Nie umiem grać w te gry, ale się tym nie przejmuję
Ja mam podobny motyw w Supreme Commander. Cieszę się jak dziecko bo w grze są roboty (walk piechoty nie stwierdzono), dużo eksplozji itp.
Co z tego, że gra jest wymagająca a ja ze strategi jestem cienki. A, w grze nie działa taktyka "w kupie siła" ani siedzenie w bazie, gromadzenie sił i rzucenie ich we wroga.
Mam to samo co SpecShadow, w sumie w RTS ogólnie. Bardzo lubię Total Wary i SC ale absolutnie mi nie wychodzi gra w nie. Trochę lepiej jest jedynie w CivIV BtS, ale i tak nigdy powyżej wygranej na 3. poziomie nie dotarłem.
Narazie mam tak w DOTA2 - wierze jednak, ze im dluzej pogram, tym zalapie na czym polega rozgrywka - a narazie ? Idzie mi tragicznie, jednak gra sprawia mi wiele radosci.
Inaczej mam przy Counter-Strike: Source - przegralem prawie 150h i nadal nie mam pojecia na czym polega oddawanie tam strzalow. Wladuje full auto z 2 metrow w okolice ciala, przeciwnik nie zginie bo nie trafiam w glowe. Natomiast taki nowicjusz jak ja, po miesiacu odkryje, ze trzeba walic w nogi, zeby trafic w glowe(!)...
Planescape Tournament , kocham RPG ale do tej gry miałem już z 4 podejścia i nie dałem rady dalej niż wyjśc poza kostnice , nie ogarniam tej gry po po prostu !
moim dramatem są wszelkie wyścigi i bijatyki - jeśli nie gram na easy to w większości z nich sobie nie radzę :/
Ja mam podobnie z tymi bardziej zaawansowanymi bijatykami jak np. SFIV czy coś gdzie trzeba nacisnąć osiem przycisków w ciągu ułamka sekundy... Po prostu nie ogarniam tego a jak mam zrobić jakiś proste kombo to już wogóle... :/ Ale nie odbiera mi to przyjemności z grania w takie tytuły ^^ Paradoks?
Ta, to samo z RTS'ami mam. Wciągają mnie niektóre klimaty, ale grać nie umiem. Cóz, nie tylko wygranymi człowiek żyje :)
A co do RPG z otwartym światem i kilkoma questami na raz. W wątku o Skyrimie kilka razy ktoś podawał swoje screeny, na których można było zauważyć od cholery ikonek na kompasie, które kierowały do róznych questów. Ja bym ocipiał chyba - zawsze mam aktywne tylko 1 zadanie i na nim się skupiam.
Co do cRPGów to ja miałem taki motyw w Baldurs Gate 2, że w 1/3 gry zrobiłem sobie półroczną chyba przerwę (prawdopodobnie po to by przejść Ultima Underworld) i po powrocie przez dobre kilka godzin próbowałem się odnaleźć w grze. Dziennik był pomocny w wuj czyli wcale. Nie chodziło mi od razu o wskaźniki kierujące do wykonania zadania ale może wskazówki?
Mam też problem z nowszą grą - Battlefield 3. Ta gra tak gnoi (dosłownie!) posiadaczy słabszych kompów i z lipnym łączem że głowa mała. Przez tradycyjną dla serii Bf detekcję trafień i przerzucenie pracy na klienta (nie serwer jak w innych grach) moja postać jest zabijana jednym-dwoma strzałami z czegokolwiek :/
Z ciekawości pograłem na Hardcore. Tam nawet nie widzę przeciwników (nie zdążą się wyświetlić na ekranie) i już ginę.
Dlatego gram na serwerach z 64 graczami. Śmierć od ataku grupy graczy jest mniej bolesna niż przez opóźnienia sieciowe czy padaczkę animacji.
Mam podobnie... Jeśli gra daje mi w wuj możliwości wyboru to gubię się. Z jednej strony otwarty świat i możliwość robienia kombinacji zachwyca, z drugiej jak zrobię tydzień przerwy to masakra... Nic nie pamiętam. Starość nie radość ;)
Dlatego staram się od pewnego czasu ogrywać 1-2 gry jednocześnie...
Po 500 godzinach w cod2 usłyszałem że jak na początkującego dobrze gram rifla:) to było miłe bo wiele nerwow straciłem i wiele stracę jeszcze hehe
do coda 2 faktycznie trzeba długich godzin treningu... a nie pograsz 2 tygodnie to już forma nie ta...
ja tam nigdy nie byłem wymiataczem, także jak przez pół mapy jestem w czołówce cieszę się jak dziecko, to i tak jedyna gra fps multi do której wracam, przynajmniej jest porządnie zrobiona i sprawiedliwa
