Distraint | PC
Mamy tu do czynienia z czymś w rodzaju egranizacji Procesu Franza Kafki. Jest onirycznie, awangardowo, dziwnie.... i niestety zwyczajnie nudno.
Muzyka jakaś sobie w tle brzęczy. Czasem usłyszy się głośniejszy dźwięk, ale tylko czasem. Być może w połączeniu z inną perspektywą ścieżka dźwiękowa robiłaby dobre wrażenie, ale styl gry sprawia, że nawet sekwencja z ucieczką nie robi żadnego wrażenia.
Graficznie gra wygląda jak film wyświetlony na zbyt wielkim telewizorze i na dodatek o słabej rozdzielczości. Czyli wielkie pasy i pikselowatość(piksel art jak kto woli). Choć być może był to celowy zabieg podyktowany umiejętnościami twórcy, a może chciał aby nasza wyobraźnia dorzuciła swoje 3 grosze do budowania klimatu? Na to drugie nie liczę, bo odwiedzane miejsca wyglądają zbyt nijako jak na coś co ponoć jest horrorem.
Gameplay polega na nieśpiesznym łażenia od miejsca do miejsca i wchodzeniu w interakcje z podmiotami. Rozwiązywanie zagadek itp. Nie uświadczysz tu kursora myszy. Całość jedzie na zaledwie 5 przyciskach. I choć gra jest na max. 2 godziny, to ten prosty system zdążył kiepsko wpłynąć na moje wrażenia. Głw. przez brak możliwości biegania. Gra przez to zbyt się ciągnie, choć opcja biegu mogł by źle wpłynąć na narrację. Mam więc wobec tego ambiwalentne odczucia.
spoiler start
Ale olać horror, zgrozę i gameplay. Gra ewidentnie stawia na jakiegoś rodzaju przekaz, który ma wypłynąć poprzez historię.
Historia....cóż. Nie jest porywająca. Nudna i liniowa. Bohaterowie jak z państwa totalitarnego nie interesują się losami drugiego człowieka. Ale autor raczej celował w biurokrcję i zasłanianie się przepisami, które nie mają być wyznacznikiem podejmowanych decyzji, a jedynie pomocą w rozwiązywaniu problemów maści wszelakich, ale głw. tych do których zostały stworzone paragrafy.
No i jest daje się jeszcze jakiegoś rodzaju przekaz. Chyba niestety ograniczony do wyświechtanego bycia dobrym dla drugiej osoby. O byciu wyrozumiałym i inne pozytywy tego typu.
Niestety jest to zbyt wielka oczywistość i żeby takie cuś zrobiło wrażenie musiałoby zostać zaserwowane w znacznie lepszej formie. A forma jaką otrzymaliśmy, przynajmniej mnie, przyprawiła o nudę i poczucie obojętności.
spoiler stop
Gra ma kilka momentów, które starają się być creepy, ale perspektywa, grafika oraz brak większego kontaktu z bohaterami niezbyt tu pomaga. Ale jednak udało im się spełnić w jakimś stopniu swoje zadanie. Zawsze jakiś plus na tle mojego zrzędzenia.
Reasumując: Gdybym na YouTube nie dowidział się, że porzuciłem grę w ostatnich 20 minutach rozgrywki, to bym do niej nigdy nie wrócił.
Wniosek równie łatwy do rozszyfrowania jak to co próbuje przekazać autor poprzez historię.
Gdybym wydał na to jakiekolwiek pieniądze ( np. 18 zł! ) to bym był mocno zdenerwowany.
Gra człowieka o skrajnie lewicowych poglądach. Nie chce spoilerować, ale co tam się próbuje przekazać w ogóle do mnie nie trafia. W zasadzie nie wiem czy to jest gra o byciu dobrym / złym czy o problemach psychicznych głównego bohatera. To one doprowadzają go do sytuacji w której kończy. Żadnemu z ludzi i tak by nie pomógł.
Deklaracja po jednej służbowej wizycie że będzie się opiekował obcą staruszką jest absurdalna. Skąd wie czy to nie była nadzorczyni w obozach zagłady ?
Zagadki - to już w ogóle brak jakiejkolwiek logiki. Sól w sejfie, dwa podarte płótna otwierają drzwi, pudła zmieniające się w coś co ma być telefonem ( sic!) ...itp.
Ogólnie to zagadek żadnych nie uświadczysz. Jedna jest prosta łamigłówka, jest element zręcznościowy i tyle. Reszta jest absurdalna i grę przechodzi się bezmyślnie.
Czytelność gry też kuleje. Pomieszczenia z "telefonem" w pudłach długo nie zauważyłem.
Do końca też nie wiadomo czy gra jest straszna , śmieszna czy psychodeliczna. Ciężko wyczuć jaka miała być.
Jedyna zaleta gry - jest krótka. Bez wątpienia jest to jedna z najbardziej rozczarowujących gier w jakie grałem.
