Co się z nią stało
O niektórych sprawach nie powinno się rozmawiać. Nigdy.
[2] Memories....
[2]
[pierwiastek z czterech]
PS. pierwszy link w google - i nawet forumowy GOL to jest :)
Loon wyczerpał temat.
zaintrygowaliscie mnie . o_O
o to co znalazlem :
No to żeby wszystko naświetlić.
Anima Villis była użytkowniczką tego forum parę lat temu. Może z niezbyt długim stażem, ale jak już wspomniano, była jedną z bardziej wyróżniających się tutaj osób. Najbliżej poznali ja chyba ówczesni gracze GOLowej Ligii Colin McRae Rally 2.0, gdzie skopała tyłki co poniektórym GOLasom. Prywatnie byliśmy ze sobą ponad pół roku, o czym można poczytać w jednych z pierwszych watków o Bezsenności. Zginęła tragicznie w wypadku samochodowym na Zakopiance, zabierając ze sobą swoją siostrę [']
Nie widzę powodów, dla których miałoby się o tym nie pisać, ani też mówić. Czasem bywa tak, że dla jednych życie jest bardzo krótkie, a takie było dla Sandry vel Anima Villis.
Dla mnie osobiście miło przeczytać, że ktoś ją pamięta i mile wspomina.
Natomiast co do strasznej historii, wydarzyła się naprawdę, choć do dziś nie wiadomo co faktycznie się wydarzyło. Sandra przez trzy miesiące miała sesje u psychologa. Być może była jedną z tych osób, które doświadczały w życiu zdecydowanie więcej niż my.
Co do męskich form Jej wypowiedzi, po jej śmierci, ja przejąłem jej konto. W jakim celu? Chciałem dobić do 1000 postów i w jakiś sposób uhonorować jej osobę zmieniając stopień na taki, na który zawsze chciała. Niestety spotkało się to z wielkim niezadowoleniem ze strony GOLasów, którzy mieli okazję ją tutaj poznać, więc zaprzestałem.
To tyle...
Zapewne teraz Alheene i Anima Villis siedzą obok siebie gdzieś tam i czekają na innych.
edit
A tak z ciekawości zapytam... Co was w ogóle nakłoniło do dyskusji na Jej temat? :)
[2] O w dupę, ale suchar.
to ponoc jakas uzytkowniczka
ponoć użytkownik.
kubicBSK niestety chyba jako jedyny nie zrozumiałeś dowcipu Loona i do czego się odnosił
[12]
ja jako czwarty, proszę o tłumacza!
co wiecej znalazlem kanal na youtubie tego uzytkownika co to napisal . Dowiem sie czegos wiecej .
[20] - wyjdz,jestes za "chudy w uszach" na takie watki .
Binkset - ktos wyzej juz wspomnial o tym
http://forumarchiwum.gry-online.pl/S043archiwum.asp?ID=9054879 - post Orlando
O to chodzi
[21] Ale ja tłumaczę o co chodzi z tym tekstem z postu [2] :)
cholera byłem jedny z tych co polegli w lidze colina .
przykra sprawa
binkset - ok,moj blad ;)
[24] - sory,ale sam jestes bzdura . -.-
Coy2K - oczywiście, że załapałem, ale to po prostu straszny suchar. Może to i było śmieszne przez pierwszy miesiąc, ale teraz robi się to troszkę nudne.
Wcale bym się nie zdziwił, gdyby się okazało że [1] i [2] to samefag :P
[29]
No przecież.
Nie, na pewno inny. Ten Orlando zniknął 2 tygodnie po wypowiedzeniu się w tamtym wątku, w niewyjaśnionych do dziś okolicznościach...
Trochę poszperałem i rzeczywiście szkoda dziewczyn.
Nie wiem, czemu rozmawianie o tym ma być nie na miejscu(oczywiście rozmowa na poziomie, a nie trolling, żeby wiedzieć, co, kto, gdzie i jak)
Nie są to jedyni użytkownicy forum, których już nie ma wśród nas.
Szkoda wszystkich :(
Nie są to jedyni użytkownicy forum, których już nie ma.
W_O_D_Z_U lubi to.
skopiowane od Kamiota:
19 grudnia 2000...
Impreza u koleżanki trwa. Jest wręcz zajebiście. Pełno ludzi, świetnamuzyka, przepyszne jedzonko. Ja kto już bywa na takich młodzieżowych imprezkach, nie brakowało także trawki... :) Była jedna lufka, potem druga i trzecia... Nawet znalazło się coś na czwartą. Nabombieni byli wszyscy... Nad ranem jednak wszystkich wzięło na spanie i imprezka dobiegła końca...
20 grudnia 2000, 6.00 nad ranem...
Obudził mnie przeraźliwy dźwięk budzika... Głowa ciężka, ciało ciężkie, ale jakoś jeszcze zebrałam siły na to by go wyłączyć. Jednak nie byłam jeszcze na tyle trzeźwa aby pozbierać się z łóżka. Zasnęłm ponownie...
20 grudnia 2000, 6.00 nad ranem...
Ponownie obudził mnie przeraźliwy dźwięk budzika... No teraz yto już trzeba się pozbierać i w końcu iść do domu. Jednak już na samym początku dnia doznałam szoku... na zegarku ponownie widniała godzina 6.00. Hmmm... No dobra, może kumpela ma zepsuty budzik, ale ważne że budzi...Jednak nie zapomnę jej zdziwienia gdy stanęła naga w drzwiach do pokoju.
- Co ty tu robisz ?? - zapytała.
- No jak to co... Właśnie wstaję 0 odparłam dosyć głośno, bo i jej ton wypowiedzi nie nastrajał optymistycznie do wymiany słów...
- No ja widzę, że wstajesz, ale z tego co wiem to wyszłaś ode mnie godzine temu.
- Godzine temu ?? - zapytałam mocno zszokowana...
- No godzinę temu !! Nie wiem jak weszłaś popnownie i nie wiem co ci jest, ale rób wypad, bo za chwilę wparują tutaj moi starzy i skończy się dla nas dzień dziecka...
No to już widziałam, że coś jest nie tak... Nie chciałam też przeciągać niemiłej rozmowy, szybko się ubrałam i wyszła. Przez całą droge zastanawiałąm się o co chodziło mojej koleżance. Jak mogłam od niej wyjść godzine temu, skoro zrobilam to raptem przed chwilą. Nie ważne... Całe to zajście rzuciłam w niepamięć jadnak nie na długo.
20 grudnia 2000, godzina ok. 7.30...
W drodze do domu przypomniałam sobie aby kupić karton mleka. Nigdy nic nie wiadomo jak będę się czuć za jakieś 2-3 godziny, a kaca przez cały dzień nie miałam ochoty ze sobą tarmosić. Weszłam do Biedronki... Wsadziłam do koszyka, to co potrzebowałam i skierowałam się w stronę kasy. A przy niej czekała na mnie kolejna dziwna przygoda. Gdy kasierka mnie zobaczyła, od razy się ucieszyła, mówiąc...
- Jak to dobrze, że pani się wróciła. Zapomniała pani swojego portfela...
- Że co proszę ?? - zapytałam...
- Tutaj jest pani portfel, no i prosze dać mleko... skasuję je...
- To nie może być mój portfel, bo ja mam swój w...
... w plecaku. Niestety w plecaku go nie było, a ten który dostałam od kasjerki faktycznie okazał się moją własnością. Wpakowałam go razemz mlekiem do plecaka i wybiegłam ze sklepu. Chciałam jak najszybciej znaleźć się domu... Całe to poranne zamieszanie u koleżanki i ta historia z portfelem troszeczkę mnie przybiła. Już nie wiedziałam co mam myśleć. A najbardziej bałam się spotkać kogoś znajomego, aby nie dowiedziećsię, że już dziś miało miejsce nasze spotkanie. Całe szczęście aż do samego bloku nikogo nie spotkałam... Niewiedziałam jednak, że najgorsze jest jeszcze przde mną.
20 grudnia 2000, ok 9.00...
Zanim wsiadłam do windy, zerknęłam do szkynki i odziwo nic w niej nie było. Mam bardzo dobrą pamięć i wiem, że jak wychodziłam na imprezkę, to coś w niej było. Nikt z rodziców nie mógł tego wyciągnąć, bo to właśnie ja miałam właściwy kluczyk. Zalałam się łzami... W głowie miałam potforny mętlik... Miałam uczucie, jakby ktoś lub coś chciało się wydrzeć ze srodka na zewnątrz. Ciężko to opisać słowami, ale było to coś okropnego... W windzie miałam problemu wcisnąć guzik, moje ręce odmawiały psłuszeństwa. Gdyby ktoś mnie wtedy widział, pomyślał by, że jestem na głodzie od tygodnia. W końcu dojechałam na siódme piętro. Czułam, że to jeszcze nie koniec...
20 grydnia 2000, ok. 10.15...
Weszłam do domu. Pierwsze co zwróciło moją uwagę, to mój pokóju. Zazwyczaj gdy mnie nie ma, jest pusty, a drzwi otwarte... Tym razem było inaczej. Drzwi były zamknięte, a w środku koś był. Z początku myślałam, że ktoś do mnie przyszedł i na mnie czeka, ale gdy zobaczyłam swoją matkę, nie wiedziałam co mam myśleć. Kobiecina stała i patrzyła na mnie tak, jakby zobaczyła ducha... próbowała coś powiedzieć, ale nie była w stanie nic z siebie wydusić. Podeszłam do niej i spytalam...
- Co ci jest mamo... ??"
- A ona ciuchutko szepnęła.. - "to z kim ojciec jest w pokoju ??
W tym momencie ugięły sie pode mną kolana. Ogarnął mnie potforny wewnętrzny strach... Zaczęło mi się zbierać na wymioty. Moja matka rozpłakała się... Z pokoju dochodziły nas dziewczęce śmiechy i głos mojego ojca. Złapalam matkę za rękę i powolutko podąrzałyśmy w stronę mojego pokoju. Im bliżej byłyśmy tym ciszej śmiała się owa dziewczyna, a ojcieć zupełnie zamilkł. Stanęłyśmy przed drzwiamy... Przez szybę było widać, że kobiecą sylwetkę poruszającą się po pokoju. BVałyśmy siez matką tak bardzo, że naszych rąk nic na świecie wtedy nie byłoby w stanie rozlączyć. Nawet "uścisk smierci" przy tym, to chwyt noworodka... Złapalam klakę i po woli zaczęła uchylac drzwi... Naszym oczom zaczęła ukazywac się owa tajemnicza dziewczyna. Stała tyłem do mas, miała ręce uniesione do góry w geście jakiejś modlitwy czy czegoś podobnego i ubrana była tak samo jak ja... Ojciec leżał na łóżku w pozycji, w jaką układa się zmarłych w trumnach... Było widać, że śpi. Matka nie wytzrymała, chwyciła za klakę i zamknęłą drzwi... Pobiegła do łazienki i zamknęła się od środka. Ja nadal stałam przed drzwiam... Jednak nikt już po pokoju nie chodził. Ponownie otworzyłam drzwi... Ojciec już nie spał. Spojrzał na mnie, uśmiechnął się i powiediałm...
- Mialem bardzo dzinwy sen. Chesz... opowiem ci...
Rozpłakalam się i rzuciłam na jego szyję. Ojciec nie miał pojęcia, co przed chwilą przeżyłam z matką. Dopiero gdy zobaczył w jakim stanie ona jest nalegał byśmy mu opowiedziały co się stało. Zaczęłam opowiadać od momentu gdy poraz pierwszy obudziłam się u koleżanki... Cały czas gdy opowiadałam, mój ojciec przytakiwał i mówił - "zupełnie tak samo jak w moim śnie...".
---------------------------------------------------------------------------------
I tak pewnie nie prawda
Nie smiejcie się z tego posta nr.2 - to słowa Orlanda, z których ktoś kiedyś w jakimś wątku go wyśmiał, a ten biedak Orlando załamał się że stracił renomę na forum i uciekł, i tu już nie pisze.
tak to jest z uzależnionymi.
Myślałem że o jakąś aktorkę porno chodzi a tu kurna jakieś łańcuszki i historyjki są...
