Chodzi o to że w poście wstawiamy to co pojawi się po wciśnięciu ctrl+v lub po kliknięciu ppm (prawy przycisk myszki) i >>wklej<<
żeby było fajnie to nie zmyślajcie a jeżeli nic się nie pojawi to masz pecha.
Pod moim ctrl+v było to
http://www.plemiona.pl/graphic/eisen.png
[WTF?]
Pod moim:
World in Conflict
hghhfffffffffffffffffffffffffffffffffvcxcbvcbxcvbcbcbcbcbc vbcbcb cbvxcb cbcvbcvbvcbcbcbcbvbcb
Pod moim:
Zakazane Miasto – dawny pałac cesarski dynastii Ming i Qing, znajdujący się w centrum Pekinu. Pałac w 1987 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Kompleks pałacowy zbudowano w latach 1406-1420, na polecenie cesarza Yongle z dynastii Ming na miejscu dawnego Chanbałyku (chiń. Dadu), miasta stołecznego mongolskiej dynastii Yuan. Do 1644 zasiadali w nim cesarze dynastii Ming. W czasie wojny domowej i najazdu Mandżurów większość zabudowań uległa zniszczeniu, ale zostały odbudowane przez następną, mandżurską dynastię Qing. Po ustanowieniu republiki w 1912, część zewnętrzną Zakazanego Miasta udostępniono jako muzeum, w części wewnętrznej do roku 1924 nadal mieszkał cesarz. Podczas inwazji japońskiej Zakazane Miasto uległo poważnym zniszczeniom. Po powstaniu Chińskiej Republiki Ludowej Zakazane Miasto zostało odbudowane i w 1965 ponownie udostępnione jako muzeum. W okresie rewolucji kulturalnej w Zakazanym Mieście z rozkazu Zhou Enlaia stacjonowało wojsko mające chronić je przed zniszczeniem przez hunwejbinów.
Pałac otoczony jest murem obronnym z wieżami przykrytymi charakterystyczną dla całego kompleksu żółtą dachówką, oraz fosą. Kompleks rozplanowano wzdłuż głównej osi północ – południe. Na obszarze o długości 960 m i szerokości 760 m wzniesiono ok. 800 pałaców i wiele mniejszych pawilonów. Pałac i sąsiadujące parki z trzema sztucznymi stawami tworzą całościową, zamkniętą kompozycję.
Południowym wejściem jest Brama Południkowa (Wumen); za nią znajduje się brama Brama Najwyższej Harmonii, za którą z kolei znajduje się centrum pałacu, a zarazem administracyjne i ceremonialne centrum Cesarstwa: kompleks trzech hal tronowych. Od południa pierwszy jest Pawilon Najwyższej Harmonii (Taihedian), zbudowany w 1627. Dalej na północ - mniejszy pawilon Zhonghedian, w którym cesarz przygotowywał się do uroczystości i Baohedian – sala audiencji. Wszystkie trzy budynki oficjalnej części pałacu zbudowano na trójstopniowym, marmurowym cokole, którego ściany ozdobiono reliefem przedstawiającym smoki. W najokazalszym pawilonie Taihedian odbywały się uroczystości koronacyjne, z okazji urodzin cesarza i Nowego Roku. Główne hale, podobnie jak większość budynków Zakazanego Miasta, utrzymane są w szczęśliwych w chińskiej symbolice kolorach: czerwonym (ściany i kolumny) i żółtozłotym (dachy). Charakterystyczny odcień dachówki był zastrzeżony dla pałaców cesarskich.
Za częścią oficjalną, oddzielona murem i bramą Qianqingmen znajduje się część prywatna, również złożona z trzech, umieszczonych wzdłuż tej samej osi obiektów: pałacu Qiangqinggong (Pałac Niebiańskiej Czystości), pałacu Kunninggong (Pałac Ziemskiego Spokoju) – rezydencje cesarskiej pary oraz pawilonu Jiaotaidian (Sala Jedności).
Pałace rodziny cesarskiej, konkubin cesarskich itp. są w północnej części kompleksu, po obu stronach głównej osi (pod samym murem zlokalizowane są ogrody). W południowej części, na wschód i na zachód od Taihedian są budynki administracji cesarskiej.
Symetryczne założenie, oparte o podstawową oś północ-południe, z pomocniczymi osiami równoległymi do głównej, wyrażało harmonię, która winna panować we wszechświecie. Cesarz, zasiadający w sali tronowej najważniejszej hali Taihedian, w centrum pałacu, położonego w centrum miasta - zajmował (w sensie kosmologicznym) miejsce w centrum świata.
Pałac był częścią większej całości zabudowań cesarskich: na zachód od niego znajdowały się parki wokół trzech sztucznych jezior (hai), Południowego (nan), Środkowego (zhong) i Północnego (bei). Północny Park Beihai jest udostępniony dla publiczności; pozostałe dwa, kompleks Zhongnanhai, to rezydencja najwyższych władz ChRL. Na północ od zabudowań Gu Gong położony jest Park Jingshan. Wzgórze Węglowe w Parku Jingshan, usypane z ziemi wydobytej z fosy pałacu, osłania kompleks od północy, zgodnie z zasadami chińskiej geomancji fengshui; od południa ochrania pałac woda płynąca niewielkim kanałem między Wumen a Taihemen. Na południe od Pałacu, za Bramą Południkową znajdowały się dwa kompleksy świątynne: na wschód od głównej osi Świątynia Przodków Cesarskich (Taimiao), obecnie Ludowy Pałac Kultury, a na zachód - Ołtarz Ziemi i Plonów (Shejitan), obecnie Park Sun Jat-Sena. Na południowym krańcu alei między świątyniami znajduje się Brama Niebiańskiego Spokoju, a za nią Plac Tian'anmen.
Dziękuję.
ozlaczono poniewaz wykryto kod
spoiler start
Mipari - Reaktywowałem Gramy we flash-ówki - https://www.gry-online.pl/S043.asp?ID=10744940&N=1 , mam nadzieję, że się nie gniewasz.
spoiler stop
Dlaczego w gąszczu tylu możliwości ludzie wolą przepraszać nic za to, że łaskawie nas stworzyło?
FujiFilm FinePix F200 EXR
Casio MQ-24
czekam na wpłatę
Rumor
a pod moim nic :/
nie wolno publikować postów naruszających dobra osobiste lub wolność obywatelską, godzące w dobre obyczaje, normy moralne, poczucie estetyki i dobrego smaku, propagujących, popierających i/lub głoszących nietolerancję, przemoc, nienawiść czy dyskryminację na tle rasy, wyznania, orientacji seksualnej, płci itp.;
Pod moim.
私ではない家庭で私は来週末に戻ってきます
U.V. Impaler
Dokładnie to:
MATEUSZ GŁOWACKI
Hehe :) Tylko Polonia Przemyśl nie gra piachu i wygrywa :) LONIA MKS :)
Auslogics Disk Defrag
Victoria Hamburg
Wędzonego łososia pokroić w kostkę. Pomidory umyć, sparzyć i obrać ze skórki. Następnie pokroić w kostkę i osączyć z soku. Jajka ugotować na twardo, ostudzić i pokroić w kostkę. Por opłukać, osuszyć i pokroić w kostkę. Czosnek obrać i zmiażdżyć.
Do miski przełożyć wędzonego łososia, pomidory, jajka, por i czosnek. Dodać musztardę i wymieszać. Następnie dodać kilka kropel soku z cytryny, bazylię, sól morską i pieprz. Wszystko razem wymieszać. Przełożyć do szklanej miski i posypać pokrojonym szczypiorkiem.
Null.
memory-synchronized
O.o
Bawisie
u mnie to sie pojawiło, ale to było słowo w ostatnim adresie www jaki wbijałam, więc pewnie dlatego.
rld-arg.r54.rar
spoiler start
A tak naprawdę - www.gry-online.pl/S043.asp?ID=9246111
spoiler stop
Teraz gdy można łandej zostac tap madl i mejk prałd Dżoana, bycie Ninja przestało cieszyć.
Cytat z joe na temat jakiegoś tam filmu z tapmadl, który wysyłałem znajomemu
http://komixxy.pl/323286/Reklama
Żona rano szykuje się do wyjścia do pracy. Mąż się pyta:
- Zdążymy jeszcze zaliczyć numerek?
- Nie, spieszę się.
- Ja bym zdążył...
http://imageshack.us/photo/my-images/829/zdjcie164.jpg/
edit: Fotka, którą dziś zrobiłem i wysyłałem linka koledze
2 vs 2
MessageBox.Show("Current time: "+ DateTime.Now.ToString("HH:mm:ss"));
Grubsza uszczelka nr 82 00 068 583 grubość 0,8 cm średnica 7 cm
Cieńsza uszczelka nr 82 00 068 566 grubość 0,4 cm średnica 6,5 cm
:O
Ojej opracowuje wlasnie Pana Tadka i zrzucalem sobie te infosy do notatnika ;P
Według przyjaciela Adama Mickiewicza, Józefa Bohdana Zaleskiego, pomysł "poematu sielskiego" narodził się już w 1831 roku podczas pobytu wieszcza w Wielkopolsce. Poeta miał rozpocząć go od opisu dworku szlacheckiego[1]. Z kolei Józef Grabowski – właściciel wsi Łukowo – utrzymywał później, że to w jego miejscowości Mickiewicz powziął postanowienie napisania Pana Tadeusza. Dokładne fakty na ten temat jednak nie są znane. Badacze przypuszczają, że poeta napisał wówczas około sto kilkadziesiąt wierszy opisujących Soplicowo (w ostatecznym kształcie fragment ten ma się kończyć na 174 wersie I księgi)[2]. Poeta jednak – po napisaniu tego fragmentu – nie rozwijał tekstu przez kilkanaście następnych miesięcy.
Na początku grudnia 1832 roku (przebywając już w Paryżu) napisał list do przyjaciela, w którym informował o rozpoczętych intensywnych pracach nad poematem. Tekst utworu powstawał bardzo szybko – 12 stycznia 1833 roku Mickiewicz donosił w listach, że napisał już "dwie wielkie pieśni". Następnie przerwał prace aż do 6 maja, kiedy to narodziła się pieśń trzecia. Pod koniec tego samego miesiąca ukończył już część czwartą. Nastąpiła wówczas kolejna kilkumiesięczna przerwa w tworzeniu Pana Tadeusza, spowodowana chorobą poety, opieką nad Garczyńskim oraz podróżami. 13 listopada tego samego roku informował w liście, że dokończył pieśń piątą, a od tamtego momentu prace nad epopeją trwały już bez dłuższych przerw: Mickiewicz napisał wówczas w ciągu trzech miesięcy siedem kolejnych ksiąg. Zakończenie twórczej pracy ogłosił 13 lutego 1834 roku. Rękopis[3] został natychmiast przekazany do druku, który ukończono 17 czerwca tego samego roku[4].
Postacie[edytuj]
Bohaterem poematu jest szlachta polska. Między innymi:
Jacek Soplica (ksiądz Robak) – ojciec Tadeusza Soplicy, zabójca Stolnika, przybiera tożsamość mnicha i planuje powstanie przeciw Moskalom,
Tadeusz Soplica – tytułowy bohater epopei, dwudziestoletni chłopak, syn Jacka Soplicy,
Zosia – córka Ewy Horeszkówny, zakochana w Tadeuszu Soplicy,
Sędzia Soplica – gospodarz Soplicowa, brat Jacka, zagorzały patriota,
Telimena – opiekunka Zosi, mieszkanka Petersburga,
Hrabia – adwersarz sędziego w sporze o zamek po Horeszkach, daleki krewny tego rodu. Sędzia kwestionuje jego prawa do zamku mówiąc "On Horeszkom dziesiąta woda na kisielu" (księga VI, werset 169). Jego dokładne związki z tym rodem omawia Gerwazy na początku swej opowieści o historii zamku. Jego słowa:
W Panu krew Horeszków płynie,
Jesteś krewnym Stolnika po matce Łowczynie,
Która się rodzi z drugiej córki Kasztelana,
Który był, jak wiadomo, wujem mego Pana.
(księga II, wersety 258-261) uzupełnione o wiadomości z przedśmiertnej spowiedzi Jacka Soplicy dają podstawy do nakreślenia takiego oto drzewa genealogicznego:
hrabia
Zosia (ukochana Tadeusza Soplicy)
Łowczyna (matka hrabiego)
Ewa Horeszkówna (córka stolnika, do której bezskutecznie zalecał się Jacek Soplica)
1sza córka kasztelana
2ga córka kasztelana
stolnik
kasztelan (wuj stolnika)
ciotka stolnika
ojciec stolnika
dziadek stolnika
Gdzie kolorem czerwonym zostali oznaczeni Horeszkowie, a zielonym ich krewni noszący inne nazwiska. Kluczem do nakreślenia tego drzewka w takiej właśnie, a nie innej formie jest właściwe zrozumienie słowa "wuj" w wypowiedzi Gerwazego. Otóż nie może to być brat matki, ani mąż siostry matki, bo wtedy w hrabim nie mogła by płynąć krew Horeszków. Brat ojca też nie, bo w XIX wieku taką osobę nazywano stryjem i nie mylono tych pojęć. Pozostaje jedynie mąż siostry ojca.
Gerwazy Rębajło – klucznik Horeszków (służył jeszcze Stolnikowi),
Protazy – woźny Soplicowa,
Jankiel – Żyd
Księgi[edytuj]
Księga I – Gospodarstwo (na początku Inwokacja)
Księga II – Zamek
Księga III – Umizgi
Księga IV – Dyplomatyka i łowy
Księga V – Kłótnia
Księga VI – Zaścianek
Księga VII – Rada
Księga VIII – Zajazd
Księga IX – Bitwa
Księga X – Emigracja. Jacek
Księga XI – Rok 1812
Księga XII – Kochajmy się
Objaśnienia poety
Epilog
Wątki[edytuj]
wątek miłosny Tadeusza i Zosi – wątek rozwijający się od początku utworu, kiedy to Tadeusz zauważa młodą dziewczynę. Potem Tadeusz myli Zosię z Telimeną. Następnie Tadeusz wyjawia stryjowi swą miłość do Zosi, a Zosia czule żegna Tadeusza. Wątek ten rozwija się przez cały utwór, aż doprowadza do zaręczyn Tadeusza i Zosi.
wątek Stolnika – Stolnik był wielkim panem z rodu Horeszków, o czym opowiada Gerwazy w II księdze. Posiadał jedyne dziecko, Ewę Horeszkównę, w której zakochał się Jacek Soplica. Do zaręczyn nie doszło z powodu różnicy majątkowej i wyraźnej niechęci ojca wobec tego związku; obawiając się rekuzy Soplica nie poprosił formalnie o rękę córki, zaś Horeszko przyjął swatów kasztelana witebskiego. Stolnik został zabity przez Soplicę w zamku podczas najazdu Moskali. Od tego momentu Gerwazy przysiągł sobie zemścić się na rodzie Sopliców.
wątek sporu o zamek – przez cały utwór przewija się spór o zamek Horeszków. Teoretycznie należy on do Sopliców, gdyż został nadany im podczas konfederacji targowickiej. Hrabia, Gerwazy – Klucznik i okoliczna szlachta zamierzają dokonać zajazdu na Sopliców. Podburza ich do tego Klucznik.
wątek niepodległościowy – akcja Pana Tadeusza rozgrywa się w czasach wojen napoleońskich. Ks. Robak próbując naprawić swoje dawne winy agituje polską szlachtę do powstania i walki u boku Napoleona. Usiłowania jego niweczy Klucznik, który zapał szlachty wykorzystuje przeciwko Soplicom doprowadzając do zajazdu. Jednak, gdy pojawia się wspólny wróg – Rosjanie, następuje pogodzenie wszystkich stron sporu i wspólna walka przeciw Moskalom.
Epopeiczność utworu[edytuj]
Adam Mickiewicz nigdy nie nazwał Pana Tadeusza eposem lub epopeją, nie określili go też w ten sposób pierwsi czytelnicy utworu, znali bowiem zupełnie inne wzorce epopeiczności. Badacze literatury podkreślają, że utwór ten zawiera elementy poematu heroicznego, heroikomicznego, satyry, powieści walterskotowskiej, baśni, gawędy oraz sielanki. W związku z tym jest przez nich różnie definiowany: Bogusław Bednarek nazywa Pana Tadeusza "deuteroepopeją" (czyli tekstem "wtóroepopeicznym", pojęcie analogiczne do "księga deuterokanoniczna"), Kazimierz Wyka – "sumą gatunków", Stefania Skwarczyńska natomiast zjawiskiem literackim, którego cechuje "gatunkowa wieloaspektowość"[5].
Pierwsi czytelnicy Pana Tadeusza nie tylko nie określili utworu mianem epopei, ale nawet wyrażali swoje niezadowolenie z powodu niewielkiej ilości podniosłego tonu w utworze; uważano, że zawiera za dużo treści rubasznych. Zauważono także, że nie pojawia się w utworze żadna wielka postać historyczna (pojawienie się takiej osoby miało być zgodne z kanonami eposu). O chłodnym przyjęciu dzieła świadczą także liczby: Dziady cz. III wydrukowano w dwóch tysiącach egzemplarzy, które zostały sprzedane w ciągu roku, natomiast pierwsze wydanie Pana Tadeusza przygotowano w trzech tysiącach egzemplarzy, które zalegały potem na księgarskich półkach[6]. Dwa lata po publikacji Pana Tadeusza pojawiła się entuzjastyczna recenzja Wilhelma Häringa, który jako pierwszy określił utwór mianem epopei:
Quote-alpha.png
To najnowsze dzieło Mickiewicza jest doskonałym poematem epickim, dziełem, którego forma jest nam obca, ale istota odpowiada najsurowszym wymogom stawianym przez naszą krytykę estetyczną eposowi, a mianowicie jego najwyższej, a według innych jedynej odmianie . Pan Tadeusz przynosi bowiem pełny zamknięty obraz określonego narodu i jego specyficznych cech w określonej epoce; ciągłą interesującą akcję z bogatymi epizodami, z równie ciekawym jak i pouczającym spojrzeniem wstecz na historyczną przeszłość; mistrzowskie soczyste i pełne opisy miejsc, stosunków; zwyczajów; plastyczny obraz martwej, jak i żywej natury i do tego charakterystykę tak odważną, trafną, uzależnioną od nastroju (...). Nie brak temu bohaterskiemu poematowi, a takim on jest, pięknych, idyllicznych rysów; a narodowej tej epopei, w której poeta wytyczył sobie piękny cel uchwycenia w poetyckich obrazach pewnej właściwości narodowej, tam, gdzie nawet najbardziej płomienny duch twórcy nie zostanie poetą. W poemacie tym znajduję całkiem oryginalną samorodną formę, która stary epos splata z powieścią; wreszcie w istnieniu tego poematu znajduję dowód, że można jeszcze dziś tworzyć epopeje[7].
Status arcydzieła literatury polskiej oraz eposu narodowego Pan Tadeusz uzyskał po 1863 roku[8]. W 1875 roku ukazała się pierwsza monografia dzieła, w której jej autor – Hugo Zathey – ocenił bardzo wysoko utwór Mickiewicza. Praca ta wywarła duży wpływ na późniejszych badaczy Pana Tadeusza.
Swoją pracę Zathey rozpoczął od polemiki z tezą, popularną w okresie polskiego romantyzmu, zgodnie z którą tylko przedchrześcijańska Polska mogła stworzyć dzieło na miarę wielkiej "epopei ludowej", a chrześcijaństwo tylko zniwelowało te zadatki. Zathey nie przychylił się do takiej tezy, nie podzielając tym samym romantycznych uprzedzeń. Kwestię epopeiczności utworu rozpatrywał w odniesieniu do popularnych w XIX w. na gruncie niemieckim teorii estetycznych dotyczących eposu, wyłożonych w dziełach Jeana Paula, Vischera oraz przede wszystkim Hegla. Według autora porównanie wypadło na korzyść Pana Tadeusza – w utworze znajduje się bowiem ujęcie momentu dziejowego dla narodu w taki sposób, że uwypukla jego dążenie do niepodległości. Ponadto akcja poematu grupuje się wokół jednej potężnej indywidualności, która skupia wszystkie indywidualne cechy narodu. Zaś element tragizmu jest – według Zathey’a – należycie wprowadzony. Kompozycja poematu, stosunek epizodów do akcji głównej oraz obrazów przyrody do wydarzeń zawartych w utworze mają być również zgodne z heglowską estetyką epopei: Tak tu, jak i we wszystkich innych względach zaspokaja poeta w zupełności najwybredniejsze wymagania krytyki[9]
Także współcześni literaturoznawcy zajmowali się problemem stosunku Pana Tadeusza do wzorów antycznej epopei. Na podstawie badań Wilhelma Bruchnalskiego[10] i Stanisława Windakiewicza[11] oraz Tadeusza Karyłowskiego[12] Stanisław Pigoń wysnuł wniosek, że Mickiewicz świadomie, jako rodzaj hołdu dla starego olbrzyma poezji epickiej […] włączył w księgę IX kilka sytuacyj, wprost nawet przytoczeń z Iliady Homera, w drobnym stopniu z Eneidy Wergiliusza[13]. Juliusz Kleiner zaś uważał[10], że Wojski to Homerowy Nestor, zwrócił także uwagę, że zasypianie bohaterów lub udawanie się na spoczynek stanowi koniec ksiąg [Pana Tadeusza], jak w p. I, VII i IX Iliady, jak w p. 1, 5, 6, 14, 16, 18 i 19 Odysei. Świt na początku księgi przywodzi na myśl rozpoczynanie pieśni od Eos różanopalcej. Bójka w ks. V i potem bitwa z Moskalami sposobem przedstawienia i przebiegiem walk niekiedy ożywić ma w pamięci zapasy bohaterów Homerowych lub Wergiliuszowych i spolszczenie opowieści helleńskiej przez Dmochowskiego, a Telimena […] pragnie w ks. VII zatrzymać dla siebie serce Tadeusza tak, jak Dydona zatrzymać pragnie przy sobie Eneasza[10]. W konkluzji Kleiner napisał, że wszystkie te świadome upodobnienia scen, postaci, wyrażeń do epiki Homerowej i Wergiliuszowej wprowadzone są żartobliwie; u tłumacza i naśladowcy Wolterowskich powiastek, u autora "Kartofli", u słuchacza Borowskiego dziwić to nie może, że epika żartobliwa, parodystyczna, uprawiana con amore przez wiek XVIII, jest dlań kontynuacją dostojnego starożytnego eposu, że i koniec bójki w p. V i czyny wojenne zajazdu przedstawia w stylu utworów heroikomicznych. Inwokacja wszakże nie pozostawia wątpliwości o powadze zamiaru epickiego[10].
W Panu Tadeuszu znalazły się też "intencjonalne" – jak pisze Tadeusz Sinko – cytaty z polskiego tłumaczenia Iliady, którego autorem był Franciszek Ksawery Dmochowski, a którego Mickiewicz czytał w młodości. Są to trzy dwuwersy: pierwszy, pochodzący z Iliady brzmi tak:
I z boku wedle wnętrza szatę mu przewierci
Schylił się zręcznie Parys i wydarł się śmierci[14].
W poemacie Mickiewicza czytamy:
Uderza w dno gitary, na wylot ją wierci,
Schylił się na bok Ryków i tak uszedł śmierci.[15]
Inny cytat tłumaczenia Dmochowskiego brzmi tak:
Ten łuk napina Pandar i do ziemi chyli,
Wierni go towarzysze tarczami okryli.[14]
W Panu Tadeuszu natomiast, major Płut, widząc Tadeusza przed swym batalionem, namówił Gonta, by zastrzelił bijącego się z Rykowem Polaka:
Gont odwodzi karabin, zamyka się chyli,
Wierni go towarzysze płaszczami okryli.[16]
Trzeci cytat pochodzi z samego początku ks. II Iliady:
Inni spali bogowie i ziemscy rycerze
Oczu tylko Jowisza sen słodki nie bierze.[14]
Mickiewicz przeniósł to do swojego poematu w następujący sposób:
Spali: gospodarz domu, wodze i żołnierze,
Oczu tylko Wojskiego sen słodki nie bierze.[17]
Pigoń twierdzi[18], że to zapożyczenie ma na celu wywołać efekt humorystyczny (zestawienie osobistości i zatrudnień: Jowisz strudzony biegiem spraw ludzkich, Wojski – przygotowaniem obiadu).
Epopeja Mickiewicza rozpoczyna się porównaniem utraconej ojczyzny do utraconego zdrowia oraz porównaniem cudu, dzięki któremu emigranci polscy mają powrócić na łono kraju z cudownym ocaleniem poety w dzieciństwie za sprawą modłów jego mamy do Matki Boskiej. Porównania tego typu są w Panu Tadeuszu najczęstszym tropem poetyckim. Kilka z nich ma swoje źródła w poezji antycznej – i tak np. w księdze V, kiedy Telimena robi wymówki Tadeuszowi, ten ucieka Jak szczupak, gdy mu oścień skróś piersi przekole, / Pluska się i nurtuje, myśląc, że uciecze, / Ale wszędzie żelazo i sznur z sobą wlecze (w. 238 i nast.). Sinko dopatruje się w tym fragmencie[19] Wergiliuszowego porównania (Eneida IV 69–73), użytego tam w zastosowaniu do królowej Dydony w następującej sytuacji: królowa Kartaginy zakochała się gwałtownie w bawiącym u niej w gościnie Eneaszu, lecz pomna ślubów złożonych po śmierci męża, że już nigdy nie wyjdzie za mąż, stara się stłumić swój nowy afekt, choć siostra jej, Anna, zachęca ją do poślubienia bohaterskiego przybysza w imię dobra państwa zagrożonego przez sąsiadów i radzi gniew bogów spowodowany złamaniem ślubów przebłagać obfitymi ofiarami. Niestety, ofiary królowej nie uspokajają:
Płonie Dydo, nieszczęsna wskroś i przez gród cały
Błąka się, niby łania trafiona od strzały,
Którą gnając przez Krety gaje, niespodzianie
Przeszył pasterz i lotny zostawił bełt w ranie,
Nieświadom – ona w lasach, po górach się wspina
Dyktejskich, lecz w jej boku śmiertelna tkwi trzcina[20].
Mickiewicz, ze względu na scenę Telimeny z Tadeuszem w ks. VIII (wersy 424–531) nazwał ją w streszczeniu księgi "Nową Dydoną", wskazując tym samym wzór. Pigoń, objaśniając to streszczenie, napisał: poeta używa tego określenia o Telimenie, by humorystycznie przedstawić jej udaną rozpacz po utracie Tadeusza, a nawet udawany zamiar samobójstwa (VIII, 488)[18] oraz scena rozmowy Tadeusza z Telimeną, choć poeta po wzór jej odsyła do Eneidy, ma swój odpowiednik, dość szczegółowy, w rozmowie Rynalda z Armidą w Gofredzie Tassa[21].
Mickiewicz w Panu Tadeuszu zastosował także zabieg strukturalny, który Alicja Stępniewska nazywa "samoujawnieniem"[22]. Polega on na wewnętrznej przemianie bohatera, wyprowadzającej go ze stanu grzechu, a kierującej ku oczyszczeniu (katharsis). Taka przemiana nie przychodzi nagle, ale jest wynikiem głębokich przemyśleń bohatera, długich wahań i rozterek. Przeważnie też samoujawnienie występuje dopiero pod koniec życia. Pierwszym poetą, który użył takiego chwytu literackiego był Homer (Odyseja), dlatego też taką strukturę nazywa się homerycką. Stanowiła ona motyw widoczny zwłaszcza w późniejszych greckich tragediach (Król Edyp, Elektra).
W Panu Tadeuszu tytuł wyraźnie wskazuje czytelnikowi, że główną i pierwszoplanową postacią poematu ma być Tadeusz. Jednakże w trakcie lektury okazuje się, że oprócz niego pojawia się bardzo wiele innych postaci, równie jak on ważnych, a nawet ważniejszych. Na plan pierwszy wysuwa się zwłaszcza tajemniczy ksiądz Robak, który stale budzi zaciekawienie czytelnika: nie wiadomo kim jest, dlaczego pojawia się zwłaszcza w ważnych momentach akcji oraz dlaczego jest tak silnie związany z rodziną Sopliców. Odpowiedzi na te pytania pojawią się znacznie później, kiedy następuje "samoujawnienie" księdza. A przez cały czas autor sygnalizuje tylko pewne wątki z biografii postaci, aby dać czytelnikowi powód do snucia hipotez. Mickiewicz zastosował w ten sposób technikę ciągłej retardacji rozpoznania, inaczej mówiąc: rozkładania aktu rozpoznawczego na szereg migawkowych obrazów, które mogą nasuwać jakieś przypuszczenia czytelnikowi. Cel główny samej retardacji to wywołanie napięcia akcji, aż do kulminacyjnego rozwiązania zagadki: Jam jest Jacek Soplica[23] – mówi ks. Robak do Klucznika. Następuje skrucha, wyznanie win i przebaczenie, które stanowią – jak twierdzi Stępniewska[24] – wielką analogię do końcowej sytuacji w Iliadzie, gdzie Achilles z trudem przebacza Hektorowi zabójstwo Patroklosa, swojego najlepszego przyjaciela. Na takiej samej zasadzie Gerwazy przebacza Jackowi Soplicy zabójstwo Stolnika. W ten sposób też poeta zużytkował w akcie konania księdza Robaka dwa rozwiązania strukturalne – jedno z Iliady, drugie z Odysei. Samoujawnienie Odysa jest wzorem dla samoujawnienia Jacka, przebaczenie Hektorowi przez Achillesa jest natomiast modelem dla przebaczenia Jackowi przez Gerwazego.
Przekłady na języki obce[edytuj]
Poniżej przedstawiono tabelę zawierającą listę przekładów Pana Tadeusza na języki obce[25].
Język przekładu↓ Data pierwszego
wydania↓ Tłumacz(e)↓ Uwagi↓
angielski 1885 Maude Ashurt Biggs, George Rappal Noyes, Watson Kirkconnell, Kenneth Mackenzie
bułgarski 1901 Efrem Karanov, Christo Kessiakov, Błaga Dymitrowa
białoruski 1929 Bronisław Taraszkiewicz
chiński 1955 Sun Yun Przekład z tłumaczenia angielskiego
chorwacki 1893 Tomislav Maretić
czeski 1882 Eliška Krásnohorská; Erich Sojka
duński 1958 Waldemar Roerdam
esperanto 1918 Antoni Grabowski
fiński 1921 V. K. Trast
francuski 1844 Krystyn Piotr Ostrowski i E. Haag, Charles de Noir-Isle, Wacław Gasztowt, Paul Cazin
gruziński 1953–1955 W. Ugrechelidze Ugorski
hebrajski 1921 Josef Lichtenbaum
hiszpański 1885 Leon Medina
japoński ok. 1930 Asadori Kato przekład prozą z języka angielskiego
kaszubski 2010[26] Stanisław Janke[26]
litewski 1924 Antonas Valaitis, Konst. Šakenis
łotewski 1964 Jāzepo Osmanis
niemiecki 1836 Richard Otto Spazier, Albert Weiss, Zygfryd Lipiner, Carl August von Pentz (Walter Panitz), Hermann Buddensieg, Engelbert Rehbronn (w formie dramatu)
rosyjski 1875 N. Berg, W. G. Bieniediktow, S. Mar (Aksenowa), Muza Pawłowa
rumuński 1956 Miron Pradu Paraschivescu
serbsko-chorwacki 1951 Dżordże Saula
słowacki 1962 Rudolf Skukálek
szwedzki 1898 Alfred Jensen, Ellen Wester
ukraiński 1927 Maksym Rylski
węgierski 1957 Ewa Sebök
włoski 1871 Arigo Boito, Clotilde Garosci
jidysz 1939 D. Königsberg
Adaptacje[edytuj]
Najbardziej znane adaptacje:
pełny tekst, czytają:
Aleksander Bardini, Andrzej Szczepkowski, Andrzej Łapicki, Tadeusz Łomnicki, Marian Wyrzykowski, Jan Świderski, Wieńczysław Gliński, Gustaw Holoubek, Mieczysław Milecki, Janusz Warnecki, Jan Kreczmar, Ignacy Gogolewski. Dostępny na 12 CD.
Pan Tadeusz – film z 1999 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy
"Zakochany Pan Tadeusz" – CD z 1999, zawiera 12 fragmentów recytowanych przez Michała Żebrowskiego i "Wspomnienie" z Anną Marią Jopek.
23 marca 1998 r. Polskie Radio zorganizowało "Maraton z Panem Tadeuszem". W czasie czternastu godzin znani polscy aktorzy: Gustaw Holoubek, Krzysztof Kowalewski, Anna Seniuk, Krzysztof Gosztyła, Wiktor Zborowski, Joanna Trzepiecińska, Olgierd Łukaszewicz, Krzysztof Kolberger, Zbigniew Zapasiewicz, Jan Englert, Krzysztof Kołbasiuk, Andrzej Seweryn oraz Jerzy Trela (Epilog) przeczytali cały poemat. Maraton wyreżyserował Janusz Kukuła.
Ciekawostki[edytuj]
Mało znanym faktem jest to, że istnieje też poemat Pan Tadeusz autorstwa Juliusza Słowackiego. Fragmenty tego dzieła są dostępne w Polskiej Bibliotece Internetowej[27]. Opublikowanie tych fragmentów w 2004 r. było powodem licznych zgłoszeń do PBI o popełnionym błędzie przypisania Pana Tadeusza Słowackiemu[28].
99 tysięcy złotych zapłacił nieznany kolekcjoner za egzemplarz pierwszego, paryskiego wydania Pana Tadeusza z 1834 roku. Książka została wylicytowana na aukcji internetowej w 2009 roku. Jest to jak do tej pory najwyższa kwota, jaką zapłacono za polską książkę. Na świecie istnieje tylko ok. 1000 egzemplarzy tego wydania[29][30].
Rękopis "Pana Tadeusza"
Hebanowa szkatułka z rękopisem "Pana Tadeusza"
Zobacz też[edytuj]
Michał Elwiro Andriolli – twórca ilustracji do Pana Tadeusza (1879-1882)
XIII Księga Pana Tadeusza
Pan Tadeusz w serwisie Wolne Lektury
Commons in image icon.svg
W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
fotografie rękopisu "Pana Tadeusza"
Przypisy
↑ Stanisław Pigoń: Wstęp. W: Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980, ss. XV. ISBN 83-04-00446-1.
↑ Stanisław Pigoń: Wstęp. W: Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980, ss. XVI. ISBN 83-04-00446-1.
↑ Rękopis dzieła, sprzedany w 1871 Stanisławowi Tarnowskiemu przez syna Adama Mickiewicza, Władysława znalazł się w lwowskim "Ossolineum" w charakterze depozytu zdeponowany tam w 1939 przez Artura Ranowskiego, spadkobiercę Tarnowskiego, trafił po wojnie do wrocławskiego Ossolineum i tu – wciąż jako depozyt – przechowywany był do 1999. Wówczas, z inicjatywy dyrektora Ossolineum, Adolfa Juzwenki i prezydenta Wrocławia, miasto zakupiło manuskrypt za 200 tys. dolarów na własność i przekazało go do Ossolineum na stałe. Na rok 2013 planowane jest otwarcie w jednej z kamienic wrocławskiego Rynku specjalnie zaadaptowanego Muzeum "Pana Tadeusza".
↑ Stanisław Pigoń: Wstęp. W: Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980, ss. XVII. ISBN 83-04-00446-1.
↑ Bogusław Bednarek: Epos europejski. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2001, s. 355. ISBN 8322921829.
↑ Stanisław Pigoń: "Pan Tadeusz": wzrost, wielkość i sława. Studium literackie. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN, 2001, s. 237. ISBN 8387893501.
↑ M. Szyrocki, B. Zakrzewski: Wilhelm Häring o Panu Tadeuszu. W: Mickiewicz. Sympozjum w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Andrzej Podgórski (red.). Lublin: Wydaw. TN KUL, 1979, ss. 231, 236. [cytat za:] Bogusław Bednarek: Epos europejski. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2001, s. 355. ISBN 8322921829.
↑ Bogusław Bednarek: Epos europejski. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2001, s. 356. ISBN 8322921829.
↑ Stanisław Pigoń: "Pan Tadeusz": wzrost, wielkość i sława. Studium literackie. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN, 2001, s. 295. ISBN 8387893501.
↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Tadeusz Sinko: Mickiewicz i antyk. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1957, s. 397.
↑ Stanisław Windakiewicz: Prolegomena do "Pana Tadeusza". Kraków: Gebethner i Wolff, 1918.
↑ Tadeusz Karyłowski. Wpływ Eneidy na Pana Tadeusza. „Przegląd Powszechny”, 1925. Warszawa.
↑ Stanisław Pigoń: Wstęp. W: Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1994, ss. XLVII. ISBN 8304040182.
↑ 14,0 14,1 14,2 [Cytaty za:] Tadeusz Sinko: Mickiewicz i antyk. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1957, ss. 399–401.
↑ Pan Tadeusz, Księga IX, w. 313–314.
↑ Pan Tadeusz, Księga IX, w. 655–666.
↑ Pan Tadeusz, Księga XI, w. 99–100.
↑ 18,0 18,1 Stanisław Pigoń: (przypisy). W: Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1994, s. 354. ISBN 8304040182.
↑ Tadeusz Sinko: Mickiewicz i antyk. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1957, s. 413.
↑ Publiusz Wergiliusz Maro: Eneida. Tadeusz Karyłowski (tłum.). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980, s. 99. ISBN 8304000113.
↑ Stanisław Pigoń: (przypisy). W: Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1994, s. 379. ISBN 8304040182.
↑ Alicja Stępniewska: Mickiewicz w kręgu Homera: struktura epicka "Pana Tadeusza". Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, 1998, s. 34. ISBN 8322807929.
↑ Pan Tadeusz, Księga X, w. 459.
↑ Alicja Stępniewska: Mickiewicz w kręgu Homera: struktura epicka "Pana Tadeusza". Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, 1998, s. 95. ISBN 8322807929.
↑ Wstęp. W: Pan Tadeusz. Stanisław Pigoń. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980, ss. CXXXI-CXXXII. ISBN 83-04-00446-1.
↑ 26,0 26,1 Jarosław Zalesiński: "Pan Tadeusz", wielki poemat Mickiewicza po kaszubsku (pol.). Dziennik Bałtycki, 2010-11-02. [dostęp 2010-11-08].
↑ Urywki poematu Juliusza Słowackiego Pan Tadeusz w zasobach PBI (pol.). [dostęp 30 grudnia 2008].
↑ Anna Meller: PBI: Ministerstwo wyjaśnia (pol.). [dostęp 30 grudnia 2008].
↑ ksiazka.net.pl: Pan Tadeusz" na licytacji kupiony za 99 tysięcy złotych (pol.). [dostęp 22 lutego 2008].
↑ iik.pl: „Pan Tadeusz” za…. 99 tys. zł (pol.). [dostęp 22 lutego 2008].
Kirchröder Str. 87
<frytol> ej to nic....
<frytol> ja w liceum
<frytol> siedzialem przed kompem do 5-6 rano
<frytol> szedlem do szkoly
<frytol> wracalem i spalem od 16 do 21-22
<frytol> no i tak przez pare miesiecy
<frytol> no i standard
<frytol> wracam jakiegos dnia
<frytol> i w kime
<frytol> i nagle ktos mna trzesie
<frytol> budze sie
<frytol> a tu swiatlo prosto w oczy
<frytol> ojciec mnie trzyma
<frytol> a mama swieci latarka w oko...
<frytol> i 'nie rozszerzaja mu sie!!!'
spoiler start
ahh ten bash :)
spoiler stop
Por favor, nomanténgase alejado de las puertas
Tłumaczyłem sobie jedną wypowiedź :P
Jeśli zastanawiacie się, jak oni się w ogóle znaleźli obok radioaktywnego jeziora z aligatorami, to najwidoczniej nie macie pojęcia, jak działa miłość
JJ
lol
transparentne szkło
POD moim było "Nie jestem obrażona , po prostu jest mi przykro "
Co najlepsze jestem chłopakiem.... ktoś korzystał z mojego lapka ? xD
Kliknij tutaj , aby pobrać i rozpocząć grę. Wymaga instalacji aplikacji Steam Steam.
Oferta kończy się w poniedziałek o 19:00 czasu środkowoeuropejskiego.
Co się kryje pod twoim ctrl+v
Co się kryje pod twoim ctrl+v
Składniki potrzebne do przygotowania przepisu "Łatwy przepis na gofry":
2 szklanki mąki
2 szklanki mleka
2 jaja
6 łyżek oleju
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1 łyżeczka cukru
szczypta soli
Żółtka oddzielić od jaj. Zmiksować żółtka, mleko, mąkę, proszek do pieczenia, olej i sól na jednolitą masę. Białka ubić na sztywno i wymieszać z ciastem. Piec w rozgrzanej gofrownicy do osiągnięcia pożądanego koloru (na rumiano: 2-3 minuty) i podawać z ulubionymi dodatkami.
Smacznego (to ode mnie :P )
My dear Sixsmith, i'm in desperate need of your help. I got hooked on a journal written in 1849 by a dying boy during the voyage from the Pacific Isle to San Francisco. Half the book is missing. It's completely killing me - a half finished book is, after all, a half finished love affair.
51
22
Miejsce zbiórki Poziom 10
Zarządzanie
Przegląd
Wyślij jednostki
Symulator walki
Lista grabieży
Oddziały wychodzące (2)
Igloo Wyzwanie (-23|-24)
(-31|-28)
‎
Jednostki 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1
Przybędą w 0:27:35 godz.o 23:13:06 godz.
Igloo Atakują niezajętą oazę(-32|-202)‎
(-31|-28)
‎
Jednostki 0 60 0 48 0 0 0 0 0 0 0
Przybędą w 11:15:32 godz.o 10:01:03 godz.
Oddziały w tej osadzie i jej oazach (2)
Igloo Własne jednostki
(-31|-28)
‎
Jednostki 132 0 21 0 37 0 0 0 0 0 0
Utrzymanie 248 na godzinę
Natura Jednostki gracza Natura
Jednostki 12 11 0 7 11 8 7 0 0 0
Utrzymanie 0 na godzinę zawróć
Bee29
GAN BZiK
Osady:
Igloo
Village
Strona główna Forum Linki FAQ - Answers Regulamin Kontakt
© 2004-2012 Travian Games GmbH
Czas serwera: 22:45:31 godz.
1
4103
Plus
11978/21400
17035/21400
15101/21400
9802/11800
378
Igloo
Zadowolenie: 100%
ekhm...sporo tego bylo ;)
/watch?v=Vzue74y7A84
Sasha Grey
Potrzebuję kupić grzałki do piekarnika SEVERIN. Grzałka 350mm średnicy 6.7mm 115V 400W
http://us.cpuwarsthegame.com/ hahahah że akurat to :) Koledze linka podsyłałem i sam już o tym zapomniałem, swoją drogą CPU WARS !!! Świetny pomysł :D
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=ObKL11A4W0U
Hmm... To chyba z tego Golowego wątku... :D
Conjunctivitis (also called pink eye or madras eye) is inflammation of the conjunctiva (the outermost layer of the eye and the inner surface of the eyelids).It is most commonly due to an infection (usually viral, but sometimes bacterial) or an allergic reaction.
kurz
SELECT * FROM ( SELECT ROW_NUMBER() OVER (ORDER BY ids ASC) AS ROW_NUMBER, data, timestamp FROM geo_refs ) tmp_geo_view
Hmmm, ciekawe, nie pamietam zebym to kopiowal, pisalem na pewno, ale skad to w schowku?
"Miecz przeznaczenia ma dwa ostrza, tym tępym jesteś ty"
Masz iść na mszę i bardzo ładnie się za mnie i moje kupony w STS-ie pomodlić !
Wyszło mi to: <link rel="stylesheet" type="text/css" href="style.css" />
Q: How is clothing going to work in regards to Hero/Survivors/Bandits?
A: We haven't decided on a final implementation because obviously with the customizable clothing that could throw a spanner in the works as you are forcing someone to wear bandit clothing when they really want to wear a hoodie etc so it's how we implement that. One of the ideas we have thrown around is blood on the hands or clothing.
Q: Have you decided if Utes is going to be added and how big is Chernarus+?
A: No, there hasn't been a decision made on Utes yet. Chernarus+ is roughly the same size, all of the changes are done within the actual landscape of Chernarus (new areas, balancing existing towns and fixing problems with the existing buildings)
Q: Have you ever thought about taking things from Wasteland such as missions?
A: We want to have something for players to do as sort of an end game, the problem is how can we do that within server limitations. Wasteland has base building but because that is done above ground it means an ever increasing number of items are saved to the server which eventually starts to lag down the server. It's really how we achieve an end-game without affecting everything else. We have spoken about instanced underground base-building as an idea and that's something we are yet to decide on, so like on Skyrim you've got your main land and when you go into a dungeon there is a separate loading time for that, it's a separate world space which would eliminate the problem with items. That's one idea but it's not something we are going to be looking at until the second half of the year really.
Q: Engine optimization - Are you still going to lose a lot of FPS in cities/buildings?
A: I would say that the impact is going to be significantly decreased as all the zombies are going to be spawned in at the start now. That's something we have been trialing Which means rather then your client having to spawn them into cities it's done by the server.
Q: In the latest mod patch, driving through cities even spawns zombies. Is that something you have been thinking of doing or will all zombies be spawned when the server starts?
A: We have not tackled vehicles yet because we want to primarily launch with your character, guns and things so vehicles will probably be in one of the updates after we launch the initial alpha. They might be in for the initial release but that depends on when we do the initial release so it['s not set in stone. As for the lag Zombies in the mod currently use the same skeletons as players, meaning the animations can cause more lag. So we what we have done is redesigned the skeleton so it's more efficient so hopefully that will help with some of those problems.
Q: What are you doing to prevent scripters/hackers?
A: Currently the two main methods being employed are using VAC, which means they will have to create a new steam account to rebuy the game, the other method is our new client-server architecture which puts more onus on the server to check data rather then it being done by clients. Also, using steam We can also ensure people don't load unverifed files in at the same time. Inevitably though there will always be some hackers in DayZ.
Q: Diseases, what are you thinking, what can you catch, how do they transfer etc
A: Diseases will be done like they happen in real life to some extent. All diseases start of with what's called a latent reservoir which is where the disease is kept, for example they believe H5N1 (Bird Flu) started off with bats I think, bats/mice/rats/watersources etc. So we can start a virus on one server from one water source, say Cholera. Anyone who uses that water source will have a chance of being infected who can then pass it on to other water sources. They can also infect other players through bodily contact if the virus spreads that way. Even if that player uses medicine to cure it, someone else could go to that latent reservoir and still pick it up and spread it around as well.
Q: Are servers going to be connected on a single hive?
A: Our intention is to start off with just a public hive and all servers will connect to that and we will see how that goes.
Q: Is there no way to get alpha access for the standalone?
A: Not at the moment, the alpha codes aren't just alpha copies, they also give you a free copy of the game, they are exactly the same as the copies you will buy on steam so we are giving them to people who have helped out with the mod. Testing at the moment really isn't anything exciting anyway, it involves connect and then disconnecting from a server.
Q: You have mentioned the initial version of the game is an alpha and then over time will add more content, is that correct?
A: We will be adding regular updates to add or improve things in the game, more weapons, clothing, vehicles, lots of things like that. We will be able to settle down into fairly regular updates once the alpha is released.
Q: You have mentioned you are going to focus more on civilian weapons, are you going to spawn with anything or will it be similar to the mod?
A: I think the system will still spawn you with very little, as for military weaponry and rifles, there will still be hunting rifles. There may still be sniper rifles I'm not sure which military weapons we are directly keeping though at the moment. All the weapons will be redone so we can improve the sounds/models and things like that.
Q: Are heli crashites going to stay in the game, giving players a chance to find high-end military loot?
A: As mentioned we want to redo all of the weapons in the game. We have less weapons but with more customization, attachments etc. For example you can have an AK with a fixed stock, skeleton stock, folding stock, grenade launcher, torch, laser, kobra sight etc. So there are more variations for people to swap between rather then two versions of the AK and two versions of the M4.
Q: Will you be able to find these attachments?
A: Yeh, we haven't decided on the spawn rates yet though, I imagine it would be fairly rare to find scopes but when you find those your weapon becomes more personalised. So there is more likely going to be less 50 calibre rifles and more bolt action, semi automatic rifles and handguns etc. As we said all the magazines now store information on then, so you could find an magazine with 2 bullets in it or you can empty bullets out of one. As to how far we go with that is something that we hasn't been finally decided. I'd like to see you be able to take every bullet out of a magazine except for one so someone can see the magazine, picks it up and then finds out there is only one bullet. We want to be fairly intuitive with that for example you can share 9mm bullets between guns that use the same calibre.
Q: Will zombies be a real threat so you can't just hide in a bush and they disappear?
A: It depends on what improvements we can make to the AI and how many zombies we can spawn in on the server so I'd say it's best to wait and see for that one.
Święto wniebowzięcia