Witam, miał ktoś z was już tak, że z biegiem czasu i dorastania, granie na PC/konsoli was zaczynało nudzić? Jako dzieciak, spędzałem godziny przy grach, ogrywając gierki z czasopism takie jak np. Gothic, Fable: Zapomniane Opowieści, czy pożyczone od kumpla kultowe już Grand Theft Auto: San Andreas. Teraz mając 24 lata, dalej gdzieś siedzi we mnie zainteresowanie grami, ale jak już zaczynam nowy tytuł, to po chwili/kilku dniach, odkładam pada i nie wracam do tytułu przez długi czas, a potem już wracając do danej gry (fabularnej) traci się tą zajawkę grą, bo człowiek wypada z rytmu. Pamiętam, jak miałem okres grania w tytuły multiplayer'owe - Ghost Recon Online, gdzie ze znajomymi zarywało się nocki, tworząc klany, ćwicząc skill'a, czerpiąc ten fun z rozgrywki, a teraz lipson. Jakoś nie trafiam na tytuły, które faktycznie przyciągnęłyby uwagę od początku do samego końca. Dawniej albo inaczej patrzyłem na gry, albo te gry były faktycznie lepsze, niż teraz.
Jakie macie zdanie o tym?
Wyjdź poza swoją strefę komfortu i zagraj w gry nietypowe, niszowe, z gatunków, które dotąd omijałeś. Wypisałeś same głośne, duże tytuły AAA, które z definicji opierają się na wypracowywanych i sprawdzonych przez lata mechanikach, bardzo rzadko zostawiając sobie miejsce na większe eksperymenty. A grając w kółko w grubsza to samo nawet największemu fanatykowi w końcu zacznie się to nudzić. Tymczasem tytułów w dzisiejszych czasach wychodzi tak wiele i są one tak różnorodne, że znalezienie sobie czegoś, co zachwyci i idealnie wpasuje w gusta, to naprawdę tylko i wyłącznie kwestia chęci.
Nie no, nie gram cały czas w tytuły z półki AAA. Swego czasu cisnąłem też w Don't Starve'a ze znajomymi (bo tak jest najlepiej), The Forest'a. Takie tytuły się fajnie ogrywa, ale to trzeba mieć z kim pograć, bo to są bardziej gry "do pogadania", gdzie sama gra jest bardziej tłem do spędzania czasu. Tylko właśnie tutaj już główny problem jest wtedy, gdy nie ma z kim grać :D
Shadow --> grałem w Fable i Gothica. Dobre pozycje, bardzo znane i tak samo grywalne.
Obecnie nie potrafię się wkręcić w jakiś wątek fabularny solo, ale to tylko dlatego, że mam mniej czasu na gry i gram w szybkie rozgrywki multiplayer (HoTS). To w sumie rozkmina na dłużej o podłożu psychologicznym. Teraz ludzie rzadziej potrafia skupić się na jednej rzeczy. Jesteśmy pokoleniem multitasking. Komfort psychiczny niektórym daje rozgrywka online, typu partia (przegram, wygram - nieważne tak bardzo jak czas potrzebny do rozegrania).
Nie "pokoleniem multitasking" tylko "pokoleniem z okresem skupienia na poziomie szczeniaka".
No właśnie, to jest to, jako dziecko za wiele do roboty się nie miało i się przesiadywało przed kompem, a teraz praca, dziewczyna (jak się ma), inne obowiązki i człowiek albo jest tak zmęczony, że nie ma siły na dłuższą rozgrywkę, albo po prostu brakuje czasu, czy chęci. Najgorsze jest to, że czasami myśląc o jakiejś grze, aż chciałoby się tak zatopić na kilka godzin i pochłaniać fabułę i klimat danego tytułu.
Ja jestem o rok starszy i u mnie wygląda to podobnie. Na urlopie trochę pograłem, bo przeszedłem Forzę Horizon 2, urlop minął i zapał do grania również. Uruchamiam konsolę i tak sobie spoczywa w dashboardzie albo włączę YouTuba i pooglądam jakieś materiały.
Na weekend pewnie zagram w coś z godzinkę lub dwie, ale to już nie to samo co kiedyś. Gry nie potrafią mnie porwać, ale mam zamiar wykupić gamepassa i ograć parę gierek. No i chciałbym dokończyć Red Dead Redemption, by wypadało..
Parę gier na liście widnieje, ale zapału brak. Niby czas też się znajduje, ale jakoś wolę go poświęcić innym rzeczom.
To dobrze gdyż to znaczy że się rozwijasz a rozwój powoduje że stare rzeczy stopniowo tracą znaczenie idziemy do przodu.
Nie potrzebujesz grać całymi dniami to nie graj. Graj chwilę.
Ja już od miesiąca chyba w nic nie gram.Jedynie mnie ciągnie do Wiedźmina 3 ale sprzęt mam za słaby.
odetnij się od gier na jakiś czas.
ja obecnie nie mogę się do gier zabrać, bo a to nauka, a to praca, a to setki innych rzeczy. A lista tytułów się wydłuża.
Dlaczego masz szukać jakiekolwiek motywacji do grania i przymuszać się do tego? Skoro gry nie pochłaniają Cię w takim stopniu, jak kiedyś lub nie pochłaniają w ogóle, to znaczy, że ten rodzaj rozrywki nie jest już dla Ciebie. I tyle.
To całkowicie normalne. Myślę, że większość osób w tym wieku porzuca granie, bo po prostu ich to nudzi. Nawet pomimo tego, że za dzieciaka potrafiło się przed kompem przesiedzieć całe dnie.
Znajdź sobie jakieś inne zainteresowania, spędzaj czas w inny sposób. Rozrywka na grach się nie kończy.
