Recenzja Recenzja gry Zaginięcie Ethana Cartera - piękna eksploracja z Lovecraftem w tle

Wygląda genialnie. Zbytnio w grach tego typu nie gustuję, ale dla niej zrobię wyjątek. Nie dość, że gra jest prześliczna, to dodatkowo widzę, że ma ciekawą fabułę. Postaram się jak najszybciej ją nabyć.

Zabawne, że często wysuwany zarzut o krótkości gry mnie właśnie zachęcił do sprawdzenia :D Nie znoszę rozwleczonych przygodówek, ta gra jest konkretna, cholernie klimatyczna i nie raz potrafi zaskoczyć. Najlepiej o niej czytać jak najmniej i od początku przeżyć to samemu. A później na forum porozkminiać o co chodziło ;)

Z zarzutów: przydałoby się nieco gęstsze wypełnienie świata a część spacerowania zamieniłbym na konkretne zagadki. Angielski voice acting na kolana też nie rzuca.

Świetny klimat? Ciekawa fabuła? Biorę!

Czekałem na tę grę ponad półtora roku, więc smażyłbym się w Pikle*, gdybym - po takiej rekomendacji, zwłaszcza w kwestii fabuły bo znakomity klimat tej produkcji przeczuwałem już od pierwszego teasera (z tym "dziadkiem") - za taką cenę teraz tej gry nie kupił!

*To tylko takie powiedzenie, ponieważ ani w Piekło/Szatana ani w Niebo/Boga, nie wierzę.

Gambrinus84 [4]
Angielski voice acting na kolana też nie rzuca.

Nie wiem, może i tak, w końcu jeszcze nie grałem w tę grę. Niemniej jednak nie wyobrażam sobie grać w ten akurat tytuł z polskimi głosami (które - znając życie - nie powalają tym bardziej).

Największą zaletą tej gry jest oryginalność pod każdym względem. Ciągłe strzelanie lub machanie mieczem już mnie zmęczyło, więc bez zastanowienia sięgnąłem po tytuł, który oferuje inny rodzaj rozgrywki. Mimo wszystko mało tutaj grania, a zagadki są banalne. Jedyne utrudnienie to brak samouczka, mapy, kompasu czy dziennika, w którym Paul zapisywałby swoje przemyślenia i wskazówki. To ogromny plus, bo gra nie traktuje gracza jak osoby niepełnosprawnej z magicznym GPSem podświetlającym ślady. Z początku byłem nieco zagubiony (dopiero po jakiejś godzinie gry zorientowałem się, że kręcące się w kółko napisy, np. "korba" to wskazówka i trzeba skierować kursor w odpowiednie miejsce na ekranie), ale po rozwiązaniu pierwszego morderstwa było już bardzo łatwo. Zwykle do rozwiązania morderstwa wystarczy odnaleźć dwa przedmioty i umieścić je w swoim pierwotnym położeniu, obejrzeć kilka śladów i finalnie poukładać chronologicznie przebieg wydarzeń. Szkoda, że w grze nie ma npctów. Brakuje mi ciekawych postaci, z którymi można by porozmawiać, czegoś się dowiedzieć, a najlepiej gdyby można było ich przesłuchiwać niczym w L.A Noire. Nerwowy szeryf, nawiedzony ksiądz, czy zdziwaczały lokaj świetnie by pasowali do przedstawionego świata. Wrzuciłbym też jakieś nieupierdliwe znajdźki (dobrze to rozwiązano w Murdered: Soul Suspect), które nagrodziłby eksplorację, bo sporo tu pustych miejsc, w których nic się nie dzieje.
Oprawa jest obłędna. Chwaliłem ostatnio grafikę w Risen 3, ale to co widzę tutaj sprawia, że czuje się, jakbym przeniósł się w przyszłość. To najlepiej wyglądający tytuł na PC w jaki grałem. Grafika jest fenomenalna i aż żal, że tak mało miejscówek przyjdzie nam podziwiać. "Świat" jest malutki, a budynki dziwnie nieproporcjonalne. Z zewnątrz wydają się niewielkie, a gdy wejdziemy do środka okazuje się, że są bardzo przestronne. Muzyka z początku bardzo przypadła mi do gustu, ale w połowie gry przestałem zwracać na nią uwagi. Na plus zaliczam polski dubbing, jednak niektóre kwestie wypowiadane przez głównego bohatera to poetycki bełkot.
Szkoda, że czas gry jest tak krótki. Po obejrzeniu napisów odniosłem wrażenie, że właśnie ukończyłem pierwszy epizod czegoś większego. Mimo wszystko gra zasługuje na mocną ósemkę (początkowo chciałem dać 7).

Długość gry nie oznacza jej jakości - jak ktoś chce grać długo to może sobie włączyć Bejewled w trybie Zen

Czy to, że Powrót Króla czy jakiś Hobbit trwa trzy godziny, znaczy, że automatycznie jest lepszy od krótszych filmów?

Gry z zamkniętą fabułą to skończona historia, której nie można sztucznie przedłużać w nieskończoność bo wyjdzie bezsensowna papka dla idiotów z tego jedynie...

Kurwa grająca

Sprawiedliwa ocena to 4,0, za całość, za artyzm i klimat, za długość gry i zagadki. Jeśli Carter ma 9, to nowy Sherlock powinien mieć 19 :)

--->wladsenty - no tak bo ktoś nie może znaleźć w tej grze, gry. Nie mówię że koncepcja jest zła, mówię tylko że skończył się, zanim się zaczęła, dopowiadanie sobie ochów i achów jakie to nieziemskie przeżycie doznaliście, no cóż wy tak, ja nie, dla mnie jedno z największych rozczarowań tego roku.

Po pierwszych 30 minutach powiedziałem sobie, że jest do dupy i 2/10 ale pograłem jeszcze troszkę i jest całkiem nieźle. Jednak narracja jest według mnie zbyt szczątkowa i to w sumie jedyna rzecz, do której mogę się przyczepić.

Sprawiedliwa ocena to 4,0, za całość, za artyzm i klimat, za długość gry i zagadki.

Taa a Destiny jest niesamowite :)

czas gry jest inny dla każdego, Kacper miał 6-7 godzin, ja koło 5, niektórzy 4, o dwóch piszą pieniacze, albo ludzie w stylu mojego znajomego - uczuleni na wszelki artyzm, tekst, czytanie - tacy co przeskakują każdą cutscenke i tylko ich interesuje naparzanie, klikanie i zabijanie

jak ktoś jest klimaciarzem to spokojnie 6 godzin na pierwsze przejście mu wyjdzie, jak komuś wyszło dwie - to znaczy, że pomylił gatunek w którym gustuje

Zapowiada się spoko. Ciekawe kiedy premiera na PS4 i za ile. Fajnie jakby kiedyś gra trafiła do PS+.

Za dluga zle, za krotka zle. Nie dogodzisz ;). Jeszcze nie gralem ale z tego co widze zapowiada sie niezle, wydaje mi się, ze ocena 7-8 jest w miare w porzadku. No i na plus, ze gra jako swieza nie jest droga a za chwile bedzie za grosze.

9 ? Gruba przesada, 7 to maksimum co można dać

Dokładnie gra na góra 7/10, poza klimatem fajnej jesieni, ładnej grafiki i średnim klimatem to rozgrywka jest monotonna, zawsze znajdujemy zwłoki i musimy zrobić góra parę prostych rzeczy bo odblokowała się scenka z retrospekcją, ale zawsze wygląda to tak samo.

Brak postaci niezależnych, czy choćby jednej żywej postaci, z którą można by porozmawiać, sprawia że czegoś nam ciągle brakuje..

przecież historia opowiedziana w grze wyklucza taką okoliczność... :) ta gra jest chyba zbyt "dojrzała" dla niektórych :) to jest po prostu interaktywna, tragiczna historia małego chłopca, a nie gierkowy horror o duchach, zombie i detektywach... :)

trochę chyba zawiódł marketing i zwiastuny gry, zapowiadające coś innego

DM [37]
trochę chyba zawiódł marketing i zwiastuny gry, zapowiadające coś innego

Niektórzy po prostu napalili się wyłącznie na grafikę. Widać to zresztą po tym, jak rosło zainteresowanie The Vanishing of Ethan Carter w miarę pokazywania kolejnych trailerów... Część graczy myślała, że dostaną "kolejnom fajnom szczelanke z zajebistom grafikom" (w końcu to Chmielarz! Twórca Painkillera i Bulletstorma!) lub - fetysza ostatnich lat - sandboxowego eRPeGa, a tu się "nagle" okazało, że to kolejna w ostatnim czasie gra, która nie jest przeznaczona dla graficznych masturbantów. Ale to już ich problem.

@djmaciek:

"skoro gra pozostawia duży niedosyt pod względem długości rozgrywki" - no właśnie rzecz w tym, że mi nie pozostawiła. Jest to z resztą w recenzji podkreślone.

Ktoś ocenia na 6.5? Okej. Czy to oznacza, że ja się pomyliłem? No nie za bardzo. Są tacy, którzy przechodzą tę grę w 3 godziny i trudno mi sobie wyobrazić, że ocenią ją pozytywnie. Tak samo jest mi trudno sobie wyobrazić, jak oni w ogóle w nią grają, a to inna sprawa. Mi Ethan Carter przypadł do gustu, wpasował się w moje oczekiwania, pozwolił mi pograć sobie swoim tempem, wsiąknąć w klimat i docenić fajnie skonstruowaną historię. Czy to, że gra mi się podoba, świadczy o braku rzetelności? Napisałem, ile mi zajęła, napisałem, że imponuje mi historia, napisałem nawet, że chociaż zagadki potrafią być proste, to sprawdzają się jako narzędzie do przekazywania historii. Nie dogodzisz każdemu. Mnie ta gra dogodziła, stąd taka a nie inna ocena. Niedosytu nie stwierdzono.

--->Naczelnyk - kwestia gustu, nie wiem czemu ocena osoby X, ma być ważniejsza od oceny osoby Y. Każdy niech kupi i sam oceni. Moje zdanie wyraziłem już sporo wyżej, doceniam każdą Polską produkcję, zależy mi na tym aby był jak najlepsze (taki patriotyzm), niemniej mnie ta gra w ogóle nie przekonała, głównie za sprawą mechaniki i zawartości, doceniam artyzm i wykonanie. Gry traktuje jak jedno z hobby którym bawię się już od 30 lat i do tego czasu wyrobiłem sobie jedne zdanie, że gra jak wskazuje to nazwa ma być wyzwaniem, przygodą, ale przede wszystkim grą, gdzie grywalność odgrywa zasadnicze znaczenie. Jakbym chciał obejrzeć dzieło sztuki to wybrałbym się na wernisaż, tutaj mamy olbrzymi przerost formy nad treścią, dopowiadanie potem sobie, że o co chodziło jest już zabawne samo w sobie ;)

Ci wszyscy co tak się obrazili na wysoką ocenę i że recenzja nieobiektywna i do kitu:
Nie przyszło wam od głowy, że to WY możecie się mylić? Nie mieć racji? Że gra naprawdę to solidna 9, a wy oceniając ją tylko SUBIEKTWYNIE, swoim gustem w niewłaściwy i wypaczony sposób dajeciej niską ocene, tylko dlatego, że nie pasuje do waszej koncepcji "gry" jako gry?

Nie można już oceniać gier jak roboty, gry jako bezsensownego, bezmyslnego "męczypada", po tym jak wielka jest mapa, jaka jest długość rozgrywki, mechanika, endgame????, acziwmenty...

gry to też dzieło artystyczne, mogą być robione dla ludzi o wiekszym stopniu wrażliwości, gra może działać wizualnie na zmysły, może działać emocjonalnie, przez historię jaką opowiada - i choćby trwała godzinę - będzie dziełem skończonym i rewelacyjnym w swoim gatunku, zasługującym na najwyższe oceny - bo na tym polega sztuka

Ano, GameSpot dał 9/10, gram pl 8.9/10, Multiplayer.it 84/100. Boże, iluż niewiarygodnych, nieobiektywnych, nierzetelnych recenzentów chodzi po tym świecie...

Czasami zastanawiam się, czy świat, w którym nie ma cyferek z ocenami gier, nie byłby lepszy...

Chmielarz wysiada przy Kojimie i P.T. po ograniu teasera nowego Silent Hilla, zagadki czy sposob przedstawienia historii nie robia prawie zadnego wrazenia.

[53] Były już przecież głosy, że Adrian i spółka się swojego kraju wstydzą, bo mogli świat gry osadzić na Śląsku, a zamiast tego wybrali Amerykę. Taka już chyba nasza narodowa przywara, przypierdolić się nawet gdy jest świetnie. Ehh...

Ogame - tak z ciekawości... Jakie fakty i wydarzenia z przeszlosci wyciagnales z zagadek w PT ze taka dobra ta historia tam ? :)

Nie musialem nic wyciagac - bo tak jakbym mial uczyc sie historii na podstawie ZEC.

Chodzi o stopien zlozonosci zagadek, ilosc ukrytej historii, klimat etc. Sama historia to tez ten sam patent rozwiklania zagadki kto odpowiada za za to co sie stalo, tylko narracja i zlozonosc (mimo powierzchownej prostoty) jest o kilka klas wyzej od gry Chmielarza.
Wiadomo ze to nie ta sama klasa i doswiadczenie.

Zaznaczam ze nie twierdze ze ZEC jest zle, jest to dla mnie najlepsza gra Chmielarza od wielu lat.

GOL nigdy nie zrobi, takiej odważnej akcji, jak rezygnacja z oceny. Sam tekst, na końcu krótki akapit, jakie gra ma wady, zalety i dla kogo jest przeznaczona. Z 60 wpisów, zrobiłoby się 20 i to pisanych z sensem.

--->Jesper - grają ? nie w tą grę się nie gra, ją się ogląda, może przeżywa, może mistycznie niektórym wzrasta ciśnienie i coś jeszcze, ale na pewno w tą produkcję się nie gra ;) Najlepiej się w nią gra na YouTube ;)

Sir Xan - Ja akurat ironizowałem pod adresem tych, którzy jęczą, że ocena za wysoka ;]

Ta gra ma w ogóle jakiś auto-save? Krążyłem po lasach, mostach i domach jakieś pół godziny, dziś chciałem kontynuować a tu zaczyna od początku. Do bani.
Na razie nudnawo. A mus przechodzenia tego jeszcze raz aż wzdryga.

Muszę sprawdzić, jak prezentuje się ta gra na żywo. Trochę martwi mnie długość gry, ale grafika i klimat naprawdę robią wrażenie.

Podsumowując grę stwierdzam iż:
-jest szalenie krótka,ale jeśli ktoś w ogóle nie korzystał z solucji,podpowiedzi,to mógł mieć
pewne problemy,zwłaszcza ze znalezieniem kluczowych przedmiotów oraz z zagadką dot. morskiego potwora
Z doświadczenia wiem,kto nie zna dalszej drogi,rozwiązań,a kto gra w to po raz pierwszy i szuka rozwiązań w grze poprzez szukanie
.Sam skorzystałem 2-3 razy z pomocy(przez co bardzo żałuję,ale przez to zyskałem trochę czasu)
Z tą tamą nawet wiedziałem o co chodzi,ale jakoś to przeoczyłem.
-same zagadki dość banalne,a zarazem bardzo miodne i ciekawe
-moim zdaniem najlepszą zagadką była to z odtworzeniem pomieszczeń w domu(sam rozwiązałem ją bez żadnej pomocy)
-szukanie poszlak morderstw i ich rozwiązanie
-klimat
-sterowanie
-świetna muzyka
-świetna grafika i genialne scenerie
-same postacie bardzo średnie
-ja bym tą grę nazwał przygodówką głównie nastawioną na eksplorację(jak Dear Esther)
-niewybaczalny bug ze skokiem w szyb windy i szybkie dostanie się do zagadki ze śmiercią ojca(na szczęście usunięty,ale na tak krótką grę to duże niedopatrzenie)
Moja ocena to 7/10

radzik21 [73]
w niektórych momentach idzie się zaciąć na całego, żadnych wskazówek czy też naprowadzenia a ty masz sobie chodzi wkoło i szukać nie wiadomo czego

To akurat jest zaleta.

@A.l.e.X. - "najlepiej się w nią grą na YouTube" - tego nawet nie skomentuje. :)

Postanowiłem jako recenzent wrócić tu po kilku dniach i zostawić jakąś notkę dla potomnych. Ocenę w stu procentach podtrzymuje, choć być może nie udało mi się całkowicie przekazać moich wrażeń w tekście.

Napisałem spory akapit o tym, że zagadki nie są do końca satysfakcjonujące - przynajmniej dla naszych szarych komórek. To prawda, ale powinienem bardziej podkreślić fakt, że nie do końca o zagadki w tej grze chodzi i stąd ocena nie spada raptownie w dół. Ethan spodobał mi się przede wszystkim jako miejsce, w którym została ukryta pewna historia. Ktoś pisze, że "w tę grę się nie gra" - do takich osób ten tytuł na pewno nie trafi. Co to znaczy "grać"? Jak dla mnie to, że wsiąkłem w świat gry, że byłem w nim i samodzielnie odkrywałem historię, że stawiałem powoli kroki w Red Creek Valley - to jest "granie" i kpiną byłoby stwierdzenie, że te same wrażenia dostarczy filmik z gameplayem.

Dużo osób pisze o grafice. "Za samą grafikę taka ocena?" - tak jakby pod pierwszym nagłówkiem nie było trzech akapitów o historii. Opowieść może komuś przypaść do gustu, a komuś nie, tak to już działa. Gone Home dostalo na Polygonie 10/10, bo autorka utożsamiła się z historią i poruszyło to w niej odpowiednie struny. Eurogamer wystawił 6/10, twierdząc że autorzy chyba mieli głównie pomysł na formę historii, a nie na jej treść. Ta sama opowieść, skrajne zdania. Jednego coś ruszy, a drugiego nie. Niektórzy nudzą się Ethanem Carterem i po 2 godzinach oglądają creditsy, czując że niewiele z tego wszystkiego wynika. Ja od pierwszej minuty byłem w tym świecie, czasem się bałem, a czasem podziwiałem i odkrywałem. Po 6 godzinach oglądałem creditsy wieńczące historię, która nieco mnie wzruszyła. ale też usatysfakcjonowała swoją dbałością o szczegóły. I przede wszystkim, po 6 godzinach czułem się jakbym skądś wrócił. Główny bohater mówi w pewnym momencie, że "był w wielu różnych światach, i za każdym razem przynosi ze sobą ich część". Na tym polegają gry wideo. Ze mną ten klimat i historia została, rozszerzając doświadczenie o więcej niż tylko 6 godzin.

Dla niektórych to może brzmieć pretensjonalnie, a na pewno dla tych, którzy w takiej grze biegną przed siebie i nie czują nic. Nie są w niej obecni i to nie jest ich wina - taki już mają charakter albo nastawienie. Dlatego nie uważam, że ktokolwiek się myli w swojej opinii. Ale tak samo proszę mi nie zarzucać, że to ja się mylę. Tak wyglądają moje odczucia na temat gry, a ocena ma być dla nich podsumowaniem, a nie gwarancją, że po kupnie nie będziecie zawiedzeni. Jeśli ktoś źle zrozumiał treść recenzji, to przepraszam, bo być może to kwestia mojego doboru słów. Moja opinia i ocena pozostają zaś niezmienne. Mam nadzieję, że ten komentarz stanowi użyteczny dodatek do recenzji.

Jesper [75]

Stanowi bardzo użyteczny suplement, bowiem dzięki niemu jeszcze bardziej utwierdziłem się w przekonaniu, że The Vanishing of Ethan Carter to gra akurat dla mnie.

Pedalska gra na która straciłem czas, kasę i nerwy. Jak ktoś jest snobem i lubi pretensjonalne hipsterskie gówno to będzie w siódmym niebie. Co chwilę miałem zaciachy, biegałem w koło jak porąbany, żeby coś znaleźć trzeba jedną lokację przebiec ze sto razy. Gra ogólnie strasznie przypomina mi Murdered Soul Suspect które ssie pałę ostro, Ethan zaś dla mnie ssie ze 100 pał na raz. Fabuły to nawet nie skomentuje bo to śmiech na sali... Tak się wkurzyłem że końcówkę obejrzałem na youtubie bo nie miałem ochoty grać dalej w ten syf.

Najmocniejsza strona tej gry to grafika. Przepiękne fotorealistycze widoki. Każdy kamień, liść, deska czy poręcz oddana z najdrobniejszymi detalami. Zagadki niestety bardzo proste. Kiedy odnalazłem "semafor" w lesie pomyślałem sobie "ocho zaczyna się ostra jazda, pewnie z 2 godziny będę przy tym sterczał". Każdy kto grał w Mysta wie co mam na myśli. Niestety spotkało mnie rozczarowanie. Kilka kliknięć i po zawodach. I taki poziom zagadek w zasadzie jest do końca gry. "Portale" w domu to chyba najlepsza z nich. Fabuła - no cóż tajemnicza, lekko pokręcona niestety zakończenie zbyt banalne. Muzyka OK. Buduje jakiś klimat chodź mogło być jeszcze lepiej jak na grę tego pokroju. W moim odczuciu za mało w tej produkcji jest tzw gameplay'a i interakcji z otoczeniem. Gra prowadzi nas za rączkę nie wymagając od grającego udziału w zdarzeniach. Odnosimy wrażenie odgrywania tylko przygotowanej roli a nie samodzielnego wpływania na fabułę, postaci, otoczenie. Reasumując: oceniam ją na dobry plus.

Z przykrością muszę napisać, że srogo zawiodłem się na debiucie Astronautów. Nie przeszkadza mi długość gry, ponieważ mam ograniczony czas przeznaczony na gry, więc gra trwająca 5 godzin da mi przynajmniej tydzień zabawy.

Niestety problem z Allan Carterem polega na tym, że to nie jest gra komputerowa. VoAC jest następnym symulatorem spaceru po takich produkcjach jak Dear Esther czy Gone Home. Rozgrywka posiada znikomą interakcje gracza. W całej grze jest może z 5-7 przedmiotów, które używa się bez namysłu. Oficjalnie zagadek jest kilka. Nieoficjalnie jest tylko jedna zagadka(portale w domu). Reszte trudno nazwać zagadkami. Jest również jedna mini-gra z pewnym zombie w podziemiach. Nie będę spoilować.

W skrócie cały gameplay polega na eksploracji terenu z dodaną narracją oraz czytaniem gazet/notatek. Eksploracja polega na poruszaniu się i nic więcej.

Rozumiem tworzenie się podgatunku gier polegających na skupianiu się na historii, a nie na gameplayu, lecz na Boga... dajcie coś graczowi do roboty. Nie mam na myśli strzelania do przeciwników, lecz cokolwiek innego. Zasypcie świat przedmiotami, dorzucić jakieś proste zagadki lub zatrudnijcie studenta na pół etatu, który wykombinuje wam schematy ciekawych zagadek.

Vanishing of Carter nie jest grą komputerową! Całość przypomina pokaz przedstawiania graficznej technologii otoczonej ciekawą historią. Ewentualnie... niedokończony produkt, w którym została stworzona mapa obszaru i scenariusz gry. Bez gameplayu, bez niczego.

Jestem zawiedziony, nie spodziewałem się gry AAA, lecz rozgrywki z elementami tradycyjnej przygodówki + elementy survivalu. Cokolwiek do GRANIA! Niestety zmarnowałem czas na chodzeniu po pięknie wykonanej mapie gry :(

Ocena 9.0 przez redakcje GOL jest grubą przesadą. Rozumiem, że ktoś może przyjąć grę i w jakimś stopniu zapomnieć o pewnych wadach, ale 9/10 to ocena dla gry idealnej, wzorowej, perfekcyjnej, nietuzinkowej itp. Osobiście nie podoba mi się akceptowanie w takim zakresie gier, które nie dają graczowi... możliwości gry. Przynajmniej nie chwalmy takich inicjatyw dając oceny 9/10.

Bardzo przyjemna gra okraszona piękną grafiką (poza postaciami), niestety krótka, ale za to nie daje się zanudzić... PS. Jest dodatkowa zagadka z granatem i odnalezieniem snajperki...