Kuloodporny #3 - The Elder Scrolls III: Morrowind
Super tekst!
Pierwszy raz w Morka zagrałem bodajże 8 lat temu i spędziłem przy nim mnóstwo czasu przechodząc go kilka razy. Dodatki Tribunal i Bloodmoon wprowadzają sporo usprawnień oraz nowe fabuły, miejsca, zadania (wcielamy się nawet w aktora!) i je też ze dwa razy przeszedłem. Grając pierwszy raz uderzał nas ten niesamowity klimat... Architektura, stworzenia, które spotykamy są wyjątkowe i niełatwo je zapomnieć. Rozwój postaci był praktycznie nieograniczony, a dostępne rodzaje uzbrojenia i oręża wcale nie ułatwiają wyboru. Łuki, kusze, noże do rzucania, gwiazdki, laski, młoty, topory, miecze, sztylety... "Trochę" tego było. Muzyka jest świetna i pasuje do otaczającego nas świata a łażenie po pustkowiach to esencja gry. A grafika w tamtych czasach olśniewała, szczególnie woda. W Morrowindzie strasznie lubiłem czytać książki. Sporo było świetnych i klimatycznych opowiadań nieraz z zaskakującym zakończeniem.
Po jakichś 5 latach postanowiłem niedawno do gry wrócić i przypomnieć ją sobie. Niestety bez dodatków, bo nigdzie nie mogę zdobyć. Ale mam nadzieję, że klimat powróci i dam się wciągnąć w świat gry po raz kolejny.
Najlepsza przygoda jaką w życiu przeżyłem przed monitorem.
Setki godzin spędzonych na eksploracji, do dziś pamiętam te emocje kiedy przez przypadek wpadłem na daedryczne buty, kiedy udało mi się uaktywnić zadanie Azury czy odkryć jakiś artefakt. System questowania też był czymś genialnym, przez brak prowadzenia za rączkę oraz konieczność czytania dziennika naprawdę łatwo było wczuć się w postać. Świat (obecnie) wydaje się pusty, ale kiedy odpaliłem grę w 2002 roku jego ogrom po prostu zwalił mnie z nóg - zdumiewało mnie też jak bardzo odmienne uniwersum udało się wykreować twórcom, kto spędził trochę chwil w bagnach z okolic Seyda Neen, kompletnie unikatowym Ald'Ruhn czy nawet Vivec wie o czym mówię.
Od kilku dobrych lat podobnie urzekło mnie tylko Dark Souls, oczywiście innymi atutami.
Tych którzy w Morrowinda zaczęli grać ostatnimi czasy i nie pojmują jego fenomenu w pełni rozumiem - cRPG stają się coraz bardziej przystępne i upraszczane, wówczas gdy TES III nie jest łatwą grą do zrozumienia, niektóre mechaniki mogą wydawać się archaiczne (brak kompasu czy fast travel - dla mnie atuty, dla obecnych graczy absolutna tragedia).
Wiem tylko że żadna kolejna część The Elder Scrolls nie da mi takich emocji, niezależnie jak dobrymi grami będą.
Ale w Morrowindzie kompas był ;) Na minimapie przecież góra to północ itd.
Fast travel też był, nazywał się łazik i łódź :D
Anyway, Morrowind zawsze jest u mnie na dysku twardym i to już od ponad 10 lat. :)
Miałem na myśli raczej interaktywny kompas a'la Oblivion/Skyrim, który po prostu prowadzi za rączkę - pokazuje NIE TYLKO miejsce w którym znajduje się interesujący nas przedmiot, ale nawet w którym pokoju i w której skrzyni/schowku. Kompletnie zabija to poczucie sensu eksploracji i jakiegokolwiek osiągnięcia po wykonaniu questa - przynajmniej dla mnie.
Zdecydowanie wolałem system "Na południe od X, mniej więcej na wysokości Y znajdują się ruiny, w ich niższym poziomie odnajdziesz Y przy starożytnym strażniku" niż "idź za czerwoną strzałką jak imbecyl i dostaniesz nagrodę" z najnowszych części serii :D
Chyba najlepsza gra w jaką dane było mi zagrać. Gram w nią od dnia premiery, czyli już 10 lat i dopiero w grudniu skończyłem wątek fabularny, wcześniej szwędałem się bez celu, wykonywałem liczne questy poboczne, czytałem książki... Jest to pierwsza gra, którą instaluje po każdym formacie. Co tu dużo pisać - arcyklasyka i to nie tylko RPG, ale gier w ogóle. Teraz czas na dodatki - Tribunal i Bloodmoon :)
