Pytanie do osób z min. dziesięcioletnim stażem pracy - co (dla osoby po paru latach pracy i I stopniu studiów) z perspektywy czasu uważacie za najważniejsze dla rozwoju kariery czy jakiegoś potencjalnego zabezpieczania się na przyszłość na rynku pracy: zamienienie dyplomu licencjata na magistra albo w ogóle zmierzanie na doktorat; znalezienie sobie specjalistycznej, solidnej podyplomówki albo szeregu kursów; czy może potraktowania dalszej edukacji uczelnianej raczej drugoplanowo i jak największe zaangażowanie w swoją pracę, szukanie dodatków fuch i zajęć, które pomogą zdobyć faktyczne, nowe umiejętności? [z grubsza: działka dziennikarsko-zarządzaniowo-marketingowa]
Pytanie ważne sądzę, że nie tylko dla mnie, bo widzę, że następuje spore rozdwojenie w spojrzeniu na rozwój swojej kariery. Część osób uważa, że naukowy tytuł jest absolutną podstawą i to na jego zdobycie powinno się poświęcać czas, nawet kosztem tego, że studia okazują się totalnie nieprzydatne. Z drugiej strony ja obserwuję swoich znajomych w różnym wieku, którzy dochodzą do kolejnych, intratnych fuch opierając się wyłącznie na swoim doświadczeniu i ciężkiej, sumiennej pracy. Oczywiście dla młodego człowieka ścieżka nr 2 będzie raczej zawsze wydawała się fajniejsza, ale nie jestem pewien, że jest ona w 100% słuszna - nawet przy świadomości faktycznego, mocnego obniżenia wartości tytułu mgr.
Z góry dziękuję za odpowiedzi.
W tej branży to przede wszystkim kontakty się liczą :)
Na drugim miejscu stawiałbym wiedzę połączoną z doświadczeniem - jedno powinno wynikać z drugiego. Jeśli jest to potwierdzone papierem, to tym lepiej, bo większa szansa na przedostanie się przez sito rekrutacji.
Kursy robić tylko, jeśli wiesz, że coś Ci dadzą. Kurs obsługi koparko-ładowarki jest dla dziennikarza mało przydatny ;) Kursy w tej branży polegają bardziej na poznawaniu wartościowych osób niż zdobywaniu umiejętności. Do tego samego przydają się też studia i wszelkie eventy, w których warto brać udział.
Poza tym zdobywając doświadczenie można zrobić studia zaocznie - nikt i tak nie patrzy później na to w jakim trybie studiowałeś i jakie osiągałeś wyniki. Liczy się tylko dyplom, uczelnia i ewentualne dodatkowe aktywności. Dla zawodu dziennikarza, prowadzenie gazety/radia/telewizji uczelnianej, czy praca dyplomowa na innowacyjny i ściśle powiązany temat są dużo cenniejsze od piątki z fizyki. Że już nie wspomnę o tym, że studiując zaocznie możesz realizować się zawodowo za kasę, która stopniowo powinna wzrastać :)
Backside-->Obecnie popularne jest posiadanie, bloga/vloga, profesjonalnej strony gdzie masz ładne zdjęcie w garniturze i wypisane co możesz zaoferować potencjalnemu pracodawcy.
Zacznij skrobać jakiegoś wordpressa, pokaż że umiesz pisać i masz zdrowe spojrzenie na świat, a potencjalny pracodawca który zacznie cię "googlać" na pewno zwiększy swoje zainteresowanie.
Oczywiście to nie jest odpowiedź na twoje pytanie, tylko taki "bonus acitvity", ale żyjąc w świecie zdominowanym przez social media.....
[1] MGR nie jest stopnie naukowym! Zapamiętaj to sobie nim palniesz to przy kimś. Stopniem naukowym jest dr i dr hab.
Dążenie do stopnia naukowego jest istotne w placówkach badawczych, instytutach badawczych itp. Sporadycznie będą tego wymagać w firmach komercyjnych.
Jakby studia były takie nieprzydatne, jak piszesz, to by niewiele osób studiowało. Pomijam tu kierunki z umiejętnościami "miękkimi" socjologia, europeistyka itp.
Ukończenie studiów ścisłych to nie tylko świadectwo posiadanej wiedzy lecz też umiejętności wyciągania wniosków, logicznego myślenia itd. Jak jesteś kumaty* to będziesz wiedział co mam na myśli.
Z perspektywy pracy w firmie komercyjnej powiem jedno; doświadczenie jest na 1 miejscu. Choćby nie wiem jakim był byś zajebistym super teoretykiem to bez praktycznej znajomości tematu swojej pracy co najwyżej będziesz mógł sobie o niej pofilozofować z Attylą tu na forum. ;> Ew. przyjmą Cię na bezpłatny staż.
* - a jeśli nie, to nie licz na to, że będę marnował czas na tłumaczenie Ci tego. ;)
Na zachodzie (UK):
doświadczenie (referencje od poprzednich pracodawców) >>> specjalistyczne kursy (czasami bez tego ani rusz, bo stanowisko o które się starasz wymaga specjalistycznej wiedzy, umiejętności, a dowodem na to, że tą wiedzę/umiejętność posiadasz jest dla pracodawcy ukończenie odpowiedniego specjalistycznego kursu i legitymowanie się odpowiednim certyfikatem) >>>>>> studia, wiedza ogólna, w większości przypadków całkowicie nieprzydatna (nawet po kierunkach stricte technicznych) mająca bardzo luźny związek (lub żaden) z zawodem w którym się pracuje (zakładając, że pracujemy w zawodzie), mało kto na to patrzy.
Postaw się w roli pracodawcy i przemyśl kogo Ty byś wolał: człowieka doświadczonego i po odpowiednich specjalistycznych kursach czy człowieka jedynie z wiedzą ogólną (to w sumie też dyskusyjne), świeżo po studiach?
W Polsce jest cały owczy pęd na papier/studia co widać po nawet po postach - zresztą możliwe, że nie należy przekładać tego jak to wygląda na zachodzie na nasze rodzime warunki. Przecież każdy z nas widział ogłoszenia naboru na kasę w Tesco: studia wyższe, minimum 3 j. obce, wózki widłowe ;)
Nie wiadomo co najlepiej bo przekłada się na to narenaście bardzo ważnych czynników: jakie w pobliżu są firmy, czy masz odwage i możliwości do pracy za granicą, twój ogólny charakter (radzenie sobie z stresem i nerwami), jakie masz wymagania co do roboty, czy ze swoją inteligencją będziesz wstanie pójść na normalne studia, a nie śmieciowe państwówki. Te i wiele innych czynników sprawiają, że nie da się jednoznacznie powiedzieć co jest ważniejsze, trzeba po prostu strzelać... iść w kierunku który ci bardziej pasi i się zobaczy co się z tobą stanie.
