Tak się kiedyś fragowało: Unreal Tournament
Bardzo dobry tekst. Uwielbiam UT. Wielu ludzi nie zdaję sobie sprawy z rewolucyjności tej gry, ale Ty pieczołowicie wypunktowałeś. AI botów jest niewiarygodne, legendarne mapy (deck17, facing worlds), mutatory assault i domination później wyewoluuje w warfare w UT3. Bronie! Flak Canon, wyrzutnia rakiet na sześć pocisków, Ripper, który na owe czasy robił wrażenie. Słowem, kamień milowy w shooterach. Grasz może w UT3? Dodanie Tytana(modu) zupełnie zniszczył balans w tej grze
Dzięki. :) Niestety nie, miałem tylko demo UT3, które eksploatowałem całkiem długo. Posiadam Antologię, a tam nie ma tego ostatniego "utecza". Niemniej jednak z pewnością kiedyś go dokupię.
Co do samego UT - owszem, utrzymuje "rewolucyjny" charakter wielkiego, singlowego pierwowzoru, tym razem zmieniając postrzeganie rozgrywek sieciowych. Steven Polge rzeczywiście odwalił kawał dobrej roboty z botami, bo sprawiają wrażenie autentycznych, żywych graczy. Jako ciekawostkę dodam, że nieco podrasowane boty bodajże z UT2004 przeszły zmodyfikowany do realiów gry test Turinga - 52% sędziów dało się nabrać, że boty były ludźmi.
Moje osobiste odczucia są trochę dziwne, bo z jednej strony przyjemniej mi się gra w Q3, a z drugiej o wiele bardziej cenię UT i jego klimat. I to nieśmiertelne "Headshot!". Normalnie poezja.
Oh ale mi młodość mignęła przed oczami :)
Nadal gdzieś głęboko w szafie mam medal z mistrzostw Polski CTF (Delta... 4Life! ;))
I te klanowe lanparty na drugim końcu Polski, ależ piękne wspomnienia wróciły :)
Miło powitać człowieka, który osiągał sukcesy w tej grze. :) Mam nadzieję, że nie znalazłeś w tekście niczego, z czym się nie zgadzasz jako człowiek bardziej zorientowany w temacie samej rozgrywki. :)
Heh grałem kiedyś w Ut w klanie, piekne czasy.
I takie teksty to ja rozumiem.
UT uwielbiam też za zaszczepienie we mnie zamiłowania do modów. Się chodziło do kafejki internetowej z paczką dyskietek. Dobrze że odkryłem możliwość dzielenia plików w WinRar więc mogłem np. zdobyć moda dodającego bulet time. Ustawienie czasu na nieograniczony i zaczyna się taniec...
Z łezką wspominam płytę od znajomego wypchaną po brzegi megamodami.
Pamiętam jakiś tryb, gdzie na planszy były olbrzymie piramidy, zalatywało to chyba StarGate.
Kampania dawała popalić. Odpalałem ją po każdej ponownej instalacji systemu (na Win98 niestety często było to konieczne...) by odblokować model Xana. Potem znalazłem przypadkowo w sieci sposób na edycję pliku z ustawieniami.
Co przypomina mi także o opcji (zapomniałem nazwy), gdzie poziom botów wzrasta, jeśli gracz dobrze sobie radzi. To było też w pojedynku z Xanem. Napsuło krwi nieźle...
Co do uników - trudniej spać kucając. Wtedy przy podchodzeniu do krawędzi postać nie spada.
Jeśli chodzi o sequel - UT2k3 był świetny, na tyle że jarałem się odpaleniem dema na rzęchu w rozdziałce 320x240 (tak, była dostępna) byle coś ugrać. Do czasu - błyskawicznie się znudził. Jedynie dołączony na płycie edytor postaci był dobry.
Potem odkupienie win z UT2004. Początkowo człowiek leczył traumę po UT2k3 by uznać następcę za świetnego.
Do dzisiaj pogrywam w moda Ballistic Weapons.
UT3 trafił w zły moment. 2007 rok, pojawienie się Modern Warfare i boom na współczesne shootery, znudzenie się WWII. Obawa co do MW była bezpodstawna jak się okazało.
