Forum: "Byłaś dla mnie wszystkim" czyli po raz pierwszy od bardzo dawna mam problem uczuciowy...

Przynajmniej nie musisz pilnie kupować mieszkania.

A tak serio to idź na siłownię, zacznij biegać i zacznij grać w World of Warcraft. Zajmiesz się czymś a po jakimś czasie wszystko wróci do normy, jesteś stary i niegłupi chłop więc dasz sobie radę, tego kwiata jest pół świata. I to bez dodatkowego "bagażu".

Hmm, ale to chyba nie "znowu", tylko "ciąg dalszy".. Matkobosko, to już dwa lata minęły? Pamiętam jak wczoraj tęgie rozkminy, czy brać się za kobitę z przychówkiem itd.. Ale ten czas leci.

Czekam na wypowiedzi specjalistów. :)

ja powiem tak, jak nie chce nic dalej ciągnąć, to niech się w dupę pocałuje z tymi łyżwami - jeśli Ty aż tak to przeżywasz. NIe ma sensu.

Hohner nie pij tylko bo to tylko w dłuższej perspektywie pogarsza psychę w takich sytuacjach, wiem co mówię.
Pytasz co zrobić, a kobiety nie da się pojąć, więc i odpowiedzi nie ma. Czekaj na rozwój wydarzeń.

Nie do końca może dobrze rozumiem, ale kobieta ma lat 34, Ty chcesz teraz dziecka, czy ona tego chce? Może jej dziecko na tyle dorosło, że już nie musi mu poświęcać 80% swojego czasu a czuje się na tyle mloda, że chce jeszcze odrobić przyjemności i pokorzystac z wolnosci?

Aaaa... i nic na siłę, jak na babę naciskasz to odwraca to się z podwojoną siłą przeciw Tobie, pamietaj.
Wycwicz klatę na siłowni i przyjmij na nią sytuację.
Trzym się.

Cóż, musisz swoje odchorować. Zajmij się spotykaniem ze znajomymi, a jeśli nie masz na to ochoty to czytaniem, graniem, oglądaniem filmów, seriali. Ale to tylko jeśli chcesz dać sobie z nią spokój.

A potem poszukasz innej, jak zechcesz :) Albo przebłagasz tą. To jest do zrobienia. Skoro byłeś 2 lata w związku, to nie da się tego tak szybko przekreślić. Inna sprawa to subiektywne odczucia związane z różnicą wieku - ja miałbym blokadę przy kobiecie 6 lat starszej i tyle.

Do tego alko i papierosy w ilościach ponad normę

To do siebie miej pretensję.

Daj sobie spokój. Wiecznie cię będzie ustawiać. Nawet pantoflarze tego nie lubią. Poboli i przestanie wprost proporcjonalnie do większego zajmowania się innymi rzeczami.

Właśnie. Z racji, ze wszystko świeże to i tak będzie bolało i będziesz o tym myślał. Więc powinieneś zajmować się czymkolwiek innym. Więcej czasu na zajmowanie się czymś innym, to mniej rozmyślania i stresu. Więc lepiej załatwić to szybko, niż wolno i krócej się męczyć.

Rób to, co zawsze sprawia ci przyjemność, zajmuje. Ewentualnie to, co robiłeś zanim ją poznałeś, a teraz nie miałeś na to czasu. Obejrzyj 8 sezonów 24 lub Dextera i się wczujesz :) I żadnego porno :)

Jeśli za 2 lata poznasz nową dziewczynę, a za 4 będziesz gotów by się pobrać, to chyba nie tak, źle? :)

Po pierwsze - co to znaczy "popełniać błąd za błędem"? Traktowałeś ten związek niepoważnie/lekceważąco?
Po drugie - co to znaczy, że ona dwa lata czekała, a teraz już nie chce? Nie ogarniam tej logiki w sumie, Ty się na maksa zaangażowałeś, a ona to w tym samym momencie zaczęła odrzucać? Może jednak podobał jej się taki romans bez zobowiązań?

LOL. Prośba o niezrywanie kontaktu. :))) To jest, kurczę, jakaś PLAGA. Niesamowita większość lampucer rzuca takim tekstem na odchodne, a wy to łykacie jak młode pelikany. "Sorry, nie będę z Tobą, ale możemy się przyjaźnić, proszę, przyjaźnimy się, tak bardzo Cię lubię" - serio nie widzicie tego, że takie akcje nie służą niczemu poza pompowaniem własnego ego? Jakby baba miała jaja, albo przynajmniej odrobinę sumienia, to pomimo żalu /który, niewątpliwie, istnieje/ pozwoliłaby facetowi odejść.

"Nikt nie szuka nikogo innego" - oh really... Co za bzdura.

Baba jest niedowartościowana /no i nic dziwnego, po 30tce z dzieckiem na karku, aniołek Wiktorii to to z pewnością nie jest/ i pasie się, czym może, a Ty jesteś tak zajebiście podatny i naiwny, że grzechem byłoby nie skorzystać. Błaganie i dociekanie to jest doskonały sposób, by wzbudzić w niej litość, pogardę i zażenowanie. Aczkolwiek dopóki się może przy tym pocieszyć i napompować swoją próżność, dopóty Ci będzie mówić, że "a może sprawdźmy", "odzywaj się", "nie wiem sama czego chcę, ale PSYTUL".

Nie mam złotych rad. Swego czasu też byłam na dnie i wydawało mi się, że już nic, nigdy, nikt, aż pewnego ranka się obudziłam i pomyślałam sobie "skoro przeżyłam 3 miesiące, to znaczy, że będę żyć, to jeszcze nie mój czas". Tak po prostu. Czego i Tobie życzę.

A - ci wszyscy wspaniali specjaliści, których stać tylko na "weź ogarnij, tego kwiatu jest pół światu" - weźcie sobie jakąś gierkę włącznie, albo odróbcie lekcje na jutro, albo się po prostu uciszcie, bo jesteście zwyrolami bez empatii.

Heh, Megera nasunęła mi jeszcze jedną myśl: załóżmy, że się jej odmienia, ty wracasz "na ojczyzny łono" i jak się czujesz? Ja bym się czuł jak ostatni pantofel i szmata. Czułbyś się wykorzystany i pewnie z czasem przybierałoby to jeszcze bardziej absurdalne rozmiary, aż pewnego dnia nie wytrzymałbyś. A wtedy ty miałbyś 34 lata i zastanawiał czy odejść czy zostać, bo latka lecą i może lepiej nie wygłupiać się.

Coolabor, to się nazywa "depresja zwycięzcy". :) I tak to się właśnie dzieje, ludzie w emocjonalnym omamieniu podejmują ważkie decyzje, nie zdając sobie sprawy, że równocześnie, gdzieś podświadomie, rośnie w nich bunt, poczucie krzywdy i niepowetowanej straty, bezwartościowości starań.. i w końcu ich to zjada.

Słowa wsparcia kolego. :)
Trzymaj się dzielnie.

Depresja zwycięzcy? Moimi prostymi słowami to leci mniej więcej tak - wyznaczasz sobie jakiś cel, ideał, robisz wszystko, żeby to osiągnąć, jesteś maksymalnie zmobilizowany, jesteś w stanie poświęcić wiele, a może nawet wszystko - w końcu osiągasz ten cel - i nagle okazuje się, że poza tym nic już nie ma. Nic Cię nie motywuje, nie napędza, wszystko wydaje się bez znaczenia, to rodzi frustrację, a frustracja rodzi agresję.

Ja wiem, Hohner, że Tobie w tym momencie ciężko sobie cokolwiek wyobrazić, więc nie będę Cię tutaj umoralniać /zresztą, ja wiem tylko tyle, ile sama przeżyłam/. I w sumie mogę mówić też tylko i wyłącznie za samą siebie. Do dziś mnie ponoszą emocje, jestem typowo po babsku nieobliczalna i niezrozumiała, ale gdzieś tam, mimo wszystko, czasem odzywa się we mnie chłodny rozsądek i przez ułamek sekundy zdaję sobie sprawę z faktycznego stanu rzeczy. A ten faktyczny stan rzeczy jest np. taki, że wiem, że gdybym poszła za głosem serca i wszystko <komuś_tam> wybaczyła, to bym była szczęśliwa hm.. tydzień? Miesiąc? A potem, na spokojnie, przypomniałoby mi się, ile czasu zmarnowałam, ile rzeczy poświęciłam, i ILE GODNOŚCI STRACIŁAM. A tutaj już nie ma przebacz. Czasem relacja jest zupełnie spalona i nie ma sensu jej naprawianie, bo nawet, jeśli się uda, to frustracja i tak wszystko pożre.

Hohner - przede wszystkim, co mi sie rzucilo w oczy, mam wrazenie ze to ze prosi o nie zrywanie kontaktu to jest dosc egoistyczne. Chociaz jeszcze zalezy jak to ujela i jak do tego podchodzi, ale jak piszesz ze czules sie czesto ustawiany mam wrazenie ze ta prosba to troche tak jakbys po oblaniu rozmowy kwalifikacyjnej uslyszal "niestety, nie przyjmiemy pana, wiem ze panu zalezy ale nam juz nie... ale nie zrywajmy kontaktu, dobrze? Czasem zadzwonimy pozalic sie jak zle nam idzie prowadzenie firmy..."

Przede wszystkim - rozumiem ze sie zaangazowales, ale relacja to zawsze gra co najmniej dwoch aktorow. Piszesz ze popelniles duzo bledow - ok, bardzo mozliwe. Ona zapewnie tez. Nie szukaj winy w niej albo w sobie, po prostu nie wyszlo. Wiem ze to brzmi banalnie i pewnie dlugo bedziesz sie zastanawial co by bylo jakbys cos kiedys zrobil inaczej, ale ludzie popelniaja naprawde fatalne bledy i jakos z nich wychodza, skoro sie nie udalo - cos jednak nie zaskoczylo.

Co do spotkania z nia w przyszlosci - sugerowalbym nie podejmowac teraz zadnych decyzji typu "nigdy" albo "nie moge bez niej zyc, zawsze". Poczekaj, wglebij sie we wlasne emocje. Pomysl czego Ty chcesz. Jak nieco ochloniesz proponowalbym sie spotkac - ale bez zadnych oczekiwan, jako "eksperyment", aby zobaczyc jak na nia reagujesz, jak sie z nia czujesz, jak ona do Ciebie podchodzi.

Wez tez pod uwage ze nawet jesli jej sie odwidzi i zechce wrocic - jakbys sie czul przyjmujac ja z powrotem? Bylbys w stanie zyc u jej boku bez stresu ze znowu sie posypie?

A co do kumpli - jesli masz jakis naprawde dobrych, rozmowa bardzo moze pomoc. I to jak ich zycie uczuciowe sie uklada nie ma az tak duzego znaczenia, jesli sprobujesz mowic o emocjach. Zal, rozczarowanie, bol sa uniwersalne.

I jeszcze na koniec a propo tego ze jestes cienki - nie oceniaj sie az tak surowo. Jesli przezywasz takie emocje - przezywaj. Duzo gorzej byloby jakbys probowal sobie wmowic ze nic nie czujesz i nie obeszlo Cie to.

No i trzymaj sie.

[edit]

Przeczytalem jeszcze raz i uderzylo mnie jak bardzo sie do niej dostosowales. Pomysl, tak z reka na sercu, jakby sie ulozylo i nagle ona i jej dziecko zniklo - co by Ci zostalo? Mialbys jakies wlasne zainteresowania, plany? Jakas wlasna nisze ekologiczna? Ja rozumiem ze zycie we dwoje to symbioza, spedzanie razem czasu i tak dalej, ale to troche brzmi jakbys buduja MY stracil gdzies JA.

Lookashku, lol, od kiedy Ty wierzysz w kobiecą zdolność do racjonalnego myślenia? :))

DWZ
Uśmiechnęłam się, jesteś niezwykle delikatny i wyważony w swoich opiniach. :) "to jest dość egoistyczne" - doh, to jest MEGA egoistyczne, i szalenie popularne, o zgrozo.

Skoro, jak piszesz, niejako "porzuciłeś siebie", żeby być z tą kobietą, pora do siebie "wrócić", czyli zająć się wszystkim tym, czego odmawiałeś sobie przez nią. Choć spróbować. Jeśli tylko wrócą do ciebie te rzeczy, to przynajmniej nie będą ci się kojarzyć z nią. I przede wszystkim bądź silny, bo taka sytuacja to zawsze zajebista nauczka, że za ciebie nikt silny nie będzie.

BTW, może próbowałeś z muzyką? Coś, z czym możesz się utożsamić, coś pasującego, według twoich preferencji, do nastroju, ale w sposób, który pozwala negatywnym emocjom uchodzić? Mnie to zawsze bardzo pomagało.

Megera - dzieki ;) Co do delikatnych opinii, zauwazylem ze takie sa duzo latwiejsze do strawienia.
I co nawet wazniejsze [przy okazji, porada dla Hohnera] podchodzac tak "lagodnie" [chodzi mi o to aby pomyslec "zachowala sie egoistycznie" zamiast "oszukala mnie, jak mogla, ta..."] duzo latwiej dostac sie takze do wlasnych emocji. A bez tego poradzic sobie z negatywnymi uczuciami sie nie da.

A co do popularnosci - zastanawialem sie kiedys nad tym, skad sie to bierze. I to chyba nalecialosci kulturowe, wybaczanie, dawanie drugiej szansy jest powszechnie uwazane za cos pozytywnego. Strasznie szkodliwy poglad.
Wyznam ze sam pare lat temu zabiegalem o kontakt z kims od kogo dostalem takie swinstwo ze pojecia nie mam jak moglem kiedykolwiek myslec ze bede w stanie z kims zyc po tym. I mi naprawde zalezalo, mimo iz bolalo. Po prostu nie wyobrazalem sobie dalszego zycia bez tej osoby. Coz, kazdy ewouluje.

InGen - no, to teraz wiesz chociaz gdzie teraz jest jeden z problemow. Pomysl nieco nad soba - swoimi uczuciami, zainteresowaniami, planami. Zrob cos dla siebie. Nawet sie z nia spotkaj jesli chcesz - ale nie dla niej, ale dla siebie, jesli na przyklad chcesz chociaz zobaczyc jak sie bedziesz czul w jej towarzystwie. O zmiane nastawienia mi glownie chodzi.

I pociesze Cie ze tak naprawde problemy emocjonalne ma w sumie wiekszosc. Tylko ze albo o tym nie mowia, albo ukrywaja w sobie, albo nie zdaja sobie z tego sprawy. Wiec nie przekreslaj siebie ani nie mysl ze jestes jakis gorszy.
No i jakby co nie zatracaj sie w mysleniu "taki stary a taki glupi, od X [gdzie X jest liczba wieksza od 10] popelniam bledy, co ja zrobie..." - szczesliwie czlowiek rozwija sie nieliniowo. Bedzie lepiej, wystarczy wejsc na wlasciwy tor.

Jakiego tam 'MY'. Już za dużo razy widziałem, co się dzieje, jak jedna osoba myśli w kategoriach MY, a druga w tym czasie ładuje ją w trąbę na każdym kroku. Zawsze trzeba na pierwszym miejscu stawiać siebie, aż do momentu pojawienia się dzieci. Potem wiele się zmienia, ale nigdy nie można w pełni uzależnić się od drugiej dorosłej osoby.
Ten kawalek jest calkiem dobrym obrazem roznicy miedzy "byc Z kims" a "byc DLA kogos". Roznicy, czy jestescie razem, spedzacie czas, dbacie o siebie ale pozostajecie autonomicznymi jednostkami czy ktos poswieca wszystko dla tej dwuosobowej wspolnoty bo wydaje mu/jej sie to sluszne.

O, rog przytoczył kolejną brutalną, ale strasznie prawdziwą rzecz, z której dobrze sobie zdać sprawę - niezależnie od przyjaciół, pocieszania, dobrych rad, rzetelnych opinii - w ludzkich dramatach zawsze jest się samemu. Ludzie mogą starać się pomóc, ale nikt tego za Ciebie nie przeżyje ani nie przecierpi.

DWZ
mądrze prawisz, masz moją sympatię, o. ;)
Aczkolwiek ja bym odradzała spotykanie się, w myśl zasady "czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal". Przynajmniej na tym etapie. Jak emocje opadną, jak Hohner ochłonie, wyśpi się, odstawi alkohol i nabierze masy ;), to ok. Ale teraz? Kolejny gwóźdź do trumny, bo pewnie będzie tylko łamiący się głos i trzęsące się dłonie.

Hmm... Już pomijając te cudne teksty o utrzymywaniu kontaktu, na które masa osób zwróciła uwagę, to co innego mi się rzuciło na oczy:

6 lat starsza, z dzieckiem.

+

Minęły 2 lata, we mnie coś pękło - to to, chce przyszłości, chcę rodziny, chcę dziecka, po prostu kocham ją z całym życiowym bagażem jaki ze sobą nosi. Odpowiedź - to koniec, czekała na to 2 lata i ona już tego nie chce. Cios w serce, przyszłości nie będzie.

+

Co do bagażu - właśnie to też był problem bo bagaż się podobno za bardzo zaczął do mnie przyzwyczajać.

Mam dziwne wrażenie, że ona nie traktowała tego tak poważnie, jak Ty. W sensie emocjonalnym itd. To kobieta z dzieckiem, zawsze stawiać będzie na pierwszym miejscu dziecko. Być może byłeś bardziej ogrzewaczem w łóżku, niż kimś na serio. Świadomie/podświadomie-tak Cię traktowała, ewidentnie.

Jak znaleźć w sobie chęć do życia i odrzucić myśli by zadzwonić, napisać, szpiegować (nie robiłem tego).

Czas, czas i jeszcze raz czas. Banał, ale wiecznie żywy. W końcu uświadomisz sobie, że tego nie potrzebujesz, ale do tego czasu swoje odcierpisz. Niestety :> Możesz usłyszeć od nas tysiące mądrych rzeczy, ale słyszeć, a przyjąć do wiadomości i pogodzić się, to dwie zupełnie inne bajki :>

U mnie kiedyś po prostu nadszedł ten dzień i było jak ręką odjął :)

Trzym się.

PS. Na pewno pomagały spotkania z przyjaciółmi, które nie polegały jednak na wypłakiwaniu i upijaniu się, ale na robieniu ciekawych i konstruktywnych rzeczy, pozwalających uciec gdzieś myślami :D

Megera - dzieki ponownie ;) Szkoda tylko ze prawienie nie wplywa na to ze moze zycie uczuciowe uklada sie malo dobrze, no ale nie mozna miec wszystkiego. Zreszta, chlodna logika i niedesperackie podejscie to swoja droga, a pod wzgledem emocjonalnych reakcji blizej mi do ;) --------->
A co do spotkania - tak, lepiej poczekac az wroci chlodny rozum.

Dopiero teraz do mnie dotarlo ze kawalek Co do bagażu - właśnie to też był problem bo bagaż się podobno za bardzo zaczął do mnie przyzwyczajać. moze nie znaczyc tego co ja zinterpretowalem ze znaczy. Zatem, pytanie - co to DOKLADNIE oznacza? Co ona mowila odnosnie swojego dziecka w kontekscie waszego rozstania?

Z doświadczenia powiem tak:
1. Nie wiem ile to już u Ciebie trwa, ale taka hmmm "trauma porozstaniowa" z osobą o której się myślało, że to właśnie to, zaczyna przechodzić po ok 1 - 1,5 miesiąca.
2. Jeśli chce z Tobą zachować kontakt, to nie zdziwiłbym się jakby miała kogoś na oku a kontakt na wszelki wypadek jak by tam nie wyszło.
3. Jeśli mam rację co do pkt 2, to nie zdziwiłbym się jak by się okazało, po np pół roku, że tam nie wyszło i jednak dobrze jej było z Tobą, że Cie bardzo przeprasza i że może spróbujmy od nowa.
4. Jeśli mam rację co do pkt 3 i się zgodzisz, to nie zdziwiłbym się jak by,po np roku znowu okazało się, że ktoś inny się pojawił - i to całkiem możliwe, że w sytuacji jak byś Ty zaczął poruszać temat wspólnej rodziny. I powtórka z rozrywki.

Oczywiście mogę się mylić - i po prostu może się wystraszyła trwałego związku.
No ale 34 lata i z dzieckiem to raczej już się jest trochę odpowiedzialnym i wie się czego chce.

No ale 34 lata i z dzieckiem to raczej już się jest trochę odpowiedzialnym i wie się czego chce.

Na bank, na bank..

Każdy przez to przechodził,obecnie mam nie lepiej. Swoje trzeba przecierpieć, aż do momentu w którym wspomnienie całej tej historii wywoła jedynie delikatny uśmiech pod nosem

Nie wiem ile to już u Ciebie trwa, ale taka hmmm "trauma porozstaniowa" z osobą o której się myślało, że to właśnie to, zaczyna przechodzić po ok 1 - 1,5 miesiąca.

Eee... Do mnie po miesiącu to nawet wszystko dobrze jeszcze nie dotarło :F

Czasem się zastanawiam, czy tutaj piszą normalni ludzie, czy dobrze wyszkolone szympansy..

Przeliczanie poziomu tragedii na dni/miesiące jest tak żenujące, że spuszczę na to zasłonę milczenia.
/Paudi, Tobie też radzę, nie daj się sprowokować trollom ;)/

offtop
Zenzi, wracasz do formy. Pijesz coś dzisiaj? :)

Lolz, wykształciuch. Ok, to następnego whisky drina wychylę na zdrowie twojej magisterki. ;)

Megera - nazywasz mnie tollem? bo napisałem, po jakim czasie zaczyna się wracać do siebie? Siedziałaś kiedyś w pracy struta, po takim rozstaniu, gdzie musisz się skupić na tym co robisz, a o niczym innym nie myślisz?

Mogę być dla Ciebie nawet ćwierćinteligentym szympansem z dziczy - nietresowanym.

Zgadza się - dla tego napisałem 'zaczyna' - a tak naprawdę to chyba jak się pozna faktycznie tą jedyną - a dla innych może wcale nie przejść, tylko gdzieś tam leżeć na sercu.

Ale zgadzam się - może niefortunne bo jeden wraca do świata po 3 dniach a drugi nie.

Gdybym nie wiedziała, o czym mówię, to bym nie mówiła. Z jakiegoś powodu podważam to nie wiem skąd wyjęte 1-1,5 miesiąca.
Nie wiesz, zwyczajnie nie masz pojęcia, kto po jakim czasie wraca do siebie, bo na to nie ma norm ani przedziałów wartości akceptowalnych, czy cokolwiek.

I nie rusza mnie takie podjudzanie, czy siedziałam kiedyś w pracy itd.. Co przeżyłam, to moje, i akurat nie mam potrzeby chwalić się tym szczegółowo.

Z jakiegoś powodu podważam to nie wiem skąd wyjęte 1-1,5 miesiąca. z własnego doświadczenia.

"Utrzymywanie kontaktu"...Dobre sobie. Też to kiedyś słyszałem, również od kobiety starszej. Zdążyła się zaręczyć, wyjść za mąż i znowu "utrzymać kontakt", a ja jak głupi pies łasy ganiałem w te i we wte. Jak teraz o tym pomyślę, to chce mi się śmiać - To zwykły, wygodnicki, okrutny wybieg, byś był na zawołanie, gość od ramienia, wysłuchania jak głupiec i od, zdarzało się, łóżka. Ależ byłem głupi. Nie martw się, Ty również będziesz się jeszcze śmiał z tej przykrej bądź co bądź na ten moment sytuacji.
PS: Walę wódkę z colą na przemian z rumem, skoro padło na tematy picia parę razy :) Wznoszę szklaneczkę za Twoje powodzenie.

Hohner
wiesz co, wybacz, ale.. skoro ludzie się nie zmieniają, to w takim razie pewnie z waszego dziecka też byłby kolejny "bagaż".
Może i mam gówniarskie podejście, ale nie wyobrażam sobie, że miałabym powiedzieć swojemu partnerowi "sorry, nie mam dla ciebie czasu, muszę zrobić pranie i iść do kosmetyczki".
To jest jakaś straszna pomyłka i mam nadzieję, że szybko oprzytomniejesz, bo aż mnie zęby bolą jak to wszystko czytam.

Im dłużej was czytam i im więcej tej eee... coli piję, tym bardziej dochodzę do wniosku, że ja mam jakiegoś pecha chyba, że trafiam na samych skrzywionych twardzieli, a nie takie wiotkie chorągiewki, którymi można sterować jak się chce.. :P Naprawdę zadziwiona jestem, jak łatwo dajecie się nabrać na stare, wyświechtane sztuczki.

wert
z własnego i nie z własnego. Niektórzy dochodzą do siebie po miesiącu, po pół roku, innym nawet roku nie starcza. Nie ma sensu generalizowanie i upraszczanie w jakichś durnych schematach i zakresach, tyle chciałam powiedzieć.

Megera - Dla Ciebie to po prostu wyświechtane sztuczki, które sama, jako kobieta, znasz. Większość zakochanych facetów nie dostrzega tego. Widzi że jest problem i, jak każe męska natura, szuka rozwiązania, choćby miało być dla niego wręcz upokarzające i beznadziejne. Takie już z nas tępe, naiwne chuje.

Ale to się patrzy na życie przez różowe okulary - nawet jak się jest niby starym koniem, co twardo stąpa po ziemi.

InGen, jak Ci napiszemy "daj sobie spokój z nią" i jak Ci znajomi, rodzina - ba nawet jak samo sobie to powiesz, to czy posłuchasz?

A wiecie, panowie, jakie to jest słabe? I że właściwie to wam to wcale nie dodaje do oceny, a wręcz ujmuje? Ja wiem, jak to działa - biegacie, ganiacie, staracie się rozwiązać, wynaleźć kompromis itd - a odbierane jest to zwyczajnie jako słabość, by nie rzec, że mazgajstwo. Albo co gorsza frajerstwo.
I mamy piękne błędne koło.

Jak ja bym chciał kobietę starszą ode mnie :)

Od razu, mówię jestem sporo młodszy od Ciebie, ale mam coś do powiedzenia.

Wydaje mnie się, że on chciała wcześniej to od ciebie usłyszeć, i może teraz co wypawia to typowe kobiece zachwoanie. Może to spowodowało jest tym jaki był jej poprzedni facet i być może "boi się" powtórki.. Może jakaś znajoma odradza kierując się głiupim stereotypom, że facet tylko starszy da żonie godne i dorosłe życie, a taki młodzik to wiadomo czego będzie chcieć//
TAKA moja mała hisotria:
Miałem jedną kobietę i jestem ciekaw ile osób przeszło tyle co ja z nią w przegiącu 1,5 roku...
W skrócie poznaliśmy się na imprezie ze znajomymi. Nie była jakimś szczytempiękna, ale numer zdobyłem i spotykałem się z nią w grudniu x2 i było całiem zabawnie, już myślałem, że to bliska dusz. Sylwesrta z nią nie spędziłem, gdyż umarła mi bliska osoba w rodzinie. W styczniu spotkałem się też ze x3 i już ona pierwsza buziak dla mnie to na następny razem ja oddaję buziaka, a ta na mnie z prawdziwym Kissem, nie powiem w szoku byłem :O
Zaczelismy ze sobą chodzić, jest marzec, cieplej się zrobiło wiadomo :O. Poszlismy do mnie i zrobiliśmy to :). Trzy dni później odbieram telefon w którym zrozpaczpna matka mowi ze jedziemy do szpitala bo miała próbę samobójczą.
W szpitalu wyglądała masakrycznie nasazszerowana lekami. Bałem, że kurde co przez to takie coś? Mam drugą bliską mi osobę stracić w przeciągu 6 miesięcy! Nie odszedłem od niej chciałem ją poznać, odwiedziałem w szpitalu psychiatrycznym i pomagałem jej. Bardziej ją poznawałem, jej rodzinę i jej plan/próby dlaczego to zrobiłą itd. Kiedy mi oznajminiła po naszym stosunku "Nie chciałam umrzeć dziewicą" to dotarło do mnie, że to gruba sprawa...
Kulminacyjny punkt programu::> wyjazd na woodstoock, Wszystko ustalon, tylko ja nie moglem jechać z nimi tylko na drugi dzień (sprawy rozdzinne), to ta oczywiście wukrzona na maxa, że niby ona jest ważniejsza od moich rodziców? Jak przyjechałem rozbiłem namiot, to tylko czesc powiedziałą i poszła dalej. Później wracała z jakims gościem za rekę to lekko się zaśmiałem, poprosiłem ją o rozmowe i zerwałem. Chociaż może jakby szła sama to próbowałbym to jeszcze ciągnąć...

Po rozstaniu no był dramacik (musialem skasować nr,fb i zdjęcia do wielkiego kosza). Trwało to jakiś miesiąc aż zrozuzmiałem co się stało ;)
Wiele znajomych jak i moje siostry odradzały ten związek, że to się źle skończy

Tak więc cała ta historia z moją ex jak i sprawa z kimś innym z bliskiej mojej rodziny sprawia, że mam negatywne nastawienie do kobiet, jestem nieśmiały totalnie. Jeśli już jakaś bardzo mnie się spodoba i zagadam to okazuje się, że jest z liceum lub studia 6rok :/... Zazwyczaj Facet startujący do starszej Kobiety jest od razu na straconej pozycji, przez ten głupi stereotyp.

Chcę poznać kobietę która mnie zrozumie, a ja ją i byśmy do siebie pasowali, nie musi być 100% hot body czy coś takiego, tak na prawe seks jest na ostatnim miejscu dla mnie w związku, są inne ważniejsze rzeczy.

Hohner, no właśnie, to jest dobre pytanie.. prawdopodobnie dlatego, że lubimy czuć władzę /wszak rządzą cycki :)/, ale też może dlatego, że w ten właśnie sposób odsiewamy ziarna od plew ;>

Hohnerze - Megera - przyznam, że przy niej jestem chorągiewką i jak dmuchnie tak ja trzepoczę. Jednocześnie słysząc, że wszystko co robię muszę robić dla siebie a nie dla niej. Same sprzeczności.

Mozliwe ze nie do konca.
Uprzedzam ze zaboli, ale sprobuj na to spojrzec tak:
Wyobraz sobie ze jestes z dziewczyna co Cie do Ciebie dostosowuje sie, slucha kazdego slowa, lata jak piesek. Jest teoretycznie idealnie, raj na ziemi, super. A jednak brakuje Ci w niej takiej inwidualnosci, masz czasem ochote ja trzasnac i wrzasnac "przestan robic wszystko pode mnie!". Rozumiesz? To troche jakby miec przybocznego niewolnika a nie partnerke.
I tu nawet nie chodzi o bycie zmeczonym przez taka osobe, ale zycie z kims kto az tak silnie odbiera wydawane sygnaly i az tak sie dostosowaje to duza odpowiedzialnosc, takze za to osobe [o ile nie ma sie na nie kompletnie wywalone]. To duze obciazenie psychiczne... no i meczy, nudzi.

Zastanawiajaca jest tez jej niewiara w zmiany. W takim razie skoro jej nie pasowales a nie wierzy w zmiany to po co z Toba byla? Dla wygody? Czy moze kiedys jej pasowalo ale ona albo jej oczekiwania sie zmienili [co by przeczylo jej teorii o braku zmian w ludziach]?

A propo tej "bardzo zlej rzeczy" - troche nie widze tego zla. Moim zdaniem to bylo dosc desperackie i niezrozumiale, ale zle? Nikogo tym nie zraniles. Poza swoja duma i portfelem.

Megero - A wiecie, panowie, jakie to jest słabe? I że właściwie to wam to wcale nie dodaje do oceny, a wręcz ujmuje? Ja wiem, jak to działa - biegacie, ganiacie, staracie się rozwiązać, wynaleźć kompromis itd - a odbierane jest to zwyczajnie jako słabość, by nie rzec, że mazgajstwo. Albo co gorsza frajerstwo.
Co dokladnie masz na mysli? Chodzi Ci o sama tresc tego co sie robi czy o forme, taka desperacka?
Niezaleznie od odpowiedzi - jak robic aby nie wygladalo to na mazgajstwo albo frajerstwo?
.
.
.
.
.
A teraz popuszcze nieco wyobrazni i polece subiektywnie:
Wyznaje ze nie daje mi spokoju to ze ona ma dziecko... Kobiety z dzieckiem jak wynika z zebranej przeze mnie wiedzy [ale to brzmi...] bardziej maja sklonnosc do szybkiego zakochiwania sie i wyciagania przed oltaz niz raczej luznego podejscia. Bardzo chcialbym sie mylic, ale niewykluczone ze Hohner sie znudzil ale nie chce sie go pozbywac ale wrzucic w friendzonizm. I jeszcze bardziej chcialbym sie mylic, ale niewykluczone ze niedlugo w jej zyciu pojawi sie nowy samiec. I co najgorsze, niewykluczone ze czas trwania znajomosci z nim moze byc niepokojaco dlugi.... :-|
Naprawde chcialbym ale to nie byla prawda, ale cala sytuacja wydaje sie byc... podejrzana.

Nie chce martwic, ale calosc wyglada tak jakby chciala Cie odstawic na boczny tor i probowala wymyslic jakies racjonalne wyjasnienie tej decyzji - stad te wymysly o nie zmieniajacych sie ludziach, checi brania na dziecko... To zawsze "lepiej" brzmi niz "nie chce Cie".

Powtorze jeszcze raz - daj sobie czas. Nie oceniaj sie. Nie wyrzucaj sobie. Przemysl czego TY chcesz.

Nie generalizujmy, że tylko faceci są tacy - przecież dziewczyny/kobiety też "biegają, ganiają, starają się rozwiązać, wynaleźć kompromis". Jak komuś strasznie na drugiej osobie zależy, to jest normalne, że próbuje ratować nawet jak to nie ma sensu - niezależnie czy jest to kobieta czy mężczyzna.

DWZ
Oczywiście chodzi mi o formę. Sam fakt, że komuś zależy i się stara, nie jest przecież w żaden sposób frajerski - ale desperacja już, niestety, bywa.. Nie wiem, jak należy robić, żeby nie wyjść na mazgaja, tu chyba nie ma prostej reguły, ale chyba chodzi po prostu o to, by się w swoich zabiegach nie poniżać/nie histeryzować.. tutaj jednak każdy ma swoje własne ustalone granice, stąd IMHO nie jest możliwe ustalenie jakiejś uniwersalnej zasady. :)

wert
Jasne, że działa to w dwie strony.. ale mimo wszystko odnoszę wrażenie, że faceta jakoś tak łatwiej sobie "kupić", przekonać, kobieta będzie się uciekać do różnych sztuczek, uników itd, a jak nie ma wobec kogoś poważnych zainteresowań, to i tak jest mało prawdopodobne, że ich nabierze. :)

Pocieszę cię.

Po 1 - masz wypasionego Saaba 9-3
Po 2 - ona niebawem będzie miała pełno zmarszczek na całym ciele
Po 3 - to ona ma problem, bo mało kto chce delikatnie mówiąc dojrzałej kobiety po przejściach i to z dzieckiem

Jej się po prostu w głowie poprzewracało.

Podsumowując. Jesteś młody, odpowiednio dojrzały i bez zobowiązań, a więc idealny kandydat dla wielu innych panien. Głowa do góry. To ona powinna się bać, a nie ty.

czas zalatwia wszystko.Przykro mi ,zerwij kontakty z nia ,zmien numer telefonu ,zerwij kontakty z wspolnymi znajomymi ,unikaj miejsc do ktorych razem chodziliscie.Jesli konieczne zmien mieszkanie ( a wlasciwie jesli to mozliwe i mieszkasz kolo niej)
Ja z 118 zjechalem do 89.To bylo dawno , byla piekna ,miala corke i byla starsza o 9 lat.
Tylko czas , nie mysl o niej nie puszczaj Budki Suflera czy tego co teraz sie puszcza jak sie chcesz zdolowac.
NIe pij g... to daje.
Pozdrawiam i powodzenia

Musisz sie trzymać. Najgorsze w tym wszystkim jest zrozumienie, że ona Cię nie chce. Nie wiąż się też w kontakt, sam wiesz, że nie dasz rady przebywać koło niej. Zrób coś dla siebie, a nie dla niej

hohner -->
'Dobrze' wiedzieć, że nie tylko ja coś takiego przeżywam, że inni mieli podobnie i jakoś z tego wyszli. Dzięki.
Prawie kazdy przez cos takiego przechodzil, lub bedzie przechodzil..:) Bedzie lepiej:)

Hohnerze, zyjesz jakos?

InGen? Hohner? A co ze Snakepitem, specjalistą od sterowników nvidii? :P
Troche dziwny ten wątek, nie miej jednak życzę powodzenia

InGen - Piąteczka i głowa do góry. W dużym skrócie byłem w podobnej sytuacji (tylko nie było dziecka) i od dzisiaj oficjalnie wszystko się zakończyło.

A wiecie, panowie, jakie to jest słabe? I że właściwie to wam to wcale nie dodaje do oceny, a wręcz ujmuje? Ja wiem, jak to działa - biegacie, ganiacie, staracie się rozwiązać, wynaleźć kompromis itd - a odbierane jest to zwyczajnie jako słabość, by nie rzec, że mazgajstwo. Albo co gorsza frajerstwo.

Zrozumiałem to trochę późno, ale cieszę się, że w ogóle do mnie to dotarło i zgadzam się z wypowiedzią w 100%.

Nawet na głupim facebooku możesz kogoś poznać :) Ja już na piątek jestem umówiony z kolegą, który obraca się w środowisku samych dziewczyn i idziemy do klubu, a przed na małej popijawie będą fajne dziewczyny, a jednej z nich się podobam od jakiś dwóch lat :)

Jeszcze raz głowa do góry i nie martw się. To wszystko wyjdzie Ci na zdrowie, z czasem wszystko minie, uwierz mi. Staraj się bywać w towarzystwie, robić coś, szukać sobie zajęcia w wolnej chwili itd. :)

O ile dobrze wiem mieszkasz w stolicy. Zanim się obejrzysz już ktoś nowy pojawi się na horyzoncie. Pozdrawiam :)

Kurna, słabych masz tych znajomych, czego tu nie rozumieć?

Współczuję przeżyć i wiem, że to tak nie mija łatwo, szczerze mówiąc dla mnie najbrutalniejszym i najskuteczniejszym sposobem żeby zapomnieć o tej osobie praktycznie raz na zawsze to po prostu się wkurwić na to co zrobiła, a z twoich opisów wynika, że straszna z niej suka. Nie dość, że cały czas cię ustawiała to jeszcze z jej strony nie było odpowiedniego zaangażowania. Myślisz, że te wspomniane "dwa lata wcześniej" chciałaby z tobą być? Na mój gust to odpowiadał jej obecny stan, wpasowałeś się w jej życie, wykorzystała to i ciebie, a ona na boku czegoś szukała, tak jak pisał dwz.
Dopuszczasz taką możliwość,delegacje itp.?

Ludzie doradzają ci żebyś poszedł "w siebie". Pewnie, że tak, ale bez przesady. Nie możesz teraz popaść w samotnictwo, bo to prowadzi właśnie do rozwinięcia uzależnień (przeróżnych, nie chodzi tylko u używki). Siedzenie w domu i oglądanie seriali/czytanie książek/granie w gry przez większość dnia nie jest IMO rozwiązaniem. Można się tym zająć, jasne, ale jak człowiekowi po prostu kurewsko źle na sercu to ciężko nawet się skupić na takich rzeczach i ciągle myśli o jednym.
Pewnie, każdy jest inny, ale na mój gust nic nie działa tak jak spotkanie z drugim człowiekiem. Może i jesteśmy pierwotnie egoistami, ale wciąż wolimy żyć w stadzie. Serio, nie ma nikogo z kim mógłbyś się spotkać i zapomnieć?
Nawet jakieś znajomości nowe nawiązać poprzez obecne kontakty, typu koleżanka kolegi itd.

Co do znalezienia sobie kogoś to obecnie możesz skrzywdzić jeszcze tą osobę, z którą potencjalnie mógłbyś się spotkać, ale jeśli czujesz że to jest ten moment... Kurde, nawet z jakąś starą koleżanką pogadać, której nie znasz tak dobrze jakbyś mógł. ;> W pracy przecież też zawsze są jakieś rotacje, przychodzą nowe osoby warte uwagi. Wystarczy się tylko rozejrzeć. Sympatia może pomóc na te chwilę, czemu nie, skoro głupia rozmowa na forum pomaga, to przez jakiś serwis też można z kimś popisać.
Możliwości jest dużo, wystarczy się rozejrzeć i iść przez życie z podniesioną głową, musisz sobie powiedzieć, ze to pokonasz z pełnym przekonaniem i tak wtedy będzie.

W wieku dwudziestu lat każda miłość jest bardzo poważna.

Każda miłość jest bardzo poważna, niezależnie od wieku.

Oczywiście jeśli użyć terminu "miłość" we właściwy sposób... który w sumie nie istnieje.

Trzymaj się dzielnie i nie łam! :)

Są momenty, że trzeba dawać z siebie, ba, generalnie trzeba dawac z siebie, ale nie można się też w tym zatracić i dawać się krzywdzić, zapędzać w kozi róg złymi słowami, opiniami na swój temat - to nie tak.

No coz... masz nowe informacje. Nie bedzie latwo, poboli [glownie dlatego ze obawiam sie ze teraz, po smierci MY, ilosc aktywnosci na codzien znacznie zmaleje], ale przezyjesz.

Co do tego co napisales, nie po kolei:
No i ostatnia sprawa - jestem zmieszany z błotem, poturbowany i opluty, czuje się jak życiowe 0, wrak i złom. Z tego będzie najciężej się podnieść, bardzo wziąłem sobie do serca jej słowa, przekręcone słowa, ale jednak ubodły i zmieszały z glebą jakim jestem dnem.
Nie przejmowalbym sie tym. Z moich danych wynika ze samice rodzaju ludzkiego po zakonczeniu zwiazku zaskakujaco czesto puszczaja jakas fale nienawisci, pretensji i niecheci o ktorej wczesniej nie wspominaly i ani nie ma sensu, ani czesto wcale w to nie wierza. Taka jakby chec dobicia kogos na koniec...
+
(trudno, pojechałem po bandzie, że dla mnie to jest ważne i trudno, a później oczywiście, że liczy się tylko to co ja chce itd.)
Posluchaj glosu kogos z zewnatrz - to wyglada jakby chciala wzbudzic w Tobie poczucie winy, ze to wszystko przez Ciebie a ona jest w porzadku.

Tylko gdzie ja kogoś poznam...z tym mam kolejny, wielki problem...sympatia? A muszę poznać bo sam nie potrafię i zamykam się w sobie...
Jesli potrzebujesz - ok. Ale jednak dalbym sobie pare dni przerwy, wyciszenia. Szukanie kogos teraz to, mam wrazenie, proba znalezienia plastra na krwawiaca rane, a nikt nie lubi byc wybranym jako lata po kims innym.
Sprobuj sie jakos "ogarnac", przemyslec na spokojnie co z tego co zrobiles nie bylo "Twoje" - i mam tu na mysli ustalenie kiedy i dlaczego zatraciles swoje "JA".

Numer komórki skasowany, z FB jeszcze chwilę poczekam do nowego roku, gorzej ze wspólnymi znajomymi, będę musiał coś wymyślić bo się dowiedziałem znowu, że jak u nich jestem to czuje mój oddech na karku (ściana w ścianę mieszkania).
Czyli ochrzanila Cie na zakonczenie niezle i dobila, a Ty sie przejmujesz ze jak odwiedzasz wspolnych znajomych to zle jej mimo iz nie jestescie w tym samym pomieszczeniu? Mam wrazenie ze ponownie bierzesz za duzo na siebie. Pomysl czy na pewno chcesz rezygnowac z kontaktu z nimi na opisanym terenie tylko dlatego ze nie pasi to komus kto Cie na zakonczenie zwiazku wbil w ziemie.
A co do znajomych - to sie moze Ci wydac czyms nie do pomyslenia, ale sprobuj otwarcie, cos typu "sluchajcie, rozstalem sie z X i nie bylo to pokojowe, nie chce z wami kontaktu tracic albo nie chce tez spotykac sie z nia wiecej niz to absolutnie konieczne, mam nadzieje ze rozumiecie to".
Nawet jesli to niewiele zmieni, poczujesz sie lepiej.

Podsumowujac - trzymaj sie, nie rezygnuj ze wspolnych znajomych i mysl o tym co Ty chcesz.

ooooooj.

Trochę mnie rozjuszyło Twoje stanowisko w ostatniej wypowiedzi, Hohner :) Ale to już tylko jeśli chcesz i na priv /gg3369265, [email protected]/

Współczuję przeżyć i wiem, że to tak nie mija łatwo, szczerze mówiąc dla mnie najbrutalniejszym i najskuteczniejszym sposobem żeby zapomnieć o tej osobie praktycznie raz na zawsze to po prostu się wkurwić na to co zrobiła, a z twoich opisów wynika, że straszna z niej suka. Nie dość, że cały czas cię ustawiała to jeszcze z jej strony nie było odpowiedniego zaangażowania.

Byłem w takiej samej sytuacji przez ostatni czas. I zrobiłem też tak jak napisałeś. Czyli się po prostu wku*wiłem, przejrzałem na oczy i zauważyłem jak wyglądał jej stosunek do mnie. W całości zgadzam się z Twoim postem kubinho. Jeśli bym mógł, to bym kliknął "lubię to" :)

Zenedon - Zalatuje ironią z Twojego postu, ale to był mój pierwszy poważny związek. Nic wcześniej tak nie przeżywałem, jak wtedy. Mimo wszystko ponad dwa lata, to szmat czasu jak dla mnie i człowiek się przywiązuje do wielu rzeczy.

[Ed.]

Jeszcze jedno. Co do tego:

Nie przejmowalbym sie tym. Z moich danych wynika ze samice rodzaju ludzkiego po zakonczeniu zwiazku zaskakujaco czesto puszczaja jakas fale nienawisci, pretensji i niecheci o ktorej wczesniej nie wspominaly i ani nie ma sensu, ani czesto wcale w to nie wierza. Taka jakby chec dobicia kogos na koniec...

Całkowicie się zgadzam. W ogóle się tym nie przejmuj InGen. Kobiety tak mają.

Chłopie i tak masz farta. Mnie podrywa dziewczyna 7 lat młodsza. Nawet fajna... ale mój zmysł anty-pedo...