Prisoner of War
Mam problem w 5 rozdziale - zadaniu 2. Nie wiem jak wejść na balkon. Zdobyłem nawet mundur. Nie mam jednak haka mocującego o ile to on jest potrzebny do wspinaczki na balkon. POMOCY !!!
Lipa, można pograć ale imo bez rewelacji
Dla mnie ta gra jest zajedwabista - wspaniały klimacik, ciekawe zadania i ten old-school'owy engine. Niedawno postawiłem forum na którym już niedługo znajdziecie pełną polską solucje i wiele innych bajerów.
Na forum zapraszam wszystkich miłośników Prisoner of War - zapewniam będzie o czym stukać :D
Forum http://www.pow2.fora.pl ZAMKNIĘTE z powodu znikomego zainteresowania grą. :/
Na ta gre sie paliłem jak głupek, swego czasu 80zł za nia dałem i załuje okrutnie....
Ta gra jest cudowna!!!!Trudna ale cudowna!!
Mnie ta gra w zadnym stopniu nie pprzypadla do gustu.Grafika wrecz powalajaca... lool....Szczegolnie te chmurki <lol2>.Kiedy znajdziemy sie nieopodal jakiegos zolnierza, postac (dodam iz nie powala wykonaniem) zamiast chodzic zaczyna dreptac po ziemi.Co to jest!? Powinni zabronic sprzedawania takich shitow! Jedynym pozytywnym akcentem jest to cale przechadzanie sie po obozach...
Broken_Heart a żeś powiedział a jaka ma być grafika w 2002 roku ??? Może lepiej pograj sobie w Crysis, tam jest "grafika wrecz powalajaca..." i nic więcej fabuły
A postać "drepta po ziemi" jeżeli jesteś w niewłaściwym czasie w niewłaściwym miejscu (przykładowo : jesteś na placu przed barakami, a powinieneś jeść obiad )
Ta gierka ma naprawdę świetny klimat i fabułę, jak w nią pierwszy raz przyciąłem to nie mogłem się oderwać, jak z zwiać z obozu, unikanie niemieckich żołnierzy czas wyśrubowany, wszystkie zadania zapięte na ostatni guzik gra po prostu genialna na 2002 rok,
Zacząłem gre . Na poczatku wrażenie negatywne.
Wniosek z tej gry jest taki ze obozy w II w.ś. to były takie szkółki przetrwania dla amerykańskich Skautów.
Głos Niemców tez jest jak z kabaretu.
Trochę żenada ale próbuje ugrać dalej...
Bardzo fajna kiedyś ją przeszłem
MOJE OCENY:
Grafika: 5/10
Audio: 6/10
Realizm: 7/10
Grywalność: 8/10
OCENA KOŃCOWA:::7/10:::Fajny klimacik ale tylko 5 poziomów xDDD
Moim zdaniem gra jest dosyć ciekawa, ale zdecydowanie za łatwa.Poza tym bohater mógłby ruszać się trochę żwawiej, bo niekiedy właśnie przez jego ruchy trzeba zaczynać misję od nowa.
Jako że mamy obecnie w 2015 erę remasterów, więc zacząłem grać w stare gry, które kiedyś miałem ochotę zagrać, ale jakoś nie było czasu, bo były inne gry ciekawsze gry.
Wybór padł właśnie na Prisoner of War, które pamiętam z reklamy na pierwszych stronach CD Action z 2003 roku. Gra jest takim miksem gry skradankowej i przygodowej i zdecydowanie jest unikalna pod pewnym względem. Otóż w grze nie zabijamy ani jednego przeciwnika, bo się po prostu nie da. Przeciwników trzeba omijać, czy odwracać ich uwagę, np poprzez rzucanie kamieniami w szklane obiekty, czy z strzelanie z procy itd.
Przede wszystkim tą grę nie należy traktować poważnie jak koledzy ''grattz'' czy ''Broken_Heart'' z komentarzy wyżej. Tu mamy taki trochę klimat komediowy, dlatego strażnicy, czy niemieccy komendanci, wyglądają na przygłupów. Oto pewnie twórcom chodziło od początku, więc nie naprawdę nie ma co się denerwować.
Sama gra jest średnia. Strażników czasami zbyt łatwo można ominąć, np skradając się tuż przed jego wzrokiem. Teren w obozie po którym mamy się skradać i wykonywać zadania, też jest często słabo chroniony i wykradanie jakiś ważnych papierów, czy kluczy jest śmiesznie łatwe. Oczywiście zdarzają się też momenty trudniejsze i trzeba pomyśleć dobrze jaki wykonać ruch żeby nie zostać złapanym, jednak jest ich zdecydowanie za mało.
Żyjąc w obozie ma się pewne obowiązki. Rano i wieczorem zawsze trzeba stawiać się na apelu, bo jak się tego nie zrobi to trafi się za kratki. Nie można na oczach strażników podchodzić do ogrodzenia, bo też trafi się za kratki. Nie można też nocą pałętać się po obozie, bo też się trafi za kratki. Jest czas wolny na którym możemy pograć w kości lub porzucać kamieniami w puszki, trochę mało mini gier, ale dobre i to.
Grafika nawet jak na 2002 jest raczej średnia. Postacie oprócz głównego bohatera są bardzo słabo wykonane i tekstury w niektórych miejscach wołają o pomstę do nieba, jak np pikselowate chmury. Pochwalić za to trzeba, że mamy system dnia i nocy i różne warunki pogodowe, które są fajnie wykonane, np pada deszcz, błyska się, pada śnieg po którym zostają ślady i strażnicy mogą za nami podążać, świeci słońce itd.
Gra ma też parę technicznych baboli. Nie wiem czy to kwestia Windows 7 i gra trochę nie za bardzo się z nim lubi, ale dość często potrafi się zminimalizować, jest to najczęściej wtedy kiedy mamy wykonać jakąś akcję, np otwarcie drzwi rzucenie kamieniem, czy zaczepienie jakiegoś NPC.
Drugim denerwującym babolem jest zamkniecie wyświetlania klatek do zaledwie 32, co jest dokuczliwe i wręcz niedopuszczalne, bo gra działałaby na dzisiejszych grafikach w setkach fps.
Trzecim babolem jest wybór dostępnych rozdzielczości. Jak się nie mylę maksymalny wybór to zaledwie 1024x768, co dzisiaj jest bardzo niską rozdzielczością i chciałoby się więcej.
Na szczęście z tym sobie można poradzić. Odkryłem sposób że folderze z grą jest plik z ustawieniami między innymi grafiki. Nie pamiętam jaka nazwa, ale trzeba go otworzyć zwykłym notatnikiem i jest tam rozdzielczość podana w liczbach. Np 3 oznaczało 1024x768. Ja zmieniłem tą liczbę na 4, zapisałem zmiany i gra uruchomiła się w 1600x1200. Mam monitor 16:10 1920x1200 więc przynajmniej miałem natywną dla formatu 4:3 rozdzielczość.
Z opisu Gry Online wynika że gra miała być dłuższa i mieliśmy się wcielić nie tylko w Amerykanina ale i w Brytyjczyka, Francuza i Holendra. Chyba twórcom jednak zabrakło czasu i pomysłu, więc zrezygnowali z tego a szkoda, bo mogło być ciekawiej.
Ogólnie polecam Prisoner of War tym co szukają nietypowych skradanek, gdzie nie ma strzelania i zabijania przeciwników. Moja końcowa ocena to 6/10.
Przydałoby się napisać coś więcej na temat tak wiele znaczącej dla mnie gry...
Także ponad miesiąc temu zaliczyłem można powiedzieć "wielki" powrót do PoW po około 10 latach (wtedy grę uwielbiałem, ale nigdy nie przeszedłem), zdarzało mi się o tej grze zapominać i z powrotem przypominać, tyle, że parę lat temu jeszcze nie wiedziałem, że jest jakaś stronka z której mógłbym sobie ją pobrać lub ewentualnie nie miałem takiego parcia na powrót jak teraz. Także w listopadzie pobrałem ją z 16bit.pl (swoją drogą polecam, świetna strona z retro gierkami), odpaliłem grę, ale wtedy jeszcze nie zamierzałem jej przechodzić, pierw wolałem zająć się najnowszym TR, także trochę mi to zajęło. Ale... jako że chciałem jednak nagrać co nieco to postanowiłem pobawić się opcjami graficznymi, których było tak dużo, że siedziałem pół dnia rozmyślając co by tu wykombinować (żart). W sumie mega ubolewam nad faktem, że jedna z moich ulubionych gier jest tak zapomniana, że nawet nie ma żadnych patchów na wyższe rozdzielczości. Na szczęście coś tam poszperałem w necie i dowiedziałem się, że jest jeszcze jedna w miarę znośna rozdzielczość, którą da się włączyć jedynie za pomocą pliku konfiguracyjnego, a następnie żeby działało uruchomić grę za pomocą launchera. Gdy już zabrałem się za grę na początku stycznia to pojawił się kolejny dość spory problem, mianowicie po przejściu rozdziału i zapisaniu gry, tak naprawdę nic nie zostało zapisane, gra miała problem ze stworzeniem folderu z zapisami, także znowu musiałem poszukać pomocy w internecie, tym razem szukając sejwu 100%. Okazało się, że wystarczyło po prostu stworzyć folder "Saves" w głównym folderze z grą, no ale samemu nie udało mi się do tego dojść.
Przechodząc już do samej gry - nie wiem jak to jest, ale PoW zawsze jakoś specjalnie na mnie oddziaływał, zawsze uważałem że pomimo swoich wad jest to świetna gierka z dość przyjemną fabułą, dobrze napisanymi postaciami, które można bez problemu polubić (oczywiście zdarzały się wyjątki), a przede wszystkim, moim skromnym zdaniem, tym niesamowicie klimatycznym soundtrackiem (chapeau bas dla jego twórców). Czytałem też wiele opinii, że jeśli nie można w grze nikogo zabić to be, e tam. To jest po prostu unikalna skradankowa gra. A teraz pora żebym przeszedł do wad - przeciwnicy na normalnym poziomie trudności zwykle nie są zbyt inteligentni, ale zdarzają im się momenty 200iq, z tym że jest to bardzo rzadkie zjawisko. Praca kamery jest często absolutnie najgorsza, ile razy dałem się złapać dzięki niej, ale wiem że jest też inna wersja gdzie w każdym możliwym pomieszczeniu kamera znajduje się za bohaterem. Zdarzają się również artefakty graficzne jak i różne bugi i błędy, ale to chyba dość oczywiste. Pokusiłbym się o stwierdzenie, że główny bohater gry kapitan Lewis Stone jest moim ulubionym protagonistą z gier, pokonując nawet takiego Tommy'ego Angelo. Moim marzeniem jest jakieś odświeżenie tej gierki, ale coś takiego tyczy się większości moich ulubionych produkcji z dzieciństwa, a szczególnie Spellforce.
To chyba byłoby na tyle... jeśli ktoś kiedyś to przeczyta to dzięki za uwagę. :-)
PS: Autoreklama, nagrałem co nieco "kontentu" z gry na swój kanał więc mógłby ktokolwiek tam zajrzeć byłbym wdzięczny. :D
PS2: Zdjęcie nie moje, ale za sprawą identycznej płyty rozpoczęła się moja przygoda z PoW. Ciężko uwierzyć, że w tym roku minie 14 lat...
PS3: A i ostatnia sprawa, byłbym wniebowzięty gdyby udało się GoG dodać grę do swojego katalogu. https://www.gog.com/wishlist/games/prisoner_of_war_2002
