Wiadomość A Total War Saga – zapowiedziano nowy cykl spin-offów Total War

Od strony merytorycznej też mi się podoba, bo to dobry pomysł, a wspomniany "Zmierzch Samurajów" to bezsprzecznie najlepszy dodatek w historii serii.

Martwi mnie tylko potencjalny miliard DLC wyciętych z podstawki (w tym Creative Assembly jest niestety mistrzem). Dość wspomnieć, że Rome 2, Attila i Warhammer nie dostały edycji kompletnych, więc chcąc zagrać w "pełną wersję" tych gier, trzeba wszystkie dodatki kupić osobno (co sumarycznie, mimo upływu czasu, nadal wymaga wyłożenia dość znacznych pieniędzy). Mało tego, Warhammer pół roku po premierze dostał nową edycję (oczywiście w pełnej, premierowej cenie) składającą się z podstawki i darmowych DLC, które może sobie pobrać każdy posiadacz gry na Steamie.

Pytanie tylko jak małych. Jeżeli mielibyśmy zostać świadkami np. jakiejś wojny domowej trwającej 2-3 lata, to jak tu racjonalnie połączyć skalę gry z realizmem? To znaczy, żeby kampania nie kończyła się w piętnaście minut, jedna tura musiałaby odpowiadać... 1 tygodniowi? Wtedy 3 lata dałyby nam około 150 tur, czyli w sam raz. Tylko ile wtedy trwałoby wznoszenie budynków? Albo przemieszczanie wojska? Albo werbunek? Albo badania? Przy mniejszej skali, wszystko musi się dziać proporcjonalnie wolnej, tylko czy gra nie stanie się przez to nudna?

Ja czegoś podobnego doświadczałem już w Attili. Twórcy chcieli wszystko spowolnić, więc rozwój naszego imperium trwał duuuużo dłużej (zwłaszcza na początku). W moim przypadku oznaczało to masę "pustych" tur i po prostu "przeklikiwania" tak długo, aż zakończy się coś, co nie pozwala mi ruszyć dalej (np. niski porządek publiczny, brak wojska, wznoszenie budynku itd).

Ja bym chciał coś na modłę Shoguna II. Skala też była tam niby mniejsza, ale gra była dzięki temu szybsza i bardziej dynamiczna, a nie wolniejsza i bardziej rozlazła. Każdy klan zaczynał grę z równego pułapu (nie było imperiów czy lokalnych hegemonów, każdy miał 1 region i garstkę lichego wojska), odległości między miastami były niewielkie (co pozwalało na krótkie i szybkie wojny rozstrzygane w kilka tur), ekspansja była błyskawiczna (opór przeciw najeźdźcy właściwie nie istniał, wystarczyło zostawić w mieście mały garnizon i już w następnej turze można było robić wymarsz na front), a do tego wszystkie frakcje operowały w 80% tymi samymi jednostkami i budynkami (co ułatwiało rozeznanie się w tym co, jak i na kogo, nie jak w Attili, gdzie sumarycznie jednostek było pewnie ze 200-300).

1 tygodniowi? Wtedy 3 lata dałyby nam około 150 tur, czyli w sam raz. Tylko ile wtedy trwałoby wznoszenie budynków? Albo przemieszczanie wojska? Albo werbunek? Albo badania? Przy mniejszej skali, wszystko musi się dziać proporcjonalnie wolnej, tylko czy gra nie stanie się przez to nudna?
W napoleonie jedna tura trwała bodajże ok.2 tygodnie (2 tury to miesiąc), i jakoś działało. Ba. Działało to wręcz świetnie, wielu moich znajomych uważa kampanie w Napoleonie za najlepszą w historii serii, chociaż ja osobiście wole Shoguna. Również bardzo podoba mi się ten pomysł. Wyobraźcie sobie TW w wojnie secesyjnej, wielkiej rewolucji francuskiej, amerykańskiej wojny o niepodległość czy, co raczej mało prawdopodobne, np. potopu Szwedzkiego.

@Up

Nie no, działać będzie, bo to tylko mało istotny detal nie mający wpływu na rozgrywkę. Niemniej trochę to boli, zwłaszcza, że ta seria ma aspiracje do bycia nazywaną serią gier historycznie poprawnych.

warhammer to krok wstecz? chyba graliśmy w inne total wary w takim razie

dla mnie to jest ulepszenie mechaniki i dodanie nowości w postaci chociażby magii i żałuję bardzo że pewnie nie zostaną ci lordowie wsadzeni do cześci historycznych, no bo jak? król na koniu machający krzyżem i dodający +50 dyscypliny chrześcijańskim jednostkom?

a wracając do warhammera jako kroku wstecz, dla mnie jest pewien powrót do najlepszych cześci, bo w końcu armie dostały na nowo 'masę', w sensie teraz nie patrzymy przez 5 minut jak jednostka A nawala się z jednostką B i wygrywa ten kto ma więcej jednostek, w Warhammerze widać ładnie jak jednostki cięższe spychają do tyłu te lżejsze, podobnie jak to było w starych częściach, ubolewałem nad tym szczególnie w Rome 2 gdzie w takiej 1 słonie ładnie rozwalały jednostki na prawo i lewo i szarżowały jak prawdziwe słonie, za to w 2 to po prostu wchodziły w środek jednostki i tam stały i nawalały się z jednym żołnierzem, w warhammerze taką mantykore chociażby zawsze uderza paru/parunastu ludzi

tl;dr
warhammer fajny, mi się podoba

Nie napisałem nigdzie że TW: Warhammer jest słaby itd tylko że to krok wstecz względem Attila. Gdybyś zagrał to byś wiedział o co mi chodziło. Każdy element doznał uproszczenia do minimum. Po za tym magia jest cienka jak barszcz wigilijny a dodatkowo AI magów jest słabe bo rzucają się w wir walki (np Baltazar Gelt) i padają w kilkanaście sekund. Każda armia z magiem dostaje oklep od lorda walczącego w zwarciu.

Zobaczymy jak wyjdzie TW: W2.
Zobaczymy jak wyjdzie nowy TW w historycznych realiach.

Już od dłuższego czasu dostajemy od nich takie spin-offy, i są to bardzo dobre gry (Fall of the Samurai, Attila, Napoleon). Teraz po prostu ogłosili oficjalnie że to jest osobna podseria i zajmie się nią inna ekipa.