Recenzja Wszystkie barwy ciemności - recenzja gry The Darkness II

.

@Dead Men
Dla niektórych się liczy...

Jestem dużym fanem pierwszej części i mimo wszystko uważam, że dwójka jest lepsza. Bałem się, że przez cell shading gra straci swój mroczny klimat, a wyszła na tym całkiem nieźle. Według mnie gra nic nie straciła na tym, że wywalono to bezcelowe łażenie i jeżdżenie metrem po malutkich lokacjach. Klimat dalej jest gęsty, a tytułowy Darkness jeszcze bardziej miesza w głowie Jackiego. Minus jedynie taki, że trochę rzadko się odzywa, o czym wspomniano w recenzji.

W jedynkę nie grałem - ale niedługo się to zmieni, więc nie do końca wiedziałem czego się spodziewać po tej grze. Dałem się jej naprawdę mocno zaskoczyć. Przede wszystkim - wielkie, wielkie brawa dla Mike'a Pattona za głos The Darkness! Mistrzowska robota. Może faktycznie rzadko się pojawia, ale robi wrażenie.

Sam gameplay - miodny, świetnie bawi rozrywanie przeciwników na kawałki i korzystanie z macek do choćby łapania przedmiotów. Bronie są ok, upgrade'y postaci również, ale w sumie sam gameplay odchodzi szybko na drugi plan.

Historia. To tu się liczyć. Fabuła tej gry jest naprawdę świetnie zrobiona (aż kusi mnie zainteresować się komiksem), wydarzenia są emocjonujące, monologi Jackiego (jeden z najfajniejszych "herosów" z gier jakich widziałem) są na swój sposób intrygujące, i jeszcze te sceny w "szpitalu"... szkoda, że kończyła się tak szybko. Parę godzin i po zabawie. Mimo wszystko bawiłem się świetnie i poleciłbym każdemu z czystym sumieniem.

Nie ze wszystkim w recenzji się zgodzę, moim zdaniem ocena powinna też być o jeden punkt wyższa a wiele zarzutów jest zwyczajnie krzywdzących. Autor wspomina o 4 godzinach rozgrywki i stylu na Rambo. Być może tak jest na najniższym poziomie trudności, bez szukania "znajdziek", bez zbytniego zagłębiania się w świat i - jak autor wspomniał - omijaniu wszystkich możliwych dialogów i scen przerywnikowych (tylko co to wtedy za gra, której trzon stanowi tryb dla pojedynczego gracza i fabuła). Ja grałem na przedostatnim poziomie trudności, rozgrywka zajęła mi 9 godzin, a o akcjach "na Jana" mowy nie było - przeciwnicy byli wymagający, czasem trzeba się było zatrzymać, zaplanować atak, podpierając się dodatkowymi umiejętnościami. W grze nie ma autoregeneracji zdrowia, co również mocno podnosi poziom trudności i na tych wyższych wymusza wręcz planowanie. Na rambo nie da rady. Rozegrałem również New Game+, gdzie w pełni rozwiniętą postacią, ze wszystkimi znalezionymi reliktami, na niższym poziomie trudności, omijając wszystkie dialogi i sceny przerywnikowe, prąc ślepo przed siebie rozgrywka zajęła mi te 4 godziny - ale to przeciez nie o speedrun chodzi, a o grę, prawda? Zarzut tym samym moim zdaniem bardzo mocno krzywdzący tę produkcję.

Obecnie rozgrywam kampanię coopową (jeszcze jej nie ukończyłem), na liczniku mam 14 godzin spędzonych z grą i zakładam, ze przybędą do nich jeszcze z 2 godziny + kilka godzin zabawy ze znajomymi. Innymi słowy gra zamknie sie jak myślę w około 22 godzinach. Czy to mało? Moim zdaniem absolutnie wystarczająco i satysfakcjonująco.

Liniowość, skrypty - mogą przeszkadzać na początku tym wszystkim, którzy uwielbiali jedynkę - mi również przeszkadzały. Sytuacja jednak uległa diametralnej zmianie już po kilkunastu minutach gry. To dzięki skryptom udało się wyreżyserować grę tak, że historia i sposób narracji jest tu lepszy niż w jedynce. Nie ma miotania się od stacji do stacji jak w pierwowzorze (co miało swój urok, ale było jednak męczące), chodzenia bez celu - tutaj to wszystko jest skondensowane i zalane adrenaliną. Jak dla mnie to naprawdę spory plus. Brak zadań pobocznych - zgodzę się. Ale z drugiej strony jest dodatkowa kampania, która to wynagradza (jaki był multiplayer w jedynce to chyba wszyscy zainteresowani wiedzą - ciężkostrawny).

Schematyczność walki? Nie zauważyłem. Wykorzystanie wszystkich mocy jest mocno satysfakcjonujące, wykorzystanie elementów otoczenia również - nigdy nie ma jednego słusznego sposobu rozprawienia się z przeciwnikami, każdy może zrobić to tak jak chce, więc o schematach raczej nie można mówić. Mike Patton w roli ciemności moim zdaniem lepiej wypadł w dwójce, chociaż faktycznie udziela się jakby mniej.

I na koniec - ta gra to tryb dla pojedynczego gracza. Na to stawia. Posiada świetna historię, rewelacyjną narrację, bogate dialogi, fenomenalne postacie i przezajebiste zakończenie. Do tego fabularny coop oferujący dodatkowa kampanię. Szkoda, że dzisiaj nie docenia się tak bardzo gier z dobrym singlem, jak gier z dobrym multi - a przecież nie każdy lubi biegać w grupie. Gra zdecydowanie godna uwagi i szkoda, że osoby patrzące tylko na ocenę i nie czytające treści prawdopodobnie ją sobie odpuszczą.

Mi na poziomie Don ze wszystkimi artefaktami gra zajęła 8 godz.

Vader25 - średnia znajomość wystarczy :]

7.5 ehm. Crysis 2 dostał 9. Zajebiście. Brawo.

Vader25 - nie psuje :) Jest świetnym dopełnieniem dla postaci głównego bohatera, wnosi nieco humoru i klimatu, jego obecność jest też fabularnie uzasadniona. Obawiałem się zmiany "darklingowego" podejścia względem jedynki, ale muszę przyznać, że panowie i panie z Digital Extremes świetnie to sobie wykombinowali :)

Grałem oraz ukończyłem całego na X360, i nie żałuje czasu poświęconego na wbicie 1000GS.
Gra wciąga fabularnie i nawet po ukończeniu, chce się zagrać od nowa.
Tryb Vendetty w pewien sposób dopełnia całość, jednak przejście go wymaga ok 1,5 godziny.?
Przeważnie są to misje z wybijaniem przeciwników, i kilka z odzyskaniem artefaktów.
Jeśli chodzi o samego Singla to kawał dobrej roboty, bo rzeczywiście wciąga.
Pomimo tego że nie jest to kampania jak w Skyrim, to jednak te 8 godzin spokojnie wystarcza.
Głosy "ciemności" bardzo fajnie dopełniają cały gameplay, jednak faktycznie jest ich mało.
W grze dostępne są dwa zakończenia ( o czym nawet nie wiedziałem ), chociaż to pierwsze do specjalnych nie należy. Na pewno będzie trzecia część. Ogólnie nie żałuje że kupiłem sobie w dniu premiery. : )

Dla mnie 9/10 za wciągającą fabułę, Mike Pattona, no i Jenny ;D

Ja nie wiem, co wy macie z tym Pattonem - nie dość, że jest go naprawdę mało, to jeszcze część odgadał Bloom, który brzmi naprawdę żenująco, a szczególnie jak się umiera (to brzmi po prostu żałośnie - gdzie ciarki z jedynki?). Na początku myślałem, że to Patton jest w marnej formie, bo te pseudoskrzeki brzmiały naprawdę żenująco, ale już przed spotkaniem szefa kultystów jest lepiej. Dużo lepiej.

Szczególnie denerwujące jest niedopracowanie i jestem zaskoczony, bo mimo przecież problemów z tym tytułem (który miał się ukazać duuużo wcześniej), to i tak mogli dopracować, ale na szczęście nie jest to poziom zaburaczenia ledwo ciągnącego Skyrim. Zamiast tego jest naprawdę denerwujący boss w dźwigu, w którego rzucasz butlami, a one przez niego po prostu przelatują albo się odbijają. Same macki zresztą też nie są jakoś wybitnie dobrze dopracowane, bo piksel w lewo czy w prawo za dużo i nie trafią czy to w człeka czy w światło. Przynajmniej graficznie wygląda to ciekawiej od Skyrim, który wprowadził od Oblivion tylko parę poprawek. W ogóle narzekania na grafikę z 1 nie rozumiem w recenzji, bo do dziś pamiętam spusty nad "ZOMG RIDIK NAJLEOPSZA GRAFA EVAR!!!11111oneoneonejeden".

Więcej tu rzeczy denerwujących niż fajnych, ale jeśli zdzierży się pierwszą godzinę, czyli braki Darkness (głos) i potwornie nudny port-hangary, to w końcu się rozkręca i jest to gra godna poprzednika. Tylko dlaczego taka krótka? Bo chcą zrobić z tego serię i wyciągnąć kasę, a jednak po 5 latach czekania (przecież to Digital Extremes, to tylko tego należało oczekiwać, niż tego, że krótka i już chęć zarobienia na kolejnej części?), z czego 3 przekładania i trzymania w niepewności, spodziewałem się dużo więcej. Mówiąc jeszcze o 1 to mam wątpliwości, czy w ogóle autor recenzji grał w 1, bo wsparcie mafii to zupełnie i absolutnie nic nowego. Tak, to było w jedynce, jeszcze większe nawet, bo gra była o wiele wyższą stawkę. Z kolei tutaj... jak to gdzieś było "on i tak nie ma już nic do stracenia".

Sam Bloom zresztą brzmi słabo jako Jackie - strasznie sztucznie i wymuszenie i szkoda, że nie dali rady zorganizować Kirka Acevedo. Jeśli chodzi o muzykę, to momentami te techniawo-rapy grały mi na nerwach.

Dobra gra od studia, które robiło gry od dobrych po średnie.

Twoja ocena świadczy o Twojej inteligencji, bo nawet najgorszy shit zasługuje przynajmniej na 1-2.

Oczywiście nieprawda :) Bo co chociażby z Ultima 8 i 9? Zresztą każdy ma prawo do swojej skali. Ja 0 również traktuję jako notę, bo i są takie crapy, dla których 1 to już za dużo.

To dobra gra i dobrze spędzony czas, jednak radzę poczekać na spadek ceny, który prawdopodobnie nastąpi szybko, i wtedy za te 120-140 zł można się połasić, bo nie jest to warte tych szalonych 240. Są inne gry warte tych pieniędzy.

Siadłem do gry w niedzielę o 13 i skończyłem o 19 za 1 posiedzeniem. Wręcz nie mogłem się oderwać. Świetny klimat, wartka akcja, zadziwiająca jak na fps rozbudowana fabuła. Jedyne co można zarzucić, to jak autor napisał, schematyczność akcji. Grałem na PS3 i ogólnie mimo, że w shootery gram na PC to sterowanie było wyjątkowo przyjemne. Uwzględniając jednoczesne użycie dwóch spustów broni oraz dwóch macek jednocześnie, a ponadto wykorzystując mistyczne zdolności Darkness nie miałem problemu w pojedynku z wrogiem, który nacierał z wielu kierunków jednocześnie. Warto tez wspomnieć o finisherach. Ich stosowanie to istna przyjemność. Z tego co naliczyłem jest ich około 12-16. Nawet częste ich wykorzystanie nie sprawia jednak uczucia monotonii. Animacje są szybkie i nie spowalniają trwającej na ekranie rozwałki. Gra jest godna polecenia, naprawdę porządnie wykonany kawałek shootera:)

Stawiam 8,5

Jedyne co mnie mocno zirytowało to fakt, że nigdzie w Europie nie znalazłem do kupienia wersji... standardowej.
Wszędzie na półkach stoi edycja limitowana, która z racji swojego "elitarnego wkładu" jest niestety droższa...

Na konsolach LE oznacza dopłacenie 40 zł za kartkę z kodem na DLC... Z całego tego wirtualnego bogactwa zazwyczaj 1, czy 2 elementy na coś się przydają się w grze. W przypadku Darkness są to 2 ekstra talenty na dodatkowy exp oraz "wyczuwanie" ukrytych artefaktów. Nic co w jakikolwiek szczególny sposób zmienia odbiór gry czy go ułatwia. Miłym dodatkiem jest może strój dla darklinga, ale ponieważ zmienia się go po wyjściu z kampanii nie było dane mi go obejrzeć, ponieważ przeszedłem grę nie wychodząc do głównego menu...

Gra spokojnie zasługuje według mnie na 8. Jest to niby zwykły fps, ale przecież dodatkowym urozmaiceniem jest sama Ciemność w postaci macek oraz niesamowity klimat.

Gierka naprawde dobra :)

"Jackie......"

Że niby Darkness jest gorszy od MW3? HAHAHAHA. Mimo że nie ma żadnego poważnego minusa. Żałosna ta ocena.

Chciałbym zrozumieć wszystkie smaczki gry, dlatego bez spolszczenia na pewno gry nie ruszę . A ono pewnie wyjdzie za jakiś czas .