawy obronnej i odpierania ataków wroga przez naszych żołnierzy (okres wojenny w Polsce) z buntem niedoświadczonych dowódców (samo powstanie Warszawskie)
thiazi: tylko ja tu nie porównuje dzieci czy samych powstańców a dowódców, czytaj ze zrozumieniem i nie przeinaczaj moich słów albo tak jak napisałeś nie zabieraj więcej głosu, rozumiem że z Ciebie taki zacny patriora że też byś
kazał walczyć dzieciom wiedząc że będą po koleji szły na rzeź, to właśnie ta głupota spowodowała chęć osiągnięcia czegoś co z góry było nie możliwe i było skazane na klęskę,