Forum: Gatunek: Horror cz. 31 - Głosowanie Żywych Trupów

Gatunek: Horror cz. 31 - Głosowanie Żywych Trupów

UWAGA! UWAGA! GŁOSOWANIE!

Ponieważ trochę czasu minęło od pierwszego głosowania na ulubione horrory, nowe akcja jak najbardziej ma sens w kontekście przyjętych zasad jedna kategoria = dziesięć lat.

Jak głosujemy? Każdy użytkownik wybiera od dziesięciu do dwudziestu najlepszych jego zdaniem horrorów każdej kolejnej dekady. Po oddaniu przynajmniej dziesięciu głosów (mam nadzieję, że znajdzie się wystarczająco dużo chętnych, bo od ostatniej akcji parę osób w wątku ubyło, ale kilka też przybyło), wszystkie wytypowane tytuły zostaną podliczone i dziesięć (lub więcej, zależnie od rozkładu głosów) najpopularniejszych tytułów trafi na listę we wstępniaku.

Uwagi:
- Aby uniknąć nieporozumień z kategoriami, zamiast lat (np. lata ’80), oddajemy głosy na dekady (np. okres 1981 – 1990), to najbardziej odpowiednie przedziały zważywszy na występowanie roku 2000, który nie należy już do lat ’90 XX wieku, ale też nie jest częścią I dekady XXI wieku.
- Dostępne kategorie to:
   •         – 1970
   • 1971 – 1980
   • 1981 – 1990
   • 1991 – 2000
   • 2001 – 2010
- Jeśli okaże się, że dwie pierwsze kategorie będą cieszyć się zbyt małym powodzeniem, to zostaną połączone, jak ostatnio.
- Jeszcze raz: nie mniej niż 10 tytułów i nie więcej niż 20 na jedną dekadę. Ostatnio niektórzy mieli z tym problemy.
- Pisanie oryginalnych tytułów stanowczo ułatwi mi późniejsze podliczanie.
- O tym, co jest horrorem, a co nie, niech zadecyduje zakładka „genre” na IMDb – zasada średnia, ale lepsza taka niż żadna. I tak tylko z niektórymi filmami mogą być problemy.
- W wyszukiwaniu filmów rocznikami można się posłużyć np. serwisami Horror Online, IMDb czy FilmWeb.
- Kto nie zagłosuje, ten dupa wołowa.

Przykładowy głos:

[         – 1970]
1. film nr 1
2. film nr 2
3. film nr 3
...

[1971 – 1980]
1. film nr 1
2. film nr 2
3. film nr 3
...

[1981 – 1990]
1. film nr 1
2. film nr 2
3. film nr 3
...

I tak do końca. Mam nadzieję, że wszystko jasne.

Link do poprzedniej części:
https://www.gry-online.pl/S043.asp?ID=10511544&N=1

Up porządkowo-statsujący. Swoją listę filmów postaram się wrzucić za kilka dni.

o fajnie. właśnie niedawno się zastanawiałem kiedy będzie nowe głosowanie, bo na poprzednie jakoś się nie załapałem.

[ – 1970]
1. Nosferatu, eine Symphonie des Grauens
2. Das Kabinett des Doktor Caligari
3. Freaks
4. The Most Dangerous Game
5. Blood Feast
6. Love Camp 7
7. Black Friday
8. The Raven (1963)
9. The Dark Eyes of London
10. Cat People
11. King of the Zombies
12. Night of the Living Dead
13. Dracula (1958)
14. The Birds
15. Psycho
16. The Haunting
17. Children of the Damned
18. Kill, Baby... Kill!
19. I tre volti della paura
20. Rosemary's Baby

[1971 – 1980]
1. Nosferatu: Phantom der Nacht
2. Halloween
3. Suspiria
4. Buio Omega
5. The Texas Chainsaw Massacre
6. Cannibal Holocaust
7. The Shining
8. Day of the Woman
9. The Last House on the Left
10. L'ultima orgia del III Reich
11. Tokugawa onna keibatsu-emaki: Ushi-zaki no kei (Shogun's Sadism)
12. The Incredible Torture Show
13. Omen
14. The Exorcist
15. Twins of Evil
16. Alien
17. Jaws
18. KZ9 - Lager di Sterminio
19. Profondo rosso
20. Ultimo mondo cannibale

[1981 – 1990]
1. Nekromantik
2. The Thing
3. Aliens
4. Evil Dead 2
5. Hellraiser
6. Hei tai yang 731
7. Guinea Pig
8. Ginî piggu 2: Chiniku no hana
9. Ginî piggu: Manhôru no naka no ningyo
10. Shojo no harawata (Guts of Virgin)
11. Cannibal Ferox
12. Tras el cristal
13. Harry Angel
14. Rakkî sukai daiamondo
15. Nudo e selvaggio
16. Hello Mary Lou: Prom Night 2
17. A Nightmare on Elm Street
18. Hollywood Chainsaw Hookers
19. Friday the 13th Part 3
20. Singapore Sling

[1991 – 2000]
1. I Know What You Did Last Summer
2. Scream
3. Final Destination
4. Candyman
5. Blair Witch Project
6. From Dusk Till Dawn
7. Event Horizon
8. Gao yang yi sheng (Doctor Lamb)
9. Braindead
10. Schramm
11. Niku Daruma
12. Ba Xian fan dian zhi ren rou cha shao bao (The Untold Story)
13. Mie men can an zhi nie sha (Daughter of Darkness)
14. Mie men can an II jie zhong (Daughter of Darkness 2)
15. Yeuk saat
16. Yi boh lai beng duk (Ebola Syndrome)
17. Schizophreniac: The Whore Mangler
18. Army of Darkness
19. Aftermath
20. Nekeddo burâddo: Megyaku (Naked Blood)

[2001 – 2010]
1. [Rec]
2. Hostel
3. Dead Snow
4. Human Centipede
5. Cheuat Gon Chim
6. A l'intérieur
7. Call of Cthulhu
8. Necromaniac: Schizophreniac 2
9. The Texas Chainsaw Massacre: The Beginning
10. Murder Set Pieces
11. Haute Tension
12. Cabin Fever
13. Planet Terror
14. Cottage
15. August Underground
16. Pandorum
17. Gurotesuku
18. Mum & Dad
19. H6: Diary of a Serial Killer
20. Martyrs

to, że nie robią znowu kopii 1:1 to może i dobrze, ale z drugiej strony, sądząc po trailerze, zapowiada się niezły szajs.

http://www.youtube.com/watch?v=RiJuXTGpFxI

trailer kolejnego first person horroru produkcji hiszpańskiej. czyżby połączenie klimatów Blair Witch z intensywnością Reca? jeszcze niech dadzą zakończenie na miarę tego drugiego i może być niezłe filmidło.

Takiego pytania w tym wątku się nie spodziewałem, ale niech będzie.

Z takich najbardziej typowych filmów noir (detektyw, intrygi, podejrzane porachunki) wypadałoby na początek wymienić dwa klasyki z Humphreyem Bogartem – Big Sleep i Maltese Falcon.
Dalej: Hitchcock. W zasadzie ponad połowa jego twórczości to thrillery, kryminały i filmy szpiegowskie z różnym stężeniem noir (zawsze mam ochotę strzelić komuś w ryj jak słyszę, że Hitch to "reżyser od horrorów" - skąd ci ludzie to wzięli?!), z tych najlepszych wyróżniłbym Man Who Knew Too Much (obie wersje), 39 Steps, Lady Vanishes, Shadow of a Doubt, Spellbound, Notorious, Rope, Strangers on a Train, I Confess, Dial M for Murder, Rear Window, Wrong Man, Vertigo i Marnie. Takie filmy jak Rebecca czy North by Northwest mają w sobie jakiś pierwiastek noir, ale jest on przysłonięty przez naleciałości z innych gatunków. Tytuły wypisałem chronologicznie, ale jeśli nie wiesz, od czego zacząć, to proponuję na początek Vertigo.
Z podobnych klasyków jest jeszcze parę filmów Wellesa – Stranger, Lady from Shanghai czy Touch of Evil.
Warto też zobaczyć wędrówkę nurtu na Daleki Wschód, jak w przypadku Drunken Angel, Stray Dog czy Bad Sleep Well Kurosawy. Jeśli zignorować realia i skupić się na samym klimacie, to nawet Rashomon odpowiednio wpisuje się w schemat. Musisz tylko wyobrazić sobie, że zamiast samurajów w feudalnej Japonii oglądasz smutnych panów w prochowcach z Chicago.
Z ciekawości podpatrzyłem sobie zestawienie najlepiej ocenianych noir na IMDb - http://www.imdb.com/chart/filmnoir . Pierwszą trójkę na swoją listę też obowiązkowo bym dorzucił.
Na początek chyba starczy.

"Azjatycki noir to też panowie w kapeluszach itd?"

Z tych, które wymieniłem Stray Dog to noir jak w mordę strzelił. Masz detektywów, gangsterów, intrygi, i wszystko inne, włącznie z kapeluszami i nielegalnym handlem bronią. Zdecydowanie najbardziej zamerykanizowany film Kurosawy, grają tam nawet mecz baseballowy (zaskakująco częsty element występujący wówczas w jego filmach).
Drunken Angel to dramat o lekarzu-moczymordzie z gangsterskimi klimatami w tle. Nie ma typowego wątku "policjanci i złodzieje", ale przecież nie o to w kinie noir chodzi.
Bad Sleep Well to wariacja na temat Hamleta w klimatach skorumpowanych biznesmenów. Mocno dołujący film, o czym kiedyś już wspominałem ( https://www.gry-online.pl/S043.asp?ID=11062805 ). Swoją drogą, wziąłeś się za te depresogenne filmy czy postanowiłeś odłożyć sobie załamanie nerwowe na kiedy indziej?
Rashomon to - jak już wspominałem - klasyk kina samurajskiego. Ale wystarczyłoby zmienić czas i miejsce akcji, a w życiu byś nie pomyślał, że to ma cokolwiek wspólnego z feudalną Japonią. Ot, po prostu uniwersalna historia o ludzkiej niegodziwości z bardzo sugestywnym, deszczowym klimatem.

Nic innego z Azji nie przychodzi mi do głowy, aczkolwiek Takashi Miike zdążył nakręcić już chyba ponad 9000 filmów z każdego możliwego gatunku, więc jeśli odpowiednio poszukasz, to znajdziesz coś podobnego.

Bardzo niepokojące wieści dochodzą z Dalekiego Wschodu. Czy tylko mi to coś przypomina?

Ofiary tsunami budzą się do życia
Wciąż znajdowane są ciała ofiar kataklizmu, który nawiedził Japonię trzy tygodnie temu. Dzisiaj w wiosce Gamera, położonej kilkanaście kilometrów od uszkodzonej elektrowni atomowej Fukushima I, zaobserwowano nigdy dotąd nieudokumentowane zdarzenie. Miejscowy rybak o nazwisku Koroshiya Ichi, odnaleziony dwa dni temu i uznany za zmarłego, wstał o własnych siłach w kostnicy. Pacjent po przebudzeniu zachowywał się bardzo agresywnie. Zaatakował lekarza znajdującego się wówczas w prosektorium. Po zadaniu mu dotkliwych ran gryzionych, zmarł od kuli wystrzelonej przez szpitalnego ochroniarza. Ponowne oględziny wykazały, że temperatura ciała Ichiego przez cały czas wynosiła mniej niż 10°C, a jego krew była skrzepnięta już w chwili przywiezienia do prosektorium. Zaatakowany lekarz w szybkim czasie dostał wysokiej gorączki, po której jego organizm zaczął się ochładzać i nastąpił zanik wszelkich funkcji mózgu. Niespełna dwie godziny później samodzielnie wstał ze stołu operacyjnego, próbując ugryźć przebywającą najbliżej niego pielęgniarkę. Obecnie leży przypięty pasami do łóżka. Pomimo wyraźnych oznak życia, funkcje jego organizmu nie zostały przywrócone. Nie reaguje on również na próby nawiązania komunikacji werbalnej.
Choć to jedyny incydent oficjalnie potwierdzony przez władze, z całego regionu napływają doniesienia o zmarłych wracających do życia. Według relacji świadków, poruszają się oni z wyraźnym trudem, ale nie wykazują oznak bólu czy zmęczenia. Przy każdym kontakcie wzrokowym z człowiekiem, próbują go zaatakować i pożreć. Odebrano już ponad dwadzieścia zgłoszeń podobnych przypadków, jednak władze nie chcą niczego potwierdzić i nie wpuszczają dziennikarzy na miejsca zdarzeń. Ostatnie doniesienia mówią o pełnej mobilizacji wojsk. Japończycy obawiają się, że zaraza zwana w ich języku "martwym złem" będzie dalej rozprzestrzeniać się na wyspie Honsiu, a nawet przedostanie się na pozostałe rejony Kraju Kwitnącej Wiśni.

[16] dobre.

Miejscowy rybak o nazwisku Koroshiya Ichi :D

Panowie polećcie mi jakieś dobre horrory Hiszpańskie. Ostatnio ciągle je oglądam!

Obejrzałem ostatnio:
-Sierociniec: bardzo dobry!
-Oczy Julii: również udany
-Bezimienii: także dobry
-No Do: no już dużo gorszy od powyższych

Jeszcze kiedyś oglądałem REC 1,2 i hm już nie pamiętam. PRoszę was czy są jeszcze jakieś udane filmy z tego kraju? :)

Azazell

Atrocious, tylko chyba jeszcze nie wyszedł. W sumie nie wiem o co kaman, bo wszędzie podają, że film jest z 2010, ale jakoś nigdzie go nie ma. Chyba ma wejść do kin w tym roku.

tu jest trailer: http://www.youtube.com/watch?v=RiJuXTGpFxI

Z wartych wspomnienia hiszpańskich filmów:
Who Can Kill a Child, seria Blind Dead, Abandoned (choć tu nawet nie poczujesz, że to hiszpańska produkcja), Day of the Beast.

Serbski Film - no jasny gwint co z denny, głupi, chory, debilny, niesmaczny, idiotyczny, pusty, durny, beznadziejny, nic nie dający widzowi stek bzdur.
I pomyśleć że ktoś w tym wątku to kiedyś zachwalał. Stracilem czas który mogłem spokojnie poświęcić na ogladnie po raz kolejny choćby Gwiezdnych Wojen. Lepiej bym go spożytkował.
Gdyby to ja spłodził takie arcydzieło walną bym łepetyną w gazobeton dzięki czemu oszczędziłbym widzom swojej niewątpliwie wyszukanej twórczości.
Idę to odespać.

elemeledudek--> to przepraszam najmocniej, bo to chyba ja polecałem (pod poprzednim nickiem jeszcze) :/

[29]
wypas, mam nadzieję, że nie będzie trzeba czekać tak długo jak na dwójkę. niech zrobią coś takiego, że co drugim członem stonogi będzie jakieś zwierzę, np. świnia :D:D

oo zapowiada się ciekawie, wielkie dzięki za taką propozycję :)

na razie Anaalizuje "Passion", ale to cuś będzie następne w kolejce.

ppaatt--> no, przyznam że mocna i ciekawa rzecz ten Transformalin. niektóre motywy świetne, szczególnie "Anoxi" rozwala system, kawałek miazga :D
fotki na laście też sympatyczne-->

co do nowych Anaali to po paru odsłuchaniach powiem, że jest dobrze, ale bez rewelacji. IMO słabszy od "W konstelacji czarnej wdowy" i póki co nie znalazłem tam jakichś specjalnych killerów, choć poziom jest w miarę równy. wydaje mi się też, że jest to najmniej ekstremalny krążek w ich dorobku. niemniej posłuchać warto, wchodzi bardzo dobrze.

trochę offtop, ale chyba nie szkodzi :P

Na chwilę obecną offtopu nie potępiam, byle wątek nie zalegał gdzieś na dnie forum.

Żeby nie było - o głosowaniu nie zapomniałem. Po prostu mam w tym czasie inne rzeczy na głowie (praca, certyfikaty, trzy literki przed nazwiskiem). W przypływie wolnego postaram się w końcu wyrobić, ale to jeszcze chwilę zajmie.

Tymczasem wrzucam plakat długo wyczekiwanego piątego Toxic Avengera, najwyraźniej silnie inspirowany piątym Toxic Avengerem kręconym na planie Terror Firmera. Będzie git!

zauwazalam ze w glosowaniu nie uczestniczy zadna rodzima produkcja, chocby wilczyca??? bo jakos innych polskich horrorow nie przypominam sobie , jak pamietam choc bylo to baaardzo dawnio ten film - robil wrazenie! jedno oko mialam zamknie a drugie pod kołdra tylko zerkalam - to byl sposob by dotrwac do konca... hehe
Nic z Polskich nie zapadl wam w pamieci??/
czasami to zachodze szukam ze tak powiem.. inspiracji...
Dzi s obejrzalam The Orphanage sierociniec jak na horror to slaby ale widzialam slabsze- Pomysl fabuly Ok. ale mało przerarzająca.

City Of Rott - średnio udany animowany horrorek o zombiakach. Ani efektowny, ani nie szczególnie smieszny, za to z czasem coraz bardziej nurzący.

http://www.youtube.com/watch?v=BqmtIlSMKBw
trailer Final Destination 5. pierwsze trzy były w miarę dobre, czwórka już trochę trącała myszką, ale jako taki typowo rozrywkowy odmóżdżacz dawała radę. tutaj pewnie będzie podobnie. trochę szkoda, że idą w kierunku coraz efektowniejszych zgonów, a reszta to jakieś kretynizmy (w końcu jedynka i dwójka dawały radę bez jakiejś wielkiej brutalności i ich siła tkwiła gdzie indziej), ale widać to lepiej się sprzedaje - vide Saw.

Daję znak życia i przy okazji cofam wszelkie złe rzeczy, jakie kiedykolwiek powiedziałem o REC 3. Zdjęcia z planu dobitnie świadczą o tym, że będzie git.

http://www.zakazanaplaneta.pl/news.php?readmore=5558

jakiś czas temu wrzucałem tu zapowiedź nowego horroru wytwórni Hammer pt. Wake Wood. właśnie przed chwilą go obejrzałem i powiem, że nie jest źle.
fabuła opowiada historię małżeństwa, które po stracie córki przeprowadza się na wieś (tytułowe Wakewood) aby odzyskać równowagę. na miejscu dowiadują się o możliwości przeprowadzenia rytuału, który pozwoli im tymczasowo odzyskać dziecko - jak nietrudno się domyślić, nie wszystko idzie zgodnie z planem.
film jest dość oldschoolowy (przynajmniej jak na dzisiejsze standardy) przez co może nie przypaść do gustu amatorom współczesnego efekciarskiego kina grozy. pozostali powinni być usatysfakcjonowani. aktorstwo dobre (świetny Timothy Spall), klimat jest, fabuła może nie najwyższych lotów ani specjalnie oryginalna, ale też nie ma się specjalnie do czego przyczepić.
nie jest to oczywiście żadne wybitne dzieło, ale stanowi miłą odskocznię od serwowanego nam ostatnio stuffu. ode mnie takie 6+/10, czyli jest dobrze.

trailery dla przypomnienia:
http://www.youtube.com/watch?v=MEX0rFdq9MA
http://www.youtube.com/watch?v=DfAZTwZRLOo

Barricade
szwabski, wyglądający jak amatorski, splatter o familii psycholi polującej w lesie na turystów. opis brzmi dość standardowo, ale zapewniam że standardowo wcale nie jest, bo takiej kiły to naprawdę ze świecą szukać. pierwsza połowa niesamowicie nudna, w drugiej coś zaczyna się dziać, ale jest to tak żałosne że aż się momentami oglądać odechciewa (do tego film trwa całe 90 minut. chyba jestem jednym z nielicznych masochistów którzy wytrwali cały seans). sceny gore to również kompletna padaka i tandeta. ja rozumiem, że budżet ograniczony, ale widziałem sporo produkcji o zapewne podobnym, gdzie mimo to dało się te sceny jakoś w miarę fajnie pokazać i nawet jak wykonanie było kiepskie to chociaż nadrabiały pomysłem i kreatywnością. tu kreatywności nie ma za grosz, no może poza jedną scenką.
jak pisałem na początku film wygląda na amatorski choć wcale taki nie jest skoro nakręcił go nie byle kto, bo Timo Rose (znany z trylogii Mutation i zwany niemieckim Davidem Fincherem :D), a w głównych rolach mamy gwiazdki niskobudżetowych horrorów klasy B - Joe Zaso i Raine Brown. pewnie taki zamysł artystyczny, niestety kompletnie nieudany.
2/10

Paranormal Activity 2
nigdy nie byłem ani entuzjastą ani "hejterem" pierwszego PA. dla mnie to był taki przyzwoity horror z pomysłem, ale nie pozbawiony wad. w dwójce z początku miałem wrażenie, że to zwykła powtórka z rozrywki - "sceny nocne" gwoździem programu, niewinne początki, z czasem coraz poważniejsze incydenty, czyli sprawdzony schemat z jedynki. tak było do czasu, bo od punktu kulminacyjnego

sposób prowadzenia akcji nieco się zmienił, po czym nagle film się... skończył pozostawiając mnie ze sporym niedosytem. pod koniec jedynki z autentycznym zainteresowaniem czekałem na kolejne nocki, a tutaj mamy the end w momencie kiedy akcja powinna się dopiero na dobre rozkręcić. same sceny paranormalne również raczej słabe, wtórne i niezbyt zaskakujące, w jedynce były lepsze motywy. cóż widać bardzo mocno, że brakło pomysłów, a film jest jedynie próbą (zapewne udaną) zarobienia na sukcesie poprzednika.
ujdzie w tłoku. 4/10

The Collector
główny bohater filmu - facet o kryminalnej przeszłości, wykonujący prace remontowe w domu pewnej rodziny zamierza opróżnić ich sejf, kiedy ci wyjadą na wakacje, aby spłacić długi i wieść normalne życie z żoną i córką. gdy dociera na miejsce z początku wszystko idzie gładko, ale szybko okazuje się że rodzinka wcale nie wyjechała, tylko wpadła w łapy zamaskowanego, sadystycznego psychopaty, a cała chałupa zasłana jest wymyślnymi pułapkami.
świetny film. jest brutalnie, krwawo, trzymająco w napięciu i ciekawie, czyli wszystko co trzeba. polecam gorąco.
8/10

łoa, szpetne mutanty powracają! trailer, który równie dobrze mógłby w ogóle nie powstać do obejrzenia tutaj: http://www.youtube.com/watch?v=EzCTAsNzclA

peterkarel--> chyba przesadzasz. widziałeś niemało, sam mówisz że lubisz oglądać, więc nie jesteś jakimś tam laikiem i pojęcie jako takie masz. z resztą tu i tak przecież wszyscy oglądają filmy tylko hobbystycznie, tak samo jak ty:) po prostu oglądaj dalej, o to w tym przecież chodzi:)
znajdź sobie jakiś ciekawy blog, przeglądaj stronki tematyczne.

Sequel horroru "The Human Centipede" nie został dopuszczony do dystrybucji na terenie Wielkiej Brytanii. The British Board of Film Classification (BBFC), przyznająca w Wielkiej Brytanii kategorie wiekowe, uznała, że obraz w reżyserii Tom Sixa stanowi "poważne zagrożenie dla widzów".
(...) The British Board of Film Classification uznała fabułę filmu za "spektakl całkowitej degradacji, poniżenia, okaleczenia, tortur i morderstwa nagich ofiar" głównego bohatera i zdecydowała się na niezwykle rzadki krok nieprzyznawania filmowi żadnej kategorii wiekowej, nie dopuszczając nawet możliwości ponownego rozpatrzenia ocenzurowanej wersji sequela "Human Centipede".

W 99-letniej historii BBFC podobny los spotkał ledwie 11 tytułów (w tym "Dziwoloągi" Todda Browninga, czy "Teksańska masakra piłą mechaniczną" Tobe'a Hoopera). Ostatnim z nich był japoński horror "Grotesque" z 2009 roku.

źródło: interia.pl

Examples of this include a scene early in the film in which he masturbates whilst he watches a DVD of the original Human Centipede film, with sandpaper wrapped around his penis, and a sequence later in the film in which he becomes aroused at the sight of the members of the ‘centipede’ being forced to defecate into one another’s mouths, culminating in sight of the man wrapping barbed wire around his penis and raping the woman at the rear of the ‘centipede’.

Czytając opis przykładowej sceny to sie nawet nie dziwię. Bezsensowne "twórczośc" powinna pozostawać w domach twórców.
Wiem wiem, marudny sie robie, to chyba przychodzi z wiekiem ;)

poszukuję różnych kultowych i charakterystycznych motywów muzycznych z horrorów wszelkiej maści. póki co mam tylko to co najbardziej oczywiste i pierwsze przyszło mi na myśl, czyli:
- Ave Satani z Omena
- Kołysanka z Dziecka Rosemary
- theme z Suspirii
- theme z Halloween
- theme z Psycho
- theme z Jaws
- theme z Cannibal Holocaust
- theme z Nekromantika
- theme z Nightmare on Elm Street

w poczekalni póki co Alien, trzynasty Friday, Exorcist. mam jeszcze Predatora, X-files i Twin Peaks jako takie około gatunkowe.

każda propozycja mile widziana, na pewno też zapomniałem o jakichś kozackich nutach.

Wszystko od Goblinów - nawet z tych mniej znanych filmów.
Soundtrack z Hellraisera.
Theme z Re-Animatora (zrzyna z Psycho, ale fajna).
Theme z Tales from the Crypt.

I w zasadzie tyle mi do głowy przychodzi, bo resztę już wymieniłeś. Jeśli nie ograniczać siętylko do filmów, to jeszcze o sondtracku z Silent Hillów można wspomnieć.

Dzięki panowie, dobre propozycje z Hellraiserem na czele (kompletnie o nim zapomniałem). Jeszcze Candymana sobie przypomniałem, też ma niezły i charakterystyczny soundtrack.

The Poughkeepsie Tapes

Często bywa tak, że trafiamy na jakąś filmową perełkę zupełnie przypadkowo. Tak też właśnie było w przypadku tego filmu. Natrafiłem na jakiejś stronce na pewnego gifa (konkretnie tego: http://i4.photobucket.com/albums/y129/ak_m_f/The_Poughkeepsie_Tapes.gif ), który na tyle mnie zaintrygował, że postanowiłem dowiedzieć się skąd pochodzi. Krótkie internetowe śledztwo doprowadziło mnie do filmu o niewiele mówiącym tytule The Poughkeepsie Tapes.
"Taśmy z Poughkeepsie" to paradokument opowiadający o działalności szalenie niebezpiecznego, sadystycznego i genialnego seryjnego mordercy. Składa się z wywiadów udzielanych przez osoby powiązane ze sprawę oraz dania głównego: fragmentów taśm znalezionych w domu zwyrodnialca, na których uwiecznił swoje poczynania. Całość jest porażająco wiarygodna i przynajmniej na mnie wywarła piorunujące wrażenie.

Filmów o seryjnych mordercach było już od groma, ale zdecydowana większość to filmy w stylu Se7en stawiające na efektowność i zwroty akcji. Osobiście bardziej cenię te mniej znane, stawiające na realizm i wiarygodność co przy umiejętnym zastosowaniu czyni taki film sto razy bardziej przerażającym niż najwymyślniejsze choćby horrory czy thrillery. Do tej pory niedoścignionym wzorcem na tym polu pozostawał holenderski Spoorloos, ale dzisiaj trafił na naprawdę godnego rywala.

Bardzo polecam. Cholernie mocna rzecz.

O PT pisałem już kiedyś. Film ma dla mnie niestety jedną, ogromną wadę - w iście hollywoodzkim stylu niemal za każdym razem przy jakiejś mocniejszej akcji następują "przypadkowe" zakłócenia nagrania zarówno w kwestii video, jak i audio. Z tym drugim wygląda to o tyle dziwnie, że dźwięki przypominają wtedy typowy podkład używany w podobnych przypadkach w horrorach.
Cała reszta faktycznie sprawia niesamowicie autentyczne wrażenie (mimo nieco zbyt wszechstronnych umiejętności psychola z socjotechniką włącznie), ale ten głupi zabieg audiowizualny niestety mocno z nim kontrastuje i z potencjalnej perełki gatunku robi w moim mniemaniu jedynie ciekawostkę dla fanów.

no fakt, jakość tych nagrań momentami pozostawia sporo do życzenia, ale nie ma tego za wiele i nie psuje wcale obrazu całości. cóż, miało sprawiać bardziej autentyczne wrażenie, a wyszło jak wyszło. kiler mógł się zaopatrzyć w lepszą kamerę jak już chciał nagrywać wszystko :P co do audio to były takie ze dwa momenty i dość dziwnie to wyglądało, też zwróciłem na to uwagę.
z tą ciekawostką dla fanów chyba przesadziłeś trochę, imo jest całkiem przystępny i szkoda że tak mało znany.

a Lake Mungo widziałeś? podobno dobry.

LM też kiedyś opisywałem. Ogląda się to bardziej jak film dokumentalny z Discovery niż typowy paradokumentalny horror. Dużo bardziej spokojny niż np. PT, ale dzięki temu zyskuje na autentyczności. No i moment kulminacyjny jakby bardziej niespodziewany.

postaram się wieczorem obejrzeć, przynajmniej komp odpocznie na chwilę od katowania Wiedźmina :)

No i Lake Mungo obejrzane. Zaczyna się bardzo niewinnie, jak takie zwykłe ghost story - ginie dziewczyna, w domu zaczynają się dziać trudne do wytłumaczenia rzeczy, rodzina wzywa do pomocy medium itp., ot standardzik. Później robi się już mniej standardowo, następuje kilka dość zaskakujących zwrotów akcji, ostatecznie prowadząc do niespecjalnie porywającego finału (może niepotrzebnie marudzę, ale liczyłem po cichu że na koniec twórcy przyszykowali jeszcze jakąś bombę, a obyło się dość kameralnie). Uczucia mieszane, ale ze zdecydowaną przewagą pozytywnych. Historia ciekawa, a klimatu mógłby pozazdrościć nie jeden pełnokrwisty horror, niektóre fragmenty śledziłem z zapartym tchem co o filmie, ekhem, "dokumentalnym" świadczy bardzo dobrze.
Dla fanów historii o duchach pozycja obowiązkowa, a i pozostali amatorzy grozy nie powinni się zawieść.

widział ktoś remake Funny Games? jest to coś warte czy szkoda łącza na ściąganie? :P

Scream 4

Czwarty Krzyk i czwarty raz to samo, co akurat w tym przypadku wcale mi nie przeszkadza, a wręcz przeciwnie. Fabuła oczywiście koncentruje się wokół Sidney Prescott, która przyjeżdża do Woodsboro aby promować swoją książkę, a gdy tylko zjawia się w miasteczku padają pierwsze ofiary. Oprócz Sid (wyraźnie starszej) pierwsze skrzypce grają też doskonale znane z poprzednich części postaci, czyli Gale (również starsza, choć myślałem że będzie gorzej :P) i ofermowaty szeryf Dewey (ten za to nic się nie zmienił) oraz zupełnie nowe jak kuzynka Sidney - Jill i jej znajomki z liceum, w tym standardowo dla serii dwóch freaków - fanatyków horrorów. Ogólny schemat pozostał bez zmian: Ghostface, niczym duch, pojawia się, robi swoje i znika, trup ściele się gęsto, liczba podejrzanych ciągle rośnie, a wszystko prowadzi do wielkiego finału (tutaj można rzec, że mamy finał w dwóch aktach), w którym wszystko się wyjaśnia i jak zwykle nasze podejrzenia okazują się błędne ;P
Bawiłem się naprawdę świetnie, zupełnie tak samo jak i poprzednie trzy razy i z czystym sumieniem mówię, że czwarta część absolutnie nie odstaje poziomem od poprzedników, a ich klimat i specyfika zostały uchwycone bezbłędnie. Jak dla mnie wypas i tylko podtrzymuje swoje zdanie, że w kategorii stricte rozrywkowych, lekkich i luźnych horrorów, cała seria Scream odstawia resztę stawki o lata świetlne.

Omen (Remake)

Niedawno odświeżyłem sobie oryginalną trylogię poświęconą Damienowi, to postanowiłem również przy okazji zahaczyć o remake z 2006. Remake jest to dość wierny, nie ma tu żadnych drastycznych zmian, kilka scen wygląda niczym żywcem wyjęte z oryginału, zaś kilka innych doczekało się kosmetycznych zmian, nie mających jednak najmniejszego wpływu fabułę. Całość prezentuje poziom bliski dna, pod absolutnie każdym względem ustępując legendarnemu oryginałowi z FATALNIE dobranymi aktorami na czele. Zamiast genialnego Gregory'ego Pecka musimy podziwiać na ekranie drewnianego Schreibera (większej kłody nie dało się znaleźć?!), w roli jego żony jakieś beztalencie z płaską twarzą, a jako nianię Mie Farrow, która wygląda jak dobra ciocia, a nie wyrachowana wiedźma. Osobny dramat przedstawia sam Damien o aparycji wymoczka z domu dziecka zamiast wcielenia czystego zła. Ogląda się to całkowicie beznamiętnie, a o sugestywnej, ponurej atmosferze grozy znanej z oryginału można zapomnieć. Film równie "potrzebny" co Omen IV (jakby ktoś nie kojarzył/pamiętał to powstał kiedyś taki koszmarek o antychryście - dziewczynce ;P).
Chyba największy plus tego dzieła to to, że dzięki niemu zacząłem bardziej doceniać wersję z 1976, która mimo wszystko nie należała nigdy do moich ulubieńców.

Oglądałem Krzyk 4 - masakra i katastrofa.. Oglądałem też Naznaczony, dobry do 1h godziny, bo później naiwny i durny.

Chcę jakiś dobry horror :) Co ostatnio jeszcze ciekawego wyszło ?

Hishyayo Mikito -> Szukasz coś w stylu REC i Blair Witch?

Polecam Tunel (z tego roku) dobry nawet, Paranormal Activity 1 (znakomity) i Quarantine 2 (2011r) taki nawet nawet, na pewno lepszy od poprzedniczki.

Jedyne zastrzeżenia miałem do końcówki z tym kościstym "smokiem"... co to miało być?

obawiam się , że tego to nikt, z samym Barkerem włącznie, nie wie.

a i jeszcze: jak Hellraiser 2 ci się nie podobał, to nie polecam również brać się za trójkę, za to warto zainteresować się piątką. to pierwsza z tych "niekanonicznych" części (zupełnie odrębna historia, gdzie Cenobici są tylko tłem), ale zaskakująco dobra. mix thrilleru z horrorem, mroczny i nieco schizowaty klimat, ciekawa fabuła, ogólnie bardzo porządne filmidło.

Ponoć ta scena ze "smokiem" powstała tylko dlatego, że Barker nie bardzo wiedział jak zakończyć film. Legenda głosi, że cała ekipa była wtedy nawalona jak ksiądz po kolędzie i wszystko nakręcili w jeden wieczór. Nie wiem ile w tym prawdy, ale lubię wierzyć, że tak właśnie było.

Jeśli chodzi o kolejne Hellraisery, to tak naprawdę każda część różni się od poprzedniej w zasadzie wszystkim. Jedynie Inferno i Hellseeker zostały stworzone w dość podobnym tonie.

Ale dobrze wiedzieć, że ktoś popiera moje stanowisko w kwestii Hellraisera 2. Nigdy nie zrozumiem, dlaczego tak wiele osób ocenia ten film pozytywnie, nazywając go nawet niekiedy najlepszym z serii. Przecież scenariusz dwójki jest głupszy niż wszystkie filmy Rolanda Emmericha razem wzięte, a sposób, w jaki zmasakrował całą mitologię Cenobitów zasługuje na szczególne wyróżnienie w słownikach internetowych neologizmów pod hasłem "WTF?!".

a właśnie Meph, teraz skojarzyłem, że masz stopień i sygnę pochodzące z jednego filmu. czyżbyś był jakimś psychofanem, czy to tylko tak bez większego znaczenia? :)

Po prostu cytat kiedyś mi się spodobał, więc wkleiłem sobie do sygnaturki. W tym samym czasie zmieniałem też stopień, więc żeby wszystko pasowało, dałem sobie właśnie ten. Nie chciałem brać Hellraisera, ponieważ był tu (wciąż jest?) użytkownik o takim nicku i ktoś mógłby pomyśleć, że jesteśmy jedną osobą.
Poza tym miałem też kiedyś Kostkę LeMarchanda w avatarze, ale wyglądało to strasznie bezpłciowo, więc zmieniłem ją na Richarda z LFG, który idealnie oddaje mój charakter ( http://www.youtube.com/watch?v=fcbazH6aE2g ). Z tego też powodu zastanawiałem się ostatnio nad zmianą obrazka na Deadpoola, ale chyba za bardzo przywykłem do Rycha...

A co do samego Hellseekera, to wciąż uważam go za drugi najlepszy film z serii, ponieważ sądzę, że jako jedyny uchwycił mniej więcej klimat oraz główne motywy przewodnie poruszane w części pierwszej. Oprócz niego jedynie Inferno podeszło na poważnie do tematu, ale tam rola Cenobitów została tak bardzo zmarginalizowana, że w ogóle nie czuć jakichkolwiek powiązań z serią. A że Hellseeker jest bezczelną zrzyną z

Jak zrzynać, to od najlepszych.

odpowiedź jak zwykle wyczerpująca:)

Hellseeker też mi się podobał, w sumie mógłbym o nim napisać to samo co o Inferno w [81], ale lepszego bym nie potrafił wskazać. gdyby brać pod uwagę "zawartość Hellraisera w Hellraiserze" to faktycznie Hellseeker wygrywa. co do tej "bezczelnej zrzyny" to specjalnie mnie to nie razi, gdyż za JL nie przepadam i zupełnie nie rozumiem zachwytów nad nim, a Hellseeker jest naprawdę ok.
za to bez wątpienia najgorszą częścią serii jest Deader prezentujący poziom budżetowych telewizyjnych produkcji z lat 90. to już nawet teen slasher Hellworld.com jest lepszy :P

Poleccie jakies dobre horrory/sf z lat 2010/2011... Z starszych wiekszosc, a na pewno klasyke, juz widzialem, ale z nowosci to prawie nic :) Ostatnio zobaczylem stake land i nabralem ochoty na wiecej :D

ciężka sprawa, bo horrorów sf jest ogólnie mało, a dobrych to już w ogóle. jak jeszcze nie widziałeś to masz świetne Pandorum z 2009, a tak to za bardzo nie pomogę bo w 2010/11 chyba nic z takich rzeczy nie oglądałem.

za Danse Macabre:

Długo nas nie było, ale wracamy tym bardziej, że jest ku temu dobra okazja. Jest nią zapowiadania na sierpień książka "Odrażające, brudne, złe" autorstwa znanego pewnie większości internetowych fanów horroru Piotra Sawickiego. Aby przybliżyć czego możecie się spodziewać przytoczmy słowa wydawcy: "Odrażające, brudne, złe" to pierwsza książka w języku polskim poświęcona w całości filmom gore: najbardziej makabrycznym i kontrowersyjnym horrorom w historii kina. Gore, gatunek przez wielu potępiany, przez innych zaś otoczony kultem, rzadko bywa przedmiotem krytycznych dyskusji. Przewodnik omawia sto wybranych tytułów, wśród których znalazły się zarówno dobrze znane kinomanom filmy George'a A. Romero czy Wesa Cravena, jak i takie, których zapewne większość widzów wolałaby nie znać...". Myślę, że jest to wystarczająca rekomendacja, aby już teraz zainteresować się tą pozycją. Co prawda formuła jaką przyjął autor nie jest moją ulubioną, ale znając jego styl i pasję dla gatunku można śmiało stwierdzić, że będzie to pozycja wyróżniająca się na naszym rynku. Możemy o tym zaświadczyć chociażby dlatego, że mieliśmy już okazję wcześniej zapoznać się częściowo z książką. I z tego też powodu "Odrażające, brudne, złe" została objęta patronatem medialnym DM. Dla niecierpliwych podajemy informację, że istnieje możliwość zakupienia książki po promocyjnej cenie w przedsprzedaży na stronie wydawcy: http://www.yohei.com.pl do czego serdecznie zachęcamy!

Brzmi ciekawie i wygląda na pozycję obowiązkową. Ciekawe jakie tytułu się w tej setce znajdują, liczę na chociaż kilka typowo niszowych, a nie sam mainstream.

http://www.youtube.com/watch?v=oUjexzHi4EU

trailer 28 Mon... a nie, sory, to tylko drugi sezon Walking Dead... :/

Nie byłem tak podekscytowany od czasu smarowania chleba masłem na śniadanie...

Może by tak reboot? Tym razem, tak dla odmiany, na podstawie komiksu pod tym samym tytułem?

Mi się akurat Proie podobało. Fakt wszystko przewidywalne, ale w jakimś stopniu klimacik miał :). Najbardziej co mnie wkurzyło to branie psa do lasu na dziki :D. Haha Przecież to jest kretynizm. Psy się bierze na polowania na króliki lub Sarny, ale na dziki ? :D No tu twórcy zgłupieli. No ale film może być 6.5/10

The Changeling - stary film z roku 1980. Powiem Wam, że jest znacznie bardziej interesujący niż większość dzisiejszych horrorów. Schemat ten sam.. Duży dom i w dodatku nawiedzony, ale główny bohater zadziwił mnie. Jakoś odniosłem wrażenie, że po raz pierwszy mieliśmy do czynienia z odważnym gościem, który się niczego nie bał :). Film dobry polecam dla fanów horroru. Fabuła też nie najgorsza. Ocena 7/10

Szukam tego filmu http://www.filmweb.pl/film/Nawiedzony+dom-1991-221694 .. Jakby ktoś go widział proszę dać znać :)

Nie wiem czy widzieliscie francuski film À l'intérieur aka Najście - http://www.filmweb.pl/film/Naj%C5%9Bcie-2007-395895
W nocy ogladalem - w kategorii krwawa sieka jak najbardziej w porzadku i polecam, jednak jesli chcecie klimatu i troche sie pobac raczej nie. I mozecie mi wytlumaczyc

Poza tym niedawno ogladalem nowy Krzyk (nihil novi, ale rowniez milo sie ogladalo, zwlaszcza Courtney Cox) i mam takie pytanie - kto byl zabojca w czesci 3?

edit. widze, ze ogladacie tutaj mase horror, czesto tych mniej znanych. Macie jakies swoje zaufane zrodla do zdobywania tego typu filmow czy standardowo warezy/torrenty?

marcus alex fenix --> tylko w wiekszosci sytuacji jakosc tych filmow wyglada niezbyt ciekawie

ppaatt1 --> fakt, niezauwazylem

peterkarel --> ale to tylko part1, drugiego brakuje :( No nic gdzieś jeszzcze znalazłem i zobacze czy to dobra wersja :D

Nie wiem czy widzieliscie francuski film À l'intérieur aka Najście

widzieli, widzieli, bardzo dobry film. co do spoilera, to:

kto byl zabojca w czesci 3?

Macie jakies swoje zaufane zrodla do zdobywania tego typu filmow czy standardowo warezy/torrenty?

wspomniany cinemageddon - potężny zbiór filmów klasy B-Z. jest stała ilość kont (21k), ale ciągle usuwani są userzy, którzy nie seedują więc z zarejestrowaniem się nie ma problemu, tylko trzeba poczekać.
karagarda - to czego nie ma na cg, znajdziesz tu. same filmy wybitnie niszowe, takie których nie widział nikt poza reżyserem i jego żoną, starocie z początków kinematografii, kino ambitne z krajów o których istnieniu nie masz pojęcia i tym podobny stuff. ciężko dostać zaproszenie.

ktoś kto ma tam konto, odpowiedni staż i niewykorzystany limit zaproszeń. ja już nie mam, bo mnie zbanowali za aktywność, z resztą i tak stosunkowo mało stamtąd pobierałem, ale zdarzały się bardzo ciekawe tytuły.
generalnie musisz popytać na forach najróżniejszych, to pewnie ktoś się znajdzie i jak stwierdzi że się nadajesz to dostaniesz zapro (zazwyczaj pytają o interesujący cię gatunek, ulubionych reżyserów itp., bo tamtejsza społeczność jest dość snobistyczna i nie chcą tam "byle kogo").

jeszcze jest podobny tracker surrealmoviez, tam też możesz spróbować, bo pewnie by ci się spodobał:)

Mongolskie dramaty polityczne w klimatach steampunkowych wymieszanych z filozofią sofistów wystarczą? :D

no coś w tym stylu :D możliwe, że dostaniesz zapro ot tak, bez niczego, nie każdy jest taki nadgorliwy. mnie się akurat zapytał, to napisałem, że interesuje się horrorem i s-f z lat 20-30 i kinem eksperymentalnym i gitara ;)

edit: tak, tam też trzeba zapro niestety.

widzę, że mają swoją grupę na last.fm i tam temat specjalny o zaproszeniach. spróbuj też na darkwarez, wiem że jest (było?) tam paru userów i ja właśnie tam dostałem.

Cold Fish

Kolejny wybitny thriller z dalekiego wschodu rodem (tym razem Japonia a nie Korea). Dodatkowego smaczku dodaje mu to, że jest oparty na faktach.
Główną personą tej opowieści jest Noboyuki Shamoto, właściciel niewielkiego sklepu z rybkami, skromnie mieszkający wraz z drugą żoną i córką z pierwszego małżeństwa. Jego nudne, pełne rutyny życie diametralnie zmienia się gdy w wyniku pewnych zdarzeń, poznaje on niejakiego Muratę - nieco zwariowanego, ale też sympatycznego właściciela dużego i profesjonalnego sklepu z egzotycznymi rybami, który bez zbędnych ceregieli daje pracę córce Shamoto, a jego samego urządza swoim wspólnikiem. Jak się szybko okazuje Murata posiada pewną oryginalną umiejętność, mianowicie potrafi sprawić, że wybrana przez niego osoba "zniknie" i z tejże umiejętności korzysta często i gęsto, w czym Shamoto wbrew własnej woli będzie zmuszony również uczestniczyć.
Główną siłą filmu są perfekcyjnie nakreślone i zagrane postacie oraz relacje między nimi: Taeko, żona Shamoto, która nie tak wyobrażała sobie życie z nim i jego córka Mitsuko która nienawidzi ich obojga, a praca u Muraty jest dla niej prawdziwym wybawieniem; dalej żona Muraty - Aiko, piękna i nieobliczalna, pieprząca się z kim popadnie i pomagająca w popełnianiu kolejnych zbrodni, a także Tsutsui - kochanek Aiko i jednocześnie prawa ręka jej męża, pragnący zająć jego miejsce. No i na końcu dwóch grających pierwsze skrzypce, stanowiących swoje zupełne przeciwieństwo: Shamoto i Murata. Ten pierwszy prowadzący nudne życie, mający kiepskie relacje z najbliższymi, uległy i nieco "ciotowaty", zaś drugi będący człowiekiem szalenie charyzmatycznym i szalenie niebezpiecznym, mordującym ludzi z uśmiechem na ustach i osiągającym w życiu dokładnie to czego zapragnie (dobrym odzwierciedleniem jego postawy jest scena, w której ćwiartuje zwłoki wesoło przy tym podśpiewując i żartując z żoną).
Umiejętne połączenie thrilleru z dramatem, do tego okazyjnie okraszone elementami gore (szczególnie pod koniec), zmieszane z fascynującą fabułą, genialnymi postaciami i zwieńczone zaskakującą końcówką, sprawia że od filmu nie da się oderwać i na długo pozostaje on w pamięci. Polecam bardzo mocno (są cycki!).

Horny House of Horror

Również japońska produkcja, tym razem jednak chyba nieco mniej przystępna. Jest to guro pinku (czyli mix gore z erotyką) okraszone sporą dawką (wyjątkowo debilnego :D) humoru, przywodzące na myśl kultowe już Tokyo Gore Police. "Fabuła" tegoż dzieła opowiada o przygodach trzech kumpli, którzy trafiają do dość dziwnego przybytku rozkoszy, z którego żaden klient nie wyszedł żywy. To co dzieje się dalej nie powinno zdziwić nikogo kto widział jakikolwiek japoński splatter z ostatnich lat: leją się hektolitry posoki (są też oczywiście te słynne "fontanny"), kutasy są odgryzane i odcinane (czy to samurajskim mieczem czy stalowymi kłami nakładanymi na vaginę, oczywiście cenzura obowiązuje jak na Japonię przystało), gałki oczne wypadają a jelita ochoczo wypełzają z jam brzusznych. Generalnie nic nowego czy odkrywczego nie ma. Do tego dodajmy jeszcze wspomniany durny humor i wyjątkowo kiepskie aktorstwo i już mamy jako taki obraz tego jak to wygląda.
Jeśli podobały się komuś takie tytuły jak Machine Girl czy Tokyo Gore Police, to i za ten może się wziąć (choć IMO jest słabszy od ww.), dla pozostałych będzie to stanowczo zbyt japońskie, dziwaczne i żałosne. Jak dla mnie bardzo średnie, nawet aktorki niezbyt piękne były, choć nie mogę odmówić tego typu filmom pewnego specyficznego uroku.

na planie Omena też ginęli ludzie :)

ostatnio, idąc tropem Shiona Sono (reżyser Cold Fish), obejrzałem sobie jego wcześniejsze dzieło pt. Strange Circus. i co tu dużo mówić, filmidło to po prostu zmiotło mnie z powierzchni globu swoim geniuszem, serwując przy okazji jeden z najlepszych mindfucków jakim miałem okazję być poddanym. aktualnie nie jestem w stanie wiele więcej napisać, ale możecie sobie wyobrazić, że gdyby Takashi Miike zdecydował się nakręcić film wspólnie z Davidem Lynchem (przy czym każdy z nich wspiąłby się na wyżyny swoich umiejętności), to pewnie otrzymalibyśmy coś porównywalnego do Strange Circus.
jutro planuję obaczyć Suicide Club tegoż samego reżysera.

obejrzałem właśnie wspomniany wcześniej Suicide Club. niestety muszę powiedzieć, że wrażenia w porównaniu do wyśmienitego Cold Fish i ultragenialnego Strange Circus były nieco słabsze, co jednak nie znaczy, że nie jest to dobry film.
Suicide Club to co prawda nie pierwszy film Sono, ale za to pierwszy który zdobył niemałą popularność, przyniósł mu sławę i uważany jest za obraz kultowy. fabuła tyczy się fali tajemniczych, masowych samobójstw popełnianych przez Japończyków (głównie nastolatków), a za jej pośrednictwem reżyser przekazuje jednocześnie pewne refleksje i zadaje poważne pytania dotyczące m.in. więzi łączących nas ze światem i samym sobą oraz tego jak, wbrew pozorom, łatwo można pozbawić się życia. no i tu pojawia się zgrzyt, wg. mnie te właśnie filozoficzne rozprawki, pod koniec filmu, zbytnio przesłaniają jego "właściwą" fabułę przez co trąca ona nieco myszką (choćby wyjaśnienie całej sprawy, mocno naciągane IMO). owa fabuła trzeba przyznać jest niebanalna i bardzo interesująca, przede wszystkim z początku, bo później niestety traci sporo na mocy.
postacie są w porządku, ale nie są to z pewnością aż tak wybitne kreacje jak te w późniejszych dziełach Sono. jest tu trochę scen mocno kiczowatych (choćby nie najlepsze sceny gore z wyjątkowo nienaturalną krwią. jednak nie ma ich zbyt wiele), choć jak na film nakręcony w dwa tygodnie, raczej za niewielkie pieniądze to wykonanie jest bardzo dobre. muzyka w porządku, wyłączając występy pewnego j-popowego zespołu dziecięcego, przy którym taki J.B. to prawdziwy wirtuoz :P
w ogólnym rozrachunku film jest dobry, ale nie zrobił na mnie jakiegoś wielkiego wrażenia, mimo że z początku zapowiadał się fantastycznie. mogę również powiedzieć, że poznany niejako przypadkiem Shion Sono naprawdę mi zaimponował swoim dorobkiem (a przynajmniej tym co do tej pory widziałem) i jeśli chodzi o współczesnych reżyserów japońskich, jego styl pasuje mi chyba nawet bardziej niż styl Miikego. a pomyśleć, że facet zaczynał podobno od gejowskiego porno :P

Bloody Reunion

Ciężko chora była nauczycielka mieszka w domu na odludziu, gdzie opiekuje się nią młoda dziewczyna - jej była uczennica. Dziewczyna organizuje przyjęcie, na które zaprasza dawnych znajomych z klasy; początkowo wszystko przebiega w miłej atmosferze, z czasem jednak odżywają dramatyczne wspomnienia, a do tego całe spotkanie zmienia się w krwawą jatkę.
Tak z grubsza prezentuje się fabuła tego koreańskiego filmu, będącego mieszanką horroru (dość typowy slasher) z dramatem. Nie mam żadnych większych zastrzeżeń co do wykonania, ale jednocześnie zaznaczam, że film pod żadnym względem nie zachwyca ani nie wybija się szczególnie. Wątek slasherowy bardzo przeciętny, zgony nie robią wielkiego wrażenia ani nie powalają wykonaniem, szczerze mówiąc spodziewałem się zdecydowanie więcej. Jako dramat sprawdza się już znacznie lepiej, fabularnie naprawdę daje radę, do tego mamy tu obowiązkowe dla horroru azjatyckiego drugie dno i końcowy twist - całkiem pomysłowe, logiczne, zaskakujące i chyba w ostatecznym rozrachunku ratujące ten film.
Słowem podsumowania - solidny tytuł, wart obejrzenia, ale nie będący żadnym wybitnym ani nawet szczególnie wyróżniającym się czy też zapadającym w pamięć dziełem.

BTW. czasami rozwalają mnie takie różne dziwne zbiegi okoliczności. np. wczoraj oglądałem ten film Suicide Club, a dziś słuchałem sobie płyty zespołu Combichrist i z niemałym zdumieniem dotarło do mnie, że kawałek Are You Connected inspirowany jest właśnie tym filmem (tematyka + wykorzystane oryginalne linie dialogowe z filmu) :O
ciekawe :P

Jaki używacie odtwarzacz do oglądania filmów? Jest w sumie jakaś różnica który lepszy?

ja używam Media Player Classic Home Cinema i jest ok, ma wszystko co potrzeba. ale myślę, że to po prostu kwestia przyzwyczajenia, w końcu taki odtwarzacz ma w większości przypadków jedynie poprawnie odtwarzać filmy co robi chyba znakomita większość.

On jet ok ale nie widzę coś opcji która zapisuje stan filmu w którym przerwałem oglądanie ;/ w Best Player ta funkcja jest przydatna.

Dzisiaj wziąłem sobie na tapetę dwa filmy w reżyserii Ryan'a Nicholsona, znanego przede wszystkim z całkiem dobrego krótkometrażowego rape&revenge'a pt. Torched. Filmem tym Kanadyjczyk pokazał, że zna się na rzeczy (czy może raczej: jest nieźle pierdolnięty?), postanowiłem więc sprawdzić czy inne tytuły w jego filmografii również warte są uwagi. Wnioski poniżej.

Live Feed

Grupa znajomych spędza wakacje gdzieś w Azji. Pewnego wieczoru w klubie niefortunnie podpadają bossowi miejscowej mafii, ale na ich szczęście udaje się załagodzić sytuację i incydent kończy się bez konsekwencji. Mimo to postanawiają zmienić lokal, co nie okazuje się zbyt dobrym pomysłem, przysłowiowo trafiają z deszczu pod rynnę, gdyż obskurne kino w rzeczywistości jest placem zabaw napotkanego wcześniej mafioza. A ten ma żyłkę sadysty i do tego gustuje w ludzkim mięsie.
Generalnie jest to dość typowe, tanie gore (akurat w tym wypadku "tanie" wcale nie znaczy "kiepskie", bo brud i syf wręcz wylewa się z ekranu, co jest niewątpliwą zaletą). W roli głównego oprawcy mamy potężnego kolesia w lateksowej masce, władającego samurajskim mieczem i mocno kojarzącego się z Leatherface'em. Co do dania głównego, czyli wszelkich zgonów, tortur i innych okaleczeń, to jest nieźle, ale mogłoby być lepiej, spodziewałem się trochę więcej. Są tu niezłe motywy, jak choćby wpuszczenie przez rurkę węża do przełyku, a następnie zaszycie ust, ale wg. mnie wszystkim tego typu scenom poświęcono zbyt mało czasu, to wszystko dzieje się w sekundy (nie wykluczam, że trafiłem na jakąś poszatkowaną wersję, bo w sumie tak to wyglądało).
Przyzwoite kino, ale nic więcej. Szkoda.

Gutterballs

Zaskakująco udany "c-grade" slasher przywodzący na myśl niskobudżetowe produkcje z lat 80-tych. O fabule w tym przypadku nie można za wiele pisać: akcja rozgrywa się w kręgielni na jakimś zadupiu, gdzie oprócz kilku młodych osobników, podzielonych na dwie nieprzepadające za sobą grupy, zjawia się również tajemniczy typ z torbą na głowie. I wraz z jego przybyciem liczba klientów zaczyna zmniejszać się w całkiem szybkim tempie - czyli krótko mówiąc slasherowy standardzik. Do tego dorzućmy słabiutkie aktorstwo, denne dialogi, nieco humoru, sporo kiczu, efektowne zgony, hektolitry juchy, masę tandetnego gore i szczyptę pornografii. Nie wiem jak dla was, ale dla mnie to przepis na udany film. Bawiłem się naprawdę przednio i szczerze polecam wszystkim lubującym się w takim "grindhouse'owym" kinie.

PS. Meph, mam sprawę, co prawda temat może niezbyt odpowiedni, ale tu najłatwiej cię dorwać. Mógłbyś polecić jakieś ciekawe tytuły z Kurosawy i Felliniego? Bo wiem, że jesteś dość dobrze zorientowany w twórczości tych dwóch panów.
Kurosawy widziałem: Yojimbo, Seven Samurai, Rashomon, Throne of Blood i Ran, a Felliniego póki co tylko: La Strada, La Dolce Vita i 8 1/2 (Mastroianni to mistrz nad mistrze) i mam w planach Nights of Cabiria (choć trochę mnie odstrasza ta kobita, bo w La Stradzie była straszna :P).

Ogladal ktos murder-set-pieces? Jesli nie to polecam, film tak niesmaczny, ze az zabawny (przynajmniej dla mnie).

koosa--> murder-set-pieces jest ok, ale zobacz sobie z podobnych klimatów dwie części Schizophreniaca. to jest dopiero odjazd (szczególnie "dwójka") :D

peter--> patrz [95] :) choć na jakichś rapidshare'ach itp. pewnie też się troche tego wala jakby dobrze poszukać.

jeszcze co do Schizophreniaca to o ile nie zależy wam na fabule (:D) proponuję od razu brać się za część drugą czyli Necromaniac. o ile jedynka w sumie jest dość przeciętna, o tyle dwójka to już prawdziwa bomba i absolutne wyżyny kategorii "sickest movies ever" :)

Cherry Tree Lane

Film klasyfikowany jako horror, choć nie zauważyłem zbyt wiele cech charakterystycznych dla tego gatunku. Jak dla mnie to raczej mocny dramat z elementami thrillera.
Rzecz dzieje się w Anglii, wieczora jakich wiele. Małżeństwo w średnim wieku zasiada do kolacji po ciężkim dniu pracy. Nieoczekiwanie spokój zakłóca dzwonek do drzwi, jak się okazuje to trzech czarnuchów (w tym dwóch prawdziwych i jeden "mentalny") urządza klasyczny wjazd na chatę, nie przebierając zbytnio w środkach. Zdezorientowani i obezwładnieni gospodarze dowiadują się, że sprawcą całego zamieszania jest ich chwilowo nieobecny syn Sebastian, który poważnie podpadł hersztowi bandy (rzekomo wkopał jego kuzyna) i teraz ma ponieść tego konsekwencje. Główna część filmu to właśnie oczekiwanie na powrót Sebastiana, w czasie którego poznajemy charaktery i mentalność napastników, a samych gospodarzy czekają bardzo ciężkie chwile.
Cherry Tree Lane to przede wszystkim bardzo ciekawa zabawa konwencją i mieszanka gatunkowa. Łączy w sobie elementy takich filmów jak Eden Lake, Funny Games (młodociani oprawcy) z choćby Fight For Your Life (w którym niespodziewającą się niczego rodzinę spotyka koszmar we własnym domu), jednocześnie nie epatując nadmierną przemocą. Ta jest tutaj ukazana w sposób możliwie najbardziej subtelny i nieinwazyjny, co jednak nie zmienia faktu, że jest to obraz brutalny i poruszający w swojej wymowie. Warto zwrócić też uwagę na poruszany wątek społeczny i zobrazowanie zachowań "marginesu", szczególnie aktualny dzisiaj w obliczu zamieszek na Wyspach.
Dobry i warty obejrzenia film.

The Tunnel

Ktoś powie, że to Blair Witch Project rozpoczął boom na stylizowane na autentyczne filmy kręcone "z ręki". Oczywiście będzie w tym sporo racji, ale tak naprawdę dopiero w ostatnich latach ten "gatunek" przeżywa prawdziwy rozkwit i jak grzyby po deszczu wyrastają kolejne Paranormal Activity, Cloverfieldy, Reci, Quarantine'y, Last Excorcismy itp. a w kolejce czekają już następne choćby Apollo 18 czy Atrocious. Na ile to jakiś poważniejszy trend w filmowym horrorze, a na ile tylko przelotny romans ciężko w tej chwili powiedzieć, ale nie da się ukryć, że na dzień dzisiejszy te produkcje cieszą się ogromną popularnością i skutecznie wypychają sakwy producentów, o czym świadczy chociażby debiutujące lada chwila PA 3 czy robiące się już dwie kolejne części Reca. Po takim wstępie raczej każdy domyślił się, że i omawiany tu Tunnel reprezentuje tenże nurt. Co takiego wymyślili sobie ziomki z dalekiej Australii aby zainteresować i przerazić widza i, co ważniejsze, jak im to wyszło? Już mówię.

Cała historia wydarzyła się w roku 2007 i jest rzecz jasna w 100% autentyczna. Główną bohaterką jest dziennikarka Natasha, która trafia na ślad dość interesującego tematu, który postanawia gruntownie obadać. Fakty są takie, że pod miastem Sydney znajduje się potężny kompleks opuszczonych tuneli kolejowych (jak dowiadujemy się z filmu zostały one wybudowane jeszcze przed 2WŚ, a w trakcie samej 2WŚ służyły jako schrony przeciwlotnicze). Pojawił się pomysł wykorzystania tuneli jako zbiorników do recyklingu wody jednak ni z tego ni z owego pomysł ten został porzucony bez słowa komentarza ze strony władz. To już samo w sobie było dziwne, ale to jeszcze nic - z krótkiego dziennikarskiego śledztwa wynikło, że w tunelach w dziwnych okolicznościach znikali zamieszkujący je bezdomni (jeden zapytany o to natychmiast wpadł w paniczny strach), a do tego obecnie nikt nie ma tam wstępu. A więc nie ma bata, trzeba zejść pod powierzchnię i samemu sprawdzić co tam się wyrabia:) Natasha zbiera ekipę i w dobrych humorach ruszają na eksplorację podziemnego kompleksu. Z początku wszyscy są zachwyceni ogromem budowli i z zainteresowaniem przemierzają kolejne pomieszczenia, ale nie trwa to długo. Gdy jeden z członków ekipy ginie w tajemniczych okolicznościach, pozostałym przestaje być do śmiechu, a z czasem sytuacja staje się coraz bardziej dramatyczna i przerażająca.

Tak mniej więcej prezentuje się fabuła, nie jest to może coś nie wiadomo jak oryginalnego, ale z drugiej strony ciężko mówić o kalkowaniu cudzych pomysłów. To coś jak połączenie Descent (klimat) z Rec (przedstawienie akcji). W praktyce wygląda to naprawdę dobrze, tunele robią mocne wrażenie, napięcie jest odpowiednio stopniowane i utrzymywane na odpowiednim poziomie (choć na stany przedzawałowe bym się nie nastawiał :P), podobnie jak nasza ciekawość. Słowem: bardzo dobry film i polecam go wszystkim szukającym czegoś klimatycznego i trzymającego w napięciu. Warto obejrzeć, a może ktoś już oglądał? :)

http://www.filmweb.pl/news/Premiera+sfinansowanego+przez+fan%C3%B3w+horroru+w+sieci+BitTorrent-73781

no i właśnie się dowiedziałem z linku powyżej, że tego całego Tunnela możecie sobie zupełnie legalnie zassać z torrentów, więc teraz już kompletnie nic nie stoi na przeszkodzie przed obejrzeniem tego zacnego filmu.

Tunnel to dobry film ale tematyka oklepana, a szkoda. Wszystko przewidywalne ;/. Paranormal Activity 1 jakoś bardziej mnie ruszył, jeśli chodzi o filmy krecone cyfrową kamerą.

Oryginalnością może i nie powala, nikt tu się nie starał na nowo koła wymyślić, ale pod względem wykonania nie ma się do czego przyczepić za bardzo. IMO ma bez porównania cięższy i bardziej duszny klimat niż PA co bardziej mi pasuje. Poza tym w takim Recu na przykład, naprawdę emocjonująco robi się dopiero w końcówce, a w tutaj już od samego zejścia pod ziemię czuć dreszczyk emocji, a potem robi się tylko lepiej.

[116]

Jeśli chodzi o Kurosawę, to przede wszystkim odpuść sobie kino z okolic II WŚ. To gadzinówki (ponoć wymuszone przez rząd, ale cholera wie) i powojenne smęty. Z odpowiednim podejściem można z zaciekawieniem obejrzeć No Regrets for Our Youth czy One Wonderful Sunday, ale to raczej ciekawostki z silnym komentarzem społecznym. Z kolei dla kogoś szukającego japońskiego postrealizmu obydwa tytuły to must-see.
Dwa późniejsze filmy noir - Drunken Angel i Stray Dog to perełki gatunku.
Osobiście lubię Quiet Duel, ale podejrzewam, że przy obecnej kondycji psychicznej i moralnej społeczeństwa, ten film zostałby odebrany jako propagandówka Watykanu czy jeszcze czegoś gorszego.
W nieco podobnej formie, ale o wiele lepiej wpisujący się w nasze czasy (mimo 60 lat na karku) jest Ikiru. Ścisła czołówka, jeśli chodzi o filmy Kurosawy, z najlepszą kreacją aktorską Takashiego Shimury (etatowy aktor Kurosawy, którego miejsce po jakimś czasie zajął młodszy Toshiro Mafune).
Skoro widziałeś prawie wszystkie filmy samurajskie tego reżysera, możesz do kompletu sięgnąć jeszcze po Hidden Fortress i Sanjuro (sequel Yojimbo).
Adaptacje Szekspira dopełni (poza Throne of Blood i Ran) dopełni też Bad Sleep Well, choć tutaj dość luźno bazowano na Hamlecie.
Następnym genialnym dramatem jest Red Beard. Podobnie jak Ikiru - ścisła czołówka.
Z ostatnich filmów Kurosawy, poza Ranem, najbardziej podobał mi się Dreams, dlatego polecam akurat ten.

Tak naprawdę, to pominąłem jedynie kilka filmów z dorobku reżysera. Nie to, żeby były złe. Po prostu niektórych już tak dobrze nie pamiętam, a akurat te wymienione zrobiły na mnie największe wrażenie. Dla pewności możesz sięgnąć też po całą resztę. Przynajmniej tych nakręconych po wojnie, bo i tak dużo tego nie zostało.

W kwestii Felliniego zbytnim ekspertem nie jestem, bo mam jeszcze sporo tytułów do nadrobienia (i tylko czasu mi na wszystko brakuje), ale z tych wartych wzmianki dorzuciłbym Satyricon, Romę i City of Women. Poza tym Fellini nakręcił dwa genialne segmenty w filmach tworzonych przez grupy reżyserów. Pierwszym z nich jest Agenzia Matrimoniale, będąca podręcznikową definicją metanarracji (czyli to samo, co w 8 1/2, choć w bardziej subtelny sposób). Drugi to Tobby Dammit, rzekomo na podstawie E.A. Poe, ale kluczowym słowem jest tu "rzekomo".

I tak oto Gatunek: Horror stał się ostatnim bastionem kultury i sztuki forum Gry-OnLine. :D

Wielkie dzięki, widzę że czeka mnie sporo oglądania. Jeśli nie-samurajskie filmy Kurosawy trzymają poziom tych samurajskich, to pewnie prędzej czy później i tak obejrzę wszystkie, ale na pierwszy ogień pójdą Bad Sleep Well, Ikiru i Dreams.
Co do Felliniego to na bank zobaczę tę trójkę, którą wymieniłeś w pierwszej kolejności. Po pobieżnym przejrzeniu opisów już czuję, że to będzie dobre:) Choć do filmów Felliniego ze względu na ich specyfikę muszę zasiadać w odpowiednim nastroju, pamiętam jak oglądałem pierwszy raz 8 1/2 (to był w ogóle pierwszy mój kontakt z tym reżyserem), to nie dałem rady przez to przebrnąć. Później dałem mu drugą szansę i całe szczęście, bo było to jedno z najciekawszych filmowych doświadczeń z jakimi się do tej pory spotkałem, a sam film wyrósł na, może jeden z ulubionych to za dużo powiedziane, ale z pewnością bardzo lubiany. Potem tak samo ujął mnie La Dolce Vita.

I tak oto Gatunek: Horror stał się ostatnim bastionem kultury i sztuki forum Gry-OnLine. :D

No ba, wiadomo :)
Niedawno jeszcze, trochę przypadkiem, obejrzałem "Los Olvidados" Bunuela i z tym reżyserem też muszę się koniecznie w przyszłości lepiej zapoznać.

no to gratulacje. miłej zabawy ;p

Revenge: A Love Story

Kino zemsty rodem z Hong Kongu. Cat III, więc myślę, że jego obecność w tym wątku jest uzasadniona:).
Film zaczyna się bez większych ceregieli, od mocnego uderzenia, a później wcale nie zwalnia tempa (chyba niejaki Hitchcock coś tam kiedyś takiego znanego na ten temat powiedział :P), przez cały półtoragodzinny seans targając emocjami widza, odsłaniając coraz to nowe karty i nieuchronnie prowadząc do wielkiego finału. Zarys fabuły przedstawia się następująco: opinią publiczną wstrząsają makabryczne zbrodnie, ktoś morduje policjantów, a ich ciężarne kobiety rozpruwa i pozbawia nienarodzonego potomstwa, pozostawiając na pewną śmierć z wykrwawienia. Sprawcę udaje się szybko ująć, ale nie jest to wcale koniec, a zaledwie wstęp do fascynującej, ale też wstrząsającej i niezwykle smutnej historii.
Oprócz znakomitej, intrygującej fabuły Historia Miłosna zachwyciła mnie warstwą wizualną. Zimne, stonowane barwy doskonale współgrają z wydarzeniami na ekranie, nie brakuje tu także kapitalnych i bardzo efektownych ujęć. Gra aktorska bez zastrzeżeń, odtwórcy głównych ról świetnie wpisali się w odgrywane przez siebie postacie. Całości obrazu dopełnia odpowiednio wyważony poziom brutalności, nie brakuje tu bardzo mocnych scen, ale nie przysłaniają one właściwego wątku opowieści.
Krótko mówiąc jest to kolejny znakomity i mocny tytuł z dalekiego wschodu.

Fritt Vilt 3

Trzecia odsłona dość popularnej serii norweskich slasherów, zapoczątkowanej w 2006 roku filmem znanym u nas pod tytułem Hotel zła. Szczerze mówiąc dopiero dzisiaj się dowiedziałem, że "trójka" wyszła, a że dwa poprzednie odcinki były zjadliwe czym prędzej postanowiłem nadrobić zaległości.
Zarówno część pierwsza jak i druga były slasherami we wręcz podręcznikowym tego słowa znaczeniu; do bólu schematyczne i czerpiące garściami (żeby nie powiedzieć wiadrami) z klasyków gatunku, ale za to niepozbawione klimatu i całkiem nieźle wykonane, przez co dobrze sprawdzały się jako "filmy do piwa". Część trzecia nie robi tu żadnej rewolucji i dalej podąża wydeptanymi ścieżkami.
Na samym początku dowiadujemy się co nieco o dzieciństwie Gunnara (główny bohater całej serii) i kulisach wydarzeń w tytułowym hotelu (co nieco było o tym wspominane w poprzednich częściach), zaś cała właściwa akcja toczy się przed wydarzeniami z "jedynki" i przedstawia bardzo wczesny etap działalności Gunnara.
Akcja tym razem toczy się w lesie (sam hotel pojawia się tylko na moment), drużyna tinejdżersów systematycznie zmniejsza swoją liczebność, a morderca bez większego wysiłku poprawia swoje k/d ratio. Czyli standard i przysięgam, że nie ma tu nic co mogłoby nas zaskoczyć oryginalnością, wszystko jest oklepane i przewidywalne. Nie ma nawet cycków (o analu nie wspominając. wątkowy mem ostatnio trochę zapomniany :)), a patrząc na kolejne zgony można tylko stwierdzić, że scenarzystom stanowczo brakuje fantazji. W sumie pod tym względem seria całościowo nie błyszczy, ale w poprzednich częściach było jednak lepiej i to w każdej dziedzinie.
Podsumowując jest to bezsprzecznie najsłabsza część serii. Nie jest może jakoś totalnie beznadziejna (np. zdjęcia są bardzo ładne), ale z czystym sumieniem poleciłbym tylko fanom Fritt Vilt (o ile są tacy) albo fanatykom slasherów, którzy łykną wszystko z tego gatunku. Dla pozostałych będzie to po prostu kolejny niczym niewyróżniający się przeciętniak.

Insidious

Nie ciągnęło mnie specjalnie do tego filmu, bo i tematyka średnio mnie rajcująca i poprzednie dzieło Wana było IMO mocno średnie. Jednak ze względu na wybitnie skrajne opinie (od najlepszego horroru ostatnich lat, przez totalnego średniaka, aż po niewarty uwagi gniot) postanowiłem samemu przekonać się jak to wygląda.
A wygląda niestety bardzo, bardzo biednie. Domy i ludzie nawiedzani przez duchy, demony i tym podobne, to chyba najbardziej oklepany i wyeksploatowany motyw w horrorach i trzeba się już naprawdę ostro napocić żeby w tym temacie wymyślić coś oryginalnego (a żeby to jeszcze trzymało się jako tako kupy to już w ogóle). Wan postanowił wiele nie kombinować tylko skorzystać ze sprawdzonych patentów i czerpiąc garściami z innych filmów o duchach stworzyć takiego Poltergeista XXI wieku. Plan nawet niegłupi, tylko niestety nie wypalił.
Pierwszą z dwóch głównych wad Naznaczonego decydujących o jego porażce jest schematyczność. Mamy szczęśliwą rodzinkę; nagle staje się coś złego; w domu zaczynają dziać się dziwne rzeczy, których świadkami są matka i dzieci; ojciec całymi dniami siedzi w pracy i bagatelizuje sprawę dopóki nie przekonuje się na własnej skórze; zostaje wezwana ekipa ghost busters wraz z babką - medium; sytuacja się pogarsza, w międzyczasie wychodzi na jaw jakiś sekret; na końcu wielki finał z dymem i laserami i rzecz jasna "intrygujące" zakończenie. No sory, ale bardziej wyświechtanie już się chyba nie dało.
To co opisałem powyżej dałoby się jeszcze przeboleć, gdyby nie druga główna wada, która ostatecznie kładzie ten film na łopatki. Tu po prostu nie ma za grosz klimatu czy jakiejkolwiek atmosfery grozy. Przez cały czas trwania filmu poziom emocji oscyluje w granicach zera, nie było momentu żeby serce mi szybciej zabiło, ba, zabrakło nawet tych najbardziej prymitywnych straszaków typu "wyskakująca morda" (no niby coś tam było, ale trzymało poziom reszty). Wygląd demonów to również totalny zawód, spodziewałem się jakichś naprawdę wynaturzonych kreatur, a dostałem zupełnie nieciekawe i niczym nie zaskakujące koszmarki.
Tak więc ja staję po stronie barykady mówiącej, że Insidious to padaka, nawet nie średniak tylko padaka. Dawno się tak nie wynudziłem na filmie.

--------------------------------------------------------------------------

Kontynuując temat Kurosawy i Felliniego, króciuteńkie podsumowanie tego co ostatnio obejrzałem:
Le Notti di Cabiria - doskonały film z wczesnej twórczości Felliniego, podobał mi się bardziej niż La Strada. Piekny, uroczy i zachwycający a jednocześnie głęboki, dający do myślenia, z odpowiednią nutą smutku i miażdżącym zakończeniem; idealny tytuł na ciepły letni wieczór. Giulietta Masina nie tyle mnie tu nie irytowała swoją grą jak w La Stradzie, ale uważam wręcz, że zagrała genialną rolę. Po prostu wielkie kino.
Roma - chyba największe (pozytywne) zaskoczenie. W zasadzie tytuł idealnie oddaje istotę tego filmu, to po prostu film o Rzymie. Brak linii fabularnej i z pozoru niepowiązane ze sobą epizody przedstawiające życie w Wiecznym Mieście tworzą hipnotyczną całość, która nie pozwala się oderwać i stanowi jedyną w swoim rodzaju podróż po włoskiej stolicy.
Satyricon - najniezwyklejszy film z akcją osadzoną w starożytności jaki widziałem i zaryzykuję stwierdzenie, że film jedyny w swoim rodzaju. Doskonałe łączenie dramatu z komedią, cała plejada niesamowitych postaci, charakterystyczny humor, konstrukcja fabuły i sporo kontrowersji. Ktoś na FW napisał, że ten film równie dobrze mógłby nakręcić Pasolini i chyba coś w tym jest. Niestety aby móc wyłapać wszystkie smaczki i w pełni docenić kunszt reżyserski trzeba by być dobrze obeznanym z mitologią i historią starożytnego Rzymu.
Ikiru - Kurosawa w najwyższej formie. Znakomity, uniwersalny, ponadczasowy, aktualny także dziś i pewnie również za 100 lat. Doskonała rola Shimury.
Dreams - obok Romy druga największa niespodzianka. Początkowo film mnie nużył, ale z czasem na dobre wsiąkłem w ten oniryczny klimat. Kilka zupełnie różnych epizodów, które łączy, że każdy z nich posiada jakieś życiowe przesłanie. Doskonała muzyka i niesamowita warstwa wizualna sprawiają, że ten przepiękny film to jedyna w swoim rodzaju podróż. Nic tylko oglądać i odpłynąć, rewelacja.
Red Beard - z początku nieco obawiałem się długości tego filmu, ale ostatecznie nie było źle. Jak w każdym (dotychczas obejrzanym) filmie Mistrza mamy tu do czynienia z wiecznie aktualną tematyką, wyborną fabułą i znakomitymi postaciami, lecz mimo to nie porwał mnie aż tak jak inne jego filmy. Oczywiście nadal jest to bardzo dobry tytuł, ale zabrakło mi tu jakiegoś czynnika, który sprawiłby że byłby rewelacyjny.

Chciałem jeszcze zobaczyć Bad Sleep Well i City of Woman, ale chwilowo są problemy z dostępnością w, eee, wypożyczalni :P

Dla odmiany ja INSIDIUSEM jestem oczarowany. Dlamnie doskonały horror.

Napisy są zbędne, to jest takie twórcze rozwinięcie motywów z Kwiatu Ciała i Krwi, co prawda pozbawione tej magii, ale za to nadrabiające w paru innych miejscach.
Nie gwarantuję, że będzie ci się podobał, bo to film bardzo kontrowersyjny nawet wśród fanów gore, oczywiście w kategorii tego czy jest to film dobry czy zły, bo co do tego, że jest to wyjątkowy nikczemny materiał nikt nie ma wątpliwości :P
Tak więc wypadałoby przygotować się na sporo przewijania z początku (chyba, że lubisz japońskie XXX z cenzurą. Z resztą nawet jak lubisz to i tak jest bardzo słabe) i zażyć jakiś eliksir uodparniający na widok tandetnych gumowych kończyn.
No a biorąc pod uwagę już całą resztę, to przytoczony komentarz ma w sobie sporo prawdy :D

Bo te 40 minut to się na przewijaniu ogląda :P
Że GP całościowo, jako film stoi znacznie wyżej to oczywista oczywistość, ale Niku jest jednak znacznie bardziej porypany wg. mnie. Na tyle, że naprawdę ciężko byłoby mi wskazać coś co go przebija pod tym względem :P

Eh, a z resztą, ty się ppaatt chyba po prostu nie znasz ;D No ale skoro Niku aż tak ci się nie podobał, to w ramach odtrutki nalegam żebyś obejrzał Strange Circus (chyba coś tu wspominałem kiedyś o tym). Jestem na 99.9% pewien, że ten film rozpierdoli cię na kawałki, ocenisz go na minimum 9/10 i będziesz wychwalał go pod niebiosa i polecał w co drugim wątku :>

No właśnie widziałem reckę:)
Nie tylko dwie sceny, choć są bez wątpienia dobre. Cała ostatnia (czyli ta właściwa faza filmu) to w zasadzie esencja gatunku torture porn w możliwie najbardziej surowym wydaniu. Już pomijam te sztuczne efekty, tu się po prostu nikt nie silił na jakieś zagrywki i smaczki urozmaicające oglądanie jak w GP 2 czy współczesnym Gurotesuku (którego angielski tytuł doskonale oddaje istotę filmu). Tu nie ma kolesia w stroju samuraja, który odprawia jakiś tam rytuał, są tylko aktorzy i niczym nieskrępowana przemoc, której to chałupnicze wręcz wykonanie tylko dodaje mocy. Porównując to do Guinea Pig, to jak porównywać gonzo z Rocco Siffredim do jakiegoś subtelnego erotyka :D Jak dla mnie zupełnie różne filmy.
Ciekawy jest fakt, że w Japonii Niku Daruma klasyfikowana jest jako film porno. Ciekawe do kogo kierowany?
Możliwe, że moje zdanie na temat tego filmu jest mocno zniekształcone, przez fakt że oglądałem go już dość dawno temu i to na początku przygody z ekstremą. W każdym razie szczególnie mocno zapadł mi w pamięć.

Zobaczę. ;)
Zobacz, zobacz koniecznie, nie zawiedziesz się. Tak wybitne i unikatowe arcydzieło trzeba promować.

http://www.youtube.com/watch?v=orWK-QlPSfg

nowy Hellraiser
<--

Nie... To musi być jakiś troll amerykańskich studentów z pierwszego roku podrzędnej filmówki. To już realizacja Mr. Bucketta w wykonaniu AVGN stała na wyższym poziomie.

Swoją drogą, jest jakiś sposób, żeby zdobyć konkretne informacje o czasie produkcji i budżecie obydwu Hellraiserów? Bo pamiętam, że wersja Barkera była robiona naprawdę pospiesznie i - w porównaniu z innymi filmami tamtej epoki - powstała za grosze. Jeśli okaże się, że ta nowa była droższa (niby nie wygląda, ale...) i kręcono ją dłużej, to już w ogóle padaka...

Pierwszy Hellraiser kosztował 1 mln dolców, dla porównania Evil Dead II z tego samego roku miał 3,5 mln, a Nightmare on Elm Street III 5 mln.
Ten nowy ma podobno 300k, ale i tak padaka :P

Czyli to było z góry skazane na niepowodzenie. Co nie znaczy, że nie dało się odratować tego filmu choć trochę. Trailer wygląda jak nagranie z wesela wujka Romana, które przypadkiem zbiegło się z Castle Party. Tymczasem małym nakładem pracy właśnie w niskobudżetowych horrorach można zakryć wiele niedoróbek obrazu umiejętnym operowaniem oświetleniem (nawet odpowiednio przytwierdzona do lampy plastikowa skrzynka na warzywa z dziurkami może tutaj sprawić cuda) albo kolorystyką (przyciemnione lub różnobarwne światła podczas nagrywania, filtrowanie obrazu w postprodukcji). Koszta prawie żadne, tylko komuś musi się chcieć. Najwyraźniej nikomu się nie chciało.
I tak każdy był pewien, że będzie słabo, ale liczyłem przynajmniej na niepowodzenie pokroju remake'u NoES, a to wygląda jak pieprzona Troma...

Ja po prostu nie mam życia i oglądam dodatki o realizacji na płytach DVD...

Nie, no... Jest jeszcze kino, kiedyś telewizja, no i oczywiście

Ja mam za dużo wolnego czasu. Ale to się (nie)stety kiedyś skończy.

te Lake Mungo to cos w stylu Paranormal Activity? bo na tym drugim bylem ostro wystraszony, w przeciwienstwie do co po niektorych ;)
rozumiem, ze te Poughkeepsie Tapes to raczej nic strasznego, tylko szokujacego?

TUDUDUM TUDUDUM!!

http://www.youtube.com/watch?v=edXrkXh_c5M

Miesiąc do premiery i w końcu jakieś konkrety, mianowicie poznajemy wygląd głównego badassa! Co myślicie? Mi się kojarzy trochę z tym Dariuszem z Trudnych Spraw :P

Ja tam jestem ciekaw co z tego będzie i jak wypadnie w konfrontacji z pierwszą część. Trochę się obawiam, że tutaj to już będzie po prostu przerost formy nad treścią, ale oby nie.

Również ciekawe jak się sprawdzi ten cały "Dariusz" :D
Wygląda jak całkowite przeciwieństwo doktorka z jedynki. Heiter, mimo że świr, to jednak był prawdziwym profesjonalistą, a ten tutaj to jakiś totalny amator, tłuścioch, zboczeniec.
Smaczku dodaje jeszcze ta banicja w Anglii. Będzie fajnie :D

czy ma ktoś jakieś 'namiary' na film suicide/finalcut.com ??

Przypomniał mi się c-klasowy horror sprzed lat. Oglądałem go jeszcze będąc dzieciakiem na vhs i średnio go pamiętam. Może mimo to ktoś go rozpozna.
Rzecz się działa w mały miasteczku. Pewnego dnia przyjechała do niego jakaś grupa muzyczna (rockowa?) jakimś wybajerzonym samochodem (DeLorean?). Wszystko fajnie, mieli oni zagrać koncert dla młodzieży z tamtejszego ogólniaka. Po kilku piosenkach członkowie tego zespołu zaczeli zmieniać się w jakieś potwory i swoją muzyką wpływali na podświadomość nastolatków by ci rozpoczeli mordowanie. Pamiętam jeszcze jedną scenę gdzie jakiś nauczyciel (starszy grubasek) grał z dziewczyną (dwoma) z tego zespołu w karty, po chwili tak się wyluzowali, że zaczeli orgię.
Więcej nie pamiętam, może komuś uda się skojarzyć ten film.
z Górki dzięki

pozwolę sobie rzucić czar nekromancji na wątek.

The Loved Ones
Bardzo ciekawy mix gatunkowy i ogólnie dobry film, nawet mimo faktu, że główni bohaterowie to typowi licealiści z ich typowymi problemami z amerykańskich komedii rodem. Po tym zdaniu pewnie większość z was już skreśliła ten film, bo nie oszukujmy się, wiadomo jak takie filmy zazwyczaj wyglądają (dokładnie to jakby do scenariusza American Pie ktoś wplótł Michaela Myersa czy innego Jasona). I tu zaskoczenie, bo The Loved Ones to film nadzwyczaj oryginalny, zaskakujący i niebanalny. Jest to jedyna w swoim rodzaju mieszanka komedii, horrorru, thrillera, romansu czy nawet dramatu, przyprawiona masą ciekawych patentów.
Cała historia kręci się wokół balu maturalnego (czy tam jakiegoś innego, chyba nie ma tego sprecyzowane w filmie). Główny bohater próbuje wieść normalne życie po tragicznej śmierci ojca, co w miarę mu się udaje. Pewnego dnia w szkole pewna dziewczyna składa mu propozycję wspólnego pójścia na bal, na co bez namysłu odpowiada przecząco z racji tego iż ma już swoją lubą. Jak się wkrótce okaże ten z pozoru mało znaczący incydent będzie miał ogromny wpływ na jego życie (albo nieżycie), gdyż urażona dziewoja wraz z kochanym tatusiem wyprawi mu naprawdę niezapomniane przyjęcie.
Pod względem technicznym ciężko coś zarzucić. Gra aktorska na naprawdę wysokim poziomie, niezłe zwroty akcji, jeden bardzo zaskakujący motyw, którego chyba nikt by się nie spodziewał i całkiem przyzwoity poziom brutalności, z trepanacją czaszki wiertarką i wlewaniem do otworu wrzątku, na czele.
Nie polecam tylko naprawdę najbardziej stetryczałym widzom, którzy za każdym razem muszą narzekać na nastoletnich bohaterów (hehe, ciekawe o kim mowa:)), pozostali powinni się świetnie bawić. Oryginalny i bardzo fajny film.

Bereavement
Bez rewelacji, ale w miarę przyzwoicie. Bereavement początkowo opowiada dwie historie toczące się równolegle, które później łączą się oczywiście w jedną.
Akcja toczy się na jakimś amerykańskim zadupiu, gdzie w starej rzeźni pewien zwyrodnialec prowadzi ubój młodych dziewcząt. Jak się dowiadujemy robi to aby oczyścić je z grzechu, a do tych straszliwych czynów zmuszają go słyszane przez niego głosy (czyli krótko mówiąc nie jest z facetem za dobrze). Do tego ma on swojego ucznia i pomocnika - małego chłopca cierpiącego na rzadką przypadłość, mianowicie nie czuje on bólu ani nie odczuwa żadnych uczuć. Chłopaczek ten odegra niemałą rolę w fabule i na koniec trochę namiesza. To tyle jeśli chodzi o pierwszy wątek.
Drugi dotyczy głównej bohaterki całego filmu, młodej dziewczyny z bardzo fajnymi... oczami, której imienia niestety nie pamiętam. Po śmierci rodziców przyjeżdża ona mieszkać do swojego wuja, co za bardzo jej się nie podoba. Jako że jest biegaczką, szybko zaczyna pomykać po okolicznych bezdrożach, urządzając sobie przebieżki m.in. koło opuszczonej rzeźni. Pewnego razu widzi w oknie chłopca, a co dzieje się dalej chyba już każdy wie.
Od razu mówię, że jak ktoś nastawia się na slashera z litrami krwi i tonami flaków, to powinien szukać gdzie indziej. Film jest bardzo oszczędny w ukazywaniu przemocy, o jakichkolwiek scenach gore już w ogóle można zapomnieć. Zamiast tego dostajemy całkiem niezły wątek obyczajowy (wraz z rozwojem fabuły dowiadujemy się o wielu nowych faktach) + wg. mnie nieco zawodzący wątek horrorzasto thrillerowy. Niestety, ale przedstawiony tu psychopata-schizofrenik(?) mordujący z jakichś pseudo religijnych pobudek nie wypadł tu zbyt przekonująco i interesująco, przez co film jest tylko, albo aż, niezły. Można obczaić.

Snuff 102
Gore rodem z Argentyny. Tematyki przedstawiać nie trzeba, bo tytuł mówi wszystko. Młoda reporterka piszę artykuł, w którym porusza m.in. tematykę filmów snuff i jak to zwykle bywa, w końcu wściubia nos nie tam gdzie trzeba.
Konstrukcja filmu przedstawia się następująco: mamy trzy kobiety, dla każdej przygotowana jest jedna taśma filmowa (kolejno 100, 101, 102, gdzie ta ostatnia przeznaczona jest dla naszej pani dziennikarz). Historia przedstawiona jest w porządku achronologicznym tzn. oglądamy jak kolejne ofiary odgrywają swoje "role" na "planie filmowym" co przeplatane jest historiami w jaki sposób tam w ogóle trafiły. Ogólnie dość ciekawy motyw.
Kolejną ciekawą rzeczą jest chaotyczna praca kamery i stosowanie najróżniejszych filtrów, efektów. Może się to podobać lub nie, mi akurat przypadło do gustu maskując niedociągnięcia, dodając pewnego specyficznego artyzmu i przede wszystkim dodając tego ważnego dla gatunku gore "brudu" w scenach w miejscu kaźni (a przy okazji sprawia to też, że te sceny wydają się znacznie bardziej realistyczne).
Co do dania głównego w każdej tego typu produkcji niestety trochę się zawiodłem. Są tu takie akcje jak deptanie po brzuchu ciężarnej kobiety, obcinanie palców sekatorem czy wybijanie zębów dłutem i... to w zasadzie tyle. Jednak po półtora godzinnym filmie liczyłem na więcej atrakcji i więcej kreatywności, choć muszę przyznać że to co jest, jest dobrze wykonane i robi wrażenie. Poza tym momentami nieco przynudza, ale po części wynagradza to całkiem emocjonująca końcówka.
Chyba twórca chciał tu też przekazać jakieś większe przesłanie tyczące się ludzkiej natury itp., ale nie jest to nic wartego odnotowania ;)
Można polecić koneserom gatunku, pozostali nie znajdą tu nic wartego uwagi.

Territories
Naprawdę spore zaskoczenie. Całkiem dobry film i aż dziw bierze, że jest tak mało popularny (121 głosów na imdb i aż 3 na filmwebie), a sam dowiedziałem się o jego istnieniu dopiero z ostatniej recki na HO.
Pomysł na film jest naprawdę ciekawy i oryginalny: piątka przyjaciół wraca z wesela z Kanady do USA. W pobliżu granicy zostają zatrzymani przez dwóch niezbyt sympatycznych typów, podających się za strażników granicznych. Z pozoru rutynowa kontrola, szybko przybiera dość nieoczekiwany obrót, pada pierwszy trup, a nasi bohaterowie w pomarańczowych więziennych uniformach i z workami na głowach zostają wyprowadzeni w głąb lasu. Tam czekają już na nich przygotowane klatki i sporo innych atrakcji, o których z pewnością nie marzyli. Najciekawszy motyw dotyczy jednak czarnych bohaterów. Otóż, jak dowiadujemy się z dalszej części filmu, tych dwóch podstarzałych zbirów to weterani wojny w Iraku, którzy pełnili również pewne funkcje w niesławnym więzieniu Guantanamo. To też właśnie główne przesłanie filmu: próba ukazania jak wojna odciska stałe piętno na życiu ludzi na przykładzie dwóch weteranów, którzy nie potrafiąc odnaleźć się w normalnym życiu, tworzą gdzieś z dala od świata swoje własne małe "Guantanamo".
Tak więc pomysł, przynajmniej wg. mnie, niczego sobie, niestety z wykonaniem jest już trochę gorzej. Dla niektórych wadą z pewnością będzie to, że film jest bardzo statyczny. Akcji i jakichś momentów przyspieszających bicie serca jest bardzo mało (w całym filmie jest tylko jedna "ucieczka" czyli element charakterystyczny dla wszystkich tego typu obrazów), poza tym cała opowieść prowadzona jest w dość ślamazarnym tempie. Jak mówię dla niektórych będzie to z pewnością wada, ale mi takie rozwiązanie przypadło do gustu. Territories bardzo skutecznie przykuł mnie do ekranu i w ciągu 1,5 godziny nie pozwalał się nudzić. Szczególnie urzekł mnie całościowo bardzo przygnębiający wydźwięk filmu, w którym bezbronne ofiary nie mają żadnych szans i zdane są tylko na swoich katów.
Przemoc w filmie ukazywana jest w sposób dość mało inwazyjny, absolutnie nie jest to żaden gorefest. Osobiście jednak liczyłem na ciut więcej pod tym względem. Z poważniejszych zarzutów mogę przyczepić się jedynie do wątku z detektywem. Wydaje mi się wrzucony zupełnie bez sensu, jakby twórcom zabrakło pomysłów na zagospodarowanie czasu. Zamiast tego mogli pokazać więcej magicznych sztuczek oprawców z Guantanamo :)
Jak dla mnie film bardzo ok.

Secuestrados
Trzyosobowa rodzinka - mama, tata i nastoletnia córka - wprowadzają się do nowego, dużego i luksusowego domu. Właśnie przygotowują się do pierwszej, uroczystej kolacji, ale jak to w filmach bywa coś musi pójść nie tak jak powinno. W tym przypadku jest to niespodziewana wizyta trzech zamaskowanych panów, którzy bynajmniej nie wpadli z sąsiedzką wizytą. Ich celem są, jak zwykle, pieniądze, zbierają więc karty kredytowe wszystkich członków rodziny, a następnie tatuś wraz z jednym z napastników wybiera się na tournee po miejscowych bankomatach, podczas gdy kobitki zostają pod opieką dwóch pozostałych zbirów. Od tego momentu akcja toczy się dwutorowo i łączy w całość dopiero w końcówce, a zanim to nastąpi będziemy świadkami wielu dramatycznych sytuacji.
Kawał mocnego filmidła. Trzyma w napięciu od początku do końca i nie pozwala się oderwać, a prawdziwe apogeum osiąga w mocarnej końcówce. Brutalne, przejmujące, bezkompromisowe kino, które ogląda się z zapartym tchem. Jak najbardziej polecam.

[187]
świetny film, nawet wrzuciłem go na listę w [5] :)

[186]
jeszcze ni ma, sprawdzam prawie codziennie :(

http://www.metacritic.com/movie/the-human-centipede-ii-full-sequence

jest dobrze

o faktycznie, ale na razie chyba odpuszczę. poczekam na jakieś opinie :P

a stonoga gdzie?

Atrocious
Kolejne mockumentary z Hiszpanii, niestety mocno oklepane. Pięcioosobowa familia jedzie na wakacje do opuszczonego od lat domu, który kiedyś zamieszkiwali. Brat z siostrą na niezbyt ekscytująco zapowiadający się wypad zabierają kamery, aby udokumentować cały pobyt. Szczególnie interesuje ich rozciągający się wokół posiadłości leśny labirynt i związana z nim legenda o duchu dziewczyny, która zaginęła przed laty. Początkowo, jak zwykle, nie dzieje się nic godnego uwagi, dopiero gdy ojciec wyjeżdża do swojego biura w Madrycie, akcja nabiera tempa (choć trzeba zaznaczyć, że jest to raczej ślimacze tempo, dopiero w samej końcówce przyspiesza dość gwałtownie).
Zarys fabuły nie przedstawia się zbyt interesująco, ale na szczęście ma pewien smaczek, którego nie można zdradzić bez spoilerowania. Największą wadą filmu jest fakt, że kiedy na dobre się rozkręca, zaraz się kończy. Nie jest długi - 1h 10min - a i tak przez bita połowę strasznie wieje nudą, nic się nie dzieje, a bohaterowie są strasznie nudni, nieciekawi i kiepsko zagrani. W drugiej połowie jest już trochę lepiej, a ostatnie 15-20 minut naprawdę trzyma w napięciu, tym bardziej, że do samego końca nie wiemy o co tak naprawdę chodzi. Rozwiązanie jest dość zaskakujące - niby nic odkrywczego, ale też nie można powiedzieć że to było przewidywalne.
W kwestiach technicznych - poza wspomnianym kiepskim aktorstwem - ciężko coś w tym przypadku napisać. Typowe latanie z kamerą mocno kojarzące się z BWP, ze względu na leśny krajobraz.
Ogółem bez rewelacji, sama dobra końcówka to trochę za mało, ale jak już to właśnie dla niej można ten film obejrzeć.

Bad Taste
Trochę wstyd, ale tak jakoś się złożyło, że dopiero teraz obejrzałem ten uberklasyk. I muszę powiedzieć, że nie tyle się nie zawiodłem, co tytuł ten znacznie przerósł moje oczekiwania.
O fabule nie będę się rozpisywał: banda kosmitów najeżdża nadmorskie miasteczko, aby pobrać próbki ludzkiego mięsa do fast foodu na swojej planecie, a do ich zwalczenia zostaje wysłany zostaje specjalny oddział do walki z pozaziemskim zagrożeniem, składający się z samych wyjątkowo nierozgarniętych agentów.
Sama akcja to już czysta jazda bez trzymanki, absolutnie rewelacyjna mieszanka tandetnych efektów specjalnych, wybitnie absurdalnego (a może po prostu głupiego?) humoru i oczywiście litrów krwi i kilogramów flaków. Do tego zastępy kosmitów (żywiących się wymiocinami :D), strzelaniny, bazooki, piły mechaniczne, statki kosmiczne o wyglądzie domów i przewiązywanie wypadającego mózgu paskiem do spodni. W trzech słowach kicz, kicz i kicz, ale w najlepszym możliwym wydaniu. Z resztą każdy kto widział Braindead, doskonale wie czego się spodziewać.
Co do nieuchronnego porównania tych dwóch tytułów, to co prawda Martwicę widziałem dość dawno temu, ale wydaje mi się, że Bad Taste jest przynajmniej równie dobry, a może nawet lepszy.
W każdym bądź razie frajda towarzysząca oglądaniu tego filmu jest nie do opisania. Jackson w szczytowej formie.

Na deser DOSKONAŁY kawałek z soundtracku: http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=UpH9ClRa0YE

Yans ---> Końcówka akurat jest kompatybilna z komiksem. Tylko cała reszta nie jest.

A głosowanie nie wypaliło chyba. Można by zrezygnować z tego elementu i w nowej części zrobić jakiś sweet wstępniak (tzn. gospodarz wątku zrobi :D).

Taa... Z głosowaniem to i ja dałem dupy... Po prostu ogłosiłem je spontanicznie w chwili, gdy nie miałem na nic czasu (spanie po 5-6 h na dobę najlepsze!), a kiedy miałem go już trochę więcej, było po ptokach. Zresztą przy obecnej ilości uczestników wątku głosowanie trochę mija się z celem. Wcześniej uczestniczyło 10 osób, na chwilę obecną może z 5 by się uzbierało...
Od następnej części zrobi się po prostu jakiś wstępniak.

Ciul z głosowaniem. Takie coś znalazłem:

hej mephi ---> bawicie sie w te głosowania jak w podstawówce .Nie macie ciekawszych zajec ? ciekaw jestem co na to wasze dziewczyny , rodzice ,chłopaki : hihihiihh

by Circles

Gatunek: Horror cz. 22, 29.01.2008, 16:44

Pewnie przypomniałeś sobie te słowa i po latach stwierdziłeś, że jednak miał rację :O

Aaaaaa! Co żeś zrobił?! Tutaj nie wspominamy o tym... czymś... co pisało tamte posty!
Ciekawostka: Później sam zagłosował.

Przynajmniej pisało i wtedy nowa część co dwa miesiące była.

To tylko dowodzi, jak w ciągu paru lat udało się nam poradzić z nadmiarem spamu i niczego nie wnoszących syjonistycznych postów w naszym czystym, aryjskim wątku. Jest to kolejny dowód na słuszność obranego przez nas kierunku i zachęta do jeszcze gorliwszego wspierania idei.