gameplay.pl Prince of Persia jako sandbox?

Bardziej wierzę w to, że powstaje kolejna część w podobie "jedynki" i "dwójki" (tych z 89 i 93) niż duża, sandboksowa produkcja. Aczkolwiek nie pogniewałbym się na tego rodzaju grę z Księciem w roli głównej.

A w kwestii usprawiedliwienia poruszania się Księcia po mieście - z samych dialogów w Dwóch Tronach można spokojnie wywnioskować, że Książe doskonale znał uliczki Babilonu i często wychodził pomiędzy swoich poddanych, ot chociażby monolog kiedy wspominał stragany w jednej z dzielnic, opuszczone po ataku Wezyra na miasto albo jego wspinaczki po miejskich dachach kiedy był znacznie młodszy i dziecinne zabawy.

Możliwości jest sporo, oby Ubi porządnie to wykorzystało - perski władyka wystarczająco długo był odsunięty na boczny tor.

Zapomniane piaski nie były interquelem, ale sequelem Piasków Czasu tylko i wyłącznie. To jakby alternatywna linia czasowa. Nie wiele osób wie, że Forgotten Sands utworzyło swego rodzaju miniserię, gdyż wersje na Wii i NDS kontynuowały historię z "dużych" platform.

Nie chciałbym zobaczyć takiego PoP. Ludzie zaczęli by narzekać, że to przecież Assassin's Creed tylko z inną nazwą. Wtedy PoP przestałby funkcjonować jako PoP, a stałby się klonem AC. Już w przypadku Watch Dogs, albo nawet SC Blacklist pojawiały się zarzuty lenistwa twórców, że sposób poruszania się jest taki sam jak w AC. Prince of Persia to przede wszystkim zagadki środowiskowe, elementy platformowe, walka na miecze i baśniowy klimat. Nie chciałbym też powrotu do trylogii Piasków Czasu. Historia jest już zakończona. Nie ma nic do dodania.

Drobna refleksja mnie naszła. Myślę, że termin sandbox jest używany niewłaściwie. Sandbox to nie to samo co otwarty świat. W grach sandboxowych to gracz ma decydować w jaki sposób chce się bawić. Sam stawia sobie wyzwania, albo przynajmniej decyduje o sposobie wykonania misji. W wielu grach nazywanych sandboxami wolność ogranicza się do swobodnej eksploracji rozległego świata, lecz tylko kiedy gracz nie wykonuje jakiejś misji bo te są liniowe i oskryptowane. Przykład? GTA Vice City. Absurdalna była misja w której nie można było wystrzelać przeciwników ze snajperki z poziomu ulicy, chociaż byli jak na dłoni, tylko trzeba było wejść na wskazany przez znacznik budynek i dopiero wtedy, kiedy skrypt ruszył, gra zaczęła zaliczać zgony. Tak się nie powinno robić gier. Przykładami gier prawdziwie sandboxowych (przynajmniej dla mnie) jest chociażby seria The Sims, Minecraft, Pirates!, Don't Starve i im podobne. To gry mocno opierające się na mechanizmach, a nie zaplanowanych przez twórców zdarzeniach. Gry w których naprawdę można się poczuć jakby się bawiło w piaskownicy.

Ubi raczej nie zrobi sobie konkurencji dla assasyna i wykorzysta markę w strefie gier mobilnych. Chociaż na dwuletni tryb wydawniczy AC by sie przydal bo mimo ze się świetnie sprzedaje to powoli wyczerpuje się sakiewka z pomysłami. Dwa AC w tym roku to jednak przesada. Prince wracaj...na PC.

Byłoby ciekawie, choć osobiście wolałbym by nie eksperymentowano już z markami i zrobiono je takimi jakimi były i powinny być, w tym przypadku platformówka.

[4] Czyli obecnego AC (tegorocznego) Unity bodajże się nazywa robiono jeszcze jak wychodził AC 3?