Trofea i osiągnięcia – źródło motywacji czy frustracji?
to rozgrywka i historia powinnna motywowac do dalszej gry, a nie jakies sztuczne zachety.
To czy trofea generują frustrację czy też irytację zależy w dużej mierze od konstrukcji samych osiągnięć i jakości samej rozgrywki. Ja nie cierpię wręcz achivementów, które wymagają niebotycznego szczęścia, bo inaczej są niewykonalne.
Popieram. Dorzuciłbym jeszcze takie, które wymagają grindowania po kilkadziesiąt/set godzin jednej i tej samej czynności.
Mnie one zupełnie wiszą. Jak mi się gra podoba, to gram. Jak mnie nudzi, to nie gram. Nawet nie sprawdzam, jakie są te trofea i za co.
Prawdę powiedziawszy dla mnie równie dobrze mogłoby ich nie być. Są mi bezwzględnie i absolutnie obojętne.
Jestem graczem, który lubi szukać znajdźki, wykonywać misje poboczne i inne takie "zapełniacze", ot tak aby doświadczyć 100% tego co dali z siebie twórcy (nie żeby pokazało mi coś w osiągnięciach). Same trofea są mi raczej obojętne, choć jak widzę coś typu - wygraj 10000 starć online grając rasą/postacią X na mapie Y to zwyczajnie opadają mi ręce.
Do niektórych osiągnięć, trzeba być typowym dosłownie poświęcić życie grze i spędzić często ponad 1000 godzin aby odblokować coś, co w gruncie rzeczy nie ma najmniejszego znaczenia :P
Takim osiągnięcia mówię nie.
Co innego takie, gdzie np dostajemy odznakę, za przejście poziomu/gry bez wykrycia/obrażeń, bądź skończenie jej na najwyższym poziomie - to nagradza za wysiłek, ale nie wymaga grania setek godzin w jedno i to samo.
Na palcach jednej ręki mogę policzyć gry w których osiągnięcia mnie obchodziły na tyle by zdobyć „calaka".
Gier z ciekawymi trofeami jest naprawdę niewiele i poza Half Life 2 + EP1 i 2 nie pamiętam na ten moment takich tytułów....
Wiecie na co są te osiągnięcia (które są nimi z nazwy tylko)? By śledzić poczynania graczy, wyniki są brane pod uwagę przy następnych projektach.
Nigdy mnie to nie kręciło. Nawet nie wiem czy mam jakieś osiągnięcia na Steam, bo mam wyłączone takie powiadomienia. Mało mnie to interesuje, podobnie na nowszych konsolach które posiadałem też starałem się wyłączyć takie zbędne informacje, które by mnie dekoncentrowały.
Jeżeli już jakieś osiągnięcia to lubiłem w starych grach, które były wbudowane w tytuł. Było ich mało, a zarazem przeważnie były dość ciekawe. Takich przypisanych do konta nie uznaję, bo to chyba tylko po to żeby chwalić się na osiedlu jaki ja kozak jestem.
Najgorsze są trofki za wyzwania online. Sam ich nie zbieram, ale rozumiem frustrację trophy hunterów... zwlaszcza gdy ktoś chciał zdobyć platynę/calaka w jakimś starszym tytule po czym okazuje się, że serwery są już od dawna wyłączone.
Dla mnie zdecydowanie motywacja. Jest to po prostu dodatkowa rzecz do zdobycia, którą postawili przede mną twórcy. Tak samo jak ludzie maja satysfakcję z samego przejścia gry tak ja dodatkowo czerpię satysfakcję ze zrobienia pozostałych zadań które twórcy przygotowali. Ale to też zależy od tego jakie trofea zostaną wrzucone i czy gra na tyle mi się spodoba, że będzie mi się chciało w nią dłużej grać.
No i uwielbiam ten odgłos zdobytego pucharka ;)
https://www.youtube.com/watch?v=zzTrYk0VWu0
Ja lubię trofki, motywują mnie by przejść grę inaczej. Ale nienawidzę trofków online czy tych wymagających jakichś niebotycznych umiejętności. Tu podam kilka moich doświadczeń na plus i minus:
+ Far Cry 4 i Primal. Mam platyny, wystarczy przejść gry, znaleźć część znajdziek, postrzelać rożnymi broniami.
+ Unravel - zostało mi tylko kilka poziomów bez śmierci. Dobry system trofków, zachęcają do przejścia poziomów dokładnie i z uwagą.
+ Farming Simulator - trofki motywują do zwiedzenia mapy i zapoznania się z każdym polem, każdą maszyną.
+ Mafia3 - tu troszkę zachodu bo trofki się wykluczają, ale mimo to przeszedłem grę dwa razy by je zdobyć, a choć fabułę lubię to powtarzalność pewnie by sprawiła, że grałbym raz
- trofki CoD - online, często wymagający przejścia danej mapy czy trybu ze zgraną ekipą. Nie wiem, mam 30 lat, mam z kim grać, ale zebrać 4 osoby do zombie i jeszcze by każdy miał czas i tę samą grę na tej samej konsoli to w moim przypadku niemożliwe
- trofki Overwatch - uparłem się robić cute spray do każdego herosa. Niestety - Mercy obecnie jest dla mnie za trudna. Ożywić 6 graczy bez śmierci? Udało mi się po wielu próbach, ale trofeum nie wpadło. To problemem są zmiany umiejętności. Pół roku temu Mercy ożywiała team swoją umiejętnością specjalną w okręgu. Potem co 10 sekund mogła ożywić jedną osobę co trwało chwilę. Teraz umiejętność ładuje się 25 sekund i ożywienie trwa około 2 sekund. Jest bardzo trudno. A to tylko jeden przykład zmian w mechanice danego herosa. Zniszczyć trzy teleporty w jednej grze? Mało w którym meczu są dwa bo po prostu się gra szybciej kończy, a sam teleport jest zwykle z tyłu i to chroniony... Cóż - zmiana mechanik bez zmian w trofeach psuje przyjemność.
To moje doświadczenia. Dodam też, że lubię trofki bo dają mi wgląd w mój postęp, ale np. dziwi mnie kolega, który gra w nudne gry byle mieć platynę... Bo był moment, że miałem więcej platyn niż on, ale się uparł i tak w coś co łatwo wpada grał, a mnie te gry nudzą i chodź rywalizacja byłaby ok to jednak nie da się tak ścigać na siłę.
Niemniej sam system jest dobrym pomysłem, jak zwykle jednak jego implementacja i rozumienie wpływa na przyjemność. Dla mnie najlepsze są trofki z serii Far Cry czy Horizon - przechodzisz grę, znajdujesz nieco więcej znajdziek niż normalnie (lub wszystkie w Horizon), nie musisz grać na weteranie - jedynie poznajesz każdą mechanikę i misję z gry. Dla mnie to najlepszy sposób na trofki.
A mnie xone bombarduje co jakiś czas informacją o najbliższych trofeach możliwych do zdobycia. Najbardziej mnie bawi ta z gears of war 4, w której trzeba online ukatrupić 10.000 przeciwników - musiało by mnie zdrowo po....lić żebym tyle czasu zmarnował. Z tego co pamiętam najlepsze znajdźki i to co mnie motywowało do ich znalezienia występuje w serii Ratchet i Clank [ w sumie każdej]. Grę przechodziłem po kilka razy czasami, aby odblokować coś, co pozwoli znaleźć kawałek broni - a ta po złożeniu do kupy wymiatała wszystko i na najtrudniejszym poziomie grało się niczym na kodach z nieśmiertelnością.
Ja nie lubię kiedy gra typowo singlowa, wymaga wbijania osiągnięć związanych z rozgrywką wieloosobową.
1. Nie po to kupuję grę w zamyśle skoncentrowaną na historii, by "bawić się" w trybach, których po prostu nie lubię.
2. Tryb wieloosobowym jest często w takich tytułach jedynie wymuszonym (przez wydawcę?) dodatkiem. Z tego powodu zazwyczaj nie sprawia specjalnej frajdy na tle gier wyspecjalizowanych w tego typu zabawie, a jego żywotność jest ograniczona do kilku tygodni (najwyżej miesięcy) po premierze. Potem takie tryby zdychają, a wbicie osiągnięć staje się całkowicie niemożliwe. Czasem z powodu braku innych graczy, czasem serwerów wygaszonych przez podmiot za grę odpowiedzialny.
Dla mnie trofea to strata czasu. Ganianie za nimi po grze tylko po to, żeby mieć znaczek na profilu? Gry i tak dużo czasu zjadają, a takie bezsensowne czynności to już w ogóle :P
Ja tam lubie acziki bo czemu nie. W sumie trochę głupie te komentarze ,,ich w ogóle mogłoby nie być" jak widać więcej osób je chce niż nie. Jak gra fajna to i acziki lubię wbijac żeby sobie wydłużyć rozgrywkę, niestety najgorsze są acziki wymagająca jak wcześniej ktoś mówił niebotycznych umiejętności, online (jestem typowo singlowiec) i osiągnięcia wymagające DLC (a najgorsze to DLC i multi). Jak fajnie się wbija wbijam jak nie to nie, nic na siłę
Wszelkie achievementy, znajdźki, trofea i inne zapychacze to bardzo często próba odwrócenia uwagi gracza od nijakiej historii, wtórnego gameplayu i innych niedociągnięć gry. Na zasadzie: "hej, oddajemy wam do rąk 5-godzinną kampanię, bo na nic lepszego nie starczyło środków/czasu/talentu, ale za to później będziecie mogli przez kolejne 35 godzin biegać po lesie w poszukiwaniu szyszek, dzięki czemu wbijecie platynowe trofeum "niestrudzony kolekcjoner" - pozdrawiamy, zespół deweloperów."
