gameplay.pl Gazety komputerowe kontra serwisy informacyjne / Czasopisma o grach dla płyty czy tekstu?

Ja wczoraj właśnie kupiłem pierwsze cd-action od dłuższego czasu, ofc tylko dla pełniaków. Lubie sobie w ten sposób uzupełniać kolekcję. Samo pismo przejżałem w 5min, przeczytałem reckę przeglądarek internetowych i na tym się skończyło. Aż mi się szkoda zrobiło tych wszystkich zapisanych stron ;)

hej czyli książka Krzysz-lorda jest czasopismem o grach? czy czasopismo o grach nie jest książką? rozkmincie sami, ja łączę oba te pojęcia jedno i drugie czytasz tak samo, żadne inne tłumaczenia filozofów mnie nie tykają. Powieść nie jest grą? a czy gra komputerowa to nie powieść? Playbox jest fajny ale bez części w postaci krążka nie przyciąga ponieważ cd action go zjada na śniadanie- nie wiem nie wróże temu czasopismu szybkiego obliviona ale bratnia konkurencja nie śpi - dyskobol plaje i others crap. Kupuje Cd Action dla pełniaków i jak owy się trafi to i dla satysfakcji poczytam nowinki- treś, które nigdzie indziej zwłaszcza w internecie nie wyszukasz. A jak nie ma pełniaka wg mnie godnego, to nie kupuję czasopisma, bo jest crapem. Z książką jest to samo gdy coś fajnego kręci się na horyzoncie to czytam by poznać nowe fakty i historie, które gdzieś potem pojawiają się w mediach tj. kino telewizja homeboxofice@.

Widzę, że zdania bardzo podzielone z naciskiem na olanie gazet. Ciekawe i w sumie zrozumiałe.

Rojo, choć Twoje wpisy bardzo lubię, to nie dam Ci lubie, bo nie facebooka nie lubie. (powtózenia celowe! ;d) - to tak na początek, niejako metaforę tego że internet nie jest dobry;p

Cóż... Świetne to czasy były kiedy kupowałem niemal wszystkie gazetki z grami... SS, ŚGK, Click, Cyber Mycha również(lol), a ponadto PCWK(ahh, Dispel, Wacki), CDA(Frater, Scrapland, WARCRAFT II!) i obczytywałem prawie wszystko....człowiek wtedy wierzył, była to jak napisałeś wyrocznia :D
A teraz, w dobie internetu to wszystko stało się jakoś...niepotrzebne? Także odkąd mam internet ze stałym łączem(koniec 2006) to kupuję gazetki od czasu do czasu, jak mnie przyciągnie jakiś naprawdę fajny "pełniak" ;) A i funduszy nie ma tyle żeby pozwolić sobie na regularne kupowanie...

Czasy kiedy skrobało się kasę na nowy numer Resetu czy ŚGK, bo na CDA nie było człowieka stać dawno minęły. Czasy kiedy nie kupowało się pisma żeby zaoszczędzić na 5 browarów też już dawno minęły.

Teraz staram się kupować prasę manualną (w postaci CDA, bo konkurencji brak) regularnie. 15 zł mi miesiąca nie zbawi, 5 piw też mi nie przeczyści nerek na złoto, więc to czy je wydam na czasopismo czy na <browar, pizza, some shit> jest obojętne :) I wybieram czasopismo, bo lubię poczytać :) Nie kupuję dla płyty, dla recenzji ale właśnie dla działów pobocznych :) Czasami po prostu kupuję z przyzwyczajenia i czytam jeden tekst.

Prasa manualna ma to do siebie, że nie męczy moich biednych informatycznych oczu. Tyle lat przed monitorem sprawiło, że rzadko mrugam powiekami, a co za tym idzie soczewka mi się odkleja od oka za często :) Poza tym nie lubię czytać na monitorze. Krótkie info jest ok, taki tekst jak ten ok, ale czasopismo? Neee... Nawet NetWorld który kupowałem w e-formie mam zamiar zaprenumerować, bo na komputerze nie wytrzymuje :)

Jestem jednak trochę hipokrytą prasowo-książkowym. Bo mimo, że nie lubię czytać na ekranie, lubię czytać na czytniku e-booków który jakiś czas temu zakupiłem :) On oczu nie męczy :P

Jestem jednak trochę hipokrytą prasowo-książkowym. Bo mimo, że nie lubię czytać na ekranie, lubię czytać na czytniku e-booków który jakiś czas temu zakupiłem :) On oczu nie męczy :P

Nie jesteś hipokrytą. Po prostu znalazłeś rozwiązanie, złoty środek. Wiem, kumpel tez takiego ma. Niesamowite, elektroniczny tablet wygląda jak plastikowa kartka papieru - zero zmęczenia dla oczu.

Ja swojego czasu kupowałem CDA - jako źródło informacji o grach komputerowych i świecie interaktywnym.

Kupowałem też Reset - dla tekstów o wszystkim innym niż gry i komiksów w nim :D

Kupowałem ŚGK - dla dodatków na płytce oraz tekstów spoza obszaru gier oraz komiksów :)

Kupowałem też dawno dawno temu i Amigę i inne gazety których już nie pamiętam.

Później jak został już tylko CDA i miał płytki, coraz więcej płytek to też go kupowałem i na płytkach najbardziej interesował mnie "bonus" czyli właściwie internet w pigułce na płycie :P

A później stałe łącze i gazety zaczęły zajmować za dużo miejsca, więc ich już nie kupowałem - sam w tym momencie nie jestem nawet pewny gdzie są zbiory które zgromadziłem.

Regularnie kupuję jedno z czasopism. Dlaczego? Bo nie zawsze mam czas śledzić wszystkie informacje o grach, jakie publikowane są na tych dziesiątkach różnych serwisów internetowych. Na papierze mam wszystkie najważniejsze informacje z ostatniego miesiąca ładnie skondensowane. Dzięki temu mam pewność, że mimo licznych obowiązków wciąż jestem na bieżąco. Poza tym, prasa wciąż ma sporą liczbę fachowców, którzy komentują, analizują i oceniają. Dla poznania ich opinii warto zainwestować te kilka złoty raz na 30 dni.

CDA kupuję niemal od początku jego istnienia. Stosik waży niemal tyle, co ja i będzie tył jeszcze przez lata (zapewne) :)

Reset kupowałem, aż zakończyła się przygoda (a szkoda, że tak rymnę).

Okazjonalnie w me łapki wpadały pojedyncze numery innych czasopism, ale generalnie pozostaję wierny treści drukowanej. A w kwestii książek chyba nigdy nie przerzucę się na format cyfrowy.

Co nie zmienia faktu, że zamierzam przeczesywać net i dodawać doń nowych treści póki starczy sił i zapału.

[1] Pewnie że można. Teraz trzy na cztery telefony komurkowe mają dostęp do internetu. Ma tą zalete że jest jeszcze bardziej mobilny od gazety, ale troche marnie się czyta tak małą czcionke.

Zawsze kupuję CDA dla pisma. Oczywiście, gdy płyta jest atrakcyjna również ją włożę do napędu, ale na pewno nie jest tak, że patrzę na płytę, śliniąc się bo "som fajne gry!!111", a pismo olewam.

Pismo to priorytet. Nie wyobrażam sobie wywalać 15-17 zł na samą płytkę... Bez przesady.

Nie wyobrażam sobie wywalać 15-17 zł na samą płytkę...

A ja 15-17zł na samą gazetę ;)

Czasopisma kupuję tylko gdy jest jakaś interesująca gra, oczywiście gazetę też czytam.

Przyszłość prasy tradycyjnej jest przesądzona – zgadzam się w 100%.

Ale jest coś takiego w prasie tradycyjnej, czego portale internetowe nigdy
Nie będą miały – chodzi mi o ‘najlepszy numer’ danego magazynu czy też
pisma o grach. Chodzi o te poczucie „czy to już?!”, „będzie w kiosku?!”.

Kiedyś czekałem na Secret Service i nie chodziło tylko
o recenzje, ale o sam fakt, że jest, że mam go w rękach. To było MOJE pismo o grach, dorastałem z nim oraz z redaktorami. Dla mnie to było wydarzenie i kropka. Mam nawet
swój ulubiony numer – 12/98 – recenzje Half Life, Carmageddon 2, Baldur’s Gate, Sin, Grim Fandango, Blood 2 – The Chosen One, Quake 3 – pierwsza odsłona oraz KGB ;) Co za zestaw?! Co za numer?! Nie wiedziałem, od czego zacząć.

Te emocje w Internecie są mi obce, oczywiście wynika to ze sposobu, w jaki sieć jest
zorganizowana i w jak prosty sposób mogę mieć informacje, która mnie interesuje.
Wpisuje hasło i proszę bardzo – mam.
Tutaj nie chodzi o to, że „mamy najlepszy numer” raczej chodzi o „mamy najszybciej daną informację”. A to już nie to samo.

Zdaję sobie oczywiście sprawę, że to jest świat Internetu – prędkośc. Ale ta idea łatwości dostępu i szybkości zabiła we mnie te emocje. Nie koresponduje to z moją chęcią posiadania
czegoś wyjątkowego, wyczekiwania. Bo w końcu ważne jest też przedstawienie danej gry, w jaki sposób to się zrobi, gdzie zostanie to zamieszczone. W sieci mam tak ogromny wybór recenzji (dobrych i złych), że nabrałem gigantycznego dystansu do tego, co czytam. Nie angażuje się już w to.

Pewnie wynika to z wieku oraz tego, że gram sporadycznie… zrobiłem się bardziej wybredny. Na palcach jednej ręki mógłbym wyliczyć gry, które w ostatnich 5 latach
dostarczyły mi rozrywki na wysokim poziomie.

Dochodzi już nawet do tego, że czasami wchodzę na YT i odpalam jakiś filmik z przejściem danej gry – to mi wystarczy.

Ogólnie rzecz biorąc emocje, które tkwią w gazetach takich jak SS to emocje, które już nigdy nie wrócą. W końcu świat się zmienił a ja razem z nim. Ale to właśnie te emocje sprawiają, że dla mnie prasa tradycyjna zawsze będzie o oczko wyżej od sieci gdzie każdy może napisach, co chce, kiedy chce i przez to w jakiś sposób słowo pisane w Internecie wydaje się mi takie bardziej trywialne, mniej znaczące.

Pozdrawiam.

kiedyś kupowałam z bratem CD-Action, Reset, SS, ŚGK * (ale wtedy nie mieliśmy dostępu do internetu i możliwe, że nie było wiele do czytania), ale już od wielu lat nic nie kupuję, jedynie czytam newsy na GOLu, Gameplaya i oglądam TVGry, a gier z promocji steamowych już mi się tyle uzbierało, że mam grania na długi czas, więc do pełniaków w czasopismach mnie nie ciągnie.

Z tradycyjnych czasopism prenumeruję miesięcznik FILM i Newsweeka, więc jak nawet nie mam dostępu do laptopa to i tak jest co do poczytania.

*ŚGK to kupowaliśmy z tego co pamiętam dlatego, że dawali polskie wersje fajnych gier, co wtedy nie było takie częste, ale nie za bardzo lubiłam ich czytać

[32] mnie przestało szkodzić na oczy pojawienie się LCD. Przy CRT chciały mi oczy wypłynąć po paru godzinach. Tak to mogę nawet cały dzień posiedzieć bez szkody dla gał.

No tak, LCD to wygoda :) Ale jeśli chodzi o soczewki, to wszystko przy czym nie masz zwyczaju mrugania oczami powoduje wysychanie oczu :) W okularach no problem :)

Ja kupuję CDA z dwóch powodów: Pierwszy to pełniaki których nie instaluję (znaczy instaluję, ale to rzadkość, chodzi mi raczej o zrobienie kolekcji) a druga, ważniejsza to publicystyka. Recenzje są ciekawe, ale to teksty o dawnych ''wielkich przedwiecznych'' rynku komputerowego, czy choćby teksty o amidze i innych starych komputerach bardzo mi się spodobały. Dzięki nim wreszcie dokładnie poznałem te maszynki i ich historię. No ale oczywiście czym by było CDA bez Action Redaction, lubię czytać te listy zbulwersowanych oszoł... znaczy się ludzi którzy w sposób negatywny postrzegają działalność i jakość tego czasopisma;)

Ja kupuję każdy od luteko '09 numer CD-Action, głównie ze względu na treść. choć czasem gierkę odpalę ;) (Drakensang, a nie takie crapy jak, np. Mass Effect), PlayBoxa mam wszystkie ( trzy ;) ) numery, czasem kupię Playa lub KŚG. Ogólnie jestem zwolennikiem czytania.

Osobiście czytam Neo+, tam nie ma pełniaków i nie da się jej zarzucić tego że można go tylko dla płyty kupić- super felietony i recenzje.