gameplay.pl Diabelski powrót Dantego

Dragon Age: Początek. Kiedy pierwszy raz w nią zagrałem to gdzieś w połowie gameplay zaczął robić się strasznie frustrujący i wyszły wszystkie babule produktu BioWare. Przez to ledwo ukończyłem grę. Za drugim razem zmieniłem klasę postaci i podjąłem inne decyzje fabularne. Poprawiło to na tyle rozgrywkę, że czerpałem znacznie większą przyjemność z grania.
Teraz próbuje po raz kolejny podejść do Mass Effect 2 i ponownie pokochać tą grę. Ale coś czuje w kościach, że moja nienawiść do niej nigdy nie wygaśnie.

Niedawno podobna sytuacja z Bioshockiem, pierwszy raz zagrałem w niego jakoś 2 lata temu, bardzo lubię tą grę za jej fabułę, klimat, ale sama rozgrywka wcześniej jakoś mi nie podchodziła, cały czas brakowało amunicji i kasy, celowanie sprawiało trochę trudności i nie było tak przyjemne i dokładne jak w innych FPSach, a na dodatek w ogóle nie potrafiłem łączyć ze sobą działania plazmidów z bronią, co sprawiało że walki z przeciwnikami do najłatwiejszych i najprzyjemniejszych nie należały. Z nudów tamtej zimy ponownie zacząłem przechodzenie, ale jak to często w grach bez autozapisu bywa, nie zapiszesz, giniesz i 2h gry idą się walić. Wkurzyłem się odstawiłem ją, nabrałem trochę doświadczenia, wróciłem do niej niedawno i rozgrywka zaczęła sprawiać mi dużo więcej frajdy i była zdecydowanie łatwiejsza. Niedobór ammo i forsy zniknął, skuteczne okazało się łączenie plazmidów i różnych rodzajów amunicji, poczułem prawdziwą przyjemność z grania, a nie tylko wymuszone parcie do przodu, aby tylko skończyć.

Przedwczoraj odpaliłem sobie soundtrack Gothica 3 i zacząłem wspominać o starych czasach, gdy to spędzałem wiele, wiele godzin przy tej serii. Wczoraj na chwilę włączyłem grę z zamiarem pogrania parenaście minut i wczucia się w klimat... Tak się wczułem, że nie wiem kiedy minęły jakieś 2 godziny. Gothic 3, mimo tego, że ta gra jest cholernie zabugowana, to świetnie nadaje się do pogrania i bezcelowego eksplorowania niesamowitego świata stworzonego przez Pirahne Bytes.