Forum: Nasze Książki // TOM XXXII

Strona internetowa sieci Matras nie istnieje, więc z ciekawości zajrzałem w internecie, a tam mnóstwo wiadomości o tym, że powyższa sieć sklepów ma się ku upadkowi.

Gdzieś mi się dziś rzuciło w oczy, że 6 tom PLiO The Winds of Winter ma wyjść w 2018 roku (nie wiem czy plota wyssana z palca czy nie bo tego do końca nie zweryfikowałem). Teraz tak, czy spiąć poślady i ruszyć z kopyta z lekturą czy raczej wyluzować bo i tak nic z tego nie wyjdzie no i doczytać sobie i dalej czekać...Nie wiem ile jest zakontraktowanych sezonów serialu, może być tak, że Dżordżi poczeka na końcówke adaptacji i tak samo ją zakończy choć wydaje mi się to mało realnym scenariuszem. Kolejność wydawania poszczególnych tomów --->

A Game of Thrones (1996)
A Clash of Kings (1998)
A Storm of Swords (2000)
A Feast for Crows (2005)
A Dance with Dragons (2011)
The Winds of Winter (forthcoming)
A Dream of Spring (forthcoming)

Wychodziło by na to, że 2018 jest całkiem prawodpodobnym terminem. Z drugiej strony jakby miał wydać w 2018 to pewno znając życie pod koniec roku :P Może Wy coś więcej wiecie na ten temat bo ja tematu do tej pory nie śledziłem za bardzo.

At last.

Nikt mnie w poprzedniej części nie poprawił, że pomyliłem synów Kinga :D

Mam pytanie o "Władcę Pierścieni". Nigdy tego nie czytałem, bo nigdy jakoś do mnie nie potrafiło to trafić. Filmy obejrzałem raz i tak się wynudziłem, że nie mam zamiaru powtarzać seansu. Chcę zakupić wspomnianą trylogię w prezencie pod choinkę dla osoby, która tym żyje od niedawna. I tu moje pytanie, jakie wydanie zakupić? Widziałem kilka wersji. Wiem, że jest także spora różnica w tłumaczeniach. Jedni polecają przetłumaczone przez jedną osobę, a inni przez drugą. Co polecacie? Wiem, że jest wydanie zawierające wszystkie tomy w jednej książce, ale naczytałem się o wadach tego wydania. I tak jedni narzekają na matową okładkę, która ponoć szybko się przeciera, a niemalże wszyscy narzekają na zastosowane kartki, które są tak cienkie, że po dwóch dniach czytania zwyczajnie się marszczą.

Czy jest ktoś w stanie polecić mi książki dla rodziców? Mama czytała ostatnio Poldarka Winstona Grahama - całą serię, która wyszła w Polsce i czeka na kolejne części, ale następna dopiero w styczniu, a potrzebuję coś na prezent pod choinkę. Ojciec natomiast czyta historyczne i religijne. Jaki okres historii to trudno jest mi powiedzieć. Może jakieś połączenie historii z religią (chrześcijańską). Ostatnio widziałem czytał coś o Królowej Saby. Za wszelkie propozycję dziękuję.

Skończyłem Kroniki Podziemia - Suzanne Collins. Obecnie wróciłem do Jamesa Bonda - Iana Fleminga. Po Operacji Piorun biorę się za Stephena Kinga, a dokładniej za pierwszy tom Mrocznej Wieży - Roland.

Druga czesc "Niucha" Pratchetta za mna. Podobnie jak pierwsza, troche odstaje od reszty ze swiata dysku, ktora do tej pory przeczytalem. Sam pomysl na sledztwo na wakacjach jest ok, Kamerdyner Vimesa ma swoje 5 minut i jest najlepszym elementem historii imo. Reszta bohaterow jakos nie daje rady, nawet sam Sam Vimes jakis taki nie do konca, chociaz w drugiej czesci calej przygody jest w lepszej formie niz z poczatku. Gobliny, jako narod uciskany, skazany na szlachtowanie i zsylki, jednocześnie skrycie utalentowany i zdolny tworzyc skarby, jednoznacznie kojarzy mi sie z Zydami, co mi sie wcale nie podoba, nawet jezeli to skojarzenie jest na wyrost :p
Ocena czesci drugiej taka sama jak pierwszej.

Za Waszą radą kupiłem w prezencie Władcę Pierścieni w przekładzie Skibniewskiej w wydaniu Muzy w trzech tomach. Dodatkowo zakupiłem na prezent Hobbit, czyli tam i z powrotem w wydaniu luksusowym, również w przekładzie Skibniewskiej.

Jak wcześniej powiedziałem, sam tego nie czytałem, bo nie potrafiłem tego strawić, ale że coś mnie tknęło i nie mogłem przestać o tym myśleć postanowiłem powyższe książki zakupić w dwóch egzemplarzach. Dla osoby, której dam je w prezencie i dla siebie... Chociaż sam w to nie wierzę... :)

Muszę powiedzieć, że wydanie Hobbita bardzo mi się podoba. Dość duży format, sztywne i grube kartki, czcionka duża i wygodna w czytaniu. Natomiast po otwarciu Władcy Pierścieni doznałem szoku i zastanawiam się, czy oczy mi nie siądą. Format książki taki sam, jak Wiedźmin Sapkowskiego, papier taki sobie (przypomina mi książki wydawane 20 - 30 lat temu), ale jednak sprawiający, że tomy ważą tyle, co nic. Natomiast to, co mnie przeraziło to wielkość czcionki. Moim zdaniem, to jakaś kpina. Drobnica i tyle. Oczy mam zdrowe, pytanie jak długo? :P No i okładki. Pokryte jakąś gumą, silikonem, czy cholera wie czym jeszcze. Od razu zauważyłem ich wadę. Jak człowiekowi ręce się spocą, to na okładce pozostaje ślad, który nie bardzo chce się usunąć. Przypomina to zacieki po wodzie. Dla mnie tragedia.

Druga książka Asimova za mną, drugi raz jestem bardzo zadowolony. "Pozytonowy detektyw" podobał mi się niemal w każdym elemencie, nieco tylko uśmiech politowania wywołała prognoza ludności Ziemi za te kilka tysięcy lat. Już dziś dobijamy do 8 miliardów, za te kilka tysięcy będą dziesiątki miliardów jeżeli trend się nie zmieni. Ale to jedyny taki rys, który mi doskwierał, reszta wizjonerstwa bardzo ciekawa, chociaż niewiele się sprawdziło. Ale wizja miast zamkniętych w kopułach, w sumie oryginalny tytuł się do tego odnosi, to jest ciekawy pomysł.
Sam główny element fabuły, śledztwo w sprawie morderstwa, jest tylko motywem do dogłębniejszego przyjrzenia się relacji na linii ludzie-roboty. Końcówka zaskakująca, chociaż spodziewałem się kto jest zabójcą, to pewności nie było, autor do końca kluczył.

Skonczylem "Inna dusze" Łukasza Orbitowskiego. Jedna z lepszych ksiazek jakie mialem przyjemność w tym roku przeczytac. Niesamowity klimat polskiego miasta lat 90, bieda i szarosc blokowisk, nastoletni bohaterowie i fakt, ze historia opiera sie na prawdziwych wydarzeniach, wszystko to sklada sie na niesamowitą ksiazke. Postac Jedrka napisana fenomenalnie, przeżywałem jego upadki jakby to byl moj przyjaciel.

Zacząłem czytać sobie Hobbita i muszę przyznać, że jestem wręcz przerażony, jak można wydać taką książkę. Nie chodzi mi o historię w niej przedstawioną, ale o błędy. W chwili obecnej mam za sobą 11 rozdziałów, więc jeszcze do końca kilka pozostało, a znalazłem do tej pory tyle literówek, że zastanawiam się, czy taka ilość błędów, to nie żart ze strony wydawcy. Czy przed wydaniem nikt tego nie czyta? Mnie byłoby wstyd wydać coś takiego... I jeszcze napiszą ci, że to wydanie luksusowe. No, chyba, że luksus na tym właśnie polega?

@Xinjin -> Wydanie "Iskry" z roku 2012. Jak zerkniesz nieco wyżej, to zauważysz, że dałem zdjęcia.

Skończyłem Hobbita i muszę powiedzieć, że książka jest spoko. Gdyby jeszcze nie te błędy byłoby lepiej, a tak przynajmniej było wesoło :)

Muszę Wam jeszcze powiedzieć, że sam się tego nie spodziewałem, bo nikogo o to nie prosiłem, ale w prezencie otrzymałem najnowsze ilustrowane wydanie Silmarillion Tolkiena (chłop mnie po prostu prześladuje w tym roku :P ). I tak jakby kogoś to interesowało to opasłe tomiszcze liczy sobie 481 stron i zawiera 45 kolorowych ilustracji. Książka w tłumaczeniu Skibniewskiej. Okładka twarda i podobnie, jak Władca Pierścieni pokryta czymś w rodzaju gumy. Format książki mniej więcej taki sam, jak Hobbit, o którym tutaj mówiłem (centymetr niższy od Hobbita). Dodatkowo obwoluta oraz tasiemka introligatorska (czy jak to się tam nazywa?) do zaznaczania stron. Książka szyta. Każda ilustracja jest wielkości całej strony. Rysunki są bardzo ładne. Zastosowany papier mógłby być lepszy. Jest on lekko żółtawy i to z pewnością wpływa na efekt końcowy ilustracji, które gdyby były drukowane na całkowicie białym papierze, z pewnością wyglądałyby lepiej. Pomimo tego, że zastosowany papier jest w jakimś stopniu sztywny ma jednak wyraźną tendencję do marszczenia się. To z pewnością jest winą po części samego papieru, a po części tuszu. Przede wszystkim tusz, którym nadrukowano ilustracje robi tu swoje (podobnie, jak w domu, wydrukowalibyście sobie na drukarce jakiś rysunek na całą kartkę, to kartka byłaby pomarszczona).

Treści nie będę oceniał, bo jej nie znam. Nie wiem też, czy nie ma tutaj takich kwiatków, jak w Hobbicie. Książka teraz sobie postoi i poczeka, jak skończę czytać Władcę Pierścieni.

"Mort" za mna, kolejna super ksiazka na koniec roku, moze i nawet najlepszy Pratchett. Smierc postanowil zrobic sobie wolne, sprawdzic czym jest szczescie i przyjemnosc, za ktorymi tak placza smiertelnicy na lozu smierci. Ale, zeby Smierc mogl isc na urlop, musi najpierw znalezc sobie zastepstwo. I pada tu na tytulowego Morta, ktory jako uczen Smierci, ze swoimi ludzkimi slabosciami, sprowadza na Dysk nieszczescie...
Fajnie napisane, z humorem i z sensem.

Rozkleil mi sie drugi tom "Archipelagu GULag" - jakies 200 stron odczepilo sie od reszty, kazda proba czytania konczy sie wyrwana kartka. ma ktos doswiadczenie czy naprawa tasma klejaca cos da? czy tylko profesjonalne klejenie? Pytam, bo nie chce bardziej zniszczyc juz :(

Tak, wydanie z Nowego Wydawnictwa Polskiego. Trudno, to zaniose do introligatora :)

W miedzyczasie dzisiaj wieczorem nagle naszla mnie ochota przeczytac Wiedzmina - wstyd sie przyznac, do dzisiaj przeczytalem kilka opowiadan. Wiec wsiadlem w samochod, kupilem Ostatnie Zyczenie i Miecz przeznaczenia i czytam :) Nie wiem co mnie tak nagle naszlo, ale szczesliwie - bo akurat w EMPiKu byla dobra promocja na ladowarke do telefonu, ktora chcialem kupic :)

To mi się w tym roku udało przeczytać 36 lub 37 pozycji, dokładnie nie pamiętam, w notesie mam zapisane, a notes został w pracy.
Obecnie czytam Orzeł Biały - Marcina Przybyłka, jestem mniej więcej w połowie, bardzo to siermiężne, pomysł nawet ciekawy, chociaż wykonanie takie sobie. Jak dokończę to opiszę co i jak.

Wszystkim czytelnikom wszystkiego dobrego w nowym roku, oraz wielu ciekawych książek :)

Gra i meekhan jako rozczarowania? Ostro :)

Czy może orientujecie się, a jeśli tak, to podajcie tytuł jakiegoś dobrego fantasy, w którym główną rolę odgrywa kobieta. I o ile jest to możliwe chciałbym, aby taka powieść nie była pisana jedynie dla kobiet. Dobrze jakby była "neutralna", a więc i dla chłopa :P

Postawiono mnie przed zadaniem odnalezienia czegoś takiego, ale to chyba mnie przerasta...

"Krucjata dzieci", obok "Mrowanczy" to najslabsza ksiazka z serii metro jak na razie. Motyw krucjaty, sposob w jaki nawiazuja sie relacje miedzy "miastami", bardzo to naiwne, czlowiek sobie zadaje pytanie "a wlasciwie dlaczego akurat tak, przeciez to nie ma sensu"
Niby w tym uniwersum sensu wcale nie ma, ale tutaj to jest tak zepsuste, ze przeszkadza nawet mi.
Za duzo nadprzyrodzonych elementow, koncowa walka jest do niczego, Goliat po raz kolejny z latwoscia przegrywa z Dawidem, w dodatku autor nie umie pisac o potyczkach i cale starcie jest rodem z marnego serialu tvp. To juz w Ranczu lepsze strzelaniny byly :)
Niewiele elementow mi sie tu podobalo.

Orzeł Biały - Marcin Przybyłek za mną. Jest to pierwsza książka którą przeczytałem w tym roku, niestety, ale wybór niezbyt trafny. Powieść powinna mieć inny tytuł, zamiast Orzeł Biały, winna być tytułowana Deus Ex Machina, takiej ilości cudownych akcji jeszcze nigdzie nie widziałem, nawet sam autor zorientował się że to znaczne przegięcie, gdyż bohaterowie powieści w kilku miejscach ironicznie żartują sobie z jednego wojaka, który dwa razy zginął, a nadal żyje. Takich cudownych i zarazem cudacznych rozwiązań jest niestety zaaa duuużo.
Ogólnie sama kreacja świata, bardzo mi się spodobała, wprowadzenie zielonych, zamiast zombie, czy innych demonów jest ciekawym rozwiązaniem, ale niestety, sam pomysł to za mało. Główny motyw historii na pierwszy rzut oka logiczny, ale w trakcie czytania bardzo się rozmywa, a koniec końców, zamiast długiej i niebezpiecznej wyprawy można by to zorganizować zupełnie inaczej. Ponadto, jest to strasznie siermiężnie napisane, zresztą, cała powieść jest siermiężna, a język tylko potęguje to wrażenie.
Nie mam nic przeciwko używaniu wulgaryzmów, ale muszą być one używane z głową i podkreślać istotę danego zdania czy emocji, ale w Orle wulgaryzmy są stosowane jako kropki i przecinki. Dobrze rzucona k.... przez wojaka nie jest zła, ale jeżeli prawie w każdym wypowiadanym zdaniu mamy przekleństwa, to robi się to niesmaczne.

Ogólnie to jestem zawiedziony, pomysł fajny, realizacja już słaba, czy warto przeczytać? Tak, ale tylko dla fanów orków, lub w razie braku czegokolwiek lepszego.

"Ślepowidzenie" przeczytane, chociaz czuje sie troche jakby wlasnie pewien temat poruszany w ksiazce bezposrednio mnie dotyczyl, niby litery widzialem, ale czy wiem o czym one mowily?
Sporo ciezkich naukowych slowek, ale mysle ze jako tako dalem rade. Z poczatku mialem wrazenie, jakbym czytal Dukaja, wszczepki, real i srodowiska wirtualne, HUDy, interfejsy etc, zywcem Dukaj.
Ksiazka jest niesamowita tak mniej wiecej do momentu nawiazania bezposredniego kontaktu, potem jest tez dobrze, ale jakos klimat oklapl.
Motyw wampira bardzo fajny, jak glupi szukalem po internecie rozszerzenia tematu, a tu sie na koncu ksiazki znalazlo :)
Samo zakonczenie troche mnie zdolowalo, bo chciałem jednak konkretnego, jasnego finalu, a tu nie wiadomo co sie podzialo.

Echoprakcje przeczytam bankowo.
A ktos czytal trzeci tom sandersonowego archiwum burzowego swiatla? Teraz dopiero zauwazylem, ze jest od listopada dostepne. Cos chude, raptem 500 stron :D

Co nas nie zabije - David Lagercrantz

W czwartej części Millenium czuć brak oryginalnego autora. David Lagercrantz nie wycisnął z historii maksimum jej potencjału. Mam wrażenie, że nawet połowy. Jakby czas go gonił albo miał ograniczoną ilość znaków do napisania.
Wprowadził nowe postaci które maksymalnie spłaszczył, tak samo zresztą postąpił z oryginalnymi bohaterami. Zmarnował szanse na głębsze wprowadzenie postaci związanej z Lisbeth (nie będę spoilował ;)) ograniczając się do jednego rozdziału tłumaczącego zawiłe relacje między nimi. Również spłycił historię Fransa Baldera do maksimum. Wiem co nim kierowało, ale czuję niedosyt związany z jego osobą. Przydałaby się wnikliwsza analiza jego badań SI nad którą pracował. Mikael też raczej się nie napracował w tej części książki. Artykuł po prosty napisał bez problemu, ciach i jest. Nie umywa się to do analiz chociażby z pierwszej części trylogii.

Ale autor nie napisał jak, po prostu ot tak jest i kropka. Poza tym postać Zandera też nie została dobrze opisana. Przydałoby się więcej jak na tak dramatyczną jednostkę.

Jako część Millenium książka zasługuje na 3/10. Jeśli byłaby zwykłym kryminałem, można by się pokusić o 5/10. Ocenę wypośrodkuję. Moim zdaniem zmarnowany materiał. Mam nadzieję, że piąta część jest choć odrobinę lepsza.

Zacząłem czytać Rolanda i za jednym zamachem przeczytałem 1/3 książki. Wciągnęła mnie ta książka jak diabli.

Ma tez wyjac "5 lat kacetu bez cenzury", ktos sie orientuje czym to sie ma roznic od dotychczasowego wydania?

Raziel jak tam "Roland"?

ktoś z was przeczytał Shantaram?

Do mnie wczoraj dotarło "Lem. Życie nie z tej ziemi" Orlińskiego - na aukcji WOŚP był egzemplarz przekazany przez autora z autografem, więc uznałem, że spróbuję wygrać. Ostatnia minuta to było ostre licytowanie, ale na szczęście to mi się udało :)

Niestety przeczytam pewnie dopiero w kwietniu, bo czeka mnie egzamin w marcu i się uczę :(

Ja "Historie twojego życia" skonczylem. Zbior ciezki do oceny, nie wszystko mi sie podobalo, a np. "Dzielenia przez zero" to zwyczajnie nie skumalem, jak na matematyczna amebe przystalo.
Za to tytulowe opowiadanie, ktore bylo podkladem "Arrival" Villeneuvea, jest dobre, film w miare wiernie je oddaje. Podobaly mi sie tez "72 litery" i te o piekle bez Boga. To ostatnie chyba nawet najlepsze z calosci, fajny pomysl na przedstawienie swiata, gdzie Bog istnieje i ma bezposredni wplyw na ludzkosc.

ktoś z was przeczytał Shantaram?

Ja jestem wlasnie w trakcie czytania. Wciaga od samego poczatku, po paru pierwszych zdaniach zaczynasz sie na tyle interesować dalszymi losami autora, ze ciezko te ksiazke odlozyc i pojsc spac.
Na plus na pewno zaliczam barwne opisy Indii i spotykanych tam ludzi. Jest ich duzo, ale sa tak ciekawie pisane, ze nie przynudzaja, a jedynie pozwalaja jeszcze lepiej wczuc sie czytelnikowi w dana sytuacje.
Roberts nie sili sie tez na opisywanie kazdego swojego dnia, nie zrobil z tej ksiazki nudnego dziennika, jesli przez jakis czas w jego zyciu nie dzialo sie nic ciekawego, zwyczajnie ten fragment linii czasowej pomija i leci dalej. Zamiast probowac na sile zaciekawic mnie tym, ze przez 3 miesiace robil dzien w dzien to samo, po prostu opisuje to wszystko w jednym zdaniu i naturalnie przechodzi do momentu, w ktorym w jego zyciu zaczelo sie dziac cos nowego. Dla mnie to ogromny plus.
Ksiazka ma 800 stron, ale na szczescie udalo sie to osiagnac bez wodolejstwa. Jest konkretnie, jest klimatycznie, jest duzo interesujacych przemyslen pisarza co do Indii, napotykanych postaci i jego samego, sa ciekawi towarzysze, a to wszystko jeszcze jest polane odpowiednio wywazona dawka humoru.

Jesli do konca bedzie tak dobrze, to ode mnie ocena 10/10 jak w morde strzelil.

Wlasnie jestem w trakcie 26 ksiazki ze swiata dysku

Cześć! Jaką serie lub książkę polecacie z fantastyki? Jestem po trylogii Metra, i szukam czegoś podobnego. Postapo, lub czysta fantastyka. Wpadł mi w oko Piekarski, ale jaką jego książkę polecilibyście jako pierwszą. Lub może inny autor? Czekam na odpowiedź :)

Z postapo to Bastion Kinga, Silos Howeya, Droga McCarthego. Calkiem inne od Metra, ale tez lepsze:)

A ja skonczylem wreszcie te "Muzykę duszy", ksiazka dobra, ale nie jakas porywajaca, z cyklu o Śmierci wydaje mi sie najslabsza. Jakos watek muzykalny mnie nie porwal, mimo ze humoru nie brakuje, pewnie nie wylapalem nawiazan do muzyki jako takiej.
Przede wszystkim za malo Smierci w Smierci:D

Lecisz z koksem :D

Dziś zauważyłem, że pojawił się Endymion Simmonsa. I tu mam problem, bo Hyperion mam starsze wydanie i będę musiał wymienić, żeby ładnie wyglądało na półce.

Przeczytalem "Wojne starego człowieka" Johna Scalziego, nie mam z tego typu ksiazkami za wiele do czynienia, ale ta mi sie podobala, szczególnie pierwsza polowa, bo im blizej finalu, tym nieco slabiej. Swietny glowny bohater, bardzo fajnie nakreslone zreszta sa wszystkie postacie, ich wzajemne relacje. Troche czegos innego sie spodziewalem, ale kierunek obrany przez autora ostatecznie mi sie podobal.
Trochę kluje zbyt czeste trafianie na siebie bohaterow w bezmiarze kosmosu, duzo przypadku w calej historii. Sam pomysl na wojsko emerytow jest ciekawy, chociaz nie do konca rozumiem czemu kolonie tak skapia informacji starej Ziemi, na co ona im potrzebna w sumie w ogole.
Ogolnie jestem zadowolony, wciaglem sie niesamowicie, na dwa razy poszla ksiazka. Ma mankamenty, nie do konca to moje klimaty, ale takie cos moge czytac smialo :)