Peace Walker – idealny przykład, że gry mogą uczyć?
Do przykładów uczących historii wliczyć należy serię EU (również EU3, pewnie EU4 też i wszelkie inne strategie Paradoxu).
EU3 na jakiś czas żywo mnie zainteresowało historią, choć nie wpłynęło to jak dotąd znacząco na moje decyzje życiowe.
Nic mi lepszego nie przychodzi do głowy; co prawda, bywały jakieś historyczne ściany tekstu w grach typu Commandos, ale to zdecydowanie nie działało.
Jeszcze przyszła mi do głowy jedna rzecz. Uważam, że gry przekazujące wiedzę nie są jedynym typem gier, które są jakkolwiek rozwijające. Jeśli gra wywołuje w graczu silne emocje i go inspiruje, to to również uważam za formę rozwoju. Podobnie, jeśli świat przedstawiony jest bogaty i reprezentuje coś więcej, niż kopie znanych pomysłów, to to też jest coś, co czyni gracza "bogatszym".
Podobnie i niekoniecznie nawet gorzej niż książki.
Przykładów nie wymienię, bo komentarz wyjdzie za długi, a i tak jest nie na temat.
