Forum: George R.R. Martin i nie tylko - wielcy pisarze fantasy i SF cz. CCXVII

Jamminsession => a co ma jedno wspolnego z drugim??! Znaczy, ze jak kupujesz czytnik to wymogiem jest spalenie biblitoeczki?
Sorry ale to co piszesz uderza mnie jako kompletny kretynizm.

Ja mam calkiem niezla biblioteczke w domu, ksiazki kupuje praktycznie kazdego tygodnia - co nie zmienia faktu , ze mam rowniez kindla z kilkaset ksiazkami na nim. Uwielbiam prawdziwe ksiazki - ale w podrozy (Szczegolnie dlugiej) przegrywaja z czytnikami - nawet nie o cala dlugosc, to zupelnie nie ta liga.

"Perfekcyjną" odpuść, to Dukaj level hard. "Inne pieśni" albo "Extensa" są chyba niezłe na początek, ew. opowiadania. Zbiory "Król bólu", "W kraju niewiernych" czy różne wersje z "Xavrasem Wyżrynem". Można też zacząć od sieciowej nowelki "Starość aksolotla", choć to akurat mało wymierny przykład jego twórczości.

W tym wątku rozmawiamy o pisarzach fantasy i sf, choć zdarzają się również przedstawiciele literatury pięknej. Jeśli czytałeś jakąś ciekawą książkę - napisz o niej. Można też przeczytać coś ciekawego o komiksach. Integralną częścią są także dyskusje batalistyczno-militarne :)

Aha - proszę się nie bać tego Martina w tytule ;-PPP

Strony, które każdy fantasta znać powinien:

Serwisy informacyjne:
http://katedra.nast.pl - Katedra
http://www.gildia .pl - Gildia (trzeba sobie wpisać do przeglądarki)
http://www.polter.pl - Poltergeist
http://www.aleja-komiksu.pl/ - Aleja komiksu
http://www.serwis-komiksowy.pl/ - Wielkie Archiwum Komiksu
Magazyny literackie:
http://www.esensja.pl - Esensja
http://www.fahrenheit.eisp.pl - Fahrenheit
Inne:
http://www.biblionetka.pl - netowa baza danych o książkach
http://www.plan9.art.pl - amatorskie filmy, mamy tam "swojego" człowieka czyli Garretta
http://www.radiorivendell.com - radio internetowe
http://www.steampunk.republika.pl/ - dla miłośników Steampunka
http://www.baen.com/library/ - bezpłatne ebooki wydawnictwa Baen
http://www.sfsite.com - recenzje i opisy
http://www.sffworld.com - recenzje i opisy
http://hitalia.rotfl.eu.org/ - historia zapoczątkowana w Feniksie
Strony czasopism:
http://www.fantastyka.pl/ - Nowa Fantastyka
http://www.science-fiction.com.pl/ - Science Fiction, Fantasy i Horror
http://www.locusmag.com - Locus
Strony pisarzy:
http://www.georgerrmartin.com - strona autora z tytułu wątku.
http://www.malazanempire.com - strona o cyklu Stevena Eriksona
http://www.sapkowski.pl - chyba nie trzeba przedstawiać
Grafiki:
http://www.imagenetion.com
http://republika.pl/artarka_top
http://www.artfan.net
http://www.fantasya.net
http://www.fantasygallery.net

POPRZEDNI WĄTEK: https://www.gry-online.pl/S043.asp?ID=13737667&N=1

Po pierwsze primo chciałbym zwrócić uwagę na funkcjonalność i rozbudowaną strukturę hełmu rudowłosej wojowniczki z grafiki.

Po drugie primo przeczytałem "Pół wojny" Abercrombiego, czyli finał jego (teoretycznie) młodzieżowej trylogii. Jest nieźle, typowo słodko-gorzko dla tego autora, chociaż moim zdaniem nieco przekombinował w końcówce i wyciągnął zbyt wiele królików z kapelusza.

Po trzecie primo w ramach relaksu poczytuję kolejnego Dresdena ("Martwy rewir"). Ta seria ma coś, co mnie wciąga, chociaż obiektywnie rzecz biorąc jest to dość schematyczne urban fantasy.

Po czwarte primo czytam także "Diasporę" Egana - i tutaj już szare komórki muszą się wysilić. Pomysły sf zacne, ale z fabułą na razie przeciętnie - czyli w zasadzie to, czego po Australijczyku należy się spodziewać. Ale jeszcze dużo przede mną.

Ja wczoraj skończyłem "Pól wojny", zdecydowanie najsłabsza z trylogii. I jakoś w tej części nagle zaczęły mi przeszkadzać drewniane dialogi.

Mi seria "Pół ..." zupełnie nie podeszła. Za młodzieżowa, za banalna, za ..., itd.

Moim zdaniem z "Pół wojny" i całym cyklem nie jest tak źle, chociaż faktycznie kończyłem z poczuciem rozczarowania - a to pojawiło się w końcówce, bo do połowy myślałem, że to będzie najlepsza część.

Najbardziej rozczarowały mnie:

Shadowmage => ja jestem do tylu ostatnia czesc - Skin Game. mam to samoe z Dresdenem - generlanei to jest cholera slabe ;) ale jakos tak cos mnie przyciaga i czytam ;)

Nie określiłbym Dresdena słabym (no, chyba że coś się diametralnie zmieniło w późniejszych częściach). To raczej udana kombinacja mało oryginalnych motywów: trochę akcji, trochę kryminału, ewoluująca postać głównego bohatera, a do tego magia i zagadki. Arcydzieło to nie jest, ale w swojej kategorii jedna z wyróżniających się pozycji prezentująca poziom, którego wielu nie jest w stanie osiągnąć.
A tak poza tym to trochę jak z serialami typu Supernatural: niby ciągle to samo, niby wiadomo, że już nie zaskoczą... ale ogląda się te kilka(naście) sezonów.

Shadowmage---->no nie wiem, żona po 3 odcinkach pierwszego sezonu "Supernatural" powiedziała dość(pamiętam że to było jakieś Yeti czy inny człowiek lasu), podobnie jak po 3 odcinku nowego X-Files, mimo że ogólnie uwielbia historie niesamowite i horror, SF też, choć mniej. Mamy czas wieczorem na wspólne obejrzenie 1-2 odcinków seriali, więc musimy się dostroić razem. Tak naprawdę z ostatnich seriali to jesteśmy zgodni tylko w oglądaniu "Walking Dead" numer 1, "Gry o tron" numer 2 i co trochę dziwi nas obojga "The 100" numer 3. Moim zdaniem czasem chyba za szybko rezygnujemy z pewnych seriali.

Walking Dead? przeciez tego g.... sie nie da ogladac to juz wole Supernatural sezon 100.

Supernatural to był tylko taki przykład (pierwsze 10-12 odcinków faktycznie słabe, ale potem leci z górki przez 4-5 sezonów, potem to już siła rozpędu, ale oglądałem chyba do połowy 10). A co do Żywych trupów, to się zgadzam z Tzymische :)

no cóż, każdy może mieć swoje zdanie, dlatego jest ciekawie na świecie-no ja i żona nie możemy się doczekać na kolejny odcinek czy sezon i jeszcze żaden serial tak nam się nie podobał jak ten...w sumie sprawdzając oglądalność to nie jesteśmy osamotnieni w ocenie...i proszę nie piszcie o "milionach much" bo to bzdura jest tak naprawdę

Ależ nie bierz tego do siebie. Muchy nie biorą:)

A na poważnie to pewnie, że są różne gusty i tylko o to chodziło. A że mamy różne, to już na gruncie literatury ustaliliśmy.

Ja mam mala tolerancje na idiotyczne scanariusze. Caly ten 'plot' z gubernatorem czy jak mu tam bylo - w ktorym mniej wiecej calosc mozna podsumowac :
- hej mamy cie
- puscie mnie
- okej ale obiecaj ze nas nie zaatakujesz
- obiecuje
- jestes wolny
..
..
..
Atakuja nas! - jak to, przeciez obiecal...

Na tym sie po prostu poddalem ;)

Tzymische ====> Przesadzasz :p Po prostu, życie :D Życie w świecie zombiaków ;)

Yans => mozliwe, ale poziom (Tego co widzialem - moze sie zmienilo) byl tak niski, ze mialem wrazenie, ze przecietny scenarzysta pracujacy czy nim mial 17 lat i grzywke zaslaniajaca oczy ;)

Nie zwalajmy wszystkiego na scenarzystów. Pierwowzór komiksowy też nie jest bez wad (chociaż o niebo lepszy). Poza tym z konwencją zombie jest tak, że albo się jaką kupuje, albo nie. Mnie zawsze przyprawia o wybuchy śmiechu jak żywe trupy szybko i bezgłośnie pojawiają się za plecami bohaterów :)

Tzymische---> no i widzisz, ja zawsze myślałem, że by nadal interesować się komiksami w wieku 17 lat musiałbyś mieć grzywkę zasłaniającą oczy....wiem że wrednie i niesprawiedliwie, ale Twoje totalnie autorytatywne posty zaczynają mnie powoli denerwować. Rozumiem że dany gatunek ci się nie podoba, albo jak sądzę sprofanowano jedną z Twoich ulubionych serii komiksowych(znowu), więc zawsze to będzie dla Ciebie gówno, mimo tego że serial bije rekordy popularności-druga pod tym względem "Gra o tron", którą też bardzo lubię ma o połowę mniejszą oglądalność. Mam zupełnie inne zdanie o jakości tego serialu(nie ma nawet w nim takich scen jak wspomniał Shadowmage), ogląda się go rewelacyjnie i używanie ciągle słowa "gówno" zaczyna mnie mierzić. Możesz czegoś nie lubić ale może wstrzymaj trochę z z tym tonem bo razi strasznie. To tak samo jak ja bym non stop wyśmiewał czytanie przez Ciebie komiksów, co byłoby nieporozumieniem i bez sensu, albo np powieści Heinleina(które też lubię) jako totalne gówno. Może po prostu więcej pokory...bo co innego jak ktoś pisze że nie lubi, albo mu się nie podoba, a co innego określać mianem gówna i to wielokrotnie coś co wiele osób bardzo lubi i uważa za całkiem nieźle nakręcone i zagrane.

Jak to nie ma? A akcja na farmie? :)

A pomijając gusta przestań się zasłaniać ciągle popularnością i oglądalnością, bo to słabe jest.

Shadowmage---->podaj mi odcinek chętnie sprawdzę, ale nawet jak na 6 sezonów będzie tylko jedna taka scena to super o nim świadczy. Dlaczego mam nie pisać o popularności? Czy to oznacza, że tylko można chwalić niszowe filmy i jak jest coś popularne i ma dużą oglądalność jest z gruntu złe? Zawsze mnie to wkurwiało, coś co jest popularne, nie może być z definicji dobre... a gówno, będę popierał zawsze takim argumentem, bo to oznacza, że nie jestem osamotniony w ocenie danej produkcji. Pewnie że czasem coś mi się podoba co nie jest zbyt popularne: za najlepszy film SF uważam "Blade Runner", a książkę "Ubik" Dicka i wiem że nie jestem w większości i mi to zwisa i powiewa, tak samo jak to, że uważam Walking Dead" za najlepszy serial jaki dotąd oglądałem. Po prostu nie lubię jak ktoś niszczy totalnie coś co mi się podoba...bo lubić tego nie musi.

PS. Nawet na przekór dodam: Roten Tomatoes 90%, IMDB 86%, Filmweb 80%(co mnie nie dziwi bo zawsze Polacy będą największymi malkontentami :P)...myślę że jak na serial to całkiem nieźle

Myślę, że chodzi o to, że "popularność" nie jest jednoznaczna z "jakością" i jako taka jest dosyć słabym argumentem.
Poza tym, mowa o indywidualnym guście, więc jakie znaczenie w dyskusji ma to, czy coś się podoba tylko Tobie, czy Tobie i milionowi innych ktosiów?

koobun---->zgadzam się nie ma, ale też nie do końca jest słabym argumentem. Drugiego zdania nie rozumiem dokładnie, mój zarzut dotyczy wyłącznie tego by nie marginalizować poglądów, szczególnie jeśli dotyczy to czegoś, co jest bardzo popularne...i mam na myśli to, że jak ktoś napisze "gówno" to też spoko, ale jak napisze to trzy razy z rzędu, to jako fan danej produkcji nie mogę nie zareagować. Myślę że chodzi mi głównie o tolerancję dla czyichś gustów, nieważne jak są odległe od naszych....żeby ich nie niszczyć raz za razem z uporem godnym maniaka.

Dlaczego? Bo robisz to (i nie tylko ty) po raz kolejny, a wolę jednak w dyskusji argumenty jakościowe a nie ilościowe :D Znaczy wolałbym wiedzieć dlaczego tobie się coś podoba, a nie że "podoba się tak jak podoba się innym". Rzucanie ocenami z serwisów też zaliczam do tej samej puli argumentacji. Może jestem przewrażliwiony, ale siedząc trochę w tej branży ciągle czytam PR-owe wypociny chwalące książki/filmy/seriale/itp., w których to jest właśnie główne przesłanie.
W każdym razie dowiedziałem się od ciebie na razie:
- że podoba się twojej żonie
- że może ci się coś podobać, skoro inni lubią rzeczy dla ciebie infantylne
- że miliony chwalą
- że ma dobre oceny
Jedyne w zasadzie, co się odnosi do twojej opinii, to "że się ogląda rewelacyjnie i najlepsze co widziałeś" - co, sam przyznasz, niewiele mi mówi.

Oczywiście, że rzeczy popularne nie muszą być złe. Ba, mogą być nawet bardzo dobre. Nie należę do osób, które zaczynają coś hejtować tylko dlatego, że nagle zyskało status kultowego (inaczej musiałbym zlikwidować ten wątek, bo jak go zakładałem, to Martina prawie nikt nie kojarzył :P). Po prostu chciałbym, żeby popularność w dyskusji o gustach stanowiło tło, a nie sedno argumentacji.

W ramach wyjaśnień mojej niechęci do Żywych Trupów wyjaśnię, że nie mogę go oglądać przez fatalne aktorstwo. Czasem trudno się zorientować którzy to żywi, a którzy zombie :D

A co do odcinka - nie wiem, widziałem akurat ten kiedyś w TV. Chyba 1-2. sezon, na końcu chyba po raz pierwszy pojawiała się ta czarna z zombie na łańcuchach i był pierwszy rzut oka na więzienie.

Shadowmage---->ale dlaczego mam tworzyć elaboraty tłumaczące komuś kto serialu nie lubi dlaczego mi się podoba. Czemu to ma służyć? Czy przez to Tobie zacznie się podobać a mnie przestanie? Lubię oglądać ten serial, podoba mi się scenariusz, podoba gra aktorska i nie przekonam cię do takiego samego zdania. To tylko serial który ma na celu, że milo spędzę czas wieczorem raz w tygodniu przez 40 min, a nie temat do pracy magisterskiej. Można się rozwodzić nad książkami Wattsa i przytaczać argumenty za lub przeciw a nie nad serialem TV-tu wystarczy spokojne stwierdzenie, podoba się lub nie i ewentualnie raz dlaczego, a nie hejtowanie ciągle i pisanie 100x gówno, bo to obraża w końcu osoby którym się podoba i tyle. Nie ma sensu dalsza dyskusja, bo jakbym go rozłożył na czynniki pierwsze i udowadniał przy każdej postaci czy scenie dlaczego mi się podoba, to nic to nie zmieni w Twojej ocenie i innych, prawda?

Serialu nie oglądałem, więc się nie wypowiem. Z drugiej strony, to rzeczywiście ciężko udowadniać, że coś się komuś podoba i dlaczego tak jest.

Filmy, książki i inna sztuka, grają przede wszystkim na emocjach - i to jest najważniejsze. Oglądając/czytając coś, masz się bać, cieszyć, być zaintrygowanym i w sumie tylko to się liczy. Resztę rzeczy, jak realizm, istotę detali, bogactwo warsztatu i tym podobne, niech oceniają krytycy i znawcy.

Za przykład mogę podać ostatniego Mad Max'a. Mi się nie podobał z tego samego powodu, z którego podobał się innym (przeładowanie akcją). I jak tutaj zawyrokować? To w końcu dobrze, czy źle? Dla jednych tak, dla drugich nie. Każdy ma prawo do swojej oceny.

Czyli sprowadzasz całość do tego, że nie warto rozmawiać o gustach? W takim razie nie wiem co robisz na forum dyskusyjnym :) Zupełnie niepotrzebnie się zacietrzewiłeś jednym negatywnym określeniem, a nie setką :P

Wcale nie oczekuję, że mnie przekonasz, takie założenie byłoby co najmniej naiwne. Ale zawsze chętnie dowiaduje się co się innym podoba i dlaczego. Może zwróciłbyś uwagę na element, który przegapiłem? A może nawet zasiał ziarenko niepewności (może 1. sezon jest średni, a dalej się rozkręca i nie należy się zrażać?) w moim stanowisku? I nie trzeba pisać elaboratów, wystarczą 2-3 zdania by przekazać coś więcej niż "rewelacyjne, oglądają miliony".

Nick-->tu przecież nie chodzi o udowadnianie, bo przecież chyba wierzymy, że danej osobie podoba się to, co mówi, że jej się podoba :) Przykład z Mad Maxem jest dobry, bo film zbiera skrajne opinie. Ale to też jest informacja o gustach danej osoby, nawet jeśli z tych samych danych wejściowych wysnuwają zupełnie inne wnioski.

Shadowmage ---> Oczywiście zgodzę się, że dobrze w dyskusji podać swoje widzimisię i choć kilka argumentów. Przynajmniej wykazać najbardziej (moim zdaniem) wartościowe elementy. Z tym, że rzeczywiście 'lekko' nietaktowne jest wyśmiewanie czegoś, co drugiej osobie się bardzo podoba, niejako pod jej nosem.

Nie przesadzajmy, jakbym za każdym razem reagował na takie zaczepki, jaką zrobił Tzymische, to dawno bym się palpitacji serca dorobił. Owszem, wyraził się dosadnie, ale przynajmniej później napisał co go załamało :P

A w temacie bardziej wątkowym: skończyłem Butchera, w sumie poziom utrzymany. Czyli fani nie będą rozczarowani, inni dali sobie spokój kilka książek wcześniej :)

Pierwszy zwiastun 6 sezonu GoT :)

www.youtube.com/watch?v=CuH3tJPiP-U

Shadowmage---->więc dobrze, napiszę kilka słów co mi się podoba:
-po pierwsze emocje, właśnie jestem po kolejnym odcinku i znów ich było pełno, a tak jest szczególnie w ostatnim sezonie, owszem zdarzały się słabsze odcinki, a nawet sezony(osobiście byłem lekko zawiedziony drugim), ale zarówno pierwszy, a szczególnie ostatnie bardzo mi odpowiadają, także ten w więzieniu,
-postacie, każda ma jakieś swoje słabe i mocne strony, rozterki i własne koszmary- w sumie nie pamiętam serialu w którym byłoby tyle postaci z którymi się zżyłem w taki sposób podczas tych 6 sezonów i żal mi każdej która umiera, może złe postacie są zbyt jednowymiarowe, z tym mógłbym się zgodzić, ale też nie do końca,
-akcja, czasem są odcinki totalnie bez niej, ale nawet wtedy nigdy się ni nudziłem, ale ogólnie dzieje się sporo, szczególnie ostatnio,
-scenariusz, tu totalnie nie zgadzam się z Tzymische, ma swoje wzloty i upadki, ale ogólnie mi odpowiada i potrafi zaskoczyć,
-scenografia i efekty, to mniej ważne ale jest na poziomie i wystarcza bym potrafił uwierzyć w ten świat i dał się pochłonąć przez rozgrywającą tam historię,
-cóż więcej na szybko, może to że zawsze lubiłem historie o zombie i chyba w głębi ducha marzyłem o takim serialu-dostałem dokładnie to co chciałem i będę bardzo zawiedziony jak go zakończą...mam nadzieję że nieprędko

OldDorsaj => za bardzo sie stresujesz chlopie. Po kolei, uzywam slowa gowno/gownianie od wielu lat do okreslenia mniej wiecej wszystkiego co mi sie nie podoba. Tak mi juz zostalo - i musimy sie z tym pogodzic. to raz. Dwa akurat majac 17 lat i czytajac komiksy mialem dlugie wlosy wiec mozna powiedziec ze mialem grzywke - wiec pasuje.
Trzy - komiksu Walking Dead nie znam, nie lubie i nie czytam - kreska spowodowala u mnie torsje - liczylem ze serial poprawi moja opinie - ale tylko ja poglebil - tego sie nie da ogladac (so - gowno).
Cztery - Kocham Heinleina - ale jesli ktos uzna jego ksiazki za gowno - to generalnie (poza jednym czy dwoma wyjatkami gdzie opinia byla wydana przez kogos kto nie bardzo potrafi czytac vide recka na Katedrze) mam to gdzies - przeciez nie pozabijam sie o gusta.
Piec - to ze cos jest popularne nie znaczy ze musi mi sie podobac - dla mnie naiwnosc i glupota bohaterow (scenariusz) jest nie do przejscia - nic na to nie poradze.

I co najwazniejsze - uwazam zombie - a raczej ich ewolucje za najglupszy wymysl w historii, juz chyba bardziej jestem w stanie zaakceptowac swiecace na sloncu wampiry...

OldDorsaj-->Dzięki, o to właśnie chodziło. Przynajmniej wiem dlaczego ci się podoba i co uważasz za wartościowe.
Co do postaci - mam wrażenie, że w komiksie były żywsze itp (ale nie namawiam do zajrzenia, bo nie lubisz - zresztą imo nie jest to dzieło wybitne). Wiadomo, serial ma swoje własne reguły i to, na co w komiksie czasem wystarcza kilka kadrów, na ekranie potrzebuje czasu na rozwinięcie. No i jak pisałem gra aktorska mi nie leży, więc nie czuję tej mocy płynącej z dylematów i postaw bohaterów.
I być może faktycznie rozbija się też wszystko o stosunek do zombie. W sumie podobają mi się głównie w konwencji humorystycznej/przerysowanej. Prób potraktowania ich na poważnie cóż... nie traktuję poważnie :)

A przy okazji - polskie studio Sound Tropez zrobiło kilka słuchowisk-adaptacji pierwszych zeszytów Kirkmana. Słyszałem tylko pierwszy, nawet może być (chociaż Thorgala, a nawet Conana, zrobili lepszego), dość wierny pierwowzorowi. Fani pewnie mogą potraktować jako ciekawostkę.

Rzeczywiście lubię temat zombie i to w każdej postaci, zarówno takiej jak w serialu czy "World War Z", jak i tej przerysowano humorystycznej, vide serial "Z Nation". Wampiry też lubię ale nie zawsze, podobał mi się jedynie serial "True Blood" jako bardziej humorystyczny, a na poważnie "The Strain". Książki Lumleya, a nie Ann Rice. Ogólnie wolę jednak SF niż horror.

Ja zaliczam się do "jakimś cudem wciąż wiernych" oglądaczy THE WALKING DEAD, choć zaczynałem od komiksu. Komiks z początku bardzo mi się podobał (choć kreska jest faktycznie trochę drażniąca i nie do końca pasuje mi tam czarno-biała konwencja) ale niestety po którymś tam tomie (ok. 6-7) nie dałem rady już przedzierać się przez dłużyzny pseudopsychologicznych rozterek bohaterów i odpuściłem sobie.
Przerzuciłem się na serial, którego pierwszy sezon bardzo mi podszedł, szczególnie ze względu na kreację dopiero co rozsypanego i zazombionego świata, świetne FX zombiaków, niesamowitą czołówkę i nadzieje na dobre kino w klimacie zombie. Niestety przychylam się do opinii, że aktorsko jest słabo ale po stronie żywych żywych, bo nasze kochane oksymorony grają świetnie ;)
Drugi sezon (słynna farma), prawie w całości był jedną wielką kupą, przez którą na jakiś czas przestałem oglądać TWD. Ale wróciłem i oglądam do dzisiaj, szczególnie dla Michonne (to ta ładna czekoladka z mieczami ;) i Daryla. Czasami jest lepiej, czasami jest gorzej ale lubię klimaty zombie, a nic ciekawszego i lepszego obecnie nie ma w tym sosie. Jednak na pewno TWD arcydziełem nie jest, choć 100 razy bardziej wolę to niż np. kaszankę w postaci ekranizacji World War Z !

PS1. Argument typu jest świetne, bo miliony oglądają uważam za durny, sorry ;) Podobno miliony oglądają M jak Miłość ?! ;)
PS2. Tzymische jest jaki jest, mi pasuje, choć nie zawsze się z nim zgadzam ;) Ja wolę dosadne nawet "gówniane" opinie ale z argumentami niż byle jakie, z których kompletnie nic nie wynika.

Yans - ja w komiksie doszedłem znacznie dalej. Przeczytałem 5 rozdziałów, co się bodajże przekłada na 30 albumów. Czyli chyba gdzieś do połowy rozgrywki z Gubernatorem. Kreska jak kreska, widziałem gorsze. Przerwałem, bo już nie widziałem w tym potencjału, ciągle były maglowane te same motywy.

A skoro o serialach mowa, to wrócę jeszcze do "Lucyfera" - od 5 odcinka zaczyna się coś dziać. Może nadal nie jest to mistrzostwo świata, ale przynajmniej porzucili aż tak jawne schematy.

Shadow ====> W Lucku wymiękłem po 2 odcinku. Mówisz, że warto zmęczyć do 5 ?

Yans ===> nie chce nikogo obrazic slowem na g... daj sobie spokoj lepiej :P

Yans - nie będę cię na siłę przekonywał, bo to nadal nic wybitnego. Ale u nas dobrze się sprawdza jako taki odmóżdżacz przed snem. W każdym razie IMO jest lepiej tak od końcówki 4. odcinka.
Jak to ostatnio chyba Kermit na graniu podsumował: słabe jak cholera, ale dobrze się ogląda :)

Oglądam Lucyfera z przyjemnością, tu trochę różnimy się z żoną. która trochę marudzi jak mamy to oglądać, choć ostatnio przymilkła jak jej zwróciłem uwagę: jeśli ci się nie podoba, to czemu masz cały czas uśmiech na twarzy?...bynajmniej nie politowania, ale jak napisaliście arcydzieło to nie jest, tyle że fajnie się ogląda.

Yans--->też najbardziej lubię Michonne i Daryla :)

też najbardziej lubię Michonne i Daryla :)
Obydwaj się znacie... najlepsza jest Carol.
Jedyna, która ma w tym towarzystwie dobrze poukładane pod kopułą. Reszta to same mazgaje.

Carol tak, największy twardziel, choć ostatnio Rick też nabrał "ostrości". W końcu o ile się nie mylę, Carol to jedna z tylko 4 osób które "przetrwały" od 1 sezonu.

Jeśli ktoś kojarzy w większości bardzo dobre opowiadania Kena Liu (głównie z NF), to pewnie się cieszy na wieść, że wyjdzie u nas jego powieść:

Przeczytałem nową powieść Grega Beara "Prom kosmiczny 03". Wydawało by się, że będzie to coś w stylu "Non stop" Aldissa, ale poza motywem arki i zagubionym celem podróży, czy też świadomości pasażerów, reszta jest całkowicie odmienna. Bardziej przypomina mi to Wattsa bez udziwnionego języka. Nie wiem też czemu, ale mam skojarzenia z "Robotem" Snerga, ale nie umiem tego wyjaśnić, bo czytałem go kilkadziesiąt lat temu i nic już nie pamiętam. Mimo lekkiego niedosytu powieść warta przeczytania...nie jest na pewno sztampowa.

OldDorsaj ====> Od dłuższego czasu mam zakolejkowany "Prom kosmiczny 03", więc może go w końcu wrzucę na ruszt.

Yans--->na pewno warto, tym bardziej że powieść nie jest długa(dla mnie to minus przeważnie :P) więc dużo czasu nie stracisz. Beara lubię od czasu rewelacyjnego "Eona", potem było różnie(kontynuacja) ale i "Głowy" i "Muzyka krwi" nie były złe, dylogii "Darwina" jeszcze nie czytałem.

Teraz czytam pierwszy tom nowego cyklu Currie "Star Roque" i o ile z tym cyklem nie mam problemu, bo akcja dzieje się w tym samym świecie co rewelacyjna "Odyssey One" i w rok po odparciu zmasowanego ataku obcych(główni bohaterowie też występują w dalszym planie), to już z drugim nowym cyklem "Hayden's War" mam problem...bo strasznie nie lubię czekać na kolejne tomy jak mi się coś bardzo podoba...a podejrzewam że będzie :)

Pierwszy tom "Star Roque" Currie przeczytany błyskawicznie, tyle że zamiast spodziewanej kolejnej militarnej space opery, dostałem coś w stylu filmu "Aliens" Camerona...cóż, nie narzekam. Nie mogłem się powstrzymać i zacząłem jego kolejny cykl, w maju kontynuacja to jakoś dotrwam.

A ja się ostatnio miotam między książkami i niczego skończyć nie mogę. I nawet nie dlatego, że kiepskie są... po prostu jakoś co chwilę mam ochotę na coś innego.

Shadowmage---->to ja bym tak nie mógł, jak coś zacznę to muszę skończyć, nawet jak mi się nie podoba, dopiero wtedy sięgam po następną. Teraz oczywiście nie zdarza mi się czytać czegoś, co całkowicie mnie odrzuca, bo wybór ogromny, ale dawniej męczyłem się czasem straszliwie...pamiętam mękę z książką "Locus Solus". Oczywiście narzucone mi przez kogoś książki odkładałem niedokończone-"Nad Niemnem" udało mi się przeczytać 31 stron przez 4 dni zanim skapitulowałem :P

Ja w sumie mam tak od dzieciństwa, że czytam kilka książek na raz. Przez jakiś czas od tego odszedłem, ale teraz znowu tak mam: bo do autobusu wygodniej z Kindle'a, jak jest spokój to coś bardziej wymagającego, przed snem jakieś czytadło... a jak jeszcze dojdzie do tego, że raz mam ochotę na sf, kiedy indziej na fantasy albo kryminał, to już kompletne rozczłonkowanie lektur się robi. Zwykle ograniczam się do 2-4 tytułów, ale teraz rozpoczętych mam chyba z 8. I wszystkie skończę, ale trochę czasu mi to zajmie.

Shadowmage---->nie wyobrażam sobie tego, nic z żadnej bym nie pamiętał po skończeniu...ale to pewnie wina tego, że nie mam podzielności uwagi, zawsze skupiam całość na jednej rzeczy, a reszta wtedy nie istnieje...i to dotyczy wszystkiego, nie tylko książek

Ja zwykle czytam dwie książki na raz. Z rzadka trzy.

Też czytam dwie na raz - beletrystykę, i do poduszki jakąś historyczną, albo literaturę faktu. Więc nie grozi mi raczej pomieszanie wątków :)

A ostatnio to w ogóle mam "dłuższy oddech" od fantastyki - od października zeszłego roku czytam Clancy'ego cykl o Ryanie Seniorze i Juniorze. Została mi jeszcze jedna pozycja i zastanawiam się, co dalej.
A że zasmakowałem jakoś w cyklach i nie chce mi się ruszać pojedynczych tytułów, naszła mnie chętka na kolejny cykl, i znowu nie związany z fantastyką. Jakiś czas temu na Publio kupiłem w promocji wszystko co mieli z thrillerów Alex Kavy, a że tam także jest jakiś długaśny cykl, to może w końcu po dłuższej przerwie uruchomię czytnik :)

Szenk---->Child tak, co prawda na razie przeczytałem tylko jedną powieść, ale wystarczyło żebym też skompletował resztę. Niezły jest też Coben, ale bardziej lubię go w pojedynczych powieściach niż cyklach. Natomiast kumpel poleca mi Jamesa Pattersona i ostatnio niejakiego Maxime Chattama.

OldDorsaj ----> O tak, Chattam jest fajny. Znajomość z nim zacząłem od Trylogii zła, czy jak tam to się nazywa - niesamowity klimat.
Cobena też większość skompletowałem w promocji na Publio, ale jeszcze nie miałem czasu go ruszyć.
Natomiast Pattersona nie kojarzę, chyba nie miałem z nim styczności.

Na czytamy.pl ujawniono date nowego tomu lodu i ognia - 1.10.2016

śmieszne

Szenk--->to chyba uwzględnię tego Chattama jako następnego w kolejce jeśli mi już druga osoba poleca. Patterson napisał kilka cykli sam i w duecie, najbardziej znany to "Alex Cross' 17 tomów bodajże, dwa lata temu nawet był film o tym tytule, a wcześniej sfilmowano pierwszy tom z Morganem Freemanem w roli głównej pt. "W sieci pająka"

ja pod wplywem bardzo dobrego 1 i 2 sezonu Boscha - kupilem pierwsze 4 czy 5 tomow tej serii. Calkiem fajnie sie to czyta. Imho duzo lepsze niz Jack Reacher.

Michael Connelly? Okazało się że mam jedną powieść z jego serii, ale bodajże 17-tą. Trzeba się zainteresować bo nie znalem.
Edit: Zapomniałem zapytać czy to nie przypadkiem czyste kryminały których nie cierpię, lubię thrillery, sensacyjne, sensacyjno-przygodowe, technothrillery itp

Przeczytałem jedną (losową, bo kupioną na lotnisku) powieść Pattersona o Crossie. Po angielsku. Kupa straszliwa. Gdyby nie 5 godzin lotu i brak alternatyw, to bym rzucił w cholerę po kilkudziesięciu stronach.
No ale ludziom się chyba podoba jego fabryka (bo obecnie to po prostu daje nazwisko na okładkę), bo jest najlepiej zarabiającym pisarzem świata.

Nic jeszcze Pattersona nie czytałem, tylko kumpel mi zachwalał, który przeczytał kilkanaście jego książek-może też mi się nie spodoba, zresztą na razie jest w dalszych planach. Wolałbym najpierw przeczytać nieznane mi powieści Ludluma, Clancy'ego, Cusslera, DeMille'a, czy z nowych autorów choćby Childa. Teraz wziąłem się za Chattama i jego Trylogię zła-po kilkudziesięciu stronach jest nieźle, ale mam nieodparte wrażenie jakbym czytał znów "Milczenie owiec", bardzo podobny klimat...w sumie to jest plus.

Czytał ktoś może "Łabędzi śpiew" McCammona ?-są 2 tomy i bardzo zaintrygowały mnie notki wydawnicze, lubię takie klimaty.

Ja tez Pattersona w zyciu nic nie czytalem, w sumie Connelyego tez nie az do teraz. Boscha wzialem pod wplywem serialu, ktory mi naprawde podszedl - w sumie z tego samego powodu nie czytalem nic Pattersona - w sensie widzialem 2 filmy - jeden z Freemanem jeden z jakims innym kolesiem i oba byly bardzo uwaga uwaga 'gowniane' :)

Skończyłem Inwit Cholewy i cykl wciąż na duży plus.

A właśnie zacząłem GAMBIT Cholewy i muszę przyznać, że całkiem sympatycznie się to czyta. Trochę takie przygody alienowych space marines tylko bez alienów ;)

Yans - coś słyszałem też o larpie w klimatach uniwersum Cholewy :)

A ja zacząłem słuchać pierwszego Star Carriera... i nie wiem czy dotrwam do końca :P

Ja jestem słuchowcem, więc nie mam problemu z koncentracją przy słuchaniu, ale ma to też drugą stronę: w wersji audio o wiele lepiej wyłapuję wszelkie chropowatości.
Tutaj nakłada się jeszcze specyfika samej książki - w tekście można sobie pominąć wszystkie skrótowce jednostek czy nazwy obcych, ale w audiobooku za każdym razem ich wyczytywanie irytuje.
Pomijam fakt, że fabularnie na razie nędza (wysłuchałem gdzieś 1/10): ot, startujemy, lecimy, odpalamy rakiety :P

Tego nawet sam Dżordżi nie wie. Ale jeśli wkrótce nie ogłoszą, to już się z premierą w tym roku nie wyrobią.

Nie widziałem wcześniej tego. Dobre :)

W Empiku dają 50% zniżki na "Ucztę wyobraźni", więc jakby ktoś coś, to uprzejmie donoszę.

Wsio mam :P

Dobra, wysłuchałem tego Star Carriera do końca. Ogólnie cienizna. Można zasnąć przy długaśnych opisach trajektorii pocisków, powtarzania możliwości technologicznych różnych maszyn, nic nie wnoszących liczb mających nadać chyba pozory realizmu i naukowości. Raz czy drugi może być, ale jak to się powtarza co chwilę... Do tego fabuła (czy raczej jej brak) polega głównie na strzelaniu i lataniu. Postaci płaskie jak deska, ew. z próbą taniej psychoanalizy. A do tego słabo zarysowane tło - tak historyczne, jak i podłoża konfliktu.

Dobra, przeczytałem tego WODNEGO NOŻA Paolo Bacigalupiego i muszę powiedzieć, że świetnie się czytało. Wizje ekologicznych post apokalips PB są megasugestywne, tym bardziej że ta z WN jest bardzo namacalna i wielce prawdopodobna. Do tego świetni bohaterzy, wartka akcja i "dobre zakończenie" !
Paolo Bacigalupiego to obecnie jeden z nielicznych autorów, na których nowe książki czekam z niecierpliwością.

PS. Jak do tej pory, przeczytałem wszystko, co wyszło po polsku PB i "Wodnego Noża" postawiłbym na drugim miejscu po zintegrowanym wydaniu Nakręcana dziewczyna. Pompa numer sześć

Opis promo:

W przyszłości dotkniętej klęską zmiany klimatu Phoenix i Las Vegas walczą ze sobą o wodę z kurczącej się rzeki Kolorado. Wodne noże – zabójcy, terroryści i szpiedzy na usługach Las Vegas - prowadzą Phoenix ku nieuchronnej zagładzie.

Panowie, Dysfunkcja Rzeczywistości od Hamiltona to się jakoś rozkręca?
Męczę pierwszy tom, czytanie tego idzie strasznie opornie.
Rusza to jakoś konkretnie do przodu? Czy jednak dać sobie spokój?

EnX--->dla mnie "Dysfunkcja" jest o niebo lepsza, ciekawsza i ma o wiele bardziej wartką akcję niż "Pandora". Masa wątków, które się rozkręcają do samego końca, a ciągle powstają nowe....praktycznie każdy kolejny tom lepszy. Uważam tę serię za chyba najlepszą pozycję jaką czytałem w ostatnich 10 latach. Różnica taka, że "Pandora" skręca bardziej w stronę fantasy, a "Dysfunkcja" to raczej głównie space opera z elementami horroru, więc jak ktoś woli fantasy to będzie mu się bardziej ta pierwsza podobać. Cały czas myślę o tym żeby przeczytać jeszcze raz "Dysfunkcję" tylko muszę więcej zapomnieć, "Pandory" by mi się drugi raz nie chciało. Niemniej w kolejnych tomach akcja rozkręca się mocno i są dużo żywsze i lepsze niż pierwszy. Bardzo polecam żeby nie odpuszczać przy pierwszym tomie, bo wiele stracisz.

Nie podzielam opinii OldDorsaja, a już na pewno nie ma tam żadnego fantasy. Mi się bardziej podobała dylogia Gwiazdy i Judasza. Dysfunkcja mnie trochę zmęczyła.

IMO jeśli nie spodobał się początek, to dalej jest jeszcze więcej lania wody. Ostatni tom już trochę męczyłem, chociaż pierwszy mi się podobał.

A Bacigalupi dobry jest:)

Przecież pierwszy tom to było zawiązanie wątków i rzeczywiście potem trochę lania wody, dopiero potem zaczęła się cała historia tak naprawdę i od drugiego tomu "lania wody" nie było w ogóle...ciągłe nakręcanie tempa, rozwój wątków wcześniejszych, nowe tematy itp...można by tym obdarzyć kilka takich serii...i co ważniejsze wszystko spójnie zawiązane. Postacie które lubisz, lub których nienawidzisz, czasem jedno i drugie równocześnie...dla mnie to arcydzieło i tyle. Dzieje się tyle, że głowa czasem boli, ale nie potrafisz się oderwać od czytania. Zarzut że "Pandora' nie jest bardziej fantasy zupełnie dla mnie niezrozumiała, przecież w sumie ma wszystkie elementy fantasy okraszone odrobiną SF. Nawet miałem bardziej przy czytaniu wrażenie że czytam raczej fantasy niż SF. Pewnie że "Dysfunkcja" to też nie SF, Hamiltona nie da się tak łatwo wcisnąć w jakieś ramy. Tak samo jak to że "Pandora" też jest bardzo fajnym cyklem, tego nie neguję. Myślę, że i tak dalsza dyskusja nie ma sensu bo przecież o "gustach się nie dyskutuje", a dla mnie i tak będzie to nadal najlepszy cykl jaki czytałem od bardzo dawna....tak samo jak cykle Iana Douglasa czy Evana Currie i pisanie że to cienizna czy gówno nie spowoduje, że nie będę czekał z utęsknieniem na kolejne tomy i tyle. Peace

Shadowmage----> za dużo ostatnio czytania i pracy, pomyliły mi się serie "Star Carrier" i "Odyssey One", rzeczywiście pierwszy tom "Star Cariera" odstaje mocno od reszty i nawet mogę się zgodzić z tobą co do jego oceny. Dopiero jak zaczął opisywać w kolejnych tomach spotkania z kolejnymi rasami obcych zaczęło się ciekawie.

Im dalej, tym się wszystko bardziej rozmywa. Nadal nie przeczytałem czwartego tomu, chociaż przymierzam się od dwóch lat. Tylko trochę czasu mi szkoda...

Mam ten sam problem. Nawet zacząłem ale odrzuciło mnie i do dzisiaj się nie przemogłem. Żałuję tylko, że nie wiem jak to się wszystko skończyło. Jak ktoś pamięta to może zarzucić spoilerem. Zaoszczędzi mi to męki :-P

Pierwszy tom PLO rewelacyjny ! Drugi dużo słabszy, trzeci słabiutki, czwarty jako taki. A zakończenie było tak zapadające w pamięć, że zapadło mi gdzieś bez reszty i nawet nie pamiętam, jak się PLO skończył ?! :/

Yans w takim razie tylko utwierdziłeś mnie w przekonaniu, że dobrze zrobiłem oddając książkę zaraz po rozpoczęciu czytania.

Po stoktoć nie. Przynajmniej na bazie tego, co czytałem (Elantris, Z mgły zrodzony, Stalowe Serce).

Na bazie tych książek, które przeczytałem, stwierdzam, że te światy wcale nie są przesadnie skomplikowane. Ba, Sanderson specjalnie powoli zdradza szczegóły (np. system magii), bo nie ma tam wiele do odkrywania, a zainteresowanie jakoś trzeba podtrzymywać...
W każdym razie bardziej chodziło mi o sposób konstruowania wątków i postaci.

Czytam sobie "Opowiadania najlepsze" Dicka. Może i są najlepsze, ale jednak widać na ich przykładzie powtarzalność motywów, której jak do tej pory - w innych zbiorach i powieściach - aż tak nie widziałem.

czy w Amerykańskich Bogach często występują takie przeplatanki ze wspomnieniami jak w pierwszym rozdziale? zacząłem czytać i jak na razie podoba mi się, aczkolwiek te wspominki trochę chaos wprowadzają

Czytaj Terik, czytaj! Nie będziesz żałował.

Niestety pierwsze rozczarowanie Nakręcaną Dziewczyną, nie cierpię takiego sposobu narracji. Szkołę kończyłem dawno i nie wiem jak to się fachowo nazywa, gdy narrator opisuje w takim stylu Wieśniaczka uśmiecha się, obnażając poczerniałe od żucia betelu zęby i wskazuje pryzmę owoców za plecami. Okropieństwo, ale może się przemogę.

Przeczytałem "Zombie.pl" Radeckiego i Cichowlasa. Pozycja tylko dla najtwardszych miłośników zombie. Stereotypowe i słabo napisane, a przez to nudne.

Za mną też "Cena męstwa", czyli 3 tom cyklu Django Wexlera. Babki nadal wygrywają wojnę i obalają dyktatury, ale tym razem jest to lepiej zgrane, niż w poprzedniej części. Na plus.

Teraz czytam sobie "Luna: Nów" McDonalda. I to jest naprawdę niezłe. Takie połączenie klasycznej sf z tendencją autora do przedstawiania rozwoju różnych nietypowych krajów. Tym razem korporacje rodzinne wywodzące się z z kilku różnych krajów rywalizują o zasoby w kolonii na Księżycu.

A ja pochłonąłem Azymut. Tom 1. Poszukiwacze zaginionego czasu. Absolutna rewelacja. Świetne rysunki, wspaniałe pomysły, ciekawy scenariusz, genialnie zakręcony świat z czasolataczami, cudne cycki ;) Za to kocham komiksy !!!
Już zamówiłem drugi tom ! POLECAM !!!

Do tego przeczytałem "GAMBIT" Michała Cholewy i jak na debiut jest naprawdę nieźle. Widać, jak autor w miarę pisania rozkręcał się, nabierał wprawy i wszystko coraz lepiej się układało. O ile Star Carrier dosyć szybko mnie znudził swoją powtarzalnością i dosyć topornym stylem Douglasa, to tutaj mamy akcent położony bardziej na europejskich marines, którzy walczą na powierzchni planety. Upraszczając, są to takie przygody marines z Obcego ale bez Obcego. Ja to kupuję ! Zacząłem czytać już drugi tom "Punkt Cięcia" (do tej pory są 4) i naprawdę mi się podoba. Nie sądziłem, że w końcu trafię na militarną SF, która mnie tak wciągnie i do tego jeszcze autorstwa Polaka. POLECAM !!!

PS. Co ciekawe, okładka jest całkiem trafną ilustracją tego, co mamy w książce.

Opis promo:

Nagle oszalałe Sztuczne Inteligencje zniszczyły znany nam świat. Wędrujemy wśród gwiazd i w blasku supernowych toczymy wojny. Na ponurych planetach i ciemnych księżycach walczymy o artefakty sprzed Dnia.
Ale dziś spowiła nas mgła. Zimna, bezkształtna, kradnąca dźwięki kolory i dusze mgła. Skrywa przyjaciół i wrogów, zabiera nadzieję a w jej miejsce sączy strach. Ale my trwamy. Na rozkaz.
40 regiment Unii Europejskiej otrzymuje zadanie zabezpieczenia planety New Quebec. Już wkrótce okaże się, że wyszkolenie i honor nie ułatwiają wyborów, które wymagają ofiar i poświęcenia.
Twarde SF w mrocznym klimacie Obcego (ale bez Obcego).

Azymutu czytałem już dwa tomy. Niby się zgadzam, ale jednak w drugim tomie widać coraz bardziej, że tam (przynajmniej na razie) nie ma jakiegoś głębszego zamysłu. Ot, seria kolejnych fantastycznych obrazów, ale trochę brakuje celu.

Marudzisz :p Ja tam widzę mnóstwo celów !!!

Yans--->Cholewa jak dla mnie rewelacja. Kończę obecnie pierwszy tom "Pola dawno zapomnianych bitew" Szmidta i choć czyta się nieźle to wolę dużo bardziej Cholewę. Pierwsza część książki bardziej mi się podobała, druga mniej, jednak przeczytam tom kolejny i będę miał szerszy ogląd. Douglas moim zdaniem już od drugiego tomu nie jest taki toporny, ale może jestem bardziej tolerancyjny bo lubię takie klimaty.
Shadowmage--->"Zombie.pl" jakoś mnie po przeczytaniu kilku opinii niezbyt kuszą, mimo że jestem "twardym miłośnikiem zombie".

Aż takie to nie, ale też niespecjalną rolę odgrywają (może poza Duchem).

Spodziewałem się, że wyrosną z nich bestie niczym z obrazów Vallejo, a tu zwykły ratlerek ma więcej ikry niż tez serialowe.

ed. smoki też zalatują latającymi gekonami...

Wiesz, całe przesłanie tej serii polega na tym, że nawet największy badass znajdzie swojego pogromcę. Wilkory to wielkie psiaki, ale tylko psiaki - jak ludzie niedźwiedzie ubijają, to sobie z przerośniętym psem nie poradzą? Znaczy nie ma co porównywać tych serialowych z książkowymi, ale tak czy siak one mogą się wykazać w pojedynczych starciach, ale nie przeciwko masie.

Smoki to trochę insza inszość - one dopiero dorastają w książkach. Poza tym to jest broń ostateczna, więc nie można pozwolić, by były gotowe za szybko. Bodajże Targaryenowie podbili całe Westeros mają trzy dorosłe smoki.

Przeczytałem dwa tomy "space opery" Szmidta. W mojej opinii to lekka, przygodowa SF. Czyta się dobrze i szybko, jednak wolę Webera, Currie, Adamsa, a tym bardziej Cholewę i Hamiltona...niemniej jeśli będzie kolejny tom to przeczytam.

Przerwa na reklamę, czyli Katedra ruszyła z corocznym plebiscytem: http://katedra.nast.pl/artykul/7294/Fantastyka-2015-plebiscyt/

Już po raz dziewiąty zapraszamy do udziału w katedralnym plebiscycie, w którym ocenie podlegają wydarzenia literackie i okołoliterackie związane z fantastyką. Oceniać 2015 rok w fantastyce możecie w dwunastu kategoriach.
Głosowanie oraz szczegóły są dostępne na stronie plebiscytu Fantastyka 2015. Głosować można do 7 czerwca br.
Wśród osób, które oddadzą głosy będąc zalogowanym, rozlosujemy atrakcyjne pakiety książek.

Zagłosowany !

Przełamałem się i przeczytałem drugi tom Dysfunkcji Rzeczywistości - Hamiltona, i nie żałuję. Według mnie historia bardziej zwięzła, lepiej poprowadzona, mniej wodolejstwa, i co najważniejsze, więcej akcji.
Teraz wiem że zabiorę się za następne tomy.

Przeczytałem także Stalowe Serce - Sandersona, ot fajna młodzieżówka, prosta, nawet bardzo prosta, ale fajna. Sporo akcji, bardzo ciekawy świat, a sam pomysł na epików także super, super bohaterowie, ale w innej perspektywie.
Teraz czytam kontynuację, czyli Pożar, mam nadzieje że dostanę to co w pierwszej części ;)

Shadowmage--->jak głosować, jak nie ma tam rzeczy które czytałem i mi się podobały. No rozumiem, że w fantastyce zagranicznej czytałem może wybiórczo, ale też się dziwię że nie ma chociażby "Echopraksji" Wattsa. Tylko nie rozumiem jak mogło zabraknąć Cholewy, przecież w 2015 była "Forta", owszem może to moje subiektywne zdanie, ale uważam, że to jedna z najlepszych polskich SF jakie czytałem ...Szmidta też nic nie ma, a widzę recenzje i opinie ma wysokie, za to jest kilka pozycji według mnie całkowicie niszowych i niewiele z fantastyką mających wspólnego...trochę to dziwne

wczoraj obejrzeliśmy z żoną pierwszy odcinek serialu "Outcast" według komiksu Kirkmana. Czołówka podobna w stylu do "The Walking Dead", ale temat tym razem dotyczy opętań. Niby temat znany, ale pokazany dość ciekawie, intrygująco i niesztampowo... może być nieźle

W wątku serialowo-filmowym "Obcy" trochę o tym gadaliśmy. IMO znacznie lepiej niż w TWD, tematycznie i rozwiązaniami trochę przypomina fabułę początku Supernaturala, ale jest mroczniej i mocniej.

Wczoraj z kolei obejrzeliśmy pierwszy odcinek "Preachera"(właściwie to połowę, ale mam wrażenie że są to dwa połączone). Dużo lżejsze, ze specyficznym humorem, ale też nieźle się oglądało. Oba seriale na wstępie na plus.

Forysia czytałem ze dwie rzeczy, debiutanckie. W sumie fabuły miał lekkie i przyjemne, ale widoczny był brak redaktora, który by jakoś popracował nad tekstem od strony językowej i miejscami koncepcyjnej.

Byłem ostatnio trochę na działce, więc nadrobiłem kilka czytelniczych zaległości. Z fantastyki przeczytałem "Pasterską koronę" Pratchetta - podobało mi się, widać potrzebę zamknięcia tematów i postawienia mocniejszych tez, ale bez łopatologicznego ich wykładania, jak to było w kilku poprzednich książkach. Z klimatu początkowych (czy nawet okresu średniego) powieści ze "Świata Dysku" wiele nie zostało, ale to nie zarzut.

Poza tym "Niebiańskie pastwiska" Pawła Majki - space opera (chociaż może raczej po prostu sf) metafizyczna :D Sporo dobrych pomysłów, trochę chaosu i potknięć. Ale główny zarzut jest taki, że mimo 700 stron wiele rzeczy aż prosi się o rozwinięcie.

"Wieża" Szmidta - czyli kolejne Metro 2033. Jak na serię niezłe, jest krwawo i sporo się dzieje. Ale uproszczenia też irytują.

"Durotan" - książkowy prequel do filmu "Warcraft". I tyle w zasadzie można o tym powiedzieć, bo sama treść banalna i kiepsko napisana.

No sorry, po przeczytaniu stu stron ma się bardzo dobre pojęcie o stylu autora i jakości pisarstwa.

Terry Pratchett - Pasterska Korona - Łza się zakręciła, ostatnie dzieło wielkiego pisarza. Dużo lepsze niż Para w Ruch. Kartki pachną przeświadczeniem o śmierci autora, więc dosyć smutna powieść.

Jakoś nie mogę się zebrać żeby przeczytać. Niech sobie jeszcze poleży na stosie. Świadomość, że zostało mi coś Pratchetta do przeczytania jest lepsza od świadomości, że już nic nigdy.

Przeczytałem pięć tomów serii "Starship" Resnicka, taka bardziej przygodowa SF niż militarna, coś w stylu cyklu "Sten". Czyta się szybko, ale jeśli chodzi o SF militarną to prym u mnie wodzą nadal Weber, Douglas, Currie i Cholewa. Tłumaczył całość Szmidt i już wiem z czego wziął inspirację przy swoim cyklu SF. Obejrzałem też pierwszy odcinek nowego serialu "Cleverman" i dawno nie widziałem takiego pomieszania z poplątaniem...nie wiem czy dam radę obejrzeć kolejny odcinek.

Starship - ot takie young adult SF ;) - fajnie sie czyta ale ani to sf ani military :)

W lutym ma się ukazać Norse Mythology - "klasyczne" nordyckie mity w wykonaniu Neila Gaimana. Sporo się dzieje w jego świecie - Trigger Warning zgarnia nagrody, zbiór esejów też podobno niezły, na mały ekran mają trafić Amerykańscy Bogowie i Good Omens.

Witam
Szykuje się właśnie na wyjazd bagaż ograniczony więc mam takie pytanko co zabrać ze sobą na kupce wstydu mam:
Szubienicznik I, II tom
Królowie Przeklęci - Maurice Druon (bardzo mnie ten tytuł intryguje)
Piąta Fala - Rick Yancey
Rzeczpospolita Obojga Narodów - Jerzy Topolski
Taniec Mocarstw - Brendan Simms
Na kupce wstydu jest tego jeszcze sporo więcej ale wybór zawęziłem do maksimum i już nie jestem w stanie się zdecydować... a nie chce później żałować. Miejsce mam na 2-3 książki max
Co z tego możecie polecić?

Czytałem tylko Druona. Bardzo dobra rzecz.

Zyga -- Jest coś nieuchwytnego w czytaniu prawdziwej książki co sprawia że absolutnie nie czuję czytników. Testowałem i to nie dla mnie :). No i bardzo lubię patrzeć na swoją biblioteczkę :)

Tzymishe - :) sorry ale wnioski jakie wyciągnąłeś z mojego posta uderzają mnie jako kompletny kretynizm. Co ma jedno wspólnego z drugim, a no to że kupując książki na czytnik nie powiększam swojej biblioteczki.... ale nie sądziłem że ktoś może tego nie pojąć.. Ja nie neguje braku przydatności czytnika tylko moją osobistą niechęć do czytania w ten sposób. Może i głupota z mojej strony ale to już mój problem :)

Dalej nie rozumiem serio :).

Kupuje np Black Echo, tom 1 o Harrym Boschu, autor Michael Connolly - kupuje na kindla - jest na kindlu ide do ksiegarni, kupuje na papierze jest w biblioteczce. Co za problem? Mam tu i tu.

Tzymische - ale czego nie rozumiesz?? Tego że nie lubię czytać na czytniku?? Czy dalej skupiamy się na tej nieszczęsnej biblioteczce :)??
Oczywiście że się da się mieć na kindla i papierowe wydanie ale po co mam 2 razy płacić za to samo. Szczególnie że jak już napisałem nie jestem fanem czytników.

A ja rozumiem Jamminsession, mam tak samo. Nie lubię czytać na ekranie, w tym na czytniku. Do tego lubię "czuć" książkę w ręku :p

nie trza tak bylo odrazu - "szkoda mi kasy wydawac 2x na to samo" - i wszystko jasne. Po co jakies filozofie do tego dorabiac.

ja tam ostatnio już bardziej wolę patrzeć na moją rosnącą biblioteczkę w calibre niż na półki z kilkoma tysiącami papierowych zbiorów...ostatnio coraz częściej myślę o sprzedaży kolekcji...tyle że cena jest taka że mi szkoda. Przy okazji uzmysłowiłem sobie, że nie przeczytałem od momentu zakupu pierwszego czytnika 5 lat temu, ani jednej papierowej książki, a na czytniku czytam non stop i "przerób" mam ze 2 razy większy niż kiedyś za czasów papierowych...nie wyobrażam już sobie powrotu, żona i ojciec 81 lat też-jak im się zepsuły czytniki, następnego dnia mieli nowe, tylko mama się upiera przy papierze.
Zmuszanie klienta do zapłaty dwa razy za ten sam tytuł uważam też za bezsensowny, a wręcz złodziejski-ktoś kto kupuje jakąkolwiek wersję książki powinien mieć albo darmowy, albo za symboliczną opłatę dostęp do innych wersji

Z czytnikiem jest jeszcze taki problem, że łatwo zrazić się na samym początku, ponieważ wiele rzeczy ma wpływ na komfort czytania na nim: rodzaj i jakość ekranu, interfejs, poprawny odczyt większości formatów, ekran dotykowy, podświetlenie. Wszystko zależy od pierwszych wrażeń, albo będziemy zachwyceni, albo rzucimy go w kąt i więcej nie będziemy chcieli słyszeć o ebookach.

Poza tym jeszcze jedna kwestia... Odkąd używam czytnika, kupuję dużo więcej książek. Po prostu na e-booki jest chyba więcej promocji - a przynajmniej tak mi się wydaje - i wtedy mniej się zastanawiam nad zakupem kolejnego tytułu, niż w przypadku edycji papierowej.
Kupuję - tym samym - więcej... hmmmm... niezbyt dobrych pozycji :)

Co polecacie Dukaja na początek? Głównie waham się między "Perfekcyjną niedoskonałością", a "Innymi pieśniami", "Lód" na razie mnie nie interesuje. Z opisów na samych książkach niczego się dowiedzieć nie idzie, więc pytam was.

Dzieki. A na czym polega hardcore "Perfekcyjnej..."? Język, czy coś więcej?

Język, sposób prowadzenia narracji, koncepcja kryjąca się pod fabułą. Książkę czytałem dawno temu, będąc nieco niedoświadczonym czytelnikiem fantastyki i tak naprawdę zrozumiałem ją dopiero przy drugim podejściu: sporo rzeczy wyjaśnia się pod koniec,ale nie wiedząc na co należy zwracać uwagę, przegapiłem też wyjaśnienia.

Należy też pamiętać, że jest to pierwszy tom cyklu, którego Dukaj nigdy nie dokończy, więc niektóre pytania pozostają otwarte.

Dlatego napisalem (ish) - ale generalnie sa statki w tomie 1szym ;). I przestepcy - wiec praktycznie piracki ;)

Tak, "Trawa" ma trochę gorszą końcówkę, ale generalnie jest bardzo fajna. Mag się chyba zdecydował wydać inne książki Tepper z tego świata (choć na innych planetach), więc będzie co czytać. Ale chyba za jakiś czas.

Pierwsze trzy "Przybysze" są całkiem fajne, ale już 4 - rozpoczynający nową serię - już był nieco słabszy. Ale o niewydaniu u nas kolejnych tomów raczej zadecydował fakt, że w owym czasie wydawca praktycznie zbankrutował i ciął wszystko, co mógł.
Inne cykle Cherryh mnie tak nie porwały - "Fortece" były straszną zamułą, a "Wojny kompanii" czytałem jakoś z doskoku.

Iselor - brak Zelaznego na 1. miejscu dyskwalifikuje ten ranking ]:->

Medico - z tymi nawiązaniami do Martina IMO mocno przesadzasz, nie on pierwszy pisał w ten sposób... a ser jest tutaj nawet bardziej uzasadniony niż w "Pieśni...". Mur i Dzicz to już w ogóle zupełnie inne rzeczy, prędzej szukałbym w klasyce fantasy źródeł (zło za barierą, my kontra nienazwane, itp).

Pozostaje mi jedynie zgodzić się z przedmówcami. Kilka z powyższych książek cenię, nawet przeczytałem je na początku przygody z fantastyką, ale jednak polecać dla początkującego czytelnika bym się ich nie odważył.

+1 dla Shadowa

Zbieram się od dawna żeby odświeżyć sobie Wiedźmina i Trylogię Husycką. Ale póki co to ostatni raz był jakoś w liceum. A tak to też tylko "Sezon burz", który nie był niczym wybitnym ale strony połykałem jak babcine pierogi. Więc pewnie jak już wrócę do Sapkowskiego to się nie zawiodę, nawet jeśli nie będę się bawił tak dobrze jak za nastolatka.

Podpisuję się pod Shadowem i nawet dobrze rozumiem, co miał na myśli pisząc " Fabularnie co prawda irytująca..."

Nick-->A to, że w pierwszym tomie (albo i przez półtora) kilka razy powtarza się ten sam schemat fabularny z głównym bohaterem.

Na urlopie machnąłem sobie w końcu dwie pierwsze książki Pierwszego prawa Abercrombiego i było na prawdę spoko. Teraz poluję na dobrą okazję na trzecią część, ale widzę, że po ok. 3 euro chodzą inne książki z tego uniwersum. Można brać się za nie przed skończeniem trylogii? Dobre to?

"Bohaterowie" to chyba w ogóle jego najlepsza powieść, a pozostałe dwie też są niezłe ("Zemsta..." najsłabsza). Ale warto wpierw skończyć Pierwsze Prawo, co by sobie nie zepsuć kilku niespodzianek - te samodzielne dzieją się później i niby są niezależne, ale jednak dzieją się w odmienionej sytuacji geopolitycznej i personalnej :)

Dawno temu. Jak lubisz fantasy spod znaku Conana, to możesz zajrzeć.

Przeczytałem sobie ostatnio trzy powieści fantasy, w założeniach rozrywkowe. "Wiatrogon areonauty" Jima Butchera to jednak nie Dresden, jakoś mnie ani świat nie kupił, ani fabuła specjalnie zainteresowała. I nawet tych statków powietrznych w sumie niewiele było...
Druga książka to "Szóstka wron" Leigh Bardugo. Niby miało być łotrzykowsko, a wyszło... no w sumie łotrzykowsko, ale bardzo młodzieżowo. A że niespecjalnie kupuję nastolatków jako geniuszy zbrodni, bezwzględnych morderców i ekspertów od strzelania i wybuchów, to i wiarygodność ich przygód była dość niskich lotów. Tym bardziej, że oczywiście mnóstwo tu wzdychania do kompanów i kompanek z bandy, ale przecież nie wypada, więc lepiej na obiekt uczuć nawrzeszczeć, spróbować udusić albo ewentualnie olać. Ale z tej trójki i tak była to rzecz najlepsza.
Trzecia rzecz za to była najsłabsza, czyli "Prawdodziejka" Susan Dennard. Chaotyczne, naiwne, bez celu i generalnie też straszliwie młodzieżowe.

Po tej dawce fantasy wracam do Egana w ramach odtrutki :P