Gra Elex | PC

Elex skończony jako Paladyn i oto moja treściwa opinia. Niestety, ale świat Elexa nie przekonał mnie do siebie i dwójkę sobie odpuszczę. Zdecydowanie czuć Gothica ale do legendarnej części drugiej jeszcze daleko. Elex jest intrygującym tytułem, ale mam wrażenie że Piranha gdzieś się pogubiła i zatrzymała się w rozwoju. Listy wad i zalet nie będę wymieniał, ale zdecydowanie więcej ta gra ma wad niż zalet. Jestem fanem serii Gothic (do części Noc kruka). Wracam do niej regularnie i dalej uważam, że PB powinna wrócić do klimatów Dark Fantasy z naciskiem na wyraziste postacie w tym npc'ów. W tym są najlepsi. Ocena 5,5/10.

Może ktoś powiedzieć, na którym poziomie ta gra robi się ciekawsza? Mam 9lvl i ciągle upierdziela mnie byle jaki stwór, robie misje w Goliacie, kupiłem sobie jakiś armorek w Tavirze i broń mam najlpeszą jaką znalazłem, ładuję głównie w siłe i życie, a dalej jestem na dwa hity dla większości przeciwników... odechciewa się gry.

W końcu po 24h gry zdobyłem ten pancerz. Musze powiedzieć, że po takim czasie i z łukiem bojowym +2 (100dmg) gra robi się aż za łatwa.

Szkoda, że nie ma jak w Gothicu 2 gdy zostało się magiem i wszyscy traktowali cie z szacunkiem. Jestem regentem kleryków a i tak byle łajzda w Horcie gdy spotka mnie po raz pierwszy rzuca tekstem w stylu "o nowy chuderlak"

Gra toporna i drewniana, z początku męcząca, trudna, nie jednego może na samym wstępie odepchnąć, ale jak się przebijemy przez pierwsze kilka godzin zaczyna wciągać. Must have dla fanów pierwszych dwóch Gothic'ów i Risen'ów. Błędami i glitchami nie ma co się zbytnio przejmować bo to norma w tych seriach. Elexa jeszcze nie przeszedłem ale już czekam na dwójkę i trójkę. :D

witam mam buga w misji konflikt w Abessie gdy wchodzę mam znaczniki na martwych Darellu i Paige gdy z ich ciał podnoszę nic tam nie ma są tylko jakieś pierdoły co robić bo Alois się mnie pyta czy mam wieści a mi sam Jax odpowiada że nie i misja jest nadal nie wykonana?

dzięki dodaję ciekawostkę czy to nie calaan ? to coś znajduję się w firmowej własności
na razie eksploruję ale gra trochę zawodzi walka wręcz jest skopana itd. a całość bardziej przypomina risen i gothic 3 niż noc kruka i to że mało jest misji pobocznych poza wioskami bo miastami tego nazwać nie można a przydało by się jedno duże.

zaparszam na mój kanał na you tube na razie amatorka [link]

"- Jakim towarem dysponujesz?
- tak, oczywiście"

kolejny bug w misji tym razem gdy wysyłam posiłki pociskowi i lucy ci są atakowani i zanim im pomogę giną ktoś wie co robić?

Ściągnąć path 5 Gb i mimo to jak wchodzi się w mini mapę to nie da się nawet kursora przesuwać... serio taki incydent musi być w tej grze?

Kupiłem w Twitch'owej promocji za 32zł i powiem tak - najlepiej wydane pieniądze od dawien dawna.
26h na koncie, 25lvl, Kleryk, gra robi się coraz ciekawsza, wątek główny raptem rozpoczęty 2 rozdział, mnóstwo zadań do zrobienia, eksploracja miodzio - naprawdę warto biegać po mapie i przeszukiwać wydawać by się mogło mało interesujące miejsca.
Przyznam że nigdy wcześniej nie byłem jakimś wielkim fanem gier PB, ale Elex, pomimo swoich WIELU niedoskonałości, naprawdę wciąga i bawi.

i znowu bug w misji garść kryształków bomby zginął w konflikcie w abessie gdy dochodzę mimo to do Jacksona i go zabijam misja się nie kończy bo zostały jeszcze 6 listów gończych a ray mówi że to była kopia i nie on to wysłał ktoś wie co robić?

Na początku byłem zachwycony, później im dłużej trwa rozgrywka to narasta frustracja z braku widocznych postępów. Po 20 godzinach nadal łażę ze znaleźnym toporkiem i łukiem z początku oraz pancerzu myśliwego zakupionym w Goliet. Wykonanie niemal każdej misji to wyzwanie, bo nawet jeśli zdanie samo w sobie nie jest ciężkie to droga dojścia do niego jest najczęściej zawalona potworami z których każdy ma nas na hita. Nawet jak jest kilka dróg to na każdej są przeciwnicy poza naszym zasięgiem. W dwóch pierwszych Gothicach wyraźniej czuć było postęp z każdym zdobytym poziomem i był lepszy balans tego wszystkiego. Można stwierdzić: "ok, ale przecież ELEX jest kilkukrotnie większą i dłuższą grą, więc czas dojścia do poziomu w którym będziemy mogli bezstresowo pokonać większość potworów, przy zachowaniu tych samych proporcji, się zwiększa". To prawda, ale i tak moim zdaniem przynajmniej w obrębie zadań które konieczne są by dołączyć do frakcji powinno to wszystko być lepiej zbalansowane. Bo to właśnie ta satysfakcja z pięcia się w górę łańcucha pokarmowego trzymała nas przy dwóch pierwszych Gothicach. A tutaj większość graczy raczej się odbije już po kilku godzinach nie widząc efektów mozolnego ciułania punktów doświadczenia i inwestowania w umiejętności. Trochę wygląda to tak jakby Piranie za bardzo zapatrzyli się w rosyjskich modderów tworzących modyfikacje do Gothica, które słyną z bezsensownie podkręconego poziomu trudności zabijającego frajdę z rozgrywki. Irytujące są zadania, które stawiają nas przed faktem dokonanym i przed tym, że musimy poradzić sobie z silniejszym od nas przeciwnikiem, jak wtedy gdy Szczur, który wrabia nas w kradzież czy Zołza stawiająca nas przed trzema potworkami, których nawet drasnąć nie mogłem (z tym na szczęście można sobie poradzić sprowadzając przeciwników na nią i jej ochronę). To przecież tak jakby dostać w Gothicu na początku zadanie zabicia cieniostwora! Paradoksalnie dobrze, że teleporty odblokowują się od początku, bo i wtedy są potrzebne. Dopiero później pod koniec gry będzie można bezstresowo przemierzać kontynent i wybijać potworki, przed którymi uciekaliśmy. Dokładnie odwrotnie niż to było w Gothicach i chyba wszystkich poprzednich grach Piranha Bytes, gdzie teleporty wprowadzone były w połowie gry po to by już nie łazić w te i wewte między tymi samymi miejscówkami. Irytuje też to, jak po dialogu rozpoczyna się walka przeciwnik wyciąga broń i zdąży nas zalać serią nim my dopiero wyciągniemy oręż. Być może część z tych zarzutów jest chybiona, bo można wykonać tylko te zadania, które trzeba by przyłączyć się do frakcji, a resztę później, o ile nie zostaną anulowane. Takie zadania, które decydują o możliwości przyłączenia się do danego stronnictwa powinny lądować w osobnej zakładce np. "Przyłączenie się do Banitów" i pod spodem lista zadań. W ogóle to interfejs mógłby być lepszy, ale o tym już pisałem. Dziwne jest też to, że gdy już pokonam jakiegoś przeciwnika, łupieżcę albo enpeca na przykład, to jego broń znika! Tak jakby twórcy celowo utrudniali graczowi zdobycie lepszego oręża, skoro nawet nie można przywłaszczyć sobie broni pokonanego przeciwnika...
No cóż, wracam ponownie na Magalan i wykonywania zadań. Liczę, że gdy już przyłączę się do jakiejś frakcji to to wszystko jakoś bardziej zdecydowanie ruszy do przodu.

no bo ogólnie to wszystko mało klimatyczne nie lepiej było by zrobić 2 razy mniejszy świat z jednym dużym miastem i paroma małymi a nie 4 średnie. Piranha poszła w złą stronę więcej nie znaczy lepiej to jak laskami po ch... dymać parę średnich jak można najlepszą tylko traci się czas tak samo tu w dodatku poboczni bohaterowie są mało wyraziści w Hort to jakoś nadrabiają bo goliet tragedia.

Znalazł ktoś może tytuły piosenek puszczanych z audycji Herberta? Całkiem fajną techniawę puszcza w przerwach od głoszenia propagandy kleryków i przydatnych rad.

https://www.youtube.com/watch?v=st92-ZSN_mI (taki przykład)

mam problem z odpaleniem gry , kupieł ją w GOG i gdy kończy sie filmik i gra się odpala wyskakuje komunikat
"The following files have been saved:
........................
........................
Would you like to open the dump folder??
co mam zrobic??
oczywiście zamiast kropek jest tekst

POMOCY :((

Drewniana grafika, ciężki mechanizm walki, mało intuicyjny UI, czepiać się można wielu rzeczy, ale jest coś w czym Pranie się specjalizują – frajda z rozgrywki! Bardzo duży otwarty świat gdzie dosłownie wszędzie można się dostać, ciekawy bohater, który zmienia się z upływem czasu rozgrywki, przeróżne zadania główne i poboczne, setki możliwości rozwoju postaci, wymagający przeciwnicy od samego początku do samego końca gry… to wszystko da Wam spokojnie 80 godzin świetnej zabawy, a potem można jeszcze raz, trochę inaczej. Kupiłeś Elex? Powiedz znajomym, że wyjeżdżasz! Jak dla mnie „must have”.

Kilka dni temu ukończyłem Elexa. Przejście gry zajęło mi ok.27 godzin, czyli tyle ile zajmuje przejście każdego Risena. W moim odczuciu to dobra gra. Nie jest oczywiście tak dobra, jak Gothic 3, ale gra się przyjemnie. Zacznę od plusów:
+ duży, otwarty świat.
+ świetnie zaprojektowane otoczenie, nie ma nawet jednego zniszczonego domu, który stoi pusty. Zawsze można coś znaleźć, a jeśli okaże się nieprzydatne to pójdzie na handel.
+ najtrudniejsza gra w dorobku Piranii. Nawet na zwykłym poziomie trudności łatwo dostać w łeb.
+ duża liczba zadań, można doszukać się paru misji przypominających te z Gothica.
+ satysfakcjonująca walka z ostatnim bossem (musiałem chyba z 10 razy ją powtarzać)
+ rozwój postaci. Każda broń wymaga osobnych atrybutów, więc trzeba się określić wcześnie i z raz obranej drogi nie zawracać w tył.
+ pancerze akolity i regenta są bardzo ładne, aż chce się je nosić.
+ czuć konsekwencje swoich wyborów, trzeba uważać, co się mówi.
+ dbałość o drobne szczegóły. Wchodząc do ciemnego pomieszczenia "oczy" Jaxa muszą się przyzwyczaić, wychodząc z ciemnicy obraz rozjaśnia się na dwie sekundy.
+ intrygujące zakończenie, tworzy nowy wątek do drugiej części.
+ każdy towarzysz ma własną historię i problem do rozwiązania.
Teraz minusy:
- Towarzysze potrafią ignorować potwory, reagować z opóźnieniem. Są też mało pomocni w walce.
- dialogi. Postaci czasem się powtarzają, a czasem niepotrzebnie reagują np. gratulując awansu na każdy stopień po kolei (jeśli nigdy wcześniej się z danym NPC nie rozmawiało)
- małe osady ludzkie. Miasto pod Kopułą jest raczej małe, a większość mieszkańców ignoruje gracza nie dając mu zadań.
- nieproporcjonalna liczba punktów doświadczenia za misje główne i poboczne. Lecąc z fabułą łatwo wbić wysoki poziom, z zadaniami pobocznymi trzeba męczyć się długo.
- grafika. Niekiedy tekstury są ostre jak brzytwa (ceglany mur, zniszczona autostrada), a innym razem pozostawiają dużo do życzenia. Choćby modele twarzy postaci i ich ograniczona mimika. Rzutuje to na przyjemność z gry, bo rozmów z NPC jest bardzo dużo. Pominę, że twarze kobiet bazują na jednym projekcie, a ich piersi w trakcie rozmowy dziwnie poadskakują.
- nie lubię mieszania fantasy z postapo i futuryzmem.

Ode mnie leci 8/10. Piranha Bytes w pełni zrehabilitowała się po słabym, nieudanym Risenie 3.

Powątpiewałem w tą grę głównie ze względu na mieszankę klimatów, ale ostatecznie bardzo mi się to spodobało. Gra wciąga, zaryzykuje stwierdzenie że wciągnęła mnie bardziej od wiedzmina 3 i nie żałuje ani złotówki. Dodam że na liczniku mam 70h, z tym że 20 na pierwszą postać.

25 poziom gra jest już łatwiutka z łukiem 100 dmg a jeszcze nie jestem w żadnej frakcji trochę kiepsko bo wrogowie są bardzo nie mrawi co z tego że coś tam wyplują jak się dobrze ustawie nawet nic nie doleci cyklopy chyba najpotężniejszy przeciwnicy w grze idą na parę hitów także trochę szkoda że jest taki balans na początku za trudno później za łatwo

Jako fani Risena (jedynki) partaczom mówimy gromnie NIE:)

- Grafika - liście jak pomalowane fluorescencyjną farbą, pstro, kolorowo, plastikowo. Gdzie stonowane, realistyczne kolory Gothica, czy Risena? Tu ekran wygląda jakby zwymiotował na niego Dzwoneczek po swoim panieńskim... No, ale w końcu grafika nie jest najważniejsza w RPGu, nie? Otóż jest, bo buduje klimat. Tu od pierwszych scen widać, że klimatu zero.

- Animacja - postać porusza się tak drewniano, że mogłaby równie dobrze płynąć nad ziemią nie poruszając paralitycznie nogami. W połączeniu ze wspomnianą grafiką daje to wyjątkowo przykre wrażenie.

- Fabuła no i gwóźdź do trumny. W pierwszej scenie (która na szczęście jest krótka i nie musimy zbyt długo oglądać okropnie zrobionej animacji) nasz heros leci gdzieś na misję, zestrzelony spada nad lasem, wyłazi z wybuchającego statku (a dokładniej staje na progu, czeka aż wybuchnie, a potem wyłazi...), za sekundę pojawiają się obok niego nie wiadomo skąd jego mocodawcy, (mimo, że leciał daleko) i strzelają mu z wielkiej giwery w bebechy. Spada z urwiska, i zaraz wstaje zupełnie zdrów i jakby nigdy nic popyla po lesie zbierając setki (dosłownie) niepotrzebnego badziewia. Po 3 minutach gry spotykamy w szczerym lesie ziomka, który stwierdza, że będzie nam pomagał, objaśnia nam całą grę, że możemy się przyłączyć do trzech frakcji i że będzie fajnie (whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaat??).

Na taki poziom głupoty trudno się nawet złościć, po prostu szczęka odpada.

- walka. W Elexie odejście od liniowej ścieżki jest jak skok z klifu. Nie ma szans atakować z daleka bo nawet szczur zabije cię ze 100 metrów choćbyś bym na wysokiej skale. Poziom debilizmu twórców powala. Momentalnie kończy się energia, więc można machnąć bronią kilka razy, po czym postać się męczy i stoi jak słup. Oczywiście wrogowie się nie męczą. BOshe.... co za idiota to robił.

Cała gra wygląda jak kiepski żart programistów. Podziwiam masohistów, którzy w to grają. Może po potężnych 'paczach' i z kodem na niekończącą się energię można by przejść by sprawdzić fabułę. Teraz to najgorszy RPGowy koszmar tego dziesięciolecia.

52h na liczniku porobione sporo questów pobocznych, przeszedłem cały wątek i grałem jako kleryk paladyn. Na początku gra jest trudna, praktycznie każdy stwór potrafi Cię w łatwy sposób zabić. Na duży minus dałbym brak sugerowanego poziomu questa w dzienniku misji. Wiele razy miałem tak, iż wziąłem quest a nie dawałem rady przeciwnikom jakich spotykałem na mojej drodze, a w trakcie popchanie dalej wątku głównego okazywało się, że dana misja powinna być dopiero teraz zrobiona. Ogólnie gra przyjemna, fabuła ciekawa (tylko zakończenie pozostawia niedosyt). Najlepsza gra od Piranha Bytes od czasów Gothica 2.

Dorzucę kolejną ciekawostkę - po wypróbowaniu w trainera i włączeniu WSZYSTKICH ATRYBUTÓW postaci na 100 (chyba max) do ubicia pierwszego łupieżcy przy drodze (3-cia minuta gry) potrzeba około 100 (stu) uderzeń (!). On zabiera nam 90% zdrowia jednym trafieniem. Oczywiście możecie wykonać około 4 ciosów, potem wasza postać zastyga w bezruchu (nie można zrobić nawet uniku) bo kończy się jej kondycja.

Może to da zainteresowanym zakupem jakieś blade pojęcie o bezdennym zidioceniu twórców współczesnych gier.

Zakończyłem Elexa ... I to moja w pełni subiektywna opinia.

Doszedłem ( Jak by to nie brzmiało ) do końca.
Na początku napiszę że jako fan gier RPG mocno czekałem na wydanie tego tytułu.
W tym roku naprawdę nie wiele ukazało się ciekawych gier tego typu. Przed premierowe recenzje tego tytułu napawały mnie grozą
wytykając błędy tej gry oraz stale ukazujące się zdanie (odnajdą się w niej tylko fani Gothica) Swego czasu ukończyłem tą grę ale fanem na pewno nie jestem. ( tylko nie bijcie )
Na moim twardzielu jest kilka tytułów na "stałe" Wiedźmin, Skyrim itp. ale to gry zdecydowanie z innej półki,
Elex faktycznie ma sporo błędów, balans dźwięków jest katastroficzny ( czasami słychać tylko muzykę zamiast dialogów mimo zmian w ustawieniach )
dialogi w języku polskim no cóż tłumacz powinien zmienić pracę, grafika trochę archaiczna czasami wydawała się jak z roku 2007 a nie z 2017, chociaż nie brakuję też pięknych widoków. Gra potrafi też czasami wywalić nas do pulpitu...
Te wszystkie minusy nie są wstanie odebrać przyjemności z przebywania w świecie Elexa, nie samowicie zróżnicowany świat sprawia ze po kilku godzinach spędzonych na Magellanie przestajesz zauważać nawet takie "drobnostki"
jak przechodzenie z krajobrazu pustynnego do zaśnieżonego terenu wykonując jeden krok. Mnogość wyborów jakich dokonujesz i to jak kształtujesz nimi otaczający cię świat, sprawia że można się w nim zatracić co dodatkowo dodaje smaczku temu tytułowi
( skończyłem grę ale czy dokonałem najlepszych wyborów...? Nie wiem?).
A przecież właśnie o to chodzi w RPG o tą nie pewność w podejmowaniu decyzji.
Nawet to że na początku nasz bohater jest tylko chłopcem do bicia i chcąc nie chcąc pierwsze kilkanaście godzin spędzamy podnosząc jego poziom nie było wstanie odebrać mi przyjemności z tej gry.
( Wież żę wielu uzna to za plus ale pamiętajsie że jestem fanem Wiedzmina ;P )

Pamiętacie Przysłowie "przerost formy nad treścią" w wielu grach to przysłowie się sprawdza w Elexie mamy sytuację odwrotną do formy można się przyczepić ale treść naprawdę niczego sobie!!!

Witam oto moja recenzja (od razu powiem że jestem wielki wyznawcą piranhi i gothica 1 oraz 2 ) Postaram się pominąć wszystkie spoilery
Fabuła:
-fabułą gry bardzo mnie wciągneła byłą bardzo ciekawa z powodu dużej ilości nie wiadomych i ciągłej pogoni za informacjami, przyznaje że końcowy etap mnie zaskoczył pod względem całego sensu dlaczego coś się dzieje.
Kwestie Techniczne:
-Jedno słowo KOSZMAR !!! gra w pewnych momentach byłą nie do wytrzymania szególnie w niektórych miastach jak na przykład w The Hort, w walkach gdzie było więcej przeciwników też zaczynało się to samo lekkie przycięcia itp
Mechanika:
-Szczerze mówiąc byłem zadowolony z poziomu trudności wprowadzonym do tej gry, bardzo podobało mi się to że nawet na 20 lvl musiałem uważać na potwory z lvl 10, jednym z największych problemów była walka z więcej niż 2 przeciwnikami ponieważ prawie zawsze w tej sytuacji musiałem kombinować co zrobić np wypracowałem sobie technikę biegania jak dziki podpalony ślimak w kółko i atakowania ich bronią dystansową lub zadawać jeden szybki atak i kontynuować mój szaleńczy maraton, co do sojuszników można powiedzieć 2 IQ, najbardziej denerwowało ich brak pomocy w walce dopóki nie zostaną zaatakowani, ale tak to byli przydatni przynajmniej na początku gry.
Opinia :
Z mojej strony mogę jedynie dodać że jak ktoś jest fanem gothiców to jest gra dla niego czyli:drewniana mechanika, zbieractwo, mnóstwo dialogów, kombinowanie w walce i wiele innych które czynią tą grę duchowym spadkobiercą gotchica, lecz jak nie lubisz gier w które nie prowadzą za rękę i dokładnie ci nie tłumaczą ja w grze przeżyć to nie polecam bo to strata czasu.

A JA DOŁĄCZE DO BANITÓW, a wy gdzie?

Dycha dla Piranha Bytes za to, że uczynili postęp względem Risenów. W Elexie mamy ciekawe zadania poboczne, satysfakcjonującą główną linię fabularną wraz z zakończeniem, znajdźki i... sympatycznego głównego bohatera (chyba, że zdecydujemy inaczej). O dziwo również połączenie różnych światów wyszło na prawdę dobrze. Reszta zalet gier tego studia, jak ciekawy i żywy, lecz niebezpieczny świat, w Elexie nadal występuje. Są też i gothicowe wady, takie, jak bardzo trudny początek gry związany z koniecznością ucieczki przed większością przeciwników, zbugowane sposoby na szybki zarobek i inne niedociągnięcia techniczne (choć gra jest dobrze zoptymalizowana i działa stabilnie) itd. Za cenę premierową nie warto, bo za tyle pieniędzy mieliśmy Wiedźmina 3, który stoi na o wiele wyższym poziomie (ale jaki budżet...), jak będzie promocja 99 zł i mniej, polecam.

Ostatnia gra od PB to Risen 3 którego usunąłem po kilku godzinach, zmarnowane pieniądze. Elex, czytam tyle złego o nim tutaj i na forach ale mimo narzekań ludzie dają grze w miare wysoką ocenę. Dla mnie osobiście to niesamowita gra, wszystko wydaje się być na swoim miejscu z wyjątkiem grafiki (mogliby dać jakiś hd texture pack na steam) błędy jak np. brak odczucia rozwoju postaci itd. i wiele innych wad o których ludzie pierdolą nie miały miejsca u mnie, nie jestem fanboyem czy cokolwiek w tym stylu, gothica 2 ledwo pamiętam, Gothic 3 nigdy nie grałem. Dla mnie Elex to czysta przyjemność grafika i wiele rzeczy które za nią idą, tylko to czasem boli, bo nie ma co ukrywać grafika byłaby dopełnieniem całkowitym dla tej gry, a małe bugi są, bedą, i w tym przypadku też nie ma aż tak bardzo na co narzekać.

Właśnie ukończyłem Elex'a na poziomie średnim w 65h grania (starałem się wszystko eksplorować) i jestem pozytywnie zaskoczony. Ostatni raz tak dobrze się bawiłem dopiero przy Wiedźminie 3 (może dlatego, że jestem fanem Gothic'a i z tego powodu nie zwracałem większej uwagi na mechanikę i całą masę błędów). Podejrzewam, że dla większości osób grałem w dosyć dziwny sposób, bo spędziłem ok. 50h gry grając bez frakcji (nie mogłem się zdecydować pomiędzy Berserkami, a Banitami, wykonałem wszystkie zadania poboczne jakie byłem w stanie znaleźć na Magalanie, a także eksplorowałem cały dostępny teren). Zdecydowałem się na Berserków i wykreowałem postać na wysoki poziom oziębłości (wiem, że nie pasuje do Berserków :D ).

Rozwinąłem postać do 46 lvl, Atrybuty: Siła, Budowa, Zręczność: 100 (więcej się nie da), Inteligencja: 90, Spryt: 70. Walczyłem głównie na dystans (Wiązka Śmierci- broń energetyczna 106 atk) i w zwarciu broń 2-ręczna 95 atk (też legendarna, ale nazwy nie pamiętam). Mimo że grałem na średnim poziomie to początek był trudny, ale liczyłem się z tym, bo nie inwestowałem nic w Siłę, Walkę i Budowę, a zamiast tego jak najszybciej zdobyłem umiejętności otrzymywania większej liczby pkt doświadczenia za zabijanie potworów, za zadania itp., a także za zdobywanie większej ilości pkt atrybutów na lvl, Zdolności Złodziejskie, Zbieranie Trofeów, Licytator itp. Ale dzięki temu nie miałem problemów z kryształkami przez całą grę i dzięki temu mogłem ciągle kupować Elex w czystej postaci u

Z Elexu tworzyłem głównie Napoje Elexowe i czasem Silne Napoje Elexowe. W ten sposób szybko "napompowałem" Jax'a i gra już była naprawdę łatwa (aż za łatwa, Mech Albów Padał od 2 strzałów z broni dystansowej).

Jak w Risen'ie 3 poziom duszy nie miał większego wpływu na fabułę gry tak w Elex'ie poziom "Oziębłość" miał spory wpływ. Co więcej mimo iż gra przypomina gry z serii Gothic to zaskoczyło mnie, że grając wybraną frakcją (w tym przypadku Berserkowie) tak namieszałem w fabule, że

Plusy:
- eksploracja świata (zdecydowanie największy plus Elex'a, bardzo przyjemnie się eksploruje przy użyciu Jet Pack'a, którego zrobili w przemyślany sposób, większość czasu gry spędziłem na eksploracji :D )
- w pełni otwarty świat bez żadnych ekranów wczytywania
- możliwość wykonywania zadań na bardzo wiele sposobów
- duży wpływ gracza na zakończenie gry, główne wątki fabularne itp.
- wbrew pozorom dobrze wykreowane postacie (najbardziej spodobała mi się postać Ray'a z jego historią zakończoną

- gra do pewnego momentu jest dosyć wymagająca
- dodatkowa ukryta gildia gratka dla fanów Gothic'a

- dosyć dobry balans pomiędzy mieszanką broni (miecze, łuki, granaty, karabiny itp.)

Minusy:
- cała masa irytujących błędów (największy minus)
- niedbale utworzona polska ścieżka językowa
- system walki wręcz
- animacje postaci

Ostatnio mam więcej czasu, żeby sobie pograć, tak więc niedawno ukończyłem Elex i cóż tu mogę powiedzieć… Gothica z całą pewnością czuć, ale niestety dużo brakuje. Myślę, że patche i mody wyeliminują w przyszłości całą chmarę denerwujących błędów. Jednakże to nie wszystko, gra moim zdaniem jest niedopracowana. Mógłbym wymieniać takie oczywistości jak słaby system walki, ale podam inny przykład, który jest rzeczą niezwykle ważną, bo wpływa na immersję. W pierwszych dwóch Gothic’ach szacunek jakim NPC darzyli gracza zależał od frakcji i rangi. Będąc na szczycie hierarchii, Bezimienny budzi strach i szacunek, pochwały, ogólnie reakcje. W Elex nic z tego nie ma, Jak Jax staje się zbawcą Magalana to i tak jest traktowany jak kmiot.

W grze jest moment gdy skopali tłumaczenie a że tłumaczenia na inne języki bazują na wersji angielskiej - powoduje to problem

Część niemiecka przetłumaczona na angielski
[Dlaczego akurat Klerycy?]
[Są prawdziwymi hipokrytami Magalanu]
[Ich największym atutem jest infiltracja. Działają za twoimi plecami i zabiją cię zanim TY zareagujesz]
[Deklarują swoją fałszywą wiarę i zachowują się jak tyrani]
[Są znacznie niebezpieczniejsi niż Alby]

Błędy w tłumaczeniu to jedno ale tworzenie zastępczego tekstu bazując na widzimisię czy kontekstach to drugie.

Mam 15 lvl i dalej ciężko mi zabić byle stwory... nie mam amunicji do kuszy prawie ciągle, a miecz prawie nic nie zadaje. Ładuje w siłe i budowe głównie, co za nędza :/ Zrobiłem już 90% zadan u berserkow, banitow i klerykow i dolaczylem ostatecznie do banitow, teraz cisne tylko watek glowny, ktorego prawie w ogóle nie ruszalem. Bieda wheeeyyy... :/ Kiedy w tej grze wreszcie będzie można bra/ć ścierowojada na hita? ile jeszcze leveli mam się przemęczyć?? warto?

Czy ktoś wie jak dostać się do rakiety?

jakie rakiety tej Callaan?

ta rakieta to misja ELEX - Calaan Trophy / Achievement Guide wpiszcie na you tube jak się dostać itd. ale do rakiety chyba nie można wejść chyba, że z kodami

Witam, miał ktoś problem z kodem do sejfu Gerda? Wpisuje poprawny kod a nie chce zaskoczyć... Da się to jakoś naprawić.

Byłem ogromnym fanem Gothica 1, 2 , NK . Spodziewałem się po Elexie powrotu do korzeni. Niestety mam mieszane uczucia. Klimat i połączenie magii, technologii, broni białej, łuków, karabinów laserowych został przez Piranię po prostu wykonany źle. Tak jakby wszystkie możliwe pomysły które pojawiły się w innych produkcjach zostały wciśnięte na siłę do tej gry. Nie jestem fanem gier postapokaliptycznych, natomiast grając w takiego chociażby Fallouta, lub Wasteland, które są zupełnie innymi grami, to miałem wrażenie, że są one spójne. Wracając do Elexa... Pierwsze zażenowanie dopadło mnie, kiedy zobaczyłem pierwszą scenkę i lecącego dowódcę Jaxa w swoim statku... ( na widok chłopka w statku po prostu zacząłem się śmiać ) . Nie mówię tutaj o grafice, bo ta wg mnie jest akceptowalna. Jednak miałem wrażenie, jakby zrobili latający pokój, do którego wsadzili gościa :D. Na szczęście później było już tylko lepiej. Przez pierwsze godziny próbowałem poznać świat, odwiedzić wszystkie frakcje. Powiem szczerze, że mimo topornego systemu walki, to jednak wciągnąłem się w ten świat. Zaglądałem w każdy możliwy kąt i na pewno się nie nudziłem. Rozmawiałem z każdym npcem i starałem się wykonywać wszystkie misje poboczne. Spędzałem długie godziny przed komputerem nie mogąc się oderwać. Jednak po około 25h czar prysł. Walka która była na początku bardzo trudna, to po wyfarmieniu naszej postaci robiła się zbyt prosta. Cały system był po prostu skopany. Beznadziejne targetowanie w walce bronią białą, wszyscy przeciwnicy rzucający się na naszego bohatera. Nasz towarzysz który czesto przyglądał się jak jesteśmy okładani. Broń dystansowa która od połowy gry staje się za bardzo op. Walka 1v1 jeżeli mamy tarcze, to jest zawsze wygrana. Sporo absurdów i bugów ( najbardziej podobał mi się ten, kiedy troll rzuca w nas skałą, robię odskok a moja postać, jakby mając swoją grawitację przyciąga tą skałę za sobą :D wtf?! ). Odnośnie fabuły to hmm, wg mnie też była średnia. Misję poboczne stały na wysokim poziomie, jednak główny wątek wg mnie był robiony przez zupełnie inne osoby. Przyzwyczajony do produkcji Piranii zaczynałem od zrobienia wszystkich misji pobocznych we wszystkich frakcjach, żeby mieć jak najwięcej doświadczenia. Skończyło się to tym, że misje główne stały się mega proste, a w późniejszej fazie rozrgrywki zbugowane. Zawsze w grach tego typu jarało mnie przyłączenie do frakcji i awanse. Tutaj było to po prostu zbędne i nieistotne. Trzeba było spełnić określone warunki i tyle. NPCów i tak to nie obchodziło. Reagowali na nas tak samo. Dodatkowo zawsze cieszyło mnie prowadzenie gry od zera do bohatera. Tutaj zostało to przesadzone. O ile w Gothicu czułem potęge postaci lejąc ścierwojada z piąchy, tak tutaj czułem nude... Podsumowując, miałem ogromne nadzieje, jednak wyszło średnio. Moja ocena to takie naciągane 7/10 i to tylko że nie ma w tym roku żadnej alternatywy.

Mi gra bardzo się podoba. Fabuła jest dobra i wciąga, czuć także że mamy na nią wpływ. Jak dla mnie 9 lub 10.

DO TYCH, KTÓRZY WAHAJĄ SIE NAD KUPNEM ELEXA. Nie warto teraz, poczekajcie aż będzie za darmo na steamie (a będzie na 100%, tego typu zbugowane średniaki szybko tanieją) - ta gra jest niedokończona i ma średnią fabułę, 200zł to strata kasy za ten produkt.

Gra jest dla mnie mega, jak każda produkcja Piranha Bytes, poza Risen 2 który kompletnie mi nie leży..ludzie narzekający, że gra jest za ciężka i nie fair..to się przyzwyczaili przez ostanie lata, że wszystko ma się podane na tacy, i brnie przez kolejne hordy przeciwników ściągając ich na dwa strzały. Tutaj jest zupełnie co innego, bo nie ma tak łatwo :D już parę razy waliłem pięścią w biurko z nerwów, ale nie żałuję spędzonych godzin z tą grą. Świat jest duży i klimatyczny, zadania nawet dobre, fabuła nawet trzyma poziom. Spadkobierca Gothica to nie jest i nie będzie, bo trzeba zdać sobie w końcu sprawę, że Piranha już nigdy nie zrobi takiej gry jak Gothic (mam nadzieję, że się mylę) Gothic ma ciepłą trumienkę na cmentarzysku, i nie ma co porównywać tej gry do Gothic'a bo to nie ma sensu. A błędy ? to znak rozpoznawczy Piranha Bytes, i tak już chyba będzie zawsze :) ale jedno co mogę rzec, mało które studio umie robić tego typu gry, psioczy się na gry Piranha Bytes.. wyzywa się ich.. a i tak się wraca, i zanurza na długie godziny w wykreowanym przez nich świecie :)

Hejty i minusy, za trzy, dwa, jeden.... START :D

Elex jest jak kwaśna guma Center Shock, na początku smak kwaśny który paraliżuje jamę ustną, i jest średnio smaczny, dopiero gdy kwasek się skończy i dojdziemy do pysznego środka, to zdajemy sobie sprawę że guma jest naprawdę dobra, taki jest właśnie Elex, jego największą bolączką jest model walki, nie mam nic do tego że jak wyprowadzę cios to postać nie może go cofnąć, czy to że jak pijesz miksturkę uzdrowienia, i ktoś cię zaatakuje to ją tracisz, ale to że jak ominiesz atak przeciwnika to, w wielu przypadkach i tak masz tracone życie, albo jak każesz Jaxowi uderzać przeciwnika a on bije koło niego, albo jak używasz plecaka by ominąć szarżę przeciwnika, i jesteś nad nim to też tracisz życie. Ale pomimo modelu walki gra jest bardzo klimatyczna, fabuła dobrze napisana, misje poboczne wiele razy zaskakują, w szczególności jak wracasz do miejsca w którym wykonałeś misję, i widzisz jaki efekt sprawiły twoje decyzje, gra ma wady głównie mechaniczne, ale pomimo tego to naprawdę bardzo dobra gra daję 8.5 na 10

Żenująco słabe dialogi (wersja Polska to niesmaowite wręcz parujące gówno, ale nie spodziewałem się tu niczego więcej bo wiadomo ze osoby używające polskich dubbingów to raczej te mniej inteligentne i nie wymagające jednostki, ale angielska tez nie jest szczególnie dobra.), okropnie nudna fabuła, słaba grafika, animacja postaci dno. Normalnie Gothic 2k17. Tyle ze Gothic został wydany 16 lat lat temu. Wydawanie takiego potworka w dzisiejszych czasach, a co najważniejsze - o zgrozo za pełną cenę to jest dramat. 1/10, omijajcie te grę szerokim łukiem. DREWNO DREWNO DREWNO

https://www.youtube.com/watch?v=pyvhow9QYnw&t=197s

Dobry materiał.

Niedawno przeszedłem Elexa.
Co do ilości problemów i niespójności w grze to raczej nic więcej nie mam do dodania bo chyba wszystko zostało już tu napisane.
Jednak wielokrotnie w postach spotkałem się z tym, że broń bardzo słaba i ciężko walczyć z chmarami wrogów.
Może niedokładnie wszystko przeczytałem ale wydaje mi się, że nikt tu nie napisał, że zaraz po wybraniu frakcji kleryków dostaje się Wzmacniacz PSI. I w zasadzie od tej pory używając tylko "Czarnej dziury" można walczyć z najtrudniejszymi przeciwnikami oraz grupami takich przeciwników bez większego stresu. "Czarna dziura" przyciąga wszystkich do epicentrum przez co uniemożliwia ruch w twoim kierunku oraz zadaje obrażenia. Jedynym mankamentem jest to, że jak uderzymy za blisko to czarna dziura wciągnie i nas ale po nabraniu wprawy raczej się to nie zdarza. Po inwestycjach w rozwój PSI mechy Albów padają po 2-3 uderzeniach a walkę finałową z "armią" Albów można by odbyć samemu.
Polecam powyższą metodę wszystkim, którym Elexowa mechanika walki w zwarciu odbiera ochotę do exploracji świata.
Pozdrawiam i życzę wielu godzin spędzonych na Magalanie.

Mimo braku czasu udało mi się przegrać te 30h. Myślę,że po tym czasie można już napisać co nieco :)
Elex jest...inny....jest...dziwny wręcz. Dziwaczna jest cała konstrukacja universum które Piranhe Nam przedstawiły. Na początku nawet wydało się to pozbawione logiki.Ale halo....Nastąpił klik w głowie.I myślę sobie, to gra komputerowa....I zaczęło się granie :) Ok, robię skróta bo trzeba szafki kuchenne skręcać :)
Grafika, jak dla mnie jest bardzo ładna.Muzyka, pasuje i jest ok.Animacje postaci kompletnie mi nie przeszkadzają.Są normalne. Dubbing, rewelacyjny. Fabuła główna wciąga i wydaje się,że jest spójna. Dopiero dołączyłem do Banitów więc co dalej to się okaże. Zadania poboczne są dla mnie rewelacyjne. Rozwój postaci jest mocno rozbudowany i ciekawy.Mają swój urok. Walka....hmmm....Tu można się przyczepić, ba nawet trzeba. Niby jest inaczej.Widać ,że Piranhe chciały coś zmienić, coś zaimplementować. W sumie się udało. Ale mimo,że już połapałem o co chodzi w walce to i tak jest ten system dość sztywny.Nie zły, ale chyba wolałbym osobiście stary system z Gothic'ów lub Risen'ów.
Gram naajwyższym poziomie trudności. Jest baaardzo ciężko ,ale uważając da się grać . Na jakim poziomie Wy gracie?
Podsumowując.Elex to gra bardzo dobra i jest to ogromny potencjał na przyszłość.Czy doścignie legendę Gothica? Nie wiem, nie jestem szamanem :) I podchodzę do nowego universum z wielką nadzieją.
Pozdrawiam.

Jako fan gothica mogę śmiało polecić Elexa.Klimat klimat klimat

Pisałem już swoją wstępną opinię w wątku recenzji Elexa, gdzie dałem ocenę 9.0. Po przejściu całości obniżam nieznacznie ocenę i finalnie daję mocne 8.5.

Wcześniej napisałem Do głównych zalet mogę zaliczyć świetny klimat, projekt świata, eksplorację (w tym jetpack), poziom trudności i póki co początkowe zadania, które można wykonywać na kilka sposobów. Ponadto nie uważam, że dialogi są sztuczne. Wg mnie reprezentują identyczny poziom, co większość rpg. Ponadto nie zauważyłem dużych różnic w intonacji poszczególnych wypowiedzi. Jeżeli chodzi o błędy w tłumaczeniu, to nie miały większego znaczenia na rozgrywkę, ot pomylona płeć lub użyty dziwny wyraz. Ogólnie pomyłki nie wpływają na odbiór gry.

Jeżeli chodzi o najczęściej wytykane aspekty tj. grafika, system walki, animacje i kiczowatość świata:
1. Według mnie poziom grafiki jest ładny i z pewnością nieodpychający. Problem polega na tym, że ludzie oczekują fotorealistycznych tekstur, a Elex oferuje mocno bajkową oprawę. Od strony technicznej, a nie wizualnej, problem występuje czasami z cieniami.
2. System walki jest mocno toporny, nie wyobrażam go sobie na konsolach. Wymaga sporo treningu, ale koniec końców, da się do niego przyzwyczaić (mały plus za odstąpienie od oklepanego hack'n'slash i wprowadzenie staminy)
3. Animacje są proste i często niedopracowane.
4. Uważam, że połączenie trzech gatunków nie jest kiczowate. Na samym początku gry zostało wszystko klarownie wytłumaczone. Ogólnie immersja jest bardzo dobra. Balans technologii to kwestia podejścia, niektórym będzie się podobać, innym nie. Osobiście zaprojektowałbym to inaczej, ale twórcy mieli taką wizję, więc się do niej dostosowuje.

Po 50h spędzonych w grze praktycznie w pełni podtrzymuje wcześniejszą opinię, jednak chciałbym dodać kilka mankamentów, które zadecydowały o obniżeniu oceny. Frakcja jest dodatkiem i można się pokusić o stwierdzenie, że misją poboczną, a nie jak to miało miejsce w Gothicu, nieodzowną częścią fabuły. Po drugie nie rozumiem kompletnie podziału gry na rozdziały. W moim przypadku pierwszy rozdział trwał ponad 30h, gdzie zrobiłem i zwiedziłem wszystko co można było. Natomiast drugi rozdział trwał ok. 10min. Dalej (na szczęście) było lepiej Jednak te punkty nie miały wpływu na ocenę. Oczko w dół było wynikiem bardzo słabo wykonanych przerywników (bynajmniej nie filmowych, bo tak tego nazwać nie można), gdzie bohater wyraża patetyczne monologi na koniec rozdziału lub gdy przerywnik jest obarczony dziwną muzyką, która miała na celu budować klimat, a brzmiała mocno sztucznie. Należy też wspomnieć o tragicznej fizyce zniszczeń spowodowanych uderzeniem maszyn latających.
Ostatecznie postanowiłem dać dodatkowe pół oceny za miłe zaskoczenia w fabule. Zakończenie mocno wzorowane na innej serii SF.

Znalazł już ktoś wszystkie fragmenty map? I czy jest za to jakaś nagroda?

Muszę powiedzieć, że mnie Elex wciągnął tak, iż odstawiłem inne tytuły i mimo wielu słów krytyki pod adresem tej gry (niestety w większości prawdziwych) gram i gram...brakowało człowiekowi chociażby namiastki Gothica.

Grałem i nie skończyłem. Cała ta fabuła jest jakaś z d..y. Już nie wspomnę o sterowaniu i ruchach postaci i w ogóle wszystkiego co tam żywe. Marne to jakby z czasów 1999. W Gothicach okej jestem fanem i uwielbiam te gry, ależ cholercia jest 2017 rok! PS. Poszedłem na banite i zupełnie nie wiem na cholerę sztuka robienia tych dopalaczy? Ich zupełnie nie ma potrzeby używać albo nie ma jakichś składników wiecznie. Np. jaki jelonek wymyślił żeby otrzymać gruczoł do zrobienia prostego dopalacza trzeba mieć 2. poziom w trofeach. Popieprzone skalowanie umiejętności. Durna cała ta magia, PSI, dopalacze. A rozmowy to jest istne pierd....ie w kółko jednego zdania fabularnego tyle, że w 3000 szykach przestawnych. Broni się jedynie ta gra eksploracją, ale to też po pewnym czasie jest już bez sensu, bo nic specjalnego jakoś się nie odkrywa. Na co mi worki elexitu jak mam po 7h gry już tyle, że wydaje na czysty elex do odblokowania umiejętności. Cóż może da się jakoś załatać to i owo. Na razie słabizna

No przyznam szczerze, że gra jest dobra. Poza początkiem który mógłby mówić jaśniej co robić. Ja na początku się pogubiłem i nie miałem pomysłu co zrobić aby pójść dalej.

A z wad - optymalizacja gry na xbox one mogłaby być lepsza. Czasami przycina się, szczególnie w horcie.

Ocene obniżam za wydajność. A poza tym to stary dobry gothic.

Uff... po 72 godzinach (Steam znowu pokazuje 85h) ukończyłem ELEX, zdobywając 46 poziom. Podczas gry na bieżąco sporządzałem swoje luźne spostrzeżenia, które mam nadzieję przedstawią plusy, jak i minusy najnowszej gry Piranha Bytes.

Dwie ostatnie części serii Risen kończyły się nijako, absolutnie nie informując w jakiej fazie jest ta cała heca z Tytanami. Twórcy najwidoczniej sami nie mieli pomysłu jak to dalej pociągnąć, wybrali więc ucieczkę do przodu. Zapowiedź ELEX zapewne dla wszystkich była zaskoczeniem, tak samo jak i dziwaczne uniwersum łączące sc-fi, fantasy oraz post-apo. Wielu pewnie myślało, że to nie może się udać, a jak jest w istocie? ELEX to przedstawiciel old-schoolowych erpegów akcji, nie stara się być grą dla wszystkich i bardzo dobrze. Na wstępie gra wymierza graczowi celny prawy sierpowy, poprawia z kolanka w brzuch, by na koniec wymierzyć soczystego kopa w jaja. Ci którzy się podniosą będą mieli okazję zanurzyć się w świecie Magalanu.

Założeń fabularnych przedstawiał nie będę, bo każdy zainteresowany je zna. Oczywiście sam elex może budzić skojarzenia z magiczną rudą i pod pewnym względem pełni on podobną rolę. Pożądają go wszyscy, ale każda frakcja dla własnych celów, które są inne. W grze RAGE też mamy do czynienia z post-apokaliptycznym światem na który spadła kometa zawierająca niebieski minerał - feltryt, o ile dobrze pamiętam. Ogólnie przedstawiona opowieść ma o wiele większy rozmach niż w poprzednich grach Piranha Bytes. Podobnie jak w Risen 3, już od początku otrzymujemy kilka nadrzędnych celów i pełną swobodę, który z nich wykonamy jako pierwszy. Na dobrą sprawę można przez 30 godzin nie wykonywać zadań z wątku głównego tylko robić zadania poboczne dla Berserków, Banitów i Kleryków, a robić jest co. Zadań jest multum, a większość z nich nie jest żadnym z fedeksowych zapychaczy, oferuje możliwość wyboru, a także ciekawą historię. Jax jako protagonista jest w porządku i z czasem można go polubić, choć wg mnie gothicowy Bezimienny był bardziej charyzmatyczny. Sam główny wątek skupiony wokół wojny frakcji i elexu całkiem intrygujący, choć im bliżej końca to pojawia się więcej niedopowiedzeń i urwanych wątków. Każde stronnictwo i każda postać ma swoje cele, nie możemy być pewni czy rozmówca jest z nami szczery. Albowie też wydają się tajemniczą i dość ciekawą rasą. Zawsze rozmowy między Jaxem a którymś przedstawicieli Albów czy też separatystów przypominały jakiś film szpiegowski co chyba dobrze oddaje atmosferę spisku w Xakorze. ELEX zaskakuje przede wszystkim jakością zadań pobocznych i ilością sposobów na ich wykonanie oraz konsekwencji tychże. Jest tego całkiem sporo, do tego jest sporo kwestii zależnych od naszych umiejętności, które możemy powiedzieć mając dane drzewko rozwinięte na odpowiednim poziomie. Podobnie jak w dwóch ostatnich Risenach napotykamy postaci, które mogą stać się naszymi towarzyszami podczas przygody. Może nie zżywamy się z nimi jakoś bardzo, ale możemy wykonać dla każdego zadanie, a z jedną z dwóch pań nawiązać romans. Podsumowując: główny wątek ma swoje momenty, choć pod koniec pozostawia pewien niedosyt, zaś zadania poboczne są chyba najlepsze ze wszystkich gier PB. Jeśli miałbym się jeszcze czegoś czepić to cut-scenek, które mogłyby być lepiej wykonane. I wszystko byłoby fajnie, gdyby nie to, że kwestie fabularne powiązane są też ze skopaną polonizacją o czym później.

Świat jest ogromny i różnorodny. Tak jak zapowiadali twórcy to jest ich największy świat, ale przy tym nie stracił tego z czego słyną gry Piranha Bytes: świetnego projektu i zagospodarowania przestrzeni. Masa tutaj najróżniejszych zakamarków, a jego eksploracja połączona z jet-packiem daje autentyczną radość. Wypełniony jest masą zawartości a to wszystko bez ubipodobnych aktywności. Da się? Da się! Choć miałem związane z tym obawy to mnie wymieszanie fantasy z post-apo i danie jeszcze na dokładkę sc-fi absolutnie nie raziło w oczy. Podstawy tego miszmaszu są wg mnie rozsądnie wyjaśnione. Nie rażą też klimaty przypominające mieszankę takich tytułów jak Gothic, Fallout, Stalker czy Mass Effect. Całkiem fajnie to się przeplata i wg mnie twórcy dosyć sprawnie z tego wybrnęli, choć wcześniej wydawało się, że porwali się motyką na słońce. Myślę, że Magalan jest bardziej wiarygodnym i żywym miejscem od niektórych światów z gier bardziej jednolitych jeśli chodzi o setting. Często podczas mojej przygody w Magalanie towarzyszył mi uśmiech od ucha do ucha. Światy w grach Piranha Bytes zawsze były czymś więcej niż tylko miejscem które trzeba zapełnić setką znajdziek i losowych, powtarzalnych aktywności, przez który podróżuje się patrząc przez większość czasu na minimapę, a w efekcie pod koniec gry świat zna się tak jak na jej początku, czyli prawie wcale. W produkcjach PB gracz zadomawia się w tym świecie, wraca do często odwiedzanych miejsc, co błędnie poczytywane jest jako wada, bo backtraking. Osłabia mnie jak niektórzy narzekają na backtraking w grze z otwartym światem. To chyba na tym polega? Inaczej na co komu otwarty świat? Równie dobrze można stworzyć liniową grę w liniowym świecie i wtedy do wcześniejszych lokacji nie trzeba się będzie wracać. Lubię przemierzać świat w grach bez korzystania szybkiej podróży, by poczuć, że faktycznie ten świat jest otwarty. W większości gier w otwartym świecie poza głównymi ścieżkami i obszarami misji nie ma nic do roboty, w grach PB opłaca się zaglądać w każdy kąt.

Nawet po 70 godzinach docierałem do miejscówek, których wcześniej nie widziałem na oczy, a i na kilka questów pobocznych udało mi się natrafić. To jeden z tych światów, które trzeba kilkukrotnie przemierzyć wzdłuż i wszerz by mieć pewność, że znalazło i zobaczyło się wszystko. Eksploracja w ELEX bliska jest perfekcji, także dzięki jet-packowi, co do którego wcześniej miałem wątpliwości. Wystarczyło jednak kilka pierwszych godzin bym przekonał się do jet-packa. To jeden z lepszych gadżetów, które widziałem ostatnio w grach. Sprawdza się nie tylko w eksploracji, która stała się bardziej wertykalna niż kiedykolwiek, ale także w walce, o czym później. Czuję, że będzie mi go brakować w tego typu grach. Już parę razy, grając w inną grę złapałem się na tym, że chciałem skorzystać z jet-packa. Masa tu też wszelkiego rodzaju zapisków, nagrań, pod tym względem to również najbardziej rozbudowana gra PB. Dzięki temu można bliżej zapoznać się z uniwersum i światem przed tym nim uderzyła w niego kometa. Jest tu nawet rozgłośnia radiowa prowadzona przez niejakiego Herberta, i tak jak w Fallout 3 można spotkać Three Doga, tak w ELEX przemierzając świat można natknąć się na Herberta. Gothica 3 przeszedłem tylko raz i nie potrafię porównać wielkości światów w obu tych grach. Ale wydaje mi się, że ten w ELEX jest sporo większy od tego z trzeciego Gothica.

Niektórzy gracze mogą się stosunkowo szybko odbić, bo dość długo czasu zajmuje nim można się w miarę bezstresowo poruszać się po Magalanie. Jednak gdy to nastąpi, gdy przyłączymy się do frakcji i popchniemy nieco wątek główny do przodu, to nagle nasza postać jest na tyle silna, że możemy walczyć już z większością przeciwników jak równy z równym. Walka choć w stosunku do poprzednich dwóch Risenów nieco bardziej rozbudowana to nadal może budzić irytację przeciwnikami spamującymi nas serią ciosów przerywającymi nasz atak podczas, gdy w odwrotną stronę to nie działa; słabymi hitboxami czy ogólną ociężałością i zbyt małą responsywnością. W przeciwieństwie do trzeciego Risena bohater nie przykleja się do najbliższego przeciwnika, jeśli więc nie będziemy ustawieni naprzeciw niego to uderzymy w pustkę. Fajnie, że wreszcie jest możliwość blokowania kamery na przeciwniku. ELEX to RPG z silnym naciskiem na erpegową mechanikę, a na pewno silniejszym niż w większości współczesnych RPG akcji, którym bliżej do slasherów. Tutaj w przeciwieństwie do tamtych gier nadal dużą rolę odgrywają wszelakie cyferki, więc i walka, czy to wręcz czy strzelanie, nie będzie wyglądać tak efektownie, a i działać to wszystko będzie siermiężniej. I jeśli zdamy sobie z tego sprawę to to i owo można wybaczyć. Wg mnie twórcy powinni podejść do tego w ten sposób. Jeszcze bardziej uerpegowić walkę i wtedy to o czym wspomniałem nie miało by aż takiego znaczenia. W końcu zawsze tam gdzie sporą rolę grają statystyki i cyferki ten system nie jest tak płynny jak w slasherach czy strzelankach z prawdziwego zdarzenia, gdzie o wiele większą rolę gra zręczność gracza.

Zdecydowanie brakuje porządnej karty postaci, która byłaby podsumowaniem wszystkich naszych atrybutów, umiejętności, założonych przedmiotów. Niektóre umiejętności są niezbyt czytelne i nie wiadomo w jaki sposób wpływają na skuteczność naszych działać. W jaki sposób np. umiejętności rzemieślnicze z drzewka postaci (a raczej charyzmy) wpływają na te umiejętności poza zwiększeniem punktów drzewka o 10 pkt. A jaki znowu wpływ ma poziom drzewka na umiejętności, które się w nim znajdują. Nie można sprawdzić o ile wzrastają nasze punkty życia, wytrzymałości czy many w zależności od wyuczonych atrybutów bądź umiejętności, to chyba byłoby pomocne móc stwierdzić o ile wzrastają nasze obrażenia zadawane łukiem po zainwestowaniu w zręczność, powinno być coś takiego jak w Dark Soulsach, gdzie jeszcze przed zainwestowaniem w dany atrybut mamy pokazane jak zmienią się inne statystyki m.in. zadawane obrażenia. Z jednej strony mamy do czynienia z dość rozbudowanym systemem rozwoju, ale przez to, że twórcy nie udostępnili graczowi karty postaci z prawdziwego zdarzenia pozostaje on nieco nieczytelny.

Próbując się wycofać na chwilę z pola walki by się np. uleczyć często natrafiamy na kolejnych przeciwników. Jak dla mnie potwory miejscami są zbyt gęsto rozsiane. Początki przypominają, więc sceny z komedii kiedy to uciekamy przed jednym przeciwnikiem by za chwilę trafić na jeszcze silniejszego, i znowu brać nogi w pas. Irytują zwłaszcza te raptoropodobne, jak ktoś pamięta filmik Angry Joe z Risena 3 to wie o czym mówię. Potrafią błyskawicznie zaspamować nas serią ciosów niemożliwą do zablokowania. Wystarczy jednak przekroczyć punkt krytyczny by większość przeciwników była już w naszym zasięgu, a wtedy praktycznie cały ogromny Magalan stoi przed nami otworem. Wtedy też gra daje najwięcej satysfakcji. Nie oczekiwałem, że ELEX będzie strzelanką, więc feeling strzelania, a raczej jego brak mi nie przeszkadzał. Strzelanie ogólnie jest ok, każda broń ma kilka trybów strzelania i podobnie jak w takim Max Payne, widzimy lecący pocisk, co pasuje do erpega. Na plus można zaliczyć oczywiście różnorodność sprzętu, jest tego dosyć sporo: miecze, topory, tarcze, broń palna, laserowa, plazmowa, miotacze ognia, wyrzutnie rakiet i wiele innych. Aha, jest jeszcze magia ta klasyczna i moce psioniczne dla Kleryków. Pod względem urozmaicenia sprzętu chyba, żaden action RPG nie może się równać z ELEX. No i do tego dochodzi zastosowanie jet-packa. Fajnie jest się wznieść i ostrzeliwać przeciwników czy to z łuku, czy to z broni palnej, czy czarem. Rodzajów potworów i przeciwników jest dość sporo, chociaż ich nazwy nie zapadają jakoś w pamięć. Jest sporo odmian ścierwojadopodobnych, raptoropodobnych, kretoszczuropodobnch. Co rozdział, tak jak to w grach PB bywa, pojawiają się nowe, silniejsze potwory, nawet na terenach, które oczyściliśmy.

Interfejs jest nieintuicyjny, chyba najgorszy ze wszystkich interfejsów w grach Piranha Bytes. Nie jest zbyt przejrzysty i wygodny, miejscami sporo się trzeba naklikać. Już chyba lepiej korzystało mi się z PipBoya3000 w Fallout 3. Szkoda, że adjutor nie pokazuje godziny, ot mały smaczek obecny w poprzednich grach PB dzięki któremu było wiadomo czy opłaca się spać do określonej pory, a by nie przespać całej doby. Interakcja z otoczeniem mogłaby być bardziej rozbudowana. Troszkę szkoda, że więcej interakcji nie odbywa się w świecie. Usmażenie mięsa czy zajrzenie do skrzyni bądź szafki powinno się odbywać w świecie gry, a tymczasem bohater wyświetla adjutor. Jax nie może zapalić papierosa, wzorem Bezimiennego palącego bagienne ziele. Tego typu interakcji przydałoby się więcej. Nie możemy też założyć jakiejś broni z poziomu ekwipunku, tylko musimy umieścić ją na pasku szybkiego wyboru. A skoro już przy tym jesteśmy to szkoda, że nie można mieć założonej jednocześnie broni dystansowej i do walki wręcz. Taki tam smaczek także wizualny obecny w Gothicach.

Wizualnie gra może nie oszołamia, ale to nie znaczy, że wygląda brzydko. Piranie, poza Gothikiem 3, nigdy nie celowały w jak najlepszą oprawę graficzną, a ich gry zawsze broniły się wspomnianym już projektem lokacji i po prostu stylem graficznym. Do tego oświetlenie nadaje grze uroku, już w Risen 2 byliśmy raczeni pięknymi wschodami i zachodami słońca. Całokształt wypada więc na plus i widoczki, jak to u Piranii potrafią sprawić, iż przystaniemy na chwilę. Nie najlepszy poziom technologiczny rekompensują niezbyt wysokie wymagania, szybkie zapisywanie i wczytywanie, no i gdy już raz załadujemy grę nie będziemy oglądać loadingów przy wchodzeniu do jakiejś lokacji, z wyjątkiem szybkiej podróży.

Najbardziej ubolewam nad skopanym tłumaczeniem. Sporo tutaj bałaganu i widać, że polonizacja została wykonana po macoszemu i po kosztach bez jakichś testów. Inną kwestią jest to, że wersja polska powstawała na bazie wersji angielskiej, która to z kolei dość mocno różni się od wersji niemieckiej na korzyść tej pierwszej. Kto ponosi za ten bałagan winę? Zapewne każdy po trochu. Szkoda, bo wersja polska zawsze w grach Piranii była mocną stroną i dawała ich grom dodatkowego klimatu. W ELEX za dużo błędów by móc się cieszyć z pełni spolszczonej gry. Są tutaj chyba wszystkie błędy jakie można popełnić przy tłumaczeniu: literówki, błędy rzeczowe, niekonsekwentne tłumaczenie nazw własnych. Podczas dialogów często natrafiamy na kwestie, które są powtórzeniem tego samego, a nieraz kolejna kwestia zaprzecza poprzedniej. Zdarzają się sytuacje kiedy nie za bardzo wiemy o czym toczy się dialog. Najgorsze jest to, iż CDP.pl najwyraźniej nie jest zainteresowane jakąkolwiek poprawą polonizacji, bo nieszczęsna "machina wojenna" nadal jest obecna.Pomijając problemy z samym tłumaczeniem, to polski dubbing zły nie jest, a głosy dobrane są dobrze. Jest całkiem spora grupa aktorów z poprzednich gier Piranha Byes więc fani szybko poczują się jak w domu, a i ja miałem czasem wrażenie podczas niektórych dialogów jakbym przeniósł się pod Magiczną Barierę.

Soundtrack w grach Piranha Bytes zawsze stał na wysokim poziomie za sprawą Kaia Rosenkranza, który w studiu był do 2009 roku, a ostatnia gra przy której pracował to Risen. Muzyka była na tyle dobra, iż słuchało się jej z przyjemnością także poza grą. Jednak od czasu odejścia ze studia KaiRo, ten element już tak nie błyszczy jak poprzednio. W ELEX muzyka jakoś nie zapadła mi w pamięć. W tle przygrywa całkiem przyjemny ambient, muzyka podczas walki jest odpowiednio dynamiczna. Często zdarza się jednak, iż muzyki w ogóle nie słychać, a świat przemierzamy przy dźwiękach otoczenia, które stoją na wysokim poziomie. Zwłaszcza w lesie w Dolinie Wyklętych jest bogate udźwiękowienie otoczenia, aż chce się przystanąć i słuchać odgłosów przyrody.

ELEX to świetna produkcja, jedni sądzą, że najlepsza ze wszystkich od PB, inni, że ustępuje jedynie dwóm pierwszym Gothicom. Trzeba jednak pogratulować twórcom odwagi, w końcu postanowili zaprzęgnąć do współpracy trzy różne uniwersa: fantasy, post-apo oraz sc-fi. Wbrew moim obawom wyszło im to doskonale, dostajemy tak jakby trzy gry w jednej. W Edanie mamy do czynienia z klimatami podobnymi do wcześniejszych gier PB. Jednak ciekawiej zaczyna się robić wedy, gdy zabrniemy do Tarvaru czy Ignadonu, gdzie klimat zmienia się diametralnie i przypomina falloutowsko-madmaksowe post-apo, a gdy chodzimy po Horcie mamy wrażenie jakbyśmy grali w któregoś Mass Effecta. Świetna sprawa, a co najlepsze, jakoś te różne settingi udanie ze sobą współgrają i nie wywołują wrażenia połączonych na siłę.

Piranie zagrały dość ryzykownie mieszając ze sobą tak różne settingi, ale myślę, że mimo wszystko wyszło im to na dobre. Bez wątpienia o Eleksie dzięki temu było głośniej niż o którymkolwiek Risenie. Oby tylko Bjorn Pankratz i spółka mieli bardziej przemyślane kwestie fabularne w kolejnych częściach i nie zapędzili się tak bardzo w kozi róg, jak to było właśnie z Risenami. Ciekawi mnie czy będzie jakiś import zapisu, bo jednak każdy gracz zostawi świat w nieco innym stanie. Z chęcią dałbym 9, bo ELEX wciąga na długie godziny. Najbardziej ubolewam nad schrzanioną polonizacją, czyli czymś co było siłą i jednym z atutów Gothiców. Ode mnie więc ELEX otrzymuje 8 z plusikiem, ocena taka jak pierwszego Risena, ale to najnowszy tytuł PB stawiam nieco wyżej. Głównie dlatego, że góruje nad Risenem rozmachem, wielkością świata. ELEX to więc najlepsza gra niemieckiego studia od G2: NK. Liczę, iż druga część będzie jeszcze bardziej przemyślana i dopracowana.

Ciężko wypowiedzieć się o Elexie bo każdy ma racje - zarówno Ci którzy mówią, że gra jest toporna jak zarówno Ci którzy mówią, że to arcydzieło.
Gre ukończyłem w 55h sztucznie ją przeciągając co sprawiało mi przyjemność no ale... pomijając wszystkie bugi bo Ci którzy grali w serie Ghotic to się do tego przyzwyczaili to powiem coś na temat poziomu trudności (grałem na hard) - na początku gra wydaje się bardzo trudna bo byle jaka kreatura zabija nas na hita bądź dwa, Dlatego trzeba robić questy które nie są związane z walką i swoją postać wylewelować co jest to nudny proces bo szybko chce się być silny więc misje robi się na szybko i pomija większość dialogów które nie są zbyt ciekawe. Po uzyskaniu broni plazmowej gra staje się bardzo łatwa szczególnie po znalezieniu broni Odkupiciel. Walki są tragiczne, można oszukiwać na wszelakie sposoby - najłatwiejszym wejść na budynek lub skale i strzelać aż przeciwnik padnie.
Po wykupieniu perka myśliwy elexu mam aż nadto dlatego szybko można sie zaopatrzyć w najlepszą zbroje - ba można kopic alkohol i elex w czystej formie i upgredować postać w nieskończoność tworząc napój elexowy. Uważam to za duży błąd ze strony stwórców bo w łatwy sposób można zrobić postać na max.
Mimo to gra mnie wciągała, raczej nie przez fabule ale przez mechanikę gry na którą narzekam (taki paradoks)

No nie wiem - jak dla mnie gra wtórna co nie miara - już to wszystko kiedyś robiłem w takim czy innym stylu - nie to że krytykuję - jedynie widzę wtórność tej produkcji.

Zdecydowanie najgorsza gra z jaką miałem odczynienia w tej generacji.

miał ktoś zwas problem migających tekstur ? z dnia na dzień zaczełymi migać mam wrażenie jakby zawartość nie mogła się do klonca wczytać .

Witam moja opinia o elex po 70 godz i 49 poziomie
Świat
Magalan jest zróżnicowany duży itd. Jednak słabo wypełniony zawartością rzadko znajdujemy coś ciekawego jest mało broni legendarnych zwykłą wystarczy ulepszyć i jest lepsza od każdej legendarnej. Crafting też lipa co z tego ze przejrzysty gdy musimy płacić za ulepszanie broni płacimy sami sobie i kasa przepada i to naprawdę dużo broń na maksa do jakieś min 10 tys elex..... co to ma być? Planeta jest także słabo rozmieszczona z zadaniami za dużo wolnych przestrzeni gdzie nic się nie dzieję w dodatku mogli ją zrobić 2 razy mniejszą i bez tego futurystycznego setingu i pójść bardziej w stronę planety małp mieliśmy technologię ale ją straciliśmy mamy tylko miecze, łuki i magię, a nie broń plazmową i monitory, stare domki autka mogą być, ale po co te mechy itd. To już przeminęło w zapowiedziach tak właśnie to miało wyglądać jak u Einsteina nie wiem jak będzie wyglądać trzecia woja światowa, ale wiem że czwarta będzie na patyki i kamienie tyle.
Klimat
tu niestety duży minus gra jest zbyt mało mroczna postacie nie wyraziste, a albowie zamiast budzić strach wypadają komicznie nawet mechy nie są jacyś ciężcy przeciwnicy 2 strzały z drewna rozwalają mecha.
Fabuła
kolejny minus cała akcja jest poprowadzona za sztywno jax jest dziwny nie budzi sympatii typowego człowieka po przejściach jak np. John wick czy bezimienny. Fabularne zwroty też są kiepskie wardek itd. Jest po prostu za dużo nie niezapamiętujących w pamięć postaci gdzie w gothicu pamiętaliśmy wszystkich, a cała intryga była naprawdę zaje... i tylko dla niej przechodziliśmy grę tutaj jest postaci za dużo miała którą pamiętamy bo są słabo narysowane.
Wrogowie
tragedia wszystkie te same różnią się tylko wielkością każdy ma ten sam atak gdy zabiłem 100 troli miałem dosyć i strzelają jakimś gównem.
Grafika i Muzyka
Jest ok tyle i aż tyle tylko te animacje
Misje poboczne
są dobre szczególne te towarzyszy jest o wiele lepiej niż Risenie
Walka
walka wręcz nie istnieje najgorsza ze wszystkich części a strzelanie z łuku i broni też nie jest jakoś hiper
Grywalność
na początku duża lecz później coraz gorzej akt 1 trwa znowu 90% gry jak w risenach jednak w gothicach było to lepiej zrobione ta gra to jednak bardziej risen niż gothic zamiast tworzyć taki świat mogli zatrudnić jakiegoś dobrego scenarzystę
mój kanał [link]

Heavy Weapons 2/3 powinny dodawać 20% dmg a tymczasem :

Dosyć irytujący bug

Do tej pory wstrzymywałem się z zakupem, ale teraz gdy już w tym roku nic ciekawego nie wychodzi to taki Elex byłby super przygodą na Jesienno zimowe wieczory.

Czy gra dostała już jakąś porządną aktualizację, która poprawia sporo rzeczy a także optymalizację?

I czy wersja na PS4 Pro chodzi lepiej?

Ok, najwyraźniej Heavy Weapons wyjątkowo dodają po 5% a nie 10 jak pozostałe bronie bo na poziomie 3/3 wyskoczył mi bonus 15%.

Posty powyższe może jakiś moderator wykasować.

Teraz pykam wszystkie postacie poboczne w sensie kill i maks poziom to chyba 51 przy normalnym przejściu, ale pierwszy raz w grach piranii przeciwnicy się odnawiają co jest kiepskie bo tak chociaż wiedzieliśmy który obszar nie odwiedziliśmy rośliny już nie, ale jednak to przeszkadza. Frakcje tak samo nie wiadomo po co są zbroje słabe nie dają takiej różnicy jak w gothicach, magia to też krok w tył parę czarów to już dziki zgon był lepszy w tek kwesti. Ja się bardzo zawiodłem na całej grze bo to krok w dobrą stronę, ale to za mały kroczek cała gra na Rem7 you tube narazie amatorka, ale możecie chociaż zobaczyć większość misji się do tej gry przekonać tak lub nie pozdrawiam.