Jak to jest, że jedne gry nudzą, a drugie nie?
Na zdjęciu u góry jest GTA vs Saints Row a w tekście cały czas GTA i AC? Okeeeej?
W końcu gdyby Ubisoft tworzył kolejne odsłony swojej serii po mojej myśli, to zapewne cieszyłbym się z każdej nowej części. Inna sprawa, że producent ten co roku wydaje niemalże takie same pod względem mechaniki (nie mylić z lokacjami i fabułą) asasyny, przez co odczuwam zmęczenie tematu.
Mnie nudzą gry, które są po prostu nudne. To w jakim odstępie czasowym wychodzą nie ma tu nic do gadania. Dobra gra może wychodzić co roku i ciągle nie być monotonna. Nudzą mnie gry, które się strasznie dłużą, gry w których wątek główny schowany jest za całą masą prostych i nieciekawych pobocznych aktywności. Jako, że ja podchodzę do każdej gry z ambicją zrobienia wszystkiego często wpadam w tę pułapkę, gdzie robię i robię tę questy poboczne, wątek główny stoi w miejscu przez kilka godzin. W pewnym momencie nadchodzi moment, w którym człowiek ma już dość robienia tych nudnych questów, (na liczniku grubo ponad 50h i końca nie widać) i albo rzuca grę w kąt, albo musi zrobić sobie od niej wakacje. Ostatnią taką grę był chyba ten nędzny Skyrim gdzie po 60h grania byłem już tak kompletnie zjarany i wypalony, że musiałem sobie zrobić jakieś 3 miesiące przerwy od grania.
Jeżeli przejście gry na maksa da się zamknąć w maksymalnie 50h to jest ok, wtedy to gra zaczyna się już dłużyć jesteśmy na końcu, tutaj niech przykładem będzie Fallout New Vegas. Jedyne gry, które mnie strasznie wynudziły poniżej tego progu 50h to ten nieszczęsny pierwszy Asasyn i Brotherhood, Gothic III oraz okazjonalnie pierwszy Dragon Age. I w przypadku AC nie jest istotne to, ze Brotherhood wyszedł rok po ACII (SRIV to praktycznie to samo co SRTT, wyszło 1,5 roku później, ani grama nudy). To przykład tego co opisałem na początku, masy aktywności pobocznych oraz znajdziek, które kompletnie odwracają uwagę od głównego wątku. Gothic III to samo, wielki i piękny świat zawalony milionem głupich i prostych zadań, wątku głównego przez pierwsze 15h grania nie stwierdzono.
Znajdzki to temat na inną historię, Batman: Arkham City. Gra mnie nie znudziła ani trochę, zarówno wątek główny jak i zadania poboczne odpowiednio zbilansowane. Ale znajdzki? Po skończeniu gry i odkopaniu jakiejś połowy pytajników Riddlera miałem już tego serdecznie dosyć i najnormalniej w świecie sobie odpuściłem.
Mnie jakoś sandboksy po pewnym czasie nudzą oraz przytłaczają ogromnym światem. Mam taką naturę, że lubię wykonywać wszystko (chociaż niekoniecznie zrobić 100%, bo wszelkie znajdźki mnie nie interesują, chyba, że znajdę je przez przypadek) po kolei by czegoś nie pominąć, ale w grach z otwartym światem to się nie sprawdza. Ponieważ sprowadzałoby się to do wykonywania tych samych zadań. Często w sandboksach robię sobie długie przerwy przez co jeszcze bardziej nie chce mi się wracać do gry, jak w GTA IV, czy Fallout 3.
W grach najważniejsza jest dla mnie fabuła, a ta w sandboksach nie zawsze jest na najwyższym poziomie. Ciągle nie potrafię się zabrać za gry z serii Just Cause, bo tam to jest najbardziej widoczne. Mimo wszystko wolę nieco bardziej liniową, ale lepiej zaprezentowaną historię (Mafia, Wiedźmin, Gothic).
W serię Assassin's Creed jeszcze nie grałem, więc nie wiem czy mi się spodoba czy nie. Tak samo jak dwa ostatnie SR, czy TESy (Obka przeszedłem raz i to praktycznie tylko wątek główny) muszę jeszcze ograć, by mieć lepiej określoną opinię odnośnie sandboksów.
Ciekaw jestem jak to będzie wyglądać we Wiedźminie 3, który stoi na rozdrożu. Prezentuje większy świat niż Skyrim, a przy tym niektóre obszary mają być naturalnie zablokowane jak w Gothicu, ale mimo wszystko ma prezentować ciekawą rozgrywkę bez masy powtarzalnych questów.
Kolejny artykuł o niczym. Zamiast analizy rozrywki, świata, bohaterów, fabuły itd. dostałem listę co autor myśli o poszczególnych odsłonach Assassin's Creed i GTA. A nie zestawił se sobą GTA i Saints Row, z czego faktycznie mogłaby wyniknąć ciekawa analiza, ponieważ po prostu nie grał za dużo w Saints Row, co ja zrozumiałem jako nieprzygotowanie się do tematu.
I na końcu wielki wniosek: Osobiście uważam, że największą rolę odgrywa tutaj nasz gust.
spoiler start
Łaaaaaaaaaaaaał.
spoiler stop
A co z grami Bethesdy?
Gram w nie od czasu F3 i dalej przez F:NV i TESV.
Jeden silnik, te same smaczki czyli ksiązki, historie w nich zawarte(tudzież terminale) czy całkowite lootowanie itp.
Czyli jak ktoś lubi to gra jest ciekawa, a jak nie to nie. Bystre spostrzeżenie.
raziel88ck widać że jesteś fanboyem Gta
panda_94 - Owszem lubię GTA, ale bez przesady. Uważam, że 1 i 2 bardzo się zestarzały i dziś nie zachęcają do przechodzenia, w przeciwieństwie do większość tytułów z tamtych lat.
Raziel - niestety musisz popracować jeszcze nad stylem. Czasem przydługie zdania wielokrotne złożone, niepotrzebne wtrącenia, czy dziwne sformułowania. Przez to niestety, miejscami się ciężko czyta.
Tematyka artykułu bardzo ciekawa, niestety wątek nie został chyba zbyt dobrze rozwinięty. Spodziewałem się również jakiejś głębszej analizy gier bardziej do siebie podobnych. Czemu np. GTA jest marką, którą zna każdy gracz, a True Crime i późniejsze Sleeping Dogs nie mają takiej reputacji? Jak się ma seria o Księciu z Persji do przygód Asasynów? Jak zmiany w rozgrywce wpłynęły na frajdę płynącą z gry i replayability? Tak ja bym to widział.
marszym - Wezmę to pod uwagę, bo przyznaję że Twoja wizja bardzo mi się podoba. Nad stylem również postaram się popracować.
Zanotuję sobie Twój komentarz w notatniku, bo uważam że jest bardzo pomocny.
Dzięki ;) Nie jestem żadnym specjalistą w tej dziedzinie, ale takie moje odczucia. Miło było pomóc :) No a trening czyni mistrza.
