Historia Azeroth w pigułce, czyli wprowadzenie do World of Warcraft: Warlords of Draenor

Stworzenie Azeroth

Na początku świata był bezkształtny chaos, przepastna, pusta przestrzeń bez granic, zatopiona w ciemności, magma bezdenna, kipiąca utajonymi mocami żywiołów…

W chaosie zaś nurzali się pradawni bogowie. Wyłoniła się zeń również rasa tytanów, której przywódcy – zwani panteonem – postanowili uporządkować zastaną sytuację i stworzyć warunki, w których mogłoby zakiełkować życie. W skład panteonu tytanów wchodzili: Aman’Thul – wszechojciec i władca panteonu, Eonar – matka wszelkiego życia, Norgannon – strażnik wiedzy i władca magii, Golganneth – władca gromu, Khaz’goroth – rzemieślnik kształtujący światy – oraz Sargeras – największy wojownik rasy tytanów. Podczas swoich kosmicznych podróży tytani napotkali demony, z którymi przez całe tysiąclecia toczyli niekończące się wojny.

Sargeras.

Sargeras, który prowadził armie tytanów do ataku podczas tych starć, zaczął w końcu wątpić w sens swojej misji, a widząc chaos i zło rozsiewane po niezliczonych światach przez demony, popadał stopniowo w coraz głębszą rozpacz, która ostatecznie doprowadziła go do szaleństwa. Doszedł do wniosku, że wizja zaprowadzenia porządku we wszechświecie jest mrzonką, że chaos jest jedyną stałą wartością w mrocznej pustce kosmosu. Porzucił więc panteon w poszukiwaniu własnego miejsca we wszechświecie. Odejście Sargerasa zasmuciło jego pobratymców, ale postanowili uszanować decyzję wojownika. Nie mieli pojęcia, jak daleko zajdzie on na drodze do zatracenia. Całkowicie postradawszy zmysły, upadły tytan uwierzył, że to sami tytani są odpowiedzialni za wszystkie niedoskonałości swoich tworów, i postanowił przywrócić wszechświat do stanu pierwotnego chaosu. Demony z zapałem podchwyciły ten pomysł i przyłączyły się do niego, tworząc trzon armii znanej dziś jako Płonący Legion.

Nikt nie wie na pewno, w jakich okolicznościach powstała planeta Azeroth, ani która z wyżej wymienionych grup pojawiła się tam jako pierwsza. Wiadomo natomiast że chaotyczni Starsi Bogowie zagnieździli się tam, czyniąc świat niezdatnym do zamieszkania przez istoty żywe. Na szczytach gór i w głębi oceanów trwała w najlepsze wojna toczona przez Wielkich Przedwiecznych rękami czwórki Władców Żywiołów: Ragnarosa, Neptulona, Al’Akira oraz Therazane. Tytani postanowili w końcu zainterweniować. Uspokoili wojujące żywioły, pokonali ich władców, skazując ich na wygnanie w innym wymiarze, i podjęli walkę z samymi przedwiecznymi. Niestety zadanie okazało się niemal niewykonalne. Okazało się bowiem, że bogowie wytworzyli tajemniczą więź z samą planetą i ich śmierć wiązałaby się ze zniszczeniem Azeroth. Tytani nie mieli wyjścia – zmuszeni byli uwięzić pradawnych bogów głęboko pod powierzchnią ziemi, pod strażą, w fortecach chronionych przez najpotężniejsze zaklęcia.

Tytani.

Następnie zajęli się tym, co umieli najlepiej: porządkowaniem Azeroth, aby uczynić zeń świat harmonijny i doskonały. Tak powstał ogromny kontynent zwany Kalimdorem (co w języku tytanów i nocnych elfów oznacza „krainę wiecznego blasku gwiazd”), a w jego centrum umieszczono jaśniejące energią jezioro – Studnię Wieczności. Studnia stanowiła źródło wszelkiego życia w świecie Azeroth oraz potężny katalizator magiczny. Zanim na zawsze opuścili młody świat, tytani powołali potężnych obrońców, którzy mieli odtąd czuwać nad jego bezpieczeństwem: przywódca spiżowych smoków Nozdormu stanął na straży czasu, czerwona smoczyca Alexstrasza objęła pieczę nad wszelkim życiem, jej siostra Ysera – zielona smoczyca zwana Śniącą – otoczyła opieką Szmaragdowy Sen (dziką, wiecznie zieloną krainę będącą lustrzanym odbiciem Azeroth z tą jedną różnicą, że pozostaje ona nietknięta przez wpływ istot rozumnych), niebieski smok Malygos został Tkaczem Zaklęć i opiekunem magii, zaś wielkiemu, czarnemu smokowi Neltharionowi powierzono ziemię i głębiny Azeroth. Obdarzone cząstką mocy tytanów smoki znane są odtąd jako Aspekty. Dopełniwszy dzieła stworzenia, tytani opuścili ukształtowany przez siebie świat, aby już nigdy nań nie powrócić. Niestety, wieści o nowym dziele jego niegdysiejszych towarzyszy w końcu dosięgły uszu Sargerasa…

Sargeras nie próżnował w czasie, gdy jego bracia i siostry zajmowali się porządkowaniem wszechświata. Na planecie Argus odnalazł uzdolnioną magicznie rasę eredarów i zaproponował jej przywódcom układ: w zamian za służbę Płonącemu Legionowi mieli otrzymać niemal nieograniczoną wiedzę i moc. Dwóch członków triumwiratu – Kil’jaeden oraz Archimonde – zgodziło się bez wahania. Jednak trzeci z nich – prorok Velen – miał wątpliwości dotyczące szczerości intencji dziwnego przybysza. Velen miał widzenie, podczas którego poznał okropną prawdę o spisku Sargerasa, mającym na celu zniewolenie wszystkich eredarów. Jego towarzysze nie dali wiary jego słowom i przyjęli „dar” upadłego tytana. Velen zebrał więc wszystkich swoich zwolenników i wspólnie zbiegli z Argusa. Przez całe tysiąclecia umykali emisariuszom Płonącego Legionu, aż w końcu osiedlili się na planecie Draenor.