Unboxing(1) - "The Wall" Immersion Box Set.
Jedną z rzeczy, która mnie powstrzymuje od zakupu wydań "Immersion" Pink Floyd jest beznadziejne (ale dosłownie BEZ-NA-DZIEJ-NE) potraktowanie płyt. W przypadku "The Wall" są to koperty zakopane na samym dnie tego wielkiego pudła, ale w przypadku DStotM i WYWH te płyty są po prostu wrzucone na tacki znajdujące się na samym dnie równie przepastnych pudeł! Niech mnie projektant poczęstuje tym, co zażywał w trakcie projektowania tego cuda ergonomii. Ani to wygodne, ani eleganckie ani bezpieczne dla płyt. Trzeba majestatycznie wyjmować całą zawartość zestawu, aby na końcu znaleźć poszukiwany dysk.
W przypadku The Wall jest troszkę lepiej, bo są kopertki (polecam obejrzeć na Youtube jak te koperty wyglądają - białe, z napisem "Disc one", "Disc Two", bez żadnej charakterystycznej grafiki), ale jak już mam zapłacić za album z muzyką 700 złotych to chciałbym mieć płyty trzymane w czymś trwalszym. Niech to nawet będzie digipak, choć digibook sprawdziłby się znacznie lepiej, który można na stałe wyciągnąć z ogromnego pudła, aby decyzja o przesłuchaniu akurat tej płyty nie oznaczała 10 minut przygotowań.
Podobne "kopertkowe" rozwiązanie zastosowali Depeche Mode ze swoją limitowaną edycją Sounds of the Universe - tam też płytki są zapakowane w kopertki wrzucone na sam dół ogromnego pudła. I stoją u mnie na półce wyciągnięte na zewnątrz, bo jakbym chciał je trzymać na swoim miejscu to bym ich chyba nigdy do odtwarzacza nie wsadził, bo żeby dostać się do płyt trzeba "fantami" zaśmiecić pół pokoju.
I jeszcze wrócę do The Wall - Immersion. Ogromną wadą tego wydania jest brak wersji 5.1 albumu. Wcześniejsze pudła takie wersje miały przygotowane (DSotM w wersji na 30-lecie, WYWH zupełnie nowy miks). Ogólnie jestem zawiedziony strasznie całą akcją wznowieniową Pink Floyd. Wszystkie trzy edycje (Discovery, Experience i Immersion) mają straszne wady, powstałe już na etapie planowania, ale to jest temat na tekst dłuższy od całego tego posta,więc na razie dam sobie na wstrzymanie.
Generalnie jednak gratuluję zakupu. Ja się jednak nie odważyłem wydać tyle kasy, nawet mając na uwadze, że to Pink Floyd :)
Fakt. Zapomniałem zupełnie o tym aspekcie, bo jestem zwolennikiem słuchania cyfrowych kopii płyt. Wszystkie z tego boksu scyfryzowałem i wyjmowałem je raz. Poza tym - ktoś, kto wydaje 700zł na jakikolwiek z tych pudeł na pewno ma już podstawową edycję odpowiedniej płyty, a koncertów czy dodatków na co dzień raczej się nie słucha ;)
Ja jednak pozostanę przy moim klasycznym wydaniu ściany. Ten box kiedyś robił wielkie wrażenie pośród żałośnie wyglądających jednopłytowców.
Orientujecie się czy można gdzieś dostać mini winyle Floydów? Nie znam się na tym dobrze. Chodzi o taki mniejszy rozmiar płyty od tego standardowego.
Ja mam kupione 3 single z "The Wall" wydane na 7 inchowych LP, ale nie wiem czy o to Ci chodzi. Nazywa się to "The Wall Singles Box(Limited Edition).
Kruk --> Tobie chodzi o mini vinyl replicas? Parę lat temu pełno tego było w sklepach, teraz też można spotkać.
Sam się zastanawiałem czy nie kupić sobie tych singli z The Wall do podpisu przez Watersa, ale skończyło się na reedycjach winyli DSotM, WYWH i The Wall. :)
Ale może jeszcze kiedyś kupię, bo dość fajny box, te Immersion w ogóle do mnie nie trafiają za to.
Ja uwielbiam Floydów ale płyt The Wall ( poza kilkoma kawałkami), The Final Cut, A Momentary Lapse of Reason, nie cierpię.
Tak samo nie cierpię solowych ,,dzieł" Watersa, dla mnie są niesłuchalne. Gilmour niewiele lepiej. Najlepsze z solowych, które lubię to 3 płyty Barretta. Naprawdę udane.
